Жазым сен
Периштелер жандырат,
Ай-жылдызды шамдай,
Белек кылып ашыктарга.
Кадыр түндү тосолу ак тилекти арнай,
Жанып күйгөн жаштыктарда.
Эриниң балдай,
Берилип назыңа эридим кандай жайнап.

Жазым келди, капаны айдап,
Сүйүү деген мөмөсүн байлап.
Жазым келди куш болуп сайрап.
Керемет бул кезим, гүл ачкан сезим.

Жалбырактар теректе, жүрөктөрдөй туйлап,
Сыдырым жел сырдашкандай.
Жылдыздардын жарыгын,
Карегиңе жыйнап, жылмайганың
Нур чачкандай.
Кагылат жаным, жадырап жүргүнүң,
Жанымда дайым, жайнап.

Кайырма:
Бийиктен түшпөй,
Бириккен жүрөктө,
Жаз бийлеп бүтпөй,
Эридим кандай, эриткен жанымды,
Эриниң балдай.

Дале эсимде ошол күндөр,
Сенин жүзүң нурун чачкан.
Биз жолугушкан айсыз түндөр,
Топ жылдыздар жымыңдашкан.

Кайырма:
Жаз күнүндө сыдырым жел жүзүм сылайт,
Жаш жүрөктө сагыныч көпкө тызылдайт.
Сендей жанга жолугамбы бул дүйнөдө?
Жоодураган көздөрүңө үмүттөнөм.

Дагы эле сенсиз өтөт күндөрүм,
Сени күтөм таң сүргөнчө.
Бирок билемин, жаным, сен да,
Чыдай албай күйүтүңө.

Кайырма:
Жаз күнүндө келесиң мага жадырап,
Жүрөктөрдө махабат кайра ыр ырдайт.
Сендей жанды тапканыма миң иреттен,
Ыраазымын ошол күнгө, тагдырыма.

Жаштык кез жаңы кийимдей,
Эскирсе калган кийилбей.
Боз улан бойдон турбайсың сен,
Бeл жолуң өтөт билинбей.

Кыярса калбас күбүлбөй,
Кырчын кез тоонун гүлүндөй.
Кыз бойдон дайым турбайсың сен,
Кызык кез өтөт билинбей.

Күнүгө сени жандаган,
Күлгүн чак келбейт кайрадан.
Элирбей жаштык кезиңде сен,
Эс акыл менен пайдалан.

Күүлөнөт күлүк күнүндөй,
Туйлайт дейт тулпар ушундай.
Турмушка өчпөс из калтыр сен,
Туягың бүтүн чагыңда.

Жаңырган айды көрсөм,
Сени эңсеймин.
Ачылган гүлдү көрүп,
Аны сен деймин.
Оо, гүлүм, кыйнадың го,
Мени мынчалык?
Сагындым, саргайдым го,
Неге келбейсиң?

Кайырма:
Алты тоонун тескейи,
Алты куш аны эңсейби?
Алсырадым, аздым го,
Алтыным эрте келбейби?
Жети тоонун тескейи,
Жети куш аны эңсейби?
Жетимсиреп калдым го,
Жейреним эрте келбейби?

Өзүң бил,
Максатыңа эми жеттиңби?
Өзүң бил,
Биротоло менден кеттиңби?
Оо, гүлүм, кыйнадың го,
Мени мынчалык?
Же гүлүм, сагындырып,
Келем дедиңби?

Кайырма:
Тогуз тоонун тескейи,
Тогузу аны эңсейби?
Томсоруп калдым го,
Тоо гүлүм эрте келбейби?
Отуз тоонун тескейи,
Улар аны эңсейби?
Буулугуп калдым го,
Булбулум эрте келбейби?

Кызгалдагы жайнаган,
Махабат талаасы - сен.
Кыялдары кайнаган,
Сүйүүмдүн санаасы - сен.
Тоо гүлүнө окшогон,
Жыпар жытын коштогон.
Соолубаган түбөлүк,
Гүлүмдүн тазасы - сен.

Кайырма:
Ырахаттуу жашоо берген гүлүм - сен,
Күндө мага тийип турган күнүм - сен.
Махабаттан жаралган ырым - сен,
Жүрөгүмдүн түпкүрүндө сырым - сен.

Ырахаттуу жашоо берген гүлүм - сен,
Күндө мага тийип турган күнүм - сен.
Махабаттан жаралган ырым - сен,
Жүрөгүмдүн түпкүрүндө - сен.

Сулуулардын сулуусу,
Чүрөктөрдөн пери - сен.
Жүрөктөрдүн жылуусу,
Махабаттын деми - сен.
Ак кууларга окшогон,
Жан шеригиң коштогон.
Бийик учуп түбөлүк,
Бактылуу кыл мени сен.

Кайырма:

Багынып жамалыңа,
Азгырасың, жаным, мени сен!
Жылдыз болуп жанып,
Турчу дайым сен!

Кайырма:

Сага арнап ырларымды жазамын,
Ушул кечте уктабастан мен.
А билбейм, эмне мынча кыйналам,
Же жүрөктү ээлеп алдыңбы сен?

Кайырма
Алдадың менин, ардагым, менин,
Сүйөмүн дедиң алдандым.
Жаркыным, менин, сүйсөң сен мени,
Жүрчү ар дайым жанымда.

Жаралап жүрөгүмдү эзбечи,
Мына келем деп, мени ишентпечи.
Боорсогум, мойтойгонум сен болсоң,
Билбейм, эмне мынча кыйнайсың сен?

Издейм сени арасынан элдердин,
Эң бир кооз, гүлзарынан жерлердин.
Сен ааламга издетүүгө жаралсаң,
Мен ааламга, мен ааламга.
Дайым сени издөө үчүн, издөө үчүн келгенмин.

Тиктейм сени тизмегинен элдердин,
Эң бир кооз, гүлзарынан жерлердин.
Сен ааламга кайгыртууга жаралсаң,
Мен ааламга, мен ааламга.
Дайым сен деп, дайым сен деп,
Кайгырууга келгенмин.

Акпы-көкпү, кызыл бекен жоолугуң?
Жоолугуңдун түсүн көрбөй оорудум.
Кышта калган жалбырактын өңүндөй,
Ажарыңдан, ажарыңдан азууда ден соолугум.