- (20 бет)
- 1
- 2
- 3
- →
- Акыркы бет »
Бакыт издегендер. Бакыт издегендер.
#1 12 Июнь 2018 - 20:59
***
Той. Баары эки жашты куттуктап, тойдун корку болгон жаштар, бийлеп журушот.
Алып баруучу да мыкты денгээлде алып барып,той коркуно чыгып жатты. Куйоо жолдоштор бир тарапта, кыз тараптагылар бир тарапта. Досторкон усту, туркун даамдарга толгон. Баары конулдуу, ар кимиси оз ара суйлошуп, каткыра кулуп,шандуу олтурушат. Албетте,бул деген той шааниси да. Баарынын конул борборунда эки жаш. Кээ бирлери суктануу менен караса,кээ бирлери оздору да, кечээ эле ушулардын ордунда олтурганын эстеп жылмайышат.
Ортого, куйоо жолдоштор чыгып каалоо'тилек айтып,белектерин тапшырып жатышты. Арасында Алик да бар. Анын ар дайым орду менен, жеткиликтуу суйлогонун эске алган достору, микрофонду кармата салышты:
-Арабызда эн акылдуусу озунсун, суйлой сал ,бол эми маалкатпай!
Досторунун ар дайым ушинтип суйлогону келгенде,турто салгандарын билген Алик, кулуп эле микрофонду колуна алды.
Белектер тапшырылып, баары оз ордуна жоной беришти. Алик стол тарапка басып баратып, капысынан:
-Кечиресиз, сизди мумкунбу?деген ундон артына бурулду:
Артын караса жарашыктуу кийинген,апакай жуздуу,орто бойлуу,колуна бала которгон кыз туруптур:
-Сиз магабы?
-Ооба, баланы кармай турунузчу, мен сумкадан упчусун алып алайын, такыр ынгайсыз болуп, ала албай жатам?
Бала кынылдап ыйлап жатыптыр:
-Мейли, келиниз!
Алик баланы колуна ала кыздын коздоруно тигилди. Бир чон ааламдын сырын ичине жашырып алгандай. Негедир башкача экен!
Кыз шашкалактап, сут куюлган ботолкосун сумкасынан алып:
-Рахмат, деп баланы алууга умтулду. Коздору чагылыша тушту.
Керемет коздор! Эч нерсе дей албайсын, мундуу дейин десен кир жок таптаза каректер. Антейин десен, теренинде бир мун жаткандай.
Кыз коздорун ала качты:
-Рахмат сизге!
Кыз тез'тез басып,узап кетти. Ордуна отуруп, бир нерседен кыжалат болгондой улам,эшик тарапты карап жатты.
Алик кызды тиктеген бойдон туруп калыптыр.
-Эй сага эмне болду?
Досунун унунон чоочуп кетти:
-Аа эч нерсе болгон жок. Ошондо гана эсине келгендей, досунун артынан басты.
Столго отургандан кийин достору шакаба чеге, кулуп жатышты:
-Оо,биздин Алик кыздарга кызыга баштаганбы ыя?
-Мен да ошону айтам да,дегеле дуйнодо буга тендеш жоктой сезчу эле го озун?
Достору байкап калышкан окшойт кыздын жанында турганын:
-Аа болсун досум болсун! А колундагы баласы бекен?
Алик досторунун ардайым адаттан тыш тамашалашаарын билет болчу:
-Эмне мени кыздарга кызыкпайт деп ойлодунар беле?
-Ооба да, болбосо биз тендуулордун балдары, алды мектепке барып калды, сен журосун?
Алик кулду:
-Тиги кыз аяш тараптан келген окшойт ээ?
Достору чындап эле кужулдаша тушушту:
-Досум сен кызыгып жаткан болсон эле билип беребиз, анын эмнеси бар экен?
-Ой ошол да баш оорубу?
Алик ашыкча суйлобой, кулуп эле тим болду.
Достору айтканчалык эле бар, окууну бутуп, жумушка орношконуна жылдар айланды. Ата'энеси менен бирге айыл жергесинде эле турат. Жумушуна айылдан каттайт,аралык ото деле алыс эмес.
Суйлосо созу ордунда, жумушуна так,мыкты адис!
Он'келбети канча кыздын тушуно киргендир? Узун бою, куушурулган калын кашы,сулуу жузу ар бир айым, арзуу кылгандай эле бар. Озу тендуулор арасында бойдоктор саналуу эле калган. Айтса'айтпаса тогунбу, достору уйлонуп,бала' чакалуу болуп калышкан. Жашы отузду чамалап калса да,эмнегедир уйлонууну ойлоно элек. Балким, жашы откон сайын турмуш куруудан качып калаттыр, адам баласы?
Бугун, ошол калган бойдок достордун бири уйлонуп,мынтип тойго келген. Колунда бар адамдын уулу болгондуктан, кыйла эле тогуп'чачып той жасаптыр. Мындай жакшылыкка келбей коюга болмок беле,анын устуно жакын санаган досторунун бири болсо? Уйдо толгон жумуштарынан баш тартып, борборго келген.
Азыр коргон кыздын коздору, качанкы уктап калган сезимдерди ойготуп жибергендей болду. Журогу туйлап кетти, эч качан мындай болуп,озун жоготуп коргон эмес.
Тентуштардын арасында дагы шылдын болбоюн деп , озун кармап олтурду. Кыз тарапка карап, улам,билгизбей коздору менен кызды издеп коет.
Кыз баланы бооруна кысып,таптап отурду. Бала уктап калды окшойт чагымда. Ал Алик тарапты караган жок, тордогу эки жашты мундуу коздору менен карап,улутунуп коюп олтурду.
Алик ал мезгилде ал мундуу коздордун тупкурундо, эмне деген армандар, бактылуу муноттор, кусалыктар, нечен гулдогон' соолуган омурлор, жатканын билбейт эле!
Ооба,билбейт эле!
Той. Баары эки жашты куттуктап, тойдун корку болгон жаштар, бийлеп журушот.
Алып баруучу да мыкты денгээлде алып барып,той коркуно чыгып жатты. Куйоо жолдоштор бир тарапта, кыз тараптагылар бир тарапта. Досторкон усту, туркун даамдарга толгон. Баары конулдуу, ар кимиси оз ара суйлошуп, каткыра кулуп,шандуу олтурушат. Албетте,бул деген той шааниси да. Баарынын конул борборунда эки жаш. Кээ бирлери суктануу менен караса,кээ бирлери оздору да, кечээ эле ушулардын ордунда олтурганын эстеп жылмайышат.
Ортого, куйоо жолдоштор чыгып каалоо'тилек айтып,белектерин тапшырып жатышты. Арасында Алик да бар. Анын ар дайым орду менен, жеткиликтуу суйлогонун эске алган достору, микрофонду кармата салышты:
-Арабызда эн акылдуусу озунсун, суйлой сал ,бол эми маалкатпай!
Досторунун ар дайым ушинтип суйлогону келгенде,турто салгандарын билген Алик, кулуп эле микрофонду колуна алды.
Белектер тапшырылып, баары оз ордуна жоной беришти. Алик стол тарапка басып баратып, капысынан:
-Кечиресиз, сизди мумкунбу?деген ундон артына бурулду:
Артын караса жарашыктуу кийинген,апакай жуздуу,орто бойлуу,колуна бала которгон кыз туруптур:
-Сиз магабы?
-Ооба, баланы кармай турунузчу, мен сумкадан упчусун алып алайын, такыр ынгайсыз болуп, ала албай жатам?
Бала кынылдап ыйлап жатыптыр:
-Мейли, келиниз!
Алик баланы колуна ала кыздын коздоруно тигилди. Бир чон ааламдын сырын ичине жашырып алгандай. Негедир башкача экен!
Кыз шашкалактап, сут куюлган ботолкосун сумкасынан алып:
-Рахмат, деп баланы алууга умтулду. Коздору чагылыша тушту.
Керемет коздор! Эч нерсе дей албайсын, мундуу дейин десен кир жок таптаза каректер. Антейин десен, теренинде бир мун жаткандай.
Кыз коздорун ала качты:
-Рахмат сизге!
Кыз тез'тез басып,узап кетти. Ордуна отуруп, бир нерседен кыжалат болгондой улам,эшик тарапты карап жатты.
Алик кызды тиктеген бойдон туруп калыптыр.
-Эй сага эмне болду?
Досунун унунон чоочуп кетти:
-Аа эч нерсе болгон жок. Ошондо гана эсине келгендей, досунун артынан басты.
Столго отургандан кийин достору шакаба чеге, кулуп жатышты:
-Оо,биздин Алик кыздарга кызыга баштаганбы ыя?
-Мен да ошону айтам да,дегеле дуйнодо буга тендеш жоктой сезчу эле го озун?
Достору байкап калышкан окшойт кыздын жанында турганын:
-Аа болсун досум болсун! А колундагы баласы бекен?
Алик досторунун ардайым адаттан тыш тамашалашаарын билет болчу:
-Эмне мени кыздарга кызыкпайт деп ойлодунар беле?
-Ооба да, болбосо биз тендуулордун балдары, алды мектепке барып калды, сен журосун?
Алик кулду:
-Тиги кыз аяш тараптан келген окшойт ээ?
