Сен менен сезимимдин сересинде,
Сүйүүнүн кемесинде,
Өзүнчө көл болуп толкуп турам,
Көңүлдүн тереңинде.
Өмүрдө өзүңдөн кереги жок,
Башканын дегениңде.
Кыялды бүтүндөй ээлеп алып,
Айландың белегиме.

Кайырма:
Сен бар үчүн кейибейм, жашыбайм.
Сен бар үчүн кемибейм, ташыбайм.
Сен бар үчүн эч качан жаңылбайм.
Сен бар үчүн эч кимди сагынбаймын.

Жылмайып, жан эркем, жүрөгүмө,
Дем бердиң кездешүүдө.
Жөн эле болсо дагы бир көрүшкө,
Жолугам кеч бешимде.

Кайырма:

Бүчүр байлап арзуулардын түрлөрү,
Кубат алат сезимимдин гүлдөрү.
Аткарылып мен самаган тилектер,
Уланса дейм махабаттын күндөрү.

Кайырма:
Ай, гүлүм, ай, тура албаймын сагынбай,
Ай, гүлүм, ай, сырдашсам дейм талыкпай.
Кубанычым жалындай,
Келем сага жакындай,
Көңүл эргийт басылбай.

Сенден угуп махабаттын дабышын,
Сен деп күйүп, таң булбулдай таңшыдым.
Таасир берип, жан дүйнөмдө жаркыдың,
Сенден сезем ак сүйүүнүн маңызын.

Кайырма:
Ай, гүлүм, ай, тура албаймын сагынбай,
Ай, гүлүм, ай, сырдашсам дейм талыкпай.
Кубанычым жалындай,
Келем сага жакындай,
Көңүл эргийт басылбай.

Көргөн сайын көздү уялтып чачасың жалын,
Кайра эле карай берем жагасың, жаным.
Сенден алган нурдун күчү керемет кандай,
Оттун күчтүү күйүп-жанып жалындаганы.

Кайырма:
Сага гана гүл сунамын, бир сага гана,
Жүрөгүңдөн орун берчи бир мага гана.
Гүлгө кошуп күн сунамын бир сага, жаным,
Кабыл алгын ак сүйүүмдү, сен кабыл алгын.
Эзилдим эми көрүүдөн талбай,
Сени гана түбөлүккө жүрөмүн жандай.

Бир сыр бардай башкача бир, көздөрүң кумар,
Кышты жазга айландырган сөздөрүң тумар.
Кыялыбыз, максатыбыз табышса бирге,
Ар бир күнүм кызыктардан өзгөрүп турар.

Кайырма:

Аппак, аппак таң,
Айлуу түндө маанайым ачкан,
Өзүңдү ойлоп өмүрүмдүн тынчтыгы качкан.
Арзуум албууттап ашыгып, жаным, сени тапкам.
Айтчы, алтыным, жамалың кайда нурун чачкан?

Кайырма:
Таңдагы сулуу жан белең,
Табышмактуу жан дүйнөң менен.
Таттуу сүйүүнүн,
Даамын татчы, перим, мени менен.

Тумарым болчу, туздуу жаштан мени сактаган,
Туурума кончу, түбөлүктүү сүйүүм арнасам.
Жалынып сага өмүрүмдү арнайм өзүңө,
Жылуу сүйлөсөң жылынамын сенин сөзүңө.

Кайырма:

Сагындым жазды, сагындым талаа гүлдөрүн,
Сагындым тоону, сагындым торгой үндөрүн.
Кадырын жаздын биринчи билдим мен бүгүн,
Кайдасың, жазым, кайдасың, менин сүйгөнүм?

Арманым күчөп, арылбай койдум санаадан
Аппак гүл издеп аргымак чапкам талаадан.
Ызгаары кыштын ызалап мени баратат,
Кайдасың, жазым, кайдасың, менин садагам?

Сагындым жазды, сагындым жаштык кезимди,
Сагындым отту, сагындым мөлтүр кезимди.
Үшүтпөй мени койнуңа катчы, жылытчы,
Кайдасың, жазым, кайдасың, менин сүйгөнүм?

Көкүрөктөн сүйүү отун жандырган,
Сулуулуктан аалам күн нурун чачкан.
Махабат ырларын арнайм силерге,
Сыймыгы кыргыздын, жүзү жанган.

Кайырма:
Кыздар, кыздар,
Сулуусуңар Айдан да.
Кыздар, кыздар,
Теңдеши жок ааламда.
Кыздар, кыздар,
Гүлүсүңөр кыргыздын.
Кыздар, кыздар,
Биздин кыздар.

Жылдыз сымал кыздар жанып асманда,
Өзүңөр ырдалган ар бир ырларда.
Кызыл гүлдөй назик, сулуу өңдөнүп,
Көзү кара сулуулар көп, чачын өрүп.

