Аялым биринчи перзентимди торогондо отуз жашта элэм. Ошол тун али кунчо эсимден кетпейт. Дейди досторум менен тун жарымга чейин чайканада соз жарыштырып отурдук. Маанилуу бир нерсе болгонун эстей албаймын, бирок пайдасыз кайбат," ордок учурмай" создор менен тунду откордук. Башынан тапан бллгонум учун, создун жылоосу менин колумда бо,луп, ар кандай анекдоттор менен курдаштарымдын боорун эздим. Эсимде ошол туну чайкананын жанындагы кичинекей базарчада отурган козу азиз карыяны абдан маскара кылдым: ал кандайт аракет жасаган болсо, мен дагы анын дал ошондой аракетин кайталап жасай бердим, досторум куло берип коздорунон жаш агып кетти. Бул аздык кылгансып, ордунан туруп кетип жатканда бутунан чалып жибердим. Гупп. Каткырыгыбыз кочону жаныртты. Адаттагыдай уйго тун бир оокумда бардым. Аялым курсагын чандайтып, аянычтуу абалда кутуп отурган экен, мундуу ун менен :- Рашид, кайда журосуз, менин дарманым кетип турат. Коз жаруу убактым келип калган окшойт деди. Ушул создорду айтканда козунон аккан чолок жаш бетинен ылдый тоголонду...
. Бечара аялым а конул болбой кочодо, чайканада пайдасыз соз жарыштырып жургонумо окунуп кеттим, тогуз айлык боюнда бар болсо, мен эч ишим жок кочодо журсом деп озумду озум жемеледим. Дароо торот уйуно алып барып жаткырдым. Медсестралардын айтуусунда бышып калыптыр , кутуп туруумду отунушту. Бир нече саат куттум, эч ким чыгып суйунчулободу.
Акыры медсестрага телефон номеримди таштап, уйго кеттим.
Баракча 1 - 1
Көзүм туруп мен сокур экенмин Ватсаптан жаздым
#2 21 Август 2014 - 14:14
Бир сааттан кийин телефон чырылдап, торот уйуно чакырышты. Врачтын алдына кирдим. Ал мага аллахтын тагдыры экен, тагдырга ыраазы болуш керек деген сыяктуу насааттарын айтып:- Уулду болдунуз!
Бирок, козу... сабыр кылыныз эми деди. Ошол замат базарда шылдындаган сокур карыя козумо элэстей тушту. Тамагыма бир нерсе тыгылып калгандай болду....Я, Раббим! Эккенинди оросун дегени ушулбу? Шордуу аялым ай! Ушундай кайгыны коруп турсада билдирбегенге тырышат. Тагдырдын жазмышына тан берип, ыраазы болуп жаткан экен. Адамдарды кемсинтип маскара квлганымда мага: ,, Кишилерди кайбат кылбасаныз жакшы болор деле" деп насаат айтчу аялым бул ирет дагы кайраттуулугу менен мени тан калтырды. Уйго келдик. Эми уйдо учоо болдук. Кичинекей Батыр, апасы жана мен. Чынын айтсам балама эч бир конулум жылыбады. Жадагалса уйдо бар жок экени мени кызыктырбайт.
Коп ыйлай баштаган кезде болмодон чыгып, башка болмого чыгып жатып алчу болдум. Айлар отуп, чонойо баштады. Бир жашка чыгып, там- тундап баса баштаганда,
бир буту кыска экени билинди. Чолок да экен! Балага болгон мамилем андан бетер сууп кетти. Арадан жылдар отуп , дагы эки уулду болдук: Омар жана Осмон. Жылдар ото берди. Балдар дагы чонойо берди... Эми мен Баатыр жонундо таптакыр ойлонбой калдым. Мурунку ыр- кулку кайрадан оз нугу менен кете баштады. Бирок, аялым менин онолуп кетишимден умут узбой, менин кер какшык азилдериме сабыр кылып, ар дайым ( кобунчо оз алдынча калганда) дуба кылаар элэ!!!