Достору чындап эле кужулдаша тушушту:
-Досум сен кызыгып жаткан болсон эле билип беребиз, анын эмнеси бар экен?
-Ой ошол да баш оорубу?
Алик ашыкча суйлобой, кулуп эле тим болду.
Достору айтканчалык эле бар, окууну бутуп, жумушка орношконуна жылдар айланды. Ата'энеси менен бирге айыл жергесинде эле турат. Жумушуна айылдан каттайт,аралык ото деле алыс эмес.
Суйлосо созу ордунда, жумушуна так,мыкты адис!
Он'келбети канча кыздын тушуно киргендир? Узун бою, куушурулган калын кашы,сулуу жузу ар бир айым, арзуу кылгандай эле бар. Озу тендуулор арасында бойдоктор саналуу эле калган. Айтса'айтпаса тогунбу, достору уйлонуп,бала' чакалуу болуп калышкан. Жашы отузду чамалап калса да,эмнегедир уйлонууну ойлоно элек. Балким, жашы откон сайын турмуш куруудан качып калаттыр, адам баласы?
Бугун, ошол калган бойдок достордун бири уйлонуп,мынтип тойго келген. Колунда бар адамдын уулу болгондуктан, кыйла эле тогуп'чачып той жасаптыр. Мындай жакшылыкка келбей коюга болмок беле,анын устуно жакын санаган досторунун бири болсо? Уйдо толгон жумуштарынан баш тартып, борборго келген.
Азыр коргон кыздын коздору, качанкы уктап калган сезимдерди ойготуп жибергендей болду. Журогу туйлап кетти, эч качан мындай болуп,озун жоготуп коргон эмес.
Тентуштардын арасында дагы шылдын болбоюн деп , озун кармап олтурду. Кыз тарапка карап, улам,билгизбей коздору менен кызды издеп коет.
Кыз баланы бооруна кысып,таптап отурду. Бала уктап калды окшойт чагымда. Ал Алик тарапты караган жок, тордогу эки жашты мундуу коздору менен карап,улутунуп коюп олтурду.
Алик ал мезгилде ал мундуу коздордун тупкурундо, эмне деген армандар, бактылуу муноттор, кусалыктар, нечен гулдогон' соолуган омурлор, жатканын билбейт эле!
Ооба,билбейт эле!
#3 12 Июнь 2018 - 21:23
Алик ал мезгилде ал мундуу коздордун тупкурундо,
эмне деген армандар, бактылуу муноттор, кусалыктар,
нечен гулдогон'
соолуган омурлор, жатканын билбейт эле!
Ооба,билбейт эле!
Дагы кайсы кыздын тагдыры талкаланды экен? Эхх, коздордун мундуу болушуна эмне туртку болду экен...
(Уландысын кутобуз)
Ооба,билбейт эле!
Дагы кайсы кыздын тагдыры талкаланды экен? Эхх, коздордун мундуу болушуна эмне туртку болду экен...
(Уландысын кутобуз)
#4 12 Июнь 2018 - 21:24
***
Маржана адатынча жумушунан чыгып, шашыла уйун коздой жоноду. Убакыт бир аз кененирээк, ошондуктан бат'баттан басып,уйго жоо эле жетууго болот.
Шаар чекесиндеги кабат уйлорду айланып ото берээринде, капысынан,карылуу кол билектен алды:
-Аппаа!
Карылуу кол аны бошотпой кучактап, карангы бурчту коздой тартты.
Маржана эмне болуп кеткенин билген жок, коркконунан, эрини'эринине тийбей титирейт. Жогоруда кыйкырдым деп ойлогон, бирок уну да чыккан эмес.
-Унчукпа! Суранам, бир аз ушинтип тура турчу?
Кучактаган бойдон ушинтип шыбырады,тиги бейтааныш. Ашыкча кыймыл жасаса жакшылыкка алып барбасын тушунду. Башын аран ийкеп,журогунун катуу соккону коодонунон байкалып турду.
Ангыча кара кийинген эки адам, ушундай жандарынан чуркап отуп кетишти. Оз ара кункулдошуп бирдеме деп урушуп баратышат. Каякадыр кетишти окшойт,жымжырт болуп калды.
Ошондо гана кучактаган кучтуу колдор бошой тушту. Акырын кызды озунон туртуп,кетенчиктей тушту:
-Сиз кимсиз?деди Маржана корккон ун менен:
-Эч ким эмесмин мен, рахмат сага!деди конур ун.
Бейтааныш ичин басып кетмекчи болду, бирок ордунан жыла электе эле, тенселип барып кулап калды. Маржана андан бетер коркуп кетти. Колуна которгон баштыктарын жерге таштай коюп бейтаанышка унулду:
-Эмне болду сизге, эй эмне болду дейм?
Эми гана байкады ичи кан болуп турганын, караса кан озунун кокурок тушуна да жугуптур. Жаны калган жок. Эмне кылаарын билбей калды. Кеч кире баштаган эле, жакын арада жан адам билинбейт. Жонокойдо кымгуут болгон шаар ичи бугун олуу тынчтык. Тообо!
Маржана адатынча жумушунан чыгып, шашыла уйун коздой жоноду. Убакыт бир аз кененирээк, ошондуктан бат'баттан басып,уйго жоо эле жетууго болот.
Шаар чекесиндеги кабат уйлорду айланып ото берээринде, капысынан,карылуу кол билектен алды:
-Аппаа!
Карылуу кол аны бошотпой кучактап, карангы бурчту коздой тартты.
Маржана эмне болуп кеткенин билген жок, коркконунан, эрини'эринине тийбей титирейт. Жогоруда кыйкырдым деп ойлогон, бирок уну да чыккан эмес.
-Унчукпа! Суранам, бир аз ушинтип тура турчу?
Кучактаган бойдон ушинтип шыбырады,тиги бейтааныш. Ашыкча кыймыл жасаса жакшылыкка алып барбасын тушунду. Башын аран ийкеп,журогунун катуу соккону коодонунон байкалып турду.
Ангыча кара кийинген эки адам, ушундай жандарынан чуркап отуп кетишти. Оз ара кункулдошуп бирдеме деп урушуп баратышат. Каякадыр кетишти окшойт,жымжырт болуп калды.
Ошондо гана кучактаган кучтуу колдор бошой тушту. Акырын кызды озунон туртуп,кетенчиктей тушту:
-Сиз кимсиз?деди Маржана корккон ун менен:
-Эч ким эмесмин мен, рахмат сага!деди конур ун.
Бейтааныш ичин басып кетмекчи болду, бирок ордунан жыла электе эле, тенселип барып кулап калды. Маржана андан бетер коркуп кетти. Колуна которгон баштыктарын жерге таштай коюп бейтаанышка унулду:
-Эмне болду сизге, эй эмне болду дейм?
Эми гана байкады ичи кан болуп турганын, караса кан озунун кокурок тушуна да жугуптур. Жаны калган жок. Эмне кылаарын билбей калды. Кеч кире баштаган эле, жакын арада жан адам билинбейт. Жонокойдо кымгуут болгон шаар ичи бугун олуу тынчтык. Тообо!
#6 12 Июнь 2018 - 22:02
Кайра артына чуркады. Оюна эч нерсе келген жок. Жумушуна кирип барды. Баары кетишкен окшойт,эч ким корунбойт. Куйугуп,башчысынын кабинетине кирди.
Маржананын кебетесин коргон башчысы ордунан тура калды:
-Марусья сага эмне болду?
-Байке тиги жакта, тигичи?
-Эмне болду айт, эмне болгон кан тиги?
Маржана коркконунан эмне дегенин билбейт, эптеп тушундурду. Экоо шашыла чыгып, бейтааныш жаткан жерге келишти:
-Эми эмне кылабыз, мен коркуп жатам байке?
Башчысы ойлоно калды:
-Коркпо, бул абалда ооруканага алып бара албайбыз, бирдемеси болсо сени да илештирип журбосун. Азыр, мен унаамды айдап келе коеюн, менин уйумо алып барабыз.
Башчысы чуркап унаасына кетти. Маржана ылдый болуп,тигинин журогун тыншады. Оор дем алып жатты бейтааныш.
Башчысынын уйуно алып барышты. Экоо тен эч нерсе дешпеди. Ондору кубарып кирип келген экоону коргон аялы чоочуп кетти:
-Эмне болду силерге?
Башчысы колун которду:
-Алтыным, эмне болгонун анан сурайсын, журу, сенин жардамын керек!
Учоолоп которушуп уйго алып киришти. Аялы чуркап барып, дивандын бетине шейшеп сала койду. Маржана эмне кылаарын билбей безилдейт:
-Байке эми эмне болот?
Байкесинин аялы ун катты:
-Аны анан ойлонобуз, бар тиги ашканадан табакты алып, таза суудан куюп келе койчу?
Башчысынын келинчеги кантсе да врач эмеспи, озун колго ала, куйоосу экоолоп, бейтааныштын кийимдерин чечишти. Бычакташканбы, айтор терен жаракат алгандай.Маржана суу алып келип аялдын ийкемдуу кыймылдаган колун карап эле тура берди. Аял жараатты жууп, тигип кирди. Маржана козун жумду. Жараатын карабаганга аракет кылып, жузуно карады.
