Кайнатанын каргышы.
Назгул Калмамбетова
1-болум
-Сен ушуну кормоксун!
-деп урушуп кирди ыйлап аткан Кларанын энеси. Тилинен бирди коросун го деп дайым айтчу элем. Мен айткандай эле болду. Жакшынакай куйоон, устундо зангыраган чон уйун, оокат кечен, малдарын, уулун бар эле. Каяктагы карыган кайнатана тенелип, козунду май басып, кооп, эми мынтип ажырашып, бышактап ыйлап олтурасын!
Мен башында эле какшап айтпадым беле кайнатанды сыйла деп. Мына, Рахман озу келип, сени менен жашпбайм, катуу конулум калып калды деп отурат. Эми сен уулун менен каяка барасын. Тийбе деген биздин созубузду укпай тийип алдын эле Рахманга. Анын жакшынаакай уйбулоосун бузуп, аялын кетирип! Эми эмне болдун жыргап кеттинби? Мына сенда ошол аялдай эле ажырашканы турасын деген энеси Клараны урушуп атты.
-Мен чын эле Рахманга, кайнатам менен бекер урушуптурмун.
Корсо ырыскымды тепкен турбайымбы.
Эми эмне кылам?- деди козунун жашын агызан Клара энесин карап.
-Эмне кылмак элен, куйооно бар. Уйдон эч жакка чыкпайм деп кетпей кой деди агасы.
-Чын эле кетпей койсом эмне кылышат экен? эмне учун мен балам менен кочодо калышым керек да, Рахман уйундо каргыш тийген какбаш атасы экоо жыргап жатышы керек! Жок мен кетпейм, дагы анча-мынча кутом, эгерде келбесе эзум барам да кетпей, чыкпай коём! Деп клара кекене суйлонду.
-Озун бил бирок Клара жакшылап угуп кой, Рахмат менен ажырашсам жыргап кетем деп ойлобо. Андан артык куйоону таппайсын деген энеси кызына акыл кенешин айтып атты.
********
Арадан билинбей эле убакыт биринин артынан бири отуп атты. Рахман Клараны качан келип оокат-кечесин алып кетет деп кутсо, тескерисинче Клара да качан Рахман уулум экообузду келип алып кетет деп кутуп журду. Ал эми Рахман болсо, кунуго телефон менен Зейнеп экоо суйолошуп, келечекке пландарды тузуп журушту. А тугул бир курдай Рахман шаарга барып Зейнептин ата-энеси менен таанышып келгенге улгурду. Зейнептин ата-энеси Рахманды мандайы жарык, тушунуктуу,
токто муноз, жаешы бала экен деп кенешин айтышты. Рахман дв Зейнептин кызы да жакшы коруп, а тугул ата деп айтып калды.
- (18 бет)
- 1
- 2
- 3
- →
- Акыркы бет »
Кайнатанын каргышы
#3 07 Март 2015 - 22:43
Уйдо аял киши жок Таабалды карыя чындап жудой баштады. Уулу эртен менен эрте жумушка кетет да, кечинде келет. Айылдагылар Рахман менен Клара урушуп, ажырашып жатышыптыр деп оздорунчо боолголоп, ушак чыгарып алышты.А тугул Клараны алиги мектептин дироктору менен жургон жеринен Рахман кармап алып кууп чыгыптыр деп бири айтса, экинчиси кайнатасы экоо очошуп, батышпай кетишиптир деп айтып жатышты. Таабалдыга кошуна кемпир Токтобубу да бир курдай келип, уккан ушагынын чын-тогунун сураган эле. Келини-уулунун таарынышып жургонунон башка эчнерсе айткан жок, Таабалды.
Бир куну кечинде жумуштан келген Рахман атасына карап: -Ата мен сиз менен акылдашайын дедим эле -деп калды.
-Угуп атам уулум. Эмнени айтайын дейсин? деди Таабалды карыя.
-Клараны кутсом андан дайын жок. Тигил Марямды чакыртып уйду кичине ирээте келтирип, анан Зейнепти алып келсемби деп ойлонуп атам деди.
Зейнеп шаарда жашаган келин экен. Ал айылдын турмушуна коно алат болду бекен? деди Таабалды карыя тынчысыздана.
-Ал шардп осуп-чонойгон эмес айылдык эле карапайым уйбулоодо туулуп оскон. Мектепти бутуп, шаарга келип окуп, анан ошол жакта жашап калган. Айылдын шартына деле конуп, жашап кете алат болуш керек. Мумкун бул уйдуу сатып, шаарда кантседа жашоо женил эмеспи , ошол жакка кочуп барып, уй сатып алвп жашасакпы деп ойлоп коём. Эми убагы келгенде коробузго деди Рахман.
-Озун бил уулум, кандай жашашан да сен бактылуу болсон болду. Менин осоорум калган жок, олоорум калды. Ары карар кетсем да сенин бактылуу жашап атканынды коруп, тынчыраак олойун,-деди Таабалды.
Бир куну кечинде жумуштан келген Рахман атасына карап: -Ата мен сиз менен акылдашайын дедим эле -деп калды.
-Угуп атам уулум. Эмнени айтайын дейсин? деди Таабалды карыя.
-Клараны кутсом андан дайын жок. Тигил Марямды чакыртып уйду кичине ирээте келтирип, анан Зейнепти алып келсемби деп ойлонуп атам деди.
Зейнеп шаарда жашаган келин экен. Ал айылдын турмушуна коно алат болду бекен? деди Таабалды карыя тынчысыздана.
-Ал шардп осуп-чонойгон эмес айылдык эле карапайым уйбулоодо туулуп оскон. Мектепти бутуп, шаарга келип окуп, анан ошол жакта жашап калган. Айылдын шартына деле конуп, жашап кете алат болуш керек. Мумкун бул уйдуу сатып, шаарда кантседа жашоо женил эмеспи , ошол жакка кочуп барып, уй сатып алвп жашасакпы деп ойлоп коём. Эми убагы келгенде коробузго деди Рахман.
-Озун бил уулум, кандай жашашан да сен бактылуу болсон болду. Менин осоорум калган жок, олоорум калды. Ары карар кетсем да сенин бактылуу жашап атканынды коруп, тынчыраак олойун,-деди Таабалды.
#4 07 Март 2015 - 23:52
Эртеси куну эле Рахман карындашы Марямдын айылына телефон чалып, суйлошуп уйго еелип кет деди. Атасынан сарсаана болгон Марям эки-уч кун отпой эле кичинекей уулун жетелеп келип калды. Уйго келип иштин чоо-жайын толук атасынан укту. Ал деле женеси Клараны анча жактырчу эмес, кечинде келген агасы менен суйлошуп:
-Башка аял алам деп жатыптырсыз, озунуз жакшылып ойлондунузбу? Дагы жанылыштык кетирип алып, бактысыз болуп журбонуз деди.
Эми жанылышкан жокмун гр деп ойлоп атам деди Рахман.
Ай ким билет .... Озунуз билиниз дечи. Бирок , улам-улам эле аял ала бересизби? Албетте, Клара женемди жакшы деп айтпайм. Ошентсе да аялдын саны кобойтпосо деген эле ой.-деген Марямга Рахман:
-Артка жол жок. Мен Зейнеп менен суйлошуп койдум. Сен уйду бир сыйра жыйнап тазаласан, кийинки жуманын аягында уйлонолу деп жатабыз деди.
Бул учурда Клара да кийинки жумага чейин кутом, Рахман келбесе озум барам деп ойлоп аткан эле.
Рахмандын карындашы Марям кайындарына эки жумача журуп, анан барып калам деп кат жазып жиберип, озу уйду жууп тазалап, бир сыйра актап, жаны келет деп, анын камын коро баштады.
Байкуш апам тируу болсо, ал Рахман байкемдин дагы уйлоном дегенине эмне демек эле деп калды бир куну кечиндк тамак ичип олтурган Мариям.
-Эмне демек эле, кызым. Ал деле мен сыяктуу Рахманды озун бил деп айтмак болуш керек. Байбичем коз жумаарынын алдында:
-Абышка сага убал болуп калабы деп корком,-деген эле. Корсо ал баарын алдын ала сезген тура деп Таабалды кобурады. Энесин эстеген Марям козуно жаш алып, ыйлап жиберди:
-Байкуш апам баарыбызды чонойтуп, эрезеге жетекирип, эчкимибиздин жакшылыгыбызды корбой калды. Биздин чайыбызды ичип,тордо олтураар кезинде кетип калбадыбы деди.
-Кемпирим кетпей эле мен кетсем болмок. Кудайга мен эмнемден жаздым экен. Кемпиримдин астына эле кетиндеп тиленчу элем. Ал да менин минтип кор болоорумду сезген- деди Таабалды.
Ата, сизди эми эч ким кордобойт. Биз менен чогу жашаныз десем да болбой койдунуз. Клара женем сизди сыйлачуу эмес, жаман короорун деле билчумун. Эми Рахман байкемдин жпны ала турган аялы сизди кадырынызга жетип, сыйлайт го деп ойлойм деди Мариям агасына карап.
-Мен Зейнепке дайым айтам. Мени эмес, адегенде атамды сыйла деп. Ал тушунуктуу, Кларадай чапчан мунозу жок. Оор басырыктуу деген Рахмандын созуно атасы Таабалды карыя:
-кой балам, аялын сени сыйласын. Сени сыйлап жаешы корсо, ал мени да сыйлайт. Экоонор ынтыкмактуу болсоноор болду. Силерге ашык баш болбой, башка бара турган жеримболсо кетип деле калат элем. Бара турган жерим жок болуп атпайбы. Анын устуно эми бул жакка келген келин эмне деп дагы мени кагып жиберет деп чочулайм. Деги силерге турткунчулук кылбай кудай мени эртерээк эле алып кетсе экен деп калды.
-Ата сиз эч качан турткунчу болбойсуз. Антип айтпаныз деди Мариям козунун жашын агыза...
-Башка аял алам деп жатыптырсыз, озунуз жакшылып ойлондунузбу? Дагы жанылыштык кетирип алып, бактысыз болуп журбонуз деди.
Эми жанылышкан жокмун гр деп ойлоп атам деди Рахман.
Ай ким билет .... Озунуз билиниз дечи. Бирок , улам-улам эле аял ала бересизби? Албетте, Клара женемди жакшы деп айтпайм. Ошентсе да аялдын саны кобойтпосо деген эле ой.-деген Марямга Рахман:
-Артка жол жок. Мен Зейнеп менен суйлошуп койдум. Сен уйду бир сыйра жыйнап тазаласан, кийинки жуманын аягында уйлонолу деп жатабыз деди.
Бул учурда Клара да кийинки жумага чейин кутом, Рахман келбесе озум барам деп ойлоп аткан эле.
Рахмандын карындашы Марям кайындарына эки жумача журуп, анан барып калам деп кат жазып жиберип, озу уйду жууп тазалап, бир сыйра актап, жаны келет деп, анын камын коро баштады.
Байкуш апам тируу болсо, ал Рахман байкемдин дагы уйлоном дегенине эмне демек эле деп калды бир куну кечиндк тамак ичип олтурган Мариям.
-Эмне демек эле, кызым. Ал деле мен сыяктуу Рахманды озун бил деп айтмак болуш керек. Байбичем коз жумаарынын алдында:
-Абышка сага убал болуп калабы деп корком,-деген эле. Корсо ал баарын алдын ала сезген тура деп Таабалды кобурады. Энесин эстеген Марям козуно жаш алып, ыйлап жиберди:
-Байкуш апам баарыбызды чонойтуп, эрезеге жетекирип, эчкимибиздин жакшылыгыбызды корбой калды. Биздин чайыбызды ичип,тордо олтураар кезинде кетип калбадыбы деди.