Бирок башка балдарымды эркелетип Батырды четке суруп койгонумду коруп ичинен сызып, билгизбей ыйлап алат курганым. Батыр мектеп жашына жетти Майыптардын мектебине окууга бердик. Убакыттын отушун анчалык деле байкабайт элэм. Кундорум койондой окшош таризде - жумуш, уйку, тамак, досторум менен конул ачып сайрандоо, эртэси, бурсугуну, кийинкиси...
куду ушинтип отуп жатты. Бир куну...Жума болчу... саат он бирлерде Бешимге жакын ойгондум. Саат экиде бир жерге тойго барышым керек. Шашылбай жуунуп- таранып, кийинип, жыпар жыттуу атырлардан себинип кочого жоноп калдым. Эшике жакын калганда Батырдын буулугуп ыйлаганын коруп конулсуз алдына бардым.
#3 21 Август 2014 - 14:19
Жок бул жеке менин жашоомо тиешелуу эмес тарбиялык мааниси бар. Ангемеби же масалаби билбейм ватсаптан кочуруп жазып жатам
#4 21 Август 2014 - 14:45
капа болбо мындай тема боюнча дин болумундо жазылган.Таасирлуу окуяларда жазылган
АК ИШТЕГЕН АДАМ АКЫРЫ ЖАМАНДЫК КОРБОЙТ (И.Р.РАЗЗАКОВ)
#5 21 Август 2014 - 15:13
Козунон куйулган молт- молт жашы бетин жууп, бойтойгон колдору менен азиз козун аарчып улгурбойт!
Бул менин ага ымыркай кезинен бери биринчи конул буруум элэ! Он жыл аралыгында!
Бул жолу дагы ички бир шум туйгу карабай кетууго ундоду. Балам болсо менин бар экенимди билген жок. Мундуу ый аралаш ун менен,, апаке - ее, кайдасыз!
Апаке- ее кайдасыз!
- деп ыкылдайт. Батыр эмнеге ыйлап жатасын!- деп сурадым. Доошумду угуп ыйлабай калды. Сокур коздору коркуудан чон- чон ачылды. Жакындаганымды сезгенде, менден озун алып качууга далалат жасады жана айланасын кармалап, кагылып- согулуп болмосуно житип кетти! Ох!!! Бул оксукту эч качан унута албасам керек! Анын баскан аракеттери,
болмосундогу нерселеринин баары тилге кирип:,, Он жылдан бери кайда элэн!"- деп айтып жаткандай болду! Артынан акырын басып болмосуно кирдим. Оболу эмне учун ыйлап жатканын айткан жок. Анан... омурумдо биринчи ирет эркелетип, башынан сылап сурадым. Ошондон кийин гана шолоктоп ыйлап, капаланганынын себебин айтып берди. Корсо, бугун аны ар дайым мечитке жетелеп алып барып келуучу иниси Омар уйдо жок экен. Жума намазы жакындап калгандыктан,
биринчи саптан орун алалбай калам деп ыйлап жатканы экен. Батыр ушул арманын айтып улутунуп алды... Сокур коздорунон дагы жаш куйула баштады. Он жаштагы сокур баламдан бул создорду укканда апкаарып, тамагыма бир нерсе тыгылып калгандай болду. Батырымдын бетин колум менен сылап, озумду кармай албай, ый аралаш:- Ушул учун ыйладынбы Батырбек?- дедим.- Ооба, хык... Ошол маалда мен бир нерсени унуттум... досторумду,
убада кылынган тойду, баарын... Анан балама кайрылдым:- Батыр уулум, сени мечитке ким алып барат билесинби?- Омар алып барса керек, хык... бирок кечигип жатат..- Жо- ок. ..Бугун сени мечитке мен алып барамын балам ме- мен ! Батыр айран тан болуп калды. Ишенгиси келген жок. Кантип элэ! Башкаларды мазактап келекелеп жургон атасы эми озунунда майып перзентин мазактап жатат деп ойлоду окшойт. Бирок, ниетим чын экенин эптеп бмлдиргенимден кийин гана мойнума асылып дагы ыйлап жиберди. Бирок бул Батырдын суйунуч жаштары элэ.