Сурдуу кабагы бар экен. Кырдач мурду,кара' тору, жылдыздуу жузу сурдуулугун бир аз жашыргансыйт. Эрди кымтылуу, бир аз кубарып турат.
Жараатты танып, керектуу жардамды берип, колун жууганча экооно тигилди:
-Ии окшошкондор, баскылачы мындай!
Учоо ашканада конулсуз чай ичип отурушту. Азыр эле эмне болуп кеткенине тушунбой, Маржананын башы ман.
Башчысы баарын тушундуруп айтып бергенде, аялы унчукпай калды:
-Жаным, баарыбир кооптуу. Билем Маржана сенин колунда коптон бери иштейт, сага мыкты ишчи ага мен да ишенем. Бирок мунун артында жаман нерселер болсочу?
Маржана созго аралашты:
-Жене мен да коркуп жатам, мен бирдеме болсом, уйумдогулорго кыйын болот, синдим иним?
-Коркпой тур, эртен бул эсине келсинчи анан дагы суйлошобуз!
Маржана устундогу кийимин чечип жууп,женеси берген жемпирди кийди:
-Мен уйго барбасам болбойт,кыжалат болуп жатышкандыр, эртен келип кабар алам да?
-Макул журу мен жеткирип келейин!
Коштошуп сыртка чыгышты. Бая коркконунан колундагы баштыктары да ошол жерде калып кеткенин эми эстеди.
Башчысы уйго таштап, эртен жумушка созсуз баруусун эскертти.
Маржана Бектурдун тигуу цехинде коп убакыттан бери иштейт. Анын бат кыймылдап, козун ача жумуш жасаганы жагат. Келген буюртмачылар менен да бат тил табышып, коп жерде иш билгилигин далилдейт. Ичинде куулук'шумдугу жок, шайыр, баарын бетке айткан ачык мунозун баалайт. Ошондуктан коп учурда ишти ошого тапшырат. Ишеничине кирип калган. Мынтип башына иш тушуп, коркуп калганын коруп, ойлонбостон жардам бергени да ошондон улам.
Жардам бербей кое алмак эмес. Албетте да, ортодо адам омуру болуп жатпайбы?
Маржананын кебетесин коргон башчысы ордунан тура калды:
-Марусья сага эмне болду?
-Байке тиги жакта, тигичи?
-Эмне болду айт, эмне болгон кан тиги?
Маржана коркконунан эмне дегенин билбейт, эптеп тушундурду. Экоо шашыла чыгып, бейтааныш жаткан жерге келишти:
-Эми эмне кылабыз, мен коркуп жатам байке?
Башчысы ойлоно калды:
-Коркпо, бул абалда ооруканага алып бара албайбыз, бирдемеси болсо сени да илештирип журбосун. Азыр, мен унаамды айдап келе коеюн, менин уйумо алып барабыз.
Башчысы чуркап унаасына кетти. Маржана ылдый болуп,тигинин журогун тыншады. Оор дем алып жатты бейтааныш.
Башчысынын уйуно алып барышты. Экоо тен эч нерсе дешпеди. Ондору кубарып кирип келген экоону коргон аялы чоочуп кетти:
-Эмне болду силерге?
Башчысы колун которду:
-Алтыным, эмне болгонун анан сурайсын, журу, сенин жардамын керек!
Учоолоп которушуп уйго алып киришти. Аялы чуркап барып, дивандын бетине шейшеп сала койду. Маржана эмне кылаарын билбей безилдейт:
-Байке эми эмне болот?
Байкесинин аялы ун катты:
-Аны анан ойлонобуз, бар тиги ашканадан табакты алып, таза суудан куюп келе койчу?
Башчысынын келинчеги кантсе да врач эмеспи, озун колго ала, куйоосу экоолоп, бейтааныштын кийимдерин чечишти. Бычакташканбы, айтор терен жаракат алгандай.Маржана суу алып келип аялдын ийкемдуу кыймылдаган колун карап эле тура берди. Аял жараатты жууп, тигип кирди. Маржана козун жумду. Жараатын карабаганга аракет кылып, жузуно карады.
Сурдуу кабагы бар экен. Кырдач мурду,кара' тору, жылдыздуу жузу сурдуулугун бир аз жашыргансыйт. Эрди кымтылуу, бир аз кубарып турат.
Жараатты танып, керектуу жардамды берип, колун жууганча экооно тигилди:
-Ии окшошкондор, баскылачы мындай!
Учоо ашканада конулсуз чай ичип отурушту. Азыр эле эмне болуп кеткенине тушунбой, Маржананын башы ман.
Башчысы баарын тушундуруп айтып бергенде, аялы унчукпай калды:
-Жаным, баарыбир кооптуу. Билем Маржана сенин колунда коптон бери иштейт, сага мыкты ишчи ага мен да ишенем. Бирок мунун артында жаман нерселер болсочу?
Маржана созго аралашты:
-Жене мен да коркуп жатам, мен бирдеме болсом, уйумдогулорго кыйын болот, синдим иним?
-Коркпой тур, эртен бул эсине келсинчи анан дагы суйлошобуз!
Маржана устундогу кийимин чечип жууп,женеси берген жемпирди кийди:
-Мен уйго барбасам болбойт,кыжалат болуп жатышкандыр, эртен келип кабар алам да?
-Макул журу мен жеткирип келейин!
Коштошуп сыртка чыгышты. Бая коркконунан колундагы баштыктары да ошол жерде калып кеткенин эми эстеди.
Башчысы уйго таштап, эртен жумушка созсуз баруусун эскертти.
Маржана Бектурдун тигуу цехинде коп убакыттан бери иштейт. Анын бат кыймылдап, козун ача жумуш жасаганы жагат. Келген буюртмачылар менен да бат тил табышып, коп жерде иш билгилигин далилдейт. Ичинде куулук'шумдугу жок, шайыр, баарын бетке айткан ачык мунозун баалайт. Ошондуктан коп учурда ишти ошого тапшырат. Ишеничине кирип калган. Мынтип башына иш тушуп, коркуп калганын коруп, ойлонбостон жардам бергени да ошондон улам.
Жардам бербей кое алмак эмес. Албетте да, ортодо адам омуру болуп жатпайбы?
Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 12 Июнь 2018 - 22:05
#7 12 Июнь 2018 - 22:53
Уйго кирсе, огой энесинин какшык аралаш созу кутуп туруптур:
-Ии, кайда журосун кеч калып?
-Жумуштан кеч чыктым.
-Ооба,кордум кандай жумуш экенин. Кеч калгандан кийин,жок дегенде уйго чейин алып келгенине шугур! Тузук!
Маржана сыр билгизбеди. Кийимдерин чечип, ашканага кирди:
-Ооба, сеники туура!
Суу ичип, оз болмосуно жоноду. Огой энесинин создоруно кулак салбады. Айто жургон созу да. Бугунку окуяны эстеп, бир жагынан коркуп, бир жагынан тушунбой чабалактап копко жатты.
Эми эмне болот?
Тиги ким болуп кетти?
Эмнеге аны бычакташкан? Суроолор биринин артынан бири келип жатты.Кантсе да кечке жумуштан чарчаган, андан ары ойлоно албай, уйкунун бийлигине баш ийип, коздору жумулуп баратты.
Эртен менен эрте ордунан ыргып турду. Тундосу токтогон жеринен кайра ойлоно, нары бери чайкана салып,эртен мененки чайга отурду.
Баары стол четинде. Кечээ озу тамак жасабаганга, огой энесинин былтыйган ысытма тамагы ортодо. Синдиси быйыл бутуруучу класс,иниси 10ду аяктап жатат. Атасы чайдан шоорулдата ууртайт. Баарына кайдыгердей. Дагы ичкен окшойт, коздору шишимек тартып турат. Огой энесине деле баарыбир ондуу, кынылдап ырдап, тырмактарын чукулап отурат. Инису дулдуюп тамактанып жатат.Эртен мененки атмосферадан конулу чого тушту.
Абалды ондоп, синдиси чай сунду:
-Эже, неге кеч калдыныз кечээ?
-Буюртма коп болду, ошого кеч калып калдым. Окуу кандай болуп жатат озундо?
-Жакшы эже! Чайдан ичиниз!
Кечээги кунду ойлоп, чай турмак кыл да отпоочудой тамагынан. Бата кылып ордунан турду:
-Мен кеттим жумушка. Сейил кечинде суйлошобуз. Аскат сенде баары жакшыбы?
Иниси кунк этти:
-Ооба эже.
Ушу баланын кыялын тушунуп болбойт. Дулдуйганы дулдуйган. Башын чайкап алды:
-Ой дулдундаган, деги качан калаар экен ушул кыялын сенин? Мейли калган маселени кечинде суйлошобуз. Сейил убагында уйдо болуп калгын!
-Тушундум эже!
Чуркап чыгып маршурттардын бирине отурду. Жонокойдо беш эле мунотто жетуучу жол бул жолу ушундай бир узак болуп кетти дейсин?
Кирип эле Бектурдун кабинетин коздой жоноду:
-Уруксатпы?
-Кел Марусья?
Маржана чекесин бырыштырды:
-Ушу Марусья дегенинизди койбодунуз да?