-Кемпирим кетпей эле мен кетсем болмок. Кудайга мен эмнемден жаздым экен. Кемпиримдин астына эле кетиндеп тиленчу элем. Ал да менин минтип кор болоорумду сезген- деди Таабалды.
Ата, сизди эми эч ким кордобойт. Биз менен чогу жашаныз десем да болбой койдунуз. Клара женем сизди сыйлачуу эмес, жаман короорун деле билчумун. Эми Рахман байкемдин жпны ала турган аялы сизди кадырынызга жетип, сыйлайт го деп ойлойм деди Мариям агасына карап.
-Мен Зейнепке дайым айтам. Мени эмес, адегенде атамды сыйла деп. Ал тушунуктуу, Кларадай чапчан мунозу жок. Оор басырыктуу деген Рахмандын созуно атасы Таабалды карыя:
-кой балам, аялын сени сыйласын. Сени сыйлап жаешы корсо, ал мени да сыйлайт. Экоонор ынтыкмактуу болсоноор болду. Силерге ашык баш болбой, башка бара турган жеримболсо кетип деле калат элем. Бара турган жерим жок болуп атпайбы. Анын устуно эми бул жакка келген келин эмне деп дагы мени кагып жиберет деп чочулайм. Деги силерге турткунчулук кылбай кудай мени эртерээк эле алып кетсе экен деп калды.
-Ата сиз эч качан турткунчу болбойсуз. Антип айтпаныз деди Мариям козунун жашын агыза...
#5 27 Март 2015 - 22:40
Клара Рахман мени качан алып кетет деп кун санап, кутуп отуруп тажады. Анын уйундогулордун айтуусу боюнча акыры озу эле уулун жетелеп барып калам деп калды. Уйундогулор биз жеткирип баралы дешсе, Клара ага ынанбай койду. Себеби торкундору Клара оздору, батырбай жеткирип келиш беришти деп айтышат деп намыстанды.
Ошентип арадан анча-мынча кун откондон кийин уулун жетелеп алып , жол тосуп куйоосунун уйуно озу келип калды. Уйго келген Клара Рахмандын карындашы Мариям уйлорун актап, тазалап аткан жеринен чыкты. Эч нерсе болбогонсуп, Марям менен жалпалактай учурашып ал жайды сурап жиберди, шыпылдай. Демейде Клара Мариямга бой которуп, анын уйго келишин да анча жактырчу эмес. Азыр Клара таптакыр башкача болуп озгоруп калганын коргон Марям ага тан калып турду:
-Атам менен Рахман уйдо жокбу? Сен качан келдин эле? -деп сурады Клара.
-Атам сыртта кородо журот го... Ал эми Рахман болсо жумушта.менин келгениме учторт кун болуп калды.-деди Маряим.
Аял киши жокаябай жудошуптурбу? Рахман экообуз болбогон жерден урушуп, таарынышып кетип, мен торкунумо кетир калгамын. Менин торкундорум ортонордо баланар турат аны тируулой жетим кылбай Рахманга озун эле кайра бар. Аял деген кечиримдуу болуш керек, эркектерге тенелбей озун эле кайра бар деп мени уйумо жиберишти. Ата-энемдин айткан создорун угуп, эп коруп озум келип калдым, кичинекей Тилекти жетелеп... Анын устуно Тилееда чон атасы менен папасын сагынгансыды деди Клара Мариямга.
-Жене сиз байкем менен элдешейин деп келдинизби? - деп тан кала сурады Мариям.
-Ооба а эмне болду? Биздин ортобузда ажыраша тургандай чон талаш тартыш жок. Уйбулоо болгондон кийин идиш-аяк кагышат экен. Анча-мынчага таарынышып кагыша кеткенибиз учун ажараашпайбыз, деди Клара. Алар суйлошуп отурушканда сырттан Таабалды кирип калды. Ал Клараны коруп эмне дээрин билбей туруп калды.
-Чон ата!-деп чуркап келип ага кучактап калган Тилекти коруп, аны ооп жыттап кирди Таабалды.
-Мени сагындынбы? - депп сурады Таабалды. Тилек башын ийкегиледи.
-Тилек чон атана айт экинчи мамам экообуз эч жакка кетпейбиз деп айт,-деди Клара.
Ошентип арадан анча-мынча кун откондон кийин уулун жетелеп алып , жол тосуп куйоосунун уйуно озу келип калды. Уйго келген Клара Рахмандын карындашы Мариям уйлорун актап, тазалап аткан жеринен чыкты. Эч нерсе болбогонсуп, Марям менен жалпалактай учурашып ал жайды сурап жиберди, шыпылдай. Демейде Клара Мариямга бой которуп, анын уйго келишин да анча жактырчу эмес. Азыр Клара таптакыр башкача болуп озгоруп калганын коргон Марям ага тан калып турду:
-Атам менен Рахман уйдо жокбу? Сен качан келдин эле? -деп сурады Клара.
-Атам сыртта кородо журот го... Ал эми Рахман болсо жумушта.менин келгениме учторт кун болуп калды.-деди Маряим.
Аял киши жокаябай жудошуптурбу? Рахман экообуз болбогон жерден урушуп, таарынышып кетип, мен торкунумо кетир калгамын. Менин торкундорум ортонордо баланар турат аны тируулой жетим кылбай Рахманга озун эле кайра бар. Аял деген кечиримдуу болуш керек, эркектерге тенелбей озун эле кайра бар деп мени уйумо жиберишти. Ата-энемдин айткан создорун угуп, эп коруп озум келип калдым, кичинекей Тилекти жетелеп... Анын устуно Тилееда чон атасы менен папасын сагынгансыды деди Клара Мариямга.
-Жене сиз байкем менен элдешейин деп келдинизби? - деп тан кала сурады Мариям.
-Ооба а эмне болду? Биздин ортобузда ажыраша тургандай чон талаш тартыш жок. Уйбулоо болгондон кийин идиш-аяк кагышат экен. Анча-мынчага таарынышып кагыша кеткенибиз учун ажараашпайбыз, деди Клара. Алар суйлошуп отурушканда сырттан Таабалды кирип калды. Ал Клараны коруп эмне дээрин билбей туруп калды.
-Чон ата!-деп чуркап келип ага кучактап калган Тилекти коруп, аны ооп жыттап кирди Таабалды.
-Мени сагындынбы? - депп сурады Таабалды. Тилек башын ийкегиледи.
-Тилек чон атана айт экинчи мамам экообуз эч жакка кетпейбиз деп айт,-деди Клара.
#6 28 Март 2015 - 03:01
Кечеке жуук Рахман жумуштан келди. Буга чейин Мариям да, Таабалды да Кларага Рахман башка аялга уйлонгону жатат деп айткан эмес болчу. Уйдо эчнерсе болбогонсуп,
Мариямга жардам берип уйду актап жургон Клараны коргон Рахмандун ону бузулуп кабагы бурколо тушту. Ал Клара менен учурашпай эле:
-Эмне келдин?!-деди кекете.
-Эмне учурашпай эле беттен аласын. Мен оз уйумо келдим! Сен мени кууганга акын жок. Бул уйдон Тилек экообуз эч жакка кетпейбиз. Бул биздин , Тилектин уйу!-деди Клара.
-Анда озун бил. Бул уйдон сен кетпесен мен кетем. Мен башка аялга уйлоногону жаттам. Мариямды эмнеге чакырттым дейсин! Уйлорду жууп тазалап , тойго даярданып жатканбыз. Мына ишенбесен тээтиги сумкадагы арак-вино шампандарды тойго деп алып келгем,-деп коргозду соомойу менен Рахман. Клара Рахман башка аялга уйлоном деген созун угуп, кызганычы бетине чаап:
-кайсы катын экен сага тийем деген!-деп кыйкырды.
-Сен тааныбайсын! Экообуз биротоло ажырашалы деген созду озун баштагансын. Дайым мени менен эле жашооно нааразы болуп журчусун. Эми эмне болуп, кайра келип калдын. Мен сага откондо барганда эле айткамын болу жашообуз болбой калды деп айтып кетпедим беле!-деди Рахман чакчандап кыйкыра суйлогон Клараны карап.
-Сен бизден кутула албай эле аран жургонсун. Менин сага жиним , ачуум менен эле айтып койгон создорумду кулагына илип ала койгонунду билем! Сен мени коркутуш учун башка аял алам деп атасын! Сага, мобу атан экоонорго ким тиймек эле...деди Клара.
-Сен коп былжырап, дайыны жок создорду суйлогонунду токтот! Мен сага атама асылба деп канча айттым! Ишенбесен кой, уйго аял алып келгенде оз козун менен коруп анан кетесин!-деген Рахман сырттан келип "Папа!: деп кыйкырган уулун кучактап, опкулоп калды.
-Тилек папан саша башка мама таап берем деп, экообузду бул уйдон кууп атат! Кордунбу, атан сени жакшы корбойт. Ал башка аялды суйот!-деди Клара уулун карап.
-Былжыраган акмак десе! Сага даба жок экен да. Кылгылыктын баарын кылып туруп, эми куноону мага оодарып атканын кара!-деп Рахман аялынын андан аркы созун укпай, сыртка чыгып кетти. Клара аркы болмодо уйдун ичин жыйнап жургон Марямга барып:
-Сен эмне, Рахмандын башка катын алаарын билип туруп атан экоонор унчукпай, билмексен болосунаар! Эми силер дагы мага карышы болуп атасынаарбы? -деп кекетип кирди.
- Жене, биз силерди уруштуруп, ажыраштырып аткан жерибиз жок. Уйлонгонда ажырашкандаозунор, экоосунор. Ооба Рахман байкем башка аял алам деп жатканы чын. Аны эмне биз сизге суйунчулоп айтышыбыз керек. Озунор чечишип алгыла да. Силердин ажырашып атканынарга атам экообуздун кунообуз жок,-деп Мариям да Кларанын анкылдап суйлогонуно кыжыры келе суйлоду.
- Мумкун сенин Рахман экообуздун ажырашып жатканыбызга куноон жоктур. Биоок, какбаш атанардын куноосу тоодой, керек болсо ошон учун ажырашып атабыз,- деди Клара. Ал кайнатасын какбаш деп капысынан оозунан чыгып, айтып алганына озу окунуп кетти. Анын устуно аны ата дебей дайыма какбаш деп журуп тили да коно тушкон экен. Мариям атасына болуша Кларага кыйкырды. Клара да тилин тартып калбай, Мариям менен ажылдашып, урушуп кирди...
****
Таабалды менен Рахман сыртта суцлошуп отурушкан эле. Аншыча уйдун ичинен Мариям менен Клара кыйкырышып урушкан, ызы-чуу унун угуп калышты. Экоо тен уйго шаша чуркап киришип, ажылдашып урушуп атышкан Клара менен Мариямды тыя баштады.
- Атамды какбаш деп атпайбы!-деди Кларага жаны кашая Рахманга даттанып.
- Сенин ушу жаман карындашындыкы отту! Бул ким экен, менин уйумо келип, мага кыйкырып урушкудай! -деди бир жагынан Клара. Рахмандын Кларага жини келип аткан эле.
