Дайыма Бишкеке окуума жонордо бекиткен акчанызды масинизден чыгарып сунар элениз.Кайдан билсин жаш башым жонотуп "мындан кийин короор бекенмин" деп ойлоп жатканынзды. себеби алыста окуган учун бир жылда бир жолу гана барчумун уйго.
Башыныз толо акыл эле,кулак салчу эмеспиз.Азыр болсонуз туну менен маектешер элем.Айылчылап келгенде бекитип таттуларды карматаар элениз....аттин.
Кичуу кызыныз турмушта ажырашканда ,ооруганда туну менен онтоп эч кимге билгизбей ыйлаганызчы. ....
Уйунузго барып туногондо намаз окуган унунуздон ойгоноор элем.
Эч каттуу суйлободунуз. ..акырын гана баарын жендиниз...алтыным чон энем.
Турмушка чыксанар" дан—дун"менен узасанар деп менин тоюму корбой кеттиниз.
Сиз тируу кезде уйунуз шанга толо,берекелуу, тепселеп торго отуп кетчубуз.Ар дайым толо адам,майрам болуп жаткандай сезилчу.
Азыр деле ошо уй ошо бойдон бирок сумсайган сиздер жок....
Бырыш баскан ак саамал чачынызды,бокчойуп бассаныз тан калып карап калсак"биз дагы силердей кезде тиктечуубуз" деп жылмаят элениз.
Эмнегедир дуйнодон отконунуздо мынчалык кайгырып мунканган эмесмин,азыр негедир коп эстейм эми акыл кирди окшойт.....
Билдирүүнү түзөткөн: ludimira: 30 Октябрь 2017 - 01:16