Сүйгөнү менен түбөлүккө коштошкондор барбы? Сүйгөнү менен түбөлүккө коштошкондор барбы?
#321 27 Июнь 2016 - 01:34
#322 27 Июнь 2016 - 01:44
![Сүрөт](http://www.super.kg/superstan/public/style_emoticons/default/106.gif)
#324 20 Июль 2016 - 16:05
Билдирүүнү түзөткөн: yoona96: 20 Июль 2016 - 16:14
#325 21 Июль 2016 - 02:49
Менин положениям томондогучо.
Бир байке бар, менден алты жашка улуу. Мен иштеген жерде администратор болуп иштечу (апам аркылуу ишке алган да ошол адам)
Таанышкан кундон баштап эле коз-караштарыбыз жылуу болуп, мен аны жакын адамымдай коруп журдум. Элдер администратор, башчы катары коркушса мен жакшы коргон адамдай, оз агамдай сыйлачумун. Бир созун эки кылбай, каяша кайтарбай. Ал да мага билгизбегени менен озгочо мамиле жасачу. Башка кыздардын алдында калп эле урушса да конулго тие турган соз айтчу эмес. Тунку сменде иштечумун. Таанышканыбызга бир ай болуп боло электе эрте менен жумуштан чыксам маршруткада анан уйго чейин жеткизип келип, бир блок сникерс менен "жактырган кызым болчу?" деп чекемен (бешенемден) ооп сунуш киргизди. Апаман сурайын деп ичимен суйунгон бойдон уйго кирип кеттим. Апам ал баланы жакшы тааныгандыктан (апамы озгочо сыйлачу) мейли, озунду этият кыл, мени жер каратпа деп макул болду. Ошентип кыз-жигит болуп суйлошо баштадык. (Болгону телефон аркылуу гана коп убакыт суйлошпосок, жумушта бир жургон учун сыртка чыгып жолугушкан эмеспиз)
Кандайдыр бир убакыттын ичинде иштеген жерибизде кыздар коп соз кыла беришип экообуз тен тажадык. Жумушта кыздар жаман ойлошпосун деп урушчу болуп калды. Жон гана ал башчы, мен кызматкер болуп калдык. Ашыкча суйлошпой. Ошентсе да мен аны, ал мени жактыраарыбызды сезчубуз. Арадан 10 ай отту. Ал убакытта мен ал жумуштан чыгып кеттим. (Башка себептер менен) Азырга чейин телефон аркылуу ал-акыбал сурашып турабыз. Кечээ эки кун мурун "Мен сени жакшы кором. Аны билесин. Тез арада уйлонушум керек. Атам-апам карыды. Апамдын тамак жасап кир жууганын корсом козумо жаш келет. Мага чон тойдун кереги жок. Ата-энебиздин алдында бири-бирибизди сыйлап, суйуп, бактылуу жашасак жетет. Бул дуйнодо негизгиси байлык эмес, бакыт го. Мага турмушка чыкчы. Апан мага макул болот. Эгер сен макул болбосон мени тоготподун деп билем" деди. Озум шаарда чонойгом, ал айылда турат. Айылдын да эн алысы Баткендин ич жагында экен. Уйундо да эн кичуусу. Ата-энесин караш керек. А мен азыркы учурда турмушка чыгууга даяр эмесмин. Ата-энемдин да шарты жок. Эми эле 18ге толдум. Ата-энемди кыйнап койом. Алыска да кетким келбейт. Бирок, ошол эле учурда аны жакшы кором. Сыйлайм. Адамгерчиликтуу, адамдын кадырына жетет. Акылдуу. Токтоо. Ойлоп иш жасайт. Апама акырын четинен айтып баштасам "Иий кокуй, кой, алыс экен. Бизге он жылда бир келип каласын, болбойт. Мен сени шаарга, жаныбыздан, окуган балага берем, бирок азыр эмес" деп созуму да акырына чыгарбай койду. Озумдун деле турмушка чыккым жок. Эки жыл кутунуз десем (озу 23-24 жашта чыгам деп ойлонуп жургом) апамдын уй иштерин кылганын корум жашаш олум болуп жатат. Жашым да келип калды. Кутсом козумду жумуп бир жыл кутушум мумкун дейт. А эгер аны кутунуз деп койсом, бир жыл отсо да апам макул болбой калса анын да бир жыл убактын алып коем. Эмне кылсам? Башкага уйлоно берин десемби? Же апамды кондурсомбу? Озум моралдык жактан да, финансы жактан да даяр эмесмин. Мен аны, ал мени жактырабыз. Ал болсо Кудай кааласа сага уйлоном, апамын суйуктуу келини, он колу болосун деп суйунуп журот. Катуу ойлонуп журом. Турмуш куруу деген оюнчук эмес да. Жакпаса ажырашып кеткидей. Кооп ойлондум. Башым жетпей жатат.....
