Балее болду го бул жагы....Улам улам андып
Элесиң түшүмдө калды алгачкы махабатымдын баяны
#22 14 Июнь 2020 - 23:32
Эртеси шаарга жоноп кеттим. Жолдо баратып эми эле сагынып баштаганымды сездим,козумо жаш алдым. Ичимде жакшы коруу эмес,андан да кучтуу сезимдер жашап баштаганын эн алгач жолу сездим. Эми биз корушпогон бир ай бир кылымга тете болот. Эстеген сайын ичимен бушайман болуп чыктым. Монгу баскан тоолорду карап бара жатып коз алдыман таанышкан кундон тартып кечээки жолуккан кунго чейинки омурумдогу эн бактылуу муноттор тартылып жатты. Буга чейин балдар менен мамиле куруп жургонум менен,менде мынчалык кучтуу сезимдер жашабаптыр.
Бекназарды суйгондой,бир да жанды суйбоптурмун.
Алгачкы суйуум. Мин жылдар бою унутпасам керек. Ооба,билем,андай адамдарды унутуш кыйын. Суйуу деген татаал нерсе экенин,адамга бир гана бакыт тартауулай бербесин,бир кун келип артынан мин канжар ураарын билгем,ошол нерсени билип туруп бул суйууго баш ийгем. Чогуу келечегибизди коргом,"Балабыз ажарлуу болот,сенин коздоруно окшош!"
деген жалган создоруно алданып,оюмда идеалдуу уй-булону куруп койгом. Анын жумуштан келгенде тамак жасап,эшиктен бетинен ооп тосуп алам деп куру кыялдангам.
Эх,мени алдаган махабатым...
БИз коп урушчу эмеспиз,жарым жыл аралыгында келишпестик, тушунбостуктор болгону менен дайыма тушунуу менен чечууго аракет кылчубуз. Коп учурда менин сабырдуулугум жардамга келчу,канча жинденсе дагы баарын которчумун, унчукчу эмесмин. Эмнегедир кун откон сайын БЕкназарга козкаранды болуп бараттым. Анын созунон,анын оюнан башкасы мен учун маанилуу деле болбой калды. Анткени байланып калган элем, Ансыз жашоону элестетуу болуп корбогондой татаал болуп бараткан. Баары биздин жазгы жолугушуудан башталды. Ошондогу менин абалым соз менен жеткире алгыс. Адаттагыдай аны кучактап отургам,эч нерсе болбогондой муздаган колдорун кармап алып озумдун колдорум менен тенештирип аткам. Бирде коздоруно карап коюп,кайра уяла тушуп,ийнине жолонуп калам.
-Эрке,сага маанилуу созум бар.
-Айтагой.
-Мен сени суйом,Эрке.
-Мен дагы сени суйом,Бекназар, -деп кулуп калдым.
-Мен кетип жатам.
-Эмне?-дедим шарт бурула аны карап. Коздорун ала качты. Журогум бир нерсени сезгендей,тыбырчылап отту.
-Кетип атам,Эрке. Бирок кузундо эле кайра келем.
-Тамашалап атасын ээ?-деп аргасыз калп кулдум да,анын олуттуу коз карашын байкап,туз отура кепке кириштик.-Каяка?
-Москвага. Эрке,кутосунбу мени? Эгерде куто албайм десен,анда бугун эле...
-Чшш,антип айтпа. Сени канча болсо дагы кутом. Мен сени сагынам,бирок. ..кутом,-деп кайра калп кулдум. ОЙлонбой туруп кутом дедим. Анткени кутоорумду билгем,ишенимдуу болчумун,эч качан аны башкага алмаштырбайт элем.
-Кутсон эле болду,-деп калды. Ошол биздин акыркы жолугушуубуз болду. Мурун каршы болуп,жузумду бура качкан жаным,бу жолу титиреген эриндерим менен анын дайыма жалындап турган эриндерин оптум. Ар жолу денем дуркуроп,ичимде башкача сезимдер болоор эле. Улам сайын жытын искеп,экинчи корбочудой улам сайын бекем кысып кучактап жаттым. Экинчи жолу корбочудой колунун ар бир манжасын,кучко толгон колдорунун ар бир кан тамырын соомойумдун учу менен жургузуп,аны эсиме тутуп жаттым. Канчалык билгизгим келбегеним менен,жан дуйном кыйкырып жатты,бороон- чапкын болуп жатты. Эртеси дем алыш куну шаарга кетмекмин,ал куну дагы Бека менен болоюн деп бир кун окуумду калтырдым. Туну бою уйку корбой жатып ар турдуу ойлор менен алышып чыктым. Ал учурда ортодогу алыстык канчалык кыйынга тураарын билбестен,оной коруптурмун. 7 ай коз ачып жумгуча отот дегеним менен,7жылга тенелерин билбептирмин. Кундолугум бар болчу,ар бир откон кунду,ар бир эмоция,ар бир бактылуу коз ирмемдерди жазаар элем. Анан анын ичинде 2-3 суротум бар,тун ичинде тура калып кагаз,ручка алып ак кагазга ат жазып кирдим.
(Катта.)
Кандайсын,алтыным( биринчи жолу эркелетип атканым)
Бул катты качан ачаарын белгисиз,балким 1ай отуп же сен келер кун жакындап калгандыр. Сени сагындым. Канча убакыт болсо дагы сени кутууго даярмын. Мага жолугуп калганына ушунчалык кудайга ыраазымын. Ар дайым мени колдойсун,коргойсун, кыйын учурларда жанымдасын, мага кам коросун. Азыр сенин кетеринди эстесем дуйном антарылып кетип жатат. Сени ушунчалык суйуп калам деп ойлобоптурмун. Сени суйом.
Сенин Эркең
деген сыяктуу создор болчу. Ал каттын ичине баягы кундолуктун ичине чаптаган суротторумду сыйрып салып,"Кичинекейден эстелик!" деп жаздым. БИр кундун ичинде бу кунго чейин бир да жанга ишенип,окутпаган кундолугумду Бекназарга ишенип берейин деп чечтим. Анткени андан жашырар сырым да калбай калган болчу...
БИз коп урушчу эмеспиз,жарым жыл аралыгында келишпестик, тушунбостуктор болгону менен дайыма тушунуу менен чечууго аракет кылчубуз. Коп учурда менин сабырдуулугум жардамга келчу,канча жинденсе дагы баарын которчумун, унчукчу эмесмин. Эмнегедир кун откон сайын БЕкназарга козкаранды болуп бараттым. Анын созунон,анын оюнан башкасы мен учун маанилуу деле болбой калды. Анткени байланып калган элем, Ансыз жашоону элестетуу болуп корбогондой татаал болуп бараткан. Баары биздин жазгы жолугушуудан башталды. Ошондогу менин абалым соз менен жеткире алгыс. Адаттагыдай аны кучактап отургам,эч нерсе болбогондой муздаган колдорун кармап алып озумдун колдорум менен тенештирип аткам. Бирде коздоруно карап коюп,кайра уяла тушуп,ийнине жолонуп калам.
-Эрке,сага маанилуу созум бар.
-Айтагой.
-Мен сени суйом,Эрке.
-Мен дагы сени суйом,Бекназар, -деп кулуп калдым.
-Мен кетип жатам.
-Эмне?-дедим шарт бурула аны карап. Коздорун ала качты. Журогум бир нерсени сезгендей,тыбырчылап отту.
-Кетип атам,Эрке. Бирок кузундо эле кайра келем.
-Тамашалап атасын ээ?-деп аргасыз калп кулдум да,анын олуттуу коз карашын байкап,туз отура кепке кириштик.-Каяка?
-Москвага. Эрке,кутосунбу мени? Эгерде куто албайм десен,анда бугун эле...
-Чшш,антип айтпа. Сени канча болсо дагы кутом. Мен сени сагынам,бирок. ..кутом,-деп кайра калп кулдум. ОЙлонбой туруп кутом дедим. Анткени кутоорумду билгем,ишенимдуу болчумун,эч качан аны башкага алмаштырбайт элем.
-Кутсон эле болду,-деп калды. Ошол биздин акыркы жолугушуубуз болду. Мурун каршы болуп,жузумду бура качкан жаным,бу жолу титиреген эриндерим менен анын дайыма жалындап турган эриндерин оптум. Ар жолу денем дуркуроп,ичимде башкача сезимдер болоор эле. Улам сайын жытын искеп,экинчи корбочудой улам сайын бекем кысып кучактап жаттым. Экинчи жолу корбочудой колунун ар бир манжасын,кучко толгон колдорунун ар бир кан тамырын соомойумдун учу менен жургузуп,аны эсиме тутуп жаттым. Канчалык билгизгим келбегеним менен,жан дуйном кыйкырып жатты,бороон- чапкын болуп жатты. Эртеси дем алыш куну шаарга кетмекмин,ал куну дагы Бека менен болоюн деп бир кун окуумду калтырдым. Туну бою уйку корбой жатып ар турдуу ойлор менен алышып чыктым. Ал учурда ортодогу алыстык канчалык кыйынга тураарын билбестен,оной коруптурмун. 7 ай коз ачып жумгуча отот дегеним менен,7жылга тенелерин билбептирмин. Кундолугум бар болчу,ар бир откон кунду,ар бир эмоция,ар бир бактылуу коз ирмемдерди жазаар элем. Анан анын ичинде 2-3 суротум бар,тун ичинде тура калып кагаз,ручка алып ак кагазга ат жазып кирдим.
(Катта.)
Кандайсын,алтыным( биринчи жолу эркелетип атканым)
Бул катты качан ачаарын белгисиз,балким 1ай отуп же сен келер кун жакындап калгандыр. Сени сагындым. Канча убакыт болсо дагы сени кутууго даярмын. Мага жолугуп калганына ушунчалык кудайга ыраазымын. Ар дайым мени колдойсун,коргойсун, кыйын учурларда жанымдасын, мага кам коросун. Азыр сенин кетеринди эстесем дуйном антарылып кетип жатат. Сени ушунчалык суйуп калам деп ойлобоптурмун. Сени суйом.
Сенин Эркең
деген сыяктуу создор болчу. Ал каттын ичине баягы кундолуктун ичине чаптаган суротторумду сыйрып салып,"Кичинекейден эстелик!" деп жаздым. БИр кундун ичинде бу кунго чейин бир да жанга ишенип,окутпаган кундолугумду Бекназарга ишенип берейин деп чечтим. Анткени андан жашырар сырым да калбай калган болчу...
#23 16 Июнь 2020 - 22:09
Саламатсыздарбы урматтуу окурмандар!
Көпкө күттүргөндүгүм үчүн сиздерден кечирим сурайм. Бул нерсе жогоруда айтып өткөндөй менин башымдан өткөн сүйүү баяным. Эч кандай көркөмдөөсү жок.
Көңүлдүү кеч!!!
Көңүлдүү кеч!!!
#24 16 Июнь 2020 - 22:33
Эртеси күнү адаттагыдай мени өз ордунда күтүп туруптур. Жанына жетейин деп аз калганда чуркап барып мойнуна асыла кучактадым да,аңгыча Бекназар мени белимен өзүнө ыктай кармап көтөрүп алып айлантып кирди. Жаш балача көзүмдү жумуп алып кыткылыктап күлүп жаттым. Чачтарым желге ойноп,жүзүмө салкын жел урду. Анан мени жерге түшүргөн соң жеңил курткамдын чөнтөгүнө араң батырып салган күндөлүгүмдү алып чыгып сундум. Бу күнгө чейин эч бир жанга ишеним көрсөтүп окутпаган күндөлүгүмдү Бекназарга берүү менен ага болгон толук ишенимимди далилдегим келген.
-Бул сага,-дедим мен.-Бирок бир шарт менен. Сен күндөлүктү Россияга кеткиче атпайсың. Сүйлөштүкпү?
-Макул,жаным, -деди мени ар дайым өзүнө тартып турган бир башкача көз караш менен карай.
-Качан кетесиң?
-Бир айдан кийин.
-Демек жолукпайт экенбиз да,-дедим мен кучагынан бошонуп.
-Жолугабыз,Эрке. Биз сөзсүз жолугабыз...
Шаарга келип бир жума өткөн соң өңүм кубарып,алым кете баштады. Мурда ооруп жүргөн жерлерим биринин артынан бири козголуп,тамакка болгон табитим таптакыр жоголуп кетти. Мунун баарын байкап жүргөн апам мени кыйнап туруп больницага алып барды. Көрсө ооруларым гормоналдык бузулуулардын натыйжасында козголуп жаткан эккн.
-Бул эмне себептен болот?-деп жанымда отурган апам тынчсызданып сурап калды.
-Стресстен,нерв болгондон. Ашыкча эмоциялардан.
-Бул сага,-дедим мен.-Бирок бир шарт менен. Сен күндөлүктү Россияга кеткиче атпайсың. Сүйлөштүкпү?
-Макул,жаным, -деди мени ар дайым өзүнө тартып турган бир башкача көз караш менен карай.
-Качан кетесиң?
-Бир айдан кийин.
-Демек жолукпайт экенбиз да,-дедим мен кучагынан бошонуп.
-Жолугабыз,Эрке. Биз сөзсүз жолугабыз...
Шаарга келип бир жума өткөн соң өңүм кубарып,алым кете баштады. Мурда ооруп жүргөн жерлерим биринин артынан бири козголуп,тамакка болгон табитим таптакыр жоголуп кетти. Мунун баарын байкап жүргөн апам мени кыйнап туруп больницага алып барды. Көрсө ооруларым гормоналдык бузулуулардын натыйжасында козголуп жаткан эккн.
-Бул эмне себептен болот?-деп жанымда отурган апам тынчсызданып сурап калды.
-Стресстен,нерв болгондон. Ашыкча эмоциялардан.
#25 17 Июнь 2020 - 00:04
-Ашыкча эмоция дегеним,бул өтө кайгыруу,өтө катуу сүйүнүү. Адам ашыкча эмоцияга алдырганда организмдеги гормондор же төмөндөп же жогорулап кетиши мүмкүн,-деп сөзүн улады врач.
-Эмне кылсак болот?
-Ай сайын анализ тапшырып турасыңар. Гормондорду текшерип турушубуз керек, ошого жараша дары-дармее жазып берип турам. Баса,эгерде салмак менен көйгөйлөр болсо эч кабатыр болбогула! Дары бүткөндө убакыт менен ордуна келет-деп так убакыт менен ичүүчү дарылардын бир тобун жазып берди. Апам экөөбүз врачтан чыккан соң,апам мага:
-Бул жанагы кан соргучуңдун кылганыбы,ия? ! Байкуш кызымды кууратып бүтөт го!-деп ачуусу менен Бекназарды жемелеп жатты.
-Апа,кайдагыны айтпачы! Макулбу? Анын бул жерде тиешеси кандай?
-Ошонун эле кылганы да! Кулак-мээңди жеп нерв кылып атканы да!-апам үйгө жеткиче ушул жөнүндө гана сүйлөп барды. Апамдын,туугандарымдын алардын үй бүлөсүн жек көргөнүнө эч кызыгып көрбөгөм. Өзүмө ашыкча көйгөй алгым келчү эмес,эмнегедир алар жөнүндө биле турган болсом,Бекназар экөөбүздүн мамилебизге таасир этет дечүмүн.
Көз ачып жумгуча бир ай өтүп кетиптир,Бекназардын Москвага кетүүчү күнү да жакын. Жолугам деп коюп жолукпай да кетип калды. Балким буга менин да күнөөм бардыр. Узатып барганга акылым жетпептир,мурун узатып көрбөсөм же мага эч ким айтпаса,ойлогон да жокмун. Ал да чалбады,мен да көк беттенип чалбадым. Так ошол убактарда эмнегедир уйкуга тартып эле,ойлонуум, кабыл алуум өтө жайлап кетти. Кийин бул дарынын таасири экенин билдим. Врачка чалып сүйлөшсөм,дарылар бүтмөйүнчө уйку,эс тутум,мээ менен көйгөйлөр болоорун айтты. 20-апрель,саат 17:40та учмак. Саат 15те регистрация башталмак. Кап,кечиктим дедим ичимен. Жана эле такси чакырып аэропортко жетип барбай?! Эми кайдан,жетишпейм. Саат 14:50. Чалдым.
-Алоо,Бека...
-Жакшы кал,Эрке.
-Жакшы жетип ал...-телефон түт-түт-түт деген боюнча өчтү. Көзүмдүн жашын тыя албай ыйлап жибердим. Ошентип ал алыс жакка кетти,менден бир канча алыс жерге. Бирок жарым жыл эмес,андан көп убакытта келэрин билгенимде, балким баары башкача болмокпу дейм. Башында көңүл деле бурбай жүрдүм. Биз кадимкидей эле телефон аркылуу байланышып жүрдүк. Арадан 2ай өтүп,жай да келди. Жолукпай калганыбызга бир аз көбүрөөк убакыт болуп кеткенин билгенимде сагынып баштаганымды туйдум. Бул сагыныч деген кандай сезим билесиңерби? Бирде ушундай таттуу,эңсеген адамыңдын кыял жоруктарын эстеп,көз алдыңа тартасың,бактылуу мүнөттөрд самайсың да жылмайып аласың. Анан ойлонуп отуруп эле ошол эңсеген адамың жаныңда жок экенин,эмм көп убакытка чейин көрө албасыңды,жаныңды жакындан сезбешиңди түшүнөсүң да көзүңө жаш аласың. Ичиңде жан дүйнөңдү бүлүндүрүп салгансып,баардык күндөр кызыгын жогото баштайт. Ал адамсыз,ал адамдын таң эрте чалган же жазган смссиз,же болбосо анда-санда болсо да көптөн күткөн жолугушуусуз алдыга жылуу алда канча кыйындап баштайт. Сагыныч деген нерсн бир эле заматта адамды талкалап,сындырып салышы мүмкүн. Мен да ошол сагынычтан сынып бүрүшүп калган эки тилик жүрөктөрдүн бирине айланаарымды таптакыр ойлобогом.
-Эмне кылсак болот?
-Ай сайын анализ тапшырып турасыңар. Гормондорду текшерип турушубуз керек, ошого жараша дары-дармее жазып берип турам. Баса,эгерде салмак менен көйгөйлөр болсо эч кабатыр болбогула! Дары бүткөндө убакыт менен ордуна келет-деп так убакыт менен ичүүчү дарылардын бир тобун жазып берди. Апам экөөбүз врачтан чыккан соң,апам мага:
-Бул жанагы кан соргучуңдун кылганыбы,ия? ! Байкуш кызымды кууратып бүтөт го!-деп ачуусу менен Бекназарды жемелеп жатты.
-Апа,кайдагыны айтпачы! Макулбу? Анын бул жерде тиешеси кандай?
-Ошонун эле кылганы да! Кулак-мээңди жеп нерв кылып атканы да!-апам үйгө жеткиче ушул жөнүндө гана сүйлөп барды. Апамдын,туугандарымдын алардын үй бүлөсүн жек көргөнүнө эч кызыгып көрбөгөм. Өзүмө ашыкча көйгөй алгым келчү эмес,эмнегедир алар жөнүндө биле турган болсом,Бекназар экөөбүздүн мамилебизге таасир этет дечүмүн.
Көз ачып жумгуча бир ай өтүп кетиптир,Бекназардын Москвага кетүүчү күнү да жакын. Жолугам деп коюп жолукпай да кетип калды. Балким буга менин да күнөөм бардыр. Узатып барганга акылым жетпептир,мурун узатып көрбөсөм же мага эч ким айтпаса,ойлогон да жокмун. Ал да чалбады,мен да көк беттенип чалбадым. Так ошол убактарда эмнегедир уйкуга тартып эле,ойлонуум, кабыл алуум өтө жайлап кетти. Кийин бул дарынын таасири экенин билдим. Врачка чалып сүйлөшсөм,дарылар бүтмөйүнчө уйку,эс тутум,мээ менен көйгөйлөр болоорун айтты. 20-апрель,саат 17:40та учмак. Саат 15те регистрация башталмак. Кап,кечиктим дедим ичимен. Жана эле такси чакырып аэропортко жетип барбай?! Эми кайдан,жетишпейм. Саат 14:50. Чалдым.
-Алоо,Бека...
-Жакшы кал,Эрке.
-Жакшы жетип ал...-телефон түт-түт-түт деген боюнча өчтү. Көзүмдүн жашын тыя албай ыйлап жибердим. Ошентип ал алыс жакка кетти,менден бир канча алыс жерге. Бирок жарым жыл эмес,андан көп убакытта келэрин билгенимде, балким баары башкача болмокпу дейм. Башында көңүл деле бурбай жүрдүм. Биз кадимкидей эле телефон аркылуу байланышып жүрдүк. Арадан 2ай өтүп,жай да келди. Жолукпай калганыбызга бир аз көбүрөөк убакыт болуп кеткенин билгенимде сагынып баштаганымды туйдум. Бул сагыныч деген кандай сезим билесиңерби? Бирде ушундай таттуу,эңсеген адамыңдын кыял жоруктарын эстеп,көз алдыңа тартасың,бактылуу мүнөттөрд самайсың да жылмайып аласың. Анан ойлонуп отуруп эле ошол эңсеген адамың жаныңда жок экенин,эмм көп убакытка чейин көрө албасыңды,жаныңды жакындан сезбешиңди түшүнөсүң да көзүңө жаш аласың. Ичиңде жан дүйнөңдү бүлүндүрүп салгансып,баардык күндөр кызыгын жогото баштайт. Ал адамсыз,ал адамдын таң эрте чалган же жазган смссиз,же болбосо анда-санда болсо да көптөн күткөн жолугушуусуз алдыга жылуу алда канча кыйындап баштайт. Сагыныч деген нерсн бир эле заматта адамды талкалап,сындырып салышы мүмкүн. Мен да ошол сагынычтан сынып бүрүшүп калган эки тилик жүрөктөрдүн бирине айланаарымды таптакыр ойлобогом.
#26 20 Июнь 2020 - 20:08
Саламатсыздарбыурматтуу окурмандар?
Кечээтен бери кирип жаза албай жаттым,сиз бул темага жазаалбайсыз деп чыгып калып жатты. Жинденбениздер)))
Демейдеги коз ачып жумгуча откон убакыт эмитаптакыр отпой калды. Бекназардын кеткенинен бери аран 3 ай отту. Ал кеткенденбери аябай озгоруп кетти. Мен озум да танмын. Эмнегедир баягы мен жанытаанышкан Бекназарды сагынып жаттым. А бирок,баягы камкор,дуйнодогу мен учун энмээримдуу деген адам жок. Кичинекей бир кытмырга корс муноз корсоткон,жакпаганнерсеге орой суйлой,телефонду очуруп журогу муз адамга айланып баратат. Башындаозум тениме албай журупэми мынтип жипсиз байланып калганымды тушунуп жаттым.Чындап суйуп калган болчумун. Бул жон гана махабат сезими эмес,суйуу даэмес,бул айыкпас журок оорусу болчу.
Бекназар жумуштан кеч келет,биздин убак мененсаат тунку 12де. Ал тамагын ичип,оз жумуштарын бутургучо саат 1 болот. Анан кээубактарда мага чалганды деле унутчу болду. Мурда ар куну,ар туну жок дегенде 2сааттан суйлошсок,эми бир жмасына жок дегенде 2 жолу суйлошмой. Анын караанынатугул, унун угууга зар болуп,кадимкидей аба жетпеген гул сымал,соолуп жатыпкалган кундорум да аз эмес. Уйдогу апам менен синдимди дагы козго илбейбараттым. Апам байкуш мени ойлоп убара,кайсы жери ооруп калды экен депайланчыктап калат. Анан акыры баягы эле Бекназарды куноолоп чыкты. Синдимтушунгусу келет,журок оорусу экенин туят,кыйналып турганымды сезет,бирок ал дажардам бере албады. Айтор,орой соз менен айтканда менин уй-буломдун тынчсызданыпжатканына дагы баары бир болупк калды. А бул нерсенин себепкери эч нерседенкабары жок эле...
БИр куну кайдан жайдан уруша кеттик. Жок,менделе катуу суйлобойм,анын ою менен болуп,анын созун колдогунумдан кайтпайм.Болгону оз оюмду да айткым келип калды. А Бекназар болсо,баардык эркектерсыяктуу кийин биз уйлонгондон кийин менин уйдо отуруумду каалачу. Мени баардыкжактан озум камсыздайм дейт,а апам мени башкача тарбия менен остургон. “Кызым,эркектермуну алып берем,уйдо отур,сени болгон нерсе менен камсыз кылам деп айтат. Булардынбаары куру соз. БИр убакта ишенген,мен мынтип синдин экоонду жалгыз багып журомго?!”- деп коп айтчу,ошол создору кулагыма синип калган.
-Озун делеэлестетсен, Бекназар. 5жыл университетте окуймун,анан сага турмушка чыгып уйдоотуруп калмак белем? Анда окуганым кайсыл?-деп мен оз оюмду айтып чыйпылыктайтуштум.
-Баары бир. Мен кийинаялымдын уйдо отурушун каалайм.
-Мен деле иштегимкелет, кантип тээ балалыгымдан берки кыялымдан баш тарта алам?-уруштун баары ушуэки ооз создон чыгаарын алдын-ала билсем,ал созду баштабайт да болчум. БИрок,менкичинемден тартып эркиндикке конгом. Ошон учун дагы БЕкназардын бул ою эчколдобос элем. Кормо ал мени эркин журуумон коркчу экен,кайсы бир куну азыркыжашоомдон мин эсе жакшы турмушту коруп андан башкага кетип калат деп коркчуэкен. Бул нерсеге бир гана эмес,далай жолу ынандым. Телефондон ызылдап суйлошупатканыбызга 3 саат болуптур. ТАн атайын деп калыптыр. Апам аркы болмодон чыгакелип,кухняда отурган мени коруп суйлонуп кирди.
-Же жайынакойбойт, же уйку бербейт! Ай,деги кандай неме бунун?-деп ачуу ун менен кыйкырды.Бекназарды угуп калбасын деген жакшы ниет менен ары чуркап чыктым,бирок уктуокшойт. Бул да катуу тийсе керек. Мамилебизге чекит коем деп чыкты. Ызырынып,булсоздорду ачуусу менен айтып жатканын да сездим. Унчукпадым. Анткени мен аныжоготуп алуудан коркчумун. Суйчумун. Журогум менен,аруу сезимдеримменен, балалыгым менен суйчумун. Анан ал менин кичинекей балдарга жакын эместигимдижакшы билчу,ага далай жолу жаш балдардын чанырып ыйлаганыен жактырбасымды айткам.Мени эн алсыз жеримден кармайын дедиби,же чын ачуусунан айттыбы,билбейм. Тушунгумкелбейт.
-Экообуздункелечегибиз жок! Тушунуп атасынбы? Сен жок дегенде озунду эне катары короаласынбы?
Демейдеги коз ачып жумгуча откон убакыт эмитаптакыр отпой калды. Бекназардын кеткенинен бери аран 3 ай отту. Ал кеткенденбери аябай озгоруп кетти. Мен озум да танмын. Эмнегедир баягы мен жанытаанышкан Бекназарды сагынып жаттым. А бирок,баягы камкор,дуйнодогу мен учун энмээримдуу деген адам жок. Кичинекей бир кытмырга корс муноз корсоткон,жакпаганнерсеге орой суйлой,телефонду очуруп журогу муз адамга айланып баратат. Башындаозум тениме албай журупэми мынтип жипсиз байланып калганымды тушунуп жаттым.Чындап суйуп калган болчумун. Бул жон гана махабат сезими эмес,суйуу даэмес,бул айыкпас журок оорусу болчу.
Бекназар жумуштан кеч келет,биздин убак мененсаат тунку 12де. Ал тамагын ичип,оз жумуштарын бутургучо саат 1 болот. Анан кээубактарда мага чалганды деле унутчу болду. Мурда ар куну,ар туну жок дегенде 2сааттан суйлошсок,эми бир жмасына жок дегенде 2 жолу суйлошмой. Анын караанынатугул, унун угууга зар болуп,кадимкидей аба жетпеген гул сымал,соолуп жатыпкалган кундорум да аз эмес. Уйдогу апам менен синдимди дагы козго илбейбараттым. Апам байкуш мени ойлоп убара,кайсы жери ооруп калды экен депайланчыктап калат. Анан акыры баягы эле Бекназарды куноолоп чыкты. Синдимтушунгусу келет,журок оорусу экенин туят,кыйналып турганымды сезет,бирок ал дажардам бере албады. Айтор,орой соз менен айтканда менин уй-буломдун тынчсызданыпжатканына дагы баары бир болупк калды. А бул нерсенин себепкери эч нерседенкабары жок эле...
БИр куну кайдан жайдан уруша кеттик. Жок,менделе катуу суйлобойм,анын ою менен болуп,анын созун колдогунумдан кайтпайм.Болгону оз оюмду да айткым келип калды. А Бекназар болсо,баардык эркектерсыяктуу кийин биз уйлонгондон кийин менин уйдо отуруумду каалачу. Мени баардыкжактан озум камсыздайм дейт,а апам мени башкача тарбия менен остургон. “Кызым,эркектермуну алып берем,уйдо отур,сени болгон нерсе менен камсыз кылам деп айтат. Булардынбаары куру соз. БИр убакта ишенген,мен мынтип синдин экоонду жалгыз багып журомго?!”- деп коп айтчу,ошол создору кулагыма синип калган.
-Озун делеэлестетсен, Бекназар. 5жыл университетте окуймун,анан сага турмушка чыгып уйдоотуруп калмак белем? Анда окуганым кайсыл?-деп мен оз оюмду айтып чыйпылыктайтуштум.
-Баары бир. Мен кийинаялымдын уйдо отурушун каалайм.
-Мен деле иштегимкелет, кантип тээ балалыгымдан берки кыялымдан баш тарта алам?-уруштун баары ушуэки ооз создон чыгаарын алдын-ала билсем,ал созду баштабайт да болчум. БИрок,менкичинемден тартып эркиндикке конгом. Ошон учун дагы БЕкназардын бул ою эчколдобос элем. Кормо ал мени эркин журуумон коркчу экен,кайсы бир куну азыркыжашоомдон мин эсе жакшы турмушту коруп андан башкага кетип калат деп коркчуэкен. Бул нерсеге бир гана эмес,далай жолу ынандым. Телефондон ызылдап суйлошупатканыбызга 3 саат болуптур. ТАн атайын деп калыптыр. Апам аркы болмодон чыгакелип,кухняда отурган мени коруп суйлонуп кирди.
-Же жайынакойбойт, же уйку бербейт! Ай,деги кандай неме бунун?-деп ачуу ун менен кыйкырды.Бекназарды угуп калбасын деген жакшы ниет менен ары чуркап чыктым,бирок уктуокшойт. Бул да катуу тийсе керек. Мамилебизге чекит коем деп чыкты. Ызырынып,булсоздорду ачуусу менен айтып жатканын да сездим. Унчукпадым. Анткени мен аныжоготуп алуудан коркчумун. Суйчумун. Журогум менен,аруу сезимдеримменен, балалыгым менен суйчумун. Анан ал менин кичинекей балдарга жакын эместигимдижакшы билчу,ага далай жолу жаш балдардын чанырып ыйлаганыен жактырбасымды айткам.Мени эн алсыз жеримден кармайын дедиби,же чын ачуусунан айттыбы,билбейм. Тушунгумкелбейт.
-Экообуздункелечегибиз жок! Тушунуп атасынбы? Сен жок дегенде озунду эне катары короаласынбы?
#28 23 Июнь 2020 - 00:32
Ал түнү катуу уруша кеттик. Өзгөчө акыркы сөзү мени ок сымал денемдм тешип өткөнсүдү. Мемиреп эле сөз таппай отуруп калдым. Көзүмөн ысык тамчы жашыи куюлуп түштү,көз алдыман өткөргөн күндөр эч нерсеге татыбагандай туюлуп кетти.
-Сен эмне деп... мен аракет кылып атам го...-деп мукактанып барып буркурап ыйлап жибердим.
-Кечирчи жаным. Жаным менин,сени аз жерден жоготуп алайын дедим. Эрке,суранам, кечир мени,-деп жалбарып кирди. Бир учурларда айткан "Сени бир да мүнөткө капа кылгым келбейт!" деген сөздөрү кулагыма жаңырып өттү. Бирок,ошондо дагы көңүлүм калбады. Тескеринче сүйүүм менен сагынычым,көкүрөгүмө толуп кеткен кусалыгым күн өтүү менен күчөгөндөн күчөп баратты. Арбалгандан арбалып,экинчи ажырагыс түгөйлөрдөй эле байланып бараттым. Өмүрүмдө мындай таттуу,мындай жүрөктү жаралаган сезимдерге кезикпегем. Эгерде сүйүүнүн ушундайын билсем баягы мерез,жүрөгү таш адам бойдон калмакмын. Азыркы жараланган жүрөктөн көрө,бул сезимди,сүйүүнү билбей жашап жүрө бермекмин. Жок! Бул сүйүү эмес! Бул оору болчу. Мен сени менен оорудум. Сен менен оорудум...
Кийинки күндөрү дагы мамилеси өзгөрүлгөн жок. Баягы бойдон. Орой. Түшүмө кирет. Түштөрүмдө көргөнүмө сүйүнөйүн десем да,алыстан карап менден алыс качат. Ар күнү түш көргөн сайын жүрөгүм ооруп чыгат. Деги башкасы жокпу дейм. Бирок Бекназар буга барбайт болчу. Ал мени башкага алмаштырат деген нерсе оюма дагы келчү эмес. Анан мени сүйбөй калды деген жаман ойлор каптады мени. Андан башка эмне кыла алам? Сүйүүнүн көзү сокур демекчи,менин жашоомдо Бекназардан башка эч бир адам калбагандай, андан башкасын көрбөй да укпай да калгам. Анан бир нерсе болсо эле башка ойлордон биринчи "мени сүйбөйт"деген куру ойлор келер эле.
-Сен мени сүйбөйсүң ээ?
-Сүйөм. Кайдан чыкты бул сөзүң?-деди таң калганын жашырбаган Бекназар.
-Сүйбөйсүң! -дедим үнүмдү көтөрө сүйлөп. Дароө көзүм жашылдана түштү.-Сен мени сүйгөн эмессиң. Жөн эөе көл жээктен көзүңө көрүнө калдым. Анан сен кызыкчылыгың үчүн таанышып,артыман жүрдүң. Анан сени сүйүп калгандан кийин гана мага бооруң ооруду ээ? Ошондойбу? Байкуш сүйүп калды дегениңден эле жүрлсүң!
-Эмне деп атасың? Эрке,баягыларыңды баштабачы,макулбу? Болгону бул жакта жумушум менен проблемалар болуп жатат. Эмнеге баарын өзүңө ала бересиң?-деп мени жооткотуп койду. Кийин деле мамилебиз ушул калыбында эч өзгөрүүсүз улана берди. Мен да көнүп калдым. Чалса чалды,чалбаса жок.
Жайдын аптабынан тажадым шаардан,апам дагы аядыбы,айтор кыйнап отуруп мени айылыма жиберди. Бул айылга Бекназар кеткенден кийин биринчи жоду барышым болчу. Жолдогу аска тиреген тоолорду карап отуруп бир нерсе мээме кылт этти. Мен толкунданбай элемин! Бекназарга баратканымда ар дайыма жүрөгүм көкүрөгүмөн чыгып кетчүдөй дүкүлдөп согуп,толкунданганыман 4 сааттык жолдо уктабай тыкчыйып отурган калыбымда,асманда түркүн түрдүү ойлор менен учуп жүрүп жетер элем. Мында бир да сезим жок,күткөн адам жок,терезедеги тоолорду тиктей кете бердим. Анан айылга баргандан кийин 3күн өтклн соң бир кызык окуя болду. Жумуштарымды бүтүргөн соң ичкерки бөлмөдөгү кроватта жатып уктап кетиптирмин. Анан туруп эле күзгүгө жасана карап,кийине баштадым. Чачымды ийнимден ылдый түшүрүп кое берип,эшикке жөнөдүм,Бекназар экөөбүз жолукчу жерге бараттым. Өзүнчө кулпуруп,сүйүнүчүмдөн күлкүмдүн кулагыма жетейин деп калганын айт! Азыр барып кучактайм дагы,мойнунан көпкө чейин жыттап турам. Жытын сагыныптырмын! Таптакыр кое бербейм,көздөрүнө карайм. Көздөрүн сагындым. Эриндеричи? Менден башка эч кимди өппөдү бекен? Бурулушка жетерге аз калганда шак токтодум да,артыма бурулуп,катыган бойдон туруп калдым.
-Сен эмне деп... мен аракет кылып атам го...-деп мукактанып барып буркурап ыйлап жибердим.
-Кечирчи жаным. Жаным менин,сени аз жерден жоготуп алайын дедим. Эрке,суранам, кечир мени,-деп жалбарып кирди. Бир учурларда айткан "Сени бир да мүнөткө капа кылгым келбейт!" деген сөздөрү кулагыма жаңырып өттү. Бирок,ошондо дагы көңүлүм калбады. Тескеринче сүйүүм менен сагынычым,көкүрөгүмө толуп кеткен кусалыгым күн өтүү менен күчөгөндөн күчөп баратты. Арбалгандан арбалып,экинчи ажырагыс түгөйлөрдөй эле байланып бараттым. Өмүрүмдө мындай таттуу,мындай жүрөктү жаралаган сезимдерге кезикпегем. Эгерде сүйүүнүн ушундайын билсем баягы мерез,жүрөгү таш адам бойдон калмакмын. Азыркы жараланган жүрөктөн көрө,бул сезимди,сүйүүнү билбей жашап жүрө бермекмин. Жок! Бул сүйүү эмес! Бул оору болчу. Мен сени менен оорудум. Сен менен оорудум...
Кийинки күндөрү дагы мамилеси өзгөрүлгөн жок. Баягы бойдон. Орой. Түшүмө кирет. Түштөрүмдө көргөнүмө сүйүнөйүн десем да,алыстан карап менден алыс качат. Ар күнү түш көргөн сайын жүрөгүм ооруп чыгат. Деги башкасы жокпу дейм. Бирок Бекназар буга барбайт болчу. Ал мени башкага алмаштырат деген нерсе оюма дагы келчү эмес. Анан мени сүйбөй калды деген жаман ойлор каптады мени. Андан башка эмне кыла алам? Сүйүүнүн көзү сокур демекчи,менин жашоомдо Бекназардан башка эч бир адам калбагандай, андан башкасын көрбөй да укпай да калгам. Анан бир нерсе болсо эле башка ойлордон биринчи "мени сүйбөйт"деген куру ойлор келер эле.
-Сен мени сүйбөйсүң ээ?
-Сүйөм. Кайдан чыкты бул сөзүң?-деди таң калганын жашырбаган Бекназар.
-Сүйбөйсүң! -дедим үнүмдү көтөрө сүйлөп. Дароө көзүм жашылдана түштү.-Сен мени сүйгөн эмессиң. Жөн эөе көл жээктен көзүңө көрүнө калдым. Анан сен кызыкчылыгың үчүн таанышып,артыман жүрдүң. Анан сени сүйүп калгандан кийин гана мага бооруң ооруду ээ? Ошондойбу? Байкуш сүйүп калды дегениңден эле жүрлсүң!
-Эмне деп атасың? Эрке,баягыларыңды баштабачы,макулбу? Болгону бул жакта жумушум менен проблемалар болуп жатат. Эмнеге баарын өзүңө ала бересиң?-деп мени жооткотуп койду. Кийин деле мамилебиз ушул калыбында эч өзгөрүүсүз улана берди. Мен да көнүп калдым. Чалса чалды,чалбаса жок.
Жайдын аптабынан тажадым шаардан,апам дагы аядыбы,айтор кыйнап отуруп мени айылыма жиберди. Бул айылга Бекназар кеткенден кийин биринчи жоду барышым болчу. Жолдогу аска тиреген тоолорду карап отуруп бир нерсе мээме кылт этти. Мен толкунданбай элемин! Бекназарга баратканымда ар дайыма жүрөгүм көкүрөгүмөн чыгып кетчүдөй дүкүлдөп согуп,толкунданганыман 4 сааттык жолдо уктабай тыкчыйып отурган калыбымда,асманда түркүн түрдүү ойлор менен учуп жүрүп жетер элем. Мында бир да сезим жок,күткөн адам жок,терезедеги тоолорду тиктей кете бердим. Анан айылга баргандан кийин 3күн өтклн соң бир кызык окуя болду. Жумуштарымды бүтүргөн соң ичкерки бөлмөдөгү кроватта жатып уктап кетиптирмин. Анан туруп эле күзгүгө жасана карап,кийине баштадым. Чачымды ийнимден ылдый түшүрүп кое берип,эшикке жөнөдүм,Бекназар экөөбүз жолукчу жерге бараттым. Өзүнчө кулпуруп,сүйүнүчүмдөн күлкүмдүн кулагыма жетейин деп калганын айт! Азыр барып кучактайм дагы,мойнунан көпкө чейин жыттап турам. Жытын сагыныптырмын! Таптакыр кое бербейм,көздөрүнө карайм. Көздөрүн сагындым. Эриндеричи? Менден башка эч кимди өппөдү бекен? Бурулушка жетерге аз калганда шак токтодум да,артыма бурулуп,катыган бойдон туруп калдым.
#29 23 Июнь 2020 - 01:12
Ой коокуй ааанан тазза кызыгына келгенде жаман эле болду го бутуп калып
#30 23 Июнь 2020 - 09:31
#32 24 Июнь 2020 - 22:54
Бул кандай сезим билесинерби?
Коптон бери кутуп жургонадамын менен азыр эле жолукчудай болуп оолугуп алгансын. А чынына келгенде,алсенден миндеген чакырым алыста. Козумо жаш тегерене,уйду коздой чуркап жонодум.Озумду акылынан тайып бараткан гелесоо адам сезип кеттим. Ооба,Эрке!
Сен кимгежолукканы баратасын? Аптыгып алганын кантет? Ичимен озумду мин ирээт жемелепчыктым.
Бекназарды ушундайабалга чейин жеткиче сагынып баштадымбы? Мен акылыман тайып баратам. Мындажолугушууну элестетип,ага бардым. Кийин эмне? Галлюцинация болуп,анын менинойлорумдагы элеси менен суйлошуп баштаймбы? Айтор,суроолор кобойгондон кобойоберди, а бирок биринин дагы так жообу жок. Эртеси эле кайра шаарга жоноп кеттим.Айылда чыдабадым. Кочолордо откон сайын биз баскан жолдор,биз жетелешип жургонкундор коз алдыма тартылат. Кыйналып кеттим. Кайра коргум келди. Акыркы кетипжаткан кунун артка кайрып алып,аэропортко жетип барып,козумдун жашын тогуп,кучактапалып жаш балача ыйлагым келди. Сагынып жаттым...
Билбейм, кайдан жолугупкалганымды,
билбептирмин сени суйуп калаарымды.
Журоктогу сезимдердин тынчын алып
Билбептирмин сени ойго салаарымды.
Билбептирминсага дайым тартылам деп
Суйуу дейсин... суйуу деген ал кандай кеп?
Балким суйуу эки ашыкты ажыратып
Сынайбы же суйуу учун курошсун деп.
Жолдо баратып ушул сыяктуу ыр саптар оюма келгенде,шаша- бушабарак,ручка алып жаза калгам. Эн биринчи менин суйуу тууралуу жазган,эн алгачкыжигитке арналган ырым болчу.
Бекназаргаайылда болуп откон кызык окуя тууралуу айтсам ишенбегендей тур корсотту. Агабир аз жиндене туштум. Анткени,ал нерсени эстеген сайын озумду ооруп калганадамдай сезип жаткам. Бул нерседен кийин мен сени катуу суйгонум учун жиндиболуп баратам деп айтып алгам. Анан ал мени адаттагыдай эркелетип,сооротупкойду. Бирок мамилеси озгорбоду. Кун откон сайын адамдар менен суйлошуудон качабаштадым, онумдон азып,денемде эт калбай калды. Апам аз убакыт ичинде арыктапкеткеним учун кабатырланып жатты. Баягы эле Бекназарды жемелегени жемелеген.Апам ал жонундо жаман ойдо болгондуктан, туугандарым дагы биздин мамилебизге терскоз караш менен карай башташты. Туугандарымдын созу атйпы откондой мен учунтаптакыр маанисиз болчу. Алардын созунон дагы,Бекназарга болгон суйуум жогорутурчу. Бирок,апам алардын уй-булосун каралап кулак-мээмди жей бергени учунакыры бир кун келип,кызыгып сурап калдым.
-Апа,эмнеге эле Беканын уй-булосун жаман коро бересин?
-Сен билбей эле кой. Андан коро,ал балан менен байланышындыуз. Ал сага тен эмес,-деп созун аяктап койду. Акыры апамдын жанын койбойатып, аны айтууга аргасыз кылдым.
-Биз алысыраак тууган болуп кетебиз. Анын уй-булосу магажакпаган кундо деле,тууган катары силердин уйлонушунорго жол бербейт болчумун.БИрок, кеп анда эмес,-деп апам коп убакыттан бери мага айтпай жургон озунун узункебин баштады.
Бекназарды ушундайабалга чейин жеткиче сагынып баштадымбы? Мен акылыман тайып баратам. Мындажолугушууну элестетип,ага бардым. Кийин эмне? Галлюцинация болуп,анын менинойлорумдагы элеси менен суйлошуп баштаймбы? Айтор,суроолор кобойгондон кобойоберди, а бирок биринин дагы так жообу жок. Эртеси эле кайра шаарга жоноп кеттим.Айылда чыдабадым. Кочолордо откон сайын биз баскан жолдор,биз жетелешип жургонкундор коз алдыма тартылат. Кыйналып кеттим. Кайра коргум келди. Акыркы кетипжаткан кунун артка кайрып алып,аэропортко жетип барып,козумдун жашын тогуп,кучактапалып жаш балача ыйлагым келди. Сагынып жаттым...
Билбейм, кайдан жолугупкалганымды,
билбептирмин сени суйуп калаарымды.
Журоктогу сезимдердин тынчын алып
Билбептирмин сени ойго салаарымды.
Билбептирминсага дайым тартылам деп
Суйуу дейсин... суйуу деген ал кандай кеп?
Балким суйуу эки ашыкты ажыратып
Сынайбы же суйуу учун курошсун деп.
Жолдо баратып ушул сыяктуу ыр саптар оюма келгенде,шаша- бушабарак,ручка алып жаза калгам. Эн биринчи менин суйуу тууралуу жазган,эн алгачкыжигитке арналган ырым болчу.
Бекназаргаайылда болуп откон кызык окуя тууралуу айтсам ишенбегендей тур корсотту. Агабир аз жиндене туштум. Анткени,ал нерсени эстеген сайын озумду ооруп калганадамдай сезип жаткам. Бул нерседен кийин мен сени катуу суйгонум учун жиндиболуп баратам деп айтып алгам. Анан ал мени адаттагыдай эркелетип,сооротупкойду. Бирок мамилеси озгорбоду. Кун откон сайын адамдар менен суйлошуудон качабаштадым, онумдон азып,денемде эт калбай калды. Апам аз убакыт ичинде арыктапкеткеним учун кабатырланып жатты. Баягы эле Бекназарды жемелегени жемелеген.Апам ал жонундо жаман ойдо болгондуктан, туугандарым дагы биздин мамилебизге терскоз караш менен карай башташты. Туугандарымдын созу атйпы откондой мен учунтаптакыр маанисиз болчу. Алардын созунон дагы,Бекназарга болгон суйуум жогорутурчу. Бирок,апам алардын уй-булосун каралап кулак-мээмди жей бергени учунакыры бир кун келип,кызыгып сурап калдым.
-Апа,эмнеге эле Беканын уй-булосун жаман коро бересин?
-Сен билбей эле кой. Андан коро,ал балан менен байланышындыуз. Ал сага тен эмес,-деп созун аяктап койду. Акыры апамдын жанын койбойатып, аны айтууга аргасыз кылдым.
-Биз алысыраак тууган болуп кетебиз. Анын уй-булосу магажакпаган кундо деле,тууган катары силердин уйлонушунорго жол бербейт болчумун.БИрок, кеп анда эмес,-деп апам коп убакыттан бери мага айтпай жургон озунун узункебин баштады.
#33 25 Июнь 2020 - 13:35
-Ал убакта менатан менен чогуу жашачумун. Силер кичинекей болуп билбей калдынар го,биздинуйдун устундо К*деген аял жашачу. Бала-чакасы,
куйоосу бар жакшынакай эле аялболчу. Анан бир куну эле К* эженин куйоосу командировкага кетет,бала-чакасынайылга жиберсе керек,билбейм айтор. Огороддор бири-бирибизге ачык корунупэле,
анырайып турчу. Анан кечке маал биз огородго чыгып чай ичип калганда,К*эженинуйуно бир эркек киши келе баштады. Ал куйоосу эмес экени баарыбызга эле айкынболуп турду. Тууганы же туушканы,таанышы чыгаар деп койдук. Албетте,ал адамдарбиздин ишибиз эмес болчу. Бирок,ал эркек киши ошо бир жума бою К*эженин уйунокелип кетип журду. Анан бир куну ырамаатылык атан келди. Айылдык тааныш байкегежолугуп калдым остановкадан келатып. Алыс тууган элек,анан эле жолдо келатыпК*эженин уйуно кирип кетти деп таныркап алган. Кийин ал келип жургон эркек кишикелбей калды,К*эженин куйоосу да келди,-деп апам мындан 10жыл мурда болуп отконокуяны баяндап айтып жатты. Чынын айтсам,эч нерсе тушунгонум жок,бирок кунткоюп угуп жаттым.-Анан бир куну кызык окуя болду. Эки аял кирип келип,К* эжеменен куйоосунун козунчо катуу урушуп жатышты. Сыягы,баягы атан айткан туугандынаялы окшойт. Катуу чырылдашып урушканы биздин уйго чейин угулуп жатты. Анан копотпой,ошол аялдын бири биздин уйго келди. Ал ошо уйго келип жургон кишинин карындашыэкен.
Апама(менин чон апам) келип,бул ишке аны куноолоп койду. Жакын жашаганыучун,
апамды тууган-урукка кабар берип,айылда бул чон ушактын тарашына себепчисикылып койду. Эки алыс туугандар ошентип калп жалаалардын айынан каттпашпайкалган.
-уктум,апа. Бирокбул айткан окуянын Бекназар менен эмне тиешеси бар?
-Ошол К*эженин уйунокелип жургон эркек Бекназарындын атасы,уруш чыгарган аял ошол атасынын карындашыменен аялы болуп атпайбы!-деди апам. Баштан ары бироо бир муштагандай болду.Селейип эле отуруп калдым. Корсо,мен суйгон адамды апам алардын уй-булосу учунжактырбай журуптур. А бирок,эки тугой бирин-бири жактырып,суйушуп журсо алардынэмне тиешеси бар? Ата-энеси,уй- булосунун мындай жоруктары учун суйушкондор куноолууболушабы? Менчи,апа? Суйуунун азабына кабылган мага бул нерсени эмнеге жазды?Карасан, так ошол адамдар Бекназардын уй-булосу болуп чыкканын!
-Кызым,кордунбу, асен мени жон эле жемелей берет дейсин. Атасынын кылганы ушундай,уй-булосунчачыратып кеткен бир убакта. Дагы жакшы,азыр жакшы жашап жатышат. Анын апасы дажон аял эмес. Ата-энесинин мунусу баласына отпойт дейсинби? Эртен сени агаберерин берип алып,башка аял менен журот деп сенин коз жашынды коргусу келетдейсинби? Кызым,сага жакшылыктан башка эмне каалайм,айтчы?
-Апа,Бекназардыната- энеси менен болсо болгондур. Бирок,ал андай эмес. Ал жакшы адам,мага дайыма камкорот,ичпейт, чекпейт. Башкысы мен аны суйом!-деп ыйлагым келип,тамагыман муунупаран суйлоп жаттым.-Ал менин атама окшош,мен аны эмнесин жактырдым дейсин? Ал менинжанымда жургондо,атам жанымда жургондой болот. Апа,муноздору, суйлогону,баскан турганыдал атамдыкындай! -деп буркурап ыйлап жаттым. Чын эле,бир карасан абдан атамаокшош болчу. Башкача эркелечумун. Туулган кундору дагы бир куну эле.
-Алда кызым,ай!Мен сени атандай киши болсо дагы кыя албайт болчумун! Атанды да билчусун го?! Жемени ала качып алганын унутуп калдынбы?-апам улам бир создун артынан биринсуйлоп жатты. Акыры уккум келбей басып кеттим. Апамдын жогоруда айтып бергенсоздорун канчалык башыман чыгарып салайын десем дагы,болбой оюма туруп алды. Бекназарандай эмес болчу. Андай болсо даны,ал нерсеге ишенгим келчу эмес,корсо менБекназардан жалан гана жакшы жагын издечу экем...
-уктум,апа. Бирокбул айткан окуянын Бекназар менен эмне тиешеси бар?
-Ошол К*эженин уйунокелип жургон эркек Бекназарындын атасы,уруш чыгарган аял ошол атасынын карындашыменен аялы болуп атпайбы!-деди апам. Баштан ары бироо бир муштагандай болду.Селейип эле отуруп калдым. Корсо,мен суйгон адамды апам алардын уй-булосу учунжактырбай журуптур. А бирок,эки тугой бирин-бири жактырып,суйушуп журсо алардынэмне тиешеси бар? Ата-энеси,уй- булосунун мындай жоруктары учун суйушкондор куноолууболушабы? Менчи,апа? Суйуунун азабына кабылган мага бул нерсени эмнеге жазды?Карасан, так ошол адамдар Бекназардын уй-булосу болуп чыкканын!
-Кызым,кордунбу, асен мени жон эле жемелей берет дейсин. Атасынын кылганы ушундай,уй-булосунчачыратып кеткен бир убакта. Дагы жакшы,азыр жакшы жашап жатышат. Анын апасы дажон аял эмес. Ата-энесинин мунусу баласына отпойт дейсинби? Эртен сени агаберерин берип алып,башка аял менен журот деп сенин коз жашынды коргусу келетдейсинби? Кызым,сага жакшылыктан башка эмне каалайм,айтчы?
-Апа,Бекназардыната- энеси менен болсо болгондур. Бирок,ал андай эмес. Ал жакшы адам,мага дайыма камкорот,ичпейт, чекпейт. Башкысы мен аны суйом!-деп ыйлагым келип,тамагыман муунупаран суйлоп жаттым.-Ал менин атама окшош,мен аны эмнесин жактырдым дейсин? Ал менинжанымда жургондо,атам жанымда жургондой болот. Апа,муноздору, суйлогону,баскан турганыдал атамдыкындай! -деп буркурап ыйлап жаттым. Чын эле,бир карасан абдан атамаокшош болчу. Башкача эркелечумун. Туулган кундору дагы бир куну эле.
-Алда кызым,ай!Мен сени атандай киши болсо дагы кыя албайт болчумун! Атанды да билчусун го?! Жемени ала качып алганын унутуп калдынбы?-апам улам бир создун артынан биринсуйлоп жатты. Акыры уккум келбей басып кеттим. Апамдын жогоруда айтып бергенсоздорун канчалык башыман чыгарып салайын десем дагы,болбой оюма туруп алды. Бекназарандай эмес болчу. Андай болсо даны,ал нерсеге ишенгим келчу эмес,корсо менБекназардан жалан гана жакшы жагын издечу экем...
#34 27 Июнь 2020 - 00:13
Ошентип дагы бир биздин сүйүүбүздүн урашына алып келген ачуу чындыктын бирин билдим. Бирок,бул нерсеге көп деле көңүл бурганым жок. Мен үчүн сүйүү, мен сүйгөн адам баардыгынан бийик турчу. Ушунчалык катуу сүйүп калып, өзүмдүн ден соолугум жабыр тартып жатканын байкабай калыптырмын.
Мурда 57кг болсом,2 айдын ичинде 50 кгга түшүп арыктап,менде сөөктөн башка эч нерсн калбай калды. Көздөрүм киртейип,жаак сөөктөрүм көрүнө чыккан сайын күзгүдөн дагы өзүмдү карагым келбей баштады. Мени көргөн апам менен сиңдимдин санаасы көп,а мен сүйүүгө мас болуп турган чакта алар менен деле ишис болбойт. Жада калса үй бүлөм мн деле сүйлөшпөй калдым. Каникул болгонго дагы бөлмөдөн чыкпай,Бекназардан башка адам мн сүйлөшпөй жүрө бердим. Бир күнү жатып ойлонуп,өзүмдүн абалым өзүмө жакпай кетти. Бир жагынан мени махабат деген оору чырмап алган,же ал айыксачы? Бир жагынан үй-бүлөм,биротоло акылымдан ажырай электе бир нерсе кылыш керек деп,жалбарып апама бардым. Ушул нерсени эле күтүп турган апам дароо мени психологго жаздырды. Көп күндөрдөн бери чыкпай жатып,шаарга чыгып,психолог жазган дарекке бардым. Бир аз күтүп отурган соң,бөлмөсүнөн чыгып мени жылуу маанай менен тосуп алды. Бөлмөгө кирип креслого отурдум да,психолог эжени карадым.
-Алгач өзүң жөнүндө айтып берчи, Эрке.
-Менин атым Эрке,16жаштамын. 11-класска көчтүм. Үй-бүлөдө апам,сиңдим жана мен үчөөбүз элебиз.
-Түшүнүктүү. Бир нерселерге кызыгасыңбы? -деди блокнотуна бир нерселерди жазып жатып. Бул суроогу берген соң,ойлонуп көрүп азыркы убакта Бекназардан башка эч нерсе менен алектенбей калганымды байкадым. Уялып кеттим. Анан мурда кызыккан иштеримди эстеп,санай баштадым.
-Ыр жазам,кээде ырдаганды жакшы көрөм. Китеп окуйм,бирок акыркы 8 айдан бери окуй элекмин.
-Эмнеге?
-Анткени,бир адам менен таанышып калдым.
-Ал эмне адам?
-Сүйгөн адамым,-дедим жерди тиктей. Анан ал жөнүндө болгон нерсенин баарысын төкпөй чачпай айтып бердим. Бир сааттан ашык маектен кийин мени кийинки сеанса жазып койду да ошону менен коштошуп мени эшиктин сыртынан узатты. Ортодо эки жума өткөн соң Бекназар бир нерсени байкагандай кайда барып жатканымды сурап калды. Сурамак. 1 саатта барам, 1саат отурам анан кайра ошондой убакытта келем,ошентип отуруп 3саат өтөт. Психологго барып атам деп айткандан уялдым. Мен жөнүндө эмне деп ойлойт дедим,албетте. Анткени,мен Бекназар үчүн ар дайым жакшы тараптан таанылгым келчү,баардык жаман жактарымды, кемчиликтеримди билгизбей ал үчүн "идеалдуу" болууга умтулчумун. Больницага барып жатам деген шылтоолорума ишене калган жок,ишенбейт болчу.
-Күн сайын эле бара бересиңби? Сен мени алдап атасың! Бирөөгө жолугуп жүрөсүң да!
-Эмнени айтып атасың? Кадимки эле врачка барып көрүнүп атам! Же мени оорубайт дейсиңби?-деп болушунча актанып жаттым. Баары бир ишенбеди. Башка бирөөсу бар деген кара ниет оюнан кайтпай туруп алды. Акыры ызаланып кетип,болгонун болгондой айтууну чечтим.
-Психологго барып атам! Ушуну уккуң келди беле? Сени сүйгөнүмдөн, сенин мага кылган кайдыгер мамилеңден жинди болуп баратам! Менин абалым үчүн сен сарсанаа болуп койбосоң,үй бүлөм сарсанаа болот экен. Аларды кыйнабайын деп өзүмдү оңдоюн деп атам. Болдубу?-деп ыйлап жибердим. Балким,менин бул сөздөрүм анын намысына тийдиби,айтор, баягы орой мамиле жасаган Бекназар кичине болсо дагы өзгөрө түштү. Мурдакыдан көбүрөөк чалып,мага көбүрөөк убакыт бөлө баштады. Анын үстүнө психолог берген "өзүңдү сүй! Өзүңдү биринчи орунга кой! Өзүңдүн баркыңды бил. Жакшы көргөн иштериң менен алектен. Чүнчүп кетпе,адамдар мн көбүрөөк сүйлөш!" -деген кеңештери дагы мени бир кыйла өзгөртүп жиберди. Кайрадан өзүмдү карап баштадым. Англис тил курсуна жазылып,бош убактыдарымдын ордун толуктай баштадым. Анан ошондо мен бир нерсени түшүндүм. Көрсө Бекназар менин өзгөрүп кетүүмдөн коркчу экен. Балким жакшы турмушту көрсө,жакшы адамдар менен сүйлөшсө башкага кетип калат дечү эккн. Мени ушундай жоош,эч кимге баш көтөрүп сүйлөбөгөн калыбымда алып үстөмдүк кылмакчы го,билбейм. Кийин башка чет өлкөгө кетем десем так секирип чыкты,же мени менен барасың же башүа бирөөнү таап аласың деп өзүнүкүн бербейт. Айтышатго,кыз бала чет жакка чыкса ойлору,жашоого болгон көз карашы өзгөрөт деп. Балким,мени тыштап кетет деп ойлосо керек.
-Алгач өзүң жөнүндө айтып берчи, Эрке.
-Менин атым Эрке,16жаштамын. 11-класска көчтүм. Үй-бүлөдө апам,сиңдим жана мен үчөөбүз элебиз.
-Түшүнүктүү. Бир нерселерге кызыгасыңбы? -деди блокнотуна бир нерселерди жазып жатып. Бул суроогу берген соң,ойлонуп көрүп азыркы убакта Бекназардан башка эч нерсе менен алектенбей калганымды байкадым. Уялып кеттим. Анан мурда кызыккан иштеримди эстеп,санай баштадым.
-Ыр жазам,кээде ырдаганды жакшы көрөм. Китеп окуйм,бирок акыркы 8 айдан бери окуй элекмин.
-Эмнеге?
-Анткени,бир адам менен таанышып калдым.
-Ал эмне адам?
-Сүйгөн адамым,-дедим жерди тиктей. Анан ал жөнүндө болгон нерсенин баарысын төкпөй чачпай айтып бердим. Бир сааттан ашык маектен кийин мени кийинки сеанса жазып койду да ошону менен коштошуп мени эшиктин сыртынан узатты. Ортодо эки жума өткөн соң Бекназар бир нерсени байкагандай кайда барып жатканымды сурап калды. Сурамак. 1 саатта барам, 1саат отурам анан кайра ошондой убакытта келем,ошентип отуруп 3саат өтөт. Психологго барып атам деп айткандан уялдым. Мен жөнүндө эмне деп ойлойт дедим,албетте. Анткени,мен Бекназар үчүн ар дайым жакшы тараптан таанылгым келчү,баардык жаман жактарымды, кемчиликтеримди билгизбей ал үчүн "идеалдуу" болууга умтулчумун. Больницага барып жатам деген шылтоолорума ишене калган жок,ишенбейт болчу.
-Күн сайын эле бара бересиңби? Сен мени алдап атасың! Бирөөгө жолугуп жүрөсүң да!
-Эмнени айтып атасың? Кадимки эле врачка барып көрүнүп атам! Же мени оорубайт дейсиңби?-деп болушунча актанып жаттым. Баары бир ишенбеди. Башка бирөөсу бар деген кара ниет оюнан кайтпай туруп алды. Акыры ызаланып кетип,болгонун болгондой айтууну чечтим.
-Психологго барып атам! Ушуну уккуң келди беле? Сени сүйгөнүмдөн, сенин мага кылган кайдыгер мамилеңден жинди болуп баратам! Менин абалым үчүн сен сарсанаа болуп койбосоң,үй бүлөм сарсанаа болот экен. Аларды кыйнабайын деп өзүмдү оңдоюн деп атам. Болдубу?-деп ыйлап жибердим. Балким,менин бул сөздөрүм анын намысына тийдиби,айтор, баягы орой мамиле жасаган Бекназар кичине болсо дагы өзгөрө түштү. Мурдакыдан көбүрөөк чалып,мага көбүрөөк убакыт бөлө баштады. Анын үстүнө психолог берген "өзүңдү сүй! Өзүңдү биринчи орунга кой! Өзүңдүн баркыңды бил. Жакшы көргөн иштериң менен алектен. Чүнчүп кетпе,адамдар мн көбүрөөк сүйлөш!" -деген кеңештери дагы мени бир кыйла өзгөртүп жиберди. Кайрадан өзүмдү карап баштадым. Англис тил курсуна жазылып,бош убактыдарымдын ордун толуктай баштадым. Анан ошондо мен бир нерсени түшүндүм. Көрсө Бекназар менин өзгөрүп кетүүмдөн коркчу экен. Балким жакшы турмушту көрсө,жакшы адамдар менен сүйлөшсө башкага кетип калат дечү эккн. Мени ушундай жоош,эч кимге баш көтөрүп сүйлөбөгөн калыбымда алып үстөмдүк кылмакчы го,билбейм. Кийин башка чет өлкөгө кетем десем так секирип чыкты,же мени менен барасың же башүа бирөөнү таап аласың деп өзүнүкүн бербейт. Айтышатго,кыз бала чет жакка чыкса ойлору,жашоого болгон көз карашы өзгөрөт деп. Балким,мени тыштап кетет деп ойлосо керек.
#35 27 Июнь 2020 - 17:16
-Эркем менин,сени сагынып кеттим,-деген сөздөрү кулагыма көптөн бери уктаганга жагымдуу угулуп кетти. Жүрөгүм жылып,билгизбей жылмайып алдым. Кантсе дагы көп убактан бери мындай жылуу сөздөрдү уга элек болчумун. Балким, менин психологго барып жатканымды угуп кичине да болсо кабатырланып баштаса керек. Таң калдым.
-Көптөн бери мага мынтип айтпай калгансың, -деп жылмайдым.
-Мен да,-деп ал да жылмайды өзүн күнөөлү сезип. Ал качан жинденет,кандай жылмаят,кандай эмоцияда экенин телефондун артынан дагы билип койчумун. Эмнегедир көпкө чейин сүйлөштүк. Мага көп убакыт жасаган орой мамилесинен улам,мынтип эркелешип суйлөшкөндү сагынып калыптырмын. Өзүн дагы сагынып жаттым. Көргүм келип турган. Бир жолу караанын алыстан болсо да көрүү үчүн,мүмкүн болгон нерсенин баарын жасаар элем.
-Жаным,-дедим телефондо сүйлөшүп жатып. Биринчи жолу айттым эркелетип. Ал да таң калып,эмне дээрин билбей менден өтүп мени эркелетип кирди. -Сени түш көрдүм бүгүн.
-Эмне кылып жүрүптүрбүз экөөбүз?
-Экөөбүз эмес. Сен Айдай менен кетип барыптырсың, -дедим капалуу. Эмнегедир түшүмө көп кирчү болду, бирок жакшы жагынан эмес. Бир түшүмдө Айдай менен кирет,кийинки күнү мага жолуккусу келбей кетип калат,болбосо мени алыстан гана карап турат. Көңүл бургум келбей турса дагы,мындай түштөр жөн кирбесе керек деп ойлочумун. Кирсе бир кирер,бирок мынчалык байма-бай эмес да?!
-Андай түштөр кире берет,жаным. Көңүл бурба. Сени сүйөм,билесиң го.
Ушул сыяктуу далай кулак жибиткен сөздөргө алданып жүрдүм. Азыр ойлоп көрсөм ошол убактарда мурдагы Айдай менен сүйлөшүп калса керек дей берем. Бирок ал жөнүндө сөз баштасам эле,"Сени эле сүйөм. Сен башкасың! "дей берчү. Ишенип алганымды айтайын. Бирок, мен аны чындап сүйчүмүн. Буга чейин менде бир да жолу болуп көрбөгөндөй сезимдер менен сүйчүмүн. Сүйгөнгө даяр болбой туруп,ал адамды толугу менен билип-билбей туруп сүйдүм. Эң башында биздин экинчи жолугушууда, сүйүүнүн алдыда мага даярдап койгон азаптарына даяр болуп сүйдүм. Мен сүйдүм. Жүрөгүм менен сүйдүм.
Бекназардын кеткенине 5 ай болуп калды. Экөөбүз тилеп,күтүп жүргөн жайды чогуу өткөрө албай калдык. Жалгыз болдум. Көл жээгинде жалгыз бастым,биз саначу жылдыздарды түн оокумда чыгып алып,жалгыз санадым. Айтор,Бекназарсыз 5 ай өттү.
-Ноябрларда барып калам го,-деп калды бир күнү. Сүйүнгөнүмдөн бактымда чек жок эле. Ноябрга чейин эки ай бар болсо дагы ал келчү күндү чыдамсыздык менен күтүп жаттым. Мурдагыдан бир аз ден соолугум дагы оңоло түшүп,жүзүм жайнап калды. Бирок,ошол мен күткөн күн келип,мага сюрприз даярдап койгонун билбептирмин.
-Көптөн бери мага мынтип айтпай калгансың, -деп жылмайдым.
-Мен да,-деп ал да жылмайды өзүн күнөөлү сезип. Ал качан жинденет,кандай жылмаят,кандай эмоцияда экенин телефондун артынан дагы билип койчумун. Эмнегедир көпкө чейин сүйлөштүк. Мага көп убакыт жасаган орой мамилесинен улам,мынтип эркелешип суйлөшкөндү сагынып калыптырмын. Өзүн дагы сагынып жаттым. Көргүм келип турган. Бир жолу караанын алыстан болсо да көрүү үчүн,мүмкүн болгон нерсенин баарын жасаар элем.
-Жаным,-дедим телефондо сүйлөшүп жатып. Биринчи жолу айттым эркелетип. Ал да таң калып,эмне дээрин билбей менден өтүп мени эркелетип кирди. -Сени түш көрдүм бүгүн.
-Эмне кылып жүрүптүрбүз экөөбүз?
-Экөөбүз эмес. Сен Айдай менен кетип барыптырсың, -дедим капалуу. Эмнегедир түшүмө көп кирчү болду, бирок жакшы жагынан эмес. Бир түшүмдө Айдай менен кирет,кийинки күнү мага жолуккусу келбей кетип калат,болбосо мени алыстан гана карап турат. Көңүл бургум келбей турса дагы,мындай түштөр жөн кирбесе керек деп ойлочумун. Кирсе бир кирер,бирок мынчалык байма-бай эмес да?!
-Андай түштөр кире берет,жаным. Көңүл бурба. Сени сүйөм,билесиң го.
Ушул сыяктуу далай кулак жибиткен сөздөргө алданып жүрдүм. Азыр ойлоп көрсөм ошол убактарда мурдагы Айдай менен сүйлөшүп калса керек дей берем. Бирок ал жөнүндө сөз баштасам эле,"Сени эле сүйөм. Сен башкасың! "дей берчү. Ишенип алганымды айтайын. Бирок, мен аны чындап сүйчүмүн. Буга чейин менде бир да жолу болуп көрбөгөндөй сезимдер менен сүйчүмүн. Сүйгөнгө даяр болбой туруп,ал адамды толугу менен билип-билбей туруп сүйдүм. Эң башында биздин экинчи жолугушууда, сүйүүнүн алдыда мага даярдап койгон азаптарына даяр болуп сүйдүм. Мен сүйдүм. Жүрөгүм менен сүйдүм.
Бекназардын кеткенине 5 ай болуп калды. Экөөбүз тилеп,күтүп жүргөн жайды чогуу өткөрө албай калдык. Жалгыз болдум. Көл жээгинде жалгыз бастым,биз саначу жылдыздарды түн оокумда чыгып алып,жалгыз санадым. Айтор,Бекназарсыз 5 ай өттү.
-Ноябрларда барып калам го,-деп калды бир күнү. Сүйүнгөнүмдөн бактымда чек жок эле. Ноябрга чейин эки ай бар болсо дагы ал келчү күндү чыдамсыздык менен күтүп жаттым. Мурдагыдан бир аз ден соолугум дагы оңоло түшүп,жүзүм жайнап калды. Бирок,ошол мен күткөн күн келип,мага сюрприз даярдап койгонун билбептирмин.
#36 28 Июнь 2020 - 22:04
Көз ачып жумгуча ноябрь айы дагы аяктап калды. Мага таң калыштуу,мамилебиз жакшы жакка өзгөрүп баратты. Күн өткөн сайын мага жылуу сөздөрдү сүйлөп,анан калса эки жумада бир акча сала турган болду. Албетте,бул мага акча салганы мага да,үй бүлөмө да жакпай турган иш. Өзү тиги Россияда иштеп жүрсө тапкан акчасын керектүү бир нерсеге жумшаса дечүмүн. Ал ата-энесини кредитин төлөчү,кээде боорум ооруп кетчү. Жапжаш неме жок дегенде өз үйүнө,же машинага айтор өз келечегин түзүүгө аракет кылса деп ойлойм. А бирок акча салып жатканына караганда анын тапканы көп болсо керек. Акчасынын бир да тыйынын коротпой конвертке салып сактап койдум.
Окуудан чыгып келатсам Бекназар машина менен келатыптыр. Жанында баягы досу,артында бейтааныш эки кыз отурат. Жаныма келип токтогондо артыма бурулуп басып кеттим. Москвадан келип эң биринчи күтүп жүргөн сүйүктүүсү мага жолукмак. А өзү бейтааныш кыздар менен жүрөт. Машина сатып алганбы? Бул акчаны кайдан таап жүрөт? Суроолорум эки эсе көбөйдү. Артыман келип унчукпай машинанын артына отургузду. Баратып мени бурулуп алдыңкв орундан карап жылмаят. Көңүл бурбай терезени карап кете бердим.
-Жаным,болдучу. Сагынган жоксуңбу? Көргүң келген жокпу?-деп жылмайып бетин тосту мага. Унчукпай бетинен өөп койдум. Анан бетинен сылап,менин колуман эки эсе келген колун кармап бардым. Анан бир эки кабат үйдүн жанынан токтоп мени машинага калтырды да,рулда отурган досу менен тиги үйгө кирип кетти. Көпкө күтүп отуруп,жаным жай албай машинадан түшүп үйгө кирип бардым. Короо толгон кыздар,бул үйдө сыягы майрам болуп жаткандай. Аркы бассейндин жанында бир кара чачтуу кызды кучактаган Бекназар. Көзүм чыгып кетейин деди,эмне кылаарымды билбей ортумда селейип туруп калдым. Мени көрдү дагы,көзүн ала качып тиги кызды кучактаган калыбында тура берди. Качан жүрөгүм жарылып кетет деп,көзүмөн жаш кылгыра баштаганда түшүмдөн ойгонуп кеттим. Тердеп чыгыптырмын. Буга чейин түштөрүмдө Айдай мене көрүп көңүл бурбагам. Бирок эмнегедир бул түшүм мени тынч койбоду.
Кечинде Бекназар чалды адаттагыдай.
-Кичинеке-еей, -деди Бекназар бир нерсени сурачудай.-Бир нерсе айтсам таарынбайсыңбы?
-Келбей калдым дебечи?-дедим мен жүрөгүм бир нерсени сезгендей. Унчукпады. Ооба,ал эмки айда,тагыраагы Жаңы жылда келерин айтмак экен. Сабырдуу адаммын. Жаңы жылга чейин ашып кетсе бир ай бардыр, Бекназар кеткенден бери 8 ай чыдаган,1 ай чыдабай эмне болуптурмун деп унчукканым жок. Сагынычым күч алып,көрүүгө зар болуп турсам дагы айлам калбай ''күтөм" дедим. Андай адамды миң жылдар бою күтсө дагы аздык кылар эле. Ортодо биз кечирген оор күндөргө, анын мага жасаган орой мамилесине карабай алгачкы жолу сүйүү сезимин сезгендей өзгөрүүсүз сүйөөр элем. Эмне кылбасын кечиргенден башкасынан кайтпагам. Оор учурда жанында болбосом да,кабатырланып уйку көрбөй,жакшы сөздөрүмдү айтып турчумун. Анан бир күнү жатып алып "ушул күтүп,сүйүп жүргөнүм текке кетпесе экен"дедим. Бул ой кайдан келгенин дагы билбейм.
Окуудан чыгып келатсам Бекназар машина менен келатыптыр. Жанында баягы досу,артында бейтааныш эки кыз отурат. Жаныма келип токтогондо артыма бурулуп басып кеттим. Москвадан келип эң биринчи күтүп жүргөн сүйүктүүсү мага жолукмак. А өзү бейтааныш кыздар менен жүрөт. Машина сатып алганбы? Бул акчаны кайдан таап жүрөт? Суроолорум эки эсе көбөйдү. Артыман келип унчукпай машинанын артына отургузду. Баратып мени бурулуп алдыңкв орундан карап жылмаят. Көңүл бурбай терезени карап кете бердим.
-Жаным,болдучу. Сагынган жоксуңбу? Көргүң келген жокпу?-деп жылмайып бетин тосту мага. Унчукпай бетинен өөп койдум. Анан бетинен сылап,менин колуман эки эсе келген колун кармап бардым. Анан бир эки кабат үйдүн жанынан токтоп мени машинага калтырды да,рулда отурган досу менен тиги үйгө кирип кетти. Көпкө күтүп отуруп,жаным жай албай машинадан түшүп үйгө кирип бардым. Короо толгон кыздар,бул үйдө сыягы майрам болуп жаткандай. Аркы бассейндин жанында бир кара чачтуу кызды кучактаган Бекназар. Көзүм чыгып кетейин деди,эмне кылаарымды билбей ортумда селейип туруп калдым. Мени көрдү дагы,көзүн ала качып тиги кызды кучактаган калыбында тура берди. Качан жүрөгүм жарылып кетет деп,көзүмөн жаш кылгыра баштаганда түшүмдөн ойгонуп кеттим. Тердеп чыгыптырмын. Буга чейин түштөрүмдө Айдай мене көрүп көңүл бурбагам. Бирок эмнегедир бул түшүм мени тынч койбоду.
Кечинде Бекназар чалды адаттагыдай.
-Кичинеке-еей, -деди Бекназар бир нерсени сурачудай.-Бир нерсе айтсам таарынбайсыңбы?
-Келбей калдым дебечи?-дедим мен жүрөгүм бир нерсени сезгендей. Унчукпады. Ооба,ал эмки айда,тагыраагы Жаңы жылда келерин айтмак экен. Сабырдуу адаммын. Жаңы жылга чейин ашып кетсе бир ай бардыр, Бекназар кеткенден бери 8 ай чыдаган,1 ай чыдабай эмне болуптурмун деп унчукканым жок. Сагынычым күч алып,көрүүгө зар болуп турсам дагы айлам калбай ''күтөм" дедим. Андай адамды миң жылдар бою күтсө дагы аздык кылар эле. Ортодо биз кечирген оор күндөргө, анын мага жасаган орой мамилесине карабай алгачкы жолу сүйүү сезимин сезгендей өзгөрүүсүз сүйөөр элем. Эмне кылбасын кечиргенден башкасынан кайтпагам. Оор учурда жанында болбосом да,кабатырланып уйку көрбөй,жакшы сөздөрүмдү айтып турчумун. Анан бир күнү жатып алып "ушул күтүп,сүйүп жүргөнүм текке кетпесе экен"дедим. Бул ой кайдан келгенин дагы билбейм.
#37 29 Июнь 2020 - 22:19
Убакыттын өтпөй калганын айтайын,30декабрда айылга кетмекмин. 31инде Бекназар Москвадан учуп келемин деди. Бактымда чек жок! Келээр күнүн миң элестетип,жетип баратып кучактаганымды жүз жолу көз алдыма тартам. Баскан-турган сайын ошол нерсени гана ойлоп,жасаган жумушумдун баары ошол келчү күн үчүн болуп калды. Андан башка мени кубантаар,көңүлүмдү көтөрөөр эч нерсе, жч ким жок. Балким,мени жемелеп,жаман көрүп чыгаарсыңар.
Бирок, ошол убакта менин эч нерсеге тең келгис үй бүлөмдөн дагы Бекназар артык болуп калган. Анын бирин түшүнсөчү? миң кыйналып аны сүйгөнүмдүн бирин билсечи? Баардыгына кайыл болуп,бүткүл ааламга каршы туруп баардык жерден Бекназарды тандап туруп алганымды сезсечи. Жок! Түшүнбөдү. Билген да,сезген да жок.
-Жаным менин,жашоом менин,-деди кыштын күндөрүнүн биринде. Башка сөз менен эркелетсе дагы "жашоом" деп айтчу эмес эле. Таң калдым. Көрсө кызуу экен.
-Сен эмне ичип алдыңбы?
-Ооба,жаным. Кичине эле.
-Койчу,Бека. Эртең жумушка чыгасың,өзүңдү аясаң боло?
-Мени сенден башка эч ким түшүнбөйт. Кимим бар айтчы? Сенсиң. Жалгызым десе. Сендей түшүнгөн адам болсочу? Бир жактан сен деп барайын дейм,экинчи жактан үй бүлөм бияктан тиги...-деп сөзүн бөлүп башка нерсени сүйлөп кетти. Кызуу болсо дагы,бул айткан сөздөрү жүрөгүмдү жибиткенсиди. Ого бетер жакшы көрүп кеттим. Жанымда болсо болгон күчүм менен кучагыма кысып туруп, бетинен алмак-салмак жаш балача чоп эттире өбөт элем.
-Сени кыйнап эле жүрөм да. Биз сүйлөшпөй калгандан кийин ооруйсуң го,андан көрө азыр эле кол үззөңчү?-деди булдуруктай. Мас абалында сүйлөп жатса керек деп койдум.-Төгөрөгү төп келишкен кызсың. Сен бактылуу болушуң керек. А мен болсо...
-Болду,жаным. Мен сени сүйөм,дайыма жаныңдамын. Баары жакшы болот,угуп атасыңбы?
-Макул,Эрке. Эркесиң да,менин Эркем. Мен ушундай абалда турганда "спокойно" сооротуп атасың...
Жаңы жылга 1 күн калган. 30декабрь. Колумдагы кагаздагы даректи сураштырып отуруп,көп кабаттуу үйлөрдүн бирине кирип бардым. 2 кабатта жашайт экен. Эшикти Бекназардын досу ачты. Жай учурашып мага үч бөлмөлүү үйдү тааныштыра баштады. Жыйналган,тазалык боюнча сөз жок,ирээттүү экен бөлмөлөрү. Көп өтпөй балкондогу эшик аркылуу бир кара чач,чекеси көкүлү менен жабылган,орто бойлуу,кара тору,курсагы чоңоюп калган боюнда бар кыз кирип келатат. Аңгыча мен тарапка тиги Бекназардын досу келип,менин кетүүмдү өтүнүп калды. Чыга беришке чыксам алдымда үч бөлмө бар экен. Бирин ачсам жуунучу бөлмө,көзүм тиш жуучу щеткаларга урунду. Үчөө турат. Экөө эмес,үчөө. Бекназар досу менен жашачу эмес беле? Үчүнчү щетка кайдан пайда болгон? Эптеп эшикти таап сыртка чыктым да,көчөдө ойлуу басып бараттым. Көп өтпөй аркы көчөнүн башынан мага тааныш адам көрүндү. Мен аны баскан кадамынан,дене түзүлүшүнөн оңой тааный алмакмын. Албетте,бул Бекназар эле. Мени дароө тааный коюп,күтпөгөнсүп эки жагын элеңлеп карап калды. Чуркап барып мойнуна асылып калдым. Сагынган элем. Жанагы үйдө болуп өткөн окуяны да эске албай, кучактап турдум да колун жетелей көчөнү бойлоп бастык. Бир учурда колумду бошотту.
-Эмне болду? Жакпай турабы? Күткөн эмес белең?
-Жок,Эрке... сен...
-Сен үчүн келдим,Бекназар. Эмнеге сүйүнбөйсүң? -деп таарынгансып алдыга басып кеттим. Бир аз маектеше баскан соң,Бекназар бир нерсени айта албагансып кысынып баштады.
-Эрке,мен үйлөнүп алгам. Анын боюнда бар. Ошон үчүн баргым келген эмес,-деди жерди тиктей. Дароо бурулуп аны карадым да,аргасыз жылмайдым.
-Тамашалап атасың ээ?-деп жанына басып барып,анын олуттуу көз карашын көрүп токтоп калдым. Жанагы щетка? Жанагы кызбы? Кантип эле? Кантип мени саттың? Ошол кызга алмаштырып салдыңбы? Менин ак сүйүүмдү,аруу махабатымды ошол кыз менен алмаштырдыбы? Менин күткөнүмчү?
-Жаным менин,жашоом менин,-деди кыштын күндөрүнүн биринде. Башка сөз менен эркелетсе дагы "жашоом" деп айтчу эмес эле. Таң калдым. Көрсө кызуу экен.
-Сен эмне ичип алдыңбы?
-Ооба,жаным. Кичине эле.
-Койчу,Бека. Эртең жумушка чыгасың,өзүңдү аясаң боло?
-Мени сенден башка эч ким түшүнбөйт. Кимим бар айтчы? Сенсиң. Жалгызым десе. Сендей түшүнгөн адам болсочу? Бир жактан сен деп барайын дейм,экинчи жактан үй бүлөм бияктан тиги...-деп сөзүн бөлүп башка нерсени сүйлөп кетти. Кызуу болсо дагы,бул айткан сөздөрү жүрөгүмдү жибиткенсиди. Ого бетер жакшы көрүп кеттим. Жанымда болсо болгон күчүм менен кучагыма кысып туруп, бетинен алмак-салмак жаш балача чоп эттире өбөт элем.
-Сени кыйнап эле жүрөм да. Биз сүйлөшпөй калгандан кийин ооруйсуң го,андан көрө азыр эле кол үззөңчү?-деди булдуруктай. Мас абалында сүйлөп жатса керек деп койдум.-Төгөрөгү төп келишкен кызсың. Сен бактылуу болушуң керек. А мен болсо...
-Болду,жаным. Мен сени сүйөм,дайыма жаныңдамын. Баары жакшы болот,угуп атасыңбы?
-Макул,Эрке. Эркесиң да,менин Эркем. Мен ушундай абалда турганда "спокойно" сооротуп атасың...
Жаңы жылга 1 күн калган. 30декабрь. Колумдагы кагаздагы даректи сураштырып отуруп,көп кабаттуу үйлөрдүн бирине кирип бардым. 2 кабатта жашайт экен. Эшикти Бекназардын досу ачты. Жай учурашып мага үч бөлмөлүү үйдү тааныштыра баштады. Жыйналган,тазалык боюнча сөз жок,ирээттүү экен бөлмөлөрү. Көп өтпөй балкондогу эшик аркылуу бир кара чач,чекеси көкүлү менен жабылган,орто бойлуу,кара тору,курсагы чоңоюп калган боюнда бар кыз кирип келатат. Аңгыча мен тарапка тиги Бекназардын досу келип,менин кетүүмдү өтүнүп калды. Чыга беришке чыксам алдымда үч бөлмө бар экен. Бирин ачсам жуунучу бөлмө,көзүм тиш жуучу щеткаларга урунду. Үчөө турат. Экөө эмес,үчөө. Бекназар досу менен жашачу эмес беле? Үчүнчү щетка кайдан пайда болгон? Эптеп эшикти таап сыртка чыктым да,көчөдө ойлуу басып бараттым. Көп өтпөй аркы көчөнүн башынан мага тааныш адам көрүндү. Мен аны баскан кадамынан,дене түзүлүшүнөн оңой тааный алмакмын. Албетте,бул Бекназар эле. Мени дароө тааный коюп,күтпөгөнсүп эки жагын элеңлеп карап калды. Чуркап барып мойнуна асылып калдым. Сагынган элем. Жанагы үйдө болуп өткөн окуяны да эске албай, кучактап турдум да колун жетелей көчөнү бойлоп бастык. Бир учурда колумду бошотту.
-Эмне болду? Жакпай турабы? Күткөн эмес белең?
-Жок,Эрке... сен...
-Сен үчүн келдим,Бекназар. Эмнеге сүйүнбөйсүң? -деп таарынгансып алдыга басып кеттим. Бир аз маектеше баскан соң,Бекназар бир нерсени айта албагансып кысынып баштады.
-Эрке,мен үйлөнүп алгам. Анын боюнда бар. Ошон үчүн баргым келген эмес,-деди жерди тиктей. Дароо бурулуп аны карадым да,аргасыз жылмайдым.
-Тамашалап атасың ээ?-деп жанына басып барып,анын олуттуу көз карашын көрүп токтоп калдым. Жанагы щетка? Жанагы кызбы? Кантип эле? Кантип мени саттың? Ошол кызга алмаштырып салдыңбы? Менин ак сүйүүмдү,аруу махабатымды ошол кыз менен алмаштырдыбы? Менин күткөнүмчү?
#38 30 Июнь 2020 - 17:43
Ооба,бул менин түшүм болчу. Түшүмөн ойгонгонума ыраазы болуп кеттим. Эгерде бул менин өңүм болсо,анда жүрөгүм чыдабай жарылып кетмек. Мындай түштөр эмнеге кириши мүмкүн? Балким мага өйдө жактан белги берип жаткандыр. Уйкудан туруп,кухняга кирсем апамдын баягы сөздөрү күтүп турган экен. Деги бул күн эмне деп башталды?
-Кызым,келсең сүйлөшөлү?
-Оу,апа угуп жатам,-дедим ичимдеги бушаймандыкты сыртыман билгизбей.
-Сен жигитиңе ишенесиңби?
-Апа,сиз Бекназар жөнүндө сөз башталганда эле аны жемелеп киресиз.
-Бирөөсү бар деп ойлобойсуңбу? -апам мени жалооруй карады.
-Жок,Апа! Бул сөз кайдан чыкты?-деп үнүмдү көтөрүп ордуман тура калдым.
-Эмнеге келбей жүрөт дейсиң? Келер күнү экинчи айга жылдырат. Эркек да,кантсе дагы! Анын үстүнө сенден алыс жерде сага ишенимдүү жүрөт дейсиңби?
-Апа,болдучу! Уккум келген жок.
-Кызым,сени ойлоп жатам мен,түшүнчү! Эгерде анын сенден башка бирөөсү болсо сага эле жаман болот,Эрке. Мен аны аябай жакшы билем,-апам сөзүн аяктагыча столдон туруп, өз бөлмөмө кирир кеттим. Эмнегедир катары менен кирген түштөрүм,таң атпай апамдын бул сөздөрү менин тынчымды алды. Ал күнү айылга жөнөп кеттим. Кантсе дагы Жаңы жыл күнү Бекназардын мени жалгыз калтырбашына ишенгем. Мурда жан дүйнөм каалап,ай сайын барчу айылыма дагы Бекназар кеткенден кийин көп барбай калгам.
Көлгө жеткен соң айылымдын остановкасынан шаңдуу маанайда түштүм. Эртеңки күндү ушунчалык чыдамсыздык менен күтүп жаткам. Үйгө жеткиче биз баскан көчөлөрдөн өтүп бара жатып, аны менен жетелеше бир баскан күндөрдү эстеп,бактылуу болуп бараттым. Бекназар менен телефондо сүйлөштүм,түшүм жана апамдын сөздөрү тууралуу ооз ачканым жок. Эртеңки жолугушууну жакшы маанай, жакшы көңүл менен тосоюн дедим. Жаман оюмда,өткөн жылдагыдай жаңы жылды бирге тосмокпуз. Көчөдө баратып үйгө жеткиче Москвада Бекназар менен бирге жашаган досу алдыман чыга калды. Бекназар телефону жок жүргөндө ошол Адилет деген досу аркылуу байланышып жүрүп кичине тааныш болуп калганбыз. Адилетти көргөн соң ичимен Бекназар балким мага айтпай келгендир деген ой менен жай учурашып гана өтүп кеттим. Бекназарга ушунчалык ишенимдуу болчумун, жада калса башка жигиттер менен сүйлөшүүдөн ийменип турчумун.
Эртеси күнү дүйнөдө менден өткөн бактылуу адам жок эле. Жакшы маанай менен үйдүн баарын ирээттештирип, жаңы жылдык дасторкон даярдап,таенемен кечки дискотекага дагы суранып койдум. Чачымды жасалгалап жатсам кошуна курбум Назик чалып чакырды. Дароо кооз кийимдеримди кийип алып,Назик экөөбүз клубду көздөй жөнөдүк. Клубдун ичинде жаңы жылдык концерт эбак башталган экен. Назик экөөбүз кирип барганда көпчүлүктүн көңүлү ырдап жаткан кызга эмес,бизге бөлүндү. А менин көзүмө баягы Бекназардын мурдагы сүйлөшкөн кызы көрүндү. Көңүл бурбай арт жактагы бош орундукка отурдук. Улам кирип чыккан бизден улуу балдардан көзүмдү албай бир адамды издеп жаттым. Баягы биринчи жолугушуудагы көлдө отурган Бекназардын достору кирип келди концерт аяктап калганда. Бирок ал жерден да көрө алган жокмун. Анан дискотекага сырткы эшиктен кирип бара жатсам колумдан бирөө кармап токтотту. Бекназардын досу Адилет экен.
-Ой,кандайсыз? -деп биринчи учурашып жибердим мен чочуган абалымда. Кантсе дагы менден 4 жашка улуу да.
-Жакшы,кандайсың Эрке? Сен каяктан?
-Бул жактан эле. Бекназар көрүнбөйт го?-дедим мен эч нерседен бейкапар.
-Ал келген эмес да,-деди таң калып Адилет. Баштан ары бирөө бир чапкандай эле туюлду.
-Сени менен...-дедим жада калса суроомду аягына чейин айта албай.
-Жок,ал калган. Тиги... Иштери чыкса керек,-деп койду. Мен болсо селейип эле ордумда туруп калдым. Ичимде кандайдыр бир боштук пайда болгонсуду. Ошол замат дискотекага да кирбей,башым оогон жакка темселип басып бараттым. Чөнтөгүмдөн эбак таштай тоңуп калган колдорум менен телефонду алып чыгып Бекназарга чалдым.
-Алло,Эрке? Жаңы жылың менен!
-Сен келген жоксуң!
-Эрке,бул жакта иштерим чыгып калды. Мен буйруса январдын 20ларында барам, макулбу?
-Сен келем дегенсиң! -дедим муздап бараткан эриндерим титирей. Бир гана эриндерим менен колдорум эмес, жүрөгүм дагы тоңуп бараткан. Ал тоңгон жүрөк аягына чейин муз болуп тоңуп,анан миң бөлүккө чачырап сынмак. -Мен сени күткөм,Бекназар! Азыр гелесо адамга окшоп,жалгыз караңгы көчөдө кетип баратам. Мен жалгызмын. Жалгыз,сен кеткенден бери жалгызмын!
-Жаным,түшүнчү! Иштер чыгып калды,-деп баягы шылтоолорду айтып алдымда актанып баштады. Ачуум менен телефонду өчүрүп салдым да,көчөдө ыйлап кетип бараттым. Бир учурда артыман бир караан келатканын сезип,дароо артка бурулдум. Кең далылуу,узун бойлуу бир жигит басып келатат. Коркур кетип кадамдарымды тездетип,бир колум менен көзүмдүн жашын аарчып бараттым. Ал караан дагы бат-баттан басып артыман келип мени токтотту.
-Кызым,келсең сүйлөшөлү?
-Оу,апа угуп жатам,-дедим ичимдеги бушаймандыкты сыртыман билгизбей.
-Сен жигитиңе ишенесиңби?
-Апа,сиз Бекназар жөнүндө сөз башталганда эле аны жемелеп киресиз.
-Бирөөсү бар деп ойлобойсуңбу? -апам мени жалооруй карады.
-Жок,Апа! Бул сөз кайдан чыкты?-деп үнүмдү көтөрүп ордуман тура калдым.
-Эмнеге келбей жүрөт дейсиң? Келер күнү экинчи айга жылдырат. Эркек да,кантсе дагы! Анын үстүнө сенден алыс жерде сага ишенимдүү жүрөт дейсиңби?
-Апа,болдучу! Уккум келген жок.
-Кызым,сени ойлоп жатам мен,түшүнчү! Эгерде анын сенден башка бирөөсү болсо сага эле жаман болот,Эрке. Мен аны аябай жакшы билем,-апам сөзүн аяктагыча столдон туруп, өз бөлмөмө кирир кеттим. Эмнегедир катары менен кирген түштөрүм,таң атпай апамдын бул сөздөрү менин тынчымды алды. Ал күнү айылга жөнөп кеттим. Кантсе дагы Жаңы жыл күнү Бекназардын мени жалгыз калтырбашына ишенгем. Мурда жан дүйнөм каалап,ай сайын барчу айылыма дагы Бекназар кеткенден кийин көп барбай калгам.
Көлгө жеткен соң айылымдын остановкасынан шаңдуу маанайда түштүм. Эртеңки күндү ушунчалык чыдамсыздык менен күтүп жаткам. Үйгө жеткиче биз баскан көчөлөрдөн өтүп бара жатып, аны менен жетелеше бир баскан күндөрдү эстеп,бактылуу болуп бараттым. Бекназар менен телефондо сүйлөштүм,түшүм жана апамдын сөздөрү тууралуу ооз ачканым жок. Эртеңки жолугушууну жакшы маанай, жакшы көңүл менен тосоюн дедим. Жаман оюмда,өткөн жылдагыдай жаңы жылды бирге тосмокпуз. Көчөдө баратып үйгө жеткиче Москвада Бекназар менен бирге жашаган досу алдыман чыга калды. Бекназар телефону жок жүргөндө ошол Адилет деген досу аркылуу байланышып жүрүп кичине тааныш болуп калганбыз. Адилетти көргөн соң ичимен Бекназар балким мага айтпай келгендир деген ой менен жай учурашып гана өтүп кеттим. Бекназарга ушунчалык ишенимдуу болчумун, жада калса башка жигиттер менен сүйлөшүүдөн ийменип турчумун.
Эртеси күнү дүйнөдө менден өткөн бактылуу адам жок эле. Жакшы маанай менен үйдүн баарын ирээттештирип, жаңы жылдык дасторкон даярдап,таенемен кечки дискотекага дагы суранып койдум. Чачымды жасалгалап жатсам кошуна курбум Назик чалып чакырды. Дароо кооз кийимдеримди кийип алып,Назик экөөбүз клубду көздөй жөнөдүк. Клубдун ичинде жаңы жылдык концерт эбак башталган экен. Назик экөөбүз кирип барганда көпчүлүктүн көңүлү ырдап жаткан кызга эмес,бизге бөлүндү. А менин көзүмө баягы Бекназардын мурдагы сүйлөшкөн кызы көрүндү. Көңүл бурбай арт жактагы бош орундукка отурдук. Улам кирип чыккан бизден улуу балдардан көзүмдү албай бир адамды издеп жаттым. Баягы биринчи жолугушуудагы көлдө отурган Бекназардын достору кирип келди концерт аяктап калганда. Бирок ал жерден да көрө алган жокмун. Анан дискотекага сырткы эшиктен кирип бара жатсам колумдан бирөө кармап токтотту. Бекназардын досу Адилет экен.
-Ой,кандайсыз? -деп биринчи учурашып жибердим мен чочуган абалымда. Кантсе дагы менден 4 жашка улуу да.
-Жакшы,кандайсың Эрке? Сен каяктан?
-Бул жактан эле. Бекназар көрүнбөйт го?-дедим мен эч нерседен бейкапар.
-Ал келген эмес да,-деди таң калып Адилет. Баштан ары бирөө бир чапкандай эле туюлду.
-Сени менен...-дедим жада калса суроомду аягына чейин айта албай.
-Жок,ал калган. Тиги... Иштери чыкса керек,-деп койду. Мен болсо селейип эле ордумда туруп калдым. Ичимде кандайдыр бир боштук пайда болгонсуду. Ошол замат дискотекага да кирбей,башым оогон жакка темселип басып бараттым. Чөнтөгүмдөн эбак таштай тоңуп калган колдорум менен телефонду алып чыгып Бекназарга чалдым.
-Алло,Эрке? Жаңы жылың менен!
-Сен келген жоксуң!
-Эрке,бул жакта иштерим чыгып калды. Мен буйруса январдын 20ларында барам, макулбу?
-Сен келем дегенсиң! -дедим муздап бараткан эриндерим титирей. Бир гана эриндерим менен колдорум эмес, жүрөгүм дагы тоңуп бараткан. Ал тоңгон жүрөк аягына чейин муз болуп тоңуп,анан миң бөлүккө чачырап сынмак. -Мен сени күткөм,Бекназар! Азыр гелесо адамга окшоп,жалгыз караңгы көчөдө кетип баратам. Мен жалгызмын. Жалгыз,сен кеткенден бери жалгызмын!
-Жаным,түшүнчү! Иштер чыгып калды,-деп баягы шылтоолорду айтып алдымда актанып баштады. Ачуум менен телефонду өчүрүп салдым да,көчөдө ыйлап кетип бараттым. Бир учурда артыман бир караан келатканын сезип,дароо артка бурулдум. Кең далылуу,узун бойлуу бир жигит басып келатат. Коркур кетип кадамдарымды тездетип,бир колум менен көзүмдүн жашын аарчып бараттым. Ал караан дагы бат-баттан басып артыман келип мени токтотту.
#39 30 Июнь 2020 - 20:42
Өзүм коркуп аран жан болуп карангыда баратам. чөнтөгүмдөгү телефон улам улам шынгырайт,тиги караан дагы калып калбай артыман мен баскан ылдамдыкта келе жатты. Телефонду алып,Бекназарга жооп бердим. Жиним менен ачууланып баратып,эмнегедир кечээ куну коргон тушумдогу боюнда бар кыз эсиме тушту. Жаны жылды мынтип тосом деп эч ойлобогом.
-Чачы кара,челкасы бар,кара-тору кыз ким?
-Кайсы кыз? Эрке,айнып атасынбы?
-Айнытып атасын сен! уктунбу?! Ким ал кыз? Бир нерсе жашырып атасын сен,-деп унумдун болушунча телефондон мен "суйгон" адамыма кыйкырып жаттым. Катуу эмоцияга алдырып жибердим корунот, Эн биринчи жолу бир жылдын ичинде Бекназарга ун которуп суйлодум. Аны ушунча убакыт кутуп,анан келем деген куну оюм тетирисине чыгып,ал келбей калганына ачуум келди. Бут кыялдарымдын баары коз алдымда талкаланып жатты.
-Эй,сенин алдагы жаман характерин отуп кетти! Жаман ойлоп алып дайыма мээмди жейсин! Бул жакта жумуш менен проблема болуп журсом,сен мени каяктагы создор менен артка тартып атасын!-деп менин унумон дагы унун бийик чыгарып,жининин болушунча кыйкырып жатты. Бекназардын мындай мунозун корбогон жаным,анырайып оозумду ачып эле селейип туруп калдым. Ушунчалык тан калгам экем,жада калса эртеден бери коркуп келаткан караан тууралуу да унута тушуптурмун. Ангыча артыман келип токтотту.
-Эрке,баары жакшы элеби?-деди артымда турган караан. Чоочуп кетип артыма шарт бурула карасам Адилет экен. Анын унун телефондон уга калган Бекназар,мени менен урушуп кетууго дагы бир себеп тапты корунот.
-Сен ким менен журосун? Ким суйлоп атат ары жакта? Барбаганым эле туура болуптур да,сен журосун ар ким менен тунчундо.
-Оозуна карап суйлогун,Бекназар! Ар ким менен жургудой,калп жерден куноо аспагын!
-Татыктуу эмес экенсин,-деген ачуусу менен айткан Бекназардын созун угуп алып,журогум чыдабай кетти. Телефонду коюп салдым. Козумон тамчылап жаш агып,ордумда туруп эле калдым. ТАк ошол убакта пайда боло калган Адилетке жиним келди. Бир учурда эсиме келип,козумдун жашын колдорум менен арчып алдыга шаша-буша жонодум. Бир чети Адилетке ачуум келсе,бир чети Бекназардын кылган бул мамилесинен уялып кеттим. Артыман токтотуп колдон алды.
-Эрке,карангыда жалгыз кайда баратасын? Журу,мен жеткирип коеюн,-деп жылуу коз караш менен карады. Унчукпастан жек корууго толгон коздорум менен Адилетти теше карап,бурулуп кеттим.
-Эрке,мен башка жонундо суйлошойун дегем. Чынын айтсам,Бекназардын келбегенин билбегенине тан калдым.
-Тан калбай эле коюнуз!
-Сен билесинби,Бекназар эмнеге келбей жургонун?-деп башын жерге сала сурады. Алайып бир карадым да унчукпай оз жолум менен кете бердим. Ошо боюнча ал дагы унчуккан жок,мен дагы унчуккан жокмун. Билууго ынтызарланып турсам дагы,акылым 3 кундон берки сюрприздер жетишер деп турду. Эгерде бул нерсени билсем,анда журогум ошол замат жарылып кетмек. Бекназардын бир ооз созго ачуусу келип,анысы аз келгенсип мага унунун болушунча бийик чыгарып суйлогонуно ачуум кайнап,керек болсо ошол замат мамилебизди узуп салууга даяр болуп кетип бараттым. Уй жакка жетип,дарбазадан кирип баратканда жанымда келаткан Адилетти эстеп артыма бурулуп карадым. Менден бир аз алысыраак жерден артыман узата карап турган экен.
-Эрке,сен Бекназар жонундо коп нерсени билбейсин. Абайлап жур. Сендей жакшынакай кыздар...-деп барып созун аяктабай бурулуп басып кетти. Ал куну Адилеттин деле создоруно конул бурганым жок. Уйго бетимди муздак сууга жууп,эшикте бир аз эс алып,озумо келгиче отуруп аргасыз кулуп кирдим. Каалоо-тилек айтылып,шампандар кагылып,сааттын жебеси 12ни кагып,жаны жылдын алгачкы муноттору отуп жатты. Дасторкон жыйнала электе столдон туруп,карангы болмомдогу кроватка куладым. Коз алдыман Бекназар экообуз откоргон бактылуу коз ирмемдер,куру кыялдар,мен элестеткен келечексиз жашоо тартылып,кулагыма анын жан эргиткен создору,адамды озуно тартып турган уну угулуп жатты.
-Биз 3жылдан кийин уйлонобуз,ээ кичинекей?
-Эркесин да,эрке!
-Сени менен суйлошпой калсам ооруп калам го?!
-Биздин балабыз ажарлуу болот. Кызыбызды Ажар,балабыздын атын Данияр деп коебуз.
-Сени бир да мунотко капа кылгым келбейт.
-Сен бактылуу болсон,мен да бактылуумун.
-Сени кайдан гана жолуктуруп калдым экен?Коздорун ушундай адамды озуно тартып турат.
-эмне мынча назиксин? тушунуктуусун.
Айтор,мындан башка мин туркун берген куру создору,эркелеткени кулагыма угулуп,ыйлап жатып уктап калыптырмын. Менин Жаны жылым мына ушундай башталды. Ый менен. Кандайдыр бир бактысыздык менен. Жанымда суйгон адамым жок,жалгыздык менен.
-Чачы кара,челкасы бар,кара-тору кыз ким?
-Кайсы кыз? Эрке,айнып атасынбы?
-Айнытып атасын сен! уктунбу?! Ким ал кыз? Бир нерсе жашырып атасын сен,-деп унумдун болушунча телефондон мен "суйгон" адамыма кыйкырып жаттым. Катуу эмоцияга алдырып жибердим корунот, Эн биринчи жолу бир жылдын ичинде Бекназарга ун которуп суйлодум. Аны ушунча убакыт кутуп,анан келем деген куну оюм тетирисине чыгып,ал келбей калганына ачуум келди. Бут кыялдарымдын баары коз алдымда талкаланып жатты.
-Эй,сенин алдагы жаман характерин отуп кетти! Жаман ойлоп алып дайыма мээмди жейсин! Бул жакта жумуш менен проблема болуп журсом,сен мени каяктагы создор менен артка тартып атасын!-деп менин унумон дагы унун бийик чыгарып,жининин болушунча кыйкырып жатты. Бекназардын мындай мунозун корбогон жаным,анырайып оозумду ачып эле селейип туруп калдым. Ушунчалык тан калгам экем,жада калса эртеден бери коркуп келаткан караан тууралуу да унута тушуптурмун. Ангыча артыман келип токтотту.
-Эрке,баары жакшы элеби?-деди артымда турган караан. Чоочуп кетип артыма шарт бурула карасам Адилет экен. Анын унун телефондон уга калган Бекназар,мени менен урушуп кетууго дагы бир себеп тапты корунот.
-Сен ким менен журосун? Ким суйлоп атат ары жакта? Барбаганым эле туура болуптур да,сен журосун ар ким менен тунчундо.
-Оозуна карап суйлогун,Бекназар! Ар ким менен жургудой,калп жерден куноо аспагын!
-Татыктуу эмес экенсин,-деген ачуусу менен айткан Бекназардын созун угуп алып,журогум чыдабай кетти. Телефонду коюп салдым. Козумон тамчылап жаш агып,ордумда туруп эле калдым. ТАк ошол убакта пайда боло калган Адилетке жиним келди. Бир учурда эсиме келип,козумдун жашын колдорум менен арчып алдыга шаша-буша жонодум. Бир чети Адилетке ачуум келсе,бир чети Бекназардын кылган бул мамилесинен уялып кеттим. Артыман токтотуп колдон алды.
-Эрке,карангыда жалгыз кайда баратасын? Журу,мен жеткирип коеюн,-деп жылуу коз караш менен карады. Унчукпастан жек корууго толгон коздорум менен Адилетти теше карап,бурулуп кеттим.
-Эрке,мен башка жонундо суйлошойун дегем. Чынын айтсам,Бекназардын келбегенин билбегенине тан калдым.
-Тан калбай эле коюнуз!
-Сен билесинби,Бекназар эмнеге келбей жургонун?-деп башын жерге сала сурады. Алайып бир карадым да унчукпай оз жолум менен кете бердим. Ошо боюнча ал дагы унчуккан жок,мен дагы унчуккан жокмун. Билууго ынтызарланып турсам дагы,акылым 3 кундон берки сюрприздер жетишер деп турду. Эгерде бул нерсени билсем,анда журогум ошол замат жарылып кетмек. Бекназардын бир ооз созго ачуусу келип,анысы аз келгенсип мага унунун болушунча бийик чыгарып суйлогонуно ачуум кайнап,керек болсо ошол замат мамилебизди узуп салууга даяр болуп кетип бараттым. Уй жакка жетип,дарбазадан кирип баратканда жанымда келаткан Адилетти эстеп артыма бурулуп карадым. Менден бир аз алысыраак жерден артыман узата карап турган экен.
-Эрке,сен Бекназар жонундо коп нерсени билбейсин. Абайлап жур. Сендей жакшынакай кыздар...-деп барып созун аяктабай бурулуп басып кетти. Ал куну Адилеттин деле создоруно конул бурганым жок. Уйго бетимди муздак сууга жууп,эшикте бир аз эс алып,озумо келгиче отуруп аргасыз кулуп кирдим. Каалоо-тилек айтылып,шампандар кагылып,сааттын жебеси 12ни кагып,жаны жылдын алгачкы муноттору отуп жатты. Дасторкон жыйнала электе столдон туруп,карангы болмомдогу кроватка куладым. Коз алдыман Бекназар экообуз откоргон бактылуу коз ирмемдер,куру кыялдар,мен элестеткен келечексиз жашоо тартылып,кулагыма анын жан эргиткен создору,адамды озуно тартып турган уну угулуп жатты.
-Биз 3жылдан кийин уйлонобуз,ээ кичинекей?
-Эркесин да,эрке!
-Сени менен суйлошпой калсам ооруп калам го?!
-Биздин балабыз ажарлуу болот. Кызыбызды Ажар,балабыздын атын Данияр деп коебуз.
-Сени бир да мунотко капа кылгым келбейт.
-Сен бактылуу болсон,мен да бактылуумун.
-Сени кайдан гана жолуктуруп калдым экен?Коздорун ушундай адамды озуно тартып турат.
-эмне мынча назиксин? тушунуктуусун.
Айтор,мындан башка мин туркун берген куру создору,эркелеткени кулагыма угулуп,ыйлап жатып уктап калыптырмын. Менин Жаны жылым мына ушундай башталды. Ый менен. Кандайдыр бир бактысыздык менен. Жанымда суйгон адамым жок,жалгыздык менен.