-сен эмнеше келдин, мен сени менен жашабайм деп айтпадым беле!-деп аялына тап берип, аны тыймакчы болду. Бирок, Клара долулана Рахманша жулунуп, аны чапкылап, тытпалап жиберди. Алардвн ажыраштырып, арачалаган Таабалды карыя менен Мариямга да Клара жулунуп, жулмалашып:
- Мени мына, учоолоп тепкилеп олтуруп салгыла! Силер мени бул жерден эч жакка кууп чыга албайсынар, уктунарбы! Олтуруп туруп, соогумду гана алып чыкпасанар, бул уйдон эч жакка кетпейм! Карасан буларды, акмактар десе! Силер Кларанын ким экенин дагы коро элек экенсинер да! Мен силерге эми чындап, ким экенимди коргозом! Сен Рахман менин кочугумду ##### гана жашагандай болосун! Ал эми мобу какбаш атанбы, ага аздык болуп аткан экенда ээ. Сен Мариям, шуркуя экинчи ушул уйумдун босогосун аттайм деп ойлобо!- деп ажылдаган Кларага Рахмандын кыжыры келип, аны башка козго койгулап сабап кирди.
- Мени олтуруп атат! Эл журт, жардамга! - деп Клара Рахман аны чапкан сайын унунун болушупча кыйкырып, жардам сурап кирди. Таабалды карыянын уйундогу Кларанын жардамга чакырып, жан соогалап кыйкырып жаткан унун уккан кошуна-колондору жетип келе калышты. Алар Рахман менен Кларанын ортолоруна
Тушушо калып арачалап киришти. Буга чейин Таабалды менен Мариям ортолоруна арачалап корушкон. Бирок, Кларнын уу тилдерин угуп, арачалабай бирин олуп бирин кал дегендей кайдыгер мамиле жасап, ары басып кетишкен болчу. Конуна-колондору Клара менен Рахманды арачалашкандан кийин алар:
-эмне болуп кеттинер, ботом. Ушунчада катуу урушасынарбы! - деп калышты. Клара аларга даттанып , ыйлап:
- Рахман экообуз уйдон откондо таарыныша кетип, мен торкунумо кетип калгам. Ата-энем ортонордо баланар турат кичинекей Тилекти жетим кылбай
-Эмне келдин?!-деди кекете.
-Эмне учурашпай эле беттен аласын. Мен оз уйумо келдим! Сен мени кууганга акын жок. Бул уйдон Тилек экообуз эч жакка кетпейбиз. Бул биздин , Тилектин уйу!-деди Клара.
-Анда озун бил. Бул уйдон сен кетпесен мен кетем. Мен башка аялга уйлоногону жаттам. Мариямды эмнеге чакырттым дейсин! Уйлорду жууп тазалап , тойго даярданып жатканбыз. Мына ишенбесен тээтиги сумкадагы арак-вино шампандарды тойго деп алып келгем,-деп коргозду соомойу менен Рахман. Клара Рахман башка аялга уйлоном деген созун угуп, кызганычы бетине чаап:
-кайсы катын экен сага тийем деген!-деп кыйкырды.
-Сен тааныбайсын! Экообуз биротоло ажырашалы деген созду озун баштагансын. Дайым мени менен эле жашооно нааразы болуп журчусун. Эми эмне болуп, кайра келип калдын. Мен сага откондо барганда эле айткамын болу жашообуз болбой калды деп айтып кетпедим беле!-деди Рахман чакчандап кыйкыра суйлогон Клараны карап.
-Сен бизден кутула албай эле аран жургонсун. Менин сага жиним , ачуум менен эле айтып койгон создорумду кулагына илип ала койгонунду билем! Сен мени коркутуш учун башка аял алам деп атасын! Сага, мобу атан экоонорго ким тиймек эле...деди Клара.
-Сен коп былжырап, дайыны жок создорду суйлогонунду токтот! Мен сага атама асылба деп канча айттым! Ишенбесен кой, уйго аял алып келгенде оз козун менен коруп анан кетесин!-деген Рахман сырттан келип "Папа!: деп кыйкырган уулун кучактап, опкулоп калды.
-Тилек папан саша башка мама таап берем деп, экообузду бул уйдон кууп атат! Кордунбу, атан сени жакшы корбойт. Ал башка аялды суйот!-деди Клара уулун карап.
-Былжыраган акмак десе! Сага даба жок экен да. Кылгылыктын баарын кылып туруп, эми куноону мага оодарып атканын кара!-деп Рахман аялынын андан аркы созун укпай, сыртка чыгып кетти. Клара аркы болмодо уйдун ичин жыйнап жургон Марямга барып:
-Сен эмне, Рахмандын башка катын алаарын билип туруп атан экоонор унчукпай, билмексен болосунаар! Эми силер дагы мага карышы болуп атасынаарбы? -деп кекетип кирди.
- Жене, биз силерди уруштуруп, ажыраштырып аткан жерибиз жок. Уйлонгонда ажырашкандаозунор, экоосунор. Ооба Рахман байкем башка аял алам деп жатканы чын. Аны эмне биз сизге суйунчулоп айтышыбыз керек. Озунор чечишип алгыла да. Силердин ажырашып атканынарга атам экообуздун кунообуз жок,-деп Мариям да Кларанын анкылдап суйлогонуно кыжыры келе суйлоду.
- Мумкун сенин Рахман экообуздун ажырашып жатканыбызга куноон жоктур. Биоок, какбаш атанардын куноосу тоодой, керек болсо ошон учун ажырашып атабыз,- деди Клара. Ал кайнатасын какбаш деп капысынан оозунан чыгып, айтып алганына озу окунуп кетти. Анын устуно аны ата дебей дайыма какбаш деп журуп тили да коно тушкон экен. Мариям атасына болуша Кларага кыйкырды. Клара да тилин тартып калбай, Мариям менен ажылдашып, урушуп кирди...
****
Таабалды менен Рахман сыртта суцлошуп отурушкан эле. Аншыча уйдун ичинен Мариям менен Клара кыйкырышып урушкан, ызы-чуу унун угуп калышты. Экоо тен уйго шаша чуркап киришип, ажылдашып урушуп атышкан Клара менен Мариямды тыя баштады.
- Атамды какбаш деп атпайбы!-деди Кларага жаны кашая Рахманга даттанып.
- Сенин ушу жаман карындашындыкы отту! Бул ким экен, менин уйумо келип, мага кыйкырып урушкудай! -деди бир жагынан Клара. Рахмандын Кларага жини келип аткан эле.
-сен эмнеше келдин, мен сени менен жашабайм деп айтпадым беле!-деп аялына тап берип, аны тыймакчы болду. Бирок, Клара долулана Рахманша жулунуп, аны чапкылап, тытпалап жиберди. Алардвн ажыраштырып, арачалаган Таабалды карыя менен Мариямга да Клара жулунуп, жулмалашып:
- Мени мына, учоолоп тепкилеп олтуруп салгыла! Силер мени бул жерден эч жакка кууп чыга албайсынар, уктунарбы! Олтуруп туруп, соогумду гана алып чыкпасанар, бул уйдон эч жакка кетпейм! Карасан буларды, акмактар десе! Силер Кларанын ким экенин дагы коро элек экенсинер да! Мен силерге эми чындап, ким экенимди коргозом! Сен Рахман менин кочугумду ##### гана жашагандай болосун! Ал эми мобу какбаш атанбы, ага аздык болуп аткан экенда ээ. Сен Мариям, шуркуя экинчи ушул уйумдун босогосун аттайм деп ойлобо!- деп ажылдаган Кларага Рахмандын кыжыры келип, аны башка козго койгулап сабап кирди.
- Мени олтуруп атат! Эл журт, жардамга! - деп Клара Рахман аны чапкан сайын унунун болушупча кыйкырып, жардам сурап кирди. Таабалды карыянын уйундогу Кларанын жардамга чакырып, жан соогалап кыйкырып жаткан унун уккан кошуна-колондору жетип келе калышты. Алар Рахман менен Кларанын ортолоруна
Тушушо калып арачалап киришти. Буга чейин Таабалды менен Мариям ортолоруна арачалап корушкон. Бирок, Кларнын уу тилдерин угуп, арачалабай бирин олуп бирин кал дегендей кайдыгер мамиле жасап, ары басып кетишкен болчу. Конуна-колондору Клара менен Рахманды арачалашкандан кийин алар:
-эмне болуп кеттинер, ботом. Ушунчада катуу урушасынарбы! - деп калышты. Клара аларга даттанып , ыйлап:
- Рахман экообуз уйдон откондо таарыныша кетип, мен торкунумо кетип калгам. Ата-энем ортонордо баланар турат кичинекей Тилекти жетим кылбай
#7 30 Март 2015 - 00:20
куйоон менен элдешип жаша деп жиберген болчу. Уйго келсем Рахман, кайнатам, Мариям учоо мени уч жагымдан чыгып, сабап, урушуп кет деп кууп атышат.Рахманга башка аялда таап коюшуптур. Ошого ушул жуманын аягында уйлонмок имиш. Рахманга, буларга уйбулоо куруу , аял алуу оной оюнчуктай эле сезилет. Озунор эле ойлоп корсонор , эмне улам ажырашып кайра уйлонуу оной бекен- деди. Кошуналары Кларанын Таабалдыга коргозгон кордуктарын чет чеберин угуп, билип, коруп журушсода калыс создорун айтышып, Рахманды элдешип жашагыла деп киришти. Ал эми Мариям актанып, Клара менен эмне себептен урушканын айтканы ал жерде суу кечпей эле калды. Клара арамзаланып,
озун аянычтуу, акылдуу коргозуп суйлоп да ыйлап да жатты. Кошуналары бир топко отурушуп акыл насаттарын айтышып уйлоруно кайтышты. Алар кеткенден кийин Клара Рахманды карап:
- Бул уйдон эч ким кууп чыгаара албайт. Олтуруп, олугумду гана чыгарбасанаар мен бул уйдон экинчи эч жакка кетпейм! - деп аркы болмого кирип , тошок салып жатып алды.
- Аны коро жатарбыз...-Рахман суйлонуп калды.
- Уулум, Клара менен биротоло ажырашып туруп, Зейнепке уйлоном десен болмок экен. Таабалды карыя уулуна карап суйлоду.
- мен аны да ойлонуп кором. Кларанын кетпеске чарасы жок деди Рахмат.
- Клара женем бул кебетеси менен кетте турган ою жок, эми эмне болот,-беймаза боло баштады Мариям.
Эрте менее тан атпай турган Таабалды малдарын жайлап, бадага кошконго даярдай баштады. Мариям да атасы менен тан атпай туруп , уй саап , тамак даярдап Рахман агасын жумушка жонотууго дасторкон даярдап кирди.
- мен тан атканча сары санаа болуп, эми эмне болот деп уктабай чыктым,-деди Мариям бир тууган агасы Рахманды карап.
-Эмне сарсаана болосун аны ойлобой эле кой.- Рахман кайдыгер унчукту.
- Канип ойлонбой коём. тигил жактан Зейнеп мени качан алып кетет деп кутуп, даярданып атса сиз бул жакта женем менен алигиче ажыраша элексиз,-деди Мариям.
- Баардык нерсенин убакыт сааты болот. Эгерде Клара кетпесе анда озум кетем.-деген Рахмандын созун аркы болмодон чыга калган Клара оолуп жиберди.