#326 21 Июль 2016 - 11:13
Feliz (21 Июль 2016 - 02:49) жазган:
Менин положениям томондогучо.
Бир байке бар, менден алты жашка улуу. Мен иштеген жерде администратор болуп иштечу (апам аркылуу ишке алган да ошол адам)
Таанышкан кундон баштап эле коз-караштарыбыз жылуу болуп, мен аны жакын адамымдай коруп журдум. Элдер администратор, башчы катары коркушса мен жакшы коргон адамдай, оз агамдай сыйлачумун. Бир созун эки кылбай, каяша кайтарбай. Ал да мага билгизбегени менен озгочо мамиле жасачу. Башка кыздардын алдында калп эле урушса да конулго тие турган соз айтчу эмес. Тунку сменде иштечумун. Таанышканыбызга бир ай болуп боло электе эрте менен жумуштан чыксам маршруткада анан уйго чейин жеткизип келип, бир блок сникерс менен "жактырган кызым болчу?" деп чекемен (бешенемден) ооп сунуш киргизди. Апаман сурайын деп ичимен суйунгон бойдон уйго кирип кеттим. Апам ал баланы жакшы тааныгандыктан (апамы озгочо сыйлачу) мейли, озунду этият кыл, мени жер каратпа деп макул болду. Ошентип кыз-жигит болуп суйлошо баштадык. (Болгону телефон аркылуу гана коп убакыт суйлошпосок, жумушта бир жургон учун сыртка чыгып жолугушкан эмеспиз)
Кандайдыр бир убакыттын ичинде иштеген жерибизде кыздар коп соз кыла беришип экообуз тен тажадык. Жумушта кыздар жаман ойлошпосун деп урушчу болуп калды. Жон гана ал башчы, мен кызматкер болуп калдык. Ашыкча суйлошпой. Ошентсе да мен аны, ал мени жактыраарыбызды сезчубуз. Арадан 10 ай отту. Ал убакытта мен ал жумуштан чыгып кеттим. (Башка себептер менен) Азырга чейин телефон аркылуу ал-акыбал сурашып турабыз. Кечээ эки кун мурун "Мен сени жакшы кором. Аны билесин. Тез арада уйлонушум керек. Атам-апам карыды. Апамдын тамак жасап кир жууганын корсом козумо жаш келет. Мага чон тойдун кереги жок. Ата-энебиздин алдында бири-бирибизди сыйлап, суйуп, бактылуу жашасак жетет. Бул дуйнодо негизгиси байлык эмес, бакыт го. Мага турмушка чыкчы. Апан мага макул болот. Эгер сен макул болбосон мени тоготподун деп билем" деди. Озум шаарда чонойгом, ал айылда турат. Айылдын да эн алысы Баткендин ич жагында экен. Уйундо да эн кичуусу. Ата-энесин караш керек. А мен азыркы учурда турмушка чыгууга даяр эмесмин. Ата-энемдин да шарты жок. Эми эле 18ге толдум. Ата-энемди кыйнап койом. Алыска да кетким келбейт. Бирок, ошол эле учурда аны жакшы кором. Сыйлайм. Адамгерчиликтуу, адамдын кадырына жетет. Акылдуу. Токтоо. Ойлоп иш жасайт. Апама акырын четинен айтып баштасам "Иий кокуй, кой, алыс экен. Бизге он жылда бир келип каласын, болбойт. Мен сени шаарга, жаныбыздан, окуган балага берем, бирок азыр эмес" деп созуму да акырына чыгарбай койду. Озумдун деле турмушка чыккым жок. Эки жыл кутунуз десем (озу 23-24 жашта чыгам деп ойлонуп жургом) апамдын уй иштерин кылганын корум жашаш олум болуп жатат. Жашым да келип калды. Кутсом козумду жумуп бир жыл кутушум мумкун дейт. А эгер аны кутунуз деп койсом, бир жыл отсо да апам макул болбой калса анын да бир жыл убактын алып коем. Эмне кылсам? Башкага уйлоно берин десемби? Же апамды кондурсомбу? Озум моралдык жактан да, финансы жактан да даяр эмесмин. Мен аны, ал мени жактырабыз. Ал болсо Кудай кааласа сага уйлоном, апамын суйуктуу келини, он колу болосун деп суйунуп журот. Катуу ойлонуп журом. Турмуш куруу деген оюнчук эмес да. Жакпаса ажырашып кеткидей. Кооп ойлондум. Башым жетпей жатат.....