-Конуп калыпмын да. Билем эмнени сураарынды. Танга маал эсине келип, суу сурады. Женен суу бердиби билбейм,кайра уктап калды. Эртен менен мен жумушка келе жатканымда ойгоно элек болчу. Балдарды мектепке озум алып барып таштадым. Женен бугунчо жумушка барбады, карап калды уйдо.
-Байке, уруксат берин мен уйунузго барып келейин, бул абалда иштей алгыдай эмесмин,ансыз да тундосу ондуу уктай албадым.
Бектур ойлоно тушту:
-Барсан барып кел! Бирок батыраак кайра кел жумушка, билесин жумуш коп.
-Рахмат сизге!
Маржана кесиптештер менен амандашып, сыртка чыгып туз эле, Бектурдун уйун коздой жоноду. Барса женеси ашканада тамак жасап жатыптыр:
-Кел садагасы, канттин?
-Жакшы элемин мен. Тиги эмне болду? Бироо угуп калчудай акырын суйлоду:
-Анчалык корккудай эч нерсе жок, жакшы эле болуп калды, дене табы кайтып, дем алуусу нормалдашкан. Кир ичкери!
Маржана акырын, бейтааныш жаткан болмого баш бакты. Бутунун учу менен жанына келди. Ону кечээгидей кубарбай бетине кызыл жугуруп калыптыр. Жанына тизелей отуруп баштан'аяк коз жугуртту.
Бейтааныш козун акырын ачты. Озун башка ааламга тушуп калгандай сезди. Денеси оор тартып, салмактанат. Коз алдында бакырайып, тан калып, ары коркуп,озун тиктеп турган коздорду корду. Ал коздорду коруп кулкусу келип кетти. Анан эле кайдан'жайдан эки караан пайда болду. Мойнунан бууп, экинчиси туш келди уруп жаткансыйт. Жан далбас кылып алардан бошонууга аракет кылып жатты.
Шарт ордунан туруп Маржананы озуно тартып кучактап калды. Бул жолу да кутуусуз болуп, бирок анчалык коркунучтуу денгээлде болбогон учун Маржана кыйкырып жиберди:
-Ээй, эмне болду сага, кое бер дейм! Бейтааныш эми гана эсине келгендей кое берди:
-Мен каердемин?
Маржана бейтааныштын эсине толук келе албай жатканын биле койду:
-Озунузду кандай сезип жатасыз?
Бейтааныш эки жагын карап, кокурогун ичин сыйпалап, катуу ооруткандай коздорун жумду. Бирок сыртына билгизбеди:
-Жакшымын. Мен каердемин дейм?
-Бейиштин торундо!
-Ии, кайда журосун кеч калып?
-Жумуштан кеч чыктым.
-Ооба,кордум кандай жумуш экенин. Кеч калгандан кийин,жок дегенде уйго чейин алып келгенине шугур! Тузук!
Маржана сыр билгизбеди. Кийимдерин чечип, ашканага кирди:
-Ооба, сеники туура!
Суу ичип, оз болмосуно жоноду. Огой энесинин создоруно кулак салбады. Айто жургон созу да. Бугунку окуяны эстеп, бир жагынан коркуп, бир жагынан тушунбой чабалактап копко жатты.
Эми эмне болот?
Тиги ким болуп кетти?
Эмнеге аны бычакташкан? Суроолор биринин артынан бири келип жатты.Кантсе да кечке жумуштан чарчаган, андан ары ойлоно албай, уйкунун бийлигине баш ийип, коздору жумулуп баратты.
Эртен менен эрте ордунан ыргып турду. Тундосу токтогон жеринен кайра ойлоно, нары бери чайкана салып,эртен мененки чайга отурду.
Баары стол четинде. Кечээ озу тамак жасабаганга, огой энесинин былтыйган ысытма тамагы ортодо. Синдиси быйыл бутуруучу класс,иниси 10ду аяктап жатат. Атасы чайдан шоорулдата ууртайт. Баарына кайдыгердей. Дагы ичкен окшойт, коздору шишимек тартып турат. Огой энесине деле баарыбир ондуу, кынылдап ырдап, тырмактарын чукулап отурат. Инису дулдуюп тамактанып жатат.Эртен мененки атмосферадан конулу чого тушту.
Абалды ондоп, синдиси чай сунду:
-Эже, неге кеч калдыныз кечээ?
-Буюртма коп болду, ошого кеч калып калдым. Окуу кандай болуп жатат озундо?
-Жакшы эже! Чайдан ичиниз!
Кечээги кунду ойлоп, чай турмак кыл да отпоочудой тамагынан. Бата кылып ордунан турду:
-Мен кеттим жумушка. Сейил кечинде суйлошобуз. Аскат сенде баары жакшыбы?
Иниси кунк этти:
-Ооба эже.
Ушу баланын кыялын тушунуп болбойт. Дулдуйганы дулдуйган. Башын чайкап алды:
-Ой дулдундаган, деги качан калаар экен ушул кыялын сенин? Мейли калган маселени кечинде суйлошобуз. Сейил убагында уйдо болуп калгын!
-Тушундум эже!
Чуркап чыгып маршурттардын бирине отурду. Жонокойдо беш эле мунотто жетуучу жол бул жолу ушундай бир узак болуп кетти дейсин?
Кирип эле Бектурдун кабинетин коздой жоноду:
-Уруксатпы?
-Кел Марусья?
Маржана чекесин бырыштырды:
-Ушу Марусья дегенинизди койбодунуз да?
-Конуп калыпмын да. Билем эмнени сураарынды. Танга маал эсине келип, суу сурады. Женен суу бердиби билбейм,кайра уктап калды. Эртен менен мен жумушка келе жатканымда ойгоно элек болчу. Балдарды мектепке озум алып барып таштадым. Женен бугунчо жумушка барбады, карап калды уйдо.
-Байке, уруксат берин мен уйунузго барып келейин, бул абалда иштей алгыдай эмесмин,ансыз да тундосу ондуу уктай албадым.
Бектур ойлоно тушту:
-Барсан барып кел! Бирок батыраак кайра кел жумушка, билесин жумуш коп.
-Рахмат сизге!
Маржана кесиптештер менен амандашып, сыртка чыгып туз эле, Бектурдун уйун коздой жоноду. Барса женеси ашканада тамак жасап жатыптыр:
-Кел садагасы, канттин?
-Жакшы элемин мен. Тиги эмне болду? Бироо угуп калчудай акырын суйлоду:
-Анчалык корккудай эч нерсе жок, жакшы эле болуп калды, дене табы кайтып, дем алуусу нормалдашкан. Кир ичкери!
Маржана акырын, бейтааныш жаткан болмого баш бакты. Бутунун учу менен жанына келди. Ону кечээгидей кубарбай бетине кызыл жугуруп калыптыр. Жанына тизелей отуруп баштан'аяк коз жугуртту.
Бейтааныш козун акырын ачты. Озун башка ааламга тушуп калгандай сезди. Денеси оор тартып, салмактанат. Коз алдында бакырайып, тан калып, ары коркуп,озун тиктеп турган коздорду корду. Ал коздорду коруп кулкусу келип кетти. Анан эле кайдан'жайдан эки караан пайда болду. Мойнунан бууп, экинчиси туш келди уруп жаткансыйт. Жан далбас кылып алардан бошонууга аракет кылып жатты.
Шарт ордунан туруп Маржананы озуно тартып кучактап калды. Бул жолу да кутуусуз болуп, бирок анчалык коркунучтуу денгээлде болбогон учун Маржана кыйкырып жиберди:
-Ээй, эмне болду сага, кое бер дейм! Бейтааныш эми гана эсине келгендей кое берди:
-Мен каердемин?
Маржана бейтааныштын эсине толук келе албай жатканын биле койду:
-Озунузду кандай сезип жатасыз?
Бейтааныш эки жагын карап, кокурогун ичин сыйпалап, катуу ооруткандай коздорун жумду. Бирок сыртына билгизбеди:
-Жакшымын. Мен каердемин дейм?
-Бейиштин торундо!
#10 13 Июнь 2018 - 00:23
Анан? Бул чыгарманы топтоп-топтоп окуш керек экен.
Биз өз өлкөбүздө гана бактылуу боло алабыз!
#12 13 Июнь 2018 - 03:13
Тиги Маржананы чолуй карады:
-Бейиштин тору мындай болоорун кайдан билесин?
Маржана жооп бергенче,артынан кирген женеси, бейтааныштын жанына келди:
-Оору барбы?
Бейтааныш кабагын чытыды:
-Мен жакшымын, мени ким алып келди бул жерге?
-Тируу калганына суйунсончу, ким алып келгенинин кандай мааниси бар?
-Мен кетишим керек!
Бейтааныш ордунан турду.
Маржана аны караган бойдон туруп калыптыр. Ушунчалык сурдуу экен, анан да адамды озуно тартып турган бирдемеси бардай. Болбосо мынчалык тигилбесе керек эле.
Женеси кийимдерин алып келип, сунду:
-Озун билесин! Маржана бас бул жакка!
Маржана ошондо гана сезди аны тиктеп туруп калганын,уяла женесинин артынан чыгып кетти:
-Кызык,эми эмне болот?
-Сенин эмне ишин бар, мындайлардан алыс болуу керек, эмне жумушунда эмессин сен?