- Бул уйдон мен да, сенда кетпейсин Рахман. Бул уй меники, сеники, Тилектики учообуздуку. Кечинде жиним менен катту кетип калдым окшойт кечирип койгула. Мариям бул уйго сен кызсын бизди тура тушунуп мени кечирип кой. Атам каякта журот, анданда кечирим сурайын. Жон жерден эле уруш чыгып менин уйбуломдун бузулушун каалабайм.- деди . Кечээ куну эле чакчандап эчкимдин созун укпай Таабалды кайнатасын какбаш Мариям кайынсинисин шуркуя деп тилдеп уу тилин агызып заарын чачып аткан Кларанын бугун таптакыр башкача элпек, тушунуктуу, акылдуу, жумшак болуп озгоро тушконо кйдогулор тан кала карап калышты. Клара сыртка чыгып, кородо мал жайлап жургон Таабалдыга келип:
-Уйду Мариям саап койдубу, мени ойготсонуз болмок экен, озум эле саап коймокмун . Анда-санда коноко келген Мариямга уй саадырганыбыз туура эмес го.-деди унун акырын чыгара. Таабалды келинин озгоро тушконун анын эки жуздуулугун коруп ичинен жактырбай турду. Анын устуно Кларанын жан сыздата тургандай уу тилдерин далай укканга андан катуу конулу калган болчу. Келинин жалпактап суйлоп атканын угуп унчукпай ары басып кетти.
- Бул уйдон эч ким кууп чыгаара албайт. Олтуруп, олугумду гана чыгарбасанаар мен бул уйдон экинчи эч жакка кетпейм! - деп аркы болмого кирип , тошок салып жатып алды.
- Аны коро жатарбыз...-Рахман суйлонуп калды.
- Уулум, Клара менен биротоло ажырашып туруп, Зейнепке уйлоном десен болмок экен. Таабалды карыя уулуна карап суйлоду.
- мен аны да ойлонуп кором. Кларанын кетпеске чарасы жок деди Рахмат.
- Клара женем бул кебетеси менен кетте турган ою жок, эми эмне болот,-беймаза боло баштады Мариям.
Эрте менее тан атпай турган Таабалды малдарын жайлап, бадага кошконго даярдай баштады. Мариям да атасы менен тан атпай туруп , уй саап , тамак даярдап Рахман агасын жумушка жонотууго дасторкон даярдап кирди.
- мен тан атканча сары санаа болуп, эми эмне болот деп уктабай чыктым,-деди Мариям бир тууган агасы Рахманды карап.
-Эмне сарсаана болосун аны ойлобой эле кой.- Рахман кайдыгер унчукту.
- Канип ойлонбой коём. тигил жактан Зейнеп мени качан алып кетет деп кутуп, даярданып атса сиз бул жакта женем менен алигиче ажыраша элексиз,-деди Мариям.
- Баардык нерсенин убакыт сааты болот. Эгерде Клара кетпесе анда озум кетем.-деген Рахмандын созун аркы болмодон чыга калган Клара оолуп жиберди.
- Бул уйдон мен да, сенда кетпейсин Рахман. Бул уй меники, сеники, Тилектики учообуздуку. Кечинде жиним менен катту кетип калдым окшойт кечирип койгула. Мариям бул уйго сен кызсын бизди тура тушунуп мени кечирип кой. Атам каякта журот, анданда кечирим сурайын. Жон жерден эле уруш чыгып менин уйбуломдун бузулушун каалабайм.- деди . Кечээ куну эле чакчандап эчкимдин созун укпай Таабалды кайнатасын какбаш Мариям кайынсинисин шуркуя деп тилдеп уу тилин агызып заарын чачып аткан Кларанын бугун таптакыр башкача элпек, тушунуктуу, акылдуу, жумшак болуп озгоро тушконо кйдогулор тан кала карап калышты. Клара сыртка чыгып, кородо мал жайлап жургон Таабалдыга келип:
-Уйду Мариям саап койдубу, мени ойготсонуз болмок экен, озум эле саап коймокмун . Анда-санда коноко келген Мариямга уй саадырганыбыз туура эмес го.-деди унун акырын чыгара. Таабалды келинин озгоро тушконун анын эки жуздуулугун коруп ичинен жактырбай турду. Анын устуно Кларанын жан сыздата тургандай уу тилдерин далай укканга андан катуу конулу калган болчу. Келинин жалпактап суйлоп атканын угуп унчукпай ары басып кетти.
#8 31 Март 2015 - 16:24
Рахман менен Мариям Клара сыртка чыгып кеткенден бири-бирин карашып, мыйыгынан жылмайып коюшту.
-Женем аябац жакшы болуп калганго. Ажырашпай эле кайра жашай берсенерчи, -деди Мариям агасына какшыктай.
-Ооа, сен эмне Клара ушул боюнча эле онолуп, таптакыр озгоруп жакшы болуп калат деп ойлойсунбу. Бул убактылуу гана озгоруп атканы. Эртен эле убакыт отуп ушунуш бары унутула баштаганда ал кайра баягы эле таз кейпине тушот. Ал ушинтип озунун куносун сезген убакта убактылку озгоруп калат да кайра эле баяшысындай болуп онолбойт. Анын устуно менин Кларадан катуу конулум калды. Ага эч качан ишенбейм,- деди Рахман.
Клара уйго кирип шыпылдап чай даярдап, эчнерсе болбогондой тур коргозуп суйлоп атты. Ага эчким конул болбой суйлошпой коюушту. Ангыча аркы болиодо уктап жаткан Тилек ойгонуп, ордунан туруп чыга калды. Аны коргон Клара:
- Тилек папан жумушка баратат. Бар папана барып бетинен ооп коштошуп жумуштан эрте кел, мамам экообуз кутобуз деп айт.- деди.
Ал энесинин айтканын жасап, Рахмандын мойнунан кучактап бетинен ооп эрте кел деди.
Клара уйдогулор менен урушуп тошогуно барып жатып алгандан кийин тан атканча уктабай ойлонуп бир чети сары сана да болуп кайнатасы менен кайынсиндисин каргап чыккан. тан атканча ойлонуп акыры убактылуу жакшы болуп озгоруп, Рахманды башка аялга уйлонтпогонго аракет жасайын деп чечкен эле. Эми минтип озгоруп, тушунуктуу, жа к шы аялдын кейпин кийип атканы ошондон болчу.
Рахман аялынын озгоргонун коруп, озунчо эле кыжыры келип атты. Аны менен суйлошпой, жумушуна барып, кабинетинен шаардагы Зейнепке телефон чалды. Экоо алжайды сурашкандан кийин Рахман:
- мен ушул жуманын аягында алып кетип, уйлонолу деп айтпадым беле. Биздин уйлонуу тоюбуз анча-мынча убакытка артка жылат го,-деди.
-Мен уйумдогулор, тууган туушкандардын баарына айтышып алар экообузду узатабыз деп даярданып коюшуптур. Туугандарым, душмандарым бар дегендей, аларга уят болгум келбейт." тууганга кулку душманга шылдын " болбой экообуз, суйлошкон убакытта эле уйлонсок болмок. Эгерде башка проблемаларынды болсо аны башка кунго жылдыра турбайсынбы, -деди Зейнеп.
Рахман Зейнептин эмне дерин билбей ага Клара тууралуу проблеманы айткысы келген жок. Анан Зейнептин конулун да ооруткусу келбей:
-Макул сен айткандай болсун. Экообуз уйлоно турган кунго чейин ошол проблемаларды чечип койгонго аракет жасайм.- деди.
Уйго келген Рахман Клараны коруп:
- Сен дагы деле кетпей журосунбу? Эгерде сен кетпесен оз колум менен торкунуно жеткирем.-деди
- Бул менин уйум, бул уйдон мен эч жакка, эч качан кетпейм!-деп кесе суйлоду Клара.
- Мен сени менен бир минутгада жашагым келбейт, а тугул коройун деген козум жок. Сыйвм менен кетип кал. Озун биринчи баштагансын ажырашабыз деп. Эми кайра адырашпайм деп айтып атасын? Мен ушул ушул жуманын аягында башка аялга уйлоном деп айтпадым беле. Намысын болсо кетесин! - Рахмандын Кларанын догурунганына жини келе суйлоду.
- Мен ойлонуп коройун.- деген Клара ары басып кетти.
***
Эртеси куну Клара мектеп директоруна жолугуп ага иштин чоо жайын тушундуруп айтынуу ойлоду. Уйдогулордун эч кимиси менен суйлошпой, этен менен эрте баягы курбусуна барып директор агайы менен жолугуштурууну отунду. Бирок алиги курбу келини:
- Биздин уйдон жолугушканынарды Рахман менен кацнатан билип калса мени жаман корушот. Ансыз деле мени уйбулобузду бузуп жатат деп жаман коруп атышыптыр. Андан коро мектептен документеримди алам деп же дагы шылтоону айтып, озун ошол жакка барып эле жолугуп суйлошупкел, -деген кенешин айтты. Клара курбусунун созун эп коруп кайра уйуно келди да жасанып жакшы кийимдерин кийип Мариямга:
-Менин документтерим баягы мектепте иштеп жургон боюнча ала элекмин. Барып ошол документтеримди алып, кайра тез эле келип калам,- деди. Мариям Кларага унчуккан жок.
-Женем аябац жакшы болуп калганго. Ажырашпай эле кайра жашай берсенерчи, -деди Мариям агасына какшыктай.
-Ооа, сен эмне Клара ушул боюнча эле онолуп, таптакыр озгоруп жакшы болуп калат деп ойлойсунбу. Бул убактылуу гана озгоруп атканы. Эртен эле убакыт отуп ушунуш бары унутула баштаганда ал кайра баягы эле таз кейпине тушот. Ал ушинтип озунун куносун сезген убакта убактылку озгоруп калат да кайра эле баяшысындай болуп онолбойт. Анын устуно менин Кларадан катуу конулум калды. Ага эч качан ишенбейм,- деди Рахман.
Клара уйго кирип шыпылдап чай даярдап, эчнерсе болбогондой тур коргозуп суйлоп атты. Ага эчким конул болбой суйлошпой коюушту. Ангыча аркы болиодо уктап жаткан Тилек ойгонуп, ордунан туруп чыга калды. Аны коргон Клара:
- Тилек папан жумушка баратат. Бар папана барып бетинен ооп коштошуп жумуштан эрте кел, мамам экообуз кутобуз деп айт.- деди.
Ал энесинин айтканын жасап, Рахмандын мойнунан кучактап бетинен ооп эрте кел деди.
Клара уйдогулор менен урушуп тошогуно барып жатып алгандан кийин тан атканча уктабай ойлонуп бир чети сары сана да болуп кайнатасы менен кайынсиндисин каргап чыккан. тан атканча ойлонуп акыры убактылуу жакшы болуп озгоруп, Рахманды башка аялга уйлонтпогонго аракет жасайын деп чечкен эле. Эми минтип озгоруп, тушунуктуу, жа к шы аялдын кейпин кийип атканы ошондон болчу.
Рахман аялынын озгоргонун коруп, озунчо эле кыжыры келип атты. Аны менен суйлошпой, жумушуна барып, кабинетинен шаардагы Зейнепке телефон чалды. Экоо алжайды сурашкандан кийин Рахман:
- мен ушул жуманын аягында алып кетип, уйлонолу деп айтпадым беле. Биздин уйлонуу тоюбуз анча-мынча убакытка артка жылат го,-деди.
-Мен уйумдогулор, тууган туушкандардын баарына айтышып алар экообузду узатабыз деп даярданып коюшуптур. Туугандарым, душмандарым бар дегендей, аларга уят болгум келбейт." тууганга кулку душманга шылдын " болбой экообуз, суйлошкон убакытта эле уйлонсок болмок. Эгерде башка проблемаларынды болсо аны башка кунго жылдыра турбайсынбы, -деди Зейнеп.
