Көрүшкөндө көздөрүңдөн чагылган,
Нурларынан курган кайран көпүрөм.
Бекемине күмөн санап жаңылган,
Өтүмү жок болгонума өкүнөм.

Кимге айтып күйүтүмдү,
Кимге барып өтүнөм?
Кимге айтып күйүтүмдү,
Кимге барып күнү-түнү,
Кимге барып өтүнөм?

Таңшыганча табышмактуу таң сыры,
Тандап кеттиң таңы салкын өлкөнү.
Табалабайм, кайрылганда айт чынын,
Артык бекен башка жердин көркөмү?

Арбалсаң да бир келерсиң,
Ала-Тоону көргөнү.
Эстегенде бир келерсиң,
Эстегенде сермелерсиң,
Ала-Тоону көргөнү.

Кала берем мекенимде сени эстеп,
Жүрсө экен деп алыс жерде аман-соо.
Өкүнгөнүм көңүлүмө элестейт,
Көргөн сайын жалын бүрккөн жанар тоо.

Жалын бүрккөн үшкүрүгүң,
Жалын бүрккөн үшкүрүгүм,
Жаңырыгы жарар зоо.

Мен жашоонун көрдүм ийри бүктөмүн,
Сулуулукка арбалышты бүт денем.
Мен жүрөктү жара тилип ааламды
Махабаттын көзү менен тиктедим.

Сүйдүм сен деп, күйдүм дегдеп,
Ата Журтум, эл-жерим
Өмүр кыска бул жашоого,
Жыргаш үчүн келбедим.
Өмүр кыска бул ааламга,
Ырдаш үчүн келгенмин.

Мен турмушта азаптуу жол тандадым,
Кыйын кезде көрдүм элдин жардамын.
Чыгарсам деп көөдөнүмдүн ышкысын.
Дагы далай ичте калды арманым.

Канат кагып аба жарып,
Көктө канат сербедим.
Ырдаш үчүн, ыйлаш үчүн
Бул жарыкка келгенмин,
Өмүр кыска бул ааламга,
Жыргаш үчүн келбедим.

Өмүрүмдү оттой күйүп жашадым,
Кыйын болду, кыска болду сапарым.
Махабатты күүгө салып талыкпай,
Жылдыз сымал жарык жанды атагым.
Менин жалгыз, унута алгыс
Муза болду эрмегим.

Ырдаш үчүн, ыйлаш үчүн
Бул жарыкка келгенмин,
Дагы далай ичте калды арманым.
Сүйдүм сен деп, күйдүм дегдеп,
Ата Журтум, эл-жерим
Өмүр кыска бул жашоого,
Жыргаш үчүн келбедим.
Өмүр кыска бул ааламга,
Ырдаш үчүн келгенмин.

Жаштыктын жазы болуп, Гүлбаржаным,
Бир сенден күн нур болуп жалындадым,
Нөшөрлүү ыр кайрыгым өзүң болуп,
Махабат күүсүн термеп кумарландым, Гүлбаржаным.

Кайырма:
Гүлбаржаным, Гүлбаржаным,
Гүлбаржаным, Гүлбаржаным,
Гүлбаржаным, Гүлбаржаным,
Гүлбаржаным, Гүлбаржаным.

Көздөрүң балбыл жанып, чексиз сүйкүм,
Сөз козгоп, ойлор сызды нечен түркүн.
Ак пери калтар чачың улам тарап,
Сезимге күүлөр төктү сенин күлкүң, Гүлбаржаным.

Кайырма:

Жаш сулуу, жаркын жүздүү, Гүлбаржаным,
Эстесем, элес келет эмгек жалын,
Жайнатып жаз өмүрдү жаштык чакта
Жашоомдо өзүң болдуң өмүр таңым, Гүлбаржаным!

Кайырма:

Ойлоп өмүр белестерин,
Ошол сени эстедим
Калаасында жаштыгымдын
Кызгалдак болуп элестедиң
Гүлүн ачкан курагыңдай
Күүлөрүң турат кулагымда
Кантип сезбей калдым экен,
Кадырыңды убагында.
Убайымың жанга баткан
Уйкум кайда качкан
Бактыбызды кайрып алып
Баштасак кантет кайра баштан
Мени кееде ойлойсуңбу,
Мээримиң төгүп койбойсуңбу.
Салсаң мени капасыңа,
Сайрай берем торгой сындуу

Кайырма:
Эргип жаным сен дегенде
Батпай элге, жерге
Серпилемин, сени эстегенде
Келсең эмне ,келсең эмне,
Күйгөн жанды кейитпей
Мени кейитпей, дүйнөмдү кемитпей

Окшойм күн желесине,
Жетпейм элесиңе
Түз жолуман күтүп алчу,
Түшөйүн сүйүү кемесине.
Сыныңа мен толомунбу,
Сыздатпа эски оорумду.
Чачылбайын тосуп алчы,
Чакырбаган коногуңду.

Кайырма:
Эргип жаным сен дегенде
Батпай элге жерге
Серпилемин, сени эңсегенде
Келсең эмне ,келсең эмне,
Күйгөн жанды кейитпей
Мени кейитпей, дүйнөмү кемитпей.

Талантка элим көңүл бөл,
Талапкер жаштын көбүн көр.
Талпынып учкан ыр менен,
Тазарып турсун көңүлдөр.

