[eliz-an86]

-Алло? -Да. -Аидасыңбы? -Ооба. -Үнүң таанылбай калганбы? -Эмнеге? -Билбейм. -А эмне мынча кеч? -Силерде түн, бизде эртең менен. Бишкек менен Нью-Йорктун айырмасы 11 саат эмеспи? -А-а, Америкага кетпедиңер беле. -Унутуп калыптырсыңбы? -Унутпай эле... -Уктап атасыңбы? -Жарым-жартылай. -Кандай? -Төшөктө жатам көзүмдү жумуп. Уйку менен ойгоонун ортосунда. -Бессонница что ли? -Жо-ок, андай эмес. Муну эмне дейт билесиңерби? -Өзүң айт. -Анда билип жүргүлө. Медитация между сном и явью дейт. -Укмуш го? -Укмуш. -Аны кимден үйрөнүп жүрөсүң? -Ауробиндодон. -Ки-им? -Индустардын акылманы. Сүкүт чалуунун системасы менен бүт дүйнөнү таңгалдырган. -Йог дечи? -Ошо сыяктуу. -А мен аныңды көп поклонниктериңдин бири экен дебатпаймынбы? -Здра-асьте! -Аида? -Ии. -Сагындыңбы? -Айтпайм. -Эмне үчүн? -Өзүңөр сагындыңарбы? -Это словами не передать, дорогуша. -А что делать? -В смысле? -Словами не передать дебатпайсыңарбы. .. -А-а... Көргүм келет. Саамайыңан сылагым келет. Өпкүм келет. Сөз менен айталбайсың да. Канатым гана жок. Болсо азыр учуп барат элем. -Абдан романтиксиңер, ээ? -Ал эмне жаманбы? -Жо-ок. Наоборот ушул мүнөзүңөр жагат. -Ырахмат. -Акчаңардын баары кетти го? -Эмнеге? -Узак сүйлөшкөнүбүздү айтам. 12-микрорайондон чалгансып шашпай сүйлөгөнүңөрдү айтам. Все-таки это Америка. -Түшүндүм, кызыл жоолук делбирим менин... -Айтматовдун делбириби? -Жок, менин делбирим... Акчамды башкадан аясам да, сенден аябай калайын. Бир жумалап деле тынбай сүйлөшө берүүгө даярмын, менин кичинекей ханышам!

[eliz-an86]

-О-о! -Ишенбейсиңби? -Ишенем. -А эмнеге "о" дейсиң? -Ханышам дегениңер жагып калды. -Бул чындык да? -Билем. -Билсең эмне үчүн менин эң башкы суроомду жоопсуз калтырдың? -Кайсы? -Бат эле эстен чыгарганың жарабайт, менин айперим. -Аябай эркелеттиңер го? -Жакпайбы? -Жагат. -Эстеген жоксуңбу? -Эмнени? -Башкы суроомду? -Айтайынбы? -Айт. -Таарынбайсыңарбы? -М-м, аракеттенем. -Сагындыңбы деп сурадыңар. А мен айтпайм дедим. Туурабы? -Ту-ура. -А эмне үчүн айтпайм дедим? -Билбейм. -Кырк бешке чыккан киши да ушундай жөнөкөй нерселерди түшүнбөйбү? -Сурооң ширин чыкты, Аидочка. Бу дүйнөдө мен билбеген балээ жок. Ошентсе да сага келгенде эң жөнөкөй нерселерге башым жетпей калганы чоң чындык. Мен масмын да? -В смысле масмын? Ичип алдыңар беле? -Ах ты, моя малышка, бир туруп жарга такаган суроо бересиң да, бир туруп наивный болуп кетесиң да? -Меню тебю не понимать. -Ха-ха-ха, тамашаң да керемет. Мен деген сүйүүгө масмын, Аида каралдым! -А-а... Эми жетти. -Жетсе мен даярмын, табышмагыңыздын жандырмагын угууга. -Табышмак деле эмес. "Айтпайм" деген сөз "ооба" дегенди билдирет... -Ва-ай, ушуга акылым жетпептир, ээ? -Не надо иронизировать, Нурлан Кадырбекович! Тем более кокетство деп кабыл албаңы-ыз. -Койсоңузчу, айперим. Официальный кайрылганыңызга караганда таарынтып алган жокмунбу? -Ой, телефонду папам сурап атат. Кийинчерек чаласыңарбы? -Папаң келди беле? -Билесиңер да, хозяйкасынан качканда биякка келет эмеспи. -Анда бошогондо соткама өзүң чалып кой. -Соткаңар Америкадан деле ала береби? -"Роуминг" деп коет. Жердин түбүнө түшүп кетсем да шыңгырай берет. -Кой, түшпөгүлө. Анда мен ыйлайм. -"Ыйлайм" дегениңен сенин... -Мейли анда. Через полчаса позвоню. -Жарайт. Күтөм... Нурлан сыртка чыкты. Асман тиреген аскадай үйлөрү баса калчудай болгон Нью-Йорктун көчөсү. Ызы-чуу. Аба ным жыттанат. "Манхэттенди" көздөй басты. Бүгүн жекшемби. Адамдын баары эшикте. Көчөнүн наркы башынан Мадонна, Бритни Спирс, Шакира сыяктуу шоу-жылдыздардын килейген плакат-сүрөттөрү көрүндү. Арасынан бир азиатканын көзүнө кадалган Нурлан "селт" этип кетти. Кудум Аиданын жүзү. Окшоштукпу же...

Министрдин.. l

[eliz-an86]

Японкабы же кытайбы? Сулуу экен. Ууртунан жылмайганы, магниттей тарткан көз карашы, шамалдан сермелген саамай чачы, Аидага куюп койгондой окшоштугу Нурландын көңүлүн ээлеп алды. Нью-Йорктун чок ортосун ээлеп алган бул азиаткага мына-мына жан кирип, плакаттан түшүп келчүдөй сезилди. "Хара-кришналап" барабан каккан индустарды, кайыр садага сураган негрлерди, аялдамада эл көзүнчө өбүшкөн кыз-жигитти, отура калып, тура калып фотоаппаратын чыкылдаткан башы таз, килейген семиз кишини көрүп турса да элес албай, биздин каарманыбыз санаасы менен алпурушуп, өз дүйнөсүнүн чегарасынан чыгалбай турду. Плакаттагы сулууну караганча, студент кезинде мээсине кыттай куюлган ыр саптарын эстегенге аракет жасады. Тармал чач, тагдыры татаал, жапжаш өлүп калган Табылды деген акындын жазганы келди тилине. "Мерген, мерген, мерген... кандай эле?.. Мерген аяп, мерген атпас жылмайганың беле? Күлкүң беле?.. Унутупмун. Мерген, мерген..." Отуруштарда тост айтканда дайыма ошол саптарды кырааты менен жатка окуп, ошондон улам досторунун арасында "Мерген" атка конгонучу? "Унутканымды карачы? Карып баратканымдын белгисиби?" - деп үн чыгара сүйлөп ийгенин Нурлан өзү да байкабады. "Манхэттендин" гүрү-гүүсү анын күбүрөп сүйлөгөнүн акула сымал заматта жутуп алды. Адамсыңбы, итсиңби, битсиңби, - түк дагы маселеси болбой, музыкасы, кыйкырыгы, пипилдеги, каткырыгы, жин ургандай ылдамдыгы менен жашаган Нью-Йорктун кайдагы бир кыргыздын жантолгоосу менен эмне иши бар десең... Курсагы ачпаса дагы көчө боюндагы бир ресторанга башбакты. Классикалык муза сыбызгыган, жылуу, тынч, чымчыктын уясындай жер экен. Чоң терезенин түбүнө отуруп, пиво заказ берип, тамеки түтөттү эле, официант кыз "No smoking" деген жазууну көрсөттү. Нурлан кечирим сурады. Ичинен "ушулардын тартиби өтүп кетти" деп күңкүлдөп алды. Сотка телефонун алып чыкты. Аида чалбайт негедир. Папасы бошотпой жатканбы же уктап калдыбы? Бишкекте саат канча болду? Кайрадан "мерген" темасы келди оюна. Эң биринчи окуганда эле ал саптар жүрөгүн аралап, сөзмө сөз кандай жазылса ошондой көзгө элестеткенин эстеди. Чоң атасы мергенчи болуптур. Өзү көрбөй калды да. Айылдык абышкалар уламышка айлантып саймедиреп беришчү. "Көзгө атар мерген эле. Кайберен келгенин жалгыз билчү. "Мылтыгымдын чык эткенин уктум" дечү. Чындап эле заматта барып атып келчү... О-ой, чоң атаңдай мерген чанда болгон кыргызда. Ачарчылык маалында кийиктин эти менен бүт өрөөндү бакпадыбы. "Кожожашты" окудуң беле? Анда кудум ошонун окуясы деп биле бер, балам...". Ушинтип айтышчу. А биздин Нурлан экономфакта окуса да, адабиятка, искусствого жакын эле. Кыялкечтиги, романтиктиги, фантазияга чукулдугу ошондон болсо керек. Табылды деген акындын алиги саптарын "чү" дегенде эле кино сымал көз алдына тартып ийген... Мылтыгы менен кайберенди мээлеген чоң атасы. Өңү көрүнбөйт дечи. Асканын боору. Адам менен жаныбар тиктешип турушат. Ошондо сыйкыр болуп кеткенсип, күтүүсүздөн кайберен сулуу кызга айланып, ууртунан жылмаят. Мылтык колдон түшөт. Мерген аяп, мерген атпас... Чоң атасынын өңүн көрө албаган менен, алиги кайберен-кыз кадимки Аидасы болуп көрүндү. "Мистика" деди ичинен Нурлан. -Сэр, - деген үндөн баш көтөрсө пивоңорду жаңыртайынбы маанисинде официант карап турат. Унчукпай баш ийкеди дагы, Бишкекке телефон чала баштады. -Алло? -Аида, барсыңбы? -Ба-армын. -Жарым сааттан кийин чалам дедиң эле го?