Рахман Зейнептин эмне дерин билбей ага Клара тууралуу проблеманы айткысы келген жок. Анан Зейнептин конулун да ооруткусу келбей:
-Макул сен айткандай болсун. Экообуз уйлоно турган кунго чейин ошол проблемаларды чечип койгонго аракет жасайм.- деди.
Уйго келген Рахман Клараны коруп:
- Сен дагы деле кетпей журосунбу? Эгерде сен кетпесен оз колум менен торкунуно жеткирем.-деди
- Бул менин уйум, бул уйдон мен эч жакка, эч качан кетпейм!-деп кесе суйлоду Клара.
- Мен сени менен бир минутгада жашагым келбейт, а тугул коройун деген козум жок. Сыйвм менен кетип кал. Озун биринчи баштагансын ажырашабыз деп. Эми кайра адырашпайм деп айтып атасын? Мен ушул ушул жуманын аягында башка аялга уйлоном деп айтпадым беле. Намысын болсо кетесин! - Рахмандын Кларанын догурунганына жини келе суйлоду.
- Мен ойлонуп коройун.- деген Клара ары басып кетти.
***
Эртеси куну Клара мектеп директоруна жолугуп ага иштин чоо жайын тушундуруп айтынуу ойлоду. Уйдогулордун эч кимиси менен суйлошпой, этен менен эрте баягы курбусуна барып директор агайы менен жолугуштурууну отунду. Бирок алиги курбу келини:
- Биздин уйдон жолугушканынарды Рахман менен кацнатан билип калса мени жаман корушот. Ансыз деле мени уйбулобузду бузуп жатат деп жаман коруп атышыптыр. Андан коро мектептен документеримди алам деп же дагы шылтоону айтып, озун ошол жакка барып эле жолугуп суйлошупкел, -деген кенешин айтты. Клара курбусунун созун эп коруп кайра уйуно келди да жасанып жакшы кийимдерин кийип Мариямга:
-Менин документтерим баягы мектепте иштеп жургон боюнча ала элекмин. Барып ошол документтеримди алып, кайра тез эле келип калам,- деди. Мариям Кларага унчуккан жок.
#9 31 Март 2015 - 17:33
Клара мектепке барса директору озунун кабинентинде отурган экен. Аны менен учурашып экоо ал жайды сурашты.
-Мен сени аябай сагынып, унута албай журом Клара. Качан экообуз дагы жолугушабыз? - деди Кларанын белинен имере кучактаган мектептин дироктору.
- Агай мен сиз менен ошону суйлошойун деп келдим.-деди Клара кылыктана.
- Эмне сен дагы мени сагынып жолугушалы деп келдинби?- директордун коздору жылжылдай тушту.
-Ал дагы башкасы дагы. Мен куйоом менен ажырашып атам,-деген Клара директорго Рахман башка аялга уйлонгону жатканын, экоонун урушуна директордунда куноосу бар экенин айтты. Анан:
- Агай мен сизди суйом. Ошондуктан уй-буломдон да ажырашып атам сизди ойлонуп, чечип корунуз,-деп кошумчалады.
- Мен сага эч тушунбой турам...-директор Клараны суроолу карады.
-Сизге айтып атпаймынбы, куйоом менен ажырашып атам деп. Ага сиздин куноонуз бар деп. Баягы тун ортосунда биздин уйго мас болуп келгениниздеп баштап, куйоом кызганып кунуго уруш талаш болчу болду. Акыры ал мага сен ошол дирокторуна тийип ал деп айтты. Мен макул тийип алам дедим ага жиним келип. Эгерде сиз мени, мен сизди жакшы корсом эмне учун экообуз баш кошуп уйлонуп алганга болбосун дейм да - Клара директорду тике карады.
- Жок! Андай болушу мумкун эмес. Мен уйбулоом менен ажырашпайм. Балдарым да чоноюп калды. Бугун эртен уйлонобуз деп турушат. Анан мен бир жаш келинди суйуп калдым деп аларды таштап кетип калсам уят эмесби ,-деген директор чоочуй суйлоду. Сиз мени суйом, куйоон менен ажырашсан дагы коро жатарбыз деп мага дайыма эле айтчу элениз го ....-Кларанын жаны кашайып кетти.
- Куйоон ажырашсан коро жатаарбыз дегеним чын. Бирок мен аялым менен ажырашып сага уйлоном деп айткан эмесмин. Экообуздун ортобуздагыдай суйуулор далай жолу келип кетет. Андай суйуулор учун уйбулоон менен ажыраша берсен эмне болот? Анда бир жылда эле уч-торт жолу уйлонуп кайра ажырашуука туура келет да -деди мыскылдай жылмайган директор Клараны карап.
-мага сизди маданияты жок, катынпоз, жургончоок киши деп жамандап айтышкандары чын тура. Сиз катынпооз, жургончоок киши экенсиз!- деди Клара анан созуно жини келе. -Сен эмне мага кыйкырасын! Мен сени аламын дедим беле . Мага сага окшогондордун далайын коргомун! - деп директор да одурандап жиберди.
- Бетти жок, акмак киши экенсиз!- деген Клара ордунан туруп эшикти тарс деп жаап чыгып кетти. Анын артынан директор согунуп кала берди.
-Мен сени аябай сагынып, унута албай журом Клара. Качан экообуз дагы жолугушабыз? - деди Кларанын белинен имере кучактаган мектептин дироктору.
- Агай мен сиз менен ошону суйлошойун деп келдим.-деди Клара кылыктана.
- Эмне сен дагы мени сагынып жолугушалы деп келдинби?- директордун коздору жылжылдай тушту.
-Ал дагы башкасы дагы. Мен куйоом менен ажырашып атам,-деген Клара директорго Рахман башка аялга уйлонгону жатканын, экоонун урушуна директордунда куноосу бар экенин айтты. Анан:
- Агай мен сизди суйом. Ошондуктан уй-буломдон да ажырашып атам сизди ойлонуп, чечип корунуз,-деп кошумчалады.
- Мен сага эч тушунбой турам...-директор Клараны суроолу карады.
-Сизге айтып атпаймынбы, куйоом менен ажырашып атам деп. Ага сиздин куноонуз бар деп. Баягы тун ортосунда биздин уйго мас болуп келгениниздеп баштап, куйоом кызганып кунуго уруш талаш болчу болду. Акыры ал мага сен ошол дирокторуна тийип ал деп айтты. Мен макул тийип алам дедим ага жиним келип. Эгерде сиз мени, мен сизди жакшы корсом эмне учун экообуз баш кошуп уйлонуп алганга болбосун дейм да - Клара директорду тике карады.
- Жок! Андай болушу мумкун эмес. Мен уйбулоом менен ажырашпайм. Балдарым да чоноюп калды. Бугун эртен уйлонобуз деп турушат. Анан мен бир жаш келинди суйуп калдым деп аларды таштап кетип калсам уят эмесби ,-деген директор чоочуй суйлоду. Сиз мени суйом, куйоон менен ажырашсан дагы коро жатарбыз деп мага дайыма эле айтчу элениз го ....-Кларанын жаны кашайып кетти.
- Куйоон ажырашсан коро жатаарбыз дегеним чын. Бирок мен аялым менен ажырашып сага уйлоном деп айткан эмесмин. Экообуздун ортобуздагыдай суйуулор далай жолу келип кетет. Андай суйуулор учун уйбулоон менен ажыраша берсен эмне болот? Анда бир жылда эле уч-торт жолу уйлонуп кайра ажырашуука туура келет да -деди мыскылдай жылмайган директор Клараны карап.
-мага сизди маданияты жок, катынпоз, жургончоок киши деп жамандап айтышкандары чын тура. Сиз катынпооз, жургончоок киши экенсиз!- деди Клара анан созуно жини келе. -Сен эмне мага кыйкырасын! Мен сени аламын дедим беле . Мага сага окшогондордун далайын коргомун! - деп директор да одурандап жиберди.
- Бетти жок, акмак киши экенсиз!- деген Клара ордунан туруп эшикти тарс деп жаап чыгып кетти. Анын артынан директор согунуп кала берди.
#10 11 Апрель 2015 - 00:03
Жолдон уйуно келгенче Клараанын жаны кашайып директор менен жургон кундорун эстеп аны каргап шилеп, ага озун алдангандай сезип жини келип атты. Клара эгерде директор аялы менен ажырашса, мен Рахмандын ичин куйгузуп, аны таштап тигиге тийип алам деп ойлоп аткан. Эми Рахманды кое бербейм, берки аялына уйлонтпойм деп олонуп койду.
#11 11 Апрель 2015 - 00:05
Мектептен конулу суз боло кайтты, Клара. Кечинде жумуштан келген Рахман Клараны карап: -Эмне ойлондунбу?
Качан кетейин деп атасын?- дер суроо узатты. -Эмнени ойлонушум керек эле? Мнн бул уйдон Тилек экообуз эч жакка кетпейбиз деп айтпадым беле!-деди Клара. - Анда бул уйдо журо бер. Ушул жуманын аягында башка аял алып келгенде озун эле куйругунду туйуп кыпчыта жонойсун!
-деди Рахман. -Бул уйго мен турганда бир да аял алып келбейсин,- деп Клара Рахманды тикирейе карады. -Аны да коро жатаарбыз!
Эгер бул уйдон сен кетпесен мен чыгып кетем!- Рахман унун октом чыгара, сыртка чыгып кетти. Клара эринин чындап эле алиги аялга уйлоном деп калганын билип, эмне кылышты билбей, откон озунун кемчиликтерине окунуп, ушунун баарына кайнатам кунолуу, ошол какбашты баккандан тажап, мектепее ишке орношуп, балекеттин баары башталбадыбы деп атты. Кечке жуук Рахман жумуштан келээри менен Клара кайнатасы Таабалдыга келип: -Ата, Рахман экообуздун урушуп, ажырашабыз деп атканыбызды угуп, коруп деле атасыз. Уулунузду тыйып, акыл- насаатынызды айтып койсонуз боло. Мен ушул Рахманга он гулумдун бир гулу ачыла электе, жаш кезимде, анын аял алып бир баласы бар экенине карабай турмушкп чыктым элего. Эми бир балалуу болгон кезде, ал кайра башка аял алам деп атат. Негизи Рахман ырыскысын которо албай кооп кетти,- деди. -Клара деп созун баштады Таабалды. Рахман экоонор биздин созубузду укпай анын биринчи аялы Гулнараны кичинекей кызы менен ыйлатып кетирип жиберип туркп уйлонгонсуноор.
Мен силерди уйлонтсом бир жон. Ортонорго тушуп, коп эле жолу акыл насаатыиды айттым. Жолун болсун, Клара менсени эле жакшв корчумун. Бирок, сен менин конулумду катуу калтырып койдун... деп андан ары да суйлойун деп келатканда Клара кайнатасын созун болуп жиберди: -Ата менин жиним менен айтылып кеткен создорумду учун силерден кечирим сурайм. Бирок, мени ошого жеткиргенда озунорсунор.
Мени ушундай урушчаак, албуут кылган да силерсинер.