бала акылдуу экен,анан калса жактырат экенсинер бири биринерди. Баш кошуп алгыла,журоктор жакын болсо аралыктын алыстыгы мааниге ээ болбой калат.
#327 21 Июль 2016 - 23:47
#328 22 Июль 2016 - 01:02
#329 30 Июль 2016 - 01:02
#330 30 Июль 2016 - 17:13
жашооңуздан биротоло кетет.
Сизди түбөлүк сүйүү үчүн!
Чыныгы суйуу унутулбайт тура ошол откон суйуумду сагындым бирок айла канча жолдор башка...
#331 30 Июль 2016 - 17:27
#332 02 Август 2016 - 16:01
#333 24 Август 2016 - 00:46
#334 24 Август 2016 - 02:28
dobrajelatel (24 Апрель 2016 - 05:02) жазган:
Экинчичи студент кездеги суйуу. Акылымдан адашып, канча коз жаш токтум. Ал суйоорумду билет болчу. Анын унун уккканда жан дуйном жазга айланып бактылуу болоор элем. Бирок келечеги жок суйуу болгондуктан суйуум учун курошпой туболукко коштошком. Ыразымын суйуунун отуна куйуп таза тунук аруу сезимдин даамын татканыма.
Кийин жон гана жакшы коруу, конуп калуу гана болду. Арадан кыйла убакыт отсо да эч кимди суйо албадым.
Экинчи суйгонунуз менин биринчи суйуум сыяктуу экен, бизда суйуубуздун келечеги жок болгону учун коштошконбуз. Менин кол жеткис,таза суйуум таза бойдон калганына бир чети ыраазымын,бир чети кубанамын.Бирок азыр чыныгы суйгонуму (келечектеги жолдошуму)андан да катуу жакшы кором.
Билдирүүнү түзөткөн: Gaika: 24 Август 2016 - 02:36
#335 25 Август 2016 - 10:57
#336 01 Сентябрь 2016 - 22:22
Кимдир биро ушул жазган создорумо ишенбесе ал озунун иши.
Коп жыл болду болоко жар болгонуна
Коруп калгам жаш дагыда татына бойдон.
Кичинекей улуун колунан кармап ойнотуп жаткан экен.
Байкабады мен аны карап туруп козумо жаш келди, кимгедир ызааландым.
Азыр да эстегенде озумду койорго жер тапай калам.
Эч ким жок жерлерге кетип калам.
Билдирүүнү түзөткөн: ugul: 01 Сентябрь 2016 - 22:23
#337 02 Сентябрь 2016 - 00:11
#338 02 Сентябрь 2016 - 00:37
#339 02 Сентябрь 2016 - 21:31
Feliz (21 Июль 2016 - 02:49) жазган:
Менин положениям томондогучо.
