Эмнегедир кышкы каникулду өткөн жылдагыдай элестеткем,
жанымда жакшы көргөн адамым болсо деп ойлогом. Жаңы жыл түнү уктап калып баарын түшүмдө көргөнсүп,эртең менен эч нерседен бейкапар жакшы маанай мн ойгонгум келди. Көзүмдү ачып потолокту тиктей көпкө чейин жаттым. Күн эбак чыгып,терезеден нурлары чагылып, көздү уялтат. Телефонумдү күйгүзсөм Бекназардан бир нече чалуулар келип түшүптүр. Ордуман турбай кайра чалдым.
-Алло,-дедим мен үнүмдү араң чыгарып. Кечээги "татыксыз"
деген сөзүнөн кийин ал жөнүндө ойлорум өзгөрүп,өзүмдү да жек көрүп кеткен элем. Аруу сезимдерим менен баарына даяр болуп,бир да жанды өзүмө жакын жолотпой,тунук махабатымды арнасам мени татыксыз дейт. Кайсы күнөөм үчүн татыксыз болдум экен?
-Кандайсың,-
деди бир нерсеге кабатыр болгонсуп. Ооба,кечээ күнү ага жиним келип,үнүмдү көтөрө сүйлөгөнүм үчүн,анын үстүнө жаныма жүрөктү түшүрө басып келип Адилет сүйлөп жиберсе Бекназардын жини келген чыгаар. Анан жини менен ачуусун менден чыгарып алып,азыр кайра кечээги күндү ойлоп алып менин жүрөгүмдү оорутуп алганы үчүн өкүнүп турат. Азыр мага миң ирээт сүйөөрүн айтып,жалбарып кечирим сурайт. Мени таарынткысы келбегенин,
ачуусу менен сүйлөгөнүн,
мүнөзү ушундай экенин айтып актанат. Мен мындай нерселерге көнүп бүткөм. Актанып жаткан жеринен,биринчи жолу сөзүн талаша бөлдүм.
-Татыксыз адамды эмне сүйүп жүрөсүң?-дедим потолоктон көзүмдү албай. Мурдагы сүйүүгө толгон сезимдердин бири жок. Жүрөгүмө канжар сайгандай эле жетиптир сөзү. Бир ооз ачуусу менен айтылган сөзү ушунчалык жек көрүүгө алып бараарын билбептирмин.
-Жан,мен башка мааниде айткам. Анын үстүнө ачууланып кеттим. Сүйүүгө татыксыз дегем... мег антип адамды эч качан өзүмдөн төмөн көрбөйм билесиң го?
-Койчу,Бека.
Актанганыңды токтотчу. Уккум келбейт.
Ошону менен сөзүбүз аяктап,күндөрдүн өтүшү менен телефон чалууларыбыз азая баштады. Канчалык жек көрүп кетсем дагы,баштагыдай эле кайра сүйүп кетчүмүн. Сүйдүм, анан жек көрдүм. Өзүнүн айткан сөзү бар эле "Бир убак келип сен мени жоготконуңа эмес,сүйгөнүңө өкүнөсүң..."
деген. Жок,бул сүйүү эмес болчу. Бул оору. Айыкпас оору. Сүймөк тургай,аны менен таанышканыма өкүнүп кеттим. Жолукпай калсак эмне? Табышпай калсак эмне? Жүрөгүмдө ойгонбой жаткан сезимдерди ойготуп,аларды бүлүндүрүп,
мени куру үмүттөр менен алдап,акырында алсыз жүрөгүмдү музга тоңдуруп,мени өз ойлорум менен жалгыз калтырып кетти. Менин сүйгөн адамым. Алдаган махабатым...
Элесиң түшүмдө калды алгачкы махабатымдын баяны
#43 02 Июль 2020 - 10:21
Жазганындан тыянак чыгарсак , автор озу эле Бекназарды бир тараптуу суйгон окшойт. Бекназарда жон эле эрмектоо же конул ачуу болгондой.
#44 02 Июль 2020 - 14:50
Күндөр өтүп,канчалык бири-бирибизден алыстаган сайын ошончолук көңүлүм калып баратты. Келем деген 20-январдан дагы өттү. Бир жазгы рейс менен келээрин айтат,ишенбей деле калдым. Күзүндө келет деп оолугуп,жолугушуубузду миң ирээт элестетип,аптыгып күткөнмүн. Күткөн да жокмун. Анан шайтандын азгырыгыбы же мен бул жолдон чыгуунун эң оңой жана күнөөлүү жолун таптымбы,айтор бир күнү шкафтын текчесинде турган аптечкага көзүм урунду. Канчалык бул ишти жасасам күнөө болоорун билип,акылым менен туюп турсам дагы,сезимдерим башканы айтып,мени кандайдыр бир күч азгырып жаткансыды.
Ичиндеги бир топ дарынын таблеткаларын чыгарып,кичинекей чыныга салып,өзүмдүн бөлмөмдөгү шкафга катып койдум. Буга чейин таблетка ичип аман калган бир нечн таанышыи бар болчу. Бир күн келип,мен бул дарыларды ичип эсимди жоготуп,больницага түшсөм,муну уккан Бекназар келип калар. Кантип сүйгөнүн ушундай абалда таштасын дегем. Оюмда сүйөт деп ойлогом. Менин оюмда...
Кыш айлары аяктап калган. Үйдө сиңдим экөөбүз калганбыз. Апам иштери боюнча 3 күнгө Көлгө кеткен. Сиңдим да чарчап келип,эрте эле уйкуга кеткен. Мен сабактарымды окуп отурсам,Бекназар чалды. Жакшы маанай менен сүйлөшүп отуруп, бир кезде кулагыма "сен татыксыз экенсиң"деген үн кайдан-жайдан кулагыма жаңырды.
-Сен мени сүйбөйсүң ээ?-дедим эч бир эмоциясыз.
-Сүйөм.
-Сүйбөйсүң. Сүйсөң эбак эле келмексиң. Менм мындай абалга калтырбайт элең. Эмнемден жакпай жүрөм билбейм. Сен үчүн бир гана жакшы адам болоюн деп канча аракет кылып жатам,-эриндерим титиреп барып ыйлап жибердим. Менин жүрөгүмдү сууруп алгандай,мен дагы анын жүрөгүн сууруп алгым келди. Ал да мендей кыйналса дедим.
-Сүйөм,Эрке. Сени сүйөм. Анткени сен баарынан башкачасың. Өзгөчөсүң,-деп баштады баягы сөздөрүн. Ордуман турут текчеден китеп алып жатып, баягы чыныга салып койгон таблеткалар көзүмө урунду. Дароо жаман ойлор каптап,аларды санай баштадым. 60штук таблетка. Азгырылдым. Билесиңерби, азыркы күнгө чейин эмне үчүн,эмнени каалап бул кадамга барганымды түшүнө албай келем. Ал күндү эстеш оор мен үчүн. Балким, азапка салган сүйүү түрткү болгондур,айтор, өзүмда түшүнө албайм.
-Кош бол,Бекназар! Сен болсо кечиктиң. Жөн гана,кечиктиң. Сени сүйөм! Кечире алсаң кечир мени...-деп телефонду коюп салдым. 60таблетканын бирин калтырбай суу менен жутуп жибердим. Телефонум шыңгырап жатты. Бир аз убакыт жаткан соң,көзүм караңгылап тумандап баратты. Канча убакыт өткөнүн билбейм,көзүмдү ачып жатканыма караганда аз убакыт өтсө керек. Сиңдим мени бетке чапкылап силкилдетир жатты. Анан көзүмдү врачтар үйгө келип,маңдайымда отурганда ачтым.
-Атың ким?-деди бир аз жашы улуу доктур байке. Ишенесиңерби, бул шок болгонгобу, мен сүйлөй албай калдым. Жада калса атымды айта албай жаттым. Врачтар урушуп киришти,таблетка ичкенде сүйлөбөй калбайт деп. Бирок мен чындап эле алардын суроолоруна жооп бере албай жаттым. Үнүмдү бир нерсе кармап тургансып,көзүмөн мүлтүлдөп жаш куюулуп жатты. Ары бурулсам сиңдим ыйлап отурган экен. Жүрөгүм ооруп кетти. Эмне болуп кеткенин эстей албай, же болуп жаткан нерселерге түшүнбөй,башым маң. Ошондогу оозума шланг салып,"промывание" кылганын айтпай эле коюн. Жаным көзүмө көрүндү. Бир учурда какап кетип, дем жетпей кетти. Жаныма баягы врач байке келгенде колдорунан катуу мыкчып кармап жибердим. Ошондо колдорумдун селейип тоңуп калганын сездим. Ал да мени жалооруй карап, капельница сайып коюп,сиңдим менен сүйлөшө эшикке чыгып кетишти. А мен таң аткыча капельница алып,бир кезде көзүм илинип кетиптир. Көзүмдү таң аткандан кийип ачып,дароо эле бөлмөдөн бир адамды издей баштадым. Жанымда сиңдим отурган экен.
-Бекназар... Бека каякта?-дедим үнүмдү болушунча акырын чыгарып. Андан бийигирээк көтөрүп сүйлөй албайт элем,шланг салгангабы, кекиртегим оорутуп жатты.
-Эрке,ошонуңду койчу. Болбогон неме экен,-деп сиңдим жинденип алган. Көрсө сиңдиме ал чалган экен,мага көз салып коюусун айтыптыр. Анан сиңдим мени эс учумду жоготуп жаткан калыбымда көрүп, дароо тез жардам чакырыптыр. Бекназар ал-абалымды жазып гана сураганын айтты. Артыма бурулуп,оозумду колум менен басып ыйлап жибердим. Келип калар деген акыркы үмүтүм дагы шам сыяктуу өчтү. Үмүтүмдү үздүм.
Кыш айлары аяктап калган. Үйдө сиңдим экөөбүз калганбыз. Апам иштери боюнча 3 күнгө Көлгө кеткен. Сиңдим да чарчап келип,эрте эле уйкуга кеткен. Мен сабактарымды окуп отурсам,Бекназар чалды. Жакшы маанай менен сүйлөшүп отуруп, бир кезде кулагыма "сен татыксыз экенсиң"деген үн кайдан-жайдан кулагыма жаңырды.
-Сен мени сүйбөйсүң ээ?-дедим эч бир эмоциясыз.
-Сүйөм.
