«Аке» деген сөзүңдөн ананайын,
Акең болуу менин да самаганым.
Ушул бойдон түбөлүк калсаң экен,
Урмат-сыйды тартуулап,
Урмат-сыйды тартуулап мага ар дайым.

Кайырма:

Э-э-й, түштүк кызы,
Карындашым, садага,
Карындашым, садага,
Садагасы...

Канча өзүмдү сабырлуу кармабайын,
Алып эле баратат арбаганың.
Наристем, оо, назыңдан кагылайын,
Наристем, оо, назыңдан айланайын.

Кайырма:

Азырынча мен акең болуп койсом,
Анча-мынча бирөөдөн коруп койсом.
Айып этпе, карындаш, анан, анан, ай
“Аке” деген оозуңдан соруп койсом.

Айылыңдын чебер узу бол, кызым,
Үйүңдүн ырыс, куту бол, кызым.
Кайненең менен кайнатаң үчүн,
Келини эмес, кызы бол, кызым.

Кайырма:
Көшөгөң көгөрсүн, кут түшсүн түнөгүңө,
Кубатым, эстүү бол, нур жаасын жүрөгүңө.
Жан биргем, ырыстуу, ыймандуу бүлө болуп,
Балдарга апа бол, бакыт бол түгөйүңө.

Балдарды суук көздөрдөн өзүң сакта,
Теңирим, жаман сөздөрдөн өзүң сакта.
Экөөнүн бийик сүйүүдөн арзып курган,
Уясын урап-чөккөндөн өзүң сакта.
Кайырма:


Жарыңдын асыл жары бол, кызым,
Үйүңдүн жарык шамы бол, кызым.
Кайын журт сүйгөн, кадырлап күйгөн,
Жашоонун аппак таңы бол, кызым.

1

Гүлдү көрдүм, аяп аны үзбөдүм,
Бирок калды жаз гүлүндө менин издерим.
Эмнегедир көңүл дегдеп ошондо,
Көп гүлдөрдөн сени гана издедим.

Акыры таптым, ошол мага туу болду,
Жүрөккө дем, өмүргө ынак гүл болду.
Доорун сүрүп, элин мактап жактырар,
Доско кайрат, душман, кастар кул болду.

Эгер мени кайгы булут каптаса,
Ачык бойдон, ачык асман, таптаза.
Үмүт жылт деп, үйдүн куту жарк этип,
Өмүр, чиркин, өйдө көздөй акпаса.

Эр жоокер, катарда кел,
Кадамыңды таштап, көкүрөк кер.
Ар-намыстуу жоокерлербиз,
Антыбызды биз бергенбиз,
Баатыр кыргыз элденбиз.

Кайырма:
Ээ-эй, чилтен, чилтен, кадамды бек таштайлы,
Манас ата колдоп, эркиндикти коргоп,
Ата Журтту сактайлы.

Куралдар колумда бар.
Кайратымды бөлөп курчутат ал.
Машыгуудан чыңалганбыз,
Шамдагайлуу кыраандарбыз,
Чеп коргоого дапдаяр.

Кайырма:

Элимдин, жеримдин,
Махабатка бүткөн Теңиримдин
Ишенимин аткарабыз,
Турмуш жолго такшалабыз.
Биз балдары Теңирдин.

Кайырма:

Айланам сенден, жаным,
Сүйгөнмүн сени дайым.
Сагынып жүрөм, Элмир жаным.

Сен болбосоң дүйнөм мага тар болду,
Ошол бактылуу күндөр мага жат болду.
Эмне үчүн тагдыр бизди кошподу?
Өткөн күндөр биздин түшкө окшоду.

Айланам сенден жаным,
Сүйгөнмүн сени дайым
Сагынып жүрөм Элмир жаным.
Айланам сенден, жаным,
Сүйгөнмүн сени дайым,
Сагынып жүрөм, Элмир жаным.

Сенсиз өткөн күндөр мага азап болду,
Жүрөгүмө кайгы, сагыныч толду.
Эсиңдеби, жаным, сүйөм дечү элең,
Сен жылмайып мага күлүп койчу элең.

Кайырма:

Жан дүйнөмө бүлүк салып чырайы,
Неге мынча сулуу болуп жаралды?
Аппак жүздүү, кара каштуу, олоң чач,
Кымбат болду мага сенин карааның.

Эстеликке түшөлүчү сүрөткө,
Убактыңыз болор бекен мүнөткө?
Уялыңкы, аяр тиктеп турганы,
Эңсөө менен үмүт чачат жүрөккө.

Коюу, калың, кара чачтары,
Кой көз, чийме, кара каштары.
Оймок ооз, аппак жүздүү секелек,
Жарашат го турпатына басканы.

Жан дүйнөмө жагып турат жамалы,
Жанып-күйүп бир көрүүнү самадым.
Жашасам да бул өмүрдө отуз жыл,
Жаным, сендей сулуу көрө албадым.

Жүрөгүмө жалгыз гана дабадай,
Аба барбы, жалгыз жалбыз жыттуу абадай.
Айыл түнүн сагынамын ар качан.
Бешигиңе куса болгон балада.

Көк асманга жылдыз толгон чагында,
Күн нурунда айыл талаа түсү адыр да.
Бараткансыйт ыр көлүндө, термелип.
Даниярга башын жөлөп Жамилия

Кереметке кое албайсың умсунбай.
Кээде сени арбап салат сыйкырдай.
Булак үнүн коштоюнчу дегенсип,
Булбул үнү безиленет бир тынбай.

Калтырбачы көңүлүм,
Кыйнабачы жүрөгүм.
Көргөндө эле сүйгөнмүн,
Ачык, шайыр мүнөзүң.

Кайырма:
Бактылуу бол, сүйгөнүм,
Бактысыз мен жүрөмүн.
Тагдырга жазса бирөөнү,
Айла жок өмүр сүрөмүн.

Элестетем мүнөзүң,
Карап койсо күлгөнүң.
Жүрөк эзип кетти го,
Алгач менин тун сүйүүм.

Кайырма:
Бактылуу бол, сүйгөнүм,
Бактысыз мен жүрөмүн.
Тагдырга жазса бирөөнү,
Айла жок өмүр сүрөмүн.