#6 21 Август 2014 - 15:23
leilek85 Эмне кылайын анда калганын жазбай элэ койойунбу, туура эмэс болумго ачып алган окшойм
#7 21 Август 2014 - 15:53
Жаза беринизчи аягына чеин окуп алалы баштагандан кийин.
Быть с человеком после его измены-это как пить из грязного бокала.
Вроде пригоден к применению ...а пить из него противно.)
Вроде пригоден к применению ...а пить из него противно.)
#10 21 Август 2014 - 18:10
Жаза бер.Болгону мен айттым койдум.Коп эле нааразыйский боло бербечи окей
АК ИШТЕГЕН АДАМ АКЫРЫ ЖАМАНДЫК КОРБОЙТ (И.Р.РАЗЗАКОВ)
#11 21 Август 2014 - 19:27
А эмне учун мен кошумчалап темага ылайык комментарий жазсам очуруп салгансынар,
а башкаларынын жазгандары турат же эмне ойду тоону айтып кутуп калдык тиги Бул деген темага ылайыктуубу?
Мен бактылуумуун.
#12 22 Август 2014 - 18:15
Ой эй жазып буткучо сындабай эле тургулачы сураныч, кыйын болуп кетесинерда
#13 22 Август 2014 - 19:31
ушу автор озу бир теманы баштаса жакшы эле жазып баратып жок болуп кетет. адамды буулуктуруп.
"Дудук"
чыгармасын да ошенткен
которгон суугумду да ,ысыгымды ,
Корушкон азабымды кызыгымды .
Ата-энем бекеринен койбогондур ,
Мээримдуу бол -Мээрим деп ысымымды .
Корушкон азабымды кызыгымды .
Ата-энем бекеринен койбогондур ,
Мээримдуу бол -Мээрим деп ысымымды .
#14 27 Август 2014 - 23:43
Чыгарманы жазаарда алдын ала заявка таштатып, анан жаздырыш керек окшойт..
#17 28 Август 2014 - 13:11
Уландысы
Көзүнөн куюлган мөлт-мөлт жашы бетин жууп, бөйтөйгөн колдору менен азиз көзүн аарчып үлгүрбөйт! Бул менин ага ымыркай кезинен бери биринчи көңүл буруум эле! Он жыл аралыгында! Бул жолу дагы ички бир шум туйгу карабай кетүүгө үндөдү. Балам болсо, менин бар экенимди билген жок. Муңдуу ый аралаш үн менен „ апаке – ее, кайдасыз! Апаке-е-е кайдасыз! “ – деп ыкылдайт. Батыр, эмнеге ыйлап жатасын ? – деп сурадым. Доошумду угуп ыйлабай калды. Сокур көздөрү коркуудан чоң-чоң ачылды. Жакындаганымды сезгенде, менден өзүн алып качууга далаалат жасады жана айланасын кармалап, кагылып – сүрүлүп бөлмөсүнө житип кетти! Ох!!! Бул өксүктү эч качан унута албасам керек! Анын баскан аракеттери, бөлмөсүндөгү нерселеринин баары тилге кирип: „Он жылдан бери кайда элең!“ – деп айтып жаткандай болду! Артынан акырын басып бөлмөсүнө кирдим. Оболу эмне үчүн ыйлап жатканын айткан жок. Анан...өмүрүмдө биринчи ирет эркелетип,башынан сылап сурадым. Ошондон кийин гана шолоктоп ыйлап, капаланганынын себебин айтып берди. Көрсө, бүгүн аны ар дайым мечитке жетелеп алып барып келүүчү иниси Омар үйдө жок экен. Жума намазы жакындап калгандыктан, биринчи саптан орун алалбай калам деп ыйлап жатканы экен. Батыр ушул арманын айтып улутунуп алды...Сокур көздөрүнөн дагы жаш куюла баштады. Он жаштагы сокур баламдан бул сөздөрүн укканда апкаарып, тамагыма бир нерсе тыгылып калгандай болду. Батырымдын бетин колум менен сылап, өзүмдү кармай албай, ый аралаш: - Ушул үчүн ыйладыңбы Батырбек ? – дедим. -Ооба, хык... Ошол маалда мен бир нерсени унуттум....