[eliz-an86]

-А мен силерди күтүп аттым. -Күткөнүңөн сенин... -... -Эмне унчукпайсың? -Вас слушаю. -Уйкуң келбедиби? -Жок. -Эмне кылып атасың? -Силерди күтүп төшөктө жатам. -Келейинби? -Канат таап алдыңарбы? -Ооба. Болгондо да бүркүттүкүндөй. -О-о... Түгөлбай Казаковдун шумкарындайбы? -Ал кандай эле? -Мен бир шумкар сабалаган, сабалаган сага... Жамгыр менен дүйнө кези-ип... -Эстедим, эстедим, айперим менин. -Хорошая память. -Ал шумкардын көзүнөн жамгыр сымал шумдуктуудай көз жаш акчу беле? -Акчу, а бирок Сиз кайраттуу шумкарсыз да? -Рахмат, жаным. Откуда ты у меня такая не по годам взрослая, таинственная? -Андай деле эмес. -Ошондой. -Билесиңби Аида, азыр мен көчөдөн сага абдан окшош плакаттагы азиатканы көрүп, баягы ырды эстедим. -Кайсы? -Мерген аяп, мерген атпаган сулуунун жылмайганычы? -Жүрөктү оорутпагылачы? -Извини дорогуша, но у меня слезы... -Сиздей шумкар дагы ыйлайбы? -Кечирип кой...

[eliz-an86]

-Ыйлабагыла. -Жарайт. -Мен бир жерден окугам, настоящие мужчины плачут молча, без слез дегенди... -Анан? -Анан ошол. Вы же у меня настоящий полковник. -Эмнеге полковник? -Ушинтип атайылап эле билмексен болуп калган адатыңар бар, ээ? -Атайылаган жокмун, айперим. -Жакшы көргөн эркектерин Пугачева "настоящий полковник" деп ырдайт эмеспи? -Аллачкабы? -Жо-ок, Аидочка! -Өлтүрөсүң да? -Эмнеге? -Эркелегениң менен, сөз тапкычтыгың менен, приколдоруң менен. -Силерден жуккан да. -Мен ошондоймунбу? -Сурайсыңар. -Аи...аи...Аида? -Угуп атам. -Эмне үчүн "силер" , "сиз" дегенди таштай албай койдуң? -"Сен" дегенге көнүш кыйын экен. -Мен аябай суранбадым беле? -Сиз канчада элеңиз? -Кайра эле "сиз"... -Айтсаңар эми? -Билип туруп эле сурай бересиңби? -Ошентсе да... -Без пяти минут сорок пять, сударыня! -Жакшы. А менчи? -Жаңылбасам 22де... -Туура. Айырмабыз канча жыл экен? -Та-ак, бештен экини алсак үч, төрттөн экини алсак эки, демек... -Ооба, жыйырма үч. -Туура эсептедимби? -Туптуура. Математикадан "эки" албасаңар керек? -Балким. -Анан айткылачы, силер жыйырма үчкө чыгып, универди бүтүп, жаңылбасам үйлөнүп, уулдуу болуп, урунаарга тоо таппай, кычырап күчкө толуп турган убагыңарда араң төрөлсөм... Кантип көнөм силерди "сен" дегенге? -Акылыңан сенин, айперим. -Демек, ынандыңарбы? -Ынанганда кеп жок дечи. Бирок... -Эмне бирок? -Ушу "сизиң" , "силериң" ортобузду дубал сымал тосуп тургансыйт. -А силер тостурбагыла да. -Кантип? -Вам виднее. -Окей. Айылдагы апам абышкасын кантип тергейт, билесиңби? -Жо-ок. -Көзү жокто "жанагы" , "тиги" дейт. -Эмнеге? -Эски киши да. Анүстүнө абышкасынын аты Кадырбек, а кайнатасынын аты Кадырмамат экен. Өзүң билесиң, салтты кармагандар кайын-журтун айрыкча тергешет. -Кызык экен. -А көзүнчө атамды эмне деп чакырат дебейсиңби? -Апаңарбы? -И-и. "Ай", "уй" деп чакырат. -Койсоңузчу? -Өлүп кетейин. -Киного тартыш керек экен? -Кимди? -Ошентип сүйлөшкөндөрүнчү? -Да-а... Феллини жок да кыргызда. -Же Акира Куросавабы? -Экөө тең. Алар болгондо "ай-уйдун" баарынын ажатын ачышмак. -Мага ошол Феллининин бир киносун көрсөтпөдүңөр беле? -Ооба. "Амаркорд" деген. -Философиясы бар, бирок бир аз уятсызыраак, ээ? -Турмуш чындыгын жылаңачтап көрсөткөн да. Жаап-жашырбай. Биздикине окшотуп оң-терс каарманга бөлбөй... -Ошон үчүн жактырасыңарбы? -Албетте. Бекеринен ал америкалык "Оскарды" алып жүрөт дейсиңби? -Туура. -Крамер, Куросава, Феллини, Форман, Тарковский, Шукшин, Антониони... -Силер сүйгөн режиссерлорбу? -Булар дүйнөлүк генийлер. -Кечирип койгула, азыр мен эмнени эстеп кеттим дебейсиңерби? -Дейин. -Баягычы... Экөөбүз жаңыданчы... -Уялба, алтыным. -Мен силерди кечке эле "байке" дей берсем, "слушай, от твоего "байке" у меня все падает!" деп эсимди оодарганыңызчы? -Ох берекем, классное воспоминание! -Эсиңердеби? -А как же... Чынын айтсам ал сөздү өзүм да күткөн эмесмин. Экспромтом чыгып кеткен. -Ошону эле унута албайм. -Таарынган жок белең? -Биринчи катуу тийген. Эмне деп жооп беришти билбей калгам. Ушундай да ачык, беткечабар киши болобу депчи. Анан силер ваннага кирип кеткенде өзүмдү кармана албай, жаздыкты кучактап алып, үн чыгарбай укмуш күлгөм. -Күлгөнүңөн сенин... -Кийин түшүндүм. -Эмнени? -Тамашакөйлүгүңүз, искреннийлигиңиз, жүрөгүңүздүн ачыктыгы ошондой сөздөрүңүздө экенин. -Катуу мактап ийдиңиз го, бийкеч? -Жагып калдыбы? -Өлө да! -Мактаган жокмун. Я говорю, то что чувствую. -Рахмат, Аидочка. -Азыр кайдан чалып атасыңар? -Кафеден. -Эмне кылып атасыңар? -Пиво ичип, тамеки чегип, сени менен жыргап сүйлөшүп.

[eliz-an86]

Жакшы бекен пивосу? -"Бадвайзер" дейт. Ничево экен. -Нью-Йорк кооз шаарбы? -Кооз. Үйлөрү асман тирейт. Чуусу кулак тундурат. 16 миллион адам жашаган шаар кандай болушу мүмкүн? -Үч Кыргызстан батат турбайбы? -Бекеринен "столица мира" дешпейт да? -А мен "город дьявола" деп окугам. -Балким ошондойдур. -Нурлан Кадырбекович? -О-ов. -Мага уктаганга руксат бересизби? -Чарчадыңбы, айперим? -Жо-ок, эртең таң атпай мамамдыкына барышым керек. -Жарайт, периштем. Түнүң бейпил болсун. -Силер да жакшы тургула. -Түшүңдө мени көр. -Сөзсүз. Рахмат. Эртең күтөм звоногуңарды. Целую Вас... -У-у-ух, жинди болуп кетем го!? -Жинди болбогула. -Жарайт, эртеңкиге чейин анда. -Пока. Нурлан саатын карады. Туалетке баргысы

[eliz-an86]

