Sen_elen. Өздүк маалымат
- Тайпасы:
- Кыймылы жок
- Билдирүүлөр:
- 136 (0,04 күнүнө)
- Активдүү форуму:
- Жүрөк сыры (51 билдирүүлөр)
- Катталган:
- 30 Декабрь 15
- Кароолор:
- 10 295
- Соңку аракети
- 15 Авг 2016 10:34
- Учурда:
- Offline
Маалымат
- Статус:
- Карапайым
- Жашы:
- 23 жашта
- Туулган күнү:
- Декабрь 30, 2000
- Кызыгуусу:
- Kyzykpaaait ech nersege
- Жынысы:
- Белгисиз
- Калаасы:
- Jallivood✌
Байланыш маалыматтар
- E-mail:
- Жашыруун
Мага баш баккандар
-
Гость
14 Ноя 2018 - 17:24 -
Гость
24 Окт 2016 - 21:00 -
molniya77
23 Окт 2016 - 18:08
Мен ачкан темалар
-
Соолуган гүл.
Жазылган күн: 2 Май 2016
Менин жашоом телегейи тегиз, эн соонун жашоо болчу. Мандайга жазганын коробуз тура. Азыр ошол жашоомдун бир улушу да калбагандай сезилет... Биз 4 кыз 1 уулбуз. Ата энем бири бирин аябай суйуп турмуш курушкан. Ошондуктан да торолгонумдон бери алардын талашып, тартышканын коргон эмесмин. Бирине бири ойдодо обок, ылдыйда жолок болчу. Эжелеримдин баары окууну бутуп, экоосу орусияга иштегени кетишкен. Бироосу ЖОЖго тапшырды. А мен мектеп окуучусу элем. Алтын балалыктын аруу кундору менен алпурушкан секелек кыз элем. Ошол кундору бир эжем орусиядан келип, жигити менен тааныштырып калды. Болочок жездем аябай келишимдуу, боорукер жигит болчу. Ал мени карындашым деп жакшы корчу. Арадан убакыт отуп, эжем кайра орусияга кетти. Ошондо жездем чалып кабар алып турчу. Бир куну сени менен иним таанышам деп жатат деп мени Руслан менен тааныштырды. Мен анда 10- класста окуучумун. Ал кезде интернет деген жок болчу. Кундо телефон чалып, суйлошчуубуз. Бир майрамдын урматы менен экообуз центрде жолугуштук. Болочок жездемдин алысыраак тууганы болчу. Кыскасын айтканда экообуз бири бирибизге жактык. Ал шаарда окуйт эле. Кыз жигит болбосом да, дос сыяктуу суйлошчуубуз. Ошондой кундордун биринде, бизге суук кабар келди. Туугандар уйго келип, топтолушуп оздорунчо башкача боло башташты. Аны апам эчак эле сезип, кайсы балам , эмне болуптур, тынч бекен деп санаага алдырып тынчы кетип атканын корунушунон билинип турчу. Бир кезде атамдын эжелери окуруп, бакырып эле кирип келишти. Артынан кепинге оронгон адамдын денесин которуп киришти. Корсо орусиядагы эжем , ишинен чыгып , жолду кыскартам деп жолдон отуп баратып, машина сузуп кетиптир.Бир машина Эч нерсесин калтырбай тебелеп кетсе , экинчиси сузуп барып дарака илип коюптур. Эхх, аны айтып жатып, эжем эске тушуп кетти. Эжем сулуу, жонокой, табармаан кыз эле. Апам озун жоготуп, арандан озуно келтиришти. Атамдын акыбалын жазып тушундуро албайм.... Ошентип боздоп, боздооп эжекемди жерге бердик. Бул бизге ото чон сокку, кайгы болду. Коопко чейин озубузго келе албай журдук. Атам эжемден айрылгандан кийин озун карабай, бизден жашынып коп ыйлачу болду. Адам кайгысын ичине жуткандан коро, бироо менен болушсо кыйлла женилдесе керек эле. Бирок атам андай кылбай, ич ичинен эзилип журуп, катуу ооруп, сол буту колу иштебей , тошокто жатып калды. Каражат жагынан да тартыш боло баштады. Анткени 2 эжем иштеп, тынбай акча салчуу. Азыр барыбыз уйдо болуп калдык. Атакемди больницага жаткырдык. ЖОЖдогу окуган эжем да окуусун заочно кылып, орусияга кетишти. Менда мектептен коп калчу болдум. Апам атамды карап больницада. Мен иним менен уйдо. Айтмакчы, эжемдин жаназасына жездемда келди. Аябай ыйлап, ал да жаман болду. Кийинчерээк мага чалып, конул айтып, жардам керек болсо тартынбай кайрылышымды айтты. Кыркында да, жылдыгына да келди. Руслан да ошол каргашалуу кундордо мага жолок болуп, сырдашаар адамым болду. Окуудан келсем уйдо апам ыссык тамагы, атакем кучагы менен тосуп алчу. Азыр бары озгорду. Уй мени жалгыз тосуп алат. Анда да капалуу, кандайдыр муздактык бардай. Уйдо телевизор сайылбай , музыка угулбай калган. Ээнсиреген уйдой эле. Инимди чон апамкынан алып келип, тамагын берип жетелешип больницага жоночуубуз. Бир куну барсак, апам ыйлап атыптыр. Келбегиле эми деди. Иним ыйлады, анда атамды алып кетели деп. Апам мени козу менен ымдап, алып кет деди. Корсо байкуш атам, суйлой албай калыптыр. Колдон, буттан эми болсо тилден калыптыр. Иним кундо барып, атам менен эркелешип суйлошчу да. Ошого апам алып кет деген экен. Мына ушундай кунары жок кундордун бири дагы отуп жаткан кез эле... Авам келип, бир адамдык тошок салып кой , тынчыраак болмого деп кетти. Коп отпой эле атамы алып келишти. Врачтар больницадан чыгарып коюшуптур, жылыш болбойт деп. Баягыле апама оор болду. Жаш, кайраттуу апам заматта чачына ак тушуп, жудоп баратты. Эжемдер атамы кай жака алып барып болсо да сакайтууга аракет кылгыла деп оздору жебей бизге акча салып жатышты. Бирок атамдын омуру аз калган ээкен. Мен 11-классты бутоорго бир ай калганда бизди таштап кете берди. Айла жок жер чапчып, чынырып , жарым жетим болуп кала бердик. Мен мектептеги сынактарга катышып, ЖОЖго отууго сертификат алган элем. Ал нерседа ойго келбей, уйдогу куйут менен болуп журуп, ОРТ тестирлоого катышпай калдым. Такыр окуу жонундо унуттум. Эжем да окуусун таштап койду. Бир эле оюбуз апам. Ушул апам оорубаса экен, кыйналбаса экен деп тиленип калдык. Эжемдер кайра орусияга кетишти. Анткени атакемдин акыркы сапарга узатабыз деп карызга батып кеткен элек. Кыргыздарда олум деле той сыяктуу бир далай акчаны чапчып отуп калган тура. Эхх мына ушундай... Уйдо апам мен иним эле калдык. Айылдагы досторумдун бары окуу жайга тапщырды. А мен жон гана айылда журуп калдым апама колоко болуп.
Комментарийлер
Sen_elen.
21 Фев 2016 - 12:26Ты не веришь в эти слова
Как больно
Я не отпускаю
Так сложно
Просто ты мне прямо скажи
Я поверю в наши мечты
Sen_elen.
21 Фев 2016 - 12:25Ищу тебя среди толпы,
Мне не хватает высоты.
Я набираю номер твой,
Между небом и землей,
Но вдруг ловлю твой взгляд.
А у тебя глаза горят!
Где-то в дали, как странно наши мысли вновь сошлись,
Ты посмотри, как птицы исполняют твой каприз.
Я ведь тебя хочу
Зачем мне менять судьбу
Сердце мое возьми