Антпесе, мен мынчаалык урушчаак эмес болчумун деп актанып кирди. - Мумкун бизден деле кеткендир. Бирок, откондогу Рахман экоон урушуп кетип, мен жаткан кепе тамдын ичин орттоп, мага айткан жаман создорунон дагы конулум калды. Мен эми Рахман экоонордун ортонорго тушпойм. Элдешсенерда,
ажырашсанаарда озуноор билгиле. Силер эми жаш бала эмесинер, озунор ойлонуп чечкиле деди Таабалды. -Ата анда сиз дагы Рахмандын дагы уйлоонгонуно макул турбайсызбы!
Мен билгем ушунун баарын! Силер мен жокто атайын суйлошуп алган турбайсынарбы!
- деп тултундап , жаман кыялын коргозгон Клара кайнатасына жини келе аркы болмого эшикти тарс эттире жаап, кирип кетти. Кечинде Рахман жумуштан келгенде Клара: - Рахман экообуздун суйлошо турган созубуз бар. Журу, бул болмого кирчи,- деп таиактанып олтурган жеринен аркы болмого чаеырып кетти. -Эмне болгон созун бар?- Рахман Кларага карады. -Экообуз жамандыр-жакшыдыр ушунча жыл чогуу жашадык. Ортобузда бир балабыз бар. Мейли, эгерде ошол аял менен озунду бактылуу болсом деп ойлоп атсан, уйлоно бер. Мен карышы эмесмин. Биок ал аял ким болду экен, сени бактылуу кыла алабы? Ошону билейин дегем. Мен сенден кетип ажырашып, башка бакыт издегим келген. Корсо, мен озумдун жанымдагы бакыт сен экенин билбептирмин,
аны азыр гана тушунуп отурам. Сен менин омур боюу арманым боллур отосун...- деди козунун жашын кылгырта. Рахман Кларанын ыйлаганын зээни кейип кетти. - Сен жашсын, сулуусун. Озундун тенинди таап алаарына ишенем. Экообуздун деле жащообуз болбой калды. Сен мени менен, мен сени менен бактылуу боло албасаак андан коро бири бирибизге жолубузду ачып, башыбызды бошотуп ажырашып кеткенибиз эле он болот,- деди Рахман. Кантседа ушунча жыл чогуу жашап, конулу канчалык калган аялын кыйбай турду. -Сен кимге уйлонойун деп атасын, мен аны тааныймынбы?
- деп сурады Клара. - Жок сен аны тааныбайсын.
Коргон да эмессин. - Биздин айылдык эмеспи ? - Бул айылдан эмес . Ал шаарда жашап, иштейт. -Мурда турмушка чыккан бекен? -Ооба турмушка чыгып ажырашып кетиптир. Бир кызы бар. -Аны менен кантип таанышып журосун? -Мен командировкага шаарша барып калганда таанышып калгам. -Аты ким? -Зейнеп. -Анда сен Зейнеп менен мурда эле соо эмес экенсинда ээ! Мени кызганып урушуп коюп озун шаарга командировкага кетимиш болуп, атан менен баланды мага бактырып салып, сайрандап келчу турбайсынбы!
А мен байкуш силердинткирлеринди жууп, тамаганарды жасап уйдо малай болуп отура бериптирмин,
эч нерсе сезбей! - клара Рахмандын ала турган аялын атайын алдап сурап алайын деп чечкен. Эгерде Клара Рахман менен урушуп ким экенин сураса айтпай койорун билген эле. Аялына Рахмандын кайра кыжыры келе тушту. - Сен мени коюп, озунду карачы! Сенин ойношун тун ортосунда сени издеп келген! Мен сени ошондо эле уйдон кууп чыгышым керек болчу. Мени башка аялды карап, башка жактан конулумо жаккан адамды издешиме да сен куноолусун!
Эгерде сен менин оюмдагыдай болсон башка эчкимге уйлонбойт болчумун. Мен сени чындап жакшы коруп, уйдо олтурган аялым менен кызымды кетирип сага уйлонгомук.
Сен ошол менин сага деген ишенимди актаган жоксун. Коп эле мени куноолой бербе!- деди
#12 12 Апрель 2015 - 16:38
Мени дайыма куноолойсун!
Сенин Зейнебин мени менен ажыраша элегинди билеби?- деп сурады Клара. - Билбейт. - Анда ошол Зейнепке мен озум барам шаарга. Же телефон чалып иштеген жеринен таап суйлошом. Экоонорду уйлонтпойм!
- Клара катуу суйлоп атты. -Ошенте турган болсон таарынба!
-деп Рахман ага соомойун кезеди. -Сен озундун канынын балан турса башка катынга башкага балага кызыгып ошолорду багайын деп атасынбы. Алар Тилек экообуздун ырыскыбызды тартып жегени атат,-деди Клара. Рахман аялынын ар бир созуно кыжыры келип, андан аркы созун уккусу келбей басып кетти.
#13 12 Апрель 2015 - 16:39
Клара озунчо ойлонуп олтуруп, Рахман менен Зейнепти кантип уйлондурбой койо алам деп айласы тугонуп атты. Акыры Зейнепке жолугуп же телефон менен рахманга билгизбей суйлошом деп чечти. Же болбосо жини келип бут баарына куноолоп аткан кайнатасына уу берип олтурсом уйдо ызычуу болуп атып, Зейнеп экоонун уйлонуу тоюу да созулуп калат, анан убакыт отуп, аны унутуп калаар деп ойлогон Клара озунчо пландарын куруп кирди. Бирок, кайнатасына бир кездерде уу берип олтуром деп атып, уулу Тилектен аз жерден ажырап кала жаздаганын эсиге тушту. Анда мектепте иштеген мугалимден чычканды олтуро турган уу дарыны кайнатасынын тамагына кошуп берип, бирок тамакты кайнатасы ичпей эле уулу Тилек ичип алып, аз жерден олот-олот деп ооруканага жатып айыгып чыкканын эстеди. Ошондо уулу реанимацияда кыйналып жатканда Клара кудайдан Тилектин аманчылыгын тилеп, экинчи мындай жаман ишке барбайм деп соз берген эле. Азыр ошол созун эстеп, кайнатасына уу берип олтуром деген оюнан баш тартты. " эмне кылсам? Ушул как баш чал жок болсо до, Рахман экообуздун ортобузда мынчалык проблема болбойт болчу. Же, Зейнеп деген шуркуясына жолугуп суйлошсомбу?
"деп ойлонуп отурду. Ал ошентип отурганда сырттан кайын синдиси Мариям кирип калды. Аны коргон Клара: -Мариям,- деди муунган унун каргылданта,
- Сен деле мен сыяктуу аялсынго... Байкенди тыйып, башка аял албай, Клара женем менен эле жаша деп айтсан боло... Менин ордума озунду деле коюп корсон,- деди. Жене мен эчнерсе айта албайм,- деген Мариям Кларага салкын мамиле жасаганына Клара ого бетер жини келе ызаланып кетти да, унчукпай ыйлап олтурду. Ичинен кайынсиндиси Мариямды, кайнатасы Таабалдыны,
эри Рахманды каргап шилеп атты.
#14 15 Апрель 2015 - 22:55
Уйдо кундо ызычуу, уруш болуп Клара менен Рахман кечкисин дайым кыжылдашчу болду уйлоно турган кун жакындаган сайын Рахмандын чыйпыйы чыгып Клараны кетире албай убара болду. Эринин башка аялга уйлоноорун билген Клара да ага очошуп уйунон кетпей койду. Кларанын кетпесине козу жеткен Рахман уйлоно турган куну жакындаганда озу шаарга Зейнепке барды. Уйундогу атасы Таабалды менен карындашы Мариямга айтып ошол жактан уйлонуп келээрин ал эми Кларага эч нерсе айтпоолорун эскертти. Озу болсо Кларага билгизбей жумушка кетип бараткан адамдай тур корсотуп, шаарга жоноп кетти. Рахман Зейнепке барып иштин чоожайын тушундурду.
Зейнеп Рахман качан келет деп кутуп аткан экен. - Мен тууган- туушкандарга экообуз уйлонобуз деп айтып койбодум беле?-деп оор уйкургон Зейнеп. - Экообуз уйлонобуз...
Сага ким айтты, экообузду уйлонбойт деп?- деди Зейнепке жылмая караган Разман. - Билбейм сенин аялын ажырашканына макул болбой уйдон чыкпайм деп атса...- деди Зейнеп. - Анын уйдон чыкпаганына чарасы жок. Бул жерден уйлонуп алып анан экообуз айылга барабыз. Ошентип экоо уйлонуп анан айылга барабыздеп чечишти. Мумкун экообуздун уйлонгонубузду коргон Клара намыстанып торкунуно кетип калаар деп ойлошту. Рахман кечинде жумуштан келген сайын анын кулак мээсинин кужурун алып, кыжылдап, бир сыйра бышактап ыйлап урушуп конуп калган Клара аны кутуп атты. Керээлди кечке эмнени ойлосо ошону Рахманга айтканга даярдап койчу. Эми Рахманды качан келет деп, урушканга созун даярдаган Клара копко кутту. Уйдогу кайнатасы Таабалды менен кайын синдиси Мариям кечки тамактан кийин эле жаттууга кам урушту. Клара алар менен суйлошпой тултундап, кечигип аткан Рахманга жини келе кыялын коргозо идиштерди кирди. Акыры Мариямдан Клара сурап кирди?- Рахман жумуштан кийин эч жакка барбайм деди беле? -Анысын билбейт экемин. Озунуз билечиз Рахман байкем бизге озунун жекече турмушу тууралуу эчнерсе айтпайт. Озу эмне кааласа ошону жасап биз менен кенешпейт,- деди Мариям.- Качантан бери силер менен кенешпей калды эле? Керек болсо Рахман экообуздун ушинтип ажырашып жатканыбызга атан экоонор кунолусуноор!
Эми туштон кийин билмексен болуп суттон ак болоп сыртка чыга каласынаар,
- деди Клара. - Болдучу жене! Баягы жомогунду башынана баштап, экоонордун ажырашканы жатканынарга бизди куноолобой!
Эгерде сиз жакшы болсонуз эч качан Рахман байкем башка аялга кетпейт болчу. Биз дагы аны уйлонтпогонго аракеттенмекбиз!
- Мен дагы Рахман менен атан экоон жакшы болсон баарына чыдап жашай бермекмин. Бут баардык уйдогу жамандыктарга чынын айтсам атан куноолу. Кудай же аны же мени албас болду!-Клара Рахмандын кечиккенине кыжыры келип жинин чыгара долуланып кирди. Мариям Кларанын кыялын кандай экенин билип ага тенелбей эле коеюнчу деген кыязда канчалык жини келсе да унчукпай озу жатчу болмого кирип кетти. Анын артынан долуланып алган Клара токтоно албай суйлонуп каргап-шилеп озунчо эле жини келип ашканага кирип шкафта турган идиштерди талкалап жиберди. Ашканадагы шылдыраган идиштердин сынып атканын уккан Мариям чыдап, озунун болмлсундо жата берди. Ал эми Таабалды карыя чыдап жата алган жок. Тошогунон туруп башына тебетейин кийип устуно чепкенин желбегей жамынып ашканага кирди. Клара идиштерди тарсылдата сындырып атканын коруп:- Болду! Жетишет! Бут оокаттарды талкалаганга эч акын жок! Кандай тарбиясы жок келин элен! Токтот идиштерди талкалаганынды.
Бул идиштер ыраматылык байбичемен балдарына калган буюмдары!