-Сүйбөйсүң. Сүйсөң эбак эле келмексиң. Менм мындай абалга калтырбайт элең. Эмнемден жакпай жүрөм билбейм. Сен үчүн бир гана жакшы адам болоюн деп канча аракет кылып жатам,-эриндерим титиреп барып ыйлап жибердим. Менин жүрөгүмдү сууруп алгандай,мен дагы анын жүрөгүн сууруп алгым келди. Ал да мендей кыйналса дедим.
-Сүйөм,Эрке. Сени сүйөм. Анткени сен баарынан башкачасың. Өзгөчөсүң,-деп баштады баягы сөздөрүн. Ордуман турут текчеден китеп алып жатып, баягы чыныга салып койгон таблеткалар көзүмө урунду. Дароо жаман ойлор каптап,аларды санай баштадым. 60штук таблетка. Азгырылдым. Билесиңерби, азыркы күнгө чейин эмне үчүн,эмнени каалап бул кадамга барганымды түшүнө албай келем. Ал күндү эстеш оор мен үчүн. Балким, азапка салган сүйүү түрткү болгондур,айтор, өзүмда түшүнө албайм.
-Кош бол,Бекназар! Сен болсо кечиктиң. Жөн гана,кечиктиң. Сени сүйөм! Кечире алсаң кечир мени...-деп телефонду коюп салдым. 60таблетканын бирин калтырбай суу менен жутуп жибердим. Телефонум шыңгырап жатты. Бир аз убакыт жаткан соң,көзүм караңгылап тумандап баратты. Канча убакыт өткөнүн билбейм,көзүмдү ачып жатканыма караганда аз убакыт өтсө керек. Сиңдим мени бетке чапкылап силкилдетир жатты. Анан көзүмдү врачтар үйгө келип,маңдайымда отурганда ачтым.
-Атың ким?-деди бир аз жашы улуу доктур байке. Ишенесиңерби, бул шок болгонгобу, мен сүйлөй албай калдым. Жада калса атымды айта албай жаттым. Врачтар урушуп киришти,таблетка ичкенде сүйлөбөй калбайт деп. Бирок мен чындап эле алардын суроолоруна жооп бере албай жаттым. Үнүмдү бир нерсе кармап тургансып,көзүмөн мүлтүлдөп жаш куюулуп жатты. Ары бурулсам сиңдим ыйлап отурган экен. Жүрөгүм ооруп кетти. Эмне болуп кеткенин эстей албай, же болуп жаткан нерселерге түшүнбөй,башым маң. Ошондогу оозума шланг салып,"промывание" кылганын айтпай эле коюн. Жаным көзүмө көрүндү. Бир учурда какап кетип, дем жетпей кетти. Жаныма баягы врач байке келгенде колдорунан катуу мыкчып кармап жибердим. Ошондо колдорумдун селейип тоңуп калганын сездим. Ал да мени жалооруй карап, капельница сайып коюп,сиңдим менен сүйлөшө эшикке чыгып кетишти. А мен таң аткыча капельница алып,бир кезде көзүм илинип кетиптир. Көзүмдү таң аткандан кийип ачып,дароо эле бөлмөдөн бир адамды издей баштадым. Жанымда сиңдим отурган экен.
-Бекназар... Бека каякта?-дедим үнүмдү болушунча акырын чыгарып. Андан бийигирээк көтөрүп сүйлөй албайт элем,шланг салгангабы, кекиртегим оорутуп жатты.
-Эрке,ошонуңду койчу. Болбогон неме экен,-деп сиңдим жинденип алган. Көрсө сиңдиме ал чалган экен,мага көз салып коюусун айтыптыр. Анан сиңдим мени эс учумду жоготуп жаткан калыбымда көрүп, дароо тез жардам чакырыптыр. Бекназар ал-абалымды жазып гана сураганын айтты. Артыма бурулуп,оозумду колум менен басып ыйлап жибердим. Келип калар деген акыркы үмүтүм дагы шам сыяктуу өчтү. Үмүтүмдү үздүм.
#46 02 Июль 2020 - 20:25
Мдаа,сын такпаш керек,бирок бир тараптуу сүйүү оору да. Ар кимден сурап,не десе ошого ишенип кирип кеткендин деле пайдасы тиет экен деп ойлоп койдум. Автор бирөөнү уксаз минтип кыйналмак эмес окшойсуз. Башка чаватурганле кызкенсин, сен үчүн эчтеке кылбаган адам үчүн жаныңды кыйып. Неси болсо да бүтүр эми,Бекназарың надээл калптары менен.
#47 02 Июль 2020 - 23:37
Бекназар келген жок. Араң жанып турган үмүтүм өчтү акыры. Эртеси күнү үйдөн чыкпай,өзүмө келгиче бөлмөмдө жаттым. Канчалык оор болуп турса дагы, болуп өткөн кечээги күндү акыл-эсим кабыл ала албай жатты. Түш оогон соң Бекназар чалып калды. Мурда күйпөлөктөп,
ар бир чалуусун өзгөчө жагымдуу маанай,жылмаюу менен алган жаным,бул жолу көңүлү калган, эч бир сезими жок адам катары жооп бердим.
-Эрке,за что ты так со мной поступаешь? -деп орусчалап сүйлөп кирди. Кечээтен бери уйку көрбөй турганда бир чалып же жазып сурап койбогон,түштөн кийин сурап атканын деп ачуулана түштүм. Эч нерсе деп унчукпай,потолокту тиктеп жата бердим.
-Сени ойлоп атып жинди болуп кетейин дедим! Эмнеге мындай кылдың? Сени жоготуп алсам мен эмне кылмакмын? Апам (менин апам) эмне дейт?
-Апам билбейт.
-Сүйүү деген мындай болбойт,Эрке. Сен мени юир заматтын ичинде таштап кеттиң.
-Кайсы сүйүүнү айтып атасың?-деп баягы калыбымда эч бир жинденүүсүз, сүйүнүүсүз сүйлөдүм. Мага да баары бир болуп калды. Мурда биздин сүйүү,жок,менин сүйүүм үчүн,мамилебиз үчүн жалгыз күрөшүп келген болсом,эми мен дагы багынып бердим. Күрөшүүгө жалгыз алым келбей калды. Алсызмын. Алсыратты. Үмүтүм да үзүлгөн.
-Сени жоготуп алдым дейли,элдин баары мени күнөөлөшмөк. Сен эмне дедиң деп мени такалашмак. Элестет,а сен жанымда жоксуң,-дегенинде күйбөгөн жерим күл болду. Эмне дээримди билбей селейип туруп калдым. Бул адамдан дагы эмнелерди күтсө болот?
-Ошондо менин өмүрүмдөн дагы,элдин сөзү сен үчүн маанилүү турбайбы ээ?
-Ооба,-деди ал жай гана. Адаттагыдай актанып кирбеди. Жөн гана айткан сөзүнө карата берилген суроомду тастыктады. Жек көрүүгө дагы бир себеп. Мени баалабаган адамды сүйүптүрмүн. Менин жашоомо баары бир болгон адамга болгон сезимдеримди арнаптырмын. Андан да жаманы,мен ага эч качан кайтырылгыс, күлгүн убактымдын бир канча бөлүгүн бир жарым жылымды коротуптурмун. Убактымды уттурдум. Мени баалабаган, бирок жанымды берүүгө даяр болгон адамга алтын убактымдан уттуруптурмун.
Ошентип жаз айлары да көз ачып жумганча келип калды. Бак-дарактар өңүнө чыгып,жашылданып, айлана көркүнө келе түштү. Мен дагы 2 жуманын ичинде өзүмдү баягыдан бир азга жакшыраак сезип калгам. Бекназарсыз жай,күз,кыш өтүп кайра жаз келди. Анын кеткенине бир жыл болот жакында. Көрө элегиме бир жыл болгонун эстесем жүрөгүм өйүп кетет. Анын туулган күнү өтүп,21жашка дагы чыкты. Баягы биз таанышкан убактагы 16 жашар секелек кыз менен жалындап турган 19 жаштагы жигит эмеспиз. Экөөбүз тең өзгөрдүк. Тагыраагы, мен Бекназар мн жүрүп чоңойдум,дүйнөгө болгог көз карашым өзгөрө баштаган. Жалаң эле анын терс жактарын айтып,менин азаптуу махабатымда аны күнөөлөй бергим келбейт. Анткени,ал мени далай ооо учурдан чыгарып,караңгыда жарык берген. Дал Бекназар менин журналист болушума себепчи болгон. Сөзгө жок,жоош мүнөз жаным,сүйлөгөндү, адамдын бетине айтканды үйрөнгөм. Көп күлкүнү сүйбөгөн Эрке,көздөрүн жайнатып күлгөндү үйрөнгөн. Менде да бар күнөө. Учурунда аны кармап кала албадым. Кетээринде сүйгөн адамга окшоп узата албадым. Канчалык жан дүйнөм менен сүйүп турсам да,ошол сүйүүнү түнт мүнөзүмөн улам ачык айтып,сезимимди билдире албадым.
Ал убактысынан кечигип, келер куну созулган сайын ар кайсы нерсенин айынан уруша баштадык. Менин күмөн санаганым эле, анын бирөөсү бар деген ой. Болбосо эмнеге келбей журөт? Демек,аны ал жакта кое бербей кармап турган бир нерсе,же бир адам бар. Ал анын менден башка эч кимиси жок экенин айтат. А мен ага ишенбей калгам. Кеткенине туура бир жыл болгондо,сөзүмө тура албашымды билдим. Мындан ары убактымды коротуп, менин баркымды билбеген адамды куру үмүт менен күтө албайт болчумун. Жай гана чалып, жай сүйлөдүм.
-Бекназар,балким сенин кызыкчылыгың башка нерседир. Бирок, биз мамилебизди чечишибиз керек. Же ары,же бери бололу. Мен баарынан чарчадым. Чарчап кеттим,-дедим баарына кайыл болгон адамдай.
-Макул,Эрке. Чечсе чечели. Бири-бирибизге жол бошотуп берели. Жакшы жүр,макулбу? Өзүңдү жакшы кара,-деди Бекназар. Чынын айтсам,Бекназар менден ушул сөздү күтүп тургандай эле,дароо жообун бергенине таң калдым.
-Бактылуу бол!