Кайырма:

Жан, жан дүйнөмдө эркелеген.
Биздин кыздарга тең келбеген.
Жаз, жаз көркөмүндөй,
Татына, жанга сүйүү дем берген.

Кайырма:

Сүйүү кандай башталарын,
Турмуш кандай куруларын.
Түшүнбөдүң айтканыма,
Жүрөгүмдү жараладың.

Сүйгөнүм сен карабадың,
Сүйүүгө сен жарабадың.
Алыстатып бир өзүңдү,
Ар убакта капаланттың.

Кайырма:
Сүйгөнүм келчи кайра
Сүйүү демин берчи мага
Оо жараткан күбө болуп,
Жардам жүрөк дартыма.

Мен сүйгөнмүн сени гана,
Алмаштырбай башка адамга.
Ак сүйүүмдү кайрып берер,
Жалгыз өзүң бул ааламда.

Көзүң күлүп нурун чачса,
Көргүм келип кайра-кайра.
Жан дүнөмдү жалдыратып,
Кеткениңде эмне пайда.

Кайырма:

Деңиздей терең көздөрүңдү жашка чайкап,
Телмирген каректериң эмнени айтат,
Кайгыдан бүтпөгөн, кабагың бүркөлгөн, өксүүдөн.

Оролуп сени курчаган ойго тунарып,
Жандүйнөңдү каптап алган мунарык.
Кылгырып жаш төгүп,
Кусалыка чөгүп ыйладың.

Кайырма:
Ыйлабачы, ыйлабачы тураман ара жолдо,
Муңканбачы, сыр салбачы тагдырым башка колдо.
Ыйлабачы, ыйлабачы күлкүңдү жүрөмүн эңсеп,
Көз жашың жүрөктү эзет.

Кантейли махабаттын жолу кыйын,
Алсырап тыйалбадым арман ыйын.
Сен деп жүргөндөрдү,
Сени сүйгөндөрдү, каалабай.

Мончоктоп ак жүзүңдөм ылдый көздөй акты жашым,
Соолудум, сорото албай ойго баттым.
Жамгырдай төгүлүп, жандүйнөң бөлүнүп сыздадым

Эт жүрөгүм эңсеген,
Колум сунсам жетпеген,
Бакыт нуру сен белең, жаным?
Сени эстесем от болуп,
Күйөт жүрөк чок болуп,
Сенсиз жашоо жок болуп, жаным.

Кайырма:
Сезимдин бугун козгоп,
Жымыңдаса жылдыздар сансыз.
Турамын ойлоп сени,
Жүрөктө болуп ызгаар жалгыз.
Өмүрүм түнгө айланды,
Агарып мага атпаган таңсыз.
Сыртыма чыгара албай,
Ичимен таш жарамын жалгыз.

Кыялдарым буулугат,
Куса болуп куюлат,
Кулагыма угулат үнүң.
Уктай албай күн-түнү,
Сагынамын күлкүңдү,
Айтчы, ушул мүмкүнбү, гүлүм?

Кайырма:

Чырайы жарык, келишкен сулуу,
Көксөм бир канбай, көңүлүмдө жай.
Ойлорумда сен, обонумда сен,
Сен болдуң сулуу, таластык кыз, ай.

Кайырма:
Тамшандырган, ай, таластык кыз, ай,
Суктандырган, ай, сулуу кызым, ай.
Ай-ааламдан, ай, жаралангадан, ай.
Сен болдуң сулуу, таластык кыз, ай.

Шам чырактай сен күйүп-өчпөгөн,
Болгонун сизге арнап өтөйүн.
Ак сүйүүм да сен, аман болгун дейм,
Ажарыңа сенин арбалып келем.

Кайырма:

Карек-каштарың келишкен, жаным,
Ийилген чачың, кыйнайсың, жаным.
Бир сени сүйөм, мен сени күтөм,
Сен болчу менин өмүрлүк жарым

Кайырма:

Ак куудай созулуп өтөсүң күндө,
Жамалың жарык берип тунук сүйүүгө.
Арбадың, айта албадым,
Сүйүп калдым деп сенин өзүңө.

Кайырма:
Студент кыз, жактың жүрөгүмө,
Студент кыз, жактың бир өзүмө.
Сүйүү мээримин издеп жүрүп,
Мен өзүңдү таптым бул өмүрдө.

Ээледиң жүрөктү кериле басып,
Келбетиң, жаным, менден уялып.
Жылмайып, кылыктанасың,
Бакчада өскөн гүлдөй буралып.

Кайырма:

Сүйүү кандай башталарын,
Турмуш кандай куруларын.
Түшүнбөдүң айтканыма,
Жүрөгүмдү жараладың.

Сүйгөнүм, сен карабадың,
Сүйүүгө сен жарабадың.
Алыстатып бир өзүмдү,
Ар убакта капаланттың.