-Кабатыр болуп келгем да.
-Азыр кабатыр боло турчу эч нерсе жок, биз колубуздан келген жардамды корсоттук.
Маржана унчукпады. Анын сурдуу тиктегени коз алдынан кетпей убараланып жатты.
Бейтааныш кийинип , босогого келди:
-Рахмат сиздерге! А баса адрести айтсаныз мен кайсы жердемин?
Маржана оозун ачканча дагы женеси жооп бере салды.:
-Аа тушунуктуу, мени коргонунуздорду эч кимге айтпаныздар, болбосо мага да сиздерге да жакшы болбойт. Ал унун канчалык сылык чыгаргысы келгени менен, добушунун тупкурундо кандайдыр коркутуу, ызырынуу бар эле.
Маржана чындап эле коркуп кетти. Кайдан да туш болду эле? Ал булардын жообун кутпой, сыртка бет алды. Айнектен тигинин кеткенин карап турушту. Терезелери карангылатылган кара тустогу унаа келди да , бейтаанышты салып, коз ачып'жумганча коздон кайым болушту.
-Кордунбу, мен эмне дедим эле? Мындай адамдарга жакшылык жок.
-Эми эмне болот?
-Эч нерсе болбойт, болду эми жумушуна бар!
-Макул.
Маржана кайра жумушуна келди. Жол катар туркун ойго батты. Корккону анын сурдуу, табышмактуу коз карашы болчу.
Колуна жумуш барбай, эмне кармаса колунан тушуп кетип, аябай кыжалат болду. Журок тупкурундо бул адам менен созсуз жолугаарын сезип турду. Бирок кантип?
Бугунку кун да оор болду. Кун бою тынбай иштеди. Бир тараптан ойлору чар'жайыт болуп, эмне кылып жатканын билбей калып жатты.
Бектур кыздын оюн билип эле турду, бирок эч нерсе дебеди. Албетте мындан пайда да жок эле. Ал ишке келээри менен аялына чалып, болгон окуяны андан уккан.
Маржана бугун жумуштан чыгып жоо кеткенден коркуп турду. Шаша чыгып эле жургунчу ташыган унаалардын бирине отурду. Элендеп улам эки жагын карап коет.
Уйго кирээри менен атасы менен огой энесинин жанжалдашып жатканынын устунон чыкты:
-Ии кел периште! Озунчо акча тапкан адамсын да э эми? Эрте кетип кеч келип, каалаган жагынарга басасынар, чонойтуп койсом каяша суйлойсунор, ообада, эми силер оз алдынарча болуп калбадынарбы?
Тилинен уу создор шорголоп,саксайып алдында турган аялды коруп итиркейи келе тушту:
-Дагы эмне болуп кетти?
-Эмне болуп кетти деп коет, олугунду короюндор!
Маржана которо келген баштыктарын столго койду. Атасы дагы ичип алган экен. Тили булдуруктап, ордунда тик тура албай тенселет. Огой энеси ошонун айынан жанжал баштаган корунот.
Конулу кирдеп, ыйлагысы келип кетти. Атасын колунан жетеледи:
-Журунуз ата, жатып эс алыныз!
Атасы булдурады:
-Мен эсс эс алам , ошш -ошшентейин деп атам. Моо мастанн мени тынч койбойт, ушш-шу мени уктатпайт.
-Ата дейм, болду, жур жатчы!
Керебетине жаткырып сырт кийимин чечип, илип койду. Атасы копко бирдемелерди айтып жатып, уктап кетти. Устун жаап коюп, терен ушкуруп туруп кетти.
Сейил ашканада идиш жууп жатыптыр:
-Аскат кайда?
-Достору менен кеткен?
Маржананын кабагы бурколо тушту:
-Кандай достору кеч киргенде, эмнеге кетет?
-Билбейм эже, мени укпады.
Огой энеси атырылды:
-Ал мени да укпайт, атасынын абалы бул болсо, силер болсо озунор менен озунорсунор!
Маржана огой апасына тигилди:
-Биз го огойбуз, ал озундун балан го, бизден коро сенин мээримин керек, кечке пайдасы жок курбуларын менен убакыт откоргончо, ошонун сабактарына конул болсон боло?
-Ооба эми сен эле калдын эле акыл уйротпогон, атандын абалы бул болсо?
-Макул сеники туура, сен аппаксын, баарына биз куноолубуз!
Сейил мен алып келгендерди муздаткычка салып кой, анан жатып эс ала бер, мен тамак ичпейм.
Огой энеси кулжундап оз болмосуно кирип кетти.
Сейил кысынып сурады:
-Эже чарчадынызбы?
Бир тууган да баарыбир, чарчаганын билип турса да, акырын сурады. Маржана синдисин жакшы коро карап койду:
-Жок козум, андай деле чарчабадым. Сен менден кыжалат болбо, уктай бер!
Эжесинин сиркеси суу которбой турганын билип, унчукпай ордунан туруп кетти. Эми ал Аскат келмейинче уктабасын билет.
Маржана Сейил кирип кетээри менен ушкурду. Бул терен ушкурук менен, каректеринде даяр турган жаштар сыртты коздой акты. Зорго кармап турду. Болбосо бир тууганынын журогун да кошо ооруткусу келбеди. Ыйлабайын десе болчудай эмес, ыйлап жатты.
Унсуз ыйлап жатты!
Канчалаган ой'максаттары бар, ошолордун бирине да жете албай, бул кор тириликтен бошоно албай,гулдой омурунун барактары улам баракталып баратканына кейиди. Эркелетээр энесинин эрте кеткенине, атасынын тируунун олугуно айланып, арактын кулу болуп жургонуно кейиди.
Адат болуп калган озу менен озу суйлошкон, азыр да ошол адатынча, ашканада ары бери басып, улам саатына карап , инисин тынчсыздана кутуп жатты.
-Бейиштин тору мындай болоорун кайдан билесин?
Маржана жооп бергенче,артынан кирген женеси, бейтааныштын жанына келди:
-Оору барбы?
Бейтааныш кабагын чытыды:
-Мен жакшымын, мени ким алып келди бул жерге?
-Тируу калганына суйунсончу, ким алып келгенинин кандай мааниси бар?
-Мен кетишим керек!
Бейтааныш ордунан турду.
Маржана аны караган бойдон туруп калыптыр. Ушунчалык сурдуу экен, анан да адамды озуно тартып турган бирдемеси бардай. Болбосо мынчалык тигилбесе керек эле.
Женеси кийимдерин алып келип, сунду:
-Озун билесин! Маржана бас бул жакка!
Маржана ошондо гана сезди аны тиктеп туруп калганын,уяла женесинин артынан чыгып кетти:
-Кызык,эми эмне болот?
-Сенин эмне ишин бар, мындайлардан алыс болуу керек, эмне жумушунда эмессин сен?
-Кабатыр болуп келгем да.
-Азыр кабатыр боло турчу эч нерсе жок, биз колубуздан келген жардамды корсоттук.
Маржана унчукпады. Анын сурдуу тиктегени коз алдынан кетпей убараланып жатты.
Бейтааныш кийинип , босогого келди:
-Рахмат сиздерге! А баса адрести айтсаныз мен кайсы жердемин?
Маржана оозун ачканча дагы женеси жооп бере салды.:
-Аа тушунуктуу, мени коргонунуздорду эч кимге айтпаныздар, болбосо мага да сиздерге да жакшы болбойт. Ал унун канчалык сылык чыгаргысы келгени менен, добушунун тупкурундо кандайдыр коркутуу, ызырынуу бар эле.
Маржана чындап эле коркуп кетти. Кайдан да туш болду эле? Ал булардын жообун кутпой, сыртка бет алды. Айнектен тигинин кеткенин карап турушту. Терезелери карангылатылган кара тустогу унаа келди да , бейтаанышты салып, коз ачып'жумганча коздон кайым болушту.
-Кордунбу, мен эмне дедим эле? Мындай адамдарга жакшылык жок.
-Эми эмне болот?
-Эч нерсе болбойт, болду эми жумушуна бар!
-Макул.
Маржана кайра жумушуна келди. Жол катар туркун ойго батты. Корккону анын сурдуу, табышмактуу коз карашы болчу.
Колуна жумуш барбай, эмне кармаса колунан тушуп кетип, аябай кыжалат болду. Журок тупкурундо бул адам менен созсуз жолугаарын сезип турду. Бирок кантип?
Бугунку кун да оор болду. Кун бою тынбай иштеди. Бир тараптан ойлору чар'жайыт болуп, эмне кылып жатканын билбей калып жатты.
Бектур кыздын оюн билип эле турду, бирок эч нерсе дебеди. Албетте мындан пайда да жок эле. Ал ишке келээри менен аялына чалып, болгон окуяны андан уккан.
Маржана бугун жумуштан чыгып жоо кеткенден коркуп турду. Шаша чыгып эле жургунчу ташыган унаалардын бирине отурду. Элендеп улам эки жагын карап коет.
Уйго кирээри менен атасы менен огой энесинин жанжалдашып жатканынын устунон чыкты:
-Ии кел периште! Озунчо акча тапкан адамсын да э эми? Эрте кетип кеч келип, каалаган жагынарга басасынар, чонойтуп койсом каяша суйлойсунор, ообада, эми силер оз алдынарча болуп калбадынарбы?