-Сен бактылуу болмоюнча,мен бактылуу боло албайм,-дегенинде жиндене түшүп, телефонду өчүрүп салдым. Эмнегедир буга чейин мен Бекназар менен мамилемдм бүтүргөндө катуу ыйласам керек, жан дүйнөм кыйналат го дечүмүн. Бирок, менин көөдөнүмдө бир гана боштук турду. Таң калыштуу,эч нерсе сезген жокмун.
Алгачкы бир ай кадимкидей өтүп жатты. Бекназарды бир да жолу эстеп койгонум жок. Тескеринче жашоом алдыга жылып жаткандай болду. Кошумча курска жазылдым. Айланамда тааныш адамдар,досторумдун саны көбөйө баштады. Көрсө,мен Бекназар деп жүрүп айланамдагы адамдарды көзгө илбей калган экем. Апам айткандай,мен жигитимен кол үзгөн соң,көздөрүм жайнап,бир кыйла өзгөрө түштүм. Анан бир күнү телефонума бир билдирүү келди. Мени кайрадан сындырып,жаңыдан айыгып келаткан жараатыма туз сепкен билдирүү.
-Эрке,за что ты так со мной поступаешь? -деп орусчалап сүйлөп кирди. Кечээтен бери уйку көрбөй турганда бир чалып же жазып сурап койбогон,түштөн кийин сурап атканын деп ачуулана түштүм. Эч нерсе деп унчукпай,потолокту тиктеп жата бердим.
-Сени ойлоп атып жинди болуп кетейин дедим! Эмнеге мындай кылдың? Сени жоготуп алсам мен эмне кылмакмын? Апам (менин апам) эмне дейт?
-Апам билбейт.
-Сүйүү деген мындай болбойт,Эрке. Сен мени юир заматтын ичинде таштап кеттиң.
-Кайсы сүйүүнү айтып атасың?-деп баягы калыбымда эч бир жинденүүсүз, сүйүнүүсүз сүйлөдүм. Мага да баары бир болуп калды. Мурда биздин сүйүү,жок,менин сүйүүм үчүн,мамилебиз үчүн жалгыз күрөшүп келген болсом,эми мен дагы багынып бердим. Күрөшүүгө жалгыз алым келбей калды. Алсызмын. Алсыратты. Үмүтүм да үзүлгөн.
-Сени жоготуп алдым дейли,элдин баары мени күнөөлөшмөк. Сен эмне дедиң деп мени такалашмак. Элестет,а сен жанымда жоксуң,-дегенинде күйбөгөн жерим күл болду. Эмне дээримди билбей селейип туруп калдым. Бул адамдан дагы эмнелерди күтсө болот?
-Ошондо менин өмүрүмдөн дагы,элдин сөзү сен үчүн маанилүү турбайбы ээ?
-Ооба,-деди ал жай гана. Адаттагыдай актанып кирбеди. Жөн гана айткан сөзүнө карата берилген суроомду тастыктады. Жек көрүүгө дагы бир себеп. Мени баалабаган адамды сүйүптүрмүн. Менин жашоомо баары бир болгон адамга болгон сезимдеримди арнаптырмын. Андан да жаманы,мен ага эч качан кайтырылгыс, күлгүн убактымдын бир канча бөлүгүн бир жарым жылымды коротуптурмун. Убактымды уттурдум. Мени баалабаган, бирок жанымды берүүгө даяр болгон адамга алтын убактымдан уттуруптурмун.
Ошентип жаз айлары да көз ачып жумганча келип калды. Бак-дарактар өңүнө чыгып,жашылданып, айлана көркүнө келе түштү. Мен дагы 2 жуманын ичинде өзүмдү баягыдан бир азга жакшыраак сезип калгам. Бекназарсыз жай,күз,кыш өтүп кайра жаз келди. Анын кеткенине бир жыл болот жакында. Көрө элегиме бир жыл болгонун эстесем жүрөгүм өйүп кетет. Анын туулган күнү өтүп,21жашка дагы чыкты. Баягы биз таанышкан убактагы 16 жашар секелек кыз менен жалындап турган 19 жаштагы жигит эмеспиз. Экөөбүз тең өзгөрдүк. Тагыраагы, мен Бекназар мн жүрүп чоңойдум,дүйнөгө болгог көз карашым өзгөрө баштаган. Жалаң эле анын терс жактарын айтып,менин азаптуу махабатымда аны күнөөлөй бергим келбейт. Анткени,ал мени далай ооо учурдан чыгарып,караңгыда жарык берген. Дал Бекназар менин журналист болушума себепчи болгон. Сөзгө жок,жоош мүнөз жаным,сүйлөгөндү, адамдын бетине айтканды үйрөнгөм. Көп күлкүнү сүйбөгөн Эрке,көздөрүн жайнатып күлгөндү үйрөнгөн. Менде да бар күнөө. Учурунда аны кармап кала албадым. Кетээринде сүйгөн адамга окшоп узата албадым. Канчалык жан дүйнөм менен сүйүп турсам да,ошол сүйүүнү түнт мүнөзүмөн улам ачык айтып,сезимимди билдире албадым.
Ал убактысынан кечигип, келер куну созулган сайын ар кайсы нерсенин айынан уруша баштадык. Менин күмөн санаганым эле, анын бирөөсү бар деген ой. Болбосо эмнеге келбей журөт? Демек,аны ал жакта кое бербей кармап турган бир нерсе,же бир адам бар. Ал анын менден башка эч кимиси жок экенин айтат. А мен ага ишенбей калгам. Кеткенине туура бир жыл болгондо,сөзүмө тура албашымды билдим. Мындан ары убактымды коротуп, менин баркымды билбеген адамды куру үмүт менен күтө албайт болчумун. Жай гана чалып, жай сүйлөдүм.
-Бекназар,балким сенин кызыкчылыгың башка нерседир. Бирок, биз мамилебизди чечишибиз керек. Же ары,же бери бололу. Мен баарынан чарчадым. Чарчап кеттим,-дедим баарына кайыл болгон адамдай.
-Макул,Эрке. Чечсе чечели. Бири-бирибизге жол бошотуп берели. Жакшы жүр,макулбу? Өзүңдү жакшы кара,-деди Бекназар. Чынын айтсам,Бекназар менден ушул сөздү күтүп тургандай эле,дароо жообун бергенине таң калдым.
-Бактылуу бол!
-Сен бактылуу болмоюнча,мен бактылуу боло албайм,-дегенинде жиндене түшүп, телефонду өчүрүп салдым. Эмнегедир буга чейин мен Бекназар менен мамилемдм бүтүргөндө катуу ыйласам керек, жан дүйнөм кыйналат го дечүмүн. Бирок, менин көөдөнүмдө бир гана боштук турду. Таң калыштуу,эч нерсе сезген жокмун.
Алгачкы бир ай кадимкидей өтүп жатты. Бекназарды бир да жолу эстеп койгонум жок. Тескеринче жашоом алдыга жылып жаткандай болду. Кошумча курска жазылдым. Айланамда тааныш адамдар,досторумдун саны көбөйө баштады. Көрсө,мен Бекназар деп жүрүп айланамдагы адамдарды көзгө илбей калган экем. Апам айткандай,мен жигитимен кол үзгөн соң,көздөрүм жайнап,бир кыйла өзгөрө түштүм. Анан бир күнү телефонума бир билдирүү келди. Мени кайрадан сындырып,жаңыдан айыгып келаткан жараатыма туз сепкен билдирүү.
#49 03 Июль 2020 - 00:22
саламатсыздарбы урматтуу окурмандар!
Бугун дагы улантып жазайын десем,озумду жакшы сезбей турам. азыр баардыгы эле ооруп атат окшойт да. Эртен буйруса,уландысын жазамын.Оорубагыла)
#51 03 Июль 2020 - 16:38
-Кандайсын? Кичинекейим менин,эркелеген унунду уккум келип сагынып атам. Сени башкача суйгом баарынан. Азыр балким жанына менден дагы жакыныраак адам керек болуп жаткандыр. Бирок,бир кун келип сени баары бир таап алам. Коп нерсени тушунбой атасын да...-деген билдируу. .коздорум чанагынан чыгып кетейин деди. Бир ай бою кат-кабарлашпай,
унун укпай,жазганын окубай журуп коно тушкон экем. Кадимки жаны таанышып аткан немедей эки бетим албырып,журогумдун согушу тездей тушту. Ошол куну кечке Бекназардын смсин окуй берип,конулумду тушуро берип,акыры аны очуруп салууга эрким жетти. Баса,жогоруда жазбай калган экенмин. Жайында туулган кунумдо,17жашка чыкканымды синдим аркылуу алып берген мени менен тен розовый ондогу чон мишкасы бар болчу. Кээде ал жетишпей жатканда,ал мишканы алып кучактап уктачумун. Аны дагы ыргытып салайын дегенимде,синдим болбой калтырып койгом. ЖОк дегенде ошол мишка эстелик болуп калсын деп,ыргытууга деле эрким жетпейт болчу.
Канчалык БЕкназарды озумон алыстатып,смстерге жооп бербей койсом,ал ошончолук жакындап,мага кун сайын ар кандай билдируулорду жаза берди. Жаз айлары да бутуп бараткан. Коз ачып жумгуча убакыт отуп кетти. ЖРТ тапшырып,мектепти аяктадым. Баягы секелек кыз Эрке жок. Мектептин босогосун кечээ аттап жаткан,бугун мынтип балалык кундорум менен коштошуп,мектептин уясынан учуп жатам. ЖАда калса озум ишене албай кеттим. Анан чонойгон сайын ар кандай койгойлор чыга берет эмеспи,мындан кичирээк кезимде баардык койгойдон качып айылга кетип калчу элем. Эми айылга дагы баргым келбей турду,ансыз деле коп каттабай калгам. Мындай оор учурларда дагы Бекназардын колдоосу жетишпей жатканы кадимикдей билинип жатты. "Эркем менин,мен жанындамын. Баары отуп кетет,биз чогуу женебиз!" деген создорду уккум келди. Бирок,менин акылым башканы айтып,Бекназарды бул убакыт ичинде далай жолу кактым. Озумдон алыстаттым. Жаныма жакын жолоткум келбеди. Анда жек коруу сезими куч да.
Каникул башталган сон болмомду жыйнаштырып жатып кундолугумду таап алдым. Бул кундолукту ачпай туруп,сезимдеримди кошуп орттоп салышым керек эле,бирок мен туура эмес кадам жасадым. Акылым жко деп турса да болбой,сезимдерим устомдук кылып аны ачууга эрким жетти. Бул кундолукту Бекназардын Россияга кетишине бир жума калгандан тартып жазып баштагам. Анан баягы татыксыз деген созунон киийн ачуум менен кереги жок китептердин арасына кошуп,катып салгам. Эн алгачкы барагында "Бекназар+Эрке" деген жазуу жана экообуздун кышында кол жээгинен тушкон суротубуз чапталуу. Ал суротто Бекназардын кулкусу кулагына чейин жеткен,баягы мен суйгон ууртучасы анан,экообуздун тен коздорубуз бактылуулуктан жайнайт. Мени артымдан албырлуу колдору менен кучактап турат,а менин бетимди салкын желге учкан чачтарым жаап калган. Ал суротту карап,канча убакыттан бери мынчалык бактылуу боло элегимди сездим. Эмнегедир денемди муздак калтырак басып,кундолукту бир аз окуган сон козумо жаш айланып барып жаап салдым. БИр сурот жана бир нече ой кайра менин Бекназарга болгон сезимимди козгойт деп ойлобоптурмун.
Канчалык БЕкназарды озумон алыстатып,смстерге жооп бербей койсом,ал ошончолук жакындап,мага кун сайын ар кандай билдируулорду жаза берди. Жаз айлары да бутуп бараткан. Коз ачып жумгуча убакыт отуп кетти. ЖРТ тапшырып,мектепти аяктадым. Баягы секелек кыз Эрке жок. Мектептин босогосун кечээ аттап жаткан,бугун мынтип балалык кундорум менен коштошуп,мектептин уясынан учуп жатам. ЖАда калса озум ишене албай кеттим. Анан чонойгон сайын ар кандай койгойлор чыга берет эмеспи,мындан кичирээк кезимде баардык койгойдон качып айылга кетип калчу элем. Эми айылга дагы баргым келбей турду,ансыз деле коп каттабай калгам. Мындай оор учурларда дагы Бекназардын колдоосу жетишпей жатканы кадимикдей билинип жатты. "Эркем менин,мен жанындамын. Баары отуп кетет,биз чогуу женебиз!" деген создорду уккум келди. Бирок,менин акылым башканы айтып,Бекназарды бул убакыт ичинде далай жолу кактым. Озумдон алыстаттым. Жаныма жакын жолоткум келбеди. Анда жек коруу сезими куч да.
Каникул башталган сон болмомду жыйнаштырып жатып кундолугумду таап алдым. Бул кундолукту ачпай туруп,сезимдеримди кошуп орттоп салышым керек эле,бирок мен туура эмес кадам жасадым. Акылым жко деп турса да болбой,сезимдерим устомдук кылып аны ачууга эрким жетти. Бул кундолукту Бекназардын Россияга кетишине бир жума калгандан тартып жазып баштагам. Анан баягы татыксыз деген созунон киийн ачуум менен кереги жок китептердин арасына кошуп,катып салгам. Эн алгачкы барагында "Бекназар+Эрке" деген жазуу жана экообуздун кышында кол жээгинен тушкон суротубуз чапталуу. Ал суротто Бекназардын кулкусу кулагына чейин жеткен,баягы мен суйгон ууртучасы анан,экообуздун тен коздорубуз бактылуулуктан жайнайт. Мени артымдан албырлуу колдору менен кучактап турат,а менин бетимди салкын желге учкан чачтарым жаап калган. Ал суротту карап,канча убакыттан бери мынчалык бактылуу боло элегимди сездим. Эмнегедир денемди муздак калтырак басып,кундолукту бир аз окуган сон козумо жаш айланып барып жаап салдым. БИр сурот жана бир нече ой кайра менин Бекназарга болгон сезимимди козгойт деп ойлобоптурмун.
#52 03 Июль 2020 - 17:07
Ал туну уктай албай чыктым. Баардык биз откоргон бактылуу коз ирмемдерди коз алдыма мин ирээт тартып,анын эриндеримен опконун эстеп,чогуу тушкон суротторубузду карап,эмнеге биз бири-бирибизди суйуп туруп эки ажырым жолдо калдык деген ондуу суроолорго жооп таппай уйкуга кеттим. ЖУрогумдо кайра баягы сезимдер жана баштады,суйуум от алып,аны мурдагыдан он эсе кобуроок ойлонуп жаттым. Албетте,журогумдо сезимдер бар болгонуна карабай,бул жолу башым менен акылдашып калган элем. Сезимдерге баш ийгим келбеди,канчалык аны сагынганым менен ичимен "ал менин адамым эмес!"деп жаттым. Мении адамым болгондо бири-бирибизден баш тартпай,чогуу жолок-таяк болуп,бул алыстыкты,сыноолорду женет элек. Болгону ал биринчи женилип берди. А мен "оз суйуум"учун жалгыз курошо албай калдым. ЖАлгыз курошуунун дагы мааниси жок болчу.
Июнь аягы ОРТнын жыйынтыгы келип,аттестат алат эмеспизби. ОРТ дан жакшы балл алдым,мектепте жакшы окугам,аттестатым жалан "5"(бирок кок болуп калды. Мурдагы класстардарда 4 бар болчу)менен бутурдум. Анан бутуруу кечеси кутуп турган бизди. 27-июнь куну бутуруу кечебиз коншу мектеп менен чогуу откорулмой болдук. Классташ балдарымдын тааныш достору болот экен. Кыздарыбыз болуп кыялыбыздагы койнокторду тандап кийип,баарыбыз озгочо сулуу болуп жасанып ресторанга бардык. Айтор,шаардын баарын пипилдетип кыдырып,укмуш кортеж менен чыктык. Анан Ала-Арча тоосуна барып,коншу мектептин бутуруучулору менен таанышып оттук. Кыздары башында козун сузо караганы менен,кийинчерээк бат эле тил табышып,аралашып кеттик. Анан таанышып жатканда алардын бир жигити кол сунду.
-Атым Арсен,-деди мени тигиле карап.
-Эрке.
-Кандай?
-Эрке,-дедим мен дагы ага жооп кайтара козумду албай карап Андан кийин суйлошкон деле жокпуз. Бирок,ары жакта журуп коз салып койгондорун байкап жаттым. Конул бурганым жок. Анан курбум Мека келип шыбырап калды.
-Эрке,тиги Арсенди карап корбойсунбу? Эртеден бери сенден козун албай жатат,-дейт тиги балдар тарапты карап. Анан мен дагы ал куну ойлорумдан эс алгым келип,тиги бала менен жакындан таанышып коройун дедим. Кантсе дагы,омур бою Бекназар менен ооруп журо албайм деп ойлоп койдум ичимен. Туш оогондон кийин АЛа-Арчадан чыгып шаарды коздой жонойлу дедик. Машиналарга отураарда,балдар- кыздар коншу мектептер аралашып отурууну сунуштап калышты. Мени курбум Мека келип тиги Арсен отурчу машинага туртуп отургузуп койду. Ал машинанын артындагы он бурчуна отурдум,ортобузда бир кыз анан тиги Арсен отурат сол бурчунда. Сыр бербей улам карап коет,мен дагы ага жооп кылып,акырын коз кырымды салып коюп жаттым. Жолдо токтоп бутуруучулор ырдап-бийлеп камерага тушо башташты. Мен эмнегедир андай ызы-чуу,шаан- шокотторго жокмун. Тушкум келбей машинада калдым. ЖАлгыз отургам. Коп отпой жаныма Арсен келип отурду.
-Эмнеге тушкон жоксун?
-Мындай шаан-шокотко жокмун,тушкум келбеди,-дедим терезенин ары жагында жаткан айлананы карап. Анан бутуруу кечеси жонундо аркы-теркини суйлошуп отуруп,тиги классташтар машинага отургандан кийин ал ордунан жылбай менин жанымда отуруп калды. Ресторанга жеткиче ар турдуу темаларда суйлошуп бардык. Баштагыга караганда озумду бошураак алып баштаганымы сездим. Коп кысынбай кулуп-жайнап бийлечу жерден бийеп коюп да жаттым. Анан ресторанга кирип,эки мектеп эки башка столдорго отурдук. Ал дагы кыйын болуп менин мандайыма отуруп калган экен. Куну бою козун албай,ары-бери бассам артыман узата карап калып жатты. Менин оюмда,эгерде Арсен экообуздун ортобузда бир нерсе болсо,Бекназарды унутууга эн жакшы себеп болмок.
Июнь аягы ОРТнын жыйынтыгы келип,аттестат алат эмеспизби. ОРТ дан жакшы балл алдым,мектепте жакшы окугам,аттестатым жалан "5"(бирок кок болуп калды. Мурдагы класстардарда 4 бар болчу)менен бутурдум. Анан бутуруу кечеси кутуп турган бизди. 27-июнь куну бутуруу кечебиз коншу мектеп менен чогуу откорулмой болдук. Классташ балдарымдын тааныш достору болот экен. Кыздарыбыз болуп кыялыбыздагы койнокторду тандап кийип,баарыбыз озгочо сулуу болуп жасанып ресторанга бардык. Айтор,шаардын баарын пипилдетип кыдырып,укмуш кортеж менен чыктык. Анан Ала-Арча тоосуна барып,коншу мектептин бутуруучулору менен таанышып оттук. Кыздары башында козун сузо караганы менен,кийинчерээк бат эле тил табышып,аралашып кеттик. Анан таанышып жатканда алардын бир жигити кол сунду.
-Атым Арсен,-деди мени тигиле карап.
-Эрке.
-Кандай?
-Эрке,-дедим мен дагы ага жооп кайтара козумду албай карап Андан кийин суйлошкон деле жокпуз. Бирок,ары жакта журуп коз салып койгондорун байкап жаттым. Конул бурганым жок. Анан курбум Мека келип шыбырап калды.
-Эрке,тиги Арсенди карап корбойсунбу? Эртеден бери сенден козун албай жатат,-дейт тиги балдар тарапты карап. Анан мен дагы ал куну ойлорумдан эс алгым келип,тиги бала менен жакындан таанышып коройун дедим. Кантсе дагы,омур бою Бекназар менен ооруп журо албайм деп ойлоп койдум ичимен. Туш оогондон кийин АЛа-Арчадан чыгып шаарды коздой жонойлу дедик. Машиналарга отураарда,балдар- кыздар коншу мектептер аралашып отурууну сунуштап калышты. Мени курбум Мека келип тиги Арсен отурчу машинага туртуп отургузуп койду. Ал машинанын артындагы он бурчуна отурдум,ортобузда бир кыз анан тиги Арсен отурат сол бурчунда. Сыр бербей улам карап коет,мен дагы ага жооп кылып,акырын коз кырымды салып коюп жаттым. Жолдо токтоп бутуруучулор ырдап-бийлеп камерага тушо башташты. Мен эмнегедир андай ызы-чуу,шаан- шокотторго жокмун. Тушкум келбей машинада калдым. ЖАлгыз отургам. Коп отпой жаныма Арсен келип отурду.
-Эмнеге тушкон жоксун?
-Мындай шаан-шокотко жокмун,тушкум келбеди,-дедим терезенин ары жагында жаткан айлананы карап. Анан бутуруу кечеси жонундо аркы-теркини суйлошуп отуруп,тиги классташтар машинага отургандан кийин ал ордунан жылбай менин жанымда отуруп калды. Ресторанга жеткиче ар турдуу темаларда суйлошуп бардык. Баштагыга караганда озумду бошураак алып баштаганымы сездим. Коп кысынбай кулуп-жайнап бийлечу жерден бийеп коюп да жаттым. Анан ресторанга кирип,эки мектеп эки башка столдорго отурдук. Ал дагы кыйын болуп менин мандайыма отуруп калган экен. Куну бою козун албай,ары-бери бассам артыман узата карап калып жатты. Менин оюмда,эгерде Арсен экообуздун ортобузда бир нерсе болсо,Бекназарды унутууга эн жакшы себеп болмок.
#53 03 Июль 2020 - 21:46
Бутуруу кечеси мен ойлогондон дагы жакшы маанайда отуп жатты. Классташтарым келип,"Кун сайын бутуп жаттык беле? Бир жолу ичип кой,бизди сыйлап,"деп жеке эле мени эмес,баардык классташ кыздарды кыйнап киришти. Озум ичимдикти суйо бербейм,ошондуктан мындан башка албайм деп бир стакан вино ичтим. Ошого эле эки бетим албырып,ичимде бир нерсе ойногонсуп,
айтор,танцполго тушуп бийлеп жаттым(эогоруда айткандай,бий суйуучусу эмесмин). Болгон бугумдун баарын чыгарып,мындан ары жаны жашоо баштагым келди. Бир учурда чачтарымды эки жакка чайпап,айланып бийлеп жургон жеримден мени тигиле карап турган коздорду байкадым да,бурула карадым. Бул Арсен болчу, Бир саамга мен да аны тиктеп карадым да,кайра бийимди улантып копчулукко аралашып кеттим. Анан бир учурда ичим ысып чыкканынан,
копчулуктон болунуп барып сыртты коздой жонодум. Эки бетим ысыганынан кызарып чыгыптыр. Сыртта бир нече балдар озунчо тегеректешип турган экен. Жакшылап байкап корсом,ичимдик ичип жатышкандай.
Алардын арасында тиги Арсен дагы колуна рюмка кармап турган,мени байкай коюп жылмайып алып рюмканы скамейкада турган падноско коюп койду. Бир аз аба жутуп алып,салкын желге чыккан сон кайра ичккри жонодум. Ангыча артыман Арсен келип токтотту.
-Кече кандай отуп жатат?
-Ойдогудай! -дедим ичимдеги нерсе менен.-Сен менден уялып атасынбы?
-Жок,эмнеге сурадын?
-Ичкен жоксунго?
-Ичким келген жок,-деди дагы да болсо жылмайып. Озу келбеттууузун бойлуу,чачтары ачык курон тарткан,жакшынакай жигит экен. Анан жаныбыздан отуп бараткан кызды токтотуп,бизди суротко тартып коюусун отунду, Ал кыз да алгач мени бутуман башыма чейин сынай карап,суротко тарта баштады. Жанымда жон гана жакын турган Арсен,бир учурда ийнимен кучактай жакындап келди. Суротко тушуп буткон сон,колун ийнимен алып салып алыстай туштум. Анан кече ортолоп калганда баардыгы эле бири-бирине аралашып отуруп,11жыл бою чогуу окуган немелердей эки мектеп озгочо ынтымакташа кетиишти. Сыягы,кобунчосу кызып калса керек. Анын сынарындай, Арсен дагы жанымдан чыкпай айланчыктап эле калды. Классташ балдарым келип коштошуу ирээтинде жакындап калса,же кучактап койсо четте калып козунун кыйыгы менен карап коет. Ошентип,биздин бутуруу кечеси дагы аяктап калды. Аягында кафе менен кем-карчысын эсептешип,суротко тушуп,дагы коштошуп жатканда мени Арсен колуман жетелей сыртка алып жоноду.
-Каяка алып баратасын?-дедим мен эч нерсени тушунбой. Анан ал машинанын алдынкы эшигин ачып,мени отур дегенсип карап туруп калды.
-Эмне мени отурат деп ойлоп атасынбы?-деп жаман козум менен бир чыйра аны карап алдым.
-Коркпой эле кой,мен сени уйуно эле жеткирип коем. Азыр баары чыгышса ызы-чуу болуп уйго жеткиче коп убакытты алат. Андан коро тынчыраак мен жеткирип коеюн.
-Эгерде мага жолочу болсон...
-Коркпо,башынан бир тал чач тушпойт,-деди эшикти ачкан боюнча. Дагы бир ирээт кичине кызуулугум менен карап алып,машинага отурдум. Шашпай машина журуп баратты,биз дагы жай гана суйлошуп,тил табыша кеттик. Анан бир учурда аны карадым да,чын эле келишимдуу жигит экенин байкадым. Коздору бакыракай,ак жумал,алдуу- кучтуу эле жигит корунду.
-Мен сага жагып калдымбы?-деп эркимдин кучтуулугу анан винонун таасири менен айтып алып,озум да бир аз ынгайсыздана туштум. Ал бирде рулду,бирде жолду карап эмне дээрин билбей калды.-Тан калып атьасынбы? Мен бетке айтам баарын.
-Жактын.
-Байкадым.
-Кече кандай отуп жатат?
-Ойдогудай! -дедим ичимдеги нерсе менен.-Сен менден уялып атасынбы?
-Жок,эмнеге сурадын?
-Ичкен жоксунго?
-Ичким келген жок,-деди дагы да болсо жылмайып. Озу келбеттууузун бойлуу,чачтары ачык курон тарткан,жакшынакай жигит экен. Анан жаныбыздан отуп бараткан кызды токтотуп,бизди суротко тартып коюусун отунду, Ал кыз да алгач мени бутуман башыма чейин сынай карап,суротко тарта баштады. Жанымда жон гана жакын турган Арсен,бир учурда ийнимен кучактай жакындап келди. Суротко тушуп буткон сон,колун ийнимен алып салып алыстай туштум. Анан кече ортолоп калганда баардыгы эле бири-бирине аралашып отуруп,11жыл бою чогуу окуган немелердей эки мектеп озгочо ынтымакташа кетиишти. Сыягы,кобунчосу кызып калса керек. Анын сынарындай, Арсен дагы жанымдан чыкпай айланчыктап эле калды. Классташ балдарым келип коштошуу ирээтинде жакындап калса,же кучактап койсо четте калып козунун кыйыгы менен карап коет. Ошентип,биздин бутуруу кечеси дагы аяктап калды. Аягында кафе менен кем-карчысын эсептешип,суротко тушуп,дагы коштошуп жатканда мени Арсен колуман жетелей сыртка алып жоноду.
-Каяка алып баратасын?-дедим мен эч нерсени тушунбой. Анан ал машинанын алдынкы эшигин ачып,мени отур дегенсип карап туруп калды.
-Эмне мени отурат деп ойлоп атасынбы?-деп жаман козум менен бир чыйра аны карап алдым.
-Коркпой эле кой,мен сени уйуно эле жеткирип коем. Азыр баары чыгышса ызы-чуу болуп уйго жеткиче коп убакытты алат. Андан коро тынчыраак мен жеткирип коеюн.
-Эгерде мага жолочу болсон...
-Коркпо,башынан бир тал чач тушпойт,-деди эшикти ачкан боюнча. Дагы бир ирээт кичине кызуулугум менен карап алып,машинага отурдум. Шашпай машина журуп баратты,биз дагы жай гана суйлошуп,тил табыша кеттик. Анан бир учурда аны карадым да,чын эле келишимдуу жигит экенин байкадым. Коздору бакыракай,ак жумал,алдуу- кучтуу эле жигит корунду.
-Мен сага жагып калдымбы?-деп эркимдин кучтуулугу анан винонун таасири менен айтып алып,озум да бир аз ынгайсыздана туштум. Ал бирде рулду,бирде жолду карап эмне дээрин билбей калды.-Тан калып атьасынбы? Мен бетке айтам баарын.
-Жактын.
-Байкадым.
#54 03 Июль 2020 - 22:53
Автор азаматсыз. Уланта бериңиз. Сүйүүнү аздектеп, аны терип жазып,чыгарма кылып,ошол сүйүүнү окурмандарга жеткире алдыңыз,ошол убакта эле,өзүңүздүн сүйүңүз оору болуп,сизди бакытка бөлөбөй кайра чөктүрүп ийгенин баамдапсыз.
Өткөн жашоону деле баамдап,туура көз караш менен башка адамдай көз карашта карап отчет бере алган жакшы эмей эмне?
#55 03 Июль 2020 - 23:22
Бул жагы турк сериалындагы Ясмин Савашка "Эмне турасын, баштайлыбы?
Деген жерине окшош экен.)) Любовь и наказание деги) Ал дагы жигити изменять этип Саваш мн биринчи корушушу болот.
Улантыныз.
Улантыныз.
#56 04 Июль 2020 - 00:15
Puper-pup (03 Июль 2020 - 22:53) жазган:
Автор азаматсыз. Уланта бериңиз. Сүйүүнү аздектеп, аны терип жазып,чыгарма кылып,ошол сүйүүнү окурмандарга жеткире алдыңыз,ошол убакта эле,өзүңүздүн сүйүңүз оору болуп,сизди бакытка бөлөбөй кайра чөктүрүп ийгенин баамдапсыз.
Өткөн жашоону деле баамдап,туура көз караш менен башка адамдай көз карашта карап отчет бере алган жакшы эмей эмне?
Рахмат) Окурмандарга жеткире алар бекенмин деп жазаардан мурун аябай ойлондум эле. Окурмандардын саны мынча коп болот деп ойлобогом.
Билдирүүнү түзөткөн: iiidahou: 04 Июль 2020 - 00:16
#57 04 Июль 2020 - 00:59
Мындайды кутпогон Арсен тан кала тушту. Кызуу болуп,ичимдик ичкен жарашпайт экен мага. Эгерде соо болсом мындай создун бирин суйломок тургай,аны коздоруно тике карай албайт элем.
-Озун жакшынакай эле бала экенсин,эмнеге мени карадын?-дедим дагы бир жолу ага тийише суйлоп. Негизи мынтип жигиттер "подход" жасаш керек да. А мен ичимдеги бугумдун баарын чыгарып,чала тааныш адам менен жалгыз машинада кетип баратам. Болгондо дагы оюма келген нерсени бетке айта суйлоп. Арсенге бир нече жолу телефон чалышты,бирине да жооп бербей,акырында телефонун очуруп салды. Классташтар бизди издеп башташса керек. Менин телефонум эбак эле очуп калган. Ошол себептуу мен камарабай кетип бараттым.
-А сен озунду жакшынакай деп эсептебейсинби?
-Эсептейм. Айтайын дегеним,ушунча кыздын арасынан мага конулун бурулдубу?
-Башкача экенсин,-дегенинде Бекназардын дал ушинтип айткан созу эсиме тушуп кетти. Аны оюмдан алып салып,маекти улантып бараттык. Арсен озу уялчаак жигит ондонот. Мени козумо тике карайм деп батынып барып,кайра элендеп коздорун эки жакка ала качат.
-Менчи?-деди бир учурда жолдон козун албай.-Мен сага жактымбы?
-Балким.
-Ал жооп эмес.
-Кийин билерсин. Суйлошкон кызын жокпу?
-Жок.
-Эмнеге,-дедим суроонун артынан суроо берип.
-Кыздар менен суйлошкон жарашпайт окшойт. Башкага кетип калды,-деди Арсен,анын ал кызга дале капалуу экени кебетесинен эле байкалып турду. Андан ары такып сурагым келген жок. Бекназар менен мамиледе жургондо,создн баары анда эле. Анын айтканынан чыкпаган бир жоош кыз болсом,мынтип Арсендин жанында бугун эле таанышып алып,мынтип озумду бий сезип,оюма келген созду айтып баратам.-А сенинчи? Жигитин жокпу?
-Жок. Менин баркымды билбеди,-дедим мен дагы башымды жерге сала. Анан Арсенди дагы бир жолу карап алып,кантип ушул жакшынакай жигиттин кызы башкага кетти экен деген ой жаралып,аны тушунгон немедей аяп кеттим. Эмнегедир ал да мени дал ошондой аярлуу коз караш менен карап,анан жолду карап кете берди. Сыягы,дал мен аны аяп кеткендей,ал да мени аяй тушсо керек. Ошентип,биздин уйго жакындап калганда,бир кочо мурун тушуп калдым. Уйумдун дарегин билишин каалаган жокмун. Анан ал машинасынан тушуп,бири-бирибизди бир саамга тиктеше карап туруп калдык да,кулуп жибердик. Коштошуп биринчи колумду сундум.
-Макул,Эрке, таанышканыма кубанычтамын.
-Мен дагы!-деп артыма бурулуп уйу коздой баратсам,унун бийик чыгара:
-Дагы жолугабызбы? -деди Арсен.
-Мумкун,-деп мен дагы аны бурула бир карап,андан ары оз жолум менен басып кеттим. Кызыгы,мен дагы ал дагы номерлерибиз менен алмашкан жокпуз. Озу кечеде отуруп айтып откондой," мындай кечелерде жолуккан эки адам экинчи жолу жолукпайт. Мамиле жаралышы кумон,"деген. Балким,ал ою туура чыгып,мындан ары жолукпай калаарбыз,бир кундук сайрандоо менен танышуубуз ошол бутуруу кечесине эле буйругандыр дедим ичимен.
Эртеси куну интернет сайттарынын биринен кат келди. Ачып карасам Арсен экен. Чынында,бул нерсе оюма келбептир.Мени кайдан тапканын сурасам "Суйлошкум келди,таптым" деди ал. Ошентип,интернет аркылуу жазышып журдук. Жогоруда айткандай,уялчаак экени кадимкидей билинип турду. Арадан 2 жума откон сон,таза абага чыгып сейилдээримди айтсам,ошондо аран мени жолугушууга чакырууга эрки жетти. Жай мезгилинин кундорундо, куугум кирип баратканда жолуктук. Мен конулумо албай эле,кадимки уйдо жургондой эле жонокой кийинип бардым. Уйлорубуз деле ото алыс эмес,жакын жерде парк бар. Ошол паркты кыдыра копко чейин суйлошуп бараттык. Улам сайын жаныма жакын басып келип,кучактоогобу же жанаша баскысы келдиби,билбейм, кайра алыстай басып озун ынгайсыз сезип турду. Качан гана эрки жеткенде мени коздорумо тике карай басып келип,кучактап жиберди. Ишенесиздерби, мен Бекназар кеткенден бери,тагыраагы бир жарым жылдан бери мынтип жигиттер менен жолугушууга барбаптырмын. Акыркы жолу Бекназар кучактагандан бери,эч бир жандын кучагына оролбоптурмун. Буткон боюм бир заматтын ичинде чымырай тушуп,дароо туртуп жибердим. Эмнегедир,мени Арсен эмес эле,Бекназар кучагына алгандай озумду башкача сезип кеттим.
-Кечир,Эрке. Мен мындай болот деп...
-Жок,жок.Арсен, ишенсен канча убактан бери... макул,маанилуу эмес.
-Ушунчалык куттун беле?-деген Арсендин суроосу жоопсуз калды. Эмне дээримди билбей,тамагым буулугуп барып озумжу колго алып кеттим. Балким,бул акыркы жолу Бекназар менен жолуканым учун болуп жаткандыр деп коп конулумо алган жокмун. Туртум жибергенимден кийин бир аз конулу сууй туштубу,айтор, андан кийин менин жаныма жакындаштан кооптонуп турду. Паркты аралай басып баратып,бир учурда сурап калды.
-Колундан кармасам болобу?
-Ушинтип сурай бергендерди жактырбайм, -деп ары жакты карамыш эттим. Анан ал дароо мени колумдан кармап,озунчо бактылуу болуп баратты. Бул да жолу,колумдан алып кармаганы Бекназарды эске тушурду. Канчалык оюман чыгарып салайын десем дагы,ал жанымда баспы,колуман кармап,же караган сайын,Арсен эмес,Бекназар менен жургондой сезим болуп,кээ бир учурда айырмалай калып жаттым. Уйго жеткирип бараткан бул ирээт дагы баягы кочодон калдым. Коштошуп жатып чекемден суйгону дагы Бекназарды эстетти. Же мен озум элестетип жаттымбы,билбейм. А Арсен болсо,озунчо бактылуу болуп,коздору кулмундоп мени карап коштошту. Озумду анын алдында куноолуу сезгенимчи?
-Озун жакшынакай эле бала экенсин,эмнеге мени карадын?-дедим дагы бир жолу ага тийише суйлоп. Негизи мынтип жигиттер "подход" жасаш керек да. А мен ичимдеги бугумдун баарын чыгарып,чала тааныш адам менен жалгыз машинада кетип баратам. Болгондо дагы оюма келген нерсени бетке айта суйлоп. Арсенге бир нече жолу телефон чалышты,бирине да жооп бербей,акырында телефонун очуруп салды. Классташтар бизди издеп башташса керек. Менин телефонум эбак эле очуп калган. Ошол себептуу мен камарабай кетип бараттым.
-А сен озунду жакшынакай деп эсептебейсинби?
-Эсептейм. Айтайын дегеним,ушунча кыздын арасынан мага конулун бурулдубу?
-Башкача экенсин,-дегенинде Бекназардын дал ушинтип айткан созу эсиме тушуп кетти. Аны оюмдан алып салып,маекти улантып бараттык. Арсен озу уялчаак жигит ондонот. Мени козумо тике карайм деп батынып барып,кайра элендеп коздорун эки жакка ала качат.
-Менчи?-деди бир учурда жолдон козун албай.-Мен сага жактымбы?
-Балким.
-Ал жооп эмес.
-Кийин билерсин. Суйлошкон кызын жокпу?
-Жок.
-Эмнеге,-дедим суроонун артынан суроо берип.
-Кыздар менен суйлошкон жарашпайт окшойт. Башкага кетип калды,-деди Арсен,анын ал кызга дале капалуу экени кебетесинен эле байкалып турду. Андан ары такып сурагым келген жок. Бекназар менен мамиледе жургондо,создн баары анда эле. Анын айтканынан чыкпаган бир жоош кыз болсом,мынтип Арсендин жанында бугун эле таанышып алып,мынтип озумду бий сезип,оюма келген созду айтып баратам.-А сенинчи? Жигитин жокпу?
-Жок. Менин баркымды билбеди,-дедим мен дагы башымды жерге сала. Анан Арсенди дагы бир жолу карап алып,кантип ушул жакшынакай жигиттин кызы башкага кетти экен деген ой жаралып,аны тушунгон немедей аяп кеттим. Эмнегедир ал да мени дал ошондой аярлуу коз караш менен карап,анан жолду карап кете берди. Сыягы,дал мен аны аяп кеткендей,ал да мени аяй тушсо керек. Ошентип,биздин уйго жакындап калганда,бир кочо мурун тушуп калдым. Уйумдун дарегин билишин каалаган жокмун. Анан ал машинасынан тушуп,бири-бирибизди бир саамга тиктеше карап туруп калдык да,кулуп жибердик. Коштошуп биринчи колумду сундум.
-Макул,Эрке, таанышканыма кубанычтамын.
-Мен дагы!-деп артыма бурулуп уйу коздой баратсам,унун бийик чыгара:
-Дагы жолугабызбы? -деди Арсен.
-Мумкун,-деп мен дагы аны бурула бир карап,андан ары оз жолум менен басып кеттим. Кызыгы,мен дагы ал дагы номерлерибиз менен алмашкан жокпуз. Озу кечеде отуруп айтып откондой," мындай кечелерде жолуккан эки адам экинчи жолу жолукпайт. Мамиле жаралышы кумон,"деген. Балким,ал ою туура чыгып,мындан ары жолукпай калаарбыз,бир кундук сайрандоо менен танышуубуз ошол бутуруу кечесине эле буйругандыр дедим ичимен.
Эртеси куну интернет сайттарынын биринен кат келди. Ачып карасам Арсен экен. Чынында,бул нерсе оюма келбептир.Мени кайдан тапканын сурасам "Суйлошкум келди,таптым" деди ал. Ошентип,интернет аркылуу жазышып журдук. Жогоруда айткандай,уялчаак экени кадимкидей билинип турду. Арадан 2 жума откон сон,таза абага чыгып сейилдээримди айтсам,ошондо аран мени жолугушууга чакырууга эрки жетти. Жай мезгилинин кундорундо, куугум кирип баратканда жолуктук. Мен конулумо албай эле,кадимки уйдо жургондой эле жонокой кийинип бардым. Уйлорубуз деле ото алыс эмес,жакын жерде парк бар. Ошол паркты кыдыра копко чейин суйлошуп бараттык. Улам сайын жаныма жакын басып келип,кучактоогобу же жанаша баскысы келдиби,билбейм, кайра алыстай басып озун ынгайсыз сезип турду. Качан гана эрки жеткенде мени коздорумо тике карай басып келип,кучактап жиберди. Ишенесиздерби, мен Бекназар кеткенден бери,тагыраагы бир жарым жылдан бери мынтип жигиттер менен жолугушууга барбаптырмын. Акыркы жолу Бекназар кучактагандан бери,эч бир жандын кучагына оролбоптурмун. Буткон боюм бир заматтын ичинде чымырай тушуп,дароо туртуп жибердим. Эмнегедир,мени Арсен эмес эле,Бекназар кучагына алгандай озумду башкача сезип кеттим.
-Кечир,Эрке. Мен мындай болот деп...
-Жок,жок.Арсен, ишенсен канча убактан бери... макул,маанилуу эмес.
-Ушунчалык куттун беле?-деген Арсендин суроосу жоопсуз калды. Эмне дээримди билбей,тамагым буулугуп барып озумжу колго алып кеттим. Балким,бул акыркы жолу Бекназар менен жолуканым учун болуп жаткандыр деп коп конулумо алган жокмун. Туртум жибергенимден кийин бир аз конулу сууй туштубу,айтор, андан кийин менин жаныма жакындаштан кооптонуп турду. Паркты аралай басып баратып,бир учурда сурап калды.
-Колундан кармасам болобу?
-Ушинтип сурай бергендерди жактырбайм, -деп ары жакты карамыш эттим. Анан ал дароо мени колумдан кармап,озунчо бактылуу болуп баратты. Бул да жолу,колумдан алып кармаганы Бекназарды эске тушурду. Канчалык оюман чыгарып салайын десем дагы,ал жанымда баспы,колуман кармап,же караган сайын,Арсен эмес,Бекназар менен жургондой сезим болуп,кээ бир учурда айырмалай калып жаттым. Уйго жеткирип бараткан бул ирээт дагы баягы кочодон калдым. Коштошуп жатып чекемден суйгону дагы Бекназарды эстетти. Же мен озум элестетип жаттымбы,билбейм. А Арсен болсо,озунчо бактылуу болуп,коздору кулмундоп мени карап коштошту. Озумду анын алдында куноолуу сезгенимчи?
#58 04 Июль 2020 - 23:53
Ал туну тушумо Бекназар кирди. Тушумдо озгочо бактылуу жандардай кол кармашып жанаша басып,бирде анын ийнине башымды жолоп коем. Бактылуу экенмин. Коздорум айтып турат кулмундоп. Ал да бактылуу. Анын да коздору бактылуулукту суйлоп турат. Качандыр бир кездерде биз ушинтип кереметтуу Ысык-Колдун жээктеринде далай жолу сейилдеп,бакыттын даамын татып жургонбуз. Жада калса уктап жаткан жеримден,тушум мени ошол убакка кайтаргандай туюлду. Бир учурда дароо кабагым озгоруло тушуп,токтой калдым.
-Сен мени суйгон эмессин,болбосо тыштабайт болчусун!
-Эрке,сени суйгом,дагы деле суйом. Сени канчалык катуу суйоорумду элестете албайсын! Болгону...-деп бетимди жаап турган желге ыргалган чачтарымды кулагыма илип,бетимен сылады. Анан кулмундоп турган кара коздорун карап,ошол коздордун сыйкырына кирип кеткендей болдум. Ал да мени бир саамга чейин арбай тиктеп,эриндерин жакындатып келди. Сагынган элем. Бири-бирибизге тойбой,ушунчалык берилип эриндерибиз кезикти. Анын жалындуу эриндери,колдору муздак болуп турса дагы дайыма эриндери оттой ысып турчу. Тушумдо дагы сездим. Ушунчалык сагынган экенмин,жада калса БЕкназарды тушумдо коруп жатканыма бактылуу болуп кеттим. Ойгонсом телефонума билдируулор келиптир. Тушумо жон кирбесе керек деп,Бекназар жазгандай суйунуп кетип,ачсам Арсен жазган экен. Бугун да жолугушууну сунуштады. Канчалык оюмдан Бекназар кетпей туруп алганына карабай,Арсен менен жолугушууга макул болдум. Озумду алаксыткым келди,БЕкназарды биротоло башыман,эн башкысы журогумдон алып салгым келди. А бирок,омурундо бир суйгон адам омур бою журоктон кетпей,жанында таптакыр башка адам турса дагы оюнан кетпей туруп алаарын билбегем. Балким,мен 16жашымда капыстан кол жээгинен кезиктирген жигитти бае сезимим менен,аруу журогум менен эч бир кири,кынтыгы жок суйгондурмун, бул ак суйуу болгон учун журоктон кетпесе керек. А балким,аны жон эле суйгондурмун. Ошон учун бугунку кунго чейин оюмдан кетпесе керек. Дала ырларымдын, далай ыйларымдын себепчиси. Мага бир убакта убактылуу бакыт тартуулап,суйоорун мин ирээт айтып,куру создорду берип анан акырында мени тупсуз ойлор жана жаралуу журок менен калтырып кеткен адамым.
Кечки жолугууга даярданып,кузгудон озумду карап ойго батып отурдум. Баарын туура эмес кылып жаткандай,озумду абдан куноолуу адам сездим. Кузгудон озумдун кебетимди карап алып,жийиркене туштум. Арсенди озумдун жараттарымды айыктыруу учун колдонуп жаткандаймын. Бунун баары кеч болуп кеткиче,убагында бутурушум керек. Арсендин сезимдери бар экени айтпаса да белгилуу,анын мен сыяктуу кыйналып,жек коруп калышын каалабайм деп ойлонуп отурдум. Анын журогун аядым,дал мендей жараланып калышын каалабадым. Анан ал мени кутуп жатканын айтып чалган сон ордуман туруп,жайылган чачтарымды хвостик кылып байлап эшикке жонодум. Адаттагыдай мени баягы кочодо кутуп туруптур. Бул жолу баягы машина менен келиптир,атасынын машинасы экенин айткан эле. Жакын басып баргыча менден козун албай карап туруп,бетимен ооп учурашты. Дароо жузумду бура качтым.
-Конулун жок го? Бир нерсе болдубу?
-Баары жакшы,-деп анын конулун тушургум келбей,аргасыздан калп жылмайдым. Дагы бир ирээ озумон жийиркенип кеттим.
-Журу,киного барып келбейлиби?
-Ий,ушу кебетем мененби? Койчу,башка куну баралычы.
-Кебетен сонун эле турат,супсулуу болуп,-деп мени озуно тартып кучагына кысып. Бул кучак эмнегедир Бекназардын кучагына окшош болчу. Балким,мен аны менен ооруганым учун ага окшошун издесем керек. А балким,жон гана анын кучагын сагынып,анан Арсенди ал деп элестеткендирмин.
-Анда кафеге барып отуралы.
-Кел жон эле сейилдеп келебиз.
-Кызык адам сени кордум. Атайын машинаны сурап чыктым. Киного да,кафеге да барбайм дейсин. Анан паркта сейилдоону айтып жатасын,-деди менин коздорумо карап анан кайра уяла тушуп.
-Арсен,сени менен суйлошойун дегем.
-Менин ойлорумду окуйсунбу? Мен да суйлошойун дегем,Эрке.
-Ий,айт,-дедим анын шагын сындырбаш учун.
-Мен сени негизи досторум менен тааныштырайын дегем.
-Мениби?-дедим мындай создорду кутпогон жаным. Коздорум алая тушту.-Эрте эмеспи?
-Эмнеси эрте? Жакшы коргон кызымды досторум менен тааныштыргым келди. Алар кутуп жатышат..
-ЭМнеге эртерээк айтпадын?
-Сени жакшы кабыл алат го дегем,-деди ал да менин мындай реакциямды кутпогондой. Аргасыз дагы бир жолу калп жылмайып машинанын эшигин ачтым.
-Журу,кеттик, -Арсен кубанып кетти,ары барып машинанын алдынкы эшигин ача калды.
-Алдына отурасынбы?
-Айырмасы жок.
-Жанымда отурсан жакшы болмок,-деп мени карап калды. Анан макул болуп алдына отуруп,бирге биздин райондон алыс эмес жайгашкан кафелердин бирине бардык. Жолдо баратып ичимен классташтары менен кененирээк тааныштырса керек деп койдум. Кафеге кирген сон баягы бутуруу кечесинде коргон классташтарын издей баштадым. Арсен аркы терезе жактагы отурган жаштардын жанына алып барды,тилекке каршы,ал классташтары эмес экен. Эки жигит,бир кыз отурган экен. Алар Арсен экообузду ото жакшы маанайда тосуп алышты,озумду ого бетер ынгайсыз сезе туштум да,Арсенди досторунун алдында уят кылбайын деп,озумду болушунча кыйнап жакшы маанайда алып журууго аракеттендим. Арсен ар бири менен тааныштырды. Тиги эки жигит эн жакын достору,ал эми тиги кыз биринин суйлошкон кызы экен,сыртынан караганда бизден 2-3жашка кичуу корунду. Берки досунун суйлошкон кызы жумуштарынан келе албай калганын айтышты. Оюмда,аларды мени катуу сынаса керек дегем. Кантсе дагы,жигиттин достору менен таанышууга биринчи жолу барып жаткам. Бирок,алар мени мен ойлогондой эмес,ото жакшы маанай менен кабыл алышты. Таанышып жатып,жылмая:
-Эрке,-дедим. Анан бири:
-Эркайымбы?
-Жок,жон эле Эрке.
Ар кайсыны суйлошуп,ото жакшы отурдук. Арсен менин колумду бекем кармап,кое бербей отурат. Анан бир досу:
-Негизи Арсен буга чейин бизди кыздары менен тааныштырчу эмес. Сени тааныштырып жатканына караганда," серьезно" суйлошуп жаткан го деп ойлодук.
-Ооба десен,эми коп жерлерге чогуу барып турабыз,-дедп экинчи досу кошумчалай кетти. Ого бетер уялып кеттим,жылмайып гана кутулдум. Арсен улам суйунучко толгон коздору менен карап коет. Бирде кулагыма келип "мен сени суйом"деп шырырады. Достору ого бетер Арсенди тамашалашып "катуу суйуп калган окшойт"деп коюшту. Анан 1-2саат откондон кийин апам чалып калып,мени Арсен уйго жеткирип кетти. Машидан тушуп мени менен коштошуп жатып,дагы кучагына алып:
-Эмнени айтайын дедин эле?-деп сурап калды. Мен анын бугунку бактылуу кунундогу жакшы маанайын бузуп,аны капаланткым келген жок. Анан ошол учурда унутуп калдым деп шылтоолоп уйду коздо жонодум. Ал мени артыман узата карап калды. Уйго баратып ойлодум,мен азыр Арсенди аягандай Бекназар дагы мени бир убакта аяган болсочу? Мен аны суйуп калып,бактылуу болуп жургонумдо, ал да мени капа кылгысы келбей же кыя албай бир жарым жыл бою алдап журсочу? Аны ойлогондо журогум ойколуп,озумду жаман сезип кеттим. Уйго жетип интернетимди куйгузсом Бекназар жазган экен.
-Сен мени суйгон эмессин,болбосо тыштабайт болчусун!
-Эрке,сени суйгом,дагы деле суйом. Сени канчалык катуу суйоорумду элестете албайсын! Болгону...-деп бетимди жаап турган желге ыргалган чачтарымды кулагыма илип,бетимен сылады. Анан кулмундоп турган кара коздорун карап,ошол коздордун сыйкырына кирип кеткендей болдум. Ал да мени бир саамга чейин арбай тиктеп,эриндерин жакындатып келди. Сагынган элем. Бири-бирибизге тойбой,ушунчалык берилип эриндерибиз кезикти. Анын жалындуу эриндери,колдору муздак болуп турса дагы дайыма эриндери оттой ысып турчу. Тушумдо дагы сездим. Ушунчалык сагынган экенмин,жада калса БЕкназарды тушумдо коруп жатканыма бактылуу болуп кеттим. Ойгонсом телефонума билдируулор келиптир. Тушумо жон кирбесе керек деп,Бекназар жазгандай суйунуп кетип,ачсам Арсен жазган экен. Бугун да жолугушууну сунуштады. Канчалык оюмдан Бекназар кетпей туруп алганына карабай,Арсен менен жолугушууга макул болдум. Озумду алаксыткым келди,БЕкназарды биротоло башыман,эн башкысы журогумдон алып салгым келди. А бирок,омурундо бир суйгон адам омур бою журоктон кетпей,жанында таптакыр башка адам турса дагы оюнан кетпей туруп алаарын билбегем. Балким,мен 16жашымда капыстан кол жээгинен кезиктирген жигитти бае сезимим менен,аруу журогум менен эч бир кири,кынтыгы жок суйгондурмун, бул ак суйуу болгон учун журоктон кетпесе керек. А балким,аны жон эле суйгондурмун. Ошон учун бугунку кунго чейин оюмдан кетпесе керек. Дала ырларымдын, далай ыйларымдын себепчиси. Мага бир убакта убактылуу бакыт тартуулап,суйоорун мин ирээт айтып,куру создорду берип анан акырында мени тупсуз ойлор жана жаралуу журок менен калтырып кеткен адамым.
Кечки жолугууга даярданып,кузгудон озумду карап ойго батып отурдум. Баарын туура эмес кылып жаткандай,озумду абдан куноолуу адам сездим. Кузгудон озумдун кебетимди карап алып,жийиркене туштум. Арсенди озумдун жараттарымды айыктыруу учун колдонуп жаткандаймын. Бунун баары кеч болуп кеткиче,убагында бутурушум керек. Арсендин сезимдери бар экени айтпаса да белгилуу,анын мен сыяктуу кыйналып,жек коруп калышын каалабайм деп ойлонуп отурдум. Анын журогун аядым,дал мендей жараланып калышын каалабадым. Анан ал мени кутуп жатканын айтып чалган сон ордуман туруп,жайылган чачтарымды хвостик кылып байлап эшикке жонодум. Адаттагыдай мени баягы кочодо кутуп туруптур. Бул жолу баягы машина менен келиптир,атасынын машинасы экенин айткан эле. Жакын басып баргыча менден козун албай карап туруп,бетимен ооп учурашты. Дароо жузумду бура качтым.
-Конулун жок го? Бир нерсе болдубу?
-Баары жакшы,-деп анын конулун тушургум келбей,аргасыздан калп жылмайдым. Дагы бир ирээ озумон жийиркенип кеттим.
-Журу,киного барып келбейлиби?
-Ий,ушу кебетем мененби? Койчу,башка куну баралычы.
-Кебетен сонун эле турат,супсулуу болуп,-деп мени озуно тартып кучагына кысып. Бул кучак эмнегедир Бекназардын кучагына окшош болчу. Балким,мен аны менен ооруганым учун ага окшошун издесем керек. А балким,жон гана анын кучагын сагынып,анан Арсенди ал деп элестеткендирмин.
-Анда кафеге барып отуралы.
-Кел жон эле сейилдеп келебиз.
-Кызык адам сени кордум. Атайын машинаны сурап чыктым. Киного да,кафеге да барбайм дейсин. Анан паркта сейилдоону айтып жатасын,-деди менин коздорумо карап анан кайра уяла тушуп.
-Арсен,сени менен суйлошойун дегем.
-Менин ойлорумду окуйсунбу? Мен да суйлошойун дегем,Эрке.
-Ий,айт,-дедим анын шагын сындырбаш учун.
-Мен сени негизи досторум менен тааныштырайын дегем.
-Мениби?-дедим мындай создорду кутпогон жаным. Коздорум алая тушту.-Эрте эмеспи?
-Эмнеси эрте? Жакшы коргон кызымды досторум менен тааныштыргым келди. Алар кутуп жатышат..
-ЭМнеге эртерээк айтпадын?
-Сени жакшы кабыл алат го дегем,-деди ал да менин мындай реакциямды кутпогондой. Аргасыз дагы бир жолу калп жылмайып машинанын эшигин ачтым.
-Журу,кеттик, -Арсен кубанып кетти,ары барып машинанын алдынкы эшигин ача калды.
-Алдына отурасынбы?
-Айырмасы жок.
-Жанымда отурсан жакшы болмок,-деп мени карап калды. Анан макул болуп алдына отуруп,бирге биздин райондон алыс эмес жайгашкан кафелердин бирине бардык. Жолдо баратып ичимен классташтары менен кененирээк тааныштырса керек деп койдум. Кафеге кирген сон баягы бутуруу кечесинде коргон классташтарын издей баштадым. Арсен аркы терезе жактагы отурган жаштардын жанына алып барды,тилекке каршы,ал классташтары эмес экен. Эки жигит,бир кыз отурган экен. Алар Арсен экообузду ото жакшы маанайда тосуп алышты,озумду ого бетер ынгайсыз сезе туштум да,Арсенди досторунун алдында уят кылбайын деп,озумду болушунча кыйнап жакшы маанайда алып журууго аракеттендим. Арсен ар бири менен тааныштырды. Тиги эки жигит эн жакын достору,ал эми тиги кыз биринин суйлошкон кызы экен,сыртынан караганда бизден 2-3жашка кичуу корунду. Берки досунун суйлошкон кызы жумуштарынан келе албай калганын айтышты. Оюмда,аларды мени катуу сынаса керек дегем. Кантсе дагы,жигиттин достору менен таанышууга биринчи жолу барып жаткам. Бирок,алар мени мен ойлогондой эмес,ото жакшы маанай менен кабыл алышты. Таанышып жатып,жылмая:
-Эрке,-дедим. Анан бири:
-Эркайымбы?
-Жок,жон эле Эрке.
Ар кайсыны суйлошуп,ото жакшы отурдук. Арсен менин колумду бекем кармап,кое бербей отурат. Анан бир досу:
-Негизи Арсен буга чейин бизди кыздары менен тааныштырчу эмес. Сени тааныштырып жатканына караганда," серьезно" суйлошуп жаткан го деп ойлодук.
-Ооба десен,эми коп жерлерге чогуу барып турабыз,-дедп экинчи досу кошумчалай кетти. Ого бетер уялып кеттим,жылмайып гана кутулдум. Арсен улам суйунучко толгон коздору менен карап коет. Бирде кулагыма келип "мен сени суйом"деп шырырады. Достору ого бетер Арсенди тамашалашып "катуу суйуп калган окшойт"деп коюшту. Анан 1-2саат откондон кийин апам чалып калып,мени Арсен уйго жеткирип кетти. Машидан тушуп мени менен коштошуп жатып,дагы кучагына алып:
-Эмнени айтайын дедин эле?-деп сурап калды. Мен анын бугунку бактылуу кунундогу жакшы маанайын бузуп,аны капаланткым келген жок. Анан ошол учурда унутуп калдым деп шылтоолоп уйду коздо жонодум. Ал мени артыман узата карап калды. Уйго баратып ойлодум,мен азыр Арсенди аягандай Бекназар дагы мени бир убакта аяган болсочу? Мен аны суйуп калып,бактылуу болуп жургонумдо, ал да мени капа кылгысы келбей же кыя албай бир жарым жыл бою алдап журсочу? Аны ойлогондо журогум ойколуп,озумду жаман сезип кеттим. Уйго жетип интернетимди куйгузсом Бекназар жазган экен.