досторумду, убада кылынган тойду, баарын...Анан балама кайрылдым: - Батыр уулум, сени мечитке бүгүн ким алып барат билесиңби ? -Омар алып барса керек, хык...бирок кечигип жатат.. -Жо-ок. ..Бүгүн сени мечитке мен алып барамын балам, ме-ен! Батыр айран таң болуп калды. Ишенгиси келген жок. Кантип эле! Башкаларды мазактап, келекелеп жүргөн атасы эми өзүнүн майып перзентин да мазактап жатат деп ойлоду окшойт. Бирок, ниетим чын экенин эптеп билдиргенимден кийин гана мойнума асылып, дагы ыйлап жиберди. Бирок бул Батырдын сүйүнүч жаштары эле. Көздөрүн колум менен аарчып, колунан кармап, машинага отургузууга камынганымда : - Ата, мечит жакын го – мечитке кадамдарымды санап баргым келет-деди. Биз жетелешип алып, жөө жөнөдүк. Мечит адамдарга толо баштаган экен. Ошентсе да, Батыр экөөбүз биринчи саптан орун таба алдык. Жанаша отуруп жума хутпасын уктук, ал менин эмес мен анын жанында намаз окудум. Намаздан кийин Батыр текчеден Кураани Карим алып беришимди суранды. Кызык!!! Көзү азиз болсо кантип окуйт? Укпагандай болуп отура берейин дедим бирок, капа болуп калышынан коркуп, колуна Кураани Каримди карматтым. - „Кахф“сүрөсүн ачып бериңизчи?.. . Ары ачып, бери ачып, таба албай кыйналып, акыры мазмунунан карап араң таап бердим. Кураанды колуман алып, адындагы жапыз столго коюп, азиз көздөрүн жумган бойдон окуй баштады: „Алхамду лиллаах иллазии...“ Оо, Раббим! Оо Жараткан! Уулум Кахф сүрөсүн толук жаттап алган экен! Өзүмөн- өзүм уялып кеттим. Мен дагы колума Кураанды алдым.Ошондо дене боюм титиреп кетти. Уулумдай шатырата албасам да эжелеп окуй бердим...Жасаган күнөөлөрүмдү, акмакчылыктарымды кечиришин Аллахтан суранып...Бир, эки тамчы менен башталган көз жаш, шолоктогон ыйга айланды. Мечиттин ар кайсыл жеринде намаз окуп жаткан адамдардан уялып, ыйымды ичиме жуттум. Ушу бойдон үнсүз ыйлап канча отурганымды билбейм. Бир маалда назик, ичке, алсыз колдор бетимди кармалап таап, селдей агып жаткан көз жашымды аарчый баштады. Бул менин сокур уулумдун колу эле. Уулум! Жүрөгүм толуп - ташып Батырымды кучагыма алдым, боорума узак кысып, ушуларды ойлодум: "Сен сокур эмессин! Чыныгы сокур мен экенмин! Тозокко сүйрөп жаткан бузуку дейдилерге кошулуп алып, суудай ысырап болгон өмүр жолума бир да кылчайып карап койбогон атаң сокур экен!!! " Жетелешип үйгө келдик. ...Ушул күндөн баштап намазды ар дайым мечиттен окуй турган болдум.Эски үлпөттөрүм менен кош айтышып, мечиттен , айылдан жаңы досторду таптым. Мен алар менен жүрүп көп нерселерди үйрөндүм: эч бир намазды калтырбай турган, Кураанды бир айда бир жолу баштан -аяк кайталап (хатм кылып) окуп чыга турган болдум. Үй- бүлөм, бала- чакама болгон илгерки суук мамилем жоголуп, анын ордун мээрбандык, камкордук ээледи. Өмүрлүк жолдошумдун кабагындагы муңдуулук да жоголуп, көңүлү куунак болуп, чырайына чыгып, чыныгы маанисинде он жашка жашарып кеткендей болду. Айрыкча уулум Батырдын жүзүнөн жылмаюу кетпейт. Көргөн адам бул дүйнөдөгү бардык казыналарды таап алган экен деп ойлойт эле......