Тилинен уу создор шорголоп,саксайып алдында турган аялды коруп итиркейи келе тушту:
-Дагы эмне болуп кетти?
-Эмне болуп кетти деп коет, олугунду короюндор!
Маржана которо келген баштыктарын столго койду. Атасы дагы ичип алган экен. Тили булдуруктап, ордунда тик тура албай тенселет. Огой энеси ошонун айынан жанжал баштаган корунот.
Конулу кирдеп, ыйлагысы келип кетти. Атасын колунан жетеледи:
-Журунуз ата, жатып эс алыныз!
Атасы булдурады:
-Мен эсс эс алам , ошш -ошшентейин деп атам. Моо мастанн мени тынч койбойт, ушш-шу мени уктатпайт.
-Ата дейм, болду, жур жатчы!
Керебетине жаткырып сырт кийимин чечип, илип койду. Атасы копко бирдемелерди айтып жатып, уктап кетти. Устун жаап коюп, терен ушкуруп туруп кетти.
Сейил ашканада идиш жууп жатыптыр:
-Аскат кайда?
-Достору менен кеткен?
Маржананын кабагы бурколо тушту:
-Кандай достору кеч киргенде, эмнеге кетет?
-Билбейм эже, мени укпады.
Огой энеси атырылды:
-Ал мени да укпайт, атасынын абалы бул болсо, силер болсо озунор менен озунорсунор!
Маржана огой апасына тигилди:
-Биз го огойбуз, ал озундун балан го, бизден коро сенин мээримин керек, кечке пайдасы жок курбуларын менен убакыт откоргончо, ошонун сабактарына конул болсон боло?
-Ооба эми сен эле калдын эле акыл уйротпогон, атандын абалы бул болсо?
-Макул сеники туура, сен аппаксын, баарына биз куноолубуз!
Сейил мен алып келгендерди муздаткычка салып кой, анан жатып эс ала бер, мен тамак ичпейм.
Огой энеси кулжундап оз болмосуно кирип кетти.
Сейил кысынып сурады:
-Эже чарчадынызбы?
Бир тууган да баарыбир, чарчаганын билип турса да, акырын сурады. Маржана синдисин жакшы коро карап койду:
-Жок козум, андай деле чарчабадым. Сен менден кыжалат болбо, уктай бер!
Эжесинин сиркеси суу которбой турганын билип, унчукпай ордунан туруп кетти. Эми ал Аскат келмейинче уктабасын билет.
Маржана Сейил кирип кетээри менен ушкурду. Бул терен ушкурук менен, каректеринде даяр турган жаштар сыртты коздой акты. Зорго кармап турду. Болбосо бир тууганынын журогун да кошо ооруткусу келбеди. Ыйлабайын десе болчудай эмес, ыйлап жатты.
Унсуз ыйлап жатты!
Канчалаган ой'максаттары бар, ошолордун бирине да жете албай, бул кор тириликтен бошоно албай,гулдой омурунун барактары улам баракталып баратканына кейиди. Эркелетээр энесинин эрте кеткенине, атасынын тируунун олугуно айланып, арактын кулу болуп жургонуно кейиди.
Адат болуп калган озу менен озу суйлошкон, азыр да ошол адатынча, ашканада ары бери басып, улам саатына карап , инисин тынчсыздана кутуп жатты.
Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 13 Июнь 2018 - 03:20
#14 13 Июнь 2018 - 11:35
-Кайда журдун?
Аскат адатынча дулдундады:
-Балдар менен.
-Эмне болгон балдар алар, тун оогончо эмне кылдынар?
-Эмне мени уруша бересин, сенин эмне ишин бар эмне кылганым менен?
Маржана чыдабай кетти, ошентсе да мумкун болушунча озун кармап, акырын суйлоду:
-Менин ишим болбогондо, кимдин иши болот анан, чоноюп калдынбы эмне? Мен бул жакта кабатыр болуп сени кутуп отурам го?
-Ооба чонойдум. Уйго келсен уруш'жанжал, мени менен эч кимдин иши жок,уйдон коро кочодо жургон жакшы.
-Аскат,мен сага эмне дедим эле?
-Сенин айтканындай эле болуп жатат го, бир кун жок болсом ушунчабы,мен жаш бала эмесмин!
-Унунду бас! Эмне кыйкырып жатасын мага,чонойгонунду кочо таптап далилдейин деп жатасынбы? Билесинби менин сенден кандай умутум чон, сени эмне умуттор менен чонойтуп жатам,иним? Атам менен апамдын абалы тигинтип турса, жок дегенде сен тушунсон боло мени? Чечилбеген маселен болсо айт дулдундабай, чогуу чечели!
Аскат козунун тобосу менен эжесин карап,аяп кетти. Коздору жашка толо тиктеп туруптур. Ордунан туруп жанына барды:
-Эжеке, кечирчи мени!
Маржана инисин кучактап, чекесинен жыттады:
-Аскат,экинчи кайталанбасын уктунбу?
Аскат башын ийкеди.
Аскат адатынча дулдундады:
-Балдар менен.
-Эмне болгон балдар алар, тун оогончо эмне кылдынар?
-Эмне мени уруша бересин, сенин эмне ишин бар эмне кылганым менен?
Маржана чыдабай кетти, ошентсе да мумкун болушунча озун кармап, акырын суйлоду:
-Менин ишим болбогондо, кимдин иши болот анан, чоноюп калдынбы эмне? Мен бул жакта кабатыр болуп сени кутуп отурам го?
-Ооба чонойдум. Уйго келсен уруш'жанжал, мени менен эч кимдин иши жок,уйдон коро кочодо жургон жакшы.
-Аскат,мен сага эмне дедим эле?
-Сенин айтканындай эле болуп жатат го, бир кун жок болсом ушунчабы,мен жаш бала эмесмин!
-Унунду бас! Эмне кыйкырып жатасын мага,чонойгонунду кочо таптап далилдейин деп жатасынбы? Билесинби менин сенден кандай умутум чон, сени эмне умуттор менен чонойтуп жатам,иним? Атам менен апамдын абалы тигинтип турса, жок дегенде сен тушунсон боло мени? Чечилбеген маселен болсо айт дулдундабай, чогуу чечели!
Аскат козунун тобосу менен эжесин карап,аяп кетти. Коздору жашка толо тиктеп туруптур. Ордунан туруп жанына барды:
-Эжеке, кечирчи мени!
Маржана инисин кучактап, чекесинен жыттады:
-Аскат,экинчи кайталанбасын уктунбу?
Аскат башын ийкеди.
#18 13 Июнь 2018 - 17:35
***
Бул учурда Маржанага бейтааныш болгон инсан шефинин алдында турду.
Шефинин жузу каардуу:
-Сен ката кылууга акын жок болчу!
-Билем, баары кутулбогондо болду. Алар оздору оюн бузукулук кылышты. Мен кутпогом, эгер четин эле билгенимде, созсуз бир вариантын ойлоп коймокмун.
-Оюн бузукулук дечи?
-Эгерде товардын баарын алгылары келгенде, мени бир ок менен эле тынчытып,баарын алып баса бергенге курбусу жетет болчу. Алар атайын жасашты, озунун ким экенин коргозгусу келди бизге.
Шефи унчукпай, тамеки тутотту. "Созундо жан бар"деди ичинен.
-Сени тиги акыбалында кимдер корду?
-Менимче олуттуу эмес. Эгер шектуу бир нерсени байкаганымда озум чара колдонот элем.
-Эй сен, мен сага айткамын, озундон башка эч кимге ишенбе деп, керек болсо мага да ишенбе! Биздин чойродо, бироого ишеним корсотконун, озундун далына бычак урганын. Майда'барат нерселерге конул бурууга, алар менен алектенууго бизге таптакыр мумкун эмес. Ар бир иштин артын таза бутурушун керек.
-Тушундум! Дагы теренирээк изилдеп кором.
-Ар дайым таза иштегенсин, ошондуктан бул жолу кечирем. Бул,биринчи жана акыркысы болсун!
-Тушундум!
-Тушунсон бар, озуно келгенче бошсун, мага азыр ашыкча баш оорунун кереги жок, козун жетпесе козун тазалап кое бер!
-Тушунундум. !
Шефи "кете бер!"дегенсип колун жансап койду.
Ичинин ооруганын сыртына билгизбей тиштенип, сыртты коздой бет алды.
Унаасын айдап, шаар четинде кабат уйлордун биринин алдына келип токтоду.
Уйго кирбей, бир топко рульга обоктогон бойдон отурду. Азыр анын оюнда эртенки планы турган. Бир катарын пландаштырып коюп, илкий басып, тортунчу кабатка которулду.
Кирсе шефи дайындаган ак халатчан мед айым бар экен. Кабагы бурколо тушту, бирок ашыкча эч нерсе деген жок.
Мед айым оз ишин жасап, ичин катуу кылып танып койду. Керектуу дарыларды берип, ашыкча ун'созу жок чыгып кетти. Буларда тартип ушундай. Аны билгени учун озу да унчукпады. Тамактанып алып, керебетке кулады. Катуу чарчаганга дароо уйкуга кетти.
Тушундо кечээги коздору бакырайган кыз, улам кол булгап жатты.
