Woman. (02 Май 2016 - 03:44) жазган:
Озумдун апам мнда анча коп суйлошо бербейм себеби ото оор аял. Званок кылсамда жанылык жоок деп койот. (ушу сапаты олло жагат озу мн озу, эчкимди жамандабайт).
А кайненеме чалсам кооп суйлошобуз, арнерселерди айтып берет болчу, азыо жанвбызда болгон учун куну-туну суйлошуп (аркимди шывап девеле))) созубуз бутпой эле отурабыз.
Айтат, кыздарымдан ашсан ашасын, кем калбайсын деп.
Жакшы соз суйлоп эле койсон болду, аалам сеники. Кайненем айтат авысынымды, суйлобойт, даже мен суйлоп, бир нерсе сурап калсам жооп бербейт, адам катарына корбой деп арвзданып калат.
Бир жакшы аял болсо, эчнерсене киришпесе, иш кылсан тура калып жардамдашып кирсе, оозунан жаман соз чыкпаса, эркелетип турса, сырын айтса ишенип, кийим кече алдырып ал деп, ооруп калсан ыйлагыдай болуп сен учун кыжалат болуп турса, анан кантип оз апандай корбойсун.
Билбейм, ар адамда ар кыял демекчи ар ким ар кандай да, балким менин кайненем сиздикиндей эмес ошон учун че то "идеалная" кайненени элестете албайт экем. Жакшы болгон кундо да баары бир оз апама теней алмак эмесмин. Ал мен учун жалгыз.