- деди жаны кашайган Таабалды. - Эмне кылайын. Мага десе машаяктын идиштери болсун какбаш! Мен силердин ушунчалык тажадым! Коройун деген козум жок! Уктунарбы коройун дешен козум жок!- деп Клара жини менен долулана жанында турган кайнатасын куч менен туртуп жиберди. Улгайган арык киши келини Кларанын туртконуно туруштук бере албай чалкасынан жвгылып кете жаздап тенселип артында турган шкафга таяна калды. Башындагы тебетейи жерге тушуп арыраака тоголонуп барып жатып калды. Клара чакчандап жини менен аркы болмого чыгып баратып жерде жаткан кацнатасынын баш кийимин буту менен ары жакка тээп жиберип басып кетти... Атасы менен женеси Кларанын кыжылдашып атканын уккан Мариям тошогуно тынч жата албай ордунан туруп берки болмоготчыгып келаткан эле. Ал Кларанын атасынын баш кийимин тээп жибергенин корду. Ага жини келе ону бозоруп: - жене бул эмне кылганыныз!
- деп кыйкырып жиберди. - силерге гана мамиле жарашат!- деген Клара чакчандай болмосуно кирип кетти. Озунчо муунбашы калчылдай эмне кылаарын билбей онгуроп ыйлап кирди. Берки болмодогу Мариям а тасына жетип барып аны колтугунан суйроп жердеги тошокео отургузду. - Кордунбу кызым... кордунбу, кызым... деген Таабалды карыя каргалдаган ызага толгон уну менен кызына жаш балача даттанып кирди. - Кордум атп кордум. Эмне кылалы келинибиздин ушундай акмакчылыгын билген эмес экенбиз. Ага конул болбой эле коюнуз,-деп атасын сооротуп атты Мариям. - Кантип конул бурбай коё алам! Ал деген баш кийимимди тебетейимди тээп кетпедибиби,
атайлап туруп... мен ушунчалык эчкимди кордогон эмес. Кемпирим ары карап кеткени ушунчалык ушул Кларага кор болдум,-деген Таабалды ызалана кызы Мариямга жаш балача козунун жашын мончоктото куюлтуп ыйлап жиберди. - Ыйлабаныз ата... Клара менен Рахман байкем экоо ажырашабыз деп атпайбы. Клара биздин жашообуздан уйубуздонэми биротоло кетет. Мен билем сизди канчалык кор болуп жашаганынызды.
Озунуз айтпасанызда журогум менен дайым сезчумун,- деп Мариям атасын кучактап ыйлады.
#15 29 Май 2015 - 19:44
1-китеп:
Жайдын мээ кайнаткан ысык аптабы. Тээ донсоодогу топ мурзолорго карай эки караан кетип баратты. Ал мурзо айылдан анча-мынча эле алысраак болгондуктан аппак болгон кумбоздор даана корунуп турат. Эки караандын бироо колуна таяк кармаган, куудай аппак сакалчан карыя Таабалды. Жанында жашы кырктан ашып калган уулу Рахман. Экоо жолду карай оз ойлору менен алек болуп, унчукпай баратышты. Топ мурзого жакындап калганда Таабалды уулуна карай : -Апандын кумбозун тааныйсынбы? -деп сурады. -Тааныбай коймок белем.Айылда ушунча жылдын ичинде бир топ киши отуп кеткен экен ээ. Апам каза болгондо мынча коп эмес болчу. Азыр жаны кумбоздор кобойуп кетиптир,- деди уулу. -Коптон бери бул айылга да келбей калбадыкпы. Азыр бул жердеги жаны козу откон маркумдарга да куран окуй кетели,-деп Таабалды адегенде байбичемин мурзосуно барайын деген ниетте аны издеп калды. Шаардай болуп, бирине-бири тирелишкен кумбоздордун так ортосунда анын байбичеси Батманын эскирип калган кумбозун корду. Ата-бала кумбоздун ичине кирип, карап, сыртынан темир коргоолдогу домпойгон топурактын кичирейип баратканын байкашты. -Батма ушул жерде жатат,-деди оор улутунган карыя. Уулу унчукпай бир паска энесинин мурзосун карап турду. Байбичесине куран окуп, бата кылган Таабалды карыя аялы Батмадан ажыраган кунду , кийин колунда калган келининин кордугун коз алдынан чубуртуп эстей баштады...
Жайдын мээ кайнаткан ысык аптабы. Тээ донсоодогу топ мурзолорго карай эки караан кетип баратты. Ал мурзо айылдан анча-мынча эле алысраак болгондуктан аппак болгон кумбоздор даана корунуп турат. Эки караандын бироо колуна таяк кармаган, куудай аппак сакалчан карыя Таабалды. Жанында жашы кырктан ашып калган уулу Рахман. Экоо жолду карай оз ойлору менен алек болуп, унчукпай баратышты. Топ мурзого жакындап калганда Таабалды уулуна карай : -Апандын кумбозун тааныйсынбы? -деп сурады. -Тааныбай коймок белем.Айылда ушунча жылдын ичинде бир топ киши отуп кеткен экен ээ. Апам каза болгондо мынча коп эмес болчу. Азыр жаны кумбоздор кобойуп кетиптир,- деди уулу. -Коптон бери бул айылга да келбей калбадыкпы. Азыр бул жердеги жаны козу откон маркумдарга да куран окуй кетели,-деп Таабалды адегенде байбичемин мурзосуно барайын деген ниетте аны издеп калды. Шаардай болуп, бирине-бири тирелишкен кумбоздордун так ортосунда анын байбичеси Батманын эскирип калган кумбозун корду. Ата-бала кумбоздун ичине кирип, карап, сыртынан темир коргоолдогу домпойгон топурактын кичирейип баратканын байкашты. -Батма ушул жерде жатат,-деди оор улутунган карыя. Уулу унчукпай бир паска энесинин мурзосун карап турду. Байбичесине куран окуп, бата кылган Таабалды карыя аялы Батмадан ажыраган кунду , кийин колунда калган келининин кордугун коз алдынан чубуртуп эстей баштады...
Жан дуйномо булук салып куйуктор,
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
#16 29 Май 2015 - 20:22
Батма Таабалдынын экинчи аялы эле. Биринчи аялын жубан келди деп, анын устуно согончогу канабай койгондон улам кетирип жиберген. Ата-энесинин сунушу менен оздорунун алысыраак туугандарынын бойго жеткен кызын ала качып алып, ошондон бери тутун булатып, экоо туптуура отуз торт жыл омур сурушту. Бир кыз, бир уулду чонойтуп остурушту. Уул-кызын окутуп-чокутуп дегендей, борборго чон окуу жайды аякташтырышты.
Окууну буткондон кийин кызы алыскы райондордун бирине турмуш куруп кетип, кемпири экоо уулу Рахмандын колунда калышты. Таабалды ата-энесинин оз баласы эмес, таштанды бала экенин чоноюп калганда билген эле. Ата-эне тутуп жургон уйго тун ортосунда, жаны торолгон, ымыркай кезинде эле бироо таштап кетиптир. Анын энеси ким экенин билбей озунун уч эркек баласына тортунчу кылып кошуп, багып алышыптыр. Ошондуктан анын атын Таабалды коюшкан экен. Бой тартканда озунун таштанды бала экенин билгенден баштап Таабалды коорунуп, тартынып, жалтан, момун болуп оскон.
Жан дуйномо булук салып куйуктор,
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
#17 29 Май 2015 - 23:03
Улуу агасы кээде аны болоксунтуп,
озунун эки инисинен болуп койгон учурларыда болгон. Таабалды бир туугандары менен урушуп кетсе эле, анын таштанды бала экенин укчу. Ошондуктан,
кемсинип, эч соз кайрый албай чонойгон. Жалгыз уулу Рахманды байбичеси Батма экоо аябай эрке кылып, оюндагысын аткарып остурушту. Таабалды уулум да мендей болуп кемсинбей, жакшы оссун деп, анын айткан созун эки кылчу эмес. Ал эми кызым убактылу гана конок, ал башка бироонун булоосу, уулум бизди багат деген ата-энеси Рахманга тамактын таттуусун,кийимдин жакшысын сатып берип, андан копту умуттонушчу.
Ата-энесинин тилеги орундалып, Рахман ойдогудай жакшы жигит болуп чонойду. Сабакты да жакшы окуп, чон окуу жайын аяктап, айылга келип, кесиби боюнча иштей баштады. Борбордо окуп жургондо шаардык кыз менен суйлошуп жургонун айтып, уйлоном дегенде ата-энеси каршы болуп коюшту. Биринчиден,
алысболуп калат, экинчиден айылдык эле жонокой, карапайым, бизге кайрымдуу келин алып кел деп таптакыр Рахмандын сезими менен эсептешпей,
каршы болуп туруп алышты. Уулу улгайып келеткан ата-энесинин созунон чыга албай оздору таап берген айылдык, жонокой жаш кызга суйбой эле уйлонуп алды. Ортолорунда суйуу болбогондон кийин экоо бирин-бири суйуп-жакшы корушуп деле жашашкан жок. Анткени менен урушуп биринин конулун бири деле калтырышпады.
Ал келиндин аты Гулнара эле. Бирок, Гулнараны Рахман суйбосо да, кайнене-кайнатасы аябай жакшы корушчу. Алардын астынан кыя отпой, ойдо карап суйлобой, дайыма сыйлачу. Гулнара менен Рахман бир кыздуу болушту. Арадан билинбей эле торт жыл отуп, Гулнаранын экинчи баласы жаны боюнда болгон кезде уйдо капысынан ызы-чуу башталды. Эки-уч кун мурун райборборго командировкага кеткен Рахман эртен менен келип: -Мен Гулнара менен ажырашам,- деп маселени кабыргасынан койду. Уйдогу ата-энеси уулунун мындай шашылыш чечимине тушуно беришпей адегенде озунчо аялынан болуп алып, иштин чоо-жайын билмекке суйлошушту.
-Озунор билесинер, мен Гулнараны суйбой уйлонгом. Аны силердин айтуунар боюнча эле алгам. Менин шаардык суйлошкон, жактырган кызымды алыс деп болбой койдунар эле. Эми мен силерге жакын жерлик кызды таптым. Мен чыныгы суйуумду жолуктурдум.
Гулнара жакшы аял. Силерге жакшы келин болду, бирок силер да мени тушунгуло. Мен алкызга уйлоном деп соз берип койдум. Эч кимди алдагым , конулун ооруткум да келбейт. Гулнараны алдап, ал кыз менен деле жашыруун журуп алмакмын. Бирок, мен ак, таза болгум келет. Эгерде силер каршы болсонор, анда мен уйдон кийимимди алып чыгып кетем,- деди. Ата-энеси жакшынакай келининен ажырагысы келбей уулун кондурмоко аракет жасашты. Бирок, уулунун алардын созуно коноор туру жок эле. -Ал эмне болгон кыз экен?-деп акыры оор улутунган энеси сурады уулунан.-Мен аны командировкага барганда жолуктурдум.
Мектепти жаны эле аяктап, бир мекемеде секретарша болуп иштеген жаш кыз. Аты Клара,-деди.
Жан дуйномо булук салып куйуктор,
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
#18 29 Май 2015 - 23:44
-Сени сотко берем, ажырашпайм!
-деп адегенде уккан Гулнара кыйкырып, ыйлап атты.- Эгерде ажырашсам мобу кызынды таптакыр корбойсун!
