Жаңы төрөлгөн ымыркайдын жыты канча жашка чейин сакталат?
#1 05 Июль 2017 - 03:16
#2 05 Июль 2017 - 05:36
Кенештерим - кетирген каталарымдын жыйынтыгы.
#3 07 Июль 2017 - 16:13
#4 07 Июль 2017 - 17:08
#5 08 Июль 2017 - 10:35
#6 08 Июль 2017 - 14:44
#7 09 Июль 2017 - 12:00
Билдирүүнү түзөткөн: leonar: 09 Июль 2017 - 12:03
#8 09 Июль 2017 - 13:05
Билдирүүнү түзөткөн: Aygul777: 09 Июль 2017 - 13:06
#9 14 Июль 2017 - 20:50
#10 16 Июль 2017 - 04:55
#11 19 Июль 2017 - 22:48
#12 11 Август 2017 - 03:34
#13 17 Август 2017 - 09:35
#14 03 Сентябрь 2017 - 22:08
#15 25 Сентябрь 2017 - 14:33
#16 11 Ноябрь 2017 - 22:48
Билдирүүнү түзөткөн: General.kg: 11 Ноябрь 2017 - 22:49
#17 30 Ноябрь 2017 - 17:04
(автору Рахман Разыков)
"Билемин үйдөн чыктың, Врачка баратасың.
Эстээрсиң мени бир күн, Агарган кезде чачың.
Эркекмин уксаң, апа, Мен сага керек болом.
Намыска туруп берчү, Карысаң медет болом
Ырыскым Кудай берген, Бар чыгаар, кыйнабаймын.
Алдырбай төрөп алчы, Апаке, ыйлабаймын.
Агам бар бешке чыккан, Мен ага ини болом.
Атабыз башка, билем, Балаңдын бири болом.
Жүрөгүң менен сүйлөш, Ал деле кыйбай турат.
Атасыз төрөбөйм деп, Абийриң кыйнап турат.
Жашоого беш ай мени, Эмнеге жараттыңар?
Тирүүлүк ыраа көрбөй Жүрөктү канаттыңар.
Апаке, суранамын, Кеч болуп кете электе,
Бычактын муздак мизи, Жүрөккө жете электе,
Орунсуз жаңылышкан, Оюңдан кайтып кетчи?!
Колуна шум ажалдын, Таптырбай тартып кетчи?!"
Жараткан бере албаган, Жардамды кимден күтөт?
Чымындай чыркырап жан, Каңырык турат түтөп.
Бычактын курчутулган, Үндөрүн угуп жатты.
Жатында жаткан бала Ажалды туюп жатты.
"Буюрган мени өлүмгө, Апамды көргүм келет.
Бир жолу кош эмчегин, Эркелеп соргум келет.
Мен деле балага окшоп, Төрөлүп көрсөм эмне?!
Оролуп ак кепинге Адамча өлсөм эмне?!"
ЖАН АЛЧУ БЫЧАК КЕЛДИ, ТҮЙҮЛДҮ БАЛА ЖАТКАН.
ТУШ КЕЛДИ КЕСИП КИРДИ, БАЙКУШТУ АЯБАСТАН.
КҮРӨШҮП ЖАШОО ҮЧҮН, КЕСИЛГЕН ТАРТЫП ИЧИН.
КИЧИНЕ КОЛУ МЕНЕН, КАРМАДЫ БЫЧАК МИЗИН.
КЫПКЫЗЫЛ ГҮЛДӨЙ БОЛУП, БОЁЛДУ БАЛА КАНГА.
ЖҮРӨКТҮН КАГЫЛЫШЫ, УГУЛУП АНДА-САНДА.
Жатса да түйүлдүктө, Ажалга тик караган.
Абийрин сатпай турган, Айрылдык бир баладан.
Ажалдын каткырыгы, Жүрөктү тилип кетти.
Жашоонун ааламында, Бир жарык жылдыз өчтү.
Күнөөсүз периштеге, Айланган бала кетти.
Апага таарынычын, Айталбай ала кетти.
"КОШ, АПА, ТӨРӨЛӨ ЭЛЕК, БАЛАҢДЫ КӨРБӨЙ КАЛДЫҢ.
ЖАРАЛЫП ЖАРЫК КӨРБӨЙ, ЖОК БОЛУП ӨЛГӨН ЖАНМЫН.
