meDaline Өздүк маалымат
- Тайпасы:
- Кыймылы жок
- Билдирүүлөр:
- 162 (0,07 күнүнө)
- Активдүү форуму:
- Жүрөк сыры (41 билдирүүлөр)
- Катталган:
- 18 Июль 18
- Кароолор:
- 22 772
- Соңку аракети
- 15 Апр 2020 22:23
- Учурда:
- Offline
Маалымат
- Статус:
- Карапайым
- Жашы:
- Белгисиз
- Туулган күнү:
- Январь 1
- Кызыгуусу:
-
Медицина.
Адабият жана поэзия. - Жынысы:
- Аялзаты
- Калаасы:
- Жакшы адамдар арасы
Байланыш маалыматтар
- E-mail:
- Жашыруун
- ICQ:
- Mydearzh
Мага баш баккандар
-
Eka.kg
21 Дек 2021 - 21:25 -
beka-97
23 Май 2020 - 04:01 -
bessmertiy
03 Май 2020 - 12:17 -
Karimova1993
24 Апр 2020 - 21:37 -
Armin_97
24 Апр 2020 - 13:32
Мен ачкан темалар
-
Сүйүктүүңүздүн кесиби?
Жазылган күн: 19 Фев 2019
Бул темага уй-булолуулор эле эмес, бойдоктор деле оз ой-пикирин калтырса болот:
Суйуктуунуздун кесиби кандай? Кайсы кесиптин ээси болсун деп кыялданчу элениз? Же кыялданасыз?
Жолдошунуз|Жубайыныз менен кесиптеш болуу жагабы?
Мына ушундай. Тема "колдонууга" берилди!) -
"Делбирим"
Жазылган күн: 22 Дек 2018
2018- жылдын 6- декабрынан тарта Кыргызстандын жана Өзбекстандын кинотеатрларында Ч.Айтматовдун "Кызыл жоолук жалжалым" повестинин негизинде тартылган "Делбирим" кинотасмасы көрсөтүлө баштады.
Каармандарга жан берген актёр-актрисалар:
Элина Абай кызы, Мадина Талипбек, Адиз Раджабов и Улугбек Кадыров.
Режиссёр : Сарвар Каримов
Эми ушул тартылган тасма боюнча өз оюнуздарды жаза кетсениздер? Тасма купулунузга толдубу? Кандай таасир калтырды? -
Өлүмдү эсте!
Жазылган күн: 11 Авг 2018
Оо, дуйно, сен эмнесин?
Чынын айтчы!!!
Азгырыкпы, же кумар?
Мага каспы?!!
Артындан сая кууп адашкандар,
Бараары беленденген терен жарбы???
******
Оо, Жараткан! Мени бул дуйного жаратканына, алты саным аман жаратканына, бутундой дуйного алмашкыс бир тууган, уй-було бергенине чексиз шугур! Тунун ибадатсыз откоргон, Кунун амалсыз кечирген кулунду кечире кор! Бугун дагы бир ирет мага олумду эскерткенине ыраазымын! Жакындарымдын Омурун узун кылгай элен. Сен улуу Затсын. Сен торолуучу да, тороочу да эмессин. Олбойсун, картайбайсын. Адашпайсын! Бир кун созсуз олоорун билсе да, дуйно артынан ээрчиген бизди, акылсыз пенделеринди кечир!
Кун эмнегедир буркоо. Асманды туноргон булут каптаган. Башыма жоолукту бекем байлап, ашканада идиш-аяк жууп журом. Ызы-чууга караганда, уйубуздо мейман бар. Кыязы, биздикинде маараке болуп жатат. Канчалык аракет кылбайын оз уйумдо эмне болуп жатканын биле албадым. Кызык, мага эмне болгон??? Тушунуксуз! Бирок, мен жумушумду уланта бердим.
Ашкана артында коп жыл жашаган жангак дарагы боло турган. Ал жактан инилеримин урушуп жаткандай добушу угулду. Акырын ун чыккан тарапка коз чаптырдым. Жок, Жаратканга шугур, айланайындарым, ойноп жатышыптыр. Ооба, экоосу жарыша чоноюп, бой жетип калышса да ойноп жатышат. Оюнкараактарым. Бир туугандарымды коруп, жан дуйномдогу будомук , тумандуу ойлор тарап, бир заматта конулумду жылуулук ээледи.
- Койгула эми. Уят эмеспи! Уйдо конок бар экен. Барып атама каралашсанар. Же тээтигил шиберге баргыла, жылуураак экен,- дедим.
- Жок, эже, бизге ушул жер эле жакшы. Карасаныз, чоптору бийик осуптур,- деп ордунан туруп келаткан инилерими коруп журогум кабынан чыгып кете жаздады. Анткени, алар табытка окшогон, бирок ону ак катуу нерседен туруп келатышты.
