Артыңдан барсам бакчага,
Артылып колуң башкага, ой.
Жалынып сүйлөп жатыпсың,
Жактырбай сени жатса да, ой.
Сүйүүнүн эй, күчү керемет,
Олдо, жалынтат экен, ии, башкага.

Ак көйнөк кийсең таптаза,
Акактай тишиң кашкая, ой.
Күлмүндөп сүйлөп жатыпсың,
Гулүндү албай жатса да, оо.
Сүйүүнүн эй, күчү керемет,
Олдо, жалынтат экен, ии, башкага.

Карагер аа, минсем токтобойт,
Капталга малым оттобойт.
Калкымдан сулуу көп көрдүм,
Кареги сага окшобойт, эй.
Кыргыздан ой, сулуу көп көрдүм,
Кылыгы сага окшобойт.

Сезимим чочуй баштады,
Сен кетчү тарап башкабы?
Күбүлүп түшүп жалбырак,
Күтпөйбү жазды баштагы.

Эх, мезгил токто шашпачы,
Эргүүмдү күбүп какпачы.
Таң болуп келген сүйүүмдү,
Чиркин, талкалап салбай сактачы.

Тагдырда бар да айрыма,
Таалайсыз кылып кайрыба.
Жок кылгым келбейт эч качан,
Чиркин, жомоктон мени айрыба.

Дабышын укпай жүрөктүн,
Далайдан бери жүдөпмүн.
Кыйноого салып жанымды,
Чиркин, кыйкырык салып сүрөпмүн.

Көргөндө көзүм ачылды,
Көксөгөн демим басылды.
Жоодурап турган жамалың,
Оо, балкым, жомокко мени чакырды.

Жан дүйнөм балкып кубанды,
Жакшы сөз, балким, угамбы?
Жолуңуз башка деп айтып,
Жүрөктү кылба уранды.

Айласын таппай жанымдын,
Алыска кетсең сагындым.
Ызгаарын көрүп кусанын,
Ысыгын сездим жалындын.

Мейли, назары түшсүн жакшынын,
Нурдансын жаркып жаштыгың.
Тапшырдым көрүп койгун деп,
Оо, балкым, таңына сени Аксынын.

Сен бирок ичтен чыйрал да,
Сүйүүңдү мага ыйгарба.
Сооротуп жашат жөн гана,
Сен мендей болуп кыйналба.

Чок түшкөн өңдүү көсөлөм,
Чочуба баарын көтөрөм.
Батына албайм эч качан,
Оо, чиркин, бар болгон үчүн көшөгөм.

Сен болсо эркин уларсың,
Зоокадан сайрап турарсың.
Башкалар такыр түшүнбөс,
Оо, балкым, боздогон үндү угарсың.

Андайлар көптүр айылыңда,
А бирок үндүү айрым да.
Обдулса дагы жүрөгүң,
Ошондо дагы кайрылба!

Кандай жан болдум мен деги,
Келбе деш оңой нерсеби,
Кысылтып сени өзүмдөй,
Кыйнагым келбейт мен сени.

Сага эчак бакыт кезиккен,
Сен деген жанды эшиткем.
Сени эмес эми ар качан,
Оо, балкым, сүйүүмдү жектейм кечиккен!
Сени эмес эми ар качан,
Оо, балкым, сүйүүмдү жоктойм кечиккен!

Жарыгы белең берметтин,
Жабыркап көңүл дегдеттиң.
Кароосуз калган кайыктай,
Кайыр кош, жаным, мен кеттим.

Кайырма:
Карап, карап, кайрадан сени самап,
Күттүм, күттүм, күттүм, күттүм.
Жалжалым, жалгыздыктан жадап бүттүм.

Көпөлөк гүлгө коно албай,
Көңүлүм сыздайт толо албай.
Серпилип жүрөк кыйналды,
Сендейлер сендей боло албай.

Кайырма:

Кош дегим келбейт, кош дегим,
Козгобо, бөлөк жок кебим.
Кор болсом жалгыз, айлам жок,
Кош дешер кишим жок менин.

Кайырма:
Карап, карап, кайрадан сени самап,
Күттүм, күттүм, күттүм, күттүм.
Кантейин арга жок да,
Жан биргем, жалгыздыктан жадап бүттүм.
Карап, карап, кайрадан сени самап,
Күттүм, күттүм, күттүм, күттүм.
Кантейин, кандай кылам?
Жалгыздык жашоодон да тажап бүттүм.
Мен сени күтүп жүрүп күйүп бүттүм, бүттүм...

Мен сендик элем, кучагым кенен,
Жүрөгүм тушта жүрөгүң менен,
Меники болуп сезилчү денең.
Кездешкис болуп узадык эле,
Мен өпкөн бойдон, сен өпкөн бойдон.
Кездешпейт азыр бир ошол дене,
Мен өткөн жолдон, сен өткөн жолдон.

Саргайган күздө санаа жок жүздө,
Телегей тегиз шуруңдай тизме,
Түбөлүк болуп сезилчү бизге.
Телмирип тиктейм тетиги, жаным,
Сен сүйгөн айды, мен сүйгөн айды.
Сезимтал элең сезерсиң дайым,
Сен тарткан кайгы, мен тарткан кайгы.