-деп коркутуп, ызасына чыдабай ыйын токтото албай атты.- Мен эмнеден жаздым! Менин эмне жазыгым бар эле! Ата-эненди сыйлап,- сенин козундун караги менен тен айланчу эмес белем,-деген аялынын созуно Рахман эч суйлой албай: -Кечирип кой, сенде куноо жок,-деп гана айта алды. Эртеден-кечке уйдо ыйлаган келиндин кайгысын коргон кемпир-чал да аны тутпой, аяп атышты. Бирок, жалгыз уулу айткан созунон кайтпасын билишип, айлалары куруп турду. -Анда мейли, ажырашсан ажырашам. Сен мени менен жашап. аны элестетип, аны суйуп жашаарынды каалабайм. Бир гана отунуч, аны оз козум менен коргум келет. Мен кете электе алып кел. Сени сотко бербейм, кызынды унутпай жардамынды берип тур! Башка сенден эч нерсе сурабайм,- деди Гулнара, акыры. Кой. кызым, сага аны коруу оор болот, озунду аясан,- деген кемпирдин созуно: -Апа, менден анын эмнеси артык экенин коргум келип атат. Мен чыр чыгарбайм, кызымды, оокат-жайымды алып, ошол келинди менин ордума силерге таштап кете берем. Курсактагы баламды алдырам,- деди Гулнара козунун жашын кылгырта. Гулнара уйдогулордун созун укпай, алчу аялынды алып кел деп туруп алды, Рахманды карап. Ошол куну кечинде Рахман дагы бир жолдош баласын ээрчитип, Клараны алып келип калышты. Эшиктин босогосун аттаган бою кичирээк, арыкчырай, коздору бажырайган сулуу-чумак жаш кызды коргон Гулнара: -Аа, Клара деген сенсинби?- деди унун каргылданта,
козунун кычыгына толо тушкон жашты коргозбогонго аракет жасай.- Сени кордум, Рахман сенин жаштыгына , сулуулугуна суктанган экен. Экоонор бактылуу болгула! Бирок, эсинде болсун, мени ыйлатып, сен бактылуу болом деп ойлобо... Менин, мобул кичинекей кызымдын, боюмда балам бар, аны алдырам ошол баламдын убалы сени уктатпай калсын. Сен да бир убакта мендей болуп ыйлап кал!- деди да козунун жашын колдото, кызын которуп, оокат-кечесин машинага жуктоду. Буркурап, ызасына чыдабай ыйлаган Гулнара кызын которуп, озунун оокат-кечесин жуктогон машинага отуруп атып, кайненене-кайнатасына карап:- Ата, апа, эгерде менде куноо болуп. силердин конулунорду ооруткан болсом кечирип койгула. Мен силерди куноолобойм.
..- деди Гулнара.- Жок айланайын, сен бизди кечир, бактылуу бол, кызынды жакшы кара, биз барып турабыз,- деп ыйлап, коштошушту,
кемпир-чал. Машина алыс узап кеткенче узата карашып, кемпир-чал коздорунун жашын аарчышты. -Апа, болду эми... Ыйлабагыла,
Гулнараны жаман деп айтпайм, ал жакшы аял болду. Бирок, бул Клара да жакшы келин болот, буюрса. Уйго кирип, жаны келининизге жоолук салбайсызбы,
-деди Рахман энесин карап. Ата-энеси жалгыз уулуна канчалык ичтеринен нааразы болуп турушса да, анын конулун оорутпайлы деген ниетте унчукпай уйго киришти. Анын устуно азыр уулуна бир соз айтса эле кийимдерин чогултуп алып, чыгып кеткенден кайра тартпайт болчу. Уйго кирген Батма жук жыйналып турган сандыгын ачмакка устундогу тошокторду жерге алып кирди. Анан сандыгын ачып, ичинен жаны ак гулдуу жоолугун алып чыгып, торку болмодо отурган Кларанын башына салды. Озун-озу зордоп аран бетинен ооп;- Бактылуу бол, айланайын,- деди да козуно жаш толо сыртка чыгып кетти.
Жан дуйномо булук салып куйуктор,
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
#19 30 Май 2015 - 00:23
-Кошуна-колондору чакыралыбы,
ыя кемпир,-деди Таабалды, бир убакта. -Кайсы бетибиз менен чакырабыз. Жок дегенде Рахман менен Гулнаранын ажырашкандарына анча-мынча убакыт болсо бир жон. Аны кетирбей атып, эле экинчи катынды алып келип атса...-деди Батма нааразы боло. -Эртеби-кечпи,
баары бир эл угат. Шибегени капка каткандай эле болобуз да. Каяякка жашырмак элек. Андан коро эртен эле тоюн берип, ачыкка чыгаралы,-деген Таабалды уулуна канчалык нааразы болуп турса да анысын билдирбегенге аракет жасай суйлоду. -Таабалдынын уулу аяялын кетирип, башка жаш кыз алыптыр дейби,-деген айыл ичиндеги ушакчы аялдарга жаны ушак табылып жакшы болду. Эки аялдын башы бириккен жерде апыртып, кобуртуп-жабыртып:
- Тигил экинчи алган аялынын боюнда болуп калып, сотко берем десе алыптыр дейби,-деп биринчи айтса:-Антпей эле шуркуя, Рахмандын уй-булосун бузуп, аялынды кетирип мени ал деп тийип алыптыр,-деп экинчиси айтат. -Ий бетим! Байкуш келиндин деле убал-сообу бар да. Жакшы келин болчу жаркылдаган,
жайдары. Бул келини кандай чыгаар экен,-деп оздорунчо соз кылып атышты. Рахмандын карындашы да агасынын аялын кетирип, башка аял алып алганын угуп, жолдун алыс экенине карабай келди. Клара канчалык татынакай, жаш болсо да аны кайынсиндиси жактырган жок. -Мумкун, сен ойлонуп короорсун. Жашоодо коп эле нерселер болот. Озун деле жаш экенсин. Жолунду таап кетээрсин, байкемди жайына коюп, мурунку оз булосуно эле бербейсинби,
- деди Мариям Кларага. -Рахман мурда Гулнаранын булосу болсо, азыр ал менин булом болду. Мен аны суйом, мен да оз бактым учун куроштум. Гулнараны ким кой дептир. Ал деле озунун бактысы учун курошсо болмок,- деп тарсылдап жооп берип, кагып салды Клара, айланасында олтургандарды козго илбей. Ошол куну алардын уйуно жакын тууган-туушкандары чогулган эле. Рахман да жаш аялына болушуп: -Эмне эле биздин жашообузга кийлигишип калдынар. Силер коноксунар.
келсенер жон келип, жон, тынч кетип жургуло,- деди. Рахмандын аялынын созун эч нерсе боло электе суйлоп калганына карындашы Мариям таарынып, эртеси куну эле кетип калды. Кемпир-чал баласына соз айтса эле уйдо уруш чыгып кетээрин эн сонун тушунуп турушту. Ошондуктан эч нерсе дешпей, унчугушкан жок. Клара болсо Гулнараны баары мактап атышканын угуп, ичи тарып, мен да жакшы аял болом деп ойлоп атты.Бирок, озунун эрке мунозун ондой аламбы деп да ойлоп койот. Гулнара эки жашаар кызы Айгеримди, оокат кечесин алып торкунуно тун ичинде барды. Ата-энеси жаны эле тошок салып, жатууга кам урушкан экен. Эшиктин алдына токтогон чон машинанын унунон улам сыртка чыгышты. Машинанын кабинасынан тушуп аткан Гулнара менен кызын корушуп, адегенде Рахман экоо конокко келишкен го деп ойлоп жиберишти. Алар кошуна айылда жашагандары менен, эки айылдын ортосу бир топ эле алыс болчу. -Эмне болду. тун жамынып? Деги тынчылык элеби?- деген энеси тынчсыздана кызынан сурады. Ансыз да ызасына чыдабай жолду карата ыйлап келген Гулнара:-Тынчылык болсо ушинтип тун жамынып, кызымды, оокат-кечемди алып торкунумо келмек белем,-деп буркурап жиберди. Ата-энеси адегенде эч нерсени тушуно беришпей бирин-бири карап калышты. Анан: -Эмне болду, айтчы ыйлабай?- деп сурады атасы. Гулнара копко чейин кызын кучактап алып, ыйлап, эч нерсе айта албай отурду. Ата-энесинин ага уйрулуп тушуп, сурап атканы ого бетер эреркеп кетти.
Жан дуйномо булук салып куйуктор,
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
#20 30 Май 2015 - 23:55
Акыры озун-озу колго алып, бирок ыйын токтото албай болгон окуяны токпой чачпай айтып берди. Кочодо жаткан кыз бар бекен! Азыр биз барып, алардын абийирин кетиребиз, -деген ата-энеси туну менен барабыз деп камынып киришти. Бирок Гулнара: -Барбай эле койгула. Кудай коруп турат. Менде куноо жок. Аларды мен кудайга койдум. Мен азыр кандай ыйласам жанагы аялы да эртедир-кечтир баары бир ушундай ыйлайт,-деп ата-энесин токтотуп койду. -Ушунун баарына жанагы кемпир-чал куноолу да. Жалгыз уулуна алы жетпейби, тыйып эле коюшпайбы,- деп ата-энесин да куноолоп каргап атышты, Гулнаранын торкундору.
Алардын каргышы кеч болсо да баары бир тиерин билишкен жок. Той болоор, тойдун эртеси да болоор дегендей Рахман жаны жаш аялы Клара менен кошуна-колондоруна,
тааныштарына той откоруп, жашап калышты. Таабалды, Батма экоо жаны келини Клараны анча жактырышпаса да, уулунун кадырын сыйлап унчугушпайт.
Рахмандын ата-энеси улгайып баратышкандыктан мурунку келини Гулнара кайненесин эртен менен эрте тургузбай уйду озу саап, от жагып, бут туйшукту озу мойнуна алган. Батма да ал келинди алгандан кийин колу узарып, анча-мынча туйшуктон бирт топ эле арылып калган. Гулнара кеткенден кийин Клара андай болуп, эрте туруп уй саамак тугул, чай койчу эмес. Келин болуп баргандан кийин бат эле анын боюнда болуп калды. Жаш аялымдын боюнда бар деп Рахман анын козунун кареги менен тен айланат. Кемпир-чал да мейли жаш эмеспи деп ага унчугушпайт.
Келинине карата анча-мынча соз болсо эле Рахман ал кишини кагып, аялына болуша кетчу. Ошондуктан кемпир-чал да жалгыз уулунан сестенип ага эч соз айта алышчу эмес. Клара да куйоосунун анын козунун кареги менен тен айланып козун карап атканын билип, каалаганын жасап калды. Эртен менен Рахман жумушка туруп кеткенден кийин Клара уктап копко тошогундо тушко чейин жатат. Анын устуно боюмда бар деген шылтоону айтып анча-мынча оокаттарды да жасабай калды. Уйдун ичи кирдеп, кир кийимдер чогулуп калганын коргон Батма келинин баары бир жумуш жасабасын билип, бир куну озу жыйнап-жууп кирди. Бул убакта Клара тура элек, уктап жаткан эле. Кемпиринин кылдырап, кыйналып, онтоп, энкейип оокат жасап атканын коргон чалынын боору ооруй тушту. -Ушунча кирди озун жууп, тазалабай келинди жардам бер деп айтсанчы,-деди.
-Ал Манас туучудай болуп уктап атса кантип тургузайын.
Жан дуйномо булук салып куйуктор,
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
Жалынынан кулго айланды умуттор.
Азабыма чыдабасан бош койдум,
Акыл калчап башка жанды суйуп кор.
- (18 бет)
- 1
- 2
- 3
- →
- Акыркы бет »