Бир нече күндөрдөн кийин досторум узак мөөнөткө даваатка бара турган болушуп, мага да сунуш кылышты. Батырдын алдына барып, сапарга кетип жатканымды билдирдим. Ал ичке, назик колдору менен мойнума асылып мени менен коштошту.... Сапарыбыз үч жарым айга созулду...Убакыт тапкан мезгилде дароо үйгө телефон чалып, аялым, балдарым менен сүйлөшүп турдум, аларды абдан сагынган элем, айрыкча Батырды...Кызык, качан телефон чалсам Батыр мечитке же мектепке кеткен болот. Аялымдан анын абалын сурасам, менин ага мынчалык байланып калганымды угуп күлүп калаар эле. Анан кайтаардан эки күн мурда телефон чалганымда адаттагы күлкүсүн укканым жок, добушу дагы өзгөргөндөй. .. - Батырга ысык салам айтып кой! - Болуптур, Куда кааласа. Сапар мөөнөтү бүтүп, үйгө жетип келдим. Балдарым, аялыма бир кучак белек-бекчектер менен, андан көбүрөөк сагыныч менен эшикке карап турдум, мына азыр Батыр эшикти кармалап болсо да таап өзү ачат...! Бирок, эшикти Батырым эмес, эми гана төрт жашка чыккан кенже уулум Осмон ачты. Аны көтөрүп алганда "атта...атта" деп бир нерсе айтмакчы болгонун байкап калдым. Батыр кайда?! Жүрөгүмдү бир нерсе мыкчып алгандай болду. "Шайтандын азгырыгынан өзүң асырагын" деген дубаны окуп үйгө кирдим. Эмнегедир аялымдын куунап- жайнаганын да байкабадым. Кабагы салыңкы. Көздөрү дагы муңдуу... - Тынчылыкпы ? Эмне болду сага ? - Эч нерсе... - Батыр кайда ? - ... ... .. - Аялым бул суроомо башын четке буруп, буркурап ыйлоо менен жооп берди. Көңүлүм андан бетер караңгылашып кетти. Ушул мезгилде Осмон келип өзүнүн толук чыга элек чулдур тили менен: "Атта, Батый акам даннатка тетти...Аллага тетти" десе болобу! Турган жеримде селейип калдым! Кулагым тунжурап эч нерсе укпайт! Ким, эмне дегенин укканым жок. Сезимдерим өлүк! Болгону аялымдын бетин басып үйдөн чыгып кеткенин элес- булас байкадым. Кийин билсем, мен кайтаардан эки апта мурда Батыр кокустан безгек менен ооруп, ысытмасы көтөрүлүп кетиптир. Апасы дароо больницага алып барган. Ысытмасы күчөп, өз атасынын мееримине тойбогон бойдон, ичке, назик колдорун апасына сунган бойдон түбөлүк жайга узап кете бериптир... Доктор Сайфуллах Насирхан<br style="line-height: 19.5px; background-color: rgb(250, 251, 252);">2: Кудай айтат:::кимди менден артык корсон аны сенден алып коем,ансыз жашай албайм дебе ансыз деле жашатып коем,мезгил отот колоко берген дарактардын бутактары кургайт,сабыр тугонот,озундон артык суйгонун да бир куну жат болот,эсин жоголот,досун душманына айланат,душманын келип дос болот.Ушундай кызык бир дуйно.Болбойт деген эмнен болсо баары болот,жыгылбайм дейсин жыгыласын,адашпайм дейсин адашасын,эн кызык ушул дуйно болот.