Телмирип тиктейм тетиги, жаным,
Сен сүйгөн айды, мен сүйгөн айды.
Сезимтал элең сезерсиң дайым,
Сен тарткан кайгы, ал мен тарткан кайгы.

Ар кечте, ар таңда боздоп сайрап,
Армандуу сезимди козгоп сайрап.
Бир булбул буулугуп келет күндө,
Биз жүрчү алма бакты болжоп сайрап.

Ал бакта адашып күүгүм калган,
Ар шакта алмадай сүйүүм калган.
Ал сүйүүм булбулга айланганбы?
Ашыгын издеген үрүл таңдан.

Кайырма:
Булбулум, булбулум, ай,
Буулуккан кургурум, ай.
Бул кечте үнүң баспай,
Буулуктуң неге мынча, ай,
Булбулум, булбулум, ай?

Жаңшайсың, жаш булбул, токтобогон,
Жашоодо жан жок, эй боздобогон.
Жашыймын көп эстеп ал күндөрдү,
Жаштыгым жаштыкка, эй, окшобогон.

Сайрашың өткөндү эске салып,
Санааркайм, ал күндөр четте калып.
Буулуккан булбулдай сени жоктойм,
Буйруксуз сүйүүмдү эстеп алып.

Кайырма:

Ар кечте, ар таңда боздоп сайрап,
Азгырып сезимди козгоп сайрап.
Бир булбул буулугуп келет күндө,
Биз жүрчү алма бакты болжоп сайрап.

Ал бакта адашып күүгүм калган,
Ар шакта алмадай сүйүүм калган.
Ал сүйүүм булбулга айланганбы?
Ашыгын издеген үрүл таңдан.

Кайырма:

Эстесем көлдүн кууларын,
Эстеймин сени, Мунарым.
Ал күндүн тагы өчпөгөн,
Азыр да ойлоп турамын,
Азыр да эстеп турамын.

Көңүлүм сүйгөн ынагым,
Көл жээги турган турагың.
Көрүнүп калып кокустан,
Көрүнүп калып капыстан,
Көйгөйгө салдың, Мунарым.

Он алты жашта курагым,
Ойлоно берип куурадым.
Оймоктой бала чагымда,
Оймоктой бала кезимде,
Ок атып койдуң, Мунарым.

Көл дагы турган мелтиреп,
Көңүлгө көп ой энчилеп.
Жалжалым, калдың узатып,
Жалжалым, калдың суранып,
"Жайында кайра келчи" деп.

Албырып оттой жанамын,
Айткандан кантип танамын?
Жаңылбайм айткан сөзүмдөн,
Жайында сага барамын,
Жайында кайра барамын.

Көңүлүм байланабы?
Көзгө жаш айланабы?
Колуңду коё бербей,
Кош дедим кайра дагы...

Толгонуп шашылбадым,
Токто деп чакырбадың.
Топ таштай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Толгонуп шашылбадым,
Токто деп чакырбадың.
Топчудай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Айтпадым намыс барын,
Акырын алыстадым.
Капарга алганың жок,
Кабыргам кайышканын.

Кайгырып шашылбадым,
Кайтчы деп чакырбадың.
Мончоктой чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Кайгырып шашылбадым,
Кайткын деп чакырбадың.
Шурудай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Күймөлүп басып араң,
Күн менен батып барам.
Күн чыгат кайра-кайра,
Мен чыкпайм, жашып барам.

Күймөлүп шашылбадым,
Күтчү деп чакырбадың.
Мончоктой чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Толгонуп шашылбадым,
Токто деп чакырбадың.
Топчудай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Ээ,ий, тентиген элди жыйнадың,
Темирден кана найза ыргадың.
Телбирген жетим-жесирди,
Тегизге бөлөп сыйлалың.
Теңирим,оо, Манас сени мен,
Термелеп жүрүп ырдадым.

Дил болгон гана элди жыйнадың,
Куш канат найзаң,оо, ыргадың.
Куураган жетим-жесирди,
Кутуртуп канча сыйладың.
Куну жок, оо, Манас сени мен,
Кубалап гана жүрүп ырдадым.

Кыргызды белге туу кылдың,
Кымызды чылап уу кылдың.
Кысталак Манса кээбирде,
Кытайга чейин чуу кылдың.
Кыйшайтпай, оо, бирок сөзүңдү,
Мен кылымга жетер гана дуу кылдым.

Санатты гана кылсаң, ээ, ий, сен кылдың,
Сайышкан жооңо тең кылдың.
Сай-сайлап жүргөн кыргыздын,
Санаасын басып эл кылдың.
Сан болсоң, ой, сансыз болгон деп,
Санаттын гана баарын мен кылдым.

Урушту гана кылсаң, ий, сен кылдың,
Ушташкан,оо, жоого тең кылдың.
Уруудан жыйнап уютуп.
Улуу кан журтту эл кылдың,
Улук болсоң, ой, устум болгон деп.
Укмуштун баарын,эй, мен кылдым.