Адам болгондон кийин ар кандай абалга кабыла берерибиз чын. Жолдо баратып ойлонуп кетип дубал сүзүп аласыңбы же конокто отуруп бутуң уктап калып ордуңдан тура албай катып калган учурлар деле кездеше берет эмеспи,чакап кетип оозуңдагы тамак дасторконго чачырап кетсе, эмне кылат элеңиз?
Ыңгайсыз учурлардан кантип чыгасыз? Уяттуу жерде отуруп,чакап кетип оозуңуздагы тамак дастарконго чачырап
#1 28 Июль 2014 - 16:24
Сени чындап суйгон адам эки болок кеткенге мин себеп болсо да,сени менен калууга бир себеп созсуз табат...........
#4 28 Июль 2014 - 16:58
Мындай учурда менде ынгайсыздана кымтылануудан башка арга жок.Бир ооз кечирим сурап коймокмун.
Я закрыла дверь в свое сердце и написала "ВХОДА НЕТ!". Но пришла Любовь и сказала просто: "Я не умею читать..."
#5 28 Июль 2014 - 19:44
Мындай учур болгон кызарып кетем анан ичимен ойлоп кандай адам экеними сындашкандыр деп уялып отура берем
#6 29 Июль 2014 - 02:42
Ынгайсыз учур коп болгон, кулуп гана кутулуп кетем.)
Оз ордунда айтылбаган акыйкат акыйкатсыздык!
#7 29 Июль 2014 - 03:19
Мен ушундай учурда,уялып кээде башым лакылдап дагы ооруп чыгат,кээде озум ыйлап да жиберем.
«Будьте с людьми как дерево, когда в тебя
кидают камень, отвечайте плодами»
кидают камень, отвечайте плодами»
#9 29 Июль 2014 - 12:24
Унчукпай коем)) Анан созду башкага буруп салам.Бирок кийин ойлонуп ыза боло берем
#10 29 Июль 2014 - 15:19
Kulup,ke4irim surap kutulam.

Ушунчалык жакшы адам бол,душманыңда душман болгонуна өкүнсүн!
#11 30 Июль 2014 - 00:43
Кудай сактасын. Эч ким коро электе тазаланмакмын озумду анан тамак тушкон жерди.
И в радости и в горе, какой
бы ни был стресс, держите под
контролем – мозги, язык и вес!
бы ни был стресс, держите под
контролем – мозги, язык и вес!
#12 30 Июль 2014 - 01:33
менин бутум негедир 1 саат кыймылдавай калса уктап калап .... ошого кун мурунтан еле айта отурам ..бутумун уктап калышын
которгон суугумду да ,ысыгымды ,
Корушкон азабымды кызыгымды .
Ата-энем бекеринен койбогондур ,
Мээримдуу бол -Мээрим деп ысымымды .
Корушкон азабымды кызыгымды .
Ата-энем бекеринен койбогондур ,
Мээримдуу бол -Мээрим деп ысымымды .
#13 30 Июль 2014 - 02:01
Менде мындай учур болбогон (Кудай сактасын да) Эгер ошондой болсо кечирим сурап эшике чыгып кетмекмин...
Сен экообуз эки дуйно адамдары,
Ташталган ар башка кадамдары.
Аралык болсо дагы ортобузду,
Жандарбыз окшошкон кыялдары.. (Абай кызы Турсунай)
Ташталган ар башка кадамдары.
Аралык болсо дагы ортобузду,
Жандарбыз окшошкон кыялдары.. (Абай кызы Турсунай)
#14 30 Июль 2014 - 13:16
Не кылышты деле билбей,катып эле калсам керек.
Ичимден титреп,өзүмдү- өзүм урушуп.
Бирок,андай болбой эле койсун.
Ичимден титреп,өзүмдү- өзүм урушуп.
Бирок,андай болбой эле койсун.
#15 30 Июль 2014 - 13:21
Кудай сактасын го,бирок мен да кызарып уялып кетем ошол окуяны эстеп ыза болом бирок ошол ситуацияда кечирим сурап ондогонго аракет кылам

#16 30 Июль 2014 - 13:35



#17 03 Август 2014 - 00:33
Бирде Ош базарынан подружкама жолугуп коюп, үйгө жетүү үчүн маршуткага түштүм эле...
Анан не болду билбе-ейм...
Иши кылса жөн туруп эле (тамакка чакаган бу жакта турсун
) чакап кеттим.
Токтосомчу же…
Анан бир эженин "демиңди ичиңе кат" деп айтканын эстеп кеттим да, дем албай отуруп калдым…
Ошо... Ошентип дем алсам эле чакайм... Үйгө жеткиче бир топ эле кыйналгам…
Элдер бири күлсө, бири аяп калды го)).
Анан не болду билбе-ейм...

Иши кылса жөн туруп эле (тамакка чакаган бу жакта турсун
Токтосомчу же…

Анан бир эженин "демиңди ичиңе кат" деп айтканын эстеп кеттим да, дем албай отуруп калдым…
Ошо... Ошентип дем алсам эле чакайм... Үйгө жеткиче бир топ эле кыйналгам…

Элдер бири күлсө, бири аяп калды го)).
В каждой шутке есть доля правды...
#18 03 Август 2014 - 09:29
андай учурда недеримди билбей каламго сөзүм тилге кымчылып.өлө уялып кетем бирок сырбербей
сөздү башка нукка буруп жиберем
сөздү башка нукка буруп жиберем
#19 03 Август 2014 - 09:48

Эркиндикби кун коруу куйуттогу?!
Ач козунду элимдин жигиттери!
Канжыгага башынды байлап бербей
Буркут болуп шаншып от бийиктеги...
(С.Момбеков)
Ач козунду элимдин жигиттери!
Канжыгага башынды байлап бербей
Буркут болуп шаншып от бийиктеги...
(С.Момбеков)