Бир байке бар, менден алты жашка улуу. Мен иштеген жерде администратор болуп иштечу (апам аркылуу ишке алган да ошол адам)
Таанышкан кундон баштап эле коз-караштарыбыз жылуу болуп, мен аны жакын адамымдай коруп журдум. Элдер администратор, башчы катары коркушса мен жакшы коргон адамдай, оз агамдай сыйлачумун. Бир созун эки кылбай, каяша кайтарбай. Ал да мага билгизбегени менен озгочо мамиле жасачу. Башка кыздардын алдында калп эле урушса да конулго тие турган соз айтчу эмес. Тунку сменде иштечумун. Таанышканыбызга бир ай болуп боло электе эрте менен жумуштан чыксам маршруткада анан уйго чейин жеткизип келип, бир блок сникерс менен "жактырган кызым болчу?" деп чекемен (бешенемден) ооп сунуш киргизди. Апаман сурайын деп ичимен суйунгон бойдон уйго кирип кеттим. Апам ал баланы жакшы тааныгандыктан (апамы озгочо сыйлачу) мейли, озунду этият кыл, мени жер каратпа деп макул болду. Ошентип кыз-жигит болуп суйлошо баштадык. (Болгону телефон аркылуу гана коп убакыт суйлошпосок, жумушта бир жургон учун сыртка чыгып жолугушкан эмеспиз)
Кандайдыр бир убакыттын ичинде иштеген жерибизде кыздар коп соз кыла беришип экообуз тен тажадык. Жумушта кыздар жаман ойлошпосун деп урушчу болуп калды. Жон гана ал башчы, мен кызматкер болуп калдык. Ашыкча суйлошпой. Ошентсе да мен аны, ал мени жактыраарыбызды сезчубуз. Арадан 10 ай отту. Ал убакытта мен ал жумуштан чыгып кеттим. (Башка себептер менен) Азырга чейин телефон аркылуу ал-акыбал сурашып турабыз. Кечээ эки кун мурун "Мен сени жакшы кором. Аны билесин. Тез арада уйлонушум керек. Атам-апам карыды. Апамдын тамак жасап кир жууганын корсом козумо жаш келет. Мага чон тойдун кереги жок. Ата-энебиздин алдында бири-бирибизди сыйлап, суйуп, бактылуу жашасак жетет. Бул дуйнодо негизгиси байлык эмес, бакыт го. Мага турмушка чыкчы. Апан мага макул болот. Эгер сен макул болбосон мени тоготподун деп билем" деди. Озум шаарда чонойгом, ал айылда турат. Айылдын да эн алысы Баткендин ич жагында экен. Уйундо да эн кичуусу. Ата-энесин караш керек. А мен азыркы учурда турмушка чыгууга даяр эмесмин. Ата-энемдин да шарты жок. Эми эле 18ге толдум. Ата-энемди кыйнап койом. Алыска да кетким келбейт. Бирок, ошол эле учурда аны жакшы кором. Сыйлайм. Адамгерчиликтуу, адамдын кадырына жетет. Акылдуу. Токтоо. Ойлоп иш жасайт. Апама акырын четинен айтып баштасам "Иий кокуй, кой, алыс экен. Бизге он жылда бир келип каласын, болбойт. Мен сени шаарга, жаныбыздан, окуган балага берем, бирок азыр эмес" деп созуму да акырына чыгарбай койду. Озумдун деле турмушка чыккым жок. Эки жыл кутунуз десем (озу 23-24 жашта чыгам деп ойлонуп жургом) апамдын уй иштерин кылганын корум жашаш олум болуп жатат. Жашым да келип калды. Кутсом козумду жумуп бир жыл кутушум мумкун дейт. А эгер аны кутунуз деп койсом, бир жыл отсо да апам макул болбой калса анын да бир жыл убактын алып коем. Эмне кылсам? Башкага уйлоно берин десемби? Же апамды кондурсомбу? Озум моралдык жактан да, финансы жактан да даяр эмесмин. Мен аны, ал мени жактырабыз. Ал болсо Кудай кааласа сага уйлоном, апамын суйуктуу келини, он колу болосун деп суйунуп журот. Катуу ойлонуп журом. Турмуш куруу деген оюнчук эмес да. Жакпаса ажырашып кеткидей. Кооп ойлондум. Башым жетпей жатат.....
Апаңыз башта эмнеге макул болду анан? Убактылуу сүйлөшүп жүргөнүңүзгө макул болду беле эмне?
Анын убакытын албаңыз да, турмушка чыккыңыз келбесе.
Билдирүүнү түзөткөн: lazygirl: 02 Сентябрь 2016 - 21:33