р

Дүкөнгө кирип узакка кыдырды. Аялына ак плащ, уулдарына мамалак оюнчуктарды алды. Аидага келгенде бир топко түйшөлдү. Жагат-жакпайт, жарашат-жарашпайт деп өзүнчө күбүрөнүп жүрдү. Акыры назары бриллиант саткан бөлүмгө кадалды. Баасы он миң доллардан ашканына карабай, шакек, шуру, билерик, сөйкө оротту. Айперисине буларды кантип шашпай тагып жатканын элестеткенге үлгүрүп ийгенин өзү да байкабады. "Эркектер ит элебиз да, - деди ичинен, - үй-бүлөбүзгө битирленип, сүйгөндөрүбүзгө келгенде минтип акчанын көзүнө карабай чачабыз. Бизди чокуга чабаар адам жок да..." Мейманканага келди. Чарчаганын сезди. Сууга түшүп, бир аз телевизор көрүмүш этти да, уйкусу келбеген менен төшөккө тоголонду. Шыпты тиктеп бир кыйлага кыймылсыз жатты. Анан айперисинин сүрөтүн алып чыгып ууртунан өптү дагы, таттуу кыялдарга чөмүлдү. Экөө кантип таанышканын эстеди. Кайсы-бир моделдик агентстводон кайта-кайта телефон чалышып, сулуулар конкурсу өтүп жатканын айтышып, "Сизди, Нурлан Кадырбекович, жюринин төрагалыгына шайлаганыбызды басма сөзгө берип ийдик, отказ кыла көрбөңүз! " деп жалбарышкан. Өкмөттүк жыйындан башы зыңылдап, сиркеси суу көтөрбөй турганына кайыл болуп барган эле. Филармония жыкжыйма, бут коерго жер жок, көбүнчө студент жаштар жер тепкилеп, ышкырып, кол чаап, ага кошумча музыка кулак тундуруп, салтанат шаанисине чыгып турган экен. Анан башталды. Биринен-бири өткөн, маралдай керилген сулуу бийкечтер. Эркек аттуунун шилекейин агызышты го! Майрамдык көйнөк менен, купальник кийген периштелер ырдашты, бийлешти, тамак жасашты, ыңгайсыз суроолорго жооп беришти. Эң акырында 25-номер тагынган кыз чыкканда зал жарылып кетти. "Аида Тагаева" деп тааныштырышты. Бой-келбетин, чырайын, басканын, күлгөнүн, сүйлөгөнүн сүрөттөш кыйын. Жараткан эч нерсесин аябаптыр да! Көрүүчүлөр толкунданып, бу кыздын ар бир кыймылына кол чаап туруп алышты. Бири "куурчак" десе, экинчиси "колго жасап койгондой" деди, үчүнчүсү "Акмөөр" деди, төртүнчүсү "айдагы кыз" деди. Кыскасы, тамшанган-суктанган эле жан. Нурлан дагы бир көргөндө эле жактырды. Көзүн албай тиктеп, жүрөгү башкача дүкүлдөп, "кыргыздан да ушундай чүрөк чыгабы?" деп ичинен күбүрөнүп алды. Конкурс өз нугунда өтүп жаткан менен Гран-прини - "Мерседес" автомашинасын 25-номер утаарынан эч ким күмөн санабай калды. Анын башкалардан артыкчылыгы бадырайып көрүнүп турду. Жюри мүчөлөрү дагы бул бийкечтин сыйкырына арбалгансып, түгөлү менен жалаң эң жогорку упай берип жатышты. Бирок ортодон билинбеген чатактын карааны аралап жүргөнүн көпчүлүк баамдабады. Мелдештин башкы демөөрчүсү -шаардагы абдан бай фирманын жетекчилиги убакыт ортолоп калганда башбайгени 9-номерлүү конкурсантка жеңиши керек деген кескин бүтүмүн билдиришти. Ал кыз дагы абдан чырайлуу, алдыңкы орундарда келаткандардан эле. Бирок Тагаевага жетпегени сокурга деле көрүнүп турган. Жюри мүчөлөрү ийин куушуруп, эмне айла кыларын билбегендей төраганын гана оозун карап калышты. Нурлан Кадырбекович көшөгө артына барып тиги демөөрчүлөр менен катуу урушуп кетти: "Зачем такой конъюктурный конкурс? Мы что, для вас марионетки? Тогда уберите членов жюри и сами завершайте свой балаган! Вы же видите, телевидение снимает каждое движение, в зале полно журналистов! Хотите чтобы все плевали мне в лицо?!" Ачуусун тыя албай узакка күпүлдөдү. Министр эмес, көчөдөгү балакайды шылдыңдап жатышкандай кабылдады тигилердин жоругун. Жини менен кол шилтеп басып кеткиси келди. Бирок анын баарын телефондун бир гана шыңгырагы басып койду. Ары-бери тартышканча чөнтөгүндөгү соткасы чырылдады. -Алло, угуп атам Асанкул Батырбекович? -Кыска эле өтүнүчүм бар, Нурлан Кадырбекович. Алдагы конкурста кыйналып атканыңарды билем. Ошентсе да "Мерседести" 9-номер утуш керек. Так надо. Түшүндүңүзбү? Все. Жакшы тургула... Нурлан тилин жутуп алгансыды. Звондаган премьер-министр эле. Ошентип чекит коюлду. Зал ызы-чуу, кыйкырык-сүрөөн. Тагаева 2-орунду алып, Англияга жолдомо менен сыйланды. Эл көзүнчө шек билгизбей, жылмайганынан жазбады. Бирок колун кармаган Нурлан титирегенин байкады. "Ырахмат" деп назик үнү чыкканда дагы эриндери таарынгандай, үшкүргөндөй диртилдеди. Өтө чукулдан көргөндө бу кыздын чырайына ого бетер эси ооду биздин каарманыбыздын. Бардыгы бүткөндө Нурлан 25-номерди табууну жардамчысына табыштады. 4-кабаттагы гримдегич бөлмөдө экен. Кадырбекович барганда күзгүнүн алдында жалгыз отуруптур. Ачык эшикти тыкылдатып Нурлан "руксатпы? " деди. Аида шашпай бурулду. Супсулуу, айдай жүзү жашка жуулуп калыптыр. Фантазер жаны күч эмеспи Нурландын, дароо эле Сыймыктын "көздөрүңөн жааган жамгырдын" деген саптарын эстеп кетти. Чачы тармал, көздөрү бакыракай, мурду, эрди, жүзү сүрөтчү тартып койгондой керемет, турна моюн, бою узун бийкечтин ыйлаганы да жомок перисиндей көрүнүп, жарашып турду. Бетаарчысы менен көзүн бат-бат аарчыган Аида башын жерге салып, ордунан козголду. -Кечирип коюңуз, агай. -Эч нерсе эмес. Көз жашыңан ого бетер чырайлуу болуп калат турбайсыңбы? -Кечириңиз.. . -Жок карындашым, сен бизди кечиргин. Гран-прини сен алмаксың. Колубуздан келбеди.

[eliz-an86]

-А сиз жюринин төрагасы болосуз да? -Ооба. Таанышып алалы, Нурлан Кадырбекович. -Аида. -Кимовна? -Кандай? -Атаңдын аты ким дейм? -А-а... А менин атам жок. -А сыртта күтүп тургандарчы? -Мамам менен өгөй атам. Кийин эле үйлөнүшкөн. -Жакшы элесиңерби? -Ооба. Өгөйлөбөйт. Урушпайт. Өз кызындай карайт. Ошон үчүн папа дейм. -Дурус экен... Атайын сени менен таанышайын деп, эмнеге 2-орунду алып калганыңды түшүндүрөйүн деп келдим. -Рахмат. Мен билем баарын. -Эмнени билесиң? -Кандайча болгонун. Эң көп упайды мага бергенсиңер. Бирок сизге Ак үйдөн телефон чалышып наезд жасашты. Силер күнөөлүү эмессиңер... -Кое тур, кое тур, Аида. Откуда у тебя такая информация? -Папамды жер тыңшаар Маамыт деп бекер айтышпайт. Көшөгөнүн ичине артыңыздан кошо барып угуптур. Он у нас такой сыщик. -Елки-палки, андай болбойт да! Туура эмес да? -Туура эмес. Тыңшабаса болмок. Же укканын мага айтпай эле койсо болмок. -Таза кызык киши турбайбы? -Мен "Мерседеске" жетпей калганыма анча өкүнгөн жокмун. Чоң энем айткандай, "чуркаган эмес, буйурган алат" деп коймокмун. Мен папамдын сөздөрүнөн ыйладым. -Акылдуу жан экенсиң. -Кеп акылда деле эмес. Просто түшүнбөй турам, или он тилин тыя албаган болтун, или өгөй аталыгын атайын мага көрсөттү. Ушуга ызаланып кеттим. -Аида, ачууга мынчалык алдырба. Балким сага күйгөнүнөн, болеть эткенинен улам баргандыр ал жорукка. Без злого умысла. Туурабы? -Билбейм... А сиз ушундай кадамга барат белеңиз? Мисалы, кызыңыз конкурска катышса? -Жок. -Чынбы? -Чын. -То есть, вы тоже считаете это не очень мужским поступком? -Кайдан жүрүп мындай тонкий натура болуп калгансың? Мамаңды тарткансың го? -Балким. Менин суроомо жооп бербедиңер? -Канешно, эркектерге жарашпаган поступок. Тут спору нет! -Кечирип койгула, Нурлан байке, ээнбашыраак суроо берсем таарынбайсыңарбы? -Мейли, мейли. Аракеттенейин. -Жок, таарынбаганга убада берсеңер гана айтам. -Айт. Таарынбайм. .. Мен эми жаш бала эмесмин да. -Канчадасыз? -Жакында 44кө чыктым. -Оо, мамамдан да улуу турбайсыңарбы? -А өзүң канчадасың, Аида? -Карып баратам. -Ха-ха-ха, тамашөкөй окшойсуң? -Абдан. Эки айдан кийин жыйырманчы жаздан өтөбүз. -Мына кызык, менин уулум менен тең турбайсыңбы? -А канча балалуусуңар? -Үч эркек. Улуусу Канат АУКта окуйт. Алмаз менен Чыңгыз экөө кичирээк, майда класстарда. -Кызыңыз жок турбайбы? -Тилекке каршы, жок. -А өзүңүз каалайсызбы? -Не то слово. -Аракеттенип көрбөйсүңөрбү? -Жаратылыш закону бизден күчтүү да. Анүстүнө жеңеңдин деле жашы өтүп калды. -Удивительно. -Эмне удивительно? -Силер менен эски тааныштардай эле ачык, түз сүйлөшүп атканыбызга таңгалып атам. Ыйлаганымды да унуткарып койдуңар. -Ну... значить, экөөбүздү жипсиз байлаган бир балээ бар го? -А, жанагы суроомду унутуп бараткан турбайбызбы! -Мени таарынтып ийчүбү? -Таарынбайм дебедиңерби? -Тамаша. -А менин суроом тамаша эмес, Нурлан байке. -Та-ак. -Жана силерге шефиңер телефон чалып, 9-номер утсун деп буйрук бергени ыраспы? -Ыра-ас. К великому сожалению. -Демек, калыстык бузулуптур да? -Бузулду. -Нурлан байке... -Ооба. -А ошол начальнигиңиздин буйругун, причем адилетсиз буйругун кыйшаюусуз аткарганыңыз - это мужской поступок? -Эх, Аида... -Кечирип койгула, байке. -Жок, сен мени кечирип кой, айперидей болгон карындашым. .. Ты просто убила меня своим вопросом... ...Эскерүү кинотасмасы ушул жерден үзүлдү. Телефон шыңгырап, англисче сүйлөгөн үн менен америкалык бизнесмен өнөктөшү Майкл мейманканага келип, сыртта күтүп турганын айтты. Нурлан Кадырбекович 10 мүнөттүк убакыт сурады.