Бул учурда Маржанага бейтааныш болгон инсан шефинин алдында турду.
Шефинин жузу каардуу:
-Сен ката кылууга акын жок болчу!
-Билем, баары кутулбогондо болду. Алар оздору оюн бузукулук кылышты. Мен кутпогом, эгер четин эле билгенимде, созсуз бир вариантын ойлоп коймокмун.
-Оюн бузукулук дечи?
-Эгерде товардын баарын алгылары келгенде, мени бир ок менен эле тынчытып,баарын алып баса бергенге курбусу жетет болчу. Алар атайын жасашты, озунун ким экенин коргозгусу келди бизге.
Шефи унчукпай, тамеки тутотту. "Созундо жан бар"деди ичинен.
-Сени тиги акыбалында кимдер корду?
-Менимче олуттуу эмес. Эгер шектуу бир нерсени байкаганымда озум чара колдонот элем.
-Эй сен, мен сага айткамын, озундон башка эч кимге ишенбе деп, керек болсо мага да ишенбе! Биздин чойродо, бироого ишеним корсотконун, озундун далына бычак урганын. Майда'барат нерселерге конул бурууга, алар менен алектенууго бизге таптакыр мумкун эмес. Ар бир иштин артын таза бутурушун керек.
-Тушундум! Дагы теренирээк изилдеп кором.
-Ар дайым таза иштегенсин, ошондуктан бул жолу кечирем. Бул,биринчи жана акыркысы болсун!
-Тушундум!
-Тушунсон бар, озуно келгенче бошсун, мага азыр ашыкча баш оорунун кереги жок, козун жетпесе козун тазалап кое бер!
-Тушунундум. !
Шефи "кете бер!"дегенсип колун жансап койду.
Ичинин ооруганын сыртына билгизбей тиштенип, сыртты коздой бет алды.
Унаасын айдап, шаар четинде кабат уйлордун биринин алдына келип токтоду.
Уйго кирбей, бир топко рульга обоктогон бойдон отурду. Азыр анын оюнда эртенки планы турган. Бир катарын пландаштырып коюп, илкий басып, тортунчу кабатка которулду.
Кирсе шефи дайындаган ак халатчан мед айым бар экен. Кабагы бурколо тушту, бирок ашыкча эч нерсе деген жок.
Мед айым оз ишин жасап, ичин катуу кылып танып койду. Керектуу дарыларды берип, ашыкча ун'созу жок чыгып кетти. Буларда тартип ушундай. Аны билгени учун озу да унчукпады. Тамактанып алып, керебетке кулады. Катуу чарчаганга дароо уйкуга кетти.
Тушундо кечээги коздору бакырайган кыз, улам кол булгап жатты.
#19 13 Июнь 2018 - 18:04
Козумо жаш алып окудум го. Ушунчалык журоко жеткирип жазганына автор сага минден мин рахмат.
#20 13 Июнь 2018 - 19:09
Кундогудой жумуш куну башталды. Маржананын мойнундагы милдеттери ото коп болчу. Жумуш аяктаганча жаны тынбайт, улам ар бирине бары жардам берет. Акыркы кундору буюртмалар кобоюп, жумуш абдан кызуу журуп жаткан. Кандай буюртма болбосун, кабыл ала беришет. Ар тараптуу тигуу машиналары иштейт. Иштеген кыз'келиндер да оз ишинин чеберлери. Тушку тамактанууга кезек менен чыгып, тамактанып жатышты. Маржана да кезеги келип, тамактанууга жоноду. Алдынан Бектур чыкты:
-Абалын жакшыбы?
-Ооба жакшы рахмат байке!
-Дегеним, эч ким эч нерсе деген жокпу?
-Азырынча жок, тынч эле.
-Мейли ошондой болгону жакшы, барагой тамактанып келе бер! А баса, унутуп кала жаздаган турбаймынбы, ылдыйда курбун келген экен, чакырып коюнчу деди эле!
Маржана башын ийкеп, чуркап эле биринчи кабатка тушту:
-Гулум?
-Марусьям!
Курбусу менен кучакташып учурашты:
-Озум издеп келбесем, мени жоктогудай турун жок.
-Кечир курбум, билесин го жумуш коп, анын устуно акыркы кундору маанайым дагы ойдогудай эмес.
-Эмне болду, тынччылыкпы?
-Тынччылык эле, озундо кандай?
-Менде баары жакшы, окуп жатам. Сени сагынып атайын келгем, коруп кетейинчи деп.
-Гулум, азыр убактым азыраак, болсо кечинде уйго эле келчи, беймарал суйлошолу!
-Созсуз досум, макул озуно кара. Ме бул тамак сага, жолдон эле сатып алдым,ысыгында ичип алчы!
-Рахмат! Апамдай эле камкорсун курбум.
-Мейли корушкончо!
Гулум мектеп убагынан тарта, бирге жургон жакын курбусу. Колунда бар, бардар уйбулонун эрке кызы. Мектепти аяктаган сон, журналистика факултетине тапшырып, азыр тортунчу курсту окуп жатат. Мурдун которбогон, тушунуктуу, жакшы кыз. Маржананын бар дуйнодо ишенген жалгыз адамы. Кандай учур болбосун бири'бирине ойлонбой жардамга шашышат. Азыр да курбусунун атайын келгенине чын дилинен ыраазы болду.
Кеч кире баары жумуш ордун таштап, коштошуп тарай баштады. Бектур эмнегедир уйуно эртерээк кетти. Ар дайымкыдай Маржана акырында калды. Чыгып эле, жолдун наркы бетиндеги дуконго кирди. Уйго, тамак'ашка керектелуучу нерселерди сатып алды.
Кирпиктен тартса жыгылчудай болуп чарчап, айланага конул бурбай, жумуштан тарта уйуно чейин артынан андып келген, бая кунку капкара унааны байкабай калды.
Кундогу корунуштон журок заада болуп уйго кирди. Сейилдин эки козу тоодой шишип, ыйлап жатыптыр. Огой энеси адатынча казан'аякты калдыратып, суйлонуп журот:
-Олугунду короюн окшошкон жетимдер, тимеле чоноюп алышып каяша суйлогондоруно куйосун, боорлору жерден которулуп калды да булардын!
Маржана шашып калды:
-Сейил, эмне болду сага?
Сейил колу менен козунун жашын аарчыды, ага болбой эле шорголоп куюлуп жатты жаштары:
-Апам, апаммм эмне убагында тамагын бышпайт деп, .. андан аркысын айта албай бышактай берди:
-Урдубу?
Сейил башын ийкеди.
Маржананын жаны чыгып кетти. Туз эле барып огой энесинин колундагы тамак куючу чомучту жулуп алды:
-Эмне кылганын бул?
Огой энеси жалтандай тушту:
-Омеей кокуй, мени коркутканынбы бул эмне? Энеси болгонумдан кийин тескегенге акым жокпу эмне?
Маржана козунон жаалы чыгып, огой энесинин коздоруно тике карады:
-Мен унчукпайм, менин оордугумду билесин, бирок менин жаным чыкпасын. Адамга окшоп тескеп, туура тарбия бергенинде дагы да унчукпайт элем. Ушул акыркысы болсун, тескей берип журоктордун сары суусун алып буттун, эгер дагы бир эле жолу корсом же уксам менден капа болбогун! Мен сага азыр жаш бала эмесмин, сыйынды бил!
Огой энеси кыздын коздорундогу ачууну коргондо тайсалдап барып отуруп калды, бирок билдирбеске ар нерсенин башын айтып ызы'чууга отту:
-Ушу силерди бала болот деген мен жинди, каяктан да ушу арактын кулу болгон атанарга тийдим эле, озум акмакмын , жиндимин!
Аскат да уйдо экен,эжесинин айтканын угуп, короону жыйнаштырып журуптур. Апасынын ажылдаганын угуп ичкери кирди. Маржананын ансайын жини келди:
-Олумуш болбо антип, сенден коркуп, бужуроп айтканынды кынк этпей аткарган секелектер жок эми. Ордунду билип, ойлонуп суйло! Ансыз да сыйынды жоготуп алгансын.
Аскат эжесине бир карап алып болмосуно кирип кетти. Аздан сон озу Сейилди жаткырып, коздоруно муздак чупурокту басып, мандайында отурду:
-Буулугуп ыйлай бербей, оюндагыны тарс эле бетке айтып уйрон деп канча айтам. Оорулуу болуп бутмой болдун, аз калды эми чыда, мектепти аяктап алсан анан бир жолун табабыз.
-Макул эже!
Сырттан Аскат баш бакты:
-Уруксатпы?
-Киребер!
Дулдундап Сейилдин этек жагына отурду:
-Эже мен да корбой калыпмын, болбосо кыйкырмакмын, "эжеме тийбе"деп.
-Мейли эми отуп кетти. Мындан ары экоон тен ынтымыкта болгула иним, кичине эмессинер!
Аскат адатынча башын ийкегиледи.
Огой энеси кулжундап, бир топ суйлонуп барып тынчып калды, болмосуно кирип кетти окшойт.
Сырттан унаанын сигналы угулду:
-Силер отура бергиле озум чыгам, Гулум келем деди эле.