Корктум, ыйладым!
-Тургула, бул эмне кылганынар! - деп экоосун боорума кысып, катуу кучактап алдым. Байкуштарым мени аяп:
- Эже, ыйлабанызчы. Бул оюн эле,- дешет. Оюндарын токтотуп, жумуш жасаганы жибердим экоосун. Башым кызыктай тегеренип, козумо эч нерсе корунбойт. Артыман бироо андыгандай. ..
Арандан зорго илкий басып келаттым. Короодо асылган чон казандын биринде палоо, экинчисинде шорпо бышып жатат. Ошонун эле жанында самоордо чай кайнап атат. Берирээкте чон атам ойлуу, эмнегедир тынчсыздана ары-бери басып жатат. Оо, Аллахым! Озун сактай кор! Ооба, мен чон атамын оюн окудум! Бул кандайча болгонун озум да тушунбойм. Адамдардын оюн окуй алчу эмесмин, бирок кантип?!
Атам (чон атам) озунун олоорун билет. Ооба, ал азыр туболук уйкуга кетет! Акылы менен кенешип жаткандай, бизди ойлоп жаткандай. Эх, атаке, бизди ойлоп журуп карып кеттин го! Жашын алтымыштан ашса да, кайраттуусун, кучтуусун. Уйдун да, ишкананын да жугун бирдей которуп келесин. А бирок, бир аз убакыттан кийин сен бул дуйно менен кош айтышасын. Аны сен, анан Мен гана билем...
Ал бир да сыр билдирбей мурдагыдай эле сурдуу, кайраттуу бойдон мааракеде баш-коз болуп журот. Ошол убакта ыйлап, кыйкырып жатам. Же козумон жаш чыкпайт, добуш угулбайт. Чуркап барып атамды акыркы ирет кучактап, коз жашымды дайрадай агызып, акыркы жолу маектешким келди. Акыркы жолу мени качан кучагына алганын эстей албайм. Торт жашымда, балким беш...
Анткени, ал киши онойчулук менен сезимдерин сыртка чыгарбаган, оор басырыктуу киши эле. Канчалык жанына баргым келсе да, сурунон коркуп турдум. Атам да менде созу барчылап, кайра-кайра мен тарапка кылчактайт. Бир созу бардай. Эмнени айткысы келип турганын билип турдум.
Чон энем, апам, атам (оз атам) корунбойт. А менин ичимде дале болсо бурганак, дале дайра болуп аккан коз жаш! Канчалык чон атам тарапка басууга аракеттенсем да, кадам шилтей албай кыйналам.
Ангыча унаа менен апам-атамдар келишти. Шилтенбеген кадамдар шилтенип, аларды коздой чуркап жонодум. Ыйлап алгам буркан-шаркан тушуп. Тан калган ата-энем бир саамга унчукпай туруп, баарын сурап башташты. Жана эле бир да тамчы куюлбаган коз жаштарым токтолбой агып жатты! Ыйлап жатып аран баарын тушундурдум:
- Ата, чон атама айтыныздарчы, дуба окусун. Акыркы жолу дуба окусун!- дедим кайраттуу(Чон атам намаз окуган, динге да жакын адам).
- Жок, азыр врач чакыртабыз.
Чон атама кайрыла:
- Ата, врач чакырталы, карап корсун!
А чон атам башын чайкай мыйыгынан куло:
- Жок, уулум, убара болбогула. Баарыбир мен бугун бул жарыктык менен кош айтышам!
Ал мени дагы бир ирет эрктуулугу менен тан калтырды. Уккан создорумо жашып, дагы ыйлай баштадым...
Козумду ачсам, керебетте ыйлап жатам. Кудайга мин мертебе шугур, тушум экен!!!
Сабактан ооруганыма байланыштуу жооп сурап келип, козум илинип кеткен тура!
"Жараткан бугун мага олумду эстетти" деп ойлоп отурдум. Бирок, андан да маанилуусу Мен чон атамды чындап жакшы корооруму билдим! Бир да жолу ага "Сизди жакшы кором",- деп айтпаптырмын. ..
Бир эле туш мени терен ойго салып койду. Ушунчалык кыйналып чыктым. Олумду, ажалды коп ойлой турган болдум. Биринчи жолу жакындарымды жоготуп алуудан чоочуладым! Олумду эстегиле! Олум бир кун баарыбыздын башыбызга келээри анык! Бул жалган дуйнодо жакындарынардын конулун оорутуп алуудан абайлагыла!
Сиздерге суроо: Бир кундо олум жонундо канча жолу ойлоносуз? Же ушундай тушторду коп коросузбу?...
Комментарийлер
betatek-2011
04 Фев 2019 - 01:08