Менде телефон жок эле, ал мага эжемдин номери аркылуу агенттен жазчу экен, мен билбейм деле. Кийин, менден жооп болбогон сон, ойлоду окшойт ал жактан башканы таап алды деп, бир куну эжемдин номерине чалды, суйлоштук, ачык эле айтты:
-Я не могу так больше...
-Что ты предлагаешь?
-Давай расстанемся. ..
-Я тебя понимаю, но и ты меня пойми...
-Как?
-....
-Что молчишь?...
-Хорошо, давай расстанемся, но временно, пока я тут. Когда вернусь все начнем сначала...
-...
-Окей?
-Нет я и так не могу... Сен жокто башка менен журуп, сен келгенде аны кидать не могу. Что скажут люди, что скажут мои друзья?
-... Хорошо... Будь по твоему. Скажи своим друзьям пусть найдут тебе достойную.
Так и расстались. 2-3 жыл откон сон мекенге келдим, айылга. Каким то образом, ал дагы айылга келип калды. Бир жактан уйго келсем кухняда отуруптур мамам менен чай ичип. Саламдаштык ооз учу менен. Мага бир нерселерди айтып суйлоштун аракетин жасап атат, а мне больно, обидно, ненавистно. .. Акыры бир шылтоо айтып чыгып кеттим.
Ошентип кундор ото берди. Ал арада эч ким менен достошподум дагы, суйлошподум дагы. Озумо ради развлечении проблема уйгум келбечу. Лучше быть одной чем с кем попало. А он распробовал все и всех.
Ошентип кундор айлар жылдар ото берди, ал окуусун аяктады, ишке орношту. Апасы бир кун уйго келип чай ичип отуруп "уйлон деп журом, кыз таппайтабыз, ар кимди эле корсотуп журот нарындык дейт бир, оштук дейт бир, чуйлук дейт бир, айтор, ар кимди корсотуп эле журот" дейт. Аа деп тим болдум.
Бир куну бир бейтааныш номер чалды, негизи бейтааныштарды алчу эмес элем, ошол момент алынып кетти.
-Да
-Привет.
-Здрасьте, кто это?
-Эт я .... .
-Аа. Случилось что?
-Да нет, просто звоню.
-...
Ошентип суйлошуп отуруп бир маалда
-Предтставь что ты в белом платье, я в черном...-деп баштаса...
-Ээ нет. Прекрати.
-Почему? Ну можно же помечтать.
-Нет, я так не могу...
Ошол ошол болду. Кундор айлар жылдар отту. Кундордун биринде кутуусуз жашоомдо орду толгус адамдан айрылып калдым.....
Алар уй булосу менен куран окутуп уйго келишти. Кетип баратышканда атасы ,апасы, баарысы менен кучакташып коруштум. Акыры анын очереди келди, ынгайсыздана кучакташтым. После стольких лет...
Ал арада экообуз тен уй булолуу элек.
Суйушкондор бирге болбойт. Жетпеген суйуунун даамы ширин, кол жеткис бийик, назик нерсе сымал. Жаштык кездин элеси. Эсине тушсо аргасыз жылмаясын). Артыма кылчайып откон кундорумдон аз да болсо ал менен откон бактылуу кундорумду, ошол адамды кором. Бирок, артка кайрыла албайм. Мен азыр куйоом менен бактылуумун. Ал аялы менен.
Барынар бактылуу болгула. Жетпей калган суйуунордун эшигин жапкыла, антмейинче бактылуу болалбайсынар!
А эгер бул ситуацияга анын коз карашы менен караганда балким башкача баян айтылмак, кто знает…
Билдирүүнү түзөткөн: your_problem: 04 Январь 2021 - 23:32