Жыртык жүрөк Эң алгачкы бизди эмес...
#44 10 Май 2018 - 20:56
Шыпылдап ашканадан чыгып атамдын алдынан тосуп чыкты окшойт. Баласын которо чыкса керек. Атамдын эркелеткен унун угуп ого бетер кызганычтан жарылайын деп калдым. Мен эле ушундаймынбы билбейм. Тим эле ичим куйуп, жаным чыгып кете жаздайт го чиркин. Кучактап отурган жаздыгымды муштагылап жибердим. Сабира менин келгенимди атама айттыбы жокпу билбейм. Конок болмого баш багып озунчо жылмая:
-Айжанка журу атан келди, чай ич....
Ооба, мен туура эмес кылдым. Озумду кармай албай калдым окшойт. Жинди немече кыйкырып унумдун болушунча.
- Во первых-менин атым Айжан эмес. Тупая блин, мен Аидамын. Калп эле мыйшындап жылмайбай мээнди иштетип туура суйлочу. Анан мен сенден тамак сураган жокмун, уктунбу?
-Айжанка журу атан келди, чай ич....
Ооба, мен туура эмес кылдым. Озумду кармай албай калдым окшойт. Жинди немече кыйкырып унумдун болушунча.
- Во первых-менин атым Айжан эмес. Тупая блин, мен Аидамын. Калп эле мыйшындап жылмайбай мээнди иштетип туура суйлочу. Анан мен сенден тамак сураган жокмун, уктунбу?
#45 11 Май 2018 - 06:46
-Уктунбу? Мага суйлобо... жолобо...
Кыйкырып жаткан жаныма атам келди. Кабагын буркой Сабирага болмодон чык дегендей ишарат кыла мага кулумсурой кучагын жайып келе жаткан атама карай ыйлап жибердим.
-Ата, бул кандай кылгандык? Неге кабарлашпайсыз, дайыныныз жок? Не ушинтип кечип кеттинизби бизден?
-Кандай кызым. Келчи бетинен ооп коеюн. Кайдагыны айтпачы, жумуштар менен бошобой...келе гой..
Бекем кучактаган атамды сагыныптырмын. Бетинен ооп алып, кучагынан чыга албай буркурай унумду ичиме катып бир топ ыйладым. Ызаамабы, сагынычымабы же арданганамыбы. ..
Кыскасы атам аран сооротту.
Ашканада Сабиранын сунган чайын ичип жерди тиктеген мени атам аяп жатты.
Кыйкырып жаткан жаныма атам келди. Кабагын буркой Сабирага болмодон чык дегендей ишарат кыла мага кулумсурой кучагын жайып келе жаткан атама карай ыйлап жибердим.
-Ата, бул кандай кылгандык? Неге кабарлашпайсыз, дайыныныз жок? Не ушинтип кечип кеттинизби бизден?
-Кандай кызым. Келчи бетинен ооп коеюн. Кайдагыны айтпачы, жумуштар менен бошобой...келе гой..
Бекем кучактаган атамды сагыныптырмын. Бетинен ооп алып, кучагынан чыга албай буркурай унумду ичиме катып бир топ ыйладым. Ызаамабы, сагынычымабы же арданганамыбы. ..
Кыскасы атам аран сооротту.
Ашканада Сабиранын сунган чайын ичип жерди тиктеген мени атам аяп жатты.
#46 11 Май 2018 - 16:22
Фортуна кыз журокту ооруттун го.Менде да да уч кыз озумчо олло ыйладым.Озун бактылуу болсон экен садага.
#49 11 Май 2018 - 16:58
#50 11 Май 2018 - 17:15
#51 11 Май 2018 - 18:01
Коптон бери "Журок сырындагы"
темаларга баш бакпай койдум эле.Автор улантыныз эми.Бир дем менен окуп чыктым. Кызга боорум ооруп кетти,коз алдыма элестетип.
#52 12 Май 2018 - 09:19
Неге келгенимди тушундуруп убаралангым да келбеди. Ыйлагандан шишиген коздорумду ирмеп ойлуумун. Атам да копко чейин ундободу. Тиктешкен учообуздун ортобуздун ортобузда кичинекей Медер биз тушунбогон озунун булдуруктаган таттуу тили менен божурайт. Баса, атамдын уулунун аты Медер экен. Сыртымдан сыр бербегеним менен Нурмиранын кичине кезине куюп койгондой окшоштугуна ичим эзиле тушту. Баары бир кан тартат демекчи, тубу бирдики озунукун кылат тура.Бойтоюп быламыгын жеп, атама эркелегеничи.
.. эн эле суйкумдуу экен. Жашоонун сыноосуна тан калып болобу. Ушул тырмактай наристени апам канча кутту экен?
Оз ойлорум менен ушинтип озунчо бир белгисиз транска кирип, жанымдагыларды унутуп коймой адат таап алдым. Ийиниме аста турткон атамды карап чочуп кеттим.
-Апан кандай? Сары жожом окуп атабы? Шпионкам кандай журот?
-Билбейм ата, менден сурабай озунуз барып корбойсузбу?
Бурк эттим адатымча. Кабагын чытый тушкон атам бир нерсе дейин деди эле, Сабира столдун астынан санын чымчып, тыйып койгонун байкап калдым. Атамдын кабагы жазыла унчукпай, шек алдырбаган киши болуп токтоп калганы менин ого бетер канырыгымды тутотуп жиберди.
-Айта бериниз. Аялыныз нукуп койсо эле унчукпай калбай. Же откондогудой дагы жаакка чабасызбы? Ата, азыр олтурсонуз да коркпойм. Хмм... азыркы заманда бироонон бироо коркобу? Болгону сый керек. Айтыныз...
Оор ушкуруно атам чайын ууртап алды. Бир мени кайра атамды тиктеген Сабира козумо чыкккан тирсектей жудотуп жиберди.
- Ата, аялынызды биздин семьянын ишине кийлигишпей башка жака отурсунчу. Же биз эшике чыгалы. Не спектакль корсотуп жатабызбы?
Ичимдеги албууттанган бороонду баса албай убарамын. Биздин уй булобуздун бузулганына себепчи жалгыз Сабира сыяктанып, колумдан келсе баса калып, жеп жиберип, калганын орттоп кул кылып асманга сапырып, шамалга майдаланып учуп, синип жок болуп баратканын узата карап турсам кана?!
Атам мынчалык сабырды кайдан тапкан? Эми озу Сабирага "чык" дегендей ишарат кылса, анысы баласын которгон бойдон жылып жоносо, ого бетер жиним козголду. Деги булар бири бирин коз караштан тушунуп алышканын кара. Жарылып гана калбадым экен. Бакырып алгым келди. Ичеги карынымды белгисиз бир жагымсыз куч ары бери конторуп,эзип, аралаштырып салды. Дагы ыйладым. Оксуп ыйладым. Столдун устун койгулап, кейип ыйладым. Жок, чыкпады, бошободу. Менин мынтип азап тартканыма баары бейкапар ондонт. Жалгыз журогум кошо жарыша дукулдойт.
Атам колума салфетка сунуп, кучагына кыса, чачымдан сылап, эркелетип баштады. Мен билем, атам мени жанындай корот. А менчи андан ашып тушом го.
Кокусунан атамдан тамган жашты байкап калдым. Не ыйлап жатабы? Козумду ачып, кайра жума баам сала тиктедим. Чын эле. Атамды эми байкадым. Баягыдай эмес, жузун бырыш басып, чачын ак аралап, аппак жузу кадимкидей кочкул тарта, арыктап да кеткенби? Кана баягы нур чачкан коздорундогу оттор. Ай, байкушум сиз деле жыргап кеткен эмес окшойсуз. Айтпасаныз да, жузунузго жашоо озунун портретин бажырайта тартып коюптур.
Оз ойлорум менен ушинтип озунчо бир белгисиз транска кирип, жанымдагыларды унутуп коймой адат таап алдым. Ийиниме аста турткон атамды карап чочуп кеттим.
-Апан кандай? Сары жожом окуп атабы? Шпионкам кандай журот?
-Билбейм ата, менден сурабай озунуз барып корбойсузбу?
Бурк эттим адатымча. Кабагын чытый тушкон атам бир нерсе дейин деди эле, Сабира столдун астынан санын чымчып, тыйып койгонун байкап калдым. Атамдын кабагы жазыла унчукпай, шек алдырбаган киши болуп токтоп калганы менин ого бетер канырыгымды тутотуп жиберди.
-Айта бериниз. Аялыныз нукуп койсо эле унчукпай калбай. Же откондогудой дагы жаакка чабасызбы? Ата, азыр олтурсонуз да коркпойм. Хмм... азыркы заманда бироонон бироо коркобу? Болгону сый керек. Айтыныз...
Оор ушкуруно атам чайын ууртап алды. Бир мени кайра атамды тиктеген Сабира козумо чыкккан тирсектей жудотуп жиберди.
- Ата, аялынызды биздин семьянын ишине кийлигишпей башка жака отурсунчу. Же биз эшике чыгалы. Не спектакль корсотуп жатабызбы?
Ичимдеги албууттанган бороонду баса албай убарамын. Биздин уй булобуздун бузулганына себепчи жалгыз Сабира сыяктанып, колумдан келсе баса калып, жеп жиберип, калганын орттоп кул кылып асманга сапырып, шамалга майдаланып учуп, синип жок болуп баратканын узата карап турсам кана?!
Атам мынчалык сабырды кайдан тапкан? Эми озу Сабирага "чык" дегендей ишарат кылса, анысы баласын которгон бойдон жылып жоносо, ого бетер жиним козголду. Деги булар бири бирин коз караштан тушунуп алышканын кара. Жарылып гана калбадым экен. Бакырып алгым келди. Ичеги карынымды белгисиз бир жагымсыз куч ары бери конторуп,эзип, аралаштырып салды. Дагы ыйладым. Оксуп ыйладым. Столдун устун койгулап, кейип ыйладым. Жок, чыкпады, бошободу. Менин мынтип азап тартканыма баары бейкапар ондонт. Жалгыз журогум кошо жарыша дукулдойт.
Атам колума салфетка сунуп, кучагына кыса, чачымдан сылап, эркелетип баштады. Мен билем, атам мени жанындай корот. А менчи андан ашып тушом го.
Кокусунан атамдан тамган жашты байкап калдым. Не ыйлап жатабы? Козумду ачып, кайра жума баам сала тиктедим. Чын эле. Атамды эми байкадым. Баягыдай эмес, жузун бырыш басып, чачын ак аралап, аппак жузу кадимкидей кочкул тарта, арыктап да кеткенби? Кана баягы нур чачкан коздорундогу оттор. Ай, байкушум сиз деле жыргап кеткен эмес окшойсуз. Айтпасаныз да, жузунузго жашоо озунун портретин бажырайта тартып коюптур.
Билдирүүнү түзөткөн: Fortuna1987: 12 Май 2018 - 09:24
#53 12 Май 2018 - 10:35
Сооронушум кыйынга турду. Жаш балача опком кооп, энтигип жатып озумо келдим. Жумуштан чарчап келгенин билинип турса да, мандайымда куноолуу боло шылкыйып отурган атамды аяп коем. Кантсе да атам эмеспи. Унчукпадым.
Суйлобогонго аракетенбесем,
чучукка жеткен уу создор чыгып жатпайбы. Озумду билбей журупмун. Тилдуу окшойм.
Аста мени улам карап коюп отурган атам абайлай соз баштады:
- Кызым, эртен чогуу шаарга чыгабыз. Озум да камынып жаткам. Экообуз эсептеген сумманы дайындап койдум. Буюрса, эки же уч кундо акча аркабыздан барат. Апанды колубуздан келишинче, акыркы тыйыныбыз калгыча дарылатабыз. Айыктырабыз. Алтынкызым, акылдуум. Сен жаштайындан мынча ачууга алдырып, нерв болсон ден соолугунан ажырайсын. Озунду кармачы макулбу? Мен силерди таштап кетпейм. Эч качан. Болгону бул тагдыр экен. Жазмыш. Мен дагы мындайды каалаган жокмун. Кийин тушуносун. Мен го мейли. Апандын козунчо жанагыдай боздосон ал байкушумду тируулой жеп жатасынар го?
-Ата, ошол мен апамдын козунчо бактылуулуктун бет кабын жамынганым учун, чыныгы жузум сиздин жаныныздан ачылып жатпайбы.
-Билем, тушуном кызым. Бирок сага соз менен жеткире албаган жагдайлар болот экен. Мезгил... убакыт озу айтып берет. Эми эс алып укта. Ойлонбо. Мен бармын кызым.
Качантан бери тунт, карангылык каптап калган жан дуйномо тээ алыстан жанган жарык нур пайда болду. Умуттун шооласы жанды.
-Ата, анча акчаны кайдан таптыныз? дедим кадимкидей чырала жаны дем менен. Унумдун кичине болсо да жагымдуу чыкканыбы же кабагымдын жазыла тушконубу айтор айтор атамдын жузуно кун тийген сымал ачыла жылмайды:
-Кызым мен силер учун башым менен жер казсам да табам го.
-Нуу, эми айтсаныыз? Оозумду мурчуйта эркелеп алдым.
-Мен сени жакшы кором кызым. Акылдуум менин. Келчи жаныма сагындым.
Ийинине башымды жолоп, атамды бекем кучатап, сагынычымды таркатып копко отурдук.
-Кызым, сен чоноюп калдын. Аймира, Нурмира, Медер, буюрса жакында дагы бобоктуу болосун ошолордун жол башчысы, улгусу сенсин. Тушунуктуу бол. Сабырдуу болуп, акыл калчаганды уйрон. Эми мени ук. Созумду болбой жакшылап ук. Бул нерсени апан экообуз сени дагы бир аз чонойсун анан айталы десек болчудай эмессин. Кыскасы, сен тай эненди корбой калдын. Абдан жакшы аял болчу. Ал ыраматылык эрте эле кете берди. Сен тороло элек болчун. 45-жашында. Тайэнендин апасы да ошондой куракта кетиптир. Бул эми тагдыр, жаратканымдын буйругу. Биз эч качан озгорто албайбыз. Себеби алардын генинде тукум куучу жатындын шишигиби же кандайдыр бир дарт бар экен. Медицинада тергеп коюшат. Союз мезгилинде тайэненди тээ Москвага чейин дарылатып барганы эсимде. Эми тайкелериндин баары эле аман соо, ден соолуктары чын. Апана ошол дарттан бир кесим тийип калганын кара. Эми бул генетикалык нерсе экен. Тактап айтканда, адам жаралганда кандагы хромосомалары ушундай болуп жаралат. (Ps: медициналык такдиагнозун, генетикалык себебин, илимий аталышын алдыда тушундуруп берем. Азырынча атамдын мага айтып беруусу боюнча.) Эми бул ген дегенди эч кандай эч нерсе озгорто албайт. Бул ушинтип жаралгандык дегенди тушундурот кызым. Озун деле химия, биологияны билесин. Муну апан дагы абдан жакшы тушунот. Не кылабыз. Тагдырга баш ийбегенге аргабыз барбы? Мындан дарт менен он мин де жыйырма мин кишинин бири гана жабыркайт экен. Узак омур суруу учун баланын кичине кезинде эле генетикалык анализ тапшыртып, (кариотип) хромосомаларын текшертип, эгер ошондой бузулуу байкалса кам коруш керек экен. Бизде андай анализ текшерген лабаратория жок. Апандыкын шектенгенибиз менен алдын деле албадык. Кийин билинди. Анын устуно анализин Казакстандан тапшырдык.Жыйынтыгын уккан сон апан озгорду. Колубуздан не келет. Кыйын эле болду. Жатынын алып салды. Эки жолу оор операцияны откорду. Эми учунчусуно озу каршы болуп койду. Тушунгонго кайра кайра союлганда деле майнап чыкпайт болчу. Баары бир кетем деп апан озун таштап койду. Кызыгы мага эркек бала тороп албадым деп кейигени. Жашырганда эмне эми айта берейин. Мен элуудон ашкан сайын, жашым откон сайын балалуу болуу мумкунчулугум азайып бараткандай апан чыркырайт. Байкушум, уулуна келин издегендей мени ар кайсы кыз келиндер менен тааныштырып, аркы беркини сунуштаганын койбоду. Апан ото акылдуу, корогоч аял. Билсен коп адамдын колунан мындай келе бербейт. Сабира апандын эн жакын курбусу, баягы билесинби райондогу мектептин директору Жамила аяш апанды, ошонун бир тууган синдиси.
Атам дагы коп нерселерди божурап отурду. А менин кулагыма ызы чуу ундор жанырып, козумо ала чаар чымындар учуп, конулум айнып баштады. Бир биленим апам эми айыкпайбы? Артка жол жок. Апооуу... апакееем... омуру аз калдыбы? Караанындан кагылып гана кетейин апакем. Алтыным, жанбиргем апам. Жок, жок мумкун эмес. Эч качан!!! Сиз коп жашайсыз жаным апам. Оо.. кудай бар экенин чын болсо мени алып кет. Мен кетейин. Ал мени азыр, мына ушул жерден ал. Апам жашасын. Жаным апам. Жалгызым. Бизди таштай корбо. Сиз жок мага бул жашоонун бир ирмеми да кереги жок. Пейилинден. Чексиз мээрим менен биздин азабыбызды жууп, чонойтуп, эми мынтип узурубузбу короорубуздо. Ишенбейм. Кагылып, узулуп кетем. Ананайын апам го.Бырыш баскан колдорундан, сербейген караанындан, жытындан, турундон сенин.Кантем? Кут, берекем, ырыскым. Жашоом. Сиз жок кунум курусун. Апооуу... апаам менин. Суранам таштаба. Кете корбо. Мен сиз жок жашай албайм. Жакшы кором сизди апа.
Аста мени улам карап коюп отурган атам абайлай соз баштады:
- Кызым, эртен чогуу шаарга чыгабыз. Озум да камынып жаткам. Экообуз эсептеген сумманы дайындап койдум. Буюрса, эки же уч кундо акча аркабыздан барат. Апанды колубуздан келишинче, акыркы тыйыныбыз калгыча дарылатабыз. Айыктырабыз. Алтынкызым, акылдуум. Сен жаштайындан мынча ачууга алдырып, нерв болсон ден соолугунан ажырайсын. Озунду кармачы макулбу? Мен силерди таштап кетпейм. Эч качан. Болгону бул тагдыр экен. Жазмыш. Мен дагы мындайды каалаган жокмун. Кийин тушуносун. Мен го мейли. Апандын козунчо жанагыдай боздосон ал байкушумду тируулой жеп жатасынар го?
-Ата, ошол мен апамдын козунчо бактылуулуктун бет кабын жамынганым учун, чыныгы жузум сиздин жаныныздан ачылып жатпайбы.
-Билем, тушуном кызым. Бирок сага соз менен жеткире албаган жагдайлар болот экен. Мезгил... убакыт озу айтып берет. Эми эс алып укта. Ойлонбо. Мен бармын кызым.
Качантан бери тунт, карангылык каптап калган жан дуйномо тээ алыстан жанган жарык нур пайда болду. Умуттун шооласы жанды.
-Ата, анча акчаны кайдан таптыныз? дедим кадимкидей чырала жаны дем менен. Унумдун кичине болсо да жагымдуу чыкканыбы же кабагымдын жазыла тушконубу айтор айтор атамдын жузуно кун тийген сымал ачыла жылмайды:
-Кызым мен силер учун башым менен жер казсам да табам го.
-Нуу, эми айтсаныыз? Оозумду мурчуйта эркелеп алдым.
-Мен сени жакшы кором кызым. Акылдуум менин. Келчи жаныма сагындым.
Ийинине башымды жолоп, атамды бекем кучатап, сагынычымды таркатып копко отурдук.
-Кызым, сен чоноюп калдын. Аймира, Нурмира, Медер, буюрса жакында дагы бобоктуу болосун ошолордун жол башчысы, улгусу сенсин. Тушунуктуу бол. Сабырдуу болуп, акыл калчаганды уйрон. Эми мени ук. Созумду болбой жакшылап ук. Бул нерсени апан экообуз сени дагы бир аз чонойсун анан айталы десек болчудай эмессин. Кыскасы, сен тай эненди корбой калдын. Абдан жакшы аял болчу. Ал ыраматылык эрте эле кете берди. Сен тороло элек болчун. 45-жашында. Тайэнендин апасы да ошондой куракта кетиптир. Бул эми тагдыр, жаратканымдын буйругу. Биз эч качан озгорто албайбыз. Себеби алардын генинде тукум куучу жатындын шишигиби же кандайдыр бир дарт бар экен. Медицинада тергеп коюшат. Союз мезгилинде тайэненди тээ Москвага чейин дарылатып барганы эсимде. Эми тайкелериндин баары эле аман соо, ден соолуктары чын. Апана ошол дарттан бир кесим тийип калганын кара. Эми бул генетикалык нерсе экен. Тактап айтканда, адам жаралганда кандагы хромосомалары ушундай болуп жаралат. (Ps: медициналык такдиагнозун, генетикалык себебин, илимий аталышын алдыда тушундуруп берем. Азырынча атамдын мага айтып беруусу боюнча.) Эми бул ген дегенди эч кандай эч нерсе озгорто албайт. Бул ушинтип жаралгандык дегенди тушундурот кызым. Озун деле химия, биологияны билесин. Муну апан дагы абдан жакшы тушунот. Не кылабыз. Тагдырга баш ийбегенге аргабыз барбы? Мындан дарт менен он мин де жыйырма мин кишинин бири гана жабыркайт экен. Узак омур суруу учун баланын кичине кезинде эле генетикалык анализ тапшыртып, (кариотип) хромосомаларын текшертип, эгер ошондой бузулуу байкалса кам коруш керек экен. Бизде андай анализ текшерген лабаратория жок. Апандыкын шектенгенибиз менен алдын деле албадык. Кийин билинди. Анын устуно анализин Казакстандан тапшырдык.Жыйынтыгын уккан сон апан озгорду. Колубуздан не келет. Кыйын эле болду. Жатынын алып салды. Эки жолу оор операцияны откорду. Эми учунчусуно озу каршы болуп койду. Тушунгонго кайра кайра союлганда деле майнап чыкпайт болчу. Баары бир кетем деп апан озун таштап койду. Кызыгы мага эркек бала тороп албадым деп кейигени. Жашырганда эмне эми айта берейин. Мен элуудон ашкан сайын, жашым откон сайын балалуу болуу мумкунчулугум азайып бараткандай апан чыркырайт. Байкушум, уулуна келин издегендей мени ар кайсы кыз келиндер менен тааныштырып, аркы беркини сунуштаганын койбоду. Апан ото акылдуу, корогоч аял. Билсен коп адамдын колунан мындай келе бербейт. Сабира апандын эн жакын курбусу, баягы билесинби райондогу мектептин директору Жамила аяш апанды, ошонун бир тууган синдиси.
Атам дагы коп нерселерди божурап отурду. А менин кулагыма ызы чуу ундор жанырып, козумо ала чаар чымындар учуп, конулум айнып баштады. Бир биленим апам эми айыкпайбы? Артка жол жок. Апооуу... апакееем... омуру аз калдыбы? Караанындан кагылып гана кетейин апакем. Алтыным, жанбиргем апам. Жок, жок мумкун эмес. Эч качан!!! Сиз коп жашайсыз жаным апам. Оо.. кудай бар экенин чын болсо мени алып кет. Мен кетейин. Ал мени азыр, мына ушул жерден ал. Апам жашасын. Жаным апам. Жалгызым. Бизди таштай корбо. Сиз жок мага бул жашоонун бир ирмеми да кереги жок. Пейилинден. Чексиз мээрим менен биздин азабыбызды жууп, чонойтуп, эми мынтип узурубузбу короорубуздо. Ишенбейм. Кагылып, узулуп кетем. Ананайын апам го.Бырыш баскан колдорундан, сербейген караанындан, жытындан, турундон сенин.Кантем? Кут, берекем, ырыскым. Жашоом. Сиз жок кунум курусун. Апооуу... апаам менин. Суранам таштаба. Кете корбо. Мен сиз жок жашай албайм. Жакшы кором сизди апа.
#54 12 Май 2018 - 11:09
Канылжарымды жарган ачуу жыт мээмди аралап кеткендей болду. Козумду ачсам ак халатчан доктур мурдума кебезге синирилген нашатырь спиртин жыттатып жатыптыр. Билегиме бышылдатып танометр менен давлениемди олчоп жатат. Бут жагымда атам экинчи колумду ушалап, мандайымда элейген Сабира колуна стканга суу кармап. Ачуу дары сайып, дарыгер айым атама бир нерселерди суйлоп оозгу болмого чыгып кетишти. Устумдогу тошогумду кымтылап, башымды тузоп Сабира айланчыктап калды.
-Суу, суу бергилечи...
Жылуу чайга малинанын вареньясын аралаштырып даярдап койгон экен. Шыпылдай башымды жолоп, Сабира чай дуткурду. Колунан чынысын алайын десем алым келчудой эмес.
-Келе гой, ич, иче гой. дейт.
Колумду которо албай убараланып жатканымды байкай:
-Кел, колунду кармап берейинби? Чымырап атабы?
Билегимден тартып келатканда колумду карматпай кыр корсоткон сыяктуу болуп койдум. Дарыгер уйкунун дарысын сайса керек. Козум илинип магдырап уйкуга жоноп баратам. Коз алдымда апамдын жылмайган элеси. Мен кетишим керек,кутуп атат..., уйго апама азыр... чыгам жолго..., козумду ачып шашкан ондуу саймедирегеним менен дарынын кучу аркылуу сокур молдо терен уйкуга жетелеп кетти.
Оордумдан аран козголдум. Денем оор тартат. Тим эле бироо жанчып сабап салгандай. Болушунча тердептирмин. Сабира пижама кийгизип коюптур. Кыязы озунуку го. Аным былчылдап суу болуп калыптыр. Ордумдан аран туруп ашканадан бир чыны суу ичип алып, душка кирип кеттим. Устумдон муздак сууну шаркыратып агызсам денем чыйрала тушкондой. Оюмдун баары апам. Атам жумушка кеткен окшойт. Ашканада Сабира эртен мененки тамакты даярдап коюптур. Ой-боюма койбой дасторкон устуно жетелеп кирди.
-Аида, кечирип койчу. Кечээ кичине толкунданып атынды туура эмес айтып алыптырмын.
-.... унчукпадым, суйлогонго дарман жок.
Мени боору ооруган тур менен тиктеп коюп:
-Атан азыр жумуштан келет. Тушко чейин келип калам деди. Бир жумага больничный алат экен. Анан экоонор шаарга кетесинер. Кутуп тур э?
-Саат канча болду?
-Он болуп калды. Кел чай ич.
"Болду" дегендей башымды чайкап, ходунокто жормолоп жургон Медердин ар бир кыймылын карап атамды кутуп отурдум.
-Суу, суу бергилечи...
Жылуу чайга малинанын вареньясын аралаштырып даярдап койгон экен. Шыпылдай башымды жолоп, Сабира чай дуткурду. Колунан чынысын алайын десем алым келчудой эмес.
-Келе гой, ич, иче гой. дейт.
Колумду которо албай убараланып жатканымды байкай:
-Кел, колунду кармап берейинби? Чымырап атабы?
Билегимден тартып келатканда колумду карматпай кыр корсоткон сыяктуу болуп койдум. Дарыгер уйкунун дарысын сайса керек. Козум илинип магдырап уйкуга жоноп баратам. Коз алдымда апамдын жылмайган элеси. Мен кетишим керек,кутуп атат..., уйго апама азыр... чыгам жолго..., козумду ачып шашкан ондуу саймедирегеним менен дарынын кучу аркылуу сокур молдо терен уйкуга жетелеп кетти.
Оордумдан аран козголдум. Денем оор тартат. Тим эле бироо жанчып сабап салгандай. Болушунча тердептирмин. Сабира пижама кийгизип коюптур. Кыязы озунуку го. Аным былчылдап суу болуп калыптыр. Ордумдан аран туруп ашканадан бир чыны суу ичип алып, душка кирип кеттим. Устумдон муздак сууну шаркыратып агызсам денем чыйрала тушкондой. Оюмдун баары апам. Атам жумушка кеткен окшойт. Ашканада Сабира эртен мененки тамакты даярдап коюптур. Ой-боюма койбой дасторкон устуно жетелеп кирди.
-Аида, кечирип койчу. Кечээ кичине толкунданып атынды туура эмес айтып алыптырмын.
-.... унчукпадым, суйлогонго дарман жок.
Мени боору ооруган тур менен тиктеп коюп:
-Атан азыр жумуштан келет. Тушко чейин келип калам деди. Бир жумага больничный алат экен. Анан экоонор шаарга кетесинер. Кутуп тур э?
-Саат канча болду?
-Он болуп калды. Кел чай ич.
"Болду" дегендей башымды чайкап, ходунокто жормолоп жургон Медердин ар бир кыймылын карап атамды кутуп отурдум.
#55 12 Май 2018 - 11:37
Ишенимдуу курулдогон жол тандабас узун жолду арбытып, атам экообуз ойлуу шаарга жол тартып бараттык. Быт-чыт болгон тушунуксуз ойлор мээмде айланчыктайт.
Коп кабаттуу уйлордун тубуно келип токтоп жатып атам:
-Кызым, эми апанды коруп шолоктогонунду токтот. Тиги экоо азырынча билбей эле койсун. Апана деле билгизбе. Антпесе сенин кыйналганын ага эки эсе оор тиет. Мурункудай журо бер.
Башымды ийкедим. Уйдо апам телевизор тиктеп отуруптур. Кыздар мектепте экен. Бизди коруп ордунан тура жылмайып алды. Мен сагынып кетиптирмин. Адатымча моюнуна асылып, бекем кучактап копко кое бербей турдум. Атам да сагынса керек. Ал дагы бир башкача мэжрим менен учурашты. Экоо эски достордой абал сурашып, чай устундо жанылыктары менен болушуп отурушат. А мен ал ортодо кайра эле атама жиним келип баштады. Бир келген омурдо ушинтип мандайында отуруп турганы кандай бакыт. Неге антпей Сабирага кетип калды?
Кечинде кыздар келип, экоо бири биринин кылыктарын чукуп атама арызданып, мектептеги жетишкендиктерине мактанып, уйубуз шанга болоно тушту. Четте ойлуу отурган мени атам улам карап коет. Бир убакта атам:
-Кыздар эртен жаратылыш койнуна чыгып келбейлиби? Шишкебек жасап, эс алып дегендей.
Баарыбыз жандага туштук. Шашып кеткен Аймира:
-Ала Арчага же Чункурчака чыгалычы?
Нурмира:
-Анда бугун эт алып мариновайтетиш керек. Базарга кеч болуп калды, Народныйда сатабы?
Нурмира:
-Сок-пок, конфет-монфет, жегенге дагы нерселерди алышыбыз керек.
Экоо кагаз менен ручка алып келип, тизме тузуп башташты. Бир убакта апам созго аралашты:
-Ыя, атасы, тиги Сабира менен Медерди да алып алсак кантет?
Ызы-чуу тушуп, аны муну жазып жаткан учоо апамдын созунон тып токтоп, дароо элейип баары мени тиктеп калышты. Бул ажына дагы эмне дейт дешти окшойт.
-Аларга кошуп, эртен бир жакшы фотоаппарат алып алалы! дедим ишенимдуу. Кыздар бир чети тан калса, экинчиси фотоаппараттын идеясы абдан жакты ондонот. Суротко тушуу деген аларга эми оору эмеспи суйунуп алакан чаап жатканын караган апам менин созумдон кийин баарын тушунду окшойт акырын болбогон шылтоо менен ашканага жоноду. Апамды узата артынан караган атам жузун мага буруп, ууртунан бир аз жылмайып, "Баары жакшы болот" дегендей башын ийкеп койду.
-Кызым, эми апанды коруп шолоктогонунду токтот. Тиги экоо азырынча билбей эле койсун. Апана деле билгизбе. Антпесе сенин кыйналганын ага эки эсе оор тиет. Мурункудай журо бер.
Башымды ийкедим. Уйдо апам телевизор тиктеп отуруптур. Кыздар мектепте экен. Бизди коруп ордунан тура жылмайып алды. Мен сагынып кетиптирмин. Адатымча моюнуна асылып, бекем кучактап копко кое бербей турдум. Атам да сагынса керек. Ал дагы бир башкача мэжрим менен учурашты. Экоо эски достордой абал сурашып, чай устундо жанылыктары менен болушуп отурушат. А мен ал ортодо кайра эле атама жиним келип баштады. Бир келген омурдо ушинтип мандайында отуруп турганы кандай бакыт. Неге антпей Сабирага кетип калды?
Кечинде кыздар келип, экоо бири биринин кылыктарын чукуп атама арызданып, мектептеги жетишкендиктерине мактанып, уйубуз шанга болоно тушту. Четте ойлуу отурган мени атам улам карап коет. Бир убакта атам:
-Кыздар эртен жаратылыш койнуна чыгып келбейлиби? Шишкебек жасап, эс алып дегендей.
Баарыбыз жандага туштук. Шашып кеткен Аймира:
-Ала Арчага же Чункурчака чыгалычы?
Нурмира:
-Анда бугун эт алып мариновайтетиш керек. Базарга кеч болуп калды, Народныйда сатабы?
Нурмира:
-Сок-пок, конфет-монфет, жегенге дагы нерселерди алышыбыз керек.
Экоо кагаз менен ручка алып келип, тизме тузуп башташты. Бир убакта апам созго аралашты:
-Ыя, атасы, тиги Сабира менен Медерди да алып алсак кантет?
Ызы-чуу тушуп, аны муну жазып жаткан учоо апамдын созунон тып токтоп, дароо элейип баары мени тиктеп калышты. Бул ажына дагы эмне дейт дешти окшойт.
-Аларга кошуп, эртен бир жакшы фотоаппарат алып алалы! дедим ишенимдуу. Кыздар бир чети тан калса, экинчиси фотоаппараттын идеясы абдан жакты ондонот. Суротко тушуу деген аларга эми оору эмеспи суйунуп алакан чаап жатканын караган апам менин созумдон кийин баарын тушунду окшойт акырын болбогон шылтоо менен ашканага жоноду. Апамды узата артынан караган атам жузун мага буруп, ууртунан бир аз жылмайып, "Баары жакшы болот" дегендей башын ийкеп койду.
#56 12 Май 2018 - 12:00
Тим эле ыйлап алдымго. Апалар бар болсун. Автор окуп жатабыз. Кутуудобуз.
#57 12 Май 2018 - 12:54
Апасы...азамат аял экен.
Чопчон кызга башынан эле айтып тушундуруп койбойбу,ар жерди сузгулотпой.
Чопчон кызга башынан эле айтып тушундуруп койбойбу,ар жерди сузгулотпой.
#58 12 Май 2018 - 13:22
Че та зынк жазат го. Таасирдуу экен. Не дейбиз? Уландысын тез жазыныз.
#60 12 Май 2018 - 14:15
NIkalike (12 Май 2018 - 07:26) жазган:
Не ужели нормальный тема ачылыптыр. Улантыныз.
Ушул теманы окуп жатып, NIkalike экоонордун жазуу стилинерди абдан окшоштурдум. Адамга так, даана, таамай жеткирген жазуу стилинерди.
Озун жонундо, кандай жанылыктар болуп жатат?
Болушуп кетсен жакшы болмок.
Темандын аягы бутту беле?