Эки курбу копко суйлошуп отурушту. Гулум Маржананы кучактап козуно жаш алды:
-Аз калды буйруса досум, бул кундорун да отот, бир туугандарын бар эмеспи? Мына булар да бой жетип калышты, оз алдынча болуп алышса анан, сен дагы озун кыялдангандай жашоону тузууго аракет кыласын!
-Албетте курбум!
-Айтчы, озун тарткан эскиздеринди бир жолу болсо да сынап корбодунбу? Мисалы Эл аралык сынактарга катышсан, ал жактан он жооп келип калса озун ойлогондой, озундун бренддеринди басып, кийимдерди тигип чыгарсан?
-Азыр ал тууралуу ойлоно элекмин досум, азырынча ушул жумушумда иштеп турайын, ал учун окушум керек да. Убагы келсе деп журом. Созсуз аракет кылам.
-Мен ишенем сага!
Гулумду узатып коюп,Сейилдин жанына барды. Уктап калыптыр. Жузуно тигилип, журогу тилинип кетти.
Акырын кучактап, бетинен ооп койду:
-Сабыр кыл бир боорум, аз калды. Сени эптеп окууга киргизип алсам экен.
Устун кымтылап коюп, терен ойго батып, кундогу ишин жасады.
Уйдо апасынан калган кол машине боло турган. Кундо кечинде ашыкча материалдардан бирдемелерди тикчу. Аскат менен Сейилге да оз колу менен койнокторду тигип берчу. Ыраматылык апасы мыкты чебер болчу деп айтышат тентуштары. Балким апасынан откондур?!
Азыр да негедир машинеде иштегиси келди. Ошончо чарчаганына карабай, койнок тигип кирди.
Мынтип алаксыбаса, уктай албай баарыбир кыйналат.
-Абалын жакшыбы?
-Ооба жакшы рахмат байке!
-Дегеним, эч ким эч нерсе деген жокпу?
-Азырынча жок, тынч эле.
-Мейли ошондой болгону жакшы, барагой тамактанып келе бер! А баса, унутуп кала жаздаган турбаймынбы, ылдыйда курбун келген экен, чакырып коюнчу деди эле!
Маржана башын ийкеп, чуркап эле биринчи кабатка тушту:
-Гулум?
-Марусьям!
Курбусу менен кучакташып учурашты:
-Озум издеп келбесем, мени жоктогудай турун жок.
-Кечир курбум, билесин го жумуш коп, анын устуно акыркы кундору маанайым дагы ойдогудай эмес.
-Эмне болду, тынччылыкпы?
-Тынччылык эле, озундо кандай?
-Менде баары жакшы, окуп жатам. Сени сагынып атайын келгем, коруп кетейинчи деп.
-Гулум, азыр убактым азыраак, болсо кечинде уйго эле келчи, беймарал суйлошолу!
-Созсуз досум, макул озуно кара. Ме бул тамак сага, жолдон эле сатып алдым,ысыгында ичип алчы!
-Рахмат! Апамдай эле камкорсун курбум.
-Мейли корушкончо!
Гулум мектеп убагынан тарта, бирге жургон жакын курбусу. Колунда бар, бардар уйбулонун эрке кызы. Мектепти аяктаган сон, журналистика факултетине тапшырып, азыр тортунчу курсту окуп жатат. Мурдун которбогон, тушунуктуу, жакшы кыз. Маржананын бар дуйнодо ишенген жалгыз адамы. Кандай учур болбосун бири'бирине ойлонбой жардамга шашышат. Азыр да курбусунун атайын келгенине чын дилинен ыраазы болду.
Кеч кире баары жумуш ордун таштап, коштошуп тарай баштады. Бектур эмнегедир уйуно эртерээк кетти. Ар дайымкыдай Маржана акырында калды. Чыгып эле, жолдун наркы бетиндеги дуконго кирди. Уйго, тамак'ашка керектелуучу нерселерди сатып алды.
Кирпиктен тартса жыгылчудай болуп чарчап, айланага конул бурбай, жумуштан тарта уйуно чейин артынан андып келген, бая кунку капкара унааны байкабай калды.
Кундогу корунуштон журок заада болуп уйго кирди. Сейилдин эки козу тоодой шишип, ыйлап жатыптыр. Огой энеси адатынча казан'аякты калдыратып, суйлонуп журот:
-Олугунду короюн окшошкон жетимдер, тимеле чоноюп алышып каяша суйлогондоруно куйосун, боорлору жерден которулуп калды да булардын!
Маржана шашып калды:
-Сейил, эмне болду сага?
Сейил колу менен козунун жашын аарчыды, ага болбой эле шорголоп куюлуп жатты жаштары:
-Апам, апаммм эмне убагында тамагын бышпайт деп, .. андан аркысын айта албай бышактай берди:
-Урдубу?
Сейил башын ийкеди.
Маржананын жаны чыгып кетти. Туз эле барып огой энесинин колундагы тамак куючу чомучту жулуп алды:
-Эмне кылганын бул?
Огой энеси жалтандай тушту:
-Омеей кокуй, мени коркутканынбы бул эмне? Энеси болгонумдан кийин тескегенге акым жокпу эмне?
Маржана козунон жаалы чыгып, огой энесинин коздоруно тике карады:
-Мен унчукпайм, менин оордугумду билесин, бирок менин жаным чыкпасын. Адамга окшоп тескеп, туура тарбия бергенинде дагы да унчукпайт элем. Ушул акыркысы болсун, тескей берип журоктордун сары суусун алып буттун, эгер дагы бир эле жолу корсом же уксам менден капа болбогун! Мен сага азыр жаш бала эмесмин, сыйынды бил!
Огой энеси кыздын коздорундогу ачууну коргондо тайсалдап барып отуруп калды, бирок билдирбеске ар нерсенин башын айтып ызы'чууга отту:
-Ушу силерди бала болот деген мен жинди, каяктан да ушу арактын кулу болгон атанарга тийдим эле, озум акмакмын , жиндимин!
Аскат да уйдо экен,эжесинин айтканын угуп, короону жыйнаштырып журуптур. Апасынын ажылдаганын угуп ичкери кирди. Маржананын ансайын жини келди:
-Олумуш болбо антип, сенден коркуп, бужуроп айтканынды кынк этпей аткарган секелектер жок эми. Ордунду билип, ойлонуп суйло! Ансыз да сыйынды жоготуп алгансын.
Аскат эжесине бир карап алып болмосуно кирип кетти. Аздан сон озу Сейилди жаткырып, коздоруно муздак чупурокту басып, мандайында отурду:
-Буулугуп ыйлай бербей, оюндагыны тарс эле бетке айтып уйрон деп канча айтам. Оорулуу болуп бутмой болдун, аз калды эми чыда, мектепти аяктап алсан анан бир жолун табабыз.
-Макул эже!
Сырттан Аскат баш бакты:
-Уруксатпы?
-Киребер!
Дулдундап Сейилдин этек жагына отурду:
-Эже мен да корбой калыпмын, болбосо кыйкырмакмын, "эжеме тийбе"деп.
-Мейли эми отуп кетти. Мындан ары экоон тен ынтымыкта болгула иним, кичине эмессинер!
Аскат адатынча башын ийкегиледи.
Огой энеси кулжундап, бир топ суйлонуп барып тынчып калды, болмосуно кирип кетти окшойт.
Сырттан унаанын сигналы угулду:
-Силер отура бергиле озум чыгам, Гулум келем деди эле.
Эки курбу копко суйлошуп отурушту. Гулум Маржананы кучактап козуно жаш алды:
-Аз калды буйруса досум, бул кундорун да отот, бир туугандарын бар эмеспи? Мына булар да бой жетип калышты, оз алдынча болуп алышса анан, сен дагы озун кыялдангандай жашоону тузууго аракет кыласын!
-Албетте курбум!
-Айтчы, озун тарткан эскиздеринди бир жолу болсо да сынап корбодунбу? Мисалы Эл аралык сынактарга катышсан, ал жактан он жооп келип калса озун ойлогондой, озундун бренддеринди басып, кийимдерди тигип чыгарсан?
-Азыр ал тууралуу ойлоно элекмин досум, азырынча ушул жумушумда иштеп турайын, ал учун окушум керек да. Убагы келсе деп журом. Созсуз аракет кылам.
-Мен ишенем сага!
Гулумду узатып коюп,Сейилдин жанына барды. Уктап калыптыр. Жузуно тигилип, журогу тилинип кетти.
Акырын кучактап, бетинен ооп койду:
-Сабыр кыл бир боорум, аз калды. Сени эптеп окууга киргизип алсам экен.
Устун кымтылап коюп, терен ойго батып, кундогу ишин жасады.
Уйдо апасынан калган кол машине боло турган. Кундо кечинде ашыкча материалдардан бирдемелерди тикчу. Аскат менен Сейилге да оз колу менен койнокторду тигип берчу. Ыраматылык апасы мыкты чебер болчу деп айтышат тентуштары. Балким апасынан откондур?!
Азыр да негедир машинеде иштегиси келди. Ошончо чарчаганына карабай, койнок тигип кирди.
Мынтип алаксыбаса, уктай албай баарыбир кыйналат.
Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 13 Июнь 2018 - 19:40
- (20 бет)
- 1
- 2
- 3
- →
- Акыркы бет »