БЕЙИШТЕ, ЧЫН ЖАШООДОН, БУЮРСА ЖОЛУГАБЫЗ.
БААРЫ БИР СИЗ АПАМСЫЗ, БАР БОЛУП ООРУБАҢЫЗ"
Төрөлбөй канча балдар, Бейкүнөө шейит кетет.
Эненин таман алдын, Эмнеге бейиш дешет?
Айласыз бул кадамга, Аялды эркек түрткөн.
"Балаңдын кереги жок!" Дегенде жашоо бүткөн.
Атанын сөзү ок деп, Айтылган бир макал бар.
Баланы Кудай берген, Сактайлы биз адамдар!
#18 30 Ноябрь 2017 - 17:32
bibigul95 (30 Ноябрь 2017 - 11:04) жазган:
(автору Рахман Разыков)
"Билемин үйдөн чыктың, Врачка баратасың.
Эстээрсиң мени бир күн, Агарган кезде чачың.
Эркекмин уксаң, апа, Мен сага керек болом.
Намыска туруп берчү, Карысаң медет болом
Ырыскым Кудай берген, Бар чыгаар, кыйнабаймын.
Алдырбай төрөп алчы, Апаке, ыйлабаймын.
Агам бар бешке чыккан, Мен ага ини болом.
Атабыз башка, билем, Балаңдын бири болом.
Жүрөгүң менен сүйлөш, Ал деле кыйбай турат.
Атасыз төрөбөйм деп, Абийриң кыйнап турат.
Жашоого беш ай мени, Эмнеге жараттыңар?
Тирүүлүк ыраа көрбөй Жүрөктү канаттыңар.
Апаке, суранамын, Кеч болуп кете электе,
Бычактын муздак мизи, Жүрөккө жете электе,
Орунсуз жаңылышкан, Оюңдан кайтып кетчи?!
Колуна шум ажалдын, Таптырбай тартып кетчи?!"
Жараткан бере албаган, Жардамды кимден күтөт?
Чымындай чыркырап жан, Каңырык турат түтөп.
Бычактын курчутулган, Үндөрүн угуп жатты.
Жатында жаткан бала Ажалды туюп жатты.
"Буюрган мени өлүмгө, Апамды көргүм келет.
Бир жолу кош эмчегин, Эркелеп соргум келет.
Мен деле балага окшоп, Төрөлүп көрсөм эмне?!
Оролуп ак кепинге Адамча өлсөм эмне?!"
ЖАН АЛЧУ БЫЧАК КЕЛДИ, ТҮЙҮЛДҮ БАЛА ЖАТКАН.
ТУШ КЕЛДИ КЕСИП КИРДИ, БАЙКУШТУ АЯБАСТАН.
КҮРӨШҮП ЖАШОО ҮЧҮН, КЕСИЛГЕН ТАРТЫП ИЧИН.
КИЧИНЕ КОЛУ МЕНЕН, КАРМАДЫ БЫЧАК МИЗИН.
КЫПКЫЗЫЛ ГҮЛДӨЙ БОЛУП, БОЁЛДУ БАЛА КАНГА.
ЖҮРӨКТҮН КАГЫЛЫШЫ, УГУЛУП АНДА-САНДА.
Жатса да түйүлдүктө, Ажалга тик караган.
Абийрин сатпай турган, Айрылдык бир баладан.
Ажалдын каткырыгы, Жүрөктү тилип кетти.
Жашоонун ааламында, Бир жарык жылдыз өчтү.
Күнөөсүз периштеге, Айланган бала кетти.
Апага таарынычын, Айталбай ала кетти.
"КОШ, АПА, ТӨРӨЛӨ ЭЛЕК, БАЛАҢДЫ КӨРБӨЙ КАЛДЫҢ.
ЖАРАЛЫП ЖАРЫК КӨРБӨЙ, ЖОК БОЛУП ӨЛГӨН ЖАНМЫН.
БЕЙИШТЕ, ЧЫН ЖАШООДОН, БУЮРСА ЖОЛУГАБЫЗ.
БААРЫ БИР СИЗ АПАМСЫЗ, БАР БОЛУП ООРУБАҢЫЗ"
Төрөлбөй канча балдар, Бейкүнөө шейит кетет.
Эненин таман алдын, Эмнеге бейиш дешет?