Кайырма:
Сүйгөнүм, келчи кайра,
Сүйүү демин берчи мага.
Оо, Жараткан, күбө болуп,
Жардам бер жүрөк дартыма.

Мен сүйгөнмүн сени гана,
Алмаштырбай башка адамга.
Ак сүйүүмдү кайрып берер,
Жалгыз өзүң бул ааламда.

Көзүң күлүп нурун чачса,
Көргүм келет кайра-кайра.
Жан дүйнөмдү жалдыратып,
Кеткениңде эмне пайда?

Кайырма:

Акыр тагдыр экөөбүздү кошкон жок,
Ак сүйүүнүн убалынан корккон жок.
Бирге басып сыр чечишчү күндөрдө,
Эки жүрөк бир мезгилде соккон жок.

Кайырма:
Мен ыйладым сен жар болуп жатканда.
Мен сыздадым сен жыргалга батканда.
Ары карап көрмөксөнгө салдың сен,
Көздөн жашым мөлт-мөлт этип акканда.

Айла канча, тагдырыма таарындым,
Жардам сурап Кудайыма жалындым.
Эч ким мени аябады, укпады,
Арман жашоо айланып сага кабылдым.

Кайырма:

Беттин көркү нур менен,
Белдин көркү кур менен.
Биз сүйгөн сулуу Мөлмөлүм,
Белгилүү болсун ыр менен.

Эки илебиң - кызыл гүл,
Ачылгандай, Мөлмөлүм,
Бир карасам жүрөккө от,
Чагылгандай, Мөлмөлүм.
Маңдай чачың Маргалаң,
Жибегиндей, Мөлмөлүм.
Сенин ышкың баланын,
Тилегиндей, Мөлмөлүм.

Өтүмдүүсүң Өзгөндүн
Күрүчүндөй, Мөлмөлүм.
Созулганың зергердин
Күмүшүндөй, Мөлмөлүм.
Майиндигиң жоргонун
Жүрүшүндөй, Мөлмөлүм.
Гүлзар кылчы жүрөктүн
Какшып жаткан чөлдөрүн.

Күйдүм, Мөлмөл аппагым,
Ааламдан сендей таппадым.
Издеп-издеп күн-түнү,
Мөлмөлүм деп какшадым.
Секин баскан бутуңдан,
Сейдана мончок жытыңдан.
Кадам койгон бутуңдан,
Калемпир мончок жытыңдан.

Бетиме түшсө жамалың,
Ашыктык отко жанамын.
Боорукер болсоң колдоп ал,
Боздоп жүргөн баламын.
Алкымыңа жарашкан,
Алтын иймек
-сагагың.
Ай тийгенсип көрүнөт,
Ак бермет таккан тамагың.
Боз уланды какшаткан,
Болор-болбос баш баккан,
Сенин бөдөнө тумшук мамагың.

Айдап-айдап мал бербей,
Айры өркөчтүү нар бербей.
Сүрүп-сүрүп мал бербей,
Сүйрү өркөчтүү нар бербей.
Башымды берсем тартууга,
Алар белең, Мөлмөлүм?
Ашыглыкка бир даба,
Табар белең, Мөлмөлүм?
Мал бербей, өзүн берет деп,
Өлбөсө кимге керек деп,
Чанар белең, Мөлмөлүм?

Чыныга куйган бал болсоң,
Чымындай ага малынсам.
Чыгалбай жатып ошондо
Чын өзүңө багынсам.
Чыгарып койсоң боор ооруп,
Чырагың болуп жагылсам.
Алты оролуп мойнуңа мен,
Ак маржан болуп тагылсам.

Берейин десем малым жок,
Мал табууга алым жок.
Кедейликтин дартынан
Тышым жалын, ичим чок.
Маңдайга жазган ушубу?..
Чече албадым мен ойлоп.
Бирок да мунун баарына,
Карабайт экен көңүл шок.
Көрүнүп койсоң бир жолу,
Булуттан чыккан айга окшоп.

Мен отурам сени ойлоп,
Жүрөгүмдө сүйүү толгон.
Айдай жүзүң элестетем,
Баратканың сууну бойлоп.

Бакыт толгон жүрөгүмдө,
Сезим жашайт жалгыз сен деп.
Жарык берип жан дүйнөмө,
Жылуу жүзүң нурун себет.

Кайырма:
Айдай сулуу бул ааламда –
Асыл адамым өзүңсүң.
Ыргак берген ыр сабымда,
Ырахаттуу сөзүмсүң.

Жылдыздуу түн эч батпаган,
Уйкум качып, таң атпаган.
Айдай сулуу сенин жүзүң,
Сандык болду сыр ачпаган.

Табитиңе бал татыган,
Табигатта сен татына.
Ай шооласына чөмүлүп,
Ак сүйүүмө мен багынам.

Кайырма: