АЯШ АТАМДЫН БАЛАСЫ.
Жыйырма тортунчу болум.
Тимур жумушунан Фрунзеге которулуп, эки болмолуу квартирасын бизге таштап кеткен. Экообузго деп кайненем болуп берген окооттарыбызды алып келип, Алмаз экообуз озубузчо тутун булатып, жаны турмушубузду баштап жашап калдык. Эрте менен экообуз тен жарышып жумушубузга жоноп, кечинде келебиз! Алмаз жумушуна байлашыштуу кобунчо кеч келет. Кээде мен уктап калгандан кийин да келген кундору болот. А кээде жумушума келип мени тосуп турат. Алмаз чынын айтсам акыркы кундору мени менен ооруп калгандай. Суйуусу кучоп менин козумдун агы менен тен айланат. Ал жумушунан келип эле мени кучагына алып козумо тигилип караганды адат кылып алган.
- Сени канчалык тиктесем да тойбойм, коздоруно карап эле тура бергим келет дейт, менин коздорумдон козун албай тигиле.
- Алмаз тамак даяр болгону качан, муздай элегинде жеп ал деймин мен. Ал мени озуно тартып жузумон акырын суйуп коюп анан тамакка отурат. Билбейм? азырынча Алмаз экообуздун мамилебиз жакшы эле. Уйлонгонубузго аз эле убакыт болгондуктан ар дем алыш сайын экообуз жетелешип алып айылга барабыз. Башымдагы жоолукту али чече элекмин. Жумушкада салынып барам. Алмаз мени жолдо баратканыбызда дайыма колуман кармап алып басат. Эми эле уйлонгонубуз учун, кочодогулор бизди корушуп баары эле карашып калышат. Негизи айылда ошондой эмеспи? Аларды коргон Алмаз, жаны келинчеги менен жетелешип баратканына озунчо бактылуу.!
Суу которуп бараткан кыздар да челегин жерге коё коюшуп, артыбыздан тиктеп оздорунчо соз кылып карап турушканын байкап калам. Алмаздын эн кичинекей карындашы Элиза бизди дайыма жолдо кутуп ойноп жургон болот. Бизди короору менен эле ал алдыбыздан чуркап келип мени "Жене "деп эки бутуман кучактай калат. Элизаны ортобузга алып учообуз уйго жетелешип киребиз.
Алмаздын уйундогулор негизи мени келин катары аябай жакшы кабыл алышты. Биринчи жолу келин алгангабы билбейм, айтоор баары мени жакшы корушуп сыйлашып турушат. Суу которуп калсам да кайнилерим чуркап келип менин колумдан ала коюшат. Очоктун башында тамак жасап калсам, отун которуп келип от жагып берип отурушат. Насыр аяш атамдын балдары чындап эле баары тартиптуу жакшы балдар экен. Ошондуктан булардын уй булосун баары, жакшы адамдар деп айттышса керек. Кайнатам менен кайненем бири бирине бир ун чыгарышпайт.
Ар кимиси оз ишин кылып журо беришет. Бир куну биздикине меймандар келип калышты. Кеч болуп кеткен болчу. Очоктун башын жыйнаштырып идиштерди жууп журсом кайненем келип
- Алтынай сен уйго кирип дем ала бер, мен озум буткором бул жагын, деп болбой мени уйго киргизип салды. Кайненем жакшы аял экен. Келин кылат! деп отуруп албайт. Мени менен кошо тен кыймылдап, кедээ болду жон кой бул жагын озум кылам деп колумдан алып турат. А чон энебиз болсо, дагы деле озунун келинине (кайненеме) буюра суйлоп аны жумшап коюп отурат. Алмаз болсо ал жерде да, жанымда эч ким жок учурларда келип менин колумдан кармалап, кээде белимен имере кучактап козумо тигилип калат.
- Койчу Алмаз! атамдар коруп калса уят деймин мен ага . Бир жолу кир жууп жатсам, Алмаз келип, алда колун сууга салып менин колдорумду кармалап баштады. Менин ага аябай кулкум келди.
- Алмаз койчу эми, жок дегенде кирди тынч жубайын дедим. Ал коздорумо кулмундой тигилип карап тура берди. Мен самындын кобугун алдымда Алмаздын бетине сыйпай чачтым. Ал да кобуктон алып мага чачайын дегенде, артка жыла койдум да жанымдагы челектин тубундо калган сууну анын бут астына чачым жибердим. Ал арты менен качып калды. Бизди коргон Элиза бизге кыйкыра каткырып кулуп жиберди. Мен Алмазга кулуп жатып чон энебиз отурган сору жакка башымды бурдум. Карасам кайнатам баш болуп баары бизди карап кулуп турушуптур.
Уялып кеттим. Чынын айтсам мен келгенден бери Алмаздын уйбулосу келин алгандарына суйунушуп, уйдо кандайдыр бир жылуулук, бактылуулук окум суруп турду.
Бир куну Ошто уйдо отурсам Алмаз чогуу иштеген бир досу менен келип калды. Анын козу жылуу учурап, ал да мени тиктеп тиктеп коюп отурду.
- Бул менин аялым деди, Алмаз аны копко карап туруп. Ал кулуп калды
- Билем Алмаз, сенин аялын экенин! Тоюнарда коргом. Бирок биз ага чейин да жолуккан экенбиз деп калды ал. Биз Алмаз экообуз аны суролуу карап калдык.
- Мен сизди тоюнарда, Гулмиранын апасы аркылуу тааныдым. Ал аял мени бир коргондо эле тааныптыр. Сизди мен бир жолу жолдон машинаныз менен, алардын уйуно жеткирип барбадым беле? эсиниздеби ? Мен эми эстеп кеттим
- Аа! ооба эми эстедим! дедим кулуп.Аа атынар ким эле? дедим атын эстей албай!
- Азамат! деди ал. Алмаз унчукпады. Ал кечинде уйго келип тамактанып отуруп
- Алтынай сен Азамат менен кадайча...,.мен анын созун акырына чыгарбай илип кеттим.
- Сенин айындан! дедим ага тик карай. Ал мени унчукпай эле тиктеп отуруп калды. Башка эч нерсе сурабады. Ундобой чайын ууртап отура берди.. Бир аздан кийин Мен озум, Алмазга болгон окуяны баарын бир чекеден айтып бердим. Ал ойлонгон бойдон эле, тамагыны жеп буткондуктон,
ордунан туруп аркы уйго телевизор коргону кирип кетти. Мен жумуштарымды буткоруп журо бердим. Алмаздын эртен жумушка кийуучу койнокторун утуктоп жатсам ал менден козун албай тиктеп отуруптур. Мен бутуп кухняга кирип кеттим. Бир убакта ал келип мени артыман кучактап мойнумдан жыттагылап кирди.
-Ал-маз, дедим мен ага бурула карап. Экообуз тиктешип турдук. Ал мени кумарлуу коздору менен тиктеп мандай чачымды аркага сылады да
- Алтынай сени мендей эч ким суйо албайт! деди. Мени кокурогуно кучактап бекем кысып, унчукпай турду да чачыман жыттай
- Сен учун ар кандай жолго барып болсо да, баары бир сени озумдуку кылмакмын деп мени ээгимден алып озуно каратты. Экообуз бири бирибизге кумарлана тиктешип турдук. Ал мени эринимден ооп баштады. Мен акырын анын мойнунан кучактай, козумду жумдум. Бир убакта ал мени эки колуна которуп алып уктоочу болмого кирип диванга жаткырды. Алмаз мени коргошундай эритип, бут денемди балкытып экообуз махабат отуна сунгуп кирип кеттик!
Ноябрь айы куздун эн акыргы айы. Эрте менен, кечкисин суук болуп адамдар жылуу кийимге ото баштаган. Жалбырактар саргайып гуулуп тушуп бутойун деп калган мезгил болчу.Ошондой кундордун биринде жумушта отуруп туштонуудон кийин конулум айланып жегендеримдин баарын сыртка чуркап чыгып кусуп салдым. Башым бул жолу башкача айланды. Эч нерсе оюмда жок кабинетке кайра кирсем аялдардын коздору жайнап, баары эле мени карап калышыптыр
-Алтынай куттуктайбыз!
деп калды Айгул эже мени карап. Мен тушунбой калдым.
- Эмнеге?
- Эмнеге кусуп жатканынды озун билбей жатасынбы?
Мен эми тушундум. Оозумдан чыккан биринчи соз ушул болуптур.
-Аа жок! Койгулачы азыр эрте! азыр керек эмес! деп турган ордумда аялдарга эркелей кылыктана жерди тепкилеп бир эки секирип жиберипмин.
-Ой! кантет бул кыз? Жакшына суйлочу деп жиберди Гуля Эштаевна. Аны баары коштоп ар кимиси ар нерсени айтып, мага акыл уйротушуп, кенештерин берип калышты. Акырында баары мени
-Врачка барып корунчу биринчи? Анан Алмазына суйунчуло деп калышты.
Мен азырынча врачка бара элекмин. Бирок чын эле боюмда бар экенин сезип журдум. Алмазга аны айта элекмин.
Айла жок тагдырга баш ийет экенсин! Чынын айтсам Аманымды кобунчо, кабинетте эскерем. Алмаз козумо коп кадалып тиктегендиктен уйдо Аман жонундо ойлонуштан корком! Ичимден кээде Алмаздын качан кызганыч оруусу башталат экен деп да коркуп кетем. Айнагул чон энемдей болуп, куйоону кандай караш керек, кандай конулун алыш керек деп кулагыма куя бергендиктенби,
мен деле Алмазга жакшы эле мамиле кылам. Мен Алмазга турмушка чыкканымдан кийин мага акыл насаат айтпаган адам деле калбады окшойт. Ошолордун таасириненби билбейм, мен азыр Алмазды куйоом катары жакшы эле сыйлап келатам.
Бир жолу Алмаз уч кунго жумуштары аркылуу алыска жоноп кеткен эле. Гулмира меникине келип экообуз жашап журдук. Алмаз уч кун отсо деле жок. Же мага ошентип койгонбу билбейм, ал бир жума дегенде келди. Мен ошондо чындап эле Алмазды сагынып калганымды сездим. Нике ысык болот десе тушунчу эмесмин, ал созго эми тушундум. Ал келгенде мойнуна асыла тосуп алдым да, копко чейин аны коё бербей, мойнунан эркелей жыттап турдум. Гулмиранын создоруно эми конул бура баштадым. Ал Алмаздын дене мучосу келишимдуу,
чыныгы эркек деп калчу. Бир куну эрте менен турсам ал шымынан жогору жагына эч нерсе кийбей эле кузгунун алдында туруптур. Мен ошондо анын дене мучосуно суктана карап турдум да артынан барып далысынан сыйпалай ооп койдум.
Бугун туну уктап жатып аябай жаман туш кордум. Тушумдо Аман мага келип чийки эт берди. Мен ал этти колума алсам эле устулорум колдорум бут кан болуп кетти. Бизди коруп Алмаз чуркап келди да Аманды бычак менен ичине сайып салды. Амандын устулору кан болуп жерге жыгылды. Мен
- Аман! олбо! олбо деп кыйкырып аны колунан тартып тургузуп жаттым. Кыйкырып жатам ыйлап жатам бир убакта унум чыкпай буулугуп жаттып онумдо да Аман! деп каттуу кыйкырып жиберипмин.
Алмаз ойгонуп кетип эле мени кучактап
- Алтынай, эмне болду деп мени турткулоп калды.
-Аман, олбо, олбо,
деп суйлонуп атып ойгондум. Алмаз менин козумдун жашын аарчып жатып.
-Эмне болду Алтынай жаман туш кордунбу деп калды.Мен ага унчукпай эле башымды ийкеп койдум.
Эрте менен туруп жумушка жоноордун алдында экообуз отуруп чай ичип калдык. Менин журогум тынч эмес. Бир убакта Алмазга карадым да
- Алмаз, дедим. Ойлоно ага карап
-Алмаз, Аман келет окшойт дедим жай гана. Ал бул созумду укканда чочуп кетип шарт башын которуп, мага коздорун чон ачып карап калды. Бир аздан сон
-Тушко ишене бербеш керек деп, койду.
- Билбейм Алмаз менин тушторум ..деп барып, кайра унчукпай калдым. Алмаз да мага билдирбегени менен катуу ойлонуп жатты. Алмазды коруп, ичимен эгер Аман чындап келе турган болсо, мумкун Алмаздын да тушуно киргендир деп, ойлоп койдум.
Кийин мен Алмазга ушул созду айтпай эле койбоптурмун деп, копко чейин окунуп журдум. Алмаз экообуз ордубуздан туруп жумушка жоноп калдык. Экообуз суйлошуп отуруп кеч калып кетиптирбиз.
Сыртка чыксак кеч куз болгондуктан жамгыр майдалап жаап жатыптыр. Алмаз мени машина менен жумушка таштап койду. Дарбазадан киргенден кийин артыма бурулуп карасам Алмаздын машинасы дагы деле жылбай ордунда туруптур.
Мен коридордо баратып журогумдун дукулдоп каттуу сокконун сезип жаттым Эшиктин алдына келгенде бир жолу оор дем алдымда, эшикти ачып ичкериге кирдим. Карасам менин столумда Аман отуруптур.
Аяш атамдын баласы
#42 15 Ноябрь 2016 - 19:24
Кудай аай, Алтынайдын тушу тулкунун б...у болсунчуу.
Тируучулуктун рахатын тартуулаган АТА -ЭНЕМЕ таазим!!!!
#43 15 Ноябрь 2016 - 19:56
Адамды жүрөк оорулуу кылат го
Эркек балага тарбия берүү менен бир адамды тарбиялайбыз,
ал эми кыз балага тарбия берүү менен бүтүндөй бир үйбүлөнү тарбиялайбыз.
#44 15 Ноябрь 2016 - 20:30
Опком кооп бакыра бакыра ыйладым, айласыздыкты жон терин менен сезген кандай гана азап, ичиндеги чок алоолоп жанбай, бирок очуп да калбай аста секинден куйгузот. Озумду окугандай эле болдум.
Автор эртерээк жазсан жакшы болмок. Кайра-кайра ушул жакты карап кутуп отурам.
Автор эртерээк жазсан жакшы болмок. Кайра-кайра ушул жакты карап кутуп отурам.
#45 15 Ноябрь 2016 - 20:42
" кыз бала өзүнүн тагдырын өзү чече" албайт экен деген жеринде көзүмө жаш келди. Өзүм да " кыз бала" болгонум үчүн өкүнүп кеттим десем болот. Автор улантыңызчы?
#46 15 Ноябрь 2016 - 21:23
Уландысыы...?
Эми Аман не болот экен ээ? Отуруп калбай жулкунуп олуп атып болсо дагы чыгып кетиш кк эле да, атасы кеч болсо кийин тушуноор беле? Жаман боорум ачып жаш мн окудум (
#47 15 Ноябрь 2016 - 21:50
АЯШ АТАМДЫН БАЛАСЫ.
Жыйырма бешинчи болум.
Мен озумо келип козумду ачсам мени карап жанымда Гулмира олтурган экен.Тушунбой барып анан тушундум. Корсо мен оорууканада жатыптырмын. Врач келип менин ал абалымды сурап мени бир катар текшерип карап чыкты. Анан ал менин катуу жыгылганымдан улам боюмдан тушуп калганын айтты. Артынан бир канча конул которчу жумшак создору менен кошо менин жакшылап дарыланышым керек экендигин айтып чыгып кетти. Анын аркасынан мага мед.айым кыздар укол сайышып, озумду жалгыз калтырып Гулмираны да оздору менен кошо алып чыгып кетишти. Мен ойлонуп жатып тез эле уктап кетиптирмин.
Мен кандайча бул жерге келип калганымды жакшы эстей албай жаттым. Терезеден сыртты карасам айлананы аппак кылып кар жаап койгон экен.
-Кечээ кун аябай бузулуп жамгыр карга айланып туну да кар жаап жатты эле. Бугун жакшы кун ачылып кеттиптир деген жанымдагы келиндин созунон улам мен кечээки кунду эстеп кеттим.
-Айткандай мага Аман келбеди беле? Ал азыр кайда ? дедим ичимен. Менин эсиме булар келип кетти. Биз жамгырда кочодо турдук. Аман мени кучактап жаагымдан сылай кармап коздорумо тигилди
- Алтынай! жаным менин! жур кетебиз, мен сени алып кетем бул жерлерден! Угуп жатасынбы алып кетем! деп, колумдан бекем кармап алып жоноп калды. Артыбыздан алты жети кадам алыстыкта Алмаз бизден калбай ээрчип, ал келатты. Жамгыр карга айлана баштаган экен. Жааган жамгырдан коздорубуз жакшы ачылбай, колубуз менен суу болгон жузубузду кээде аарчып коюп журуп жаттык. Учообуздун тен устулорубуз суу. Бирообуздун да башыбызда баш кийим жок экен. Чачтарым суу болуп, мандай чачтарымды улам кулагымдын артына кайрып коём. Мойнума чейин суу кирип кетти окшойт. Аман мени колумдан суйрой кете берди. Анын жудой тушкон кебетесин коруп, коздорубуз тиктешкен сайын журогум тилинип жан дуйном жанчылып жатты. Амандын чачтары осуп сакалын да кырып албаптыр. Анын коз карашы ото башкача эле! Анын козунон жан дуйносу кыйналып, азап чеккени корунуп турган эле. Ал азыр, кандай жолго болсо да бармак! Анын турунон эч нерседен артка кайтпастыгы корунуп турду. Амандын колунда бычак бар эле. Ошондуктан Алмаз артыбыздан, Амандын колундагы бычакты кантип алыштын ынгайын таппай келе жаткан болчу. Мен ыйлап алгам
- Аман! Озунду карма, озуно кел! Эмне болуп жатасын! Амааан! Суранам сенден! деп ыйлап жаттым.
- Жок Алтынай, Жок! Биз эми дайыма бирге болобуз! Олсок да чогуу олобуз! Бизди эми эч ким ажыраталбайт! деп Аман мени бирде кучактап, бирде жетелеп жатып бир кыйла жерге барып калыппыз. Ошол учурда кочодо да эч ким жок, бир жагы аба ырайына да карап эч ким кочого чыкпаса керек. Ал жерде жалан жер уйлор жайгашкандыктан биз бараткан тар кочодо ким эле уйунунон чыга калмак эле. Бир убакта биз ылдый тушчу жерге келип калдык. Ал учун атайын жасалган бетон тепкичтер менен тушууго туура келет. Мен ал жерге жакындаганда жолдун кырын тосуп турган темир тосуктун бироосун, бир колум менен бекем кармап алып, баспай бутумду такап туруп алдым.
- Аман! Бир аз коё турчу, укчу мени! Амаан! деп ага жалына кыйкырдым. Бар кучум менен Аманды артка катуу тартып жибердим. Аман ошол учурда эми бир бутун тепкичтен тушуро баштаган окшойт эле. Ал кандайдыр тайыдыбы, же менин артка карай каттуу тартканымданбы билбейм, ал жыгылайын деп барып эки буту тепкичтерге тушуп, бир колу менен жерди таянып калды. Колундагы бычак кандай чыгып кеткенин озу да тушунбой калды окшойт? Бычак озунон алыс ыргып, тепкичтин кырына катуу тийгендиктен, дагы да ылдый тушуп кетти. Мен да ошол учурда Аманды жыгылып кетпесин деп коркуп кетип темирди кармап турган колумду, бошотуп жибердим. Анан эле эмне болуп кетти билбей калдым? Алмаз ошол убакыттан пайдаланып бизге карап чуркаган окшойт? Бир убакта эле Аман коздорун чоон ачып шашып кетти. Ордунан турганга жетишпей калып ал мени озуно карай эки колдой каттуу тартып жиберди! Мен коркконумдан козумду жумуп жибердим. Кандай болуп кетти билбейм? Мен тепкичке каттуу тушкондой болдум. Башка эч нерсени, эмне болгонун билбейм?
Кээде биз жумуштан чыгып автобус менен кете турган болсок, чон жолго тезирээк жетебиз , автобустар да ал жолдо коп журот деп атайын жолду кыскартып ушул тар жолго салып, ушул тепкичтер менен ылдый тушуп кетчу элек. Бул тар жолду Аман экообуз нечен жолу чогуу басып, тепкичтерден куушуп ойноп ылдый тушуп жургон элек! Аман да ошондон улам бул жолду жакшы билет эле.
- Аман азыр, каякта? ал эмне болду экен? деп мен аны ичимден ойлоп кыжаалат болуп чыктым. Алмаз мага кабар алганы келгенде, мен андан биринчи эле Аманды сурадым.
- Алмаз, Аман азыр каякта?
- Билбейм.
- Суранам сенден Алмаз! Аманды издеп тап! Озун кордун го Аманды? Ал эмне кылып жатканын озу да билбейт! дедим. Ал мени тиктеген бойдон, унчукпай эле башын ийкеп койду. Алмаздын да корунушу начар, ону купкуу.
Эртеси куну ойлонуп жатып Айнагулду эстедим. Ордумдан эптеп акырын туруп барып телефондон ага чалдым. Жок алар бир да Аманды корушпоптур. Кыжаалат боло баштадым. Журогум тынч эмес. Арадан эки саат убакыт отуп отпой, Айнагул ыссык тамагын которуп мага жетип келиптир. Ал менден болгон окуянын баарын уккандан кийин, мага чон энемдей болуп акыл уйротуп дагы суйлоно баштады.
- Алтынай! Сен кичине ойлонуп иш кылбайт белен? Сенин эми эрин бар! Сен озу тушуносунбу ушуну? Эрин болгондон кийин эмнеге сен, Аман менен ээрчишип кочого чыгасын? Жакшылап тушундуруп суйлошкун келсе, ошол жерден деле аялдардын козунчо суйлошпойт белен? Мына эми, Аман менен кочого чыгаарын менен Алмаз эрин, экоонду тосуп алып эмне болду жыйынтыгы? деп ал мени карады. Менин ага жиним келип кетти
- Айнагул токтотчу ушундай создорунду! Азыр сага мени уруша турган убак эмес, азыр Аманды табыш керек болуп жатат!Болду башка суйлобо дедим.
- Ии...дагы башталдыбы? Сен Аманды коргондо эле айнып калат эмес белен! кой мен кеттим деп ал мага таарынгансып жоноп калды. Мен анын артынан
-Нуралыга жакшылап айт Аманды тез издеп тапсын! деп дайындап кала бердим.
Байкуш аяш энем уйдо отуралбай мага кечээ эле ыссык тамагын жасап жетип келген эле, бугун да келиптир. Ага да Амандын кабары жок деп айтып ыйлактап даттанып чыктым. Мен ал кундору озумдун ден-соолугумду бир да ойлободум. Ой санаамдын баары Аман болуп жатты. Ал кайда журот? Нуралыдан башка эч кимиси болбосо ал дагы кайда барышы мумкун? Гулмира да, Амандын эч кандай дайыны жок дейт. Эмне кылсам?
Андан эки кун откондон кийин, менин чыдамым кетип уйго кетем деп баштадым. Мени анын эртеси куну Алмаз келип чыгарып кетти. Врачтардын дарыланышын керек дегенине болбодум. Кийинчерээк келем дедим. Алмаз эмнеге экенин билбейм, дункуйган бойдон мени машина менен туура озумдун уйумо апама дары дармектерим менен кошо алып келип таштап кетти. Шылтоосу мен коп кыймылдабай жатышым керек экен. Же ага бироолор эс болуп айтканбы билбейм. Апам ага кыжаалат.
-Экоон урушкан жок беленер? деп апам менден сурап калды.
- Жок, дедим мен. Апам ойлонуп эле отуруп калды. Себеби мени кайнатамдар торкулото элек болушчу. Анын устуно апама оорууканада жатканымды
-Жумушта журуп тепкичтен жыгылдым деп Алмаздын козунчо эле жалган айттып кутулгам.
Арадан эки уч сааттай убакыт отуп кайненем менин артымдан келиптир. Ал келип мени уйго ээрчитип алып кетти. Уйго келсем, кайнатам коруно бербеди. Кайда экенин сурабадым. Тундо Элиза мени менен чогуу жатып ошол айтып калды.
-Бугун Алмаз акем келип, атамды машинага салып Ошко алып кетти деп. Мен эч нерсеге тушунбой, туну менен кыжаалат болуп ойлонуп чыктым.Эртеси эрте менен турдум да, кайненемдин
-Алтынай! жок дегенде эки уч кун туруп кет дегенине болбой Ошко кеттип калдым.
Уйго келээрим менен эле уйдун ичин жыйнап баштадым. Коптон бери жыйналбаганга уйдун ичи ото эле чачылып, идиштер канча кундон бери жуулбай уйулуп калыптыр. Ичимден Алмазга тан калып койдум. Ал мынчалык эле жудоо жашабайт эле? Алмазга эмне болуп жатат? мен ага эч тушуно албай жаттым. Туш ченде Алмаз уйго кирип келди. Корунушу дагы деле начар. Чарчадым бир аз эс алайын деп мага да конул болбой уйго кирип жатып алды. Бул ирет мен ага ото тан калдым. Оозум ачылып эле, эмне дээримди билбей жасап жаткан жумушумду улантып кирдим. Колум кыймылдап жатканы менен оюм бир жерде болбой жатты. Бир убакта мен кире бериштеги бут кийимдердин ордун иреттеп жатып, илгичте илинип турган кийимдердин астындагы тактайда оозу бекем байланып турган баштыкка козум тушту. Ичин ачып карасам, ылай аралаш канга боёлгон кийимдер бар экен. Козумду алайтып ачкан бойдон, аларды бирден жайып карай баштадым. Мен ал кийимдерди тааныдым. Алар Амандыкы болчу! Журогум оозума келип такалып, эмне кылышымды билбей
-Алмаааз! деп чынырып жибердим. Ал аркы уйдон чуркап чыкты. Мени коруп делдейип эле туруп калды. Мен ага кийимдерди корсото
- Алмаз! Аман кана? Кана Аман? Ал каякта? дедим козумдун жашын агыза. Ал мага бир нерсе айтмакчы болуп барып, кайра эмне деп соз айтаарын билбей унчукпай туруп калды. Мен андан, башка соз чыгышын кутуп отурбадым.
-Сен! сен аны бир нерсе кылгансын Алмаз! Тап Аманды ал каякта? деп ыйлап, аны жакалай баштадым. Озумду кармай албай ыйлап да суйлоп да жаттым окшойт. Бир убакта Алмаздын мага ачуусу келип кетти. Ал мени озунон алыстата туртту да алаканы менен жаагыма катуу тарс! деп бир чаап жиберди. Менин башым шарт бурулуп жаагымды колум менен кармап туруп калдым. Менин унум басылып калды. Бир колум менен жаагымды кармаган бойдон мен Алмазга башымды кайра бурдум. Заар коздорум менен ага тик карап, аны менен тиктешип туруп калдым. Мен унчукпастан шашыла бутума отугумду кийдим да илгичте илинип турган жакалуу тонум менен кол сумкамды колума алып эшикти ачып уйдон чыгып кеттим. Алмаз артымдан унчукпай, турган жеринде эле, мени тиктеген байдон кала берди. Мен туура жумушка Гулмирага келдим. Ал менин кебетемди коруп чочуп кетти. Экообуз сыртта суйлошуп турдук. Мен ага
-Алмаз, Аманды бир нерсе кылган дедим. Ошондуктан Алмаздын акыркы кундору корунушу, журуш турушу, суйлогон создору баары ордунда эмес экенин айттып жаттым. Ал менин созумо ишенгиси келбей турду. Мен аны ишендириш учун тушумду айтып, Амандын кийимдерин уйдон таап алганымды айттып бердим.. Ал оозу ачылып эле мени тиктеп эмне дээрин билбей туруп калды. Ошол убакта Гулмираны телефонго чакырып калышты.
-Гулмира тез кел! апан суйлошом дейт деп кыйкырышканынан ал мага
- Мен азыр! деп коюп, чуркаган бойдон кирип кетти. Ал кайра тез эле чыгып, тонун устуно кийгенче мага шашылып келатып
- Алтынай жур! апам бизди тез уйго келгиле деп чакырып жатат. Амандын дайынын табышыптыр деди. Экообуз машинага отуруп жоноп калдык. Жолдо баратканыбызда Гулмира мага карап
- Сен уйдон чыгып келе бергенинден кийин, Алмаз сени сурап апама телефон чалыптыр. Корсо апам атайын сени сурап, мага чалган экен деди. Мен унчукпадым. Алмаздын атын уккум да келбеди.
Уйго кирээрибиз менен эле аяш энем бизди ашканага киргизди. Мен эми суйлойун деп баштаганда
-Алтынай шашпа кызым, баары жакшы, Амандан сен эч кыжаалат болбо! Азыр мен сага чай ичкенче баарын бир чекеден тушундуруп берем деп атайын биздин келишибизге деп даярдаган женил тамагын алдыбызга коюп чайдан куюп берди. Менин андай убакта тамагымдан чай отчу беле? Аяш энемди жалдырап эле тиктеп отуруп калдым. Аны аяш энем озу да жакшы тушунду окшойт. Ал мага карап созун бир чекеден баштап айтып кирди..
- Алтынай, сен ошол куну тепкичтен жыгылып, сенден кан кетип озунду билбей жатып калганындан кийин, сени коруп Аман менен Алмаз экоо тен коркуп кетишет экен. Аман ошол жерде эсине келе, эмне кылып жибергенин озу да тушунбой, эмне кыларын билбей Алмазга карап калат. Алмаз сени эки колдой которуп алып машинага карап чуркайт. Сени ооруканага жеткирип эле, ал ошол жерден телефон чалып мага сенин кабарынды айттып калды. Мен барсам Алмаздын устулору чылгый суу. Тез барып кийиминди которуп кел дедим. Озум врачтар менен суйлошуп сени катуу каратып жаттым. Керектуу дары уколдорун оз убагында берилип жатты. Карасам Алмаз кургак кийимдерин кийип кайра кайтып келип калыптыр. Ага да укол сайдырып дарыдан ичирип салдым, ооруп калбасын деп. Аяш энем ушул жерге келгенде бир аз ойлонуп туруп калды. Менин шаштым кетип -Аманчы? Аман эмне болуптур? деп чыдабай сурап жибердим. Аяш энем мени коруп бир оор дем алып алды да, андан ары созун жай гана улады. Алмаз келип мага
- Аяш эне уйдон бул жакка келатып атайын Аманды эстеп ага бардым. Ал стрессте болчу. Барсам ал жок! аны ал жерден таппай койдум. Суукта каякта журот экен? Аны да издеп табыш керек деп калды.
Мен аны бара бер дедим. Бул жерде мен турам. Гулмира да азыр келип калат деп аны жонотуп жибердим.
Алмаз Азамат менен кабарлашып экоолоп издеп журушуп аны бат эле ооруканадан оор абалда табышыптыр. Корсо аны машина коюп кеттиптир деди. Мен коздорумду чон ачып эле отуруп калдым.
-Менин журогум сезген, менин журогум тынч эмес болчу Амандан! дедим аяш энеме.
-Бактыга жараша Алмаз, Аманды жакшы оз убагында таап калыптыр. Врачтар менен суйлошсо Аманга кан керек болуп жаткан экен. Алмаздын каны туура келгендиктен, ал Аманга кан бериптир. Сен анда озуно жакшы келе албай жаттын эле. Бирок мен
-Алтынай озуно келди деп, Алмазды уйго жонотуп жибердим, эс алсын дедим. Эмесем байкуш Алмаз ошол куну бир сага, бир Аманга чуркап, экоондун ортонордо аябай чарчаган эле. Эртеси ал сага келсе Аманды сурапсын. Аман озуно келе элек болгондуктан сага эч нерсе айтпай эле туралы деп чечкенбиз. Гулмирага да атайын айтпадык. Бирок Алмаз Аман учун аябай каттуу кыжаалат болуп жатты! Сени ойлоп, сен учун аны жакшы болуп кетсе экен деп бар кучуну жумшады. Орууканадагылар анын кийимдерин Алмаздын колуна карматышыптыр. Амандын, Алмаздан башка эч кимиси жок эле ал куну. Анын эртеси куну Айнагул досун куйоосу менен келишиптир. Бир куну Алмаздын атасы да келип кетти. Кудай жалгап ошол куну Аман озуно келди. Азыр абалы кыйла дурус. Фрунзеге тай эжесине кабар бергенбиз, алар да торт кундон бери Ошто деди аяш энем. Мен буларды угуп отуруп ыйлап жаттым.
- Алтынай деди аяш энем мени карап, мен да аны унчукпай эле тиктеп турдум.
- Алмаз сенин куйоон! Сен куйоонду козго такыр эле илбей Аманды кайра кайра сурай бергенинди кандай тушунсо болот? Сен бир жолу
- Алмаз сен озун кандайсын? деп анын ал абалын куйоон катары бир ооз сурап койдунбу? Сен аны такыр эле козго илбей, бир гана Аманды ойлоп туруп алсан....?
Мен катуу ойлонуп отуруп калдым.
-Мен Алмазды андай жаман ойдо ойлогон эмесмин аяш эне дедим. Силер Амандын абалын коргон жоксунар! Мен андан бир кырсыкка барып албаса экен деп корктум. Алмаз деле Аманды ошон учун издеди да! Эмнеге ал аны менден жашырат. Туурасын убагында айтсанар баары башкача болмок? Мен бул жерде дагы деле бир нерсеге тушунбой жатам.
-Аяш эне эмнеге сиз ...жок дегенде сиз айтып койбодунуз мага эртерээк? Менин абалымды коруп туруп да айтпадынызбы? дедим мен ыйлап жатып. Бизди жанатан бери угуп отурган Гулмира да апасына тан кала коздорун чон ачып
- Апа чындап эле, акыркы кундору мен да сизге тушунбой баратам? Эмне эле болуп жатасыз? деди. Аяш энем унчукпай чайын ууртап отура берди. Бир кыйла убакыттан кийин гана
- Чынын айтсам, Аман озуно келгенче айтпай эле турсакпы деп мен айткан элем. Себеби сени коп ойлонбосун дедим. А андан кийин эмнеге айтпадым озум да билбейм. Алмаз сенин куйоон болгондон кийин, озу бир кун сага айтаар деп ойлогом. Экоонордун ортонордогу ишке аралашкым келбеди. Ансыз да бугун мынтип менин айтышыма туура келип, чыдабай сага озум айттып отурам деди. Биз унчукпадык. Менин журогум эми бир аз жай алып калгансыды.
Мен аяш энемдин уйундо калып калдым. Аяш энем
-Уйуно бар Алтынай, Алмазды да туура тушун дегенине болбой койдум. Алмаз эмнеге башында эле мага ачыгын айтпады? Мени жаактан ары бир чапканча, ачыгын айтса баары башкача болмок..! Мен аны мурдагыдан да жакшы коруп калсам керек эле. Экообуздун ыссык мамилебиз андан да кучомок экен! Корсо Алмаз ушундай абалды оз козу менен коруп, башынан откоруп жатып да мени Амандан кызганып жургон турбайбы? Эх Алмаз! сенин ооруун башталып калыптыр, эми экообуздун жашообуз кандай болоор экен дедим ичимден.
Эртеси куну Гулмира экообуз Аманга барабыз деп калдык. Бирок аяш энем мага, катуу каршы чыгып туруп алды. Менин барышымды каалабады. Барсан Алмаздын уруксаты менен гана барасын деп койду. Ал куну Гулмира озу барып келмей болду. Гулмира келгенче мага убакыт отпой туруп алды.
Гулмира эшиктен кирип келээри менен эле андан Аманды сурап баштадым. Ал шашпай тонун чечип жатып озубуздун болмого киргенде анан суйлошобуз деп койду. Аяш энемдин козунчо Аманды коп деле соз кылбадык. Кийин озубуздун болмого киргенде Гулмира мага эмнеден соз баштаарын билбей туруп калды. Менин чыдамым кетип
- Айтчы Гулмира батыраак. Аман эмне дейт? деп сурап жибердим.
- Алтынай мен барсам Амандын апасы менен тай эжеси да ошол жерде экен. Мени коруп алар, сени келди деп ойлошту окшойт. Унчукпай эле мени карап калышты. Мен алар менен учурашып анан Амандын ден соолуктарын сурап калдым. Чынын айтсам Амандын эч нерсеге конулу жок. Эч ким менен жакшы суйлошпой жатыптыр. Апасы менен да. Мени менен да аны муну эле суйломуш болуп койду. Ден соолуктары баары жакшы. Дагы бир, эки аптанын аралыгында чыгарып кетишет окшойт деп калды.
-Башка эч нерсе айтпадыбы? деп мен Гулмираны дагы такып сурап калдым.
- Айтпады Алтынай. Мен озум сен жонундо
- Алтынай да оорууканадан жакшы болуп чыгып келди дедим. Ал мени унчукпай эле бир карап койду. Коштошуп коюп чыгып алып каридордо келе жатсам, тай эжеси мени артымдан токтотуп, сен жонундо сурап калды. Ден соолуктарынды сурап,
- Аман Алтынайдын алдында озун аябай куноолуу сезип жатат. Бир жагы боюнанда тушуп калганына ошентип жатат окшойт. Алмаз куйоосуно да айттык, биз ага ыраазы экенибизди кайра-кайра билдирдик. Убагында чон жардам берип кабар алып туруптур. Эми Алмаз менен Алтынай коп балалуу болушуп, бактылуу жашашсын. Тагдыр экен. Экоонун жолу эки башка экен деп айтты. Мен да Аманды бактылуу болсун. Силер кеткенче дагы келем го деп койдум деп Гулмира мага карап кулуп койду.. Мен унчукпай эле отурган жеримден кыйшая жаздыкка башымды коюп, ичимден Аманым менен суйлошуп баштадым.
- Аман! Мени деп ушул абалга тушуп отурасын. Озунду карма эми жаным! Тагдырга баш ийбей кайда барат элек. Айла жок эми. Же мени ушунчалык алып кеткин бар экен, буга чейин деле алып кетип калсан болмок экен. Алмазга деле ыйлап ыйлап отуруп калдым го! Сага анчалык деле ыйлабайт элем Аман! Сен экообуз дайыма омур бою бирге болмокпуз! Эх Аман! Сен эми менин журогумдун тубундо омур бою таптаза бойдон сакталып каласын! Алмаз мага баары бир сендей болуп бере албайт. Ал мени сендей суйуп, сендей тушуно албайт! Аман мен сени менен журогумдон суйлошуп жатам. Сен мени угуп жатасынбы? Мен сени суйом! Суйом сени Аман! Менин козумдун жашы сызылып бетимден ылдый агып кетти.
Уландысы бар!
Жыйырма бешинчи болум.
Мен озумо келип козумду ачсам мени карап жанымда Гулмира олтурган экен.Тушунбой барып анан тушундум. Корсо мен оорууканада жатыптырмын. Врач келип менин ал абалымды сурап мени бир катар текшерип карап чыкты. Анан ал менин катуу жыгылганымдан улам боюмдан тушуп калганын айтты. Артынан бир канча конул которчу жумшак создору менен кошо менин жакшылап дарыланышым керек экендигин айтып чыгып кетти. Анын аркасынан мага мед.айым кыздар укол сайышып, озумду жалгыз калтырып Гулмираны да оздору менен кошо алып чыгып кетишти. Мен ойлонуп жатып тез эле уктап кетиптирмин.
Мен кандайча бул жерге келип калганымды жакшы эстей албай жаттым. Терезеден сыртты карасам айлананы аппак кылып кар жаап койгон экен.
-Кечээ кун аябай бузулуп жамгыр карга айланып туну да кар жаап жатты эле. Бугун жакшы кун ачылып кеттиптир деген жанымдагы келиндин созунон улам мен кечээки кунду эстеп кеттим.
-Айткандай мага Аман келбеди беле? Ал азыр кайда ? дедим ичимен. Менин эсиме булар келип кетти. Биз жамгырда кочодо турдук. Аман мени кучактап жаагымдан сылай кармап коздорумо тигилди
- Алтынай! жаным менин! жур кетебиз, мен сени алып кетем бул жерлерден! Угуп жатасынбы алып кетем! деп, колумдан бекем кармап алып жоноп калды. Артыбыздан алты жети кадам алыстыкта Алмаз бизден калбай ээрчип, ал келатты. Жамгыр карга айлана баштаган экен. Жааган жамгырдан коздорубуз жакшы ачылбай, колубуз менен суу болгон жузубузду кээде аарчып коюп журуп жаттык. Учообуздун тен устулорубуз суу. Бирообуздун да башыбызда баш кийим жок экен. Чачтарым суу болуп, мандай чачтарымды улам кулагымдын артына кайрып коём. Мойнума чейин суу кирип кетти окшойт. Аман мени колумдан суйрой кете берди. Анын жудой тушкон кебетесин коруп, коздорубуз тиктешкен сайын журогум тилинип жан дуйном жанчылып жатты. Амандын чачтары осуп сакалын да кырып албаптыр. Анын коз карашы ото башкача эле! Анын козунон жан дуйносу кыйналып, азап чеккени корунуп турган эле. Ал азыр, кандай жолго болсо да бармак! Анын турунон эч нерседен артка кайтпастыгы корунуп турду. Амандын колунда бычак бар эле. Ошондуктан Алмаз артыбыздан, Амандын колундагы бычакты кантип алыштын ынгайын таппай келе жаткан болчу. Мен ыйлап алгам
- Аман! Озунду карма, озуно кел! Эмне болуп жатасын! Амааан! Суранам сенден! деп ыйлап жаттым.
- Жок Алтынай, Жок! Биз эми дайыма бирге болобуз! Олсок да чогуу олобуз! Бизди эми эч ким ажыраталбайт! деп Аман мени бирде кучактап, бирде жетелеп жатып бир кыйла жерге барып калыппыз. Ошол учурда кочодо да эч ким жок, бир жагы аба ырайына да карап эч ким кочого чыкпаса керек. Ал жерде жалан жер уйлор жайгашкандыктан биз бараткан тар кочодо ким эле уйунунон чыга калмак эле. Бир убакта биз ылдый тушчу жерге келип калдык. Ал учун атайын жасалган бетон тепкичтер менен тушууго туура келет. Мен ал жерге жакындаганда жолдун кырын тосуп турган темир тосуктун бироосун, бир колум менен бекем кармап алып, баспай бутумду такап туруп алдым.
- Аман! Бир аз коё турчу, укчу мени! Амаан! деп ага жалына кыйкырдым. Бар кучум менен Аманды артка катуу тартып жибердим. Аман ошол учурда эми бир бутун тепкичтен тушуро баштаган окшойт эле. Ал кандайдыр тайыдыбы, же менин артка карай каттуу тартканымданбы билбейм, ал жыгылайын деп барып эки буту тепкичтерге тушуп, бир колу менен жерди таянып калды. Колундагы бычак кандай чыгып кеткенин озу да тушунбой калды окшойт? Бычак озунон алыс ыргып, тепкичтин кырына катуу тийгендиктен, дагы да ылдый тушуп кетти. Мен да ошол учурда Аманды жыгылып кетпесин деп коркуп кетип темирди кармап турган колумду, бошотуп жибердим. Анан эле эмне болуп кетти билбей калдым? Алмаз ошол убакыттан пайдаланып бизге карап чуркаган окшойт? Бир убакта эле Аман коздорун чоон ачып шашып кетти. Ордунан турганга жетишпей калып ал мени озуно карай эки колдой каттуу тартып жиберди! Мен коркконумдан козумду жумуп жибердим. Кандай болуп кетти билбейм? Мен тепкичке каттуу тушкондой болдум. Башка эч нерсени, эмне болгонун билбейм?
Кээде биз жумуштан чыгып автобус менен кете турган болсок, чон жолго тезирээк жетебиз , автобустар да ал жолдо коп журот деп атайын жолду кыскартып ушул тар жолго салып, ушул тепкичтер менен ылдый тушуп кетчу элек. Бул тар жолду Аман экообуз нечен жолу чогуу басып, тепкичтерден куушуп ойноп ылдый тушуп жургон элек! Аман да ошондон улам бул жолду жакшы билет эле.
- Аман азыр, каякта? ал эмне болду экен? деп мен аны ичимден ойлоп кыжаалат болуп чыктым. Алмаз мага кабар алганы келгенде, мен андан биринчи эле Аманды сурадым.
- Алмаз, Аман азыр каякта?
- Билбейм.
- Суранам сенден Алмаз! Аманды издеп тап! Озун кордун го Аманды? Ал эмне кылып жатканын озу да билбейт! дедим. Ал мени тиктеген бойдон, унчукпай эле башын ийкеп койду. Алмаздын да корунушу начар, ону купкуу.
Эртеси куну ойлонуп жатып Айнагулду эстедим. Ордумдан эптеп акырын туруп барып телефондон ага чалдым. Жок алар бир да Аманды корушпоптур. Кыжаалат боло баштадым. Журогум тынч эмес. Арадан эки саат убакыт отуп отпой, Айнагул ыссык тамагын которуп мага жетип келиптир. Ал менден болгон окуянын баарын уккандан кийин, мага чон энемдей болуп акыл уйротуп дагы суйлоно баштады.
- Алтынай! Сен кичине ойлонуп иш кылбайт белен? Сенин эми эрин бар! Сен озу тушуносунбу ушуну? Эрин болгондон кийин эмнеге сен, Аман менен ээрчишип кочого чыгасын? Жакшылап тушундуруп суйлошкун келсе, ошол жерден деле аялдардын козунчо суйлошпойт белен? Мына эми, Аман менен кочого чыгаарын менен Алмаз эрин, экоонду тосуп алып эмне болду жыйынтыгы? деп ал мени карады. Менин ага жиним келип кетти
- Айнагул токтотчу ушундай создорунду! Азыр сага мени уруша турган убак эмес, азыр Аманды табыш керек болуп жатат!Болду башка суйлобо дедим.
- Ии...дагы башталдыбы? Сен Аманды коргондо эле айнып калат эмес белен! кой мен кеттим деп ал мага таарынгансып жоноп калды. Мен анын артынан
-Нуралыга жакшылап айт Аманды тез издеп тапсын! деп дайындап кала бердим.
Байкуш аяш энем уйдо отуралбай мага кечээ эле ыссык тамагын жасап жетип келген эле, бугун да келиптир. Ага да Амандын кабары жок деп айтып ыйлактап даттанып чыктым. Мен ал кундору озумдун ден-соолугумду бир да ойлободум. Ой санаамдын баары Аман болуп жатты. Ал кайда журот? Нуралыдан башка эч кимиси болбосо ал дагы кайда барышы мумкун? Гулмира да, Амандын эч кандай дайыны жок дейт. Эмне кылсам?
Андан эки кун откондон кийин, менин чыдамым кетип уйго кетем деп баштадым. Мени анын эртеси куну Алмаз келип чыгарып кетти. Врачтардын дарыланышын керек дегенине болбодум. Кийинчерээк келем дедим. Алмаз эмнеге экенин билбейм, дункуйган бойдон мени машина менен туура озумдун уйумо апама дары дармектерим менен кошо алып келип таштап кетти. Шылтоосу мен коп кыймылдабай жатышым керек экен. Же ага бироолор эс болуп айтканбы билбейм. Апам ага кыжаалат.
-Экоон урушкан жок беленер? деп апам менден сурап калды.
- Жок, дедим мен. Апам ойлонуп эле отуруп калды. Себеби мени кайнатамдар торкулото элек болушчу. Анын устуно апама оорууканада жатканымды
-Жумушта журуп тепкичтен жыгылдым деп Алмаздын козунчо эле жалган айттып кутулгам.
Арадан эки уч сааттай убакыт отуп кайненем менин артымдан келиптир. Ал келип мени уйго ээрчитип алып кетти. Уйго келсем, кайнатам коруно бербеди. Кайда экенин сурабадым. Тундо Элиза мени менен чогуу жатып ошол айтып калды.
-Бугун Алмаз акем келип, атамды машинага салып Ошко алып кетти деп. Мен эч нерсеге тушунбой, туну менен кыжаалат болуп ойлонуп чыктым.Эртеси эрте менен турдум да, кайненемдин
-Алтынай! жок дегенде эки уч кун туруп кет дегенине болбой Ошко кеттип калдым.
Уйго келээрим менен эле уйдун ичин жыйнап баштадым. Коптон бери жыйналбаганга уйдун ичи ото эле чачылып, идиштер канча кундон бери жуулбай уйулуп калыптыр. Ичимден Алмазга тан калып койдум. Ал мынчалык эле жудоо жашабайт эле? Алмазга эмне болуп жатат? мен ага эч тушуно албай жаттым. Туш ченде Алмаз уйго кирип келди. Корунушу дагы деле начар. Чарчадым бир аз эс алайын деп мага да конул болбой уйго кирип жатып алды. Бул ирет мен ага ото тан калдым. Оозум ачылып эле, эмне дээримди билбей жасап жаткан жумушумду улантып кирдим. Колум кыймылдап жатканы менен оюм бир жерде болбой жатты. Бир убакта мен кире бериштеги бут кийимдердин ордун иреттеп жатып, илгичте илинип турган кийимдердин астындагы тактайда оозу бекем байланып турган баштыкка козум тушту. Ичин ачып карасам, ылай аралаш канга боёлгон кийимдер бар экен. Козумду алайтып ачкан бойдон, аларды бирден жайып карай баштадым. Мен ал кийимдерди тааныдым. Алар Амандыкы болчу! Журогум оозума келип такалып, эмне кылышымды билбей
-Алмаааз! деп чынырып жибердим. Ал аркы уйдон чуркап чыкты. Мени коруп делдейип эле туруп калды. Мен ага кийимдерди корсото
- Алмаз! Аман кана? Кана Аман? Ал каякта? дедим козумдун жашын агыза. Ал мага бир нерсе айтмакчы болуп барып, кайра эмне деп соз айтаарын билбей унчукпай туруп калды. Мен андан, башка соз чыгышын кутуп отурбадым.
-Сен! сен аны бир нерсе кылгансын Алмаз! Тап Аманды ал каякта? деп ыйлап, аны жакалай баштадым. Озумду кармай албай ыйлап да суйлоп да жаттым окшойт. Бир убакта Алмаздын мага ачуусу келип кетти. Ал мени озунон алыстата туртту да алаканы менен жаагыма катуу тарс! деп бир чаап жиберди. Менин башым шарт бурулуп жаагымды колум менен кармап туруп калдым. Менин унум басылып калды. Бир колум менен жаагымды кармаган бойдон мен Алмазга башымды кайра бурдум. Заар коздорум менен ага тик карап, аны менен тиктешип туруп калдым. Мен унчукпастан шашыла бутума отугумду кийдим да илгичте илинип турган жакалуу тонум менен кол сумкамды колума алып эшикти ачып уйдон чыгып кеттим. Алмаз артымдан унчукпай, турган жеринде эле, мени тиктеген байдон кала берди. Мен туура жумушка Гулмирага келдим. Ал менин кебетемди коруп чочуп кетти. Экообуз сыртта суйлошуп турдук. Мен ага
-Алмаз, Аманды бир нерсе кылган дедим. Ошондуктан Алмаздын акыркы кундору корунушу, журуш турушу, суйлогон создору баары ордунда эмес экенин айттып жаттым. Ал менин созумо ишенгиси келбей турду. Мен аны ишендириш учун тушумду айтып, Амандын кийимдерин уйдон таап алганымды айттып бердим.. Ал оозу ачылып эле мени тиктеп эмне дээрин билбей туруп калды. Ошол убакта Гулмираны телефонго чакырып калышты.
-Гулмира тез кел! апан суйлошом дейт деп кыйкырышканынан ал мага
- Мен азыр! деп коюп, чуркаган бойдон кирип кетти. Ал кайра тез эле чыгып, тонун устуно кийгенче мага шашылып келатып
- Алтынай жур! апам бизди тез уйго келгиле деп чакырып жатат. Амандын дайынын табышыптыр деди. Экообуз машинага отуруп жоноп калдык. Жолдо баратканыбызда Гулмира мага карап
- Сен уйдон чыгып келе бергенинден кийин, Алмаз сени сурап апама телефон чалыптыр. Корсо апам атайын сени сурап, мага чалган экен деди. Мен унчукпадым. Алмаздын атын уккум да келбеди.
Уйго кирээрибиз менен эле аяш энем бизди ашканага киргизди. Мен эми суйлойун деп баштаганда
-Алтынай шашпа кызым, баары жакшы, Амандан сен эч кыжаалат болбо! Азыр мен сага чай ичкенче баарын бир чекеден тушундуруп берем деп атайын биздин келишибизге деп даярдаган женил тамагын алдыбызга коюп чайдан куюп берди. Менин андай убакта тамагымдан чай отчу беле? Аяш энемди жалдырап эле тиктеп отуруп калдым. Аны аяш энем озу да жакшы тушунду окшойт. Ал мага карап созун бир чекеден баштап айтып кирди..
- Алтынай, сен ошол куну тепкичтен жыгылып, сенден кан кетип озунду билбей жатып калганындан кийин, сени коруп Аман менен Алмаз экоо тен коркуп кетишет экен. Аман ошол жерде эсине келе, эмне кылып жибергенин озу да тушунбой, эмне кыларын билбей Алмазга карап калат. Алмаз сени эки колдой которуп алып машинага карап чуркайт. Сени ооруканага жеткирип эле, ал ошол жерден телефон чалып мага сенин кабарынды айттып калды. Мен барсам Алмаздын устулору чылгый суу. Тез барып кийиминди которуп кел дедим. Озум врачтар менен суйлошуп сени катуу каратып жаттым. Керектуу дары уколдорун оз убагында берилип жатты. Карасам Алмаз кургак кийимдерин кийип кайра кайтып келип калыптыр. Ага да укол сайдырып дарыдан ичирип салдым, ооруп калбасын деп. Аяш энем ушул жерге келгенде бир аз ойлонуп туруп калды. Менин шаштым кетип -Аманчы? Аман эмне болуптур? деп чыдабай сурап жибердим. Аяш энем мени коруп бир оор дем алып алды да, андан ары созун жай гана улады. Алмаз келип мага
- Аяш эне уйдон бул жакка келатып атайын Аманды эстеп ага бардым. Ал стрессте болчу. Барсам ал жок! аны ал жерден таппай койдум. Суукта каякта журот экен? Аны да издеп табыш керек деп калды.
Мен аны бара бер дедим. Бул жерде мен турам. Гулмира да азыр келип калат деп аны жонотуп жибердим.
Алмаз Азамат менен кабарлашып экоолоп издеп журушуп аны бат эле ооруканадан оор абалда табышыптыр. Корсо аны машина коюп кеттиптир деди. Мен коздорумду чон ачып эле отуруп калдым.
-Менин журогум сезген, менин журогум тынч эмес болчу Амандан! дедим аяш энеме.
-Бактыга жараша Алмаз, Аманды жакшы оз убагында таап калыптыр. Врачтар менен суйлошсо Аманга кан керек болуп жаткан экен. Алмаздын каны туура келгендиктен, ал Аманга кан бериптир. Сен анда озуно жакшы келе албай жаттын эле. Бирок мен
-Алтынай озуно келди деп, Алмазды уйго жонотуп жибердим, эс алсын дедим. Эмесем байкуш Алмаз ошол куну бир сага, бир Аманга чуркап, экоондун ортонордо аябай чарчаган эле. Эртеси ал сага келсе Аманды сурапсын. Аман озуно келе элек болгондуктан сага эч нерсе айтпай эле туралы деп чечкенбиз. Гулмирага да атайын айтпадык. Бирок Алмаз Аман учун аябай каттуу кыжаалат болуп жатты! Сени ойлоп, сен учун аны жакшы болуп кетсе экен деп бар кучуну жумшады. Орууканадагылар анын кийимдерин Алмаздын колуна карматышыптыр. Амандын, Алмаздан башка эч кимиси жок эле ал куну. Анын эртеси куну Айнагул досун куйоосу менен келишиптир. Бир куну Алмаздын атасы да келип кетти. Кудай жалгап ошол куну Аман озуно келди. Азыр абалы кыйла дурус. Фрунзеге тай эжесине кабар бергенбиз, алар да торт кундон бери Ошто деди аяш энем. Мен буларды угуп отуруп ыйлап жаттым.
- Алтынай деди аяш энем мени карап, мен да аны унчукпай эле тиктеп турдум.
- Алмаз сенин куйоон! Сен куйоонду козго такыр эле илбей Аманды кайра кайра сурай бергенинди кандай тушунсо болот? Сен бир жолу
- Алмаз сен озун кандайсын? деп анын ал абалын куйоон катары бир ооз сурап койдунбу? Сен аны такыр эле козго илбей, бир гана Аманды ойлоп туруп алсан....?
Мен катуу ойлонуп отуруп калдым.
-Мен Алмазды андай жаман ойдо ойлогон эмесмин аяш эне дедим. Силер Амандын абалын коргон жоксунар! Мен андан бир кырсыкка барып албаса экен деп корктум. Алмаз деле Аманды ошон учун издеди да! Эмнеге ал аны менден жашырат. Туурасын убагында айтсанар баары башкача болмок? Мен бул жерде дагы деле бир нерсеге тушунбой жатам.
-Аяш эне эмнеге сиз ...жок дегенде сиз айтып койбодунуз мага эртерээк? Менин абалымды коруп туруп да айтпадынызбы? дедим мен ыйлап жатып. Бизди жанатан бери угуп отурган Гулмира да апасына тан кала коздорун чон ачып
- Апа чындап эле, акыркы кундору мен да сизге тушунбой баратам? Эмне эле болуп жатасыз? деди. Аяш энем унчукпай чайын ууртап отура берди. Бир кыйла убакыттан кийин гана
- Чынын айтсам, Аман озуно келгенче айтпай эле турсакпы деп мен айткан элем. Себеби сени коп ойлонбосун дедим. А андан кийин эмнеге айтпадым озум да билбейм. Алмаз сенин куйоон болгондон кийин, озу бир кун сага айтаар деп ойлогом. Экоонордун ортонордогу ишке аралашкым келбеди. Ансыз да бугун мынтип менин айтышыма туура келип, чыдабай сага озум айттып отурам деди. Биз унчукпадык. Менин журогум эми бир аз жай алып калгансыды.
Мен аяш энемдин уйундо калып калдым. Аяш энем
-Уйуно бар Алтынай, Алмазды да туура тушун дегенине болбой койдум. Алмаз эмнеге башында эле мага ачыгын айтпады? Мени жаактан ары бир чапканча, ачыгын айтса баары башкача болмок..! Мен аны мурдагыдан да жакшы коруп калсам керек эле. Экообуздун ыссык мамилебиз андан да кучомок экен! Корсо Алмаз ушундай абалды оз козу менен коруп, башынан откоруп жатып да мени Амандан кызганып жургон турбайбы? Эх Алмаз! сенин ооруун башталып калыптыр, эми экообуздун жашообуз кандай болоор экен дедим ичимден.
Эртеси куну Гулмира экообуз Аманга барабыз деп калдык. Бирок аяш энем мага, катуу каршы чыгып туруп алды. Менин барышымды каалабады. Барсан Алмаздын уруксаты менен гана барасын деп койду. Ал куну Гулмира озу барып келмей болду. Гулмира келгенче мага убакыт отпой туруп алды.
Гулмира эшиктен кирип келээри менен эле андан Аманды сурап баштадым. Ал шашпай тонун чечип жатып озубуздун болмого киргенде анан суйлошобуз деп койду. Аяш энемдин козунчо Аманды коп деле соз кылбадык. Кийин озубуздун болмого киргенде Гулмира мага эмнеден соз баштаарын билбей туруп калды. Менин чыдамым кетип
- Айтчы Гулмира батыраак. Аман эмне дейт? деп сурап жибердим.
- Алтынай мен барсам Амандын апасы менен тай эжеси да ошол жерде экен. Мени коруп алар, сени келди деп ойлошту окшойт. Унчукпай эле мени карап калышты. Мен алар менен учурашып анан Амандын ден соолуктарын сурап калдым. Чынын айтсам Амандын эч нерсеге конулу жок. Эч ким менен жакшы суйлошпой жатыптыр. Апасы менен да. Мени менен да аны муну эле суйломуш болуп койду. Ден соолуктары баары жакшы. Дагы бир, эки аптанын аралыгында чыгарып кетишет окшойт деп калды.
-Башка эч нерсе айтпадыбы? деп мен Гулмираны дагы такып сурап калдым.
- Айтпады Алтынай. Мен озум сен жонундо
- Алтынай да оорууканадан жакшы болуп чыгып келди дедим. Ал мени унчукпай эле бир карап койду. Коштошуп коюп чыгып алып каридордо келе жатсам, тай эжеси мени артымдан токтотуп, сен жонундо сурап калды. Ден соолуктарынды сурап,
- Аман Алтынайдын алдында озун аябай куноолуу сезип жатат. Бир жагы боюнанда тушуп калганына ошентип жатат окшойт. Алмаз куйоосуно да айттык, биз ага ыраазы экенибизди кайра-кайра билдирдик. Убагында чон жардам берип кабар алып туруптур. Эми Алмаз менен Алтынай коп балалуу болушуп, бактылуу жашашсын. Тагдыр экен. Экоонун жолу эки башка экен деп айтты. Мен да Аманды бактылуу болсун. Силер кеткенче дагы келем го деп койдум деп Гулмира мага карап кулуп койду.. Мен унчукпай эле отурган жеримден кыйшая жаздыкка башымды коюп, ичимден Аманым менен суйлошуп баштадым.
- Аман! Мени деп ушул абалга тушуп отурасын. Озунду карма эми жаным! Тагдырга баш ийбей кайда барат элек. Айла жок эми. Же мени ушунчалык алып кеткин бар экен, буга чейин деле алып кетип калсан болмок экен. Алмазга деле ыйлап ыйлап отуруп калдым го! Сага анчалык деле ыйлабайт элем Аман! Сен экообуз дайыма омур бою бирге болмокпуз! Эх Аман! Сен эми менин журогумдун тубундо омур бою таптаза бойдон сакталып каласын! Алмаз мага баары бир сендей болуп бере албайт. Ал мени сендей суйуп, сендей тушуно албайт! Аман мен сени менен журогумдон суйлошуп жатам. Сен мени угуп жатасынбы? Мен сени суйом! Суйом сени Аман! Менин козумдун жашы сызылып бетимден ылдый агып кетти.
Уландысы бар!
#50 15 Ноябрь 2016 - 23:35
Экоонун тен кырсыктан аман калгандарына суйундум. Алмазга да жаным ачып кетти. Эээххх.....
Тируучулуктун рахатын тартуулаган АТА -ЭНЕМЕ таазим!!!!
#51 15 Ноябрь 2016 - 23:38
Фый эми аяш атамдын баласы менен оорумай болдук го
Билдирүүнү түзөткөн: ALIYA.: 15 Ноябрь 2016 - 23:40
#55 16 Ноябрь 2016 - 02:28
Кана уландысы автор окурмандарды кызыгына салып коюп жазбаганыныз учун 15-кунго БАН!!!
Тамаша сонун чыгарма экен эртереек улантып жазып койунуз.
Тамаша сонун чыгарма экен эртереек улантып жазып койунуз.
#56 16 Ноябрь 2016 - 10:44
#57 16 Ноябрь 2016 - 10:55
АЯШ АТАМДЫН БАЛАСЫ.
Жыйырма алтынчы болум!
Мен аяш энемдикинде журуп, эки кундон кийин жумушка чыгып кеттим. Алмаздан дайын жок. Гулмира экообуз мурдагыдай чогуу барып, кайтып келебиз. Аяш энем мени уйуно бар деп, андан кийин да бир эки жолу жонотконго аракет жасап корду, бирок мен когоруп болбой койдум. Гулмира да мен тарап болуп
- Апа Алтынай эмнеге озу бармак эле, керек болсо Алмаз озу келип алып кетсин. Эркек башы менен таарынганын коргуло?! деп озунчо суйлонуп койду. Ошондон кийин аяш энем да унчукпай калды. Гулмира мени менен чогуу болгонуна суйунуп, экообуз кээде кызыктарды айтып коюп артынан каткырып кулобуз. Мен да Гулмираны сагынып калган экенмин. Экообуз кайда барсак чогуу барып, эгиз козудай ээрчишип болбой эле калдык.
Чынын айтсам мен Аманды коргум келди! Аны менен жолугушуп суйлошсомбу деп ойлоп калдым. Гулмира экообуз бир куну алар кеткенче, аяш энеме айтпай барып келмей болуп суйлошуп алдык. Кычагандай ошол куну Алмаз жумуштан чыксак мени кутуп жолдун четинде машинасында отуруптур. Биз машина менен жолго чыгып бир аз айдаганда эле, ал бизге сигнал берип калды. Гулмира отуп барып анын алдына токтоду. Экообуз музыканы жай коюп алып угуп отурсак, ал бир убакта машинасынан тушуп биздин машинага басып келди. Келип эле арткы эшикти ачып, ичине кирип отуруп жатып
-Кандайсынар? деди. Мен унчукпай алды жакты тиктеп отура бердим.
- Кел Алмаз! Озун кандайсын деп Гулмира башын артка буруп, ага карап кулуп калды.
-Жакшы, акырын журом деп экоо аны муну суйлошуп отуруп калышты. Бир аздан сон Алмаз мага
- Алтынай, эртен дем алыш кунго Атам экообузду уйго келип кетсин деп айттырып жибериптир. Ошондуктан сага келдим. Азыр эле жумуштан нары кетсекпи дейм деп калды. Гулмира мени карап калды. Мен Алмазга жиним келди, экообуздун ортобузда эч нерсе болбогондой суйлоп жатканына. Тапкан экенсин, сен жур десен эле кете бере турган адамды дедим ичимден. Унчукпай отура бердим, кайнатамды шылтоо кылып жатса керек деп ойлодум. Алмаз машинадан тушуп, мен отурган тараптагы алдынкы эшикти ачып,
- Кел, туш эми деп мага карады. Мен анын жузуно карап да койбодум. Туз отурган ордумдан кыймылдабай туруп
- Мен барбаймын, дедим.
- Ал эмне дегенин Алтынай? Атам чакырып жатат! деди Алмаз унун бир аз которо. Мен кабагымды бир аз чытый жаман коздорум менен аны бир тиктеп алдым да, Гулмирага карап
-Кеттик Гулмира, эмне турабыз! дедим. Гулмира машинаны от алдырып жоной бергенде, Алмаздын жини келип эшикти тарс! деп жаап салып кетип калды. Мен эшиктин катуу жабылган унунон чочуй туштум да, артынан Гулмира экообуз бырс кулуп жибердик. Жолдо баратып да Алмазга кулуп эле калдык. Биз ошол кетишибизде туура Аманга бардык. Келсек кечкисин биз ойлогондой жакшы Амандын жанында эч ким жок экен. Мен кирип Аманды коруп ыйлагым келип кетти. Анын башы бинт менен оролуп танылып, бир жак колу, ичи кокурогунон бери танылуу экен. Аман козун жумуп алып жаткан экен. Мен керебеттин жанындагы столго акырын келип отурдум. Амандын керебеттин четинде бош жаткан колунун устуно, колумду акырын койдум. Ал ошол замат козун ачып, мени коруп
- Алтынай! деди. Мен озумду кармаганга кыйла аракет кылдым. Ошентсе да болбой эле коздорумо жаш тегеренип кетти.
- Аман кантип калдын? дедим анын соо колун колдорум менен кармалай кулумсуроп. Ал менден копко козун албай тиктеп турду.
- Мени кечирип кой Алтынай! Мен сени билбестен ...
- Аны конулуно алба Аман! суранам сенден деп жибердим мен.
- Мен келип силерди коп кыйнап койдум, баланарды да мен жок кылдым! Ал учун озумду эч кечире албай жатам!
- Аман, мандайга эмне жазылса, ошону коробуз! Озунду ал учун эч куноолобо!
-Келбегенге жакшы эле аракет кылып жаткам, бирок эч кучум жетпей койду. Сени унуталбай кыйналып кеттим Алтынай! деди Аман.
- Тушуном Аман! Биз эми экообуз бири бирибизди эч качан унутпайбыз, суйуубузду журогубуздун теренинде омур бою таза, тунук бойдон сактайбыз! Сен коп капа боло бербе Аман! Баары жакшы болот. Сен созсуз бактылуу болосун! Мен ага ишенем дедим. Бул жолу Аман экообуз коп жакшы нерселерден суйлошуп отурдук. Аман дагы аз да болсо кокурогу бошоп, конулу которулуп калгансыды. Буга чейин да ал Алмаз менен кундо суйлошуп жургонгобу билбейм, айтор Аман озун кыйла жакшы кармап, тагдырга айла жок баш ийгенсип калыптыр. Мен Аманга эртен да кечкисин ушул убакта келээримди айтып чыгып кеттим. Аз эле отургандай болгом, бирок чыксам Гулмира, аябай узак отурдун деп калды. Мен озумдон озум конулум которулуп, озумду женил сезип уйго кубанычтуу кайттым. Мен эми Аманга кунуно кечинде барып жолугуп журдум. Аны Гулмирадан башка эч ким билбейт. Амандын да конулу которулуп, башкалар менен да жакшы суйлошуп калыптыр.
-Айрыкча апама таарынып коп жакшы суйлобой жаттым эле, сен кеткендин эртеси апама эркелей жакшы суйлоп калдым. Суйунгонунон апам ыйлап алыптыр деп Аман кулуп айттып берди. Билбейм биз бул кундордо Аман экообуз бири бирибизди коруп, суйлошуп отурганыбыз учун эле жаш балдарга окшоп суйунуп, ото бактылуу болуп журдук. Жумушта журуп да Аманды тынбай эстеп аны менен, журогум аркылуу суйлошуп жаттым. Жумуштан чыгып ага бараарым менен эле
-Аман сен мени бугун туйдунбу? Менин журогумдон сени эстегенимди сездинби? дейм ага куло карап Аман мени копко тиктеп туруп
- Ооба Алтынай баарын билип сезип жаттым. Сен жумуштан чыгып мага карап келаткандагы ар бир кадамындын дабышы менен чогуу, менин журогум согуп турду дейт, ал мага жаркылдай кулуп. Экообуз каткырып калабыз. Бугун да Гулмира экообуз жумуштан чыгып машинада Аманга жоноп калдык. Экообуз Араванский районго келип, мен Аманга кооп роза гулдорун сатып алдым. Гулдордун тусун жалан ак жана кызгылтым(розовый) тусто алдым. Гулмира мени карап бир нерсени эстегенсип кетти
- Жур Алтынай, мен сага азыр бир нерсени коргозом деп, алыс эмес жердеги магазинге шашып кирдик. Кирип эле ал жерден, чонураак келген соонун ваза сатып алдык. Аманга барсак ал мени бугун келбейт деп ойлогон экен. Бизди коруп эле суйунуп кетти. Биздин белекти коруп рахматын айттып розаларды тиктеп эле туруп калды.
- Алтынай сенин жакшы коргон гулун деди Аман мага карап кулуп
- Ооба Аман! Сенин эсиндеби? Сен мага башкы курстарда окуп жургонубуздо розаларды жалан ушул тустордо берип жургонсун. Качан гана суйуунду билгизе баштагандан кийин гана кызыл туско отконсун дедим. Ал экообуз кулуп тиктешип турдук.
- Аман бул розаларды кечээ атайын гул саткандарга жолугуп, сен учун бугункуго бир кун мурда дайындагам! Бул розаларды коргон сайын, сен мени коруп турасын!, Бул розалардын сенин жанында турганы, менин сенин жанында турганым! Эртен сага келе албасам керек дедим ага жылмая карап. Биз вазага розаларды салып Аманга туш коруноо жерге коюп койдук. Гулмира чыгып кеткенден кийин мен Аман менен бир сааттай суйлошуп отуруп анан чыктым.
Жолдо машинада уйго баратып ичимен мен Гулмирага аябай ыраазы болуп жаттым. Бул кундору мени бир гана ушул Гулмира тушунот. Андан башка эч ким, бир да адам мени тушунбойт. Болгон сырымдын баарын ушул билет. Чындап эле Гулмира кандай адамга турмушка чыгат экен? Жакшы адамга жоолугуп экообуз омур бою ушинтип катташып журсок жакшы болот эле! Гулмирасыз менин жашоомду элестетиш ото кыйын. Айрыкча Алмаз менен болгон оор кундорумдо дайыма ушул Гулмира мага ото керек экендигин сезип турдум.
Уйго келсек бизди Алмаз, аяш энем менен суйлошуп чай ичип кутуп отурган экен. Саатты карасам тогузга жакындап калыптыр. Анын устуно кыштын куну карангы эрте кирет эмеспи. Биз кирээрибиз менен эле Алмаз бизге карап
- Тундо кеч калып каякта журосунор? деди.
- Кечинде десен! Тун боло элек, саат эми тогуз болуп жата деп Гулмира Алмазга ошол жерден эле жооп берди. Ал унчукпады. Мен ага конул да болгонум жок. Сырткы кийимдерди чечип туура Гулмира экообуздун болмобузго кирип кеттим. Бир аздан сон Гулмира кирип кийимдерин которуп жатып
- Алмаз сени алып кеткени келген окшойт деп калды.
- Гулмира, чынын айтсам Алмаз менен бир да суйлошкум жок. Аман кеткенче силердикинде эле жашап турсам жакшы болот эле дедим.
- Жур анда чыгалы, апам сени ээрчите чык деген болчу деп Гулмира мени кутуп калды.
- Гулмира озун эптеп бир айласын тапчы, мен чыкпай эле коёюн деп, чыкпай койдум. Ал чыгып кетээри менен мен диванга тошогумдун устуно эле бутумду узун сунуп кыйгачыман тетири карап жата кеттим. Колумду башыма коюп алып Амандын бугунку розаларды тиктеген коздорун ойлонуп жаткан элем. Бир убакта эшик ачылып бироо киргендей болду. Гулмирага окшобойт. Алмаз экенин билдим да унчукпай жата бердим. Ал келип менин жаныма отуруп бир колу менен мени белимден кучактай отурду.
- Алтынай жур уйго кетели! Уйдон мен сага баарын озум тушундуруп айттып берем! Билем сен неге мага капа болуп жургонунду, аяш энем мага баарын айтып берген. Экообуз аны уйдон кенири суйлошобуз деп ал менин колдорумду кармалай баштаганда, мен ордумдан туруп кеттим. Анын жузуно бир да карабадым. Чачыгымды алып
- Алмаз мага азыр убара болбо, мен кетпейм деп кыска суйлодум да ваннага сууга тушкону кирип кетип калдым.
Алар эмне деп суйлошушконун билбейм , мен суудан чыксам Алмаз кеткен экен. Аяш энем мага озунчо кейип калды.
-Алмаз экоондун уйлонгонунорго эми аран эле торт ай болуп жатат. Силердин мындай узакка таарынышып жургонунор туура эмес. Алтынай кийинки жашоону да ойлон кызым. Жакшы жашоо учун экоон эки жактан аракет кылышынар керек. Алмаз сени капа кылганы менен ошончолук, сен учун коп жакшы жумуштарды да буткорду. Ал жагын да эсепке ал. Мен Алмазга айтып жаттым эле. Алтынайды ээрчитип алып Аманга жолугуп келгиле деп. А сен кетпей койдун, дегенде биз Гулмира экообуз бири бирибизге тиктеше кулуп койдук.
Эртеси куну мен чындап эле Аманга баралбай калдым. Анын эртеси куну
жумушта журсом, телефонго чакырып калышты. Алсам оорууканадан экен. Медик кыздардан окшойт.
- Бугун Аман акени кутуусуздон эле оорууканадан чыгарып кеткени жатышат. Сизге кабарлап кой дегенинен чалып жатам деди. Менин журогум каттуу согуп кетти. Чуркап эле Гулмирага жеттим. Ал да ордунда жок экен. Копко кутуп калдым. Чыдабастан озум эле жоноп кетмекчи болуп жатканымда ал келип калды. Мен аны шаштырып кирдим. Ал жетекчибизге кирип кармалып жатып узаакта чыккандай болуп кетти. Же ото шашканга, мен учун ошондой болуп жаттыбы билбейм. Экообуз жолдо машинада баратканыбызда менин журогум Аман менен акыркы коштошууга кетип жатканын сезгенсип турду. Менде кандайдыр бир ички жан дуйномдон куч пайда болуп озумду токтоо кармап терен ойго чомулуп унчукпай бара жаттым. Аман экообуздун россиядагы алгачкы суйуубуз бактылуу кундорубуз коз алдыма тартылып жатты. Кышында мен, Аман, Настя болуп учообуз куушуп ойноп жатаканага кирип келдик. Карасак биздин болмого артыбыздан Аман да кирип келатыптыр. Эшикти жаба койсом, ал бутун ортолукка бурчка коё коюп, эшик толук жабылбай калды. Аман сыртынан, биз Настя экообуз ичинен эшикти туртушуп жатып Аман кучтуулук кылып бизге кирип келди. Учообуз алышып ойноп каткырып жаттык. Негизи эле акыркы курста Аман биздин болмодон кетпей журо берчу. Жаны жыл кундордун биринде Настя жигити менен ээрчишип кочого чыгып кетип калышты. Биз Аман экообуз жалгыз калдык. Мына ошол куну Аман мага суйуусун ачыкка чыгарып айткан болчу. Бешинчи курста!
- Алтынай окууну бутсок мен сени Колго алып кетем деди Аман. Мен анын жузуно карадым. Козубуз тиктешип туруп калдык.
-Кетесинби мени менен? деди эки колумдан ала кармап озуно карай тартып. Мен эмне дээримди билбей аны жалдырап эле тиктеп тура бердим. Аман мени мандай чачымдан сылай бетимен акырын суйуп отту. Башымды Амандын кокурогуно жолой, анын кучагында ойлуу турдум.
Мына ошол кундон кийин мен озумду канчалык Амандан алыс кармап, ага болгон суйуумду мойнума алгым келбей жургон менен, бирок журогум Аман деп согуп, аны кантип катуу суйуп калганымды озум да билбей калдым.
Гулмира экообуз машина менен оруукананын короосуна чейин кирип бардык. Ал куну декабрь айы болгону менен Ошто кун чыгып жылуу болуп турган болчу. Мен жакалуу тонумду кийип чачымды жазып таштап койгон элем. Машинадан тушуп жатканыбызда эле нары жакта ар жерде экиден учтон болуп суйлошуп турушкан адамдар бизди карап туруп калышты. Биз аларга карап басканда эле алдыбыздан Нуралы менен Айнагул утурлап калышты. Алар менен учурашып жатып байкасам, Алмаз менден козун албай алыстан мени тиктеп карап туруптур. Жанында чогуу иштеген досу Азамат турат.
- Эч кимди ичине киргизбей жатышат. Тездетпесе самалёттон кечигип калышат. Азыр Амандын озун алып чыгышат деди Нуралы. Тез жардам машинасын даярдашып арткы эшиктерин ачып коюшуптур.
- Эмне анчалык тездетип салышты, дагы бир аз убакыт жатыш керек эле го? деп сурады Гулмира.
- Калганын Фрунзеден дарылашат. Амандын самалётто кеткенге ден-соолугу туура келбей жаткан болчу буга чейин. Акыркы кундору жакшы жылыштар болуп, бугун ушинтип ойдо жок жерден эле чыгарып жатышат деп Нуралы бизге айтып калды.
Жанатан бери мени унчукпай карап турган Айнагул
- Алтынай кайнатанды кордунбу? Ал киши да ушул жерде деди. Мен чочуп кетип эле жакшылап байкасам аяш энем менен кайнатам четирээкте отургучта нары жакты карашып , экоо суйлошуп отурушкан экен.
- Мен анын келишин билген эмесмин дедим. Алардан бери дагы бироолор бизден козун албай, бизди тиктеп турушкандай болуп кетти мага. Аларды карай албай койдум. Амандын апалары болуп журбосун деген ой кетти мага. Ангыча эле ооруукананын эшиги ачылып ак халатчандар керебетте Аманды жаткан бойдон алып чыгышты. Жанында бир аял бир букет кызыл розаларды которуп алып алар менен чоогуу чыкты. Мед.айым кыз биз берген вазаны роза гулдору менен чогуу алып чыгып машинага салып койду. Баары Аманды коздой басып келишип чогулуп калышты. Кайнатам аяш энем экоо биринчилерден болуп Аман менен коштошуп четке чыгышты. Андан сон калгандары. Анан биз Гулмира экообуз Амандын жанына келдик. Аман бизге карап кулуп эле аялдын колундагы кызыл розаларды мага бердиртти.
- Алтынай бул розалар сага! Бул менин тайэжем деди гул берген эжени карап. А бул менин апам деди жанындагы аялды корсотуп. Баарыбыз кулуп эле тиктешип туруп калдык. Амандын тай эжеси мага карап
- Алтынай, чындап эле татына, сулуу кыз экенсин! Алмаз сени деп! Сен учун коп жакшы иштерди бутуруптур. Алмаз чынында азамат жигит экен! Биз ага аябай ыраазыбыз! Алмаз экоон кооп балалуу болуп, бактылуу болгула деди. Мен ошол учурда бир нерсени эстеп кеттим. Шашып эле мойнумдагы озум сатып алган алтын чынжырды Гулмиранын жардамы менен чечип алдым. Колумдагы гулду Гулмирага кармата салып, Амандын колун кармап, анын алаканына чынжырды салдым да манжаларын кайрып жаап койдум.
- Аман бул Гулжан экоондун кызына менден белек болсун дедим ага жылмая. Аман экообуз кулуп эле тиктешип турдук. Ал мага
- Рахмат, Алтынай деп, эки козун жумуп койду. Бир убакта Аман Алмазга карап соо колун сунду. Экоо унчугушпай эле колдорун катуу кысышып коштошушту.
Аманды машинага салышып апасы тай эжеси баарыбыз менен коштошуп, алар менен чогуу Нуралы менен Айнагул Азаматтын машинасы менен аэропортко чейин узатканы кетишти. Машиналар журуп кеткенден кийин аларды артынан узатып карап турдук. Аман менден узаган сайын менин журогум бошоп ичинде эч нерсе калбай калган бош буюмдай болуп ээнсиреп турду.
- Кош, Аман! Кош жаным! Кош менин суйуум! деп мен ичимден кайталап жаттым.
Кетейин деп турган ордумдан эле аркага бурулдум. Карасам мени Алмаз артымдан жанатан бери карап турган окшойт. Экообуздун коздорубуз тиктешип туруп калдык.
- Алтынай, жумуштан чыгышына мен барып калам. Уйго барып атамдарга ыссык тамак даярдап бер. Алар эрте менен эрте уйго кирип келишиптир, деди ал. Мен унчукпай эле анын алдынан отуп кеттим. Мен кайнатам менен аяш энемдин жанына басып келдим. Алар бизден кыйла алыс басып кетишкен экен. Учообуз суйлошуп туруп калдык.
- Алтынай кызым, биз келсек сен уйдо жоксун го? Дем алыш кундору келип кеткиле деп чакыртсам барбадынар. Энен экообуз атайын силерден кабар алганы келген элек, деди кайнатам. Мен эмне демек элем. Унчукпай эле туруп калдым.
- Бугун биздин кызды жонотуп жибериниз, уйго барсын деп кайнатам аяш энеме карады.
- Ооба! Бугун барат. Алмаз келип алып кетсин деди аяш энем.
Биз Гулмира экообуз машина менен жумушка шашып жоноп калдык. Аяш энем кайнатамдар менен суйлошуп калып калды. Машинада баратып Гулмира музыканын унун бир аз которуп койду. Мен Аман берген розаларды колума кармап алып Аманды ойлоп, ичим эншерилип бара жаттым. Мен эми Аманды эч качан корбойм!. Биз эми эч качан жолугушпайбыз! Менин козумдон эми сызылып жаш агып жатты.
Кечинде жумуштан чыгышыма Алмаз келип мени уйго алып барды. Уйго кирсем уйдун ичи жылуу болуп ашканада казан кайнап тамактын жыты буркурап келип турду. Кайненем байкуш биздикине биринчи жолу келиши эле. Эрте менен келип уйдун ичин жууп тазалап баарын жыйнап иреттеп, биздин келишибизге тамакты даяр кылып кайнатам экоо, бизди кутуп отурушкан экен. Мен келип эле кийимдеримди которуп башыма жоолугумду салып ашканага чыктым. Кайненемди чон болмого кайнатамдын алдына киргизип, аларга тамактарын берип этекте чайын куюп берип отуруп калдым. Телевизор коргончо андан мындан кеп козгошуп суйлошуп отурганыбыз менен алар Алмаз экообуз жонундо эч нерсе деп айтышпады. Тамак ичилип буткондон кийин Алмаз, бугун тундо жумушта болоорун айттып уйдон чыгып кетти. Мен тамак ичкен столдун устун жыйнап, ашканага кирип жумуштарымды буткоруп журдум. Жатаар убак болгондо аларга жатып эс алганга жай даярдап бердим. Кайненем экообуз озубузчо суйлошуп отуруп калдык.
- Алтынай кызым, Алмазга таарынсан, эми антип кетип калба! Андан коро биздин алдыбызга бар. Алмаз менен озубуз суйлошобуз. Турмушта ага окшогон ойдо ылдый нерселер али коп болот. Болор болбоско кетип калып, озунду да, бизди да уят кылба балам! Турмушка чыдасан, анан турмуш болот. Анын устуно биздин оорубузду колдон, женилибизди жерден алып бизге жардам берчу ишенген балдарыбыз Алмаз экоонсунор. Биз силерге таянып, силерден коп жакшы нерселерди умут кылып журобуз. Атандын достору баары неберелуу болушуп, алар мектепте окуп калышкан. Биз да аларга окшоп небере коруп, небере жытын жыттасак дейбиз деп дагы ушул сыяктуу коп создорду кайненем суйлоп отурду.
Мен чынын айтсам боюман тушуп калган балага бир да капа болуп, чымындай да окунуп койбодум. Оюма да албадым эле. Менин ал кундору оюмда бир гана Аман болуп жаткан!. Анын устуно убагында толук дарыланып чыкпадым. Корсо ошол жаанда мага катуу суук откон экен. Анын азабын кийин коп тартып, козумдун жашын коп токтум. Бала деп баланын артынан кандай гана кундорду корбодум. Ичим куйуп орт болуп журдум!
Уландысы бар. ushunu okup turgula kaineneme chai berip koioiun. meni urushpai turgula
Жыйырма алтынчы болум!
Мен аяш энемдикинде журуп, эки кундон кийин жумушка чыгып кеттим. Алмаздан дайын жок. Гулмира экообуз мурдагыдай чогуу барып, кайтып келебиз. Аяш энем мени уйуно бар деп, андан кийин да бир эки жолу жонотконго аракет жасап корду, бирок мен когоруп болбой койдум. Гулмира да мен тарап болуп
- Апа Алтынай эмнеге озу бармак эле, керек болсо Алмаз озу келип алып кетсин. Эркек башы менен таарынганын коргуло?! деп озунчо суйлонуп койду. Ошондон кийин аяш энем да унчукпай калды. Гулмира мени менен чогуу болгонуна суйунуп, экообуз кээде кызыктарды айтып коюп артынан каткырып кулобуз. Мен да Гулмираны сагынып калган экенмин. Экообуз кайда барсак чогуу барып, эгиз козудай ээрчишип болбой эле калдык.
Чынын айтсам мен Аманды коргум келди! Аны менен жолугушуп суйлошсомбу деп ойлоп калдым. Гулмира экообуз бир куну алар кеткенче, аяш энеме айтпай барып келмей болуп суйлошуп алдык. Кычагандай ошол куну Алмаз жумуштан чыксак мени кутуп жолдун четинде машинасында отуруптур. Биз машина менен жолго чыгып бир аз айдаганда эле, ал бизге сигнал берип калды. Гулмира отуп барып анын алдына токтоду. Экообуз музыканы жай коюп алып угуп отурсак, ал бир убакта машинасынан тушуп биздин машинага басып келди. Келип эле арткы эшикти ачып, ичине кирип отуруп жатып
-Кандайсынар? деди. Мен унчукпай алды жакты тиктеп отура бердим.
- Кел Алмаз! Озун кандайсын деп Гулмира башын артка буруп, ага карап кулуп калды.
-Жакшы, акырын журом деп экоо аны муну суйлошуп отуруп калышты. Бир аздан сон Алмаз мага
- Алтынай, эртен дем алыш кунго Атам экообузду уйго келип кетсин деп айттырып жибериптир. Ошондуктан сага келдим. Азыр эле жумуштан нары кетсекпи дейм деп калды. Гулмира мени карап калды. Мен Алмазга жиним келди, экообуздун ортобузда эч нерсе болбогондой суйлоп жатканына. Тапкан экенсин, сен жур десен эле кете бере турган адамды дедим ичимден. Унчукпай отура бердим, кайнатамды шылтоо кылып жатса керек деп ойлодум. Алмаз машинадан тушуп, мен отурган тараптагы алдынкы эшикти ачып,
- Кел, туш эми деп мага карады. Мен анын жузуно карап да койбодум. Туз отурган ордумдан кыймылдабай туруп
- Мен барбаймын, дедим.
- Ал эмне дегенин Алтынай? Атам чакырып жатат! деди Алмаз унун бир аз которо. Мен кабагымды бир аз чытый жаман коздорум менен аны бир тиктеп алдым да, Гулмирага карап
-Кеттик Гулмира, эмне турабыз! дедим. Гулмира машинаны от алдырып жоной бергенде, Алмаздын жини келип эшикти тарс! деп жаап салып кетип калды. Мен эшиктин катуу жабылган унунон чочуй туштум да, артынан Гулмира экообуз бырс кулуп жибердик. Жолдо баратып да Алмазга кулуп эле калдык. Биз ошол кетишибизде туура Аманга бардык. Келсек кечкисин биз ойлогондой жакшы Амандын жанында эч ким жок экен. Мен кирип Аманды коруп ыйлагым келип кетти. Анын башы бинт менен оролуп танылып, бир жак колу, ичи кокурогунон бери танылуу экен. Аман козун жумуп алып жаткан экен. Мен керебеттин жанындагы столго акырын келип отурдум. Амандын керебеттин четинде бош жаткан колунун устуно, колумду акырын койдум. Ал ошол замат козун ачып, мени коруп
- Алтынай! деди. Мен озумду кармаганга кыйла аракет кылдым. Ошентсе да болбой эле коздорумо жаш тегеренип кетти.
- Аман кантип калдын? дедим анын соо колун колдорум менен кармалай кулумсуроп. Ал менден копко козун албай тиктеп турду.
- Мени кечирип кой Алтынай! Мен сени билбестен ...
- Аны конулуно алба Аман! суранам сенден деп жибердим мен.
- Мен келип силерди коп кыйнап койдум, баланарды да мен жок кылдым! Ал учун озумду эч кечире албай жатам!
- Аман, мандайга эмне жазылса, ошону коробуз! Озунду ал учун эч куноолобо!
-Келбегенге жакшы эле аракет кылып жаткам, бирок эч кучум жетпей койду. Сени унуталбай кыйналып кеттим Алтынай! деди Аман.
- Тушуном Аман! Биз эми экообуз бири бирибизди эч качан унутпайбыз, суйуубузду журогубуздун теренинде омур бою таза, тунук бойдон сактайбыз! Сен коп капа боло бербе Аман! Баары жакшы болот. Сен созсуз бактылуу болосун! Мен ага ишенем дедим. Бул жолу Аман экообуз коп жакшы нерселерден суйлошуп отурдук. Аман дагы аз да болсо кокурогу бошоп, конулу которулуп калгансыды. Буга чейин да ал Алмаз менен кундо суйлошуп жургонгобу билбейм, айтор Аман озун кыйла жакшы кармап, тагдырга айла жок баш ийгенсип калыптыр. Мен Аманга эртен да кечкисин ушул убакта келээримди айтып чыгып кеттим. Аз эле отургандай болгом, бирок чыксам Гулмира, аябай узак отурдун деп калды. Мен озумдон озум конулум которулуп, озумду женил сезип уйго кубанычтуу кайттым. Мен эми Аманга кунуно кечинде барып жолугуп журдум. Аны Гулмирадан башка эч ким билбейт. Амандын да конулу которулуп, башкалар менен да жакшы суйлошуп калыптыр.
-Айрыкча апама таарынып коп жакшы суйлобой жаттым эле, сен кеткендин эртеси апама эркелей жакшы суйлоп калдым. Суйунгонунон апам ыйлап алыптыр деп Аман кулуп айттып берди. Билбейм биз бул кундордо Аман экообуз бири бирибизди коруп, суйлошуп отурганыбыз учун эле жаш балдарга окшоп суйунуп, ото бактылуу болуп журдук. Жумушта журуп да Аманды тынбай эстеп аны менен, журогум аркылуу суйлошуп жаттым. Жумуштан чыгып ага бараарым менен эле
-Аман сен мени бугун туйдунбу? Менин журогумдон сени эстегенимди сездинби? дейм ага куло карап Аман мени копко тиктеп туруп
- Ооба Алтынай баарын билип сезип жаттым. Сен жумуштан чыгып мага карап келаткандагы ар бир кадамындын дабышы менен чогуу, менин журогум согуп турду дейт, ал мага жаркылдай кулуп. Экообуз каткырып калабыз. Бугун да Гулмира экообуз жумуштан чыгып машинада Аманга жоноп калдык. Экообуз Араванский районго келип, мен Аманга кооп роза гулдорун сатып алдым. Гулдордун тусун жалан ак жана кызгылтым(розовый) тусто алдым. Гулмира мени карап бир нерсени эстегенсип кетти
- Жур Алтынай, мен сага азыр бир нерсени коргозом деп, алыс эмес жердеги магазинге шашып кирдик. Кирип эле ал жерден, чонураак келген соонун ваза сатып алдык. Аманга барсак ал мени бугун келбейт деп ойлогон экен. Бизди коруп эле суйунуп кетти. Биздин белекти коруп рахматын айттып розаларды тиктеп эле туруп калды.
- Алтынай сенин жакшы коргон гулун деди Аман мага карап кулуп
- Ооба Аман! Сенин эсиндеби? Сен мага башкы курстарда окуп жургонубуздо розаларды жалан ушул тустордо берип жургонсун. Качан гана суйуунду билгизе баштагандан кийин гана кызыл туско отконсун дедим. Ал экообуз кулуп тиктешип турдук.
- Аман бул розаларды кечээ атайын гул саткандарга жолугуп, сен учун бугункуго бир кун мурда дайындагам! Бул розаларды коргон сайын, сен мени коруп турасын!, Бул розалардын сенин жанында турганы, менин сенин жанында турганым! Эртен сага келе албасам керек дедим ага жылмая карап. Биз вазага розаларды салып Аманга туш коруноо жерге коюп койдук. Гулмира чыгып кеткенден кийин мен Аман менен бир сааттай суйлошуп отуруп анан чыктым.
Жолдо машинада уйго баратып ичимен мен Гулмирага аябай ыраазы болуп жаттым. Бул кундору мени бир гана ушул Гулмира тушунот. Андан башка эч ким, бир да адам мени тушунбойт. Болгон сырымдын баарын ушул билет. Чындап эле Гулмира кандай адамга турмушка чыгат экен? Жакшы адамга жоолугуп экообуз омур бою ушинтип катташып журсок жакшы болот эле! Гулмирасыз менин жашоомду элестетиш ото кыйын. Айрыкча Алмаз менен болгон оор кундорумдо дайыма ушул Гулмира мага ото керек экендигин сезип турдум.
Уйго келсек бизди Алмаз, аяш энем менен суйлошуп чай ичип кутуп отурган экен. Саатты карасам тогузга жакындап калыптыр. Анын устуно кыштын куну карангы эрте кирет эмеспи. Биз кирээрибиз менен эле Алмаз бизге карап
- Тундо кеч калып каякта журосунор? деди.
- Кечинде десен! Тун боло элек, саат эми тогуз болуп жата деп Гулмира Алмазга ошол жерден эле жооп берди. Ал унчукпады. Мен ага конул да болгонум жок. Сырткы кийимдерди чечип туура Гулмира экообуздун болмобузго кирип кеттим. Бир аздан сон Гулмира кирип кийимдерин которуп жатып
- Алмаз сени алып кеткени келген окшойт деп калды.
- Гулмира, чынын айтсам Алмаз менен бир да суйлошкум жок. Аман кеткенче силердикинде эле жашап турсам жакшы болот эле дедим.
- Жур анда чыгалы, апам сени ээрчите чык деген болчу деп Гулмира мени кутуп калды.
- Гулмира озун эптеп бир айласын тапчы, мен чыкпай эле коёюн деп, чыкпай койдум. Ал чыгып кетээри менен мен диванга тошогумдун устуно эле бутумду узун сунуп кыйгачыман тетири карап жата кеттим. Колумду башыма коюп алып Амандын бугунку розаларды тиктеген коздорун ойлонуп жаткан элем. Бир убакта эшик ачылып бироо киргендей болду. Гулмирага окшобойт. Алмаз экенин билдим да унчукпай жата бердим. Ал келип менин жаныма отуруп бир колу менен мени белимден кучактай отурду.
- Алтынай жур уйго кетели! Уйдон мен сага баарын озум тушундуруп айттып берем! Билем сен неге мага капа болуп жургонунду, аяш энем мага баарын айтып берген. Экообуз аны уйдон кенири суйлошобуз деп ал менин колдорумду кармалай баштаганда, мен ордумдан туруп кеттим. Анын жузуно бир да карабадым. Чачыгымды алып
- Алмаз мага азыр убара болбо, мен кетпейм деп кыска суйлодум да ваннага сууга тушкону кирип кетип калдым.
Алар эмне деп суйлошушконун билбейм , мен суудан чыксам Алмаз кеткен экен. Аяш энем мага озунчо кейип калды.
-Алмаз экоондун уйлонгонунорго эми аран эле торт ай болуп жатат. Силердин мындай узакка таарынышып жургонунор туура эмес. Алтынай кийинки жашоону да ойлон кызым. Жакшы жашоо учун экоон эки жактан аракет кылышынар керек. Алмаз сени капа кылганы менен ошончолук, сен учун коп жакшы жумуштарды да буткорду. Ал жагын да эсепке ал. Мен Алмазга айтып жаттым эле. Алтынайды ээрчитип алып Аманга жолугуп келгиле деп. А сен кетпей койдун, дегенде биз Гулмира экообуз бири бирибизге тиктеше кулуп койдук.
Эртеси куну мен чындап эле Аманга баралбай калдым. Анын эртеси куну
жумушта журсом, телефонго чакырып калышты. Алсам оорууканадан экен. Медик кыздардан окшойт.
- Бугун Аман акени кутуусуздон эле оорууканадан чыгарып кеткени жатышат. Сизге кабарлап кой дегенинен чалып жатам деди. Менин журогум каттуу согуп кетти. Чуркап эле Гулмирага жеттим. Ал да ордунда жок экен. Копко кутуп калдым. Чыдабастан озум эле жоноп кетмекчи болуп жатканымда ал келип калды. Мен аны шаштырып кирдим. Ал жетекчибизге кирип кармалып жатып узаакта чыккандай болуп кетти. Же ото шашканга, мен учун ошондой болуп жаттыбы билбейм. Экообуз жолдо машинада баратканыбызда менин журогум Аман менен акыркы коштошууга кетип жатканын сезгенсип турду. Менде кандайдыр бир ички жан дуйномдон куч пайда болуп озумду токтоо кармап терен ойго чомулуп унчукпай бара жаттым. Аман экообуздун россиядагы алгачкы суйуубуз бактылуу кундорубуз коз алдыма тартылып жатты. Кышында мен, Аман, Настя болуп учообуз куушуп ойноп жатаканага кирип келдик. Карасак биздин болмого артыбыздан Аман да кирип келатыптыр. Эшикти жаба койсом, ал бутун ортолукка бурчка коё коюп, эшик толук жабылбай калды. Аман сыртынан, биз Настя экообуз ичинен эшикти туртушуп жатып Аман кучтуулук кылып бизге кирип келди. Учообуз алышып ойноп каткырып жаттык. Негизи эле акыркы курста Аман биздин болмодон кетпей журо берчу. Жаны жыл кундордун биринде Настя жигити менен ээрчишип кочого чыгып кетип калышты. Биз Аман экообуз жалгыз калдык. Мына ошол куну Аман мага суйуусун ачыкка чыгарып айткан болчу. Бешинчи курста!
- Алтынай окууну бутсок мен сени Колго алып кетем деди Аман. Мен анын жузуно карадым. Козубуз тиктешип туруп калдык.
-Кетесинби мени менен? деди эки колумдан ала кармап озуно карай тартып. Мен эмне дээримди билбей аны жалдырап эле тиктеп тура бердим. Аман мени мандай чачымдан сылай бетимен акырын суйуп отту. Башымды Амандын кокурогуно жолой, анын кучагында ойлуу турдум.
Мына ошол кундон кийин мен озумду канчалык Амандан алыс кармап, ага болгон суйуумду мойнума алгым келбей жургон менен, бирок журогум Аман деп согуп, аны кантип катуу суйуп калганымды озум да билбей калдым.
Гулмира экообуз машина менен оруукананын короосуна чейин кирип бардык. Ал куну декабрь айы болгону менен Ошто кун чыгып жылуу болуп турган болчу. Мен жакалуу тонумду кийип чачымды жазып таштап койгон элем. Машинадан тушуп жатканыбызда эле нары жакта ар жерде экиден учтон болуп суйлошуп турушкан адамдар бизди карап туруп калышты. Биз аларга карап басканда эле алдыбыздан Нуралы менен Айнагул утурлап калышты. Алар менен учурашып жатып байкасам, Алмаз менден козун албай алыстан мени тиктеп карап туруптур. Жанында чогуу иштеген досу Азамат турат.
- Эч кимди ичине киргизбей жатышат. Тездетпесе самалёттон кечигип калышат. Азыр Амандын озун алып чыгышат деди Нуралы. Тез жардам машинасын даярдашып арткы эшиктерин ачып коюшуптур.
- Эмне анчалык тездетип салышты, дагы бир аз убакыт жатыш керек эле го? деп сурады Гулмира.
- Калганын Фрунзеден дарылашат. Амандын самалётто кеткенге ден-соолугу туура келбей жаткан болчу буга чейин. Акыркы кундору жакшы жылыштар болуп, бугун ушинтип ойдо жок жерден эле чыгарып жатышат деп Нуралы бизге айтып калды.
Жанатан бери мени унчукпай карап турган Айнагул
- Алтынай кайнатанды кордунбу? Ал киши да ушул жерде деди. Мен чочуп кетип эле жакшылап байкасам аяш энем менен кайнатам четирээкте отургучта нары жакты карашып , экоо суйлошуп отурушкан экен.
- Мен анын келишин билген эмесмин дедим. Алардан бери дагы бироолор бизден козун албай, бизди тиктеп турушкандай болуп кетти мага. Аларды карай албай койдум. Амандын апалары болуп журбосун деген ой кетти мага. Ангыча эле ооруукананын эшиги ачылып ак халатчандар керебетте Аманды жаткан бойдон алып чыгышты. Жанында бир аял бир букет кызыл розаларды которуп алып алар менен чоогуу чыкты. Мед.айым кыз биз берген вазаны роза гулдору менен чогуу алып чыгып машинага салып койду. Баары Аманды коздой басып келишип чогулуп калышты. Кайнатам аяш энем экоо биринчилерден болуп Аман менен коштошуп четке чыгышты. Андан сон калгандары. Анан биз Гулмира экообуз Амандын жанына келдик. Аман бизге карап кулуп эле аялдын колундагы кызыл розаларды мага бердиртти.
- Алтынай бул розалар сага! Бул менин тайэжем деди гул берген эжени карап. А бул менин апам деди жанындагы аялды корсотуп. Баарыбыз кулуп эле тиктешип туруп калдык. Амандын тай эжеси мага карап
- Алтынай, чындап эле татына, сулуу кыз экенсин! Алмаз сени деп! Сен учун коп жакшы иштерди бутуруптур. Алмаз чынында азамат жигит экен! Биз ага аябай ыраазыбыз! Алмаз экоон кооп балалуу болуп, бактылуу болгула деди. Мен ошол учурда бир нерсени эстеп кеттим. Шашып эле мойнумдагы озум сатып алган алтын чынжырды Гулмиранын жардамы менен чечип алдым. Колумдагы гулду Гулмирага кармата салып, Амандын колун кармап, анын алаканына чынжырды салдым да манжаларын кайрып жаап койдум.
- Аман бул Гулжан экоондун кызына менден белек болсун дедим ага жылмая. Аман экообуз кулуп эле тиктешип турдук. Ал мага
- Рахмат, Алтынай деп, эки козун жумуп койду. Бир убакта Аман Алмазга карап соо колун сунду. Экоо унчугушпай эле колдорун катуу кысышып коштошушту.
Аманды машинага салышып апасы тай эжеси баарыбыз менен коштошуп, алар менен чогуу Нуралы менен Айнагул Азаматтын машинасы менен аэропортко чейин узатканы кетишти. Машиналар журуп кеткенден кийин аларды артынан узатып карап турдук. Аман менден узаган сайын менин журогум бошоп ичинде эч нерсе калбай калган бош буюмдай болуп ээнсиреп турду.
- Кош, Аман! Кош жаным! Кош менин суйуум! деп мен ичимден кайталап жаттым.
Кетейин деп турган ордумдан эле аркага бурулдум. Карасам мени Алмаз артымдан жанатан бери карап турган окшойт. Экообуздун коздорубуз тиктешип туруп калдык.
- Алтынай, жумуштан чыгышына мен барып калам. Уйго барып атамдарга ыссык тамак даярдап бер. Алар эрте менен эрте уйго кирип келишиптир, деди ал. Мен унчукпай эле анын алдынан отуп кеттим. Мен кайнатам менен аяш энемдин жанына басып келдим. Алар бизден кыйла алыс басып кетишкен экен. Учообуз суйлошуп туруп калдык.
- Алтынай кызым, биз келсек сен уйдо жоксун го? Дем алыш кундору келип кеткиле деп чакыртсам барбадынар. Энен экообуз атайын силерден кабар алганы келген элек, деди кайнатам. Мен эмне демек элем. Унчукпай эле туруп калдым.
- Бугун биздин кызды жонотуп жибериниз, уйго барсын деп кайнатам аяш энеме карады.
- Ооба! Бугун барат. Алмаз келип алып кетсин деди аяш энем.
Биз Гулмира экообуз машина менен жумушка шашып жоноп калдык. Аяш энем кайнатамдар менен суйлошуп калып калды. Машинада баратып Гулмира музыканын унун бир аз которуп койду. Мен Аман берген розаларды колума кармап алып Аманды ойлоп, ичим эншерилип бара жаттым. Мен эми Аманды эч качан корбойм!. Биз эми эч качан жолугушпайбыз! Менин козумдон эми сызылып жаш агып жатты.
Кечинде жумуштан чыгышыма Алмаз келип мени уйго алып барды. Уйго кирсем уйдун ичи жылуу болуп ашканада казан кайнап тамактын жыты буркурап келип турду. Кайненем байкуш биздикине биринчи жолу келиши эле. Эрте менен келип уйдун ичин жууп тазалап баарын жыйнап иреттеп, биздин келишибизге тамакты даяр кылып кайнатам экоо, бизди кутуп отурушкан экен. Мен келип эле кийимдеримди которуп башыма жоолугумду салып ашканага чыктым. Кайненемди чон болмого кайнатамдын алдына киргизип, аларга тамактарын берип этекте чайын куюп берип отуруп калдым. Телевизор коргончо андан мындан кеп козгошуп суйлошуп отурганыбыз менен алар Алмаз экообуз жонундо эч нерсе деп айтышпады. Тамак ичилип буткондон кийин Алмаз, бугун тундо жумушта болоорун айттып уйдон чыгып кетти. Мен тамак ичкен столдун устун жыйнап, ашканага кирип жумуштарымды буткоруп журдум. Жатаар убак болгондо аларга жатып эс алганга жай даярдап бердим. Кайненем экообуз озубузчо суйлошуп отуруп калдык.
- Алтынай кызым, Алмазга таарынсан, эми антип кетип калба! Андан коро биздин алдыбызга бар. Алмаз менен озубуз суйлошобуз. Турмушта ага окшогон ойдо ылдый нерселер али коп болот. Болор болбоско кетип калып, озунду да, бизди да уят кылба балам! Турмушка чыдасан, анан турмуш болот. Анын устуно биздин оорубузду колдон, женилибизди жерден алып бизге жардам берчу ишенген балдарыбыз Алмаз экоонсунор. Биз силерге таянып, силерден коп жакшы нерселерди умут кылып журобуз. Атандын достору баары неберелуу болушуп, алар мектепте окуп калышкан. Биз да аларга окшоп небере коруп, небере жытын жыттасак дейбиз деп дагы ушул сыяктуу коп создорду кайненем суйлоп отурду.
Мен чынын айтсам боюман тушуп калган балага бир да капа болуп, чымындай да окунуп койбодум. Оюма да албадым эле. Менин ал кундору оюмда бир гана Аман болуп жаткан!. Анын устуно убагында толук дарыланып чыкпадым. Корсо ошол жаанда мага катуу суук откон экен. Анын азабын кийин коп тартып, козумдун жашын коп токтум. Бала деп баланын артынан кандай гана кундорду корбодум. Ичим куйуп орт болуп журдум!
Уландысы бар. ushunu okup turgula kaineneme chai berip koioiun. meni urushpai turgula