Өмүрлөр өрттөй жагылып,
Өтүп жатат жылдар агылып
Жылдар менен сапар тартабыз,
Жокко кейип, барга багынып.
Жабыркатпай жашоо кумарын,
Аруулайлы арзуу булагын,
Өкүнүчкө бойду таштабай,
Өчүрбөйлү көңүл чырагын.

Кайырма:
Турса дагы мезгил сурданып,
Жаштыгыбыз дайым ырдалып.
Жан дүйнөбүз турсун нурданып,
Сүрөттөлүп сүйүү көгүндө
Кетирбейли күндү төгүнгө,
Кайрылабыз кайра өмүргө.

Боло берет турмуш сынагы,
Суусуз жердин гүлдөйт чынары.
Эртеңкиге үмүт улаган,
Тирүүлүккө таазим кылалы.
Өмүрлөр өрттөй жагылып,
Өтүп жатат жылдар агылып
Жылдар менен сапар тартабыз,
Жокко кейип, барга багынып.

Сагынып дайым сени издеп келем,
Таң чолпонум, бет алдымдан чыга келсең.
Тоо койнунан издеп жүрүп терип келген,
Гүлдестени белек кылып өзүңө берсем.

Элесиң эске түшсө ошол замат,
Жүрөгүмө махабаттын нуру тамат.
Көк мейкинде нурун чачкан Чолпон жылдыз,
Көз карашың түбөлүккө эсимде калат.

Ардагым, алыстадың менден эми,
Саамайыңдан сылай берсин таңдын жели.
Элим үчүн талыкпастан эмгектенип,
Ар убакта үмүт үзбөй күтөмүн сени.

Вернулась шарманка о чем-то вздыхая
Вернулась шарманка ночами рыдая
Страдает шарманка стирая улыбки
Рыдает шарманка с душой первой скрипки

Влекут ли мечты небывалые
Цветут ли цветы запоздалые
Всё так же рыдает шарманка
В Париже она чужестранка

Влекут ли мечты небывалые
Цветут ли цветы запоздалые
Всё так же рыдает шарманка
В Париже она чужестранка
Всё так же рыдает шарманка
В Париже она чужестранка

Всё так же шарманка о чём-то жалеет
Всё так же шарманка грустит и стареет
Страдает шарманка стирая улыбки
Рыдает шарманка с душой первой скрипки

Влекут ли мечты небывалые
Цветут ли цветы запоздалые
Всё так же рыдает шарманка
В Париже она чужестранка

Влекут ли мечты небывалые
Цветут ли цветы запоздалые
Всё так же рыдает шарманка
В Париже она чужестранка
Всё так же рыдает шарманка
В Париже она чужестранка

Өмүрүм күлгүн көктөмдө,
Өрүкзар гүлүн төккөндө.
Өрөпкүп жүрөк кубанды,
Өзүңдү алгач өпкөндө.
Ээй, аппагым,
Өкүнөм ал күн өткөнгө.

Жанымда жүрсөң жанаша,
Жоодурап күлө караша.
Жылдыздар көктөн суктанды,
Жамалың менден талаша.
Ээй, аппагым,
Бөлүнгөн элек таң ата.

Жолугар жерден бактагы,
Кайрылып сени таппадым.
Күбүлүп жатты шамалга,
Өрүктүн гүлү шактагы.
Ээй, аппагым,
Сен менен кетти жаш чагым.

Жашыл гүлдөй жайкалып,
Айылды сонун түрлөнткөн.
Ак жибектей буралып,
Балапандай тең өскөн.
Басканы сонун маралдай,
Биздин Ала-Тоонун,
Ай, ий, кыздары, ай, эй.

Он бешинде ай толуп,
Жарыгы тоону жапкандай.
Таң сөгүлүп жаркырап,
Алтын нурун чачкандай.
Кызыл, бир тазыл элеси,
Биздин кыргый мүчө,
Ай, ий, кыздар, ай.

Түлөгү жетип уядан,
Ак шумкар сызып учкандай.
Туу көтөрүп, күү чалып,
Эл майрамдап чыккандай.
Элдин бир жары эркетай,
Ошол элдин, жердин,
Ай, ий, кыздары, ай.

Калкылдап көлдүн үстүндө,
Пароход жолго чыккандай.
Канатын тарап каз-өрдөк,
Ак куулар чардап жаткандай.
Алтын бир нурдуу, бети айдай,
Биздин Ала-Тоонун кыздары, ай.

Толгон өмүр жазы болуп турганың,
Толкунданткан жүрөк оту, жыргалым.
Фрунземе күндө жаңы көрк кошуп,
Гүл жыттанып, сүйкүмдөнөт бульварым.

Обонумдун күүсүн арнап ырдагын,
Ойлоруңдун гүлүн терип ыйгардым.
Жайы-кышы шайырланып, кулпунуп,
Жаштык кечтин салтанаты - бульварым.

Сөөлөтүңдөн сага теңдеш таппадым,
Саймаланган жашыл ыраң, жаш шаарым.
Сергектентип кары-жашка дем берген,
Сүйүү толгон сулуу көчөм - бульварым.
Сансыз өмүр ырахатка бөлөнгөн,
Сыймык толгон сулуу аллей бульварым.