Олдум деп мин кайталасан да ажалын келбесе жашайсын.Кайгырасын кубанасын,жашоого тойдум дейсин тойбойсун.Байлыкты бакыт деп ойлойсун байлыка да жетесин андан эч кандай бакыт таппайсын.Жашоо тугонбойт улана берет омурун тугонот.Суйууну бакыт деп ойлойсун суйгонуно жетесин суйуудон да бакыт таппайсын.аракет кылса баары болот дейсин буйрубаса эч нерсе жок.БАКЫТ бул ислам дининде, намазда.Намаз окусан эки дуйнодо тен бактылуусун. Дин менен жашасан намаз окусан журогунду тазартат.Ошондо элге еле эмес магада керек болосун...урматту момун Мусулмандарым бул создорду баары окуш учун ар досуна жибер досум.Иншаллах. </b>
Көзүнөн куюлган мөлт-мөлт жашы бетин жууп, бөйтөйгөн колдору менен азиз көзүн аарчып үлгүрбөйт! Бул менин ага ымыркай кезинен бери биринчи көңүл буруум эле! Он жыл аралыгында! Бул жолу дагы ички бир шум туйгу карабай кетүүгө үндөдү. Балам болсо, менин бар экенимди билген жок. Муңдуу ый аралаш үн менен „ апаке – ее, кайдасыз! Апаке-е-е кайдасыз! “ – деп ыкылдайт. Батыр, эмнеге ыйлап жатасын ? – деп сурадым. Доошумду угуп ыйлабай калды. Сокур көздөрү коркуудан чоң-чоң ачылды. Жакындаганымды сезгенде, менден өзүн алып качууга далаалат жасады жана айланасын кармалап, кагылып – сүрүлүп бөлмөсүнө житип кетти! Ох!!! Бул өксүктү эч качан унута албасам керек! Анын баскан аракеттери, бөлмөсүндөгү нерселеринин баары тилге кирип: „Он жылдан бери кайда элең!“ – деп айтып жаткандай болду! Артынан акырын басып бөлмөсүнө кирдим. Оболу эмне үчүн ыйлап жатканын айткан жок. Анан...өмүрүмдө биринчи ирет эркелетип,башынан сылап сурадым. Ошондон кийин гана шолоктоп ыйлап, капаланганынын себебин айтып берди. Көрсө, бүгүн аны ар дайым мечитке жетелеп алып барып келүүчү иниси Омар үйдө жок экен. Жума намазы жакындап калгандыктан, биринчи саптан орун алалбай калам деп ыйлап жатканы экен. Батыр ушул арманын айтып улутунуп алды...Сокур көздөрүнөн дагы жаш куюла баштады. Он жаштагы сокур баламдан бул сөздөрүн укканда апкаарып, тамагыма бир нерсе тыгылып калгандай болду. Батырымдын бетин колум менен сылап, өзүмдү кармай албай, ый аралаш: - Ушул үчүн ыйладыңбы Батырбек ? – дедим. -Ооба, хык... Ошол маалда мен бир нерсени унуттум....досторумду, убада кылынган тойду, баарын...Анан балама кайрылдым: - Батыр уулум, сени мечитке бүгүн ким алып барат билесиңби ? -Омар алып барса керек, хык...бирок кечигип жатат.. -Жо-ок. ..Бүгүн сени мечитке мен алып барамын балам, ме-ен! Батыр айран таң болуп калды. Ишенгиси келген жок. Кантип эле! Башкаларды мазактап, келекелеп жүргөн атасы эми өзүнүн майып перзентин да мазактап жатат деп ойлоду окшойт. Бирок, ниетим чын экенин эптеп билдиргенимден кийин гана мойнума асылып, дагы ыйлап жиберди. Бирок бул Батырдын сүйүнүч жаштары эле. Көздөрүн колум менен аарчып, колунан кармап, машинага отургузууга камынганымда : - Ата, мечит жакын го – мечитке кадамдарымды санап баргым келет-деди. Биз жетелешип алып, жөө жөнөдүк. Мечит адамдарга толо баштаган экен. Ошентсе да, Батыр экөөбүз биринчи саптан орун таба алдык. Жанаша отуруп жума хутпасын уктук, ал менин эмес мен анын жанында намаз окудум. Намаздан кийин Батыр текчеден Кураани Карим алып беришимди суранды. Кызык!!! Көзү азиз болсо кантип окуйт? Укпагандай болуп отура берейин дедим бирок, капа болуп калышынан коркуп, колуна Кураани Каримди карматтым. - „Кахф“сүрөсүн ачып бериңизчи?.. . Ары ачып, бери ачып, таба албай кыйналып, акыры мазмунунан карап араң таап бердим. Кураанды колуман алып, адындагы жапыз столго коюп, азиз көздөрүн жумган бойдон окуй баштады: „Алхамду лиллаах иллазии...“ Оо, Раббим! Оо Жараткан! Уулум Кахф сүрөсүн толук жаттап алган экен! Өзүмөн- өзүм уялып кеттим. Мен дагы колума Кураанды алдым.Ошондо дене боюм титиреп кетти. Уулумдай шатырата албасам да эжелеп окуй бердим...Жасаган күнөөлөрүмдү, акмакчылыктарымды кечиришин Аллахтан суранып...Бир, эки тамчы менен башталган көз жаш, шолоктогон ыйга айланды. Мечиттин ар кайсыл жеринде намаз окуп жаткан адамдардан уялып, ыйымды ичиме жуттум. Ушу бойдон үнсүз ыйлап канча отурганымды билбейм. Бир маалда назик, ичке, алсыз колдор бетимди кармалап таап, селдей агып жаткан көз жашымды аарчый баштады. Бул менин сокур уулумдун колу эле. Уулум! Жүрөгүм толуп - ташып Батырымды кучагыма алдым, боорума узак кысып, ушуларды ойлодум: "Сен сокур эмессин! Чыныгы сокур мен экенмин! Тозокко сүйрөп жаткан бузуку дейдилерге кошулуп алып, суудай ысырап болгон өмүр жолума бир да кылчайып карап койбогон атаң сокур экен!!! " Жетелешип үйгө келдик. ...Ушул күндөн баштап намазды ар дайым мечиттен окуй турган болдум.Эски үлпөттөрүм менен кош айтышып, мечиттен , айылдан жаңы досторду таптым. Мен алар менен жүрүп көп нерселерди үйрөндүм: эч бир намазды калтырбай турган, Кураанды бир айда бир жолу баштан -аяк кайталап (хатм кылып) окуп чыга турган болдум. Үй- бүлөм, бала- чакама болгон илгерки суук мамилем жоголуп, анын ордун мээрбандык, камкордук ээледи. Өмүрлүк жолдошумдун кабагындагы муңдуулук да жоголуп, көңүлү куунак болуп, чырайына чыгып, чыныгы маанисинде он жашка жашарып кеткендей болду. Айрыкча уулум Батырдын жүзүнөн жылмаюу кетпейт. Көргөн адам бул дүйнөдөгү бардык казыналарды таап алган экен деп ойлойт эле......Бир нече күндөрдөн кийин досторум узак мөөнөткө даваатка бара турган болушуп, мага да сунуш кылышты. Батырдын алдына барып, сапарга кетип жатканымды билдирдим. Ал ичке, назик колдору менен мойнума асылып мени менен коштошту.... Сапарыбыз үч жарым айга созулду...Убакыт тапкан мезгилде дароо үйгө телефон чалып, аялым, балдарым менен сүйлөшүп турдум, аларды абдан сагынган элем, айрыкча Батырды...