Сен менин жазылбаган ырларымсың,
Сен менин айтылбаган сырларымсың.
Туйлатып жүрөгүмдү алоолонткон,
Сен менин жаштык жалын жыргалымсың.

Сен менин ак кептерим канат каккан,
Сен менин мөл булагым мөлтүр аккан.
Эң назик эрке сезим кылдарындай,
Сен менин жыргалымсың нурун чачкан.

Сен менин көк деңизим чалкып жаткан,
Үстүндө ак куу ойноп, чардак учкан.
Ыраазымын миң мертебе тагдырыма,
Өмүрдө издеп жүрүп сени тапкан.

Көлдүн жээги, бирге басып салкындап,
Жайдар мүнөз, жаз күнүндөй жаркылдап.
Жумшак шамал бетти аймалап сыласа,
Майда толкун жээкке урунуп шарпылдап.
Кош бол дедиң көпкө карап, кол булгап,
Кете бердим пароходдо калкылдап.

Эми алысмын, куса болом самасам,
Бирок сенин бир жүргөнсүйт тамашаң.
Түбөлүккө өмүрүмдүн шериги,
Жарым сүйүп, жалгыз сени жараткан.
Ашыктыгым ого бетер артылат,
Сагынганда сүрөтүңдү карасам.

Ар кыл мүнөз, элестериң эсимде,
Бассам-турсам ойлойм өзүң жөнүндө.
Сары алтын дейт түбү келип сабырдын,
Сагынуунун зардалына жеңилбе.
Аз күн калды жолугушар убакыт,
Сен узаткан Ысык-Көлдүн жээгинде.

Турам тыңшап селейип үн катпастан,
Дирилдеткен кусалык добушуңду.
Чертким келди менин да ушул күүнү,
Бирок корком, албаймын комузумду.

Кайырма:
Жок, жок менин уккум келет башкача үндү,
Жазгырбас жарыгына ишеничтин.
Жок, жок менин сезгим келет дүйнөдөгү,
Сагынычтын саргайбас албуут күчүн.

Коштоор элем мукамдуу батына албайм,
Үнсүз, тилсиз кысылат эт жүрөгүм.
Кимсиң деги бейтааныш күндүр – түндүр,
Сагынычтан, кусадан алсыраган.

Кайырма:

Турам тыңшап селейип үн катпастан,
Дирилдеткен кусалык добушуңду.
Уккум келди менин да ушул күүнү,
Бирок корком, албаймын комузумду.