[Romantic]

Таттуу кундордон бир татым...

Шаар ичи кыймыл коп, кочо толо жаштар. Арасында мен да шашкалактап, бир нерседен калып кетчудоймун. Анткени сени менен жолугуп, андан ары сени менен барчу сырлуу жерим бар эле. Бугун жуманын бешинчи куну жана омурумдогу мен учун ото жоопкерчилитуу кундордун бири. Ошол себеп сага эч нерсе айтпастан тан эрте туруп кеткем. Алгач алчу нерселерди даярдоо менен алектенип журдум. Экообуздун жылуу кийимдерибизди салыштырып алдым да, акыры гул саткан дуконго кирип, роза гулунон букет алып, сени коздой бет алдым.
Жаркылдап кулуп эле алдыман тосуп чыгып калдын. Басып мага бет алганында ичимен кандайдыр бир табышмактуу сезимдерге курчалып жаттым. Ал сезимдер ичимен мени кытыгылап мени кубанычка болоп турду. Колумдагы букетти коруп эле сенин маанайын чайыттай ачылып;
- Ваууу жаным, бул магабы ?
- Албетте периштем! (кучактап жытынан искеп ооп алдым)
- "В честь чего"? ( тан калып карап)
- Бугун биздин майрам. Анткени мен бугун.....мммм. .. журучу озун эле корчу.
- Эмнени Бакыт? Жакшы элеби?
- Ооба, коркпой эле бара берсен.
- Суранам, коркутпа э?
- Ой эмнеге коркутмак элем. Болгону бугун бизде майрам.
- Чын элеби? Каяка барабыз?
- Чын эле. Жакын эле...
"Служебный" аппак жигули ВАЗ 2107 менен зымырап тез эле тоону аралап жетчу жерге жетип барып калдык. Кокту аралап олтуруп, орлоп барып боз уй менен чатырды таптык. Сен машинадан тушуп эле, суктанып жаттын;
- Ааиий, карачы! Сонун болгон жер экен да. Кооз гулдордун кобун кара!
- Ооба, бул жер менин сырлуу жерим.
- Аты кандай сырлуу жериндин?
- Тюльпан
- Сонун экен... ( суктанып)
Кайран Кубан досум жакшы аракет кылыптыр биз учун. Баардыгы мен ойлогондой, мен сурангандай, идиш аяктан журкан тошогуно чейин апасына даярдатып койгон экен. Аяш апам менен учурашып эле, таттуу паттуусун бердик. Аркы беркини суйлошуп олтуруп, кеч да кирип, дасторконго тамак да тартылып калды. Коптон бери кымыз ичип, эт жебеген жаныбыз, экобуз тен бир узумго эле нык боло туштук. Аяш апам сени бир карап мени бир карап кулуп;
- Йаа Бакыт! Айсулуу экоон качан уйлоноюн деп жатасынар?
- Буюрса жакында деп турам.
- Ааа тоюнарга биз да кубо болуп калалы дегеним да. (кулуп)
- Ообада, аяш апа. Сиздерди кантип чакырбай коем. Албетте буюрса сиздер да келесиздер.
- Рахмат! Бактылуу болгула ананайындар!
- Рахмат аяш апа! Келининизди экзаменден откорбойсузбу ? (жыртайып)
- А мейли, эртен эле баштайбыз. Айсулуу! Уй, бээ саап кордун беле?
Эки бетин кызарып, алоолоп барып, уялганынды бир билгизип алдын да, мени бутуман чымчып;
- Жооок, саап коро элекмин. Мен шаарда оском. Бирок уйронгум келет. (намыстана)
- Ии жакшы анда, эртен эле саап кетесин. ( кулуп)
- Экзаменден отпой калса, келин кылбай коёсуз э аяш апа? ( тамашалап)
А сен козунду ого бетер жумуп, мага карап ичинен "сени шашпа" деген козун менен карап турдун. Бул мезгилде мен андан бетер жыргап жаттым.
- Ообада ( тамашалап кулуп калышты баары)
Ошентип тамашалашып олтуруп, эс алууга да мезгил келип боз уйдо экообуз оорун алдык. Тункусун суук болгондуктан эки кат жууркандан да ушуп жаттык. Шыбырашып кубуронуп , аяш апамдын айткандарын кайталап кулуп жаттык.
Эртеси тан атпай туруп, сенин уй, бээ сааганга жардам берип жургонунду коруп, ичимен кубанып алдым. Тамактанып алып, айлана тегеректи сейилдоо оюбузда кыдырып чыктык. Суротко тушуп, суу кечип, кечке оюнга мас болдук. Анан кайтып келгенде аяш апам менин суранычымды аткарып мантысын туйуп олтурушуптур. Кубан досум жана анын бир тууган ини карындаштары бизди башкача карап, жылмайып жатышты. Бул жылмаюуда да бир сыр бар эле. Ал сыр мантыга катылган алтын шакек эле. Атайын баарыбыз тойгондон кийин анан Айсулууга озгочо манты, Бакыт туюп кеткен манты деп тамашалап сунду. Сен эч нерседен кумон санабай озунду кыйнап бир тиштеп эле, жузун озгоро тушту. Конулун айныгансып, мени бир карап алдын да тилин менен шакекти чыгарып колуна алып;
- Бироонун шакеги мантыга тушуп аралашып кетиптир.
- Ай Айсулуу, ал сага ! Бакыттан сага озгочо "сырбелек" болчу (аяш апам кулуп)
Мени бир карап , аяш апамды бир карап, эмне дээринди билбей копко ойлонуп олтуруп калдын.
Ангыча жанына отуп, колуна кийгизип бетинен бир ооп алдым да;
- Айсулуу! Менин омурлук жарым болчу!
- А...а.....а ...Менби? ....
- Ооба! Сен!
- Бакыт!...... .................Мен. ...Мен... Мен макулмун! ( Баш ийкелеп)
Сен коздорунду тостойтуп эле, жузуно кулку орноп кубанып олтуруп бердин. Бул окуяны белгилеш керек деп, шаардан ала келген шампандан ууртап эле олтуруп калдык. Жатаарга мезгил келип, экообуз бир дене болуп жатканда сен;
- Жаным?
- Оу?
- Мен сага эркек уул тороп берем.
- Чын элеби?
- Ооба, Бакыт! "Я хочу от тебя ребёнка"
- Ии берекем! Буюрса болот...
Эртеси куну Кубан досума бир нерсени айтпай калганыма окунуп калдым. Анткени саамалдан коп ичип койгонгобу, эки кун эч нерсе болбой, учунчу куну анан кызыктын баары башталды. Кыскасы чий аралап баш катып калат деген эмне шумдук....)))
Боз уйго кире калсам, сенин чачынды аяш апам оруп олтурган экен. Тиктеп карап олтуруп озумчо ойго чомулуп кетиптирмин. " Менде жок жакшы сапаттарды сен толуктап келесин. Сени ошол себептен суйом да, жаным!"
Ошентип дем алыш куну барып эс алып келдик. Арадан 2 жума отпой, чакан уйлонуу улпотун озубузчо откозуп алдык. Жаштар жана биз дегендей эле, жакын туткан саналуу гана адамдар катышып кубо боло алышты...
Кундор тунго байланып, тундор кунго айланып арадан айлар отуп жатты. Бирок чындыктын ачуусу ушу экен, башыбыздан откон бал татым коз ирмем, биздин элесибизде гана калды. Башында баары оной, баары кызык, баары мумкун болуп корунуп, сезиле берет экен. Бирок оз учуру келгенде, ойлогон ойду, кыстаган турмуш женип баса берди...

[akusya]

анан тагы барвы

[Zamira]

Анан эмне болду? Балалуу боло алышпай ажырашып кетиштиби... ?

[cholpon_b]

kizigina kelgende butup kaldi
kachan emi ulantasin?

[Zamira]

Pomantic,кагылып кетейин каражан,даагы барбыы? Жазсаң боло...

[saia4ka]

ee karyzga surasanyz dagy kobyrook jazynyz4y dospuz goo emi

[cholpon_b]

Ulandisin jazip jatsa kerek da, kuto turalik emi.

[Zamira]

cholpon_b (02 Июль 2012 - 01:43) жазган:

Ulandisin jazip jatsa kerek da, kuto turalik emi.

Ага чейин "эркин селсаяктарды" окуп тургула кыздаар. Жакшы чыгарма экен.

[miniusha]

Zamira (02 Июль 2012 - 01:53) жазган:

Ага чейин "эркин селсаяктарды" окуп тургула кыздаар. Жакшы чыгарма экен.

Чын элеби,коройун, мен Романтиктин уландысы бар экенин билген эмесмин,неге туйулдук болуп калган жаран эле го тушуно албай башым катты. Ушулуардын кайсыдан кийин кайсынысы болоорун жазып койчу билсен.

[Zamira]

miniusha (02 Июль 2012 - 11:20) жазган:

Чын элеби,коройун, мен Романтиктин уландысы бар экенин билген эмесмин,неге туйулдук болуп калган жаран эле го тушуно албай башым катты. Ушулуардын кайсыдан кийин кайсынысы болоорун жазып койчу билсен.

Эмне деп эле атасың? "Эркин селсаяктар" бул такыр эле башка чыгарма. Аны башка форумчу жазып жатат,ушул эле бөлүмдө. Романтик эми бир улантса Аравиядан келип,кааайра Соң-Көлгө барып келгенден кийин улантат окшойт деп ойлоп атам да. Күт күтө тур.

[miniusha]

Zamira (02 Июль 2012 - 13:14) жазган:

Эмне деп эле атасың? "Эркин селсаяктар" бул такыр эле башка чыгарма. Аны башка форумчу жазып жатат,ушул эле бөлүмдө. Романтик эми бир улантса Аравиядан келип,кааайра Соң-Көлгө барып келгенден кийин улантат окшойт деп ойлоп атам да. Күт күтө тур.

Ээ,арга жок! сен айткан селсаяктарды окуп мен да селсаяк болуп калдым.
Романтиктин статусу активист жаран эле го туйулдук болуп калган го,ошого маам жетпей жатат,кайра артка кетеби не?

[Romantic]

Суйунчу!

Арадан ай жанырып айларга, убакыт учкан куштай тез отуп, сенин коз жарчу мезгилин да жетип келди. Сен уйдо жалгыз калсан эле санаам санга болунуп, кыжалат болчу болдум. Жанындан чыкпай коеюн дейм, айла жок жумуштун айынан колум бошобой калчу болду. Ишеничтуу ташуучулардан Мансур экообуз эле болгондуктан, биздин иш убактыбыз жумалап да созулуп кетет. Чындыгын айтканда бул жумуш деле озумдун конулумо башынан эле жакпай келет. Эптеп тынып алайын деген адамдын айла жоктук кунун коруп олтурам.
Бугун Ошко кетчу "заказды" откоруп алып, уйду коздой бир тун болсо да жанында болуп калганга ашыгып бара жатам. Анткени эртен менен Мансур экообуз Ошко сапар тартабыз. Жолдо карай Орто Сай базарынан сен жакшы коргон жемиштерден, азык туулук алып алдым. Уйго келип конгуроону бассам, негедир эшикти копко ачпайсын. Дагы эмне болуп кетти экен деп чоочуп "Айсулуу" деп кыйкырып алдым да, чонтогумдогу ачкыч менен ачып кирдим. Алактап эле шаша буша уйго отуп барып сени издеп баштадым, ангыча сен;
- Келдинби? (оор онтоп)
- Ооба, кайда элен?
- Ваннада болчумун.
- Ой анан унунду чыгарып койбойсунбу, чоочуп кетсе!
- Конгуроо мага угулган жок го... ( тан калып)
- Ии келчи андан коро, мейличи угулбаса... Мынакей, мынакей, мынакей... атанар кееелди. Азыр апасы менен баласын атасы эркелетет... .
- Ии кебетесин ( кулуп)
- Кана, кана тепчи атаны кулака, атан кубанып бир жарылып алсын...
Койногун турулгон ахыбалда курсагынды кучактап , сылап, менин жузумду назик алаканын менен туртуп:
- Аааай Бакыт...(каткырып)
- Бу- бу- бу- бу- бу - бу..( сакалым менен кытыгылап)
- Ииииии, сакалын сайып, кытыгылап жатат.
- Ааа эч нерсе эмес..
- Аха! Эч нерсе эмес?! Корот элем сени! "И вообще-то" сенин деле олло кытыгын бар го?
- Койчу берекем...Менин кытыгым жооок.
- Канааа, айй ичимммм!
- Айсулуу эмне болду сага? ( козум бакырайып, коркуп)
- Ох ииии, балан кыймылдап, теминип жатат.
- Эээ, кана кана корсотчу, тыншайында.
- Ээ койчу, андан коро сен эмне алып келдин?
- Ии баса, журучу, колунду бер, и -и тур..
- Эмнеге?
- Столго олтурсан, азыр сага деп жузум, анар, клубника, алма, банан, ....ала келгем.
- Ох тыыыш, ням ням ( тили жалмандап)
- Тааакс, буларды жууйлу, анан дасторконго э?
- Ии, жаным кел мен тамакты жылытайын.
- Жок! Жооок! Бугун сен аз болсо эс ал! Мен озум эле азыр шаншун даярдап жиберем.
- Аи сизге бугун не болгон?
- Уйго токтобой сага каралаша албай жатпайымбы.
- Ааа, жаным! Ары жакта "холодильникте" кесме бар, ачсан...
- Оууу азыр апабыз жазаган тамактан жейбиз э балам?
- Ээк Бакыт! Жинди болбочу болду!
- Ой эми мунун эмнеси бар экен? Болгону балам менен суйлошуп жатам го?
- Жетишесин ага да буюрса!
- Ооба, буюрса! Андан коро сен аман эсен коз жарып алсан экен.
- Бакыт! Чынын айтсам тажап кеттим, уйдо жалгыз олтура берип. ( козу жашылданып)
- Эми алтыным эмне кыл дейсин? Мен, биздин келечек учун тырмаландап журом да. Эртенки куну бироого коз каранды болбошубуздун камын коруп керели кеч жумуштамын.
- Ооба дечи Бакыт. Мунундун баарын билем, бирок сенден суранам бул жумушунду таштачы.
- Жаным суранам эми баштабачы.
- Жок Бакыт! Укчу суранам! Сен дайыма жумушта жургонундо жаман тушторду кором. Сени жанагы шефинер баш болуп, жанындагы адамдар тош болуп сени карангыга калтырышып, сени карап маскаралап кулуп карап олтурушту...
- Ой эми жан...бул жон гана туш да!
- Бакыт! Сен билбейсин мен туну бою кирпик какпай, уктай албай кыналып жатканымды. Жанагындай тушторду коруп сага сарсаана болуп тан аткыча терезе карап олтурам. Мен кыйналып кеттим Бакыт! Мени аячы! Суранам! Сен, сен...( козунон молт молт жашы куюлуп )
- Келчи алтыным!
Сени кучагыма кысып, ичимден озунду согуп тилдеп турдум. Бул да болсо бироонун кызы да, жок дегенде ушу боюнда бар кезде жанында болуп койсом болмок экен. Аттин ай, каап...
- Болду жаным, болду, мага капа болбочу суранам. Буюрса бизде баары жакшы болот.
- Соз бересинби? ( кемшейип)
- Ооба жаным, соз берем! Мына буюрса ушул акыркы жолу барып келсем, андан кийин жанында болом.
- Ммм (умуттуу карап)
Мандайындан суйуп, чачтарындан жыттап алдым да тамактануу менен алек болдук. Тун бир оокумда тыбырчылап, кынкыстап кыйналып жатканынды карап, озумчо бир далайга ойго чомулдум... Мына сага эненин баркы! Асмандан тушуп калгансып, тениме албай журдум эле. Корсо мени да ал адам 9 ай которуп, далай тундорду мына минтип Айсулууча кыйналып откоргон экен да. Алда гана каралдым апам! Таарынып журсон керек ичинден. Салам айтпай, назар бурбай койдун деп! Кайран гана байкуш апам! Балким, атам да менчилеп, талаалап жургонунон сенин да конулун калса керек?! Эмнеси болсо да атам баскан изди баспаганга аракеттенем. .. Аз калды, тынып алайынчы... Силер убагында бири биринерге кол шилтеп, бейкуноо бир жанды таштап баса берген бала мына менмин деп алдынарга бараармын...
Тан урул болуп калган убакта, жолго даярданып турдум. Жанына келсем сен таттуу уйкуда бышылдап уктап жаткан экенсин. Туну бою ары ооналактап бери ооналактап жатып, эми дурус уктап жаткан экен деп ичимен кубанып алдым. Негедир бир нерсе кое бербегенсип турду. Мен кетсем сен бир нерсе болчудай болуп. Бирок заказды алган сон аткарыш зарыл эле. Курсагындан опкулоп алдым да, жолго чыктым.

Ошол эле туну зымырап Мансур экообуз Ошко кирип барып калдык. Болжошкон жерден заказчиктер менен кезигишип, товардын сапатын текшеришкен сон, дароо бизди олжолуу узатышты. Келишим ойдогудай отконуно маанай жакшы болуп турду. Оштун борборунан корунуктуу ресторанында сыйлуу коноктордун ордун ээлеп олтурдук. Дасторкон кере жайылып майрам болуп жатты. Бирок негедир журогум туйлап, озумо жай таба албай тынчсызданып турдум. Оюмда сен эмне болду экен? Ойгонсом жок экенсин деп жалган бойдон дайын жок да, же бирдиги калбай калганбы? Кечинде текшерип салып койбопмун... Санаам санга болунуп, чыдабай уюлдук байланышка чыктым. Бирок тилеке каршы сен албадын. Ого бетер тынчсызданып, чыйпыйым чыгып турду. Ары кетип бери кетип, тун ичинде тентуш балам Аскарга чалдым.
- Алло..Аскар?
- Алло, ким бул?
- Мен эй Бакыт!
- Ааа кандайсын?
- Жакшы, озун? Аяшка кандай?
- Жакшыле, каяктан? Тынччылыкпы деги?
- Ой досум, кыскасы Айсулуу телефонго жооп бербей жатат. Мен Ошто болчумун да жумуштарым менен. Уй жакты барып байкап койчу сураныч!
- А мейли, азыр барып кайра чалам.
- Мейли досум, кутом!
Аскар качан чалат деп куто бетип, онум да купкуу болуп кеткенин Мансур айтпаса эч байкабапмын.
- Эй Бакыт! Сага эмне болду? Онун бузулуп кетиптир го?
- Досум, аяшкан телефонго жооп бербей жатат.
- Ой йее, жанында ким бар эле?
- Кайдан? Эч ким жок да!
- Аскардын аялы менен калчу эле го мурда?
- Ооба, ал Кеминге торкунуно кеткен бойдон келе элек.
- Ээ досум! Сен да кызык экенсин да! Кош бойлуу аялды да жалгыз таштачу беле? Эми тынч эле болсо керек... Срок канча болуп калды эле? Ии баса, жакындап да калган э?
- Ой кайдан! Жакындамак турсун онунчу айга кетип баратат!
- Ого! Кырдаал оор экен да!
Арадан 2 саат отпой Аскардан телефонго чакыруу келди.
- Алло Аскар! Эмне болдун?
- Алло Бакыт!
- Ии, ии, угуп жатам айта бер!
- Эй аркы музыкадан эшке чыкчы, бол!
- Азыр! Азыр! Ии айт!Эмне болуптур? Айсулуу кайда экен?
- Досум, суйунчу! Кыздуу болдун!
- Я? Эмне дейсин?
- Кыздуу болдун, суйунчу дейм!
- Айсулуу кана?
- Эу Айсулууну коюп кичине болсун болсун деп койсон боло калп да болсо!
- Аа ии ообада, болсун, болсун! (шашкалактап, тилим булдурап)
- Бакыт! Айсулуу азыр торот уйундо экен. Сен качан жолго чыгасын?
- Мына азыр буюрса! Э Аскар чын эле кыз бекен? Тамашалаган жоксунбу?
- Ой жинди неме го?! Тамашалап эмне кылам! Эмне ишенбей турасынбы мага?
- Жок, ишенип эле, бирок УЗИден эркек деп жатышты эле го?
- Эй анынарды кайдан билейин! Кыскасы келгиле эртерээк!
- Макул досум, сага суйунчуно болот бирдеме.
- Ой рахмат, эми келгилечи аман эсен, анан суйлошобуз.
- Макул, корушкончо!
- Давай!
Уккан кулагыма ишене албай, туш сымалдай эле болгонсуп жатты.
- Мансур?
-Ии?
-Суйунчу! Досун кыздуу болду!
- Ай досум, болсун болсун!
Экообуз кучакташып кубанычымды аны менен тен болушуп, суйунгонумдон козумон да жаш чыгып кеткенин озум да байкабай калыптырмын. Дароо ал жердегилерге сыр бербестен кетууну чечтик да, жолго кайра аттандык. Жолдо карай Мансур экообуз алмак салмак рулду алып Бишкеке эртеси тушко маал кирип келип калдык. Жолдо карай кызыма койгонго ат тандап олтуруп аягы биринчи жакшылыгым, биринчи кубанычым, биринчи суйунучум деп, сени менен кенешип кызыбыздын атын Суйунгуль коелу деп сага айтайын деп ойлоп бараттым...

Билдирүүнү түзөткөн: Romantic: 03 Июль 2012 - 07:31

[cholpon_b]

Romantic (02 Июль 2012 - 21:21) жазган:

Суйунчу!

Арадан ай жанырып айларга, убакыт учкан куштай тез отуп, сенин коз жарчу мезгилин да жетип келди. Сен уйдо жалгыз калсан эле санаам санга болунуп, кыжалат болчу болдум. Жанындан чыкпай коеюн дейм, айла жок жумуштун айынан колум бошобой калчу болду. Ишеничтуу ташуучулардан Мансур экообуз эле болгондуктан, биздин иш убактыбыз жумалап да созулуп кетет. Чындыгын айтканда бул жумуш деле озумдун конулумо башынан эле жакпай келет. Эптеп тынып алайын деген адамдын айла жоктук кунун коруп олтурам.
Бугун Ошко кетчу "заказды" откоруп алып, уйду коздой бир тун болсо да жанында болуп калганга ашыгып бара жатам. Анткени эртен менен Мансур экообуз Ошко сапар тартабыз. Жолдо карай Орто Сай базарынан сен жакшы коргон жемиштерден, азык туулук алып алдым. Уйго келип конгуроону бассам, негедир эшикти копко ачпайсын. Дагы эмне болуп кетти экен деп чоочуп "Айсулуу" деп кыйкырып алдым да, чонтогумдогу ачкыч менен ачып кирдим. Алактап эле шаша буша уйго отуп барып сени издеп баштадым, ангыча сен;
- Келдинби? (оор онтоп)
- Ооба, кайда элен?
- Ваннада болчумун.
- Ой анан унунду чыгарып койбойсунбу, чоочуп кетсе!
- Конгуроо мага угулган жок го... ( тан калып)
- Ии келчи андан коро, мейличи угулбаса... Мынакей, мынакей, мынакей... атанар кееелди. Азыр апасы менен баласын атасы эркелетет... .
- Ии кебетесин ( кулуп)
- Кана, кана тепчи атаны кулака, атан кубанып бир жарылып алсын...
Койногун турулгон ахыбалда курсагынды кучактап , сылап, менин жузумду назик алаканын менен туртуп:
- Аааай Бакыт...(каткырып)
- Бу- бу- бу- бу- бу - бу..( сакалым менен кытыгылап)
- Ииииии, сакалын сайып, кытыгылап жатат.
- Ааа эч нерсе эмес..
- Аха! Эч нерсе эмес?! Корот элем сени! "И вообще-то" сенин деле олло кытыгын бар го?
- Койчу берекем...Менин кытыгым жооок.
- Канааа, айй ичимммм!
- Айсулуу эмне болду сага? ( козум бакырайып, коркуп)
- Ох ииии, балан кыймылдап, теминип жатат.
- Эээ, кана кана корсотчу, тыншайында.
- Ээ койчу, андан коро сен эмне алып келдин?
- Ии баса, журучу, колунду бер, и -и тур..
- Эмнеге?
- Столго олтурсан, азыр сага деп жузум, анар, клубника, алма, банан, ....ала келгем.
- Ох тыыыш, ням ням ( тили жалмандап)
- Тааакс, буларды жууйлу, анан дасторконго э?
- Ии, жаным кел мен тамакты жылытайын.
- Жок! Жооок! Бугун сен аз болсо эс ал! Мен озум эле азыр шаншун даярдап жиберем.
- Аи сизге бугун не болгон?
- Уйго токтобой сага каралаша албай жатпайымбы.
- Ааа, жаным! Ары жакта "холодильникте" кесме бар, ачсан...
- Оууу азыр апабыз жазаган тамактан жейбиз э балам?
- Ээк Бакыт! Жинди болбочу болду!
- Ой эми мунун эмнеси бар экен? Болгону балам менен суйлошуп жатам го?
- Жетишесин ага да буюрса!
- Ооба, буюрса! Андан коро сен аман эсен коз жарып алсан экен.
- Бакыт! Чынын айтсам тажап кеттим, уйдо жалгыз олтура берип. ( козу жашылданып)
- Эми алтыным эмне кыл дейсин? Мен, биздин келечек учун тырмаландап журом да. Эртенки куну бироого коз каранды болбошубуздун камын коруп керели кеч жумуштамын.
- Ооба дечи Бакыт. Мунундун баарын билем, бирок сенден суранам бул жумушунду таштачы.
- Жаным суранам эми баштабачы.
- Жок Бакыт! Укчу суранам! Сен дайыма жумушта жургонундо жаман тушторду кором. Сени жанагы шефинер баш болуп, жанындагы адамдар тош болуп сени карангыга калтырышып, сени карап маскаралап кулуп карап олтурушту...
- Ой эми жан...бул жон гана туш да!
- Бакыт! Сен билбейсин мен туну бою кирпик какпай, уктай албай кыналып жатканымды. Жанагындай тушторду коруп сага сарсаана болуп тан аткыча терезе карап олтурам. Мен кыйналып кеттим Бакыт! Мени аячы! Суранам! Сен, сен...( козунон молт молт жашы куюлуп )
- Келчи алтыным!
Сени кучагыма кысып, ичимден озунду согуп тилдеп турдум. Бул да болсо бироонун кызы да, жок дегенде ушу боюнда бар кезде жанында болуп койсом болмок экен. Аттин ай, каап...
- Болду жаным, болду, мага капа болбочу суранам. Буюрса бизде баары жакшы болот.
- Соз бересинби? ( кемшейип)
- Ооба жаным, соз берем! Мына буюрса ушул акыркы жолу барып келсем, андан кийин жанында болом.
- Ммм (умуттуу карап)
Мандайындан суйуп, чачтарындан жыттап алдым да тамактануу менен алек болдук. Тун бир оокумда тыбырчылап, кынкыстап кыйналып жатканынды карап, озумчо бир далайга ойго чомулдум... Мына сага эненин баркы! Асмандан тушуп калгансып, тениме албай журдум эле. Корсо мени да ал адам 9 ай которуп, далай тундорду мына минтип Айсулууча кыйналып откоргон экен да. Алда гана каралдым апам! Таарынып журсон керек ичинден. Салам айтпай, назар бурбай койдун деп! Кайран гана байкуш апам! Балким, атам да менчилеп, талаалап жургонунон сенин да конулун калса керек?! Эмнеси болсо да атам баскан изди баспаганга аракеттенем. .. Аз калды, тынып алайынчы... Силер убагында бири биринерге кол шилтеп, бейкуноо бир жанды таштап баса берген бала мына менмин деп алдынарга бараармын...
Тан урул болуп калган убакта, жолго даярданып турдум. Жанына келсем сен таттуу уйкуда бышылдап уктап жаткан экенсин. Туну бою ары ооналактап бери ооналактап жатып, эми дурус уктап жаткан экен деп ичимен кубанып алдым. Негедир бир нерсе кое бербегенсип турду. Мен кетсем сен бир нерсе болчудай болуп. Бирок заказды алган сон аткарыш зарыл эле. Курсагындан опкулоп алдым да, жолго чыктым.

Ошол эле туну зымырап Мансур экообуз Ошко кирип барып калдык. Болжошкон жерден заказчиктер менен кезигишип, товардын сапатын текшеришкен сон, дароо бизди олжолуу узатышты. Келишим ойдогудай отконуно маанай жакшы болуп турду. Оштун борборунан корунуктуу ресторанында сыйлуу коноктордун ордун ээлеп олтурдук. Дасторкон кере жайылып майрам болуп жатты. Бирок негедир журогум туйлап, озумо жай таба албай тынчсызданып турдум. Оюмда сен эмне болду экен? Ойгонсом жок экенсин деп жалган бойдон дайын жок да, же бирдиги калбай калганбы? Кечинде текшерип салып койбопмун... Санаам санга болунуп, чыдабай уюлдук байланышка чыктым. Бирок тилеке каршы сен албадын. Ого бетер тынчсызданып, чыйпыйым чыгып турду. Ары кетип бери кетип, тун ичинде тентуш балам Аскарга чалдым.
- Алло..Аскар?
- Алло, ким бул?
- Мен эй Бакыт!
- Ааа кандайсын?
- Жакшы, озун? Аяшка кандай?
- Жакшыле, каяктан? Тынччылыкпы деги?
- Ой досум, кыскасы Айсулуу телефонго жооп бербей жатат. Мен Ошто болчумун да жумуштарым менен. Уй жакты барып байкап койчу сураныч!
- А мейли, азыр барып кайра чалам.
- Мейли досум, кутом!
Аскар качан чалат деп куто бетип, онум да купкуу болуп кеткенин Мансур айтпаса эч байкабапмын.
- Эй Бакыт! Сага эмне болду? Онун бузулуп кетиптир го?
- Досум, аяшкан телефонго жооп бербей жатат.
- Ой йее, жанында ким бар эле?
- Кайдан? Эч ким жок да!
- Аскардын аялы менен калчу эле го мурда?
- Ооба, ал Кеминге торкунуно кеткен бойдон келе элек.
- Ээ досум! Сен да кызык экенсин да! Кош бойлуу аялды да жалгыз таштачу беле? Эми тынч эле болсо керек... Срок канча болуп калды эле? Ии баса, жакындап да калган э?
- Ой кайдан! Жакындамак турсун онунчу айга кетип баратат!
- Ого! Кырдаал оор экен да!
Арадан 2 саат отпой Аскардан телефонго чакыруу келди.
- Алло Аскар! Эмне болдун?
- Алло Бакыт!
- Ии, ии, угуп жатам айта бер!
- Эй аркы музыкадан эшке чыкчы, бол!
- Азыр! Азыр! Ии айт!Эмне болуптур? Айсулуу кайда экен?
- Досум, суйунчу! Кыздуу болдун!
- Я? Эмне дейсин?
- Кыздуу болдун, суйунчу дейм!
- Айсулуу кана?
- Эу Айсулууну коюп кичине болсун болсун деп койсон боло калп да болсо!
- Аа ии ообада, болсун, болсун! (шашкалактап, тилим булдурап)
- Бакыт! Айсулуу азыр торот уйундо экен. Сен качан жолго чыгасын?
- Мына азыр буюрса! Э Аскар чын эле кыз бекен? Тамашалаган жоксунбу?
- Ой жинди неме го?! Тамашалап эмне кылам! Эмне ишенбей турасынбы мага?
- Жок, ишенип эле, бирок УЗИден эркек деп жатышты эле го?
- Эй анынарды кайдан билейин! Кыскасы келгиле эртерээк!
- Макул досум, сага суйунчуно болот бирдеме.
- Ой рахмат, эми келгилечи аман эсен, анан суйлошобуз.
- Макул, корушкончо!
- Давай!
Уккан кулагыма ишене албай, туш сымалдай эле болгонсуп жатты.
- Мансур?
-Ии?
-Суйунчу! Досун кыздуу болду!
- Ай досум, болсун болсун!
Экообуз кучакташып кубанычымды аны менен тен болушуп, суйунгонумдон козумон да жаш чыгып кеткенин озум да байкабай калыптырмын. Дароо ал жердегилерге сыр бербестен кетууну чечтик да, жолго кайра аттандык. Жолдо карай Мансур экообуз алмак салмак рулду алып Бишкеке эртеси тушко маал кирип келип калдык. Жолдо карай кызыма койгонго ат тандап олтуруп аягы биринчи жакшылыгым, биринчи кубанычым, биринчи суйунучум деп, сени менен кенешип кызыбыздын атын Суйунгуль коелу деп сага айтайын деп ойлоп бараттым...

Eh Romantic, kiziktuu jerge keltirip buturup koyosunda. Kopton jazip turchu.
A chygarma oto ele kiziktuu, ulandisi kanday bolot, emneler astinda kutup jatat dep oylondura bergen chigarma bolup jatat.

[miniusha]

Романтик баракелде! Азаматсын!

[akusya]

Эх бала жыты ....

[akusya]

уландысы барвы

[Romantic]

Торот уйунун оозунан вахтасы киргизбей жатканына козум тушуп, терезе жагына отууну туура кордум. Торот уйунун алдында козум тешилгиче карап, оюмда сени азыр кайсы палатада жатат болду экен деп жаттым. Уч кабаттын бетиндеги жык терезелерге козум ары бери жугуруп жатты. Жамында туруп бироосу " Шайыр" десе , бириси "Асел" деп, дагы бироо дагы паланчаа деп кыйкырат. А арыда жашы бир топ эле болуп калган байке жубайы менен суйлошуп жатты. Алар улам улам мени бир карап, колумдагы гулду бир карап коюшат. Тартынып туруп унумду орто кылып "Айсулуу" деп сени чакыра баштадым. Бир маалда бир терезеге башка эле бир келин чыгып, мага кол булгап:
- ..................... !
- Яааааа?
Кочодогу ызы чуу, машинелердин добушунан эч нерсеси угулбай жатты. Мен жакыныраак басып келип:
- Сиз мага айтып жатасызбы?
-Ооба! Куто тургула, Айсулуу бала эмизип жатат!
- Ааа рахмат!
Дарак тубундо уйкуга мас болуп турган Мансур мени коздой басып келип;
- Эмне болду досум?
- Азыр дейт.
- Толкунданып жатасынбы?
- Айтпа досум. ( коздор жалтырап, кулуп)
- Буюрса баары жакшы болот. Азыр ичине киргенде корундугун сурашса керек э?
- Ооба анысы да бар....
Мансур экообуз аны муну суйлошуп турганча жанагы терезе кайра ачылды. Алыстан кызыл халатынан эле дароо сен экенинди тааныдым. Алактап эле;
- Кандайсын? Ахыбалын жакшыбы?
Башын ийкеп колу менен торот уйунун оозун койдой жансап киргиле дегендей кылдын.
- Ии макул, азыр мына!
Шашыла бушула далдактап жугуруп эле кирип, кайра вахтадагы аял менен суйлошууго оттук. Анын колуна бирдемесин кармата салсак эле, жузундо дароо жылмаюу пайда болуп:
- Ай иним! Мына мобул тепкич менен экинчи кабатка чыгып, кире бериштеги каалгада аты жондору жазылып илинип турат. Анан келинчегинди чакыртсанар келет ал жерге.
- Макул эже, рахмат.
- Ии мейлигиле... .
Ал жердегилердин баары эле рекет сымал болуп кеткендей сезилди мага ошондо. " Ай атасы! Кызындын киндигин мен кестим!" дагы бироо " Ай ууууй атасы кызынды мен карап жатам" , иши кылып "Атасы , атасы, атасы, " ...... Берчулорун берип тим калдым.
Мындай созго кулагым конбогон жаным озумду бир кызыктай сезип турдум. Бирок кызымдын жанына келип карагандан да коркуп турдум. Анын жанында озумду ыплас сезип турдум. Жузун бир карап журогум зырп этип алдым да, эшке кеткенчекти шаштым. Дене боюм калчылдап, озумду ынгайсыз сезип бараттым. Ушунчалык аруузаттын жанында туруп, мынчалык толкунданам деп эч качан ойлогон да эмесмин. Аны жузуно карагандан да козум уялып турду, анткени козум отуп кетпесин деп да сактандым... Тепкичтин жанында кутуп турган Мансур мени коруп эле;
- Досум жакшылеби?
- Ооба...
- Эмне онун бузулуп кеткен?
- Э досум билбейм, мандраж болуп жатам.
- Эмнеге? Кызынды корупбу?
- Ошондой го?!
- Э кой антпе! Аяшка корсо эмне дейт!
- Ооба, туура айтасын!
Чынында озумду колго алып, сени корсо эмне дейт деп жаттым. Балким ичинден кубанбай элесин дегендей ой калбасын деп, болушунча кулуп турдум. Ангыча сен келип калдын. Сенин конулунду табуунун жолун издеп;
- Жаным куттуктайм! (бетинен ооп)
- Рахмат! (кулуп)
- Кандйсын аяшка?
- Ааа Мансур, сен да келдин беле? жакшы, рахмат!
- Ооба сени угуп абышкан экообуз туну менен эле жолго чыкканбыз. ( кулуп)
- Ааа .... (кулуп)
- Кыйналган жоксунбу? (тынчсыздана)
- Жооок! ( сыр бербей)
- Сен кыйынсын да ушундай......
- Кимге окшош экен?
- Сага эле, бирок бир эле мындай эле карадым, коз тийбесин деп.
- Ммм оозу сеникиндей балык ооз ( кулуп)
- Албетте атасынын кызы да ( Мансур да кулуп калды)
- Ии атын ким деп коелу? ( ойлуу)
- Ошону мен да жолдо карай ойлонуп келдим эле да,анан биринчи жакшылыгыбыз, биринчи суюнчубуз болаткандан кийин, атын Суйунгул деп койсок кандай болот?
- Ммм жакшыле го ээ? ( мени бир карап Мансурду бир карап)
- Ооба жакшыкен, абышкана жагып жатат го....
- Мага деле жакты... анда митиркеге Бакыт кызы Суйунгул болобу ?
- Ооба, ошондой болот!
- Макул жан!
- Эмне эмнелерди алып келели? Тизме кылып жазып бер, биз алып келебиз...
- Мейли азыр...
Бирок торот уйунун учунчу кабатында кыйналып кыйкырып жаткан торой албагандардын унун угуп, ичимен кайдан оной эле болсун, албетте кыйналдын да деп ойлоп жаттым...
Уч кундон кийин силерди уйго чыгарып келип, мурункудан башкача кызык жана жаны жашоо башталып жатты. Уйкунун планы толбой, экообуз тен уйкуга мас болуп журдук.
Кызыбыздын кичинекей алаканын опкулоп ойногонду адатка айлантып алдым. Жашоо ойдогудай отконсуп жатты. Жумушуман бошодум дегенге сен бактылуу болуп жаттын. Бирок чынында убактылуу эле токтотуп, жумуштан эс алуу алгам 2 айга. Бул тууралуу сен билбейт элен...

[zhazira]

Уландысын кутобуз...

[cholpon_b]

Romantic (07 Июль 2012 - 23:02) жазган:

Торот уйунун оозунан вахтасы киргизбей жатканына козум тушуп, терезе жагына отууну туура кордум. Торот уйунун алдында козум тешилгиче карап, оюмда сени азыр кайсы палатада жатат болду экен деп жаттым. Уч кабаттын бетиндеги жык терезелерге козум ары бери жугуруп жатты. Жамында туруп бироосу " Шайыр" десе , бириси "Асел" деп, дагы бироо дагы паланчаа деп кыйкырат. А арыда жашы бир топ эле болуп калган байке жубайы менен суйлошуп жатты. Алар улам улам мени бир карап, колумдагы гулду бир карап коюшат. Тартынып туруп унумду орто кылып "Айсулуу" деп сени чакыра баштадым. Бир маалда бир терезеге башка эле бир келин чыгып, мага кол булгап:
- ..................... !
- Яааааа?
Кочодогу ызы чуу, машинелердин добушунан эч нерсеси угулбай жатты. Мен жакыныраак басып келип:
- Сиз мага айтып жатасызбы?
-Ооба! Куто тургула, Айсулуу бала эмизип жатат!
- Ааа рахмат!
Дарак тубундо уйкуга мас болуп турган Мансур мени коздой басып келип;
- Эмне болду досум?
- Азыр дейт.
- Толкунданып жатасынбы?
- Айтпа досум. ( коздор жалтырап, кулуп)
- Буюрса баары жакшы болот. Азыр ичине киргенде корундугун сурашса керек э?
- Ооба анысы да бар....
Мансур экообуз аны муну суйлошуп турганча жанагы терезе кайра ачылды. Алыстан кызыл халатынан эле дароо сен экенинди тааныдым. Алактап эле;
- Кандайсын? Ахыбалын жакшыбы?
Башын ийкеп колу менен торот уйунун оозун койдой жансап киргиле дегендей кылдын.
- Ии макул, азыр мына!
Шашыла бушула далдактап жугуруп эле кирип, кайра вахтадагы аял менен суйлошууго оттук. Анын колуна бирдемесин кармата салсак эле, жузундо дароо жылмаюу пайда болуп:
- Ай иним! Мына мобул тепкич менен экинчи кабатка чыгып, кире бериштеги каалгада аты жондору жазылып илинип турат. Анан келинчегинди чакыртсанар келет ал жерге.
- Макул эже, рахмат.
- Ии мейлигиле... .
Ал жердегилердин баары эле рекет сымал болуп кеткендей сезилди мага ошондо. " Ай атасы! Кызындын киндигин мен кестим!" дагы бироо " Ай ууууй атасы кызынды мен карап жатам" , иши кылып "Атасы , атасы, атасы, " ...... Берчулорун берип тим калдым.
Мындай созго кулагым конбогон жаным озумду бир кызыктай сезип турдум. Бирок кызымдын жанына келип карагандан да коркуп турдум. Анын жанында озумду ыплас сезип турдум. Жузун бир карап журогум зырп этип алдым да, эшке кеткенчекти шаштым. Дене боюм калчылдап, озумду ынгайсыз сезип бараттым. Ушунчалык аруузаттын жанында туруп, мынчалык толкунданам деп эч качан ойлогон да эмесмин. Аны жузуно карагандан да козум уялып турду, анткени козум отуп кетпесин деп да сактандым... Тепкичтин жанында кутуп турган Мансур мени коруп эле;
- Досум жакшылеби?
- Ооба...
- Эмне онун бузулуп кеткен?
- Э досум билбейм, мандраж болуп жатам.
- Эмнеге? Кызынды корупбу?
- Ошондой го?!
- Э кой антпе! Аяшка корсо эмне дейт!
- Ооба, туура айтасын!
Чынында озумду колго алып, сени корсо эмне дейт деп жаттым. Балким ичинден кубанбай элесин дегендей ой калбасын деп, болушунча кулуп турдум. Ангыча сен келип калдын. Сенин конулунду табуунун жолун издеп;
- Жаным куттуктайм! (бетинен ооп)
- Рахмат! (кулуп)
- Кандйсын аяшка?
- Ааа Мансур, сен да келдин беле? жакшы, рахмат!
- Ооба сени угуп абышкан экообуз туну менен эле жолго чыкканбыз. ( кулуп)
- Ааа .... (кулуп)
- Кыйналган жоксунбу? (тынчсыздана)
- Жооок! ( сыр бербей)
- Сен кыйынсын да ушундай......
- Кимге окшош экен?
- Сага эле, бирок бир эле мындай эле карадым, коз тийбесин деп.
- Ммм оозу сеникиндей балык ооз ( кулуп)
- Албетте атасынын кызы да ( Мансур да кулуп калды)
- Ии атын ким деп коелу? ( ойлуу)
- Ошону мен да жолдо карай ойлонуп келдим эле да,анан биринчи жакшылыгыбыз, биринчи суюнчубуз болаткандан кийин, атын Суйунгул деп койсок кандай болот?
- Ммм жакшыле го ээ? ( мени бир карап Мансурду бир карап)
- Ооба жакшыкен, абышкана жагып жатат го....
- Мага деле жакты... анда митиркеге Бакыт кызы Суйунгул болобу ?
- Ооба, ошондой болот!
- Макул жан!
- Эмне эмнелерди алып келели? Тизме кылып жазып бер, биз алып келебиз...
- Мейли азыр...
Бирок торот уйунун учунчу кабатында кыйналып кыйкырып жаткан торой албагандардын унун угуп, ичимен кайдан оной эле болсун, албетте кыйналдын да деп ойлоп жаттым...
Уч кундон кийин силерди уйго чыгарып келип, мурункудан башкача кызык жана жаны жашоо башталып жатты. Уйкунун планы толбой, экообуз тен уйкуга мас болуп журдук.
Кызыбыздын кичинекей алаканын опкулоп ойногонду адатка айлантып алдым. Жашоо ойдогудай отконсуп жатты. Жумушуман бошодум дегенге сен бактылуу болуп жаттын. Бирок чынында убактылуу эле токтотуп, жумуштан эс алуу алгам 2 айга. Бул тууралуу сен билбейт элен...

Ток этер жерине жетип калдык окшойт. Уландысын чыдамсыздык менен кутом.

[Romantic]

Арадан эки ай убакыт отуп, бир куну эле телефон шынгырап калды;
- Алло! Кандайсын Бакыт?
- Жакшы! Ким болду экен бул?
- Уй булоолук жашоо кандай? Кызын чоноюп жатабы?
- Ооба, а силер кимсинер? ( тынчсыздана)
- Эми байкендин унун унутуп калдынбы?
- Кайсы?
- Ай кыскасы Бакыт! Иш бар, жумушка чыкчу убакыт келди.
- Ааа тушундум!
- Билесин да каяка келишти?
- Ооба, билем.
- Мейли, бугун кечинде кел.
- Суйлоштук.
- Тууут- Тууут- Тууут.....
Демимди кармап туруп эле катуу уфффф деп ушурунуп алдым да. Манежде жаткан кызымды колума алып, жытынан искеп ойлонуп туруп калдым. Оюмда сага кантип айтаарымды билбей турдум. Ойлонуп олтуруп ачыгын эле айтып кетууну чечтим. Анткени сен мени тушунот деп ишене билчумун. Созду эмнеден баштасам экен деп туруп, акыры;
- Алтусь?
- Оу?
- Мен бугун кетишим керек.
- Кайда ? ( ордунан чоочуп, козу чекчейип)
- Акыркы жолу алтусь... Ушунусунда барып келсем, болду кол узом алардан.
- Жок! Жок Бакыт!
- Жаным тушунчу, баары жакшы болот.
- Суранам Бакыт! Суйунгул учун! Биз учун таштачы ал жумушунду...
- Айсулуу... Акыркы жолу.
- Бакыт бизде баары бар го, бизге эч нерсени кереги жок. Андан коро биздин жаныбызда эле болчу. Карачы кызындын сонун кылыктары чыгып келатат. Кызыбыз тыныгыча жаныбызда болчу. Баары жетиштуу эле да...
- Билем берекем, эми жон гана барып келем.
- Бакыт! Мен жаман бир нерсе сезип турам, барбачы суранам...
Шолоктоп ыйлап тизелей жыгылдын... Сага айтканыма да окунуп калдым. Эми уйку корбой сарсанаа болуп чыгат экенсин да. "Ээк акылы жок десе" деп озумду тилдеп жаттым. Ичимен жакшы эле барбайм деп жаттым. Бирок тигилерге баары бир кезигишим керек эле. Оюмда ушу иш акыркысы деп айтам деп озумду алдап жаттым. Эмнеси болсо да бугун барып короюнчу.
Сени алдап сооротуп:
- Берекем?
- Мм?
- Анда жон гана барып суйлошуп бутуруп келейин. Болду иштебейм деп.
- Сен 2 ай мурда эле болду иштебейм бул жумуштан чыктым дедин эле го?
- Ооба, бирок бугун шеф чалып кезигели дейт. Балким жон эле кезигели деп жатса керек. Сен коп кабатыр боло бербечи э жаным?
- Ммм кайра эле келесинби бугун?
- Аракет кылам. Эми мурдагыдай жалгыз эмессин...
- Суранам жаным сак болчу!
- Макул алтусь!
Негедир силердин жанынардан чыккым келбеди чынын айтсам. Менде да бир коркунуч кокурокто турду. Сени бек кучактап, сенин жылуулугуна конулум тоюп, ичимен ыраазы болуп жаттым. Чыкканым уйдон жаман эле кетким келбей кирип чыгып, кечке коштошуп...
Адаттагы кезикчу жерде мени кутуп турушкан экен. Мен жок кезде, менин ордума Болот деген бир баланы алып коюшкан экен. Ичимен эми мен кетсем Мансур жалгыз калбайт экен да ойлоп жаттым. Акыркы заказды учообуз кылмай болдук. Бирок Болоттун коз карашы негедир мага биринчи коргондо эле жакпады. Коздорунон анын жут, ичи тар, коро албаган адам экендиги корунуп турду. Заказ демейдегиден 4 эсе коп экен, жана жеткирчу жер демейдеги Ош тарап эмес Торугарт жака жеткирмей болдук.
Жолго чыгуунун алдында сага айтып коюуну чечтим. Копко телефонду албай жатып анан алдын;
- Алло! Бакыт эмне болдун?
- Жаным, коп нерсе сураба. Келгенде баарын айтып берем. Кызымды бетинен ооп кой э?
- Эмнеге? Бакыт эмне болду?
- Жакшы эле алтыным. Болгону 3-4 кундой жок болом. Телефон очук болот. Силерди чексиз суйом!
- Биз дагы сени, сак бол жаным!
- Мейли анда!
- Макул!
Трубканы коёрум менен ичим ачышып жатты. Сени капа болду го деп ичимен санаам санга болунуп турду. Канча кылыгыма чыдап келетасын, эхх акылы жок акмак эле болдум го. Эмнеси болсо да бул аыркы жолкусу. Мындан кийин жанымды тобокеге салбайм. Силердин мандайынарда гана болуп, кунарсыз откон кунордун ордун толуктаганга аракеттенем. ..
Учообуз бир унаада кетип жаттык. " Досунду билгин келсе аны менен сапарга чык" дегендей, баратканда эле Мансур менен Болоттун пикирлери келишпесин байкап калдым. Бирок Мансур коп жыл иштегенине байланыштуу созу чондук кылат эле. Чынында ал билгенди Болот эмес, мен да билбейт элем. Ары бакылдашып бери бакылдашып жатып барчу жерге барып, иштерибизди ийгиликтуу бутуруп кайтып келдик. Олжолуу келгенибизге учообуздо тен маанай жакшы. Келип заказдан тушкон тыйынды тапшырып бергенибизде шеф учообузго окшош кара костюм тройка белеке даярдап коюптур. Бул ишти жакшылап белгилеш керек деп бизди ресторанга чакырды. Ал жакка учообуз тен кара костюмду баса кийип алып жонодук. Ал жактан майрамдап буткон сон озунчо бир дагы уланталы деп чечип, шаардагы бир кафеге кирип олтуруп калдык. Болот кызуулугуна салып Мансурга асылып баштаганда мен аларды токтотуп, элдештирип олтургузуп койдум. Неге ичи куйуп жатат десе корсо, шеф Болотко бизге салыштырмалуу анын улушун азыраак берип койгон экен. Ошого "эмне учун мага аз" деп куйбогон жери куйуп жаткан экен. Жакшы маанайда ичип жедик да уйго тарайлы деп эшке чыктык. Ангыча Болот;
- Бакыт?
- Ии?
- Мансурга 5 мунотко урксаат берчи?
- Эмнеге?
- Суйлошчу созум бар!
- Жооок! Эртен суйлошкуло, азыр уйго давай кеттик.
- Мен Мансурдан кечирип сурап алайын озунчо.
- Бакыбай, мен барып келейинчи? Мени билесин го досум? "Я тебя уважаю, ты мне как брат"
Мансур мени кучактап, озучо мага ыраазы болуп жатты. Мен досумдун создоруно толкунданып;
- А мейли! Бирок тездегиле, уйго тарайлы, кутуп жаткан аяшкан бар да билесин озун!
- Албетте досум! ( колу менин мойнуман узулбой, кыйбай карап)
- Бакыт, ишенип кой! 5 мунот! ( аркы колунан Мансурду жетелеген Болот)
- Ии болгула эми!
Экоо жетелешип кафенин бурчу тарапка басышат. Мен телефонумду жандырып сага чалып коёюн дедим.
- Алло! Алтусь!
- Оу келдинби? Кайдасын?
- Ооба, азыр буюрса барам уйго.
- Урееее! ( маанайы дароо эле озгорду)
- Кызым эмне кылатат? Ыйлабай элеби?
- Сени сагынып ыйлап жатабыз.
- Ии алтындарым го менин! Эми баардыгы сонун болот.
- Чын элеби жаным?
- Ообада берекем! Кызым экоонорго соооонун белектерди алып берем буюрса.
- Биздин атабыз ушундай алтын адам да... Эмне тамак жазап коёюн?
- Жаным, убара болбо. Эртен жазайбыз. Андан коро силерге эмне ала барайын?
- Ммм ... Жанагы билесинби? Бар го немечи неме..
- Эмне?
- Иии унутуп жатам ( чыйпылыктап)
- Эстечи эми ,кана кана...
Ары жактан кызым кынкыстап ыйлап калды эле, сен;
- Ии унутуп жатам, жон эле койчу. Эртен чогуле алабыз.
- Аа анда макул.
- Дара дара дай дара дай атабыз келетат кызыыыыым... ( Кубанып)
- Ии алтындарым менин..Лан мен азыр э?
- Кутобуз.
- Макул!
Сенин кылыктанып кубанганынды угуп, жана кызымдын унун угуп озумчо толкунданып далбастап калдым. Аны устуно ичте бирдемке да бар. Ангыча ары кафенин бурчу жагынан бироонун ачуу уну;
- Ааааа убивают!
Карасам бетин жаап эле жерде бир аял чанырып олтурат. Жугуруп барсам жерде тошун басып Мансур жаткан экен. Озумду коёорго жай таппай, озумду озум жоготуп;
- Мансур! Эй Мансур! Досум ээй! Козунду аччы ээй!!!
Башын ойдо которуп, колума алып, тыншасам дем албайт, пулс жок, журогу эбак токтоп калган. Коргон козумо ишенбей турдум. Ичине бир нече жолу жана мойнуна сайганы учун каны жерге жайылып калган экен. Тошундогу сайылып турган бычакты сууруп, эсиме Болот тушуп, ачуум менен " Болот! Ты покойник! Я тебя из под земли достану! Канга кан!" деп кыйкырынып калдым.
Ары жактагы чанырган аялдын ачуу унунон элдер бат эле топтолуп, ким ким болгондо тиги аял козун ачып колу менен мени корсотуп;
- Вот он в черном костюме, который сидит с ним. Он убивал с ножом...
Анын айткандарына деле эч маани бербей досумду жоготконума ыза болуп олтурдум. Ангыча маски шоу да болуп кетти. Демейде керектуу учурда жок милиция кызматкерлери, оперлер менен келип мени колу бутумду толгоп, колго кишенди салышты да, алып кетишти...