Ыр майрам - салтанат,
Ысык-Көл жар салат,
Ысык-Көлүм жар салат.

Кайырма:
Кутмандуу ырчылар,
Кубулжуп турчулар.
Керемет көл күтөт,
Келгиле курчуңар.
Жылдызы жылдын деп,
Эл күтөт бул ким деп.
Алгандар мөрөйдү,
Аталсын булбул деп.

Жарышат мукам көп үндөр,
Жадымда калсын бул күндөр.
Жалындап күйгөн ыр менен,
Жашарып алсын өмүрлөр.

Ынтымак аркалап,
Ысык-Көл жар салат,
Ысык-Көлүм жар салат.

Кайырма:

Тымызын көлгө кылчайып,
Тыңдасын дүйнө тынч алып.
Тосолу таңды ыр менен,
Тоолордон бийик үн салып.

Ук, дүйнө, кайталап,
Ысык-Көл жар салат,
Ысык-Көлүм жар салат.

Кайырма:

Көз артат көптөр жериме,
Көз мончок тагып койсомбу?
Көркөмүң дагы арттырып,
Көпөлөк болуп консомбу?

Сук артат көптөр жериме,
Айлантып сууну чачсамбы?
Ансайын көркүң арттырып,
Ак марал болуп барсамбы?

Кайырма:
Сактасын суук көздөрдөн,
Садагам Оштой жеримди.
Сулайман пирим колдосун,
Жоо жүрөк, баатыр элимди.

Колумдан келсе, туулган жер,
Көз тумар болуп тагылсам.
Уулуңду кимдер талашмак,
От-жалын болуп жагылсам.

Кайырма:

Кош жан эркем, кош дейсиң деп таарынба,
Мени күтпө, мени эстеп, сагынба.
Жаш кездердей ынак сүйүү жок экен,
Отуз жаштын улам аркы жагында.

Сен бир бакча мөмөлөрү келишкен,
Мен жүргүнчү ооз тийген жемиштен.
Сүйүү деген сүйүү эмес бетиңден,
Сүйүү деген сүзүп өтүү деңизден.

Кош, сүйгөнүм, коштошордо жалынба,
Сен жакшы элең мен сүйө элек чагыңда.
Ак сүйүүдөн көңүл калуу көп экен
Отуз жаштын улам аркы жагында.

Сүйүү деген сүйүү эмес эринден,
Сүйүү деген от чачышуу жүрөктөн.

Көрк менен гана азгырган,
Көөнүмдү дайым жаз кылган.
Кызыктар кылат өзгөчө,
Кылгыра тиктеп алдыртан.
Тайманбай жашап турмуштан,
Талашып көктү жылдыздан.
Суйкайып таңдай чыгышта,
Сулуулар чыгат кыргыздан.

Кайырма:
Биздин Ала-Тоонун кыздары, ай,
Биздин кыргыз элдин кыздары, ай.

Сагынтар мени саргайтып,
Сапарга кетсем алыстап.
Жүзүңдү турар нур чайып,
Жүрөккө кокус табышсаң.
Ала-Тоо башын кар чалып,
Жатса да күтүп алыстан.
Кыйындык башка түшкөндө,
Кыздарым чыкса намыска.

Кайырма:

Ак булутту аралап ай баратат,
Ак куу болуп көлдөгү жай баратат.
Ата албайсың ак кууну оңой менен,
Жете албайсың айга да жел ой менен.

Жеткенчекти жетпестен калган жакшы,
Жетип азап жегиче, арман жакшы.
Жетем десең сулуу ай жетээр элем,
Көк деңизин булуттун кечээр элем.

Сүзө бергин алтын ай көгүң менен,
Мен карайын өзүңдү теңим менен.
Сага жакшы көрүнсө булуттуу көк
Мага жакшы көктөм жер жемиши көп.

Алсырап, жаным кейип турган кезде,
Опол тоо жөлөк болуп койбойсуңбу?
Билбедим, же байкабай жүрөсүңбү?
Же мени оорубайт деп ойлойсуңбу?

Муңканып муунум бошоп турган кезде,
Күн болуп, кабакты ачып койбойсуңбу?
Билбедим, же байкабай жүрөсүңбү?
Же мени кейибейт деп ойлойсуңбу?

Сезимдер толкуп-ташып турган кезде,
Сен мага жылуу сүйлөп койбойсуңбу?
Байкабай, же түшүнбөй жүрөсүңбү?
Же мени сүйө албайт деп ойлойсуңбу?

Жагалмайдай кайкып учуп бара албай,
Жаш жүрөккө жагар дары таба албай.
Ак кептерим, түтөбөйүн арманга,
Кучак жайып, кумар жазып кала албай.

Асманга учсаң мен да күтөм жолуңду,
Ак маңдайым, кармасам дейм колуңду.
Эч болбосо сен конуучу токойго,
Жаным, секет, жая албадым торумду.

Сен дегенде тура албаймын жай алып,
Келаткансып эки жагым каранып.
Түшүмдө да карагайлуу булакта,
Булактайсың кундуз чачың таранып.

"Күйсөң күй" деп кашты серпип күлгөнүң,
Жанымды өрттөп, жал-жал карап жүргөнүң.
Мынча неге түлкү куумай ойноттуң,
Айтчы деги анык бекен сүйгөнүң?