[miniusha]

бул Мелис Эшимкановдун чыгармасы беле ээ?

Билдирүүнү түзөткөн: miniusha: 03 Август 2013 - 16:26

[eliz-an86]

Айбек Мураталиевдин чыгармасы.

[eliz-an86]

Америка сапары да карыды. Расмий делегация менен барган Нурлан Кадырбекович сүйлөшүүлөрдү жүргүзүп, эл аралык келишимдерге кол коюу менен гана чектелбей, өзүнүн жеке "Айдана" фирмасына америкалык күркүл бизнесмендердин 10 миллион долларлык инвестициясын тартууга да үлгүрдү. Көңүлү жайдары. Галстугун чечип, койкоңдогон стюардессаларга көз кысып траптан көтөрүлдү да, "быссымылда" деп "Дельта" авиакомпаниясынын кычыраган VIP-салонунан орун алды. Коңшусу кыргыз олигархы аталган Байбосунов экен. Дароо үн катты. -Кудай жол берсин дейлиби, министр мырза? -Дейли, Базаке. -Америкалык фирмачтарыңыз Сизди аэропортко чейин узатып келишти го? -Протокол эрежесин сакташканы да. -По-моему удачный сделка жасадыңар? -Көрө жатарбыз. -Келиңиз, Нурлан Кадырбекович, визитибиздин жемиштүү өтүшү үчүн деп, Бишкегибизге аман-эсен жетели деп мобу вискиден 100 граммдан алып койбойлубу? -Самолет көтөрүлгөнчө чыдай турбайлыбы, Базаке? -Өтө эле правильный болуп кетесиңер да, ушу өкмөт мүчөлөрү! Биз деген блатнойбуз, эл багып жүрөбүз, беш күндөн бери эшектей иштедик! Почти бир сутка жолдо жүрөбүз. Океандын үстүнөн учабыз. Кулап кетип акулага жем болбой үйүбүзгө жетсек дейбиз, туурабы? -О, Базарбай Байбосунович, гостиницадан эле урган окшойсуңар, уже тепленький болуп алыптырсыңар? -А как же! Жигит болсоң шок бол, шок болбосоң жок бол дегенди уккан эмессизби? -Уккам байкеси. Келиңиз анда ырымын жасап туралы. Бирок өзүбүздүн эле арактан ичпейлиби? -Сизде кандайы? "Русский медведь" дейби? Эй, аюу-паюлар үйдөн гана жарашат. А биз азыр американ ковбойбуз! Давайте вискиден эле басабыз. Мы это заслужили! Же текила берейинби, мексикалык арактан? -Жарайт, Базаке, виски болсо виски. -Окэй. -Стюардессадан закуска сурайынбы? -Ну что-о вы, господин министр?! Мындай сулуу стюардессадан закуска эмес, башкасын сураш керек, жамбашын карабайсызбы, ха-ха-ха! -Да-а, жамбашы ничево экен. -Чыныгы кыргыз эмне жеш керек? Мынакей, мобундай сүрсүгөн, шилекей агызган чучук жеш керек! -Ой, мунуңуз түгөнө элекпи? -Чучук түгөнгөндө кыргыз түгөнөт, байкеси! Кана бирдеңке деп коюңуз? -Эмне дейбиз, Базаке. Чындап эле поездкабыз кудайга шүгүр, жакшы болду. Алакандай Кыргызстандын өкүлдөрүн улуу державанын минтип бапестегени түшүнгөн жанга кымбат окуя да, туурабы? Аны да көрө албай, жумурткадан кыр издегендер чыгат экен. -Оппозиция-маппазиция деппи? -И-и. -Ай көрөт элем, ушу масалиевдер, бекназаровдор бийликке келсе, Америка сүйлөшүп да коерун! -Туура, туура. Бирок, кеп анда эмес. Би-из, президентибиздин жоокерлери болобуз. Минтип тапшырманы так аткарып, үйгө жүзүбүз жарык баратабыз. Ушуну кудай кут кылсын. Анан албетте, саясат келет-кетет, бийлик менен байлык колдун кири дейт, булардан бийик турган нерселер бар. Өмүр, ден соолук, үй-бүлө деген. Бийик асманга көтөрүлүп бараткандыктан, бийик, ыйык нерселер үчүн алып жиберели! -Ва-ай, сөз эмес бекен! Вроде бы экономист, точный науканын адамысыңар, а откуда такое отменное ораторство? -Койсоңузчу, Базаке, силердин көлөкөңөрдө жүрбөйбүзбү? -Ну, көлөкө-не көлөкө, бирок көз тийбесин, аргымагыңыз түзүк эле чуркап баратат, Нуке! -Ырахмат, ырахмат, алып жиберели. -Кеттик... У-уф!.. Кел, чучуктан... -Жайлоодо жамбаштап жаткандай болдук го? -В этом вся прелесть, дорогой! -Костюмду чечип салбайсыңарбы? -Азыр байкеси. Оме-ей, башым резко айланып кетти да? -Самолет жаңы көтөрүлбөдүбү. Ничево, тез эле өтүп кетет. -Ошентсинчи айланайын. Вискиси тээп ийдиби дебатпаймынбы. Кечээ тиги посольствонун жигиттери менен катуу кетип калыптырбыз. -Элчи мененби? -Жо-ок, тиги майдалары менен. Айда-жылда бир келсек, алган айлыктары тамактан ашпаса, көңүлдөрүн көтөрүп коеюн дедим да. Стриптиз-шоусуна бардык, энеңди-и-и, жыпжылаңач болуп алышып, так мурдуңдун маңдайына эмчектерин сүлкүлдөтүп, тияктарын бүт алжайтып салат экен, жаш балдардан уялганыман жер карап отурбадымбы! -Биринчи жолу көрдүңүзбү? -Ой, көп эле көргөм, Парижден, Амстердамдан, Филиппинден, бирок бу жолкусу баарынан ашып түшпөдүбү! -Элүүдөн ашып, аялдар жагынан адис деле болуп калдыңыз, Базаке. Чо то американкалар мага коңкоюп, түрү суук көрүнүштү? -Аның чын. 80-90 проценти сен айткандай. А бирок офистерде, Голливудда, анан алигиндей стриптиз клубдарда мощный красавицалар да кездешет экен. -Сиз экөөбүз кыдырбаган дүйнөнүн бурчу деле калбады, Базаке. Бирок ушу кытай, сингапур, индус, америка, француз, англичанкалар бир тең да, биздин кыргыз кыздары бир теңби дейм да? Өзүбүздүкүнө тарткандык эмес, колду көкүрөккө коюп туруп айталычы, наши же гораздо лучше? -Сулуу сулуу эмес, Нурлан Кадырбекович, сүйгөн сулуу! За бестактность, прошу прощения, но сиздин сулууңузга бүт Бишкек ашык экенин билесизби? -Кайсы менин сулуум? -Ну, Нурлан Кадырбекович, город наш маленький, все про всех знают! Токолуңузду айтып жатпаймынбы? -Токолум жок менин. -Ну ойношуңузбу, көңүлдөшүңүзбү, вся политэлита знает. Кечирип коюңуз, көңүлүңүздү оорутсам? -Жок, ооруткан деле жоксуңар. Бир аз күтүүсүз угулат экен. -Если честно, я вам, Нуке, по-мужски завидую. И не только я... Экөө эки сааттай божурашты. Бир эмес, эки бөтөлкө виски ичилди. Айтылбаган эч бир тема калбады. Чарчадыбы, коңурук тарткан Байбосунов айтпай-дебей кызуу уйкуга кирди. Самолет бир калыпта гүүлдөйт. Нурлан иллюминаторго тигилди. Кайрадан Аидасынын ууртунан жылмайып караганы. Экөөнүн алгачкы түнүн эстеди.

[eliz-an86]

Алгачкы түн деп коет. Кайдагы алгачкы? Ушу жашка келгени өзү канча аялдын койнуна киргенин санагандан чочуйт. Жүзбү, эки жүзбү, чаташып да калды. Иллюминаторго башын жөлөгөнчө, "тоже мне кыргызбайский Донжуан" деп ичинен күңкүлдөдү. Ага кошумчалап австриялык еврей Зигмунд Фрейддин "миром движет секс" дегенин кайталады. Жанында коңурукту өкүртө тартып, бейкапар уктап жаткан Байбосуновго костюмун жапты. Көзүн жумду да, биздин министр каарманыбыз жаны-каны менен биротоло бирге болуп калган Аидасы менен биринчи жолу кантип кошулганын элестетип кирди. Сулуулар конкурсунан көп өтпөй "Тагаеванын Англияга уткан жолдомосун биз көтөрөлү" деп, уят-сыйытты жыйыштырып коюп, тиги уюштуруучулардын оозун ачырды. Күңкүлдөмүш этип аларың макулдугун беришти. Аида деле анчалык каршылык көрсөткөн жок, бирок ата-энесине түшүндүрүш азапка айланды. Жашыруун кете алышпайт, ачыкка чыкканга жүрөк даабайт. Өгөй папасы гана "это естественно, спонсоры сами решают, с кем она поедет" деп кууланыптыр. Мамасы болсо "мени менен Нурлан Кадырбекович жолукмайынча, Лондонго баруу түшүңө да кирбесин! " дептир. Аргасы канча, Нурлан ал шартка көнүп ресторанга чакырды. Кудая тобо, мамасы Салия Апышевна менен маңдай-тескей жолугушканда министрибиздин келмеси оозунан түшкөнүн айт. Саамай чачын гана аз-маз ак аралаганы болбосо, өңү, фигурасы, кийингени, сүйлөө манерасы любой эркектин шилекейин агызчудай, анан калса кызынын ксерокопиясы- көчүрмөсү экен, чиркин! Экөө сылыктык үчүн гана аркы-беркиден сүйлөшүп, тамак ичимиш этип отургандары менен, башкы маселеге келгенде тилдери байланып, ойда жүдөштү. Нурлан демилгени колго алганга батынды. -Салия Апышевна, тиги конкурс уюштургандар акчасын аяшканбы, путевканын акысын көтөргөндү мага сунушташты. Өзүңүз деле билесиз, Аидочка "Мерседес" утмак, бирок колубуздан келбеди. Жакшы эле аракеттендик. Ну, буйурбаптыр да... Анан күнөөбүздү жууйлу дегендей, милдетин биз алып койдук. Турфирма менен кайдагы бейтааныш толпа менен жибергенибиз рискованныйраак. Анүстүнө менин дагы Лондондо деловой встречам бар, эки иштен бир иш дегендей... Эми туура түшүнгүлө, Салия Апышевна, бизде тескери ой жок. Менин мүмкүнчүлүгүм көбүрөөк... Беш жылдыздуу отель дегендей, маданий программа, англиялык бай компаньондор тосушат дегендей, айтор, кызыңыз ыраазы болгондой поездка да... Жаман ойлобогула, Салия Апышевна, я ведь тоже дорожу своей репутацией. .. -Конечно, конечно, Нурлан Кадырбекович. Сиз жөнүндө тескери ойлогонго эч кандай негиз жок. Андан кадырыңыз жан болсун. Просто Аидабыз өтө жаш, минтип алыска да чыгып көрө элек. Тем более кыялы да очень своеобразная. -Жаш болсо да өз курбалдаштарынан озуп, республикалык конкурста жеңип атса, окуусу да мыкты дейт, жолун буубаш керек го? -Жо-жок, жолун буумай жөнүндө кеп жок. Она моя гордость. Единственная радость. Англисчени чагат, компьютер, дүйнөлүк искусствону билгени, фортепианодо ойногону, т-фу, көз тийбесин, а бийлегенин айтпайын, Аидочкабыз түз маанисинде менин жалгыз байлыгым. Я одна вырастила ее, всю душу в нее вложила, уйкусуз түндөрүмдү, унижениелерди, ыйлагандарымды Сизге айтпай эле коеюн!.. -Сабыр кылыңыз, Салия Апышевна, көзүңүздөн жаш да чыгып кетти. Мен Сизди абдан түшүнөм. Сизге рахмат гана айтам. Вы замечательная редкая мама... -Кечирип коюңуз, аялдар ушинтип алсыздыгыбызды көрсөтүп коебуз. -Эч нерсе эмес. Винодон алып отурбайлыбы? -Мейлиңиз. -Мага ишенип коюңуз, Салия Апышевна, Аидочкага Сиздей мамиле жасалат, никто ее не обидит. Неужели... -Нурлан Кадырбекович, сөзүңүздү бөлгөнгө кечирим сурайм. Сыртыңыздан тааныйм, элден жакшы пикир гана угам, телевизордон сүйлөгөнүңүздө суктанып турабыз. Келечегиңиз кең саясатчысыз. Минтип таанышып, Сиз менен вино ичем деген үч уктасам түшүмө кирген эмес. -Рахмат. -Кызыма көңүл буруп, жардам берип, Англияга чакырганыңызга ыраазылык гана билдирем. Бирок бир гана чоң өтүнүчүм бар... Ыңгайсыз, орой угулса айып этпеңиз, Нурлан Кадырбекович? -... -Она у меня еще девочка... Сыртынан толукшуп-койкоюп турганы, артынан жвачкадай жабышып жигиттер ээрчиген ничево не означает... Она не знает мужчин... Ушул жагын эске алсаңыз. Көңүлүн сындырып албасаңыз деп суранам Сизден... -Салия Апышевна, түшүндүм мен. Ачыктыгыңызга рахмат. Бүттү, түшүндүм. Сиз экөөбүз убадалаштык деп эсептеңиз. Ишенип коюңуз... Келиңиз анда, алдыдагы жакшы күндөр үчүн алып иели? ...Аида экөө Бишкектен Алматыга, аяктан Франкфурт-на- Майнеге, андан Лондонго барганча жаактары жабылбай, эски достордой каткырышып, нени гана сүйлөшпөдү? Уктаганда да Аида обужок кысынбай Нурландын ийнине башын жөлөп, эч нерседен бейкапар көшүлүп жатты. Министрибиз болсо кичинекей айперисин караганы караган, суктанганы суктанган, жүрөгү жаш кезиндегидей бир башкача согот. Англиялык өнөктөштөрү жылуу тосушту. Тамактанышты, "Лимузинге" түшүп шаар кыдырышты. Мейманканага баш бакканда гана Нурландын алакандары тердеп кыйпычыктап ийди. Анткени люкс-номерде экөө чогуу жашаарын Аидага айталбай койгон. Бирок Аида элес албадыбы же муну эрөөн көрбөдүбү, унчукпай номурга кирип: "Вот это красотище! " деп кыйкырып жиберди. Кадырбекович жүктөрдү ирээттегенче айпериси эркелеген үн менен кайрылды: -А можно я приму душ? -Какие проблемы? -Анда көрүшкөнчө. .. -Окэй. -Не скучайте! .. Нурлан ордунда катып калды. Телевизор сайды. Кийим которду. Жаны жай албай дабдыраганын айт. "Кырк бешке чыг

[eliz-an86]

орду. Жаны жай албай дабдыраганын айт. "Кырк бешке чыгат имишмин, министр болуп иштейт имишмин" деп күңкүлдөп, башына жаңы жүн чыккан баладай алдастаганына итатайы тутулуп турду. Кофе ичмекке электр чайнегин койду. Тамекисин күйгүзүп барып кайра өчүрдү. Экранда "Би-би-си" жаңылыктары. Люкс-номуру 800 долларлык дегендей эле бар экен. Бардыгы кооз, эмереги, дизайны. Тимеле принцтер үчүн жасалгандай. Кулагына суунун шылдыраганы угулду. Нурлан демин ичине катты. "Барсамбы- барбасамбы" дегенсип ванна тарапты карап бир топко тунжурады. Жүрөгү башкача дүкүлдөйт. Ушу жашка келгени мындай сулуу, мындай тунук, мындай табышмактуу аялзатын көрбөгөнүн ойлогонго үлгүрдү. Ууру мышыкча ваннаны көздөй басканын өзү да аңдабады. Мына кызык, эшигин эмнеге ачып койгон? Атайылаганыбы же унутканыбы? Демин ичине катып, каалганы дагы бир аз жылдырды да, нес боло түштү: жомоктогу суу периштеси! Музоо кирпиктеринен, жылдыздуу маңдайынан аккан тамчылар, жумулган көздөрү, кырдач мурду, карагаттай мөлтүрөгөн эриндери, турна мойну, далысын жапкан көмүрдөй чачы, кош алмадай бышып турган эмчектери, скульптор чеберчилик менен жасагандай дене-фигурасы, түптүз, упузун буттары, колуң тийсе диртилдеп кетчүдөй бойтойгон жамбашы, акылыңды адаштырчу жан жери... Нурлан башын "шарт" буруп ийди. Тамагы кургап, мас кишидей темтеңдеп артка басты. Кулагына Салия Апышевнанын "Она не знает мужчин, ушул жагын эске алсаңыз" дегени угулуп кеткенсиди. "Споко-ойно, Ипполит, споко-ойно, Нурлан Кадырбекович, эсиңе кел байкеси, эсиңе" деп өзүнүн көкүрөгүн сылап сүйлөндү да, боркулдата кайнап калган чайнекти кармады. Жарым сааттан кийин апакай халат кийген Аида чыкты. Көңүлү жайдары. Ого бетер чырайлуу. -Зериккен жоксузбу, Нурлан байке? -Жо-ок. Жеңил парың менен, сулуу бийкеч! -Рахмат. Сонун гостиница экен, ээ? -Беш жылдыздуу да. -Ии-ий, канча комнат деги? -Бешөө окшойт. -Всю жизнь мечтала пожить в такой роскоши! -Мечты сбываются? -Благодаря Вам. -Аида, курсагың ачпадыбы? -Жана эле ичпедикпи? -Кааласаң ужинге чыгып келели дегем. Болбосо номурга деле заказ кылсак болот. -Сиз өзүңүзгө караңыз, байке. Мен тамакты өтө аз жейм. -Фигураңды сактайсың го? -Не без этого. А бирок тоюп алсаң уйкуң келет, чарчайсың, ашказанга ашыкча мусордун эмне кереги бар? -Умница! -Мен тамашасы жок айтып атам, Нурлан байке? -Мен деле. -Мисалы силердин возрастагылардын көпчүлүгү, өзгөчө чоң кызматтагылардын челкейген курсактарын, май тамган беттерин, аюудай болуп араң баскандарын просто терпеть не могу! Кечирип коюңуз... -Эчтеке эмес, Аида... Просто жизнь со временем научит всех терпеть. -Балким... А эмне үчүн Сиз стройный, подтянутый болуп, Голливуддун каармандарындай чыкыйып жүрөсүз? -Мм-м, ну, Голливудун билбейм, мага ушинтип жүргөн жагат. -Анткени Сиз, Нурлан байке... башкачасыз, не такой как все... -Аида? -... -Сен туура түшүн... Короче, түз эле айтайынчы. По-моему, я... я влюблен... -Нурлан байке, мен билем баарын. -Кантип? -Биринчи көрүшкөндө эле көзүңүздөн окугам. -Разве? -Ооба. Бирок адегенде эки анжы болуп жүрдүм. Он такой же самец как все, одержимый плотскими желаниями или другой депчи? -Анан? -Анан... түшүмдө көрдүм, акбоз ат минип жүргөнүңүздү. Башкача адам экенсиңер. Анан мамам дагы айтты, "он очень порядочный" деп. -Сен мени бейишке чыгарып атасың, Аидочка. -А эмне үчүн менин сезимиме кызыкпайсыңар? -Кызыкканды сурайсың да! -Айтайынбы? -Айт. -Көзүңөрдү жумсаңар, байке? -Ма-акул. Аида унчукпай басып келди да... ыпысык эриндер бири-бирин сагынышкандай, эңсешкендей, араң турушкандай кошулушту. Убакыт, жашоо, жүрөк токтоп калгандай. Нурлан жинди болуп кете жаздады. Көзүн ачса айперисинин мөлтүрөгөн жашы салаалап агып жатыптыр. "Я Вас люблю... безумно" деп шыбырады Аида. Ак халат кантип чечилгенин, Нурлан чааралакей трусичен калганын байкаганга да үлгүрүшпөдү. Мамык төшөктү мындай кой, экөө эс-учтан тангансып полго кулашты.

[eliz-an86]

Экөө килем төшөлгөн полдо. Чоктой ысык эриндер. Үнсүз кыймылдар... Телевизордон "Битлздын" эски ырларынан жаңырууда. Леннон, Маккартнилердин жаш чагы. Ваннадагы суу өчүрүлбөй калганбы, булак сымал шылдырайт. Терезеге ак кептер келип конду... Тыш дүйнөнүн бул белгилерин, музыканы, сууну, кептерди махабат лаззатына баткандар угушпады, көрүшпөдү, сезишпеди, мас сымал акылдарынан адашкандай. -Мне очень хорошо... -Кичинекей периштем менин... айперим менин... -Боже мой, неужели это не сказка? -Аида, алтыным, жаным... бул кино да эмес, жомок да эмес. -Сиз мени кечириңизчи, Нурлан байке?.. -Эмнени? -Өзүмдү кармана албаганымды. -Жо-жок, айперим... сен мени кечир. -Если бы Вы знали, как я люблю безумно Вас, боготворяю. .. -Теперь знаю, золотушка моя... Мындай адаты жок эле Нурландын. Алдында туйлап жаткан чүрөгүнүн көздөрүн акырын алаканы менен жумдурду да, гипноз жасагансып жоошутуп, шашпа-ай эриндери менен эркелетип, өпкүлөй баштады. "Илгерки кыргыздар сүйгөндөрүн кантип өпчү, билесиңби?" деди шыбырап. Көзүн жумган тейден Аида унчукпай баш чайкады. "Чекесинен гана секин сүйүп коюшчу экен" деди уламыш айтып жаткансып. Перисинин маңдайынан өптү. "Бирок биз илгерки кыргыздар эмеспиз да, ээ?" деди шыбыраганынан жазбай. Үн-сөз жок мемиреген Аида ууртунан жылмайды. Көп сүйлөп, лаззат кайфынын ыргагын бузуп атканын эстеген Нурлан эмнегедир "Все! Внимание! Начинается операция "Ы"!" деп катуурак айтып ийди. Башында шамал ойногон боз улан биякта калсын. "Дирт" эткен жылаңач денесинен кысындыбы, Аида эки колу менен тең көздөрүн жаба калды эле, салмагын салбаганга аракеттенген Нурлан ал колдорду аяр кармап, кайрадан чекесинен сүйдү. Анан карагаттай, бакыраң көздөрүнөн. Анан жүзүнөн, мурдунан, эринден, ээгинен, алкымынан, төшүнөн, эмчектеринен, денесинен, курсагынан, киндигинен шашпа-ай, мазеси менен, массаж жасагансып, ысык деми менен үйлөгөнсүп өөп келди дагы, Аиданын жанжерин алаканы менен жаап, "Ева чоң энең биерин жалбырак менен жашырчу" деп ичинен күбүрөгөнчө, башын чулгап, буттар жагына өтүп кетти. Онтогон айпериси бир аз жыйрылганына көңүл бурбады. Операция "Ы" дегени үнсүз улантылды. Кайрадан жумшак, шашпа-ай өпмөй. Согончогунан, томугунан, манжаларынан, шыйрагынан, тизесинен, балтырынан. .. "А-а-ай! " - чыдамы кеткен бийкечи кыйкырып алды. -Эмне болду, алтыным? Тебе больно, неприятно? -Не-ет. Просто непривычно. -Потерпите, пациентка, потерпите... Нурлан эрдин жаңыдан Аиданын жанжерине тийгизгенде ого бетер диртилдеди. Башын көтөрүп обдула кетти. -Байке-е, может не надо? -Бардыгы жайында болот, айперим. Бир аз чыдагын... Экөөнүн махабат ойну эми туу чокусуна чыгып бараткансыды. Аялзатынын жанжерин өмүрүндө жыттап көрбөгөн эркеги бардык уят-сыйытын жыйыштырып, ачка калгансып, бу дүйнөнүн жыргалы ушу алакандай жерге гана байлангандай, мээси айланган жаныбар сымал айланчыктап, жийиркенгенди мындай кой, таттуу балмуздакпы же ширин алма көргөнсүп, тамшанып, тамагы кургап, жашоо ушу менен бүтүп калчудай титиреп, айперисинин берки "тилин" өпкүлөп жатты. Эстен танды десек жетишсиздир, он гүлүнүн бири ачылалек Аидасы андан бетер бир асманга чыгып, бир жерге түшүп, жалбарганы, онтогону, ыйлаганы, диртилдегени бир тең, сыйкырдуу, ажайып, жыргал сезимге тушукканы бир тең болуп, китептен окуган, кинодон көргөн окуя өзүнүн башынан да өтүп жаткан абалын сөз менен жеткизе албастырбыз! ...Канча убакыт өткөнү белгисиз. Дудук сымал кыймылдар токтобой, экөө орун алмашканга үлгүрүштү. Бул ирет Аида эркелетти. Сүйгөнүнүн жасаганын кайталап кирди. Мындай келбеттүү, булчуңдуу денени көрө элек жаны ого бетер сексуалдык ышкысын күчөтүп, кадимки япондук гейшалардай эле өнөр көрсөткөнгө ашыгып, Нурландын бир точкасын калтырбай өөп жатты. Эң опкоолжуткан жерине - ашыгынын "аспабына" келгенде да көшүлүп, кубанып, банан жеп жаткансып ушундай бир ырахат менен байкесин ыраазы кылгысы келгенин жашырбады. Анча-мынча бөлүнүп чыккан суюктукту да көңүлү менен жутуп алды... Нурлан айперисин таптак көтөрүп келип, принцтердин көз жоосун алган керебетине аяр жаткызды. Эриндер кайрадан магнит сымал тартылышты. -Аидочка? -И-и. -Канттик эми? -Эмнени? -Токтойлубу же? -Вам же решать. -Мен сенин каалооңду билгим келип атпайбы? -Биле албай атасызбы? -Ооба да. -Это Вам минус. -Балким. -Чынымды айтайынбы? -Ооба. -Я умру без Вас. -Прекрасно. -Я х-хочу... Вас. -Прямо азырбы? -Азыр. -Кичинекей периштем менин, а мамаңа берген убаданы кантебиз? -Жаныбызда мамам жок да. -Л-логично. -Коркуп атасызбы? -Жок, Аидочка. Просто... -Просто сурай албай атасыңар, девственница ли я, или нет? -Допустим. -Нурлан байке, кечириңиз мени... Мен... мен болгом эркек менен. -Давно? -Былтыр. -А ким менен? -С одним придурком. -А... -Байке, башка учурда айтып берейинчи? -Мейли, жаным, кечирип кой. -Ради Бога, не сердитесь, Нурлан байке? -Жок, все нормально, крошка. Нурлан айперисинин үстүнө чыкты. Аиданын денесине суктанып, экөө унчукпай тиктешип калышты.

[eliz-an86]

Акыры кошулушту. Ургаачысы балыктай туйлап. Бирде жалбарып, бирде ыйлап. Эркеги чеп багынткансып жанын, күчүн, билгенин аябай. "Камасутра" позаларын колдонуп убара чекпеди. Байыркы ыкма гана жетиштүү болду. Экөөнүн жанжерлери бири-бири үчүн жаралгандай, издешкендей, табышкандай, жүз жылдан бери көрүшүп жүрүшкөндөй, секс кумарын жеңил, кооз, ийкем аткарып жатышты. Аиданын тажрыйбасыздыгы сезилип, айрым кыймылдары кополураак көрүнгөн менен, табият тартуулаган аялдык касиети, балким мурда өзү аңдабаган, буга дейре ойгонбогон купуя төшөк өнөрү бул лаззат ойнуна көрк берип турду. Нукебиз болсо албетте өзүн токтоо, аяр кармап, катуу кетпей, өмүрүндө жолуккан бакыт кушун бапестегендей өтө жумшактык, жылуулук тартуулап, оорутуп албайын деген максатта акырын иштеп, чүрөгүнөн моокуму канбай, бир сааттан ашык кубатынан тайбады. Аягында гана эрендиги атырылганда бир башкача озондогон үн чыгарып, Аиданы капшыра кучактап, керебетти сындырчудай адаттан тыш булкунуп алды. "Слишком хорошо" деп шыбырады айпериси эрдин тосуп... Жакузини көбүккө толтуруп, эркелешип, жытташып, мында бир сааттан ашык жуунушту. "Жок, мындай перини көргөн эмесмин" деди ичинен Нурлан, сулуусуна суу куюп жатып. Телевизордун доошун чоңойтуп экөө кайрадан керебетке жатышты. -Аябай комик экенсиңер, ээ, байке? -Го-омик?! -Хи-хи-хи, ой, ужас. Комик дейм! -А-а.. эмне болду? -Жана айтпадыңарбы, "байке дебечи, от твоего байке у меня все падает" депчи? -Чын да. -Боорум эзилип калбадыбы. -Байкаган жокмун го? -Силер ваннага кирип кеткенде аябай күлбөдүмбү! -Эмне, күлкүлүү сөз бекен? -И күлкүлүү, и правдивый. Главное - это было так сказано суперартистично! -Мен Кыргыз Республикасынын эмгек сиңирген артистимин да. -Здра-асьте? -До свидания. Тамаша. Бомбардия, кергуду. -Ушундай чувство юморуңуз да мага абдан жагат. -Дагы эмнем жакты? -Бардыгы! -А... как мой дружок? -Который? -Ну тот самый. -Кайсы? -Ошочу. -А... өлтүрөсүз да, байке. Он просто супер! -Чын элеби? -Чы-ын. -Байке дегениңди койбойсуңбу эми? -Көнө албай атпайымбы. -Бир нерсе сурасам капа болбойсуңбу? -Сураңыз. -Жанагы айткан придурогуң ким? -Кайсы? -Жанагычы, мага жеткирбей кыздыгыңды уурдап алган. -... -Жок, каалабасаң айтпай эле кой. Кыйнабайм. -Нет. Скажу. Ал деген биздин университеттин ректору. -Койчу? -Ошондой. -Алиги Мырзабек Сабыровичпи? -Ооба. -Ой аның жетимиштеп калган чал эмеспи? -Чал, не чал, но это случилось. -Чоо-жайын айтып бербейсиңби? -Жөн эле койбойлубу? -Өзүң бил. -А силерге эмнеси кызык? -Кызык деле эмес, бирок сен мен үчүн эң жакын, родной адам болгондон кийин ортобузда секрет болушун каалабагандан сурап атпаймбы. -Түшүндүм. Анда айтып берейин. Только от этого Вам больно не будет? -Больно болсо да угушум керек да. -Макул... Бул былтыр болгон.

[eliz-an86]

-Деканыбыз чакырды биздин группадагы Альбина экөөбүздү. "Ректоратка баргыла, улуттук кийим киесиңер да, "Манас" аэропортуна барасыңар. Официальный делегация тоскону" деди. Анчейин түшүнбөсөк да жөнөп кеттик. Беш студентканы тандашыптыр. Бою узун, ак чач, курсагы чоң киши уурданып карай бергенинен көңүл бурсам өңү жылуу учурады. Эстесем эки жолу көрүптүрмүн. Папам күркүл жердештерин үйгө чакырып коноктогондо, бети-башын маймылдай чампалап боегон, үнү ачуу аялы менен келген. Көңүл бурган эмесмин. Экинчисинде Асанкул деген таякебиздин кызынын свадьбасынан жолуктургам. Жаштар өзүнчө бийлеп атсак, ушу киши басып келип, колуман наглый жетелеп, белимен имерип, вальска сүйрөгөн. Кагып салайын деп мамам тараптарды карасам, "барагой, бийлейгой" деген ишаратын байкадым да, унчукпай бийлей баштадым. -Получается, Салия Апышевна сама была заинтересована в вашем знакомстве? -Ооба да. Мени ректор менен тааныштырып, престижный окууга өтүп алсын деген да. -Интересная у тебя мама. -Жо-ок, андай тескери ойлогон эме-ес. Просто таанышсын, улуу кишини кагып койбосун, эртең окууга тапшырганда пайдасы тиер деген болчу да... Нурлан байке, а может мой рассказ Вас уже раздражает? -Кечирип кой, айперим менин. Просто любопытный нюанстарга кызыгып кетпедимби. Уланта берсең болот. -Анан ошо. "Ректормун, Мырзабек Сабыровичмин" деп таанышты. "Университетке өзүм өткөзөм" деп убада берди. Бир аз кызууракпы, турмуш, сүйүү жөнүндө философтонуп да ийди. Кебете-кешпири жакпаганы менен, элегантный кыймылы, магниттей тартип аябай кооз сүйлөгөнү эсимде калган. Все, ошо боюнча көргөн эмесмин. Даже окууга тапшырганда дагы мамам чуркап кирип жүргөн, бирок ректор агай мага жолуккан эмес. -Он же старый волчара. Заранее все рассчитывал. Готовил ловушку... -Байке-е, Сиз мени кызганып атасызбы? -Башымды жоготуп сүйүп калсам кызганбаймбы? -Анда бул теманы токтотолучу. -Ни в коем случае, крошка. Эң башкысын айта элексиң да? -Пожа-алуйста, жөн эле коелучу. Сизге жакпай атканын көрүп турам го? -Аидочка, алтыным, кыйналбай эле сүйлөй бер. Жагат-жакпайт деген маселе жок. Мен толук чындыкты билишим керек. Если любовь твоя ко мне искренна, продолжай дорогуша. -Макул. Аэропорттон айтты, "шөкүлөнү, нан-туз салынган подносту Тагаевага бергиле, траптын жанына президент менен сен барасың, кызым, толкунданба, коркпо, азыр МИДдин балдары баскан-турганың боюнча консультация беришет" деди. Мен нары басканча, кайра бурулуп, "Тагаева, смотри үшүп калба, муздак жел согуп турат, уктуңбу?.. Америкалыктар да көрсүн, дүйнөдөгү эң сулуу кыздар кайда жашаарын! " деп катуу-катуу сүйлөгөндө, ишенсеңиз, муражки побежали по коже. Түшүнүксүз сезимде калгам. Было и приятно, и тревожно. -Анан? -Анан музыка, телекамералардын жаркылдагы, күлүп тез-тез баскан президент... -Ал сага тийишкен жокпу? -Ки-им? -Президентчи? -Ну и у Вас фантазии, Нурлан Кадырбекович! "Саламатсыңарбы, кыздар" деп эле жаркылдап аялы экөө трап жактан көзүн албай турушту. Церемониясы кыскача эле созулду. Ашып баратса он беш мүнөт. Анан г баары эле чуркап "Чайкаларга" отуруп киришти. Мен берки кыздарга кошулганымча болбой, мурутчан бир орус киши жолумду тороп: "Пойдемте Аида, к нам в машину" деди. Таңгалып карап калсам: "Не бойтесь, это задание шефа, нужна Ваша помощь" деди. "Какого шефа?" десем, "Как какого, Мырзабека Сабыровича" деп күлдү. Делдиреп туруп калдым. "Быстрее, быстрее, красотка, нам надо подсуетиться, будут очень почетные гости" деп "Мерседестин" эшигин ачты. Ичинде эч ким жок экен. Шоопуру Бишкекти аралап чыгып тоону көздөй айдаганда чыдабай кетип "остановитесь! " деп кыйкырып ийдим. Ал мобилдик телефонго чалып: "Тут наша помощница паникует" деп сүйлөндү да трубканы мага сунду. Ректор агай: "Аида кызым, сенин жардамың керек. Бүгүн америкалык окумуштууларды сыйлаш бизге жүктөлгөн. Официанттар, тейлеген башка адамдар деле жетиштүү. А сен болгону алдагы татынакай улуттук кийимиң менен вечерибизге көрк берип гана жүрөсүң. Түшүндүңбү? Тем более ата-энеңен руксат алып кой-гом" деп сооротту. "Кызым" деген жери кулагыма жагымдуу угулуп, ата-энемдин билгени да жоошутуп, чымындай жабышкан жаман-жуман ойлорду башыман кубалап ийди. -Все-таки анча-мынча шектениптирсиң да? -Анча-мынча гана. А так жүрөгүмдүн түпкүрүндө ушундай солидный жерге катышаарым жагып турган. Анан ошо. Шикарный дачада отурдук. Аябай көңүлдүү. Бир атактуу ансамбль концерт берди, фольклор менен мюзиклди аралаштырып. Дасторкон үстөлү дүр-дүйүм тамакты көтөрө албай турду. Ичишти, бийлешти, тосттору түгөнбөдү. Сырттагы шар аккан суунун боюнан шашлык жешти, кайра ичишти, кучакташып алып ырдашты, сүрөткө түшүштү. Мага бир көз айнекчен переводчик жабыша бергенинен резко кагып салдым. Түнкү саат бирлерде тарай башташты. Америкалык профессордун аялынын көңүлүн кыя албай кызыл винодон бир аз эле ичкем, бирок эмнегедир өзүмдү кызуудай сезип, көңүлүм алып-учуп, анын үстүнө коноктордун центр вниманиесинде болуп, кечке эле мактай беришкенине жыргап кеттимби, айтор, сама была не своя. Азыр ойлосом, было легкое головокружение от успеха... -Дачада калып калдыңар? -Ооба. Элдин баарын узатып, ректор экөөбүз эле калыптырбыз.

[eliz-an86]

-Ооба. Элдин баарын узатып, ректор экөөбүз эле калыптырбыз. "Жеткизип коесуңарбы? " десем, водители меймандарды узатып кеткенин, жакында келерин күңкүлдөп койду. Дагы бир аз вино ичтик. Музыка коюп бийледик. Анан уза-ак сүйлөп берди. Он так чертовски умеет заворожить своим разговором, мемиреп эле уга бересиң. Короче... Шоопуру келген жок. Мага видиктен эротикалык фильмин койду да, Мырзабек Сабырович жалгыз бассейнге түшкөнү кетти. Мен жиндиликке бар-дым. Жарым бутылка винону ичип салдым. Кинону чала-була көрүп, уйку-соонун ортосунда жатсам келди. Кучактады. Жалынды. Обещал золотые горы. Тизелеп алып бутуман өпкүлөдү. Мен ыйладым. Девственница экенимди айтып каргандым. Көнбөй көгөрүп жабыша берди. Ичимен ата-энемди тилдеп жаттым. Эмнегедир алардан өч алгым келди. Мени атайын салып беришкендей ардандым. Но в то же время я отдалась ему осознанно, как бы назло всем, себе, подругам, завистникам, особенно маме... Было больно. Бир сааттай ыйладым окшойт. Ректорум болсо өпкүлөй берди, кечирим сурай берди, "үйлөнөм" деп ант берип баштады. Жуунуп кайра чыксам бочкедей семиз курсагын сылап, тамекисин түтөтүп, такой вальяжный, сытый, довольный болуп, видиктен черный порнуха көрүп отуруптур. Жийиркенип алдым. Тебелегендей, түкүргөндөй өзүмдү кор сезип кеттим. Ал анымды байкабай туруп келди да, кучактап туруп ак конверт сунду да, "мында 1000 доллар бар, менден белек" деди. Чыдабай дагы ыйлап ийдим. Вот так я впервые в жизни стала женщиной, причем с таким стариком, которому я годилась во внучки... и вот так я продала свое тело... -Аида, все, унчукпа. Мунун баары артта калган. Успокойся. Айпериси ыйлап кирди. Күтүүсүздөн Нурландын дагы көзүнөн жаш агып кетти... ... Эскермесинин ушул жерине келгенде министрибиз ойгоно түштү. Стюардессалар ары-бери шыпылдайт. Байбосунов жуунганы басса керек. Нурлан Бишкекке конуп жатышканын түшүндү.

Ми

[eliz-an86]

Таңга жуук келди үйүнө. Уулдары кызуу уйкуда. Аялы Алтынай гана адатынча жаны тынбай, тамагын белендеп, "жуунасыңбы? ", "чарчадыңбы? ", "уктайсыңбы? ", "анча-мынча өзөк жалгап албайсыңбы? " деп чебелектеп жүрдү. Үксүйгөн бечара, чачын да тыңдап тарап албаптыр. Диванда бир аз үргүлөгөн каарманыбыз Алтынайдын айлангөчөк атканын караганча ичинен: "Өмүрлүк жубайым болбой эле мени багып чоңойткон, көзүмдүн кареги менен тең айланган апама эле айланып калдың го, секетим?" деп кайдыгер күңгүрөнүп койду. Турду дагы, аялын бек кучактап, мойнунан жыттап: -Сенин айлангөчөк атканыңан, кемпирим. "Все, прием окончен! Кулайын деп араң турам, бир аз "чырм" этип алайын. Та-ак, канча болду, алты жарым... төрт саат уктасам жетеби? Он бирге чукул ойготуп кой. А то, шефтерим мен Америкада оюн куруп келгендей жаман көрүшөт. Давай, алтуша. Бир суткадан ашык самолет которуп, жол азабын тарткан жаны "тырп" этпей кызуу уйкуга кетти. Акылэсинин түпкүрүндө гана "Аидочкам сагынды бекен?" деген таттуу кыялы "жылт" эте түштү. Он экиге чукул министрликке барды. Орунбасарлары, жардамчысы, секретаршасы кабылдамадан тизилип тосушту. Нью-Йорктон ырымдап ала келген сувенирлерин таратып, жарым саат кеңешме өткөрдү. Ак үй менен байланышса, түштөн кийин келүүгө чакырышты. Убакыттын кенендигине кубанган Нурлан Кадырбекович шоопурунан ачкычты алып, ак "Жипке" отурду да, айперисине учуп жөнөдү. Экөө шаардын тоо тарабындагы "Малая земля" аттуу ресторанда отурушту. Киши аз. Жеңил музыка. Тааныш официант илгиртпей тейлеп коюп, көздөн кайым болду. Терезеден Бишкектин панорамасы сүрөткө тартылгандай көрүнөт. Нукебиз чарчаганын билгизбегенге аракеттенип күлүмсүрөйт. Мурдагыдан да чырайлуу болуп кеткендей көрүнгөн Аида жаагын таянып, кандайдыр санаага баткандай тиктейт. Экөөнүн унчукпай сүйлөшкөнү өтө узакка созулгандай туюлду. Эгер Нурландын депутат досу Мурат телефон чалып, "Штирлицтей болуп кайда жашынып жүрөсүң?" деп кыйкырбаганда ким билет, сагынышкан түгөйлөр да канчага дудук сезим ойнунун кучагында отурушаар эле. Мукесинен эптеп кутулган Кадырбекович айперисинин колдорунан кармады. -Кандайсың анан, жаным менин? -Жакшы. -Кубанган жоксуңбу? -Ошондой сезилип атабы? -Ооба. Көздөрүңөн читается грусть. -Неужели? -В самом деле. -А эмне үчүн водитель менен кошо аэропортко тоскону барасың деген убадаңарды аткарбай койдуңар? -А-ах чорт! Алыс жолдун азабынан, анүстүнө жалаң сен жөнүндө таттуу эскерүүлөр менен жашап атып көңүлдөн чыгарып ийген турбаймынбы. А потом таң атпай сени кыйнагым келген жок, алтыным. -Алтыныңар Алтынай эмеспи? -Койсоңчу эми, что-то ты на себя не похожа. -Болгонун болгондой эле айтпайсыңарбы, унутуп калдыңарбы же кыйнагыңыз келбедиби? -И то, и другое. -Так не бывает. -Менин сүйгөнүм разборкага даярданып келген го? Андай майдачылдыгың жок эле... -Майдачылдык да эмес, разборка да эмес. Просто мен аябай күткөм, аэропорттон тосконду эңсегем. -Эңсегениңен сенин... -Аялыңыз бардыбы? -Кайда? -Тосконучу? -Жо-ок. А эмне болду? -Силер келгенче көп окуялар болуп кетти. -Койсоңчу? -Койбой эле. Силер даже ишенбейсиңер. Бир жуманын ичинде чачым агарып кетти окшойт, Нурлан Кадырбекович! -Ну-ка, ну-ка, эмне болду? А телефондон неге айткан жоксуң