Айласыз бул кадамга, Аялды эркек түрткөн.
"Балаңдын кереги жок!" Дегенде жашоо бүткөн.
Атанын сөзү ок деп, Айтылган бир макал бар.
Баланы Кудай берген, Сактайлы биз адамдар!
Ушул ырды биринчи укканда козумон жаш агып кеткен эле...
#19 05 Май 2020 - 12:49
bibigul95 (30 Ноябрь 2017 - 17:04) жазган:
(автору Рахман Разыков)
"Билемин үйдөн чыктың, Врачка баратасың.
Эстээрсиң мени бир күн, Агарган кезде чачың.
Эркекмин уксаң, апа, Мен сага керек болом.
Намыска туруп берчү, Карысаң медет болом
Ырыскым Кудай берген, Бар чыгаар, кыйнабаймын.
Алдырбай төрөп алчы, Апаке, ыйлабаймын.
Агам бар бешке чыккан, Мен ага ини болом.
Атабыз башка, билем, Балаңдын бири болом.
Жүрөгүң менен сүйлөш, Ал деле кыйбай турат.
Атасыз төрөбөйм деп, Абийриң кыйнап турат.
Жашоого беш ай мени, Эмнеге жараттыңар?
Тирүүлүк ыраа көрбөй Жүрөктү канаттыңар.
Апаке, суранамын, Кеч болуп кете электе,
Бычактын муздак мизи, Жүрөккө жете электе,
Орунсуз жаңылышкан, Оюңдан кайтып кетчи?!
Колуна шум ажалдын, Таптырбай тартып кетчи?!"
Жараткан бере албаган, Жардамды кимден күтөт?
Чымындай чыркырап жан, Каңырык турат түтөп.
Бычактын курчутулган, Үндөрүн угуп жатты.
Жатында жаткан бала Ажалды туюп жатты.
"Буюрган мени өлүмгө, Апамды көргүм келет.
Бир жолу кош эмчегин, Эркелеп соргум келет.
Мен деле балага окшоп, Төрөлүп көрсөм эмне?!
Оролуп ак кепинге Адамча өлсөм эмне?!"
ЖАН АЛЧУ БЫЧАК КЕЛДИ, ТҮЙҮЛДҮ БАЛА ЖАТКАН.
ТУШ КЕЛДИ КЕСИП КИРДИ, БАЙКУШТУ АЯБАСТАН.
КҮРӨШҮП ЖАШОО ҮЧҮН, КЕСИЛГЕН ТАРТЫП ИЧИН.
КИЧИНЕ КОЛУ МЕНЕН, КАРМАДЫ БЫЧАК МИЗИН.
КЫПКЫЗЫЛ ГҮЛДӨЙ БОЛУП, БОЁЛДУ БАЛА КАНГА.
ЖҮРӨКТҮН КАГЫЛЫШЫ, УГУЛУП АНДА-САНДА.
Жатса да түйүлдүктө, Ажалга тик караган.
Абийрин сатпай турган, Айрылдык бир баладан.
Ажалдын каткырыгы, Жүрөктү тилип кетти.
Жашоонун ааламында, Бир жарык жылдыз өчтү.
Күнөөсүз периштеге, Айланган бала кетти.
Апага таарынычын, Айталбай ала кетти.
"КОШ, АПА, ТӨРӨЛӨ ЭЛЕК, БАЛАҢДЫ КӨРБӨЙ КАЛДЫҢ.
ЖАРАЛЫП ЖАРЫК КӨРБӨЙ, ЖОК БОЛУП ӨЛГӨН ЖАНМЫН.
БЕЙИШТЕ, ЧЫН ЖАШООДОН, БУЮРСА ЖОЛУГАБЫЗ.
БААРЫ БИР СИЗ АПАМСЫЗ, БАР БОЛУП ООРУБАҢЫЗ"
Төрөлбөй канча балдар, Бейкүнөө шейит кетет.
Эненин таман алдын, Эмнеге бейиш дешет?
Айласыз бул кадамга, Аялды эркек түрткөн.
"Балаңдын кереги жок!" Дегенде жашоо бүткөн.
Атанын сөзү ок деп, Айтылган бир макал бар.
Баланы Кудай берген, Сактайлы биз адамдар!
Могу ырды ар окуган сайын ыйлаймын((
#20 05 Май 2020 - 18:08