Кызык, качан телефон чалсам Батыр мечитке же мектепке кеткен болот. Аялымдан анын абалын сурасам, менин ага мынчалык байланып калганымды угуп күлүп калаар эле. Анан кайтаардан эки күн мурда телефон чалганымда адаттагы күлкүсүн укканым жок, добушу дагы өзгөргөндөй. .. - Батырга ысык салам айтып кой! - Болуптур, Куда кааласа. Сапар мөөнөтү бүтүп, үйгө жетип келдим. Балдарым, аялыма бир кучак белек-бекчектер менен, андан көбүрөөк сагыныч менен эшикке карап турдум, мына азыр Батыр эшикти кармалап болсо да таап өзү ачат...! Бирок, эшикти Батырым эмес, эми гана төрт жашка чыккан кенже уулум Осмон ачты. Аны көтөрүп алганда "атта...атта" деп бир нерсе айтмакчы болгонун байкап калдым. Батыр кайда?! Жүрөгүмдү бир нерсе мыкчып алгандай болду. "Шайтандын азгырыгынан өзүң асырагын" деген дубаны окуп үйгө кирдим. Эмнегедир аялымдын куунап- жайнаганын да байкабадым. Кабагы салыңкы. Көздөрү дагы муңдуу... - Тынчылыкпы ? Эмне болду сага ? - Эч нерсе... - Батыр кайда ? - ... ... .. - Аялым бул суроомо башын четке буруп, буркурап ыйлоо менен жооп берди. Көңүлүм андан бетер караңгылашып кетти. Ушул мезгилде Осмон келип өзүнүн толук чыга элек чулдур тили менен: "Атта, Батый акам даннатка тетти...Аллага тетти" десе болобу! Турган жеримде селейип калдым! Кулагым тунжурап эч нерсе укпайт! Ким, эмне дегенин укканым жок. Сезимдерим өлүк! Болгону аялымдын бетин басып үйдөн чыгып кеткенин элес- булас байкадым. Кийин билсем, мен кайтаардан эки апта мурда Батыр кокустан безгек менен ооруп, ысытмасы көтөрүлүп кетиптир. Апасы дароо больницага алып барган. Ысытмасы күчөп, өз атасынын мееримине тойбогон бойдон, ичке, назик колдорун апасына сунган бойдон түбөлүк жайга узап кете бериптир... Доктор Сайфуллах Насирхан<br style="line-height: 19.5px; background-color: rgb(250, 251, 252);">2: Кудай айтат:::кимди менден артык корсон аны сенден алып коем,ансыз жашай албайм дебе ансыз деле жашатып коем,мезгил отот колоко берген дарактардын бутактары кургайт,сабыр тугонот,озундон артык суйгонун да бир куну жат болот,эсин жоголот,досун душманына айланат,душманын келип дос болот.Ушундай кызык бир дуйно.Болбойт деген эмнен болсо баары болот,жыгылбайм дейсин жыгыласын,адашпайм дейсин адашасын,эн кызык ушул дуйно болот.Олдум деп мин кайталасан да ажалын келбесе жашайсын.Кайгырасын кубанасын,жашоого тойдум дейсин тойбойсун.Байлыкты бакыт деп ойлойсун байлыка да жетесин андан эч кандай бакыт таппайсын.Жашоо тугонбойт улана берет омурун тугонот.Суйууну бакыт деп ойлойсун суйгонуно жетесин суйуудон да бакыт таппайсын.аракет кылса баары болот дейсин буйрубаса эч нерсе жок.БАКЫТ бул ислам дининде, намазда.Намаз окусан эки дуйнодо тен бактылуусун. Дин менен жашасан намаз окусан журогунду тазартат.Ошондо элге еле эмес магада керек болосун...урматту момун Мусулмандарым бул создорду баары окуш учун ар досуна жибер досум.Иншаллах. </b>
Билдирүүнү түзөткөн: Topchubai: 28 Август 2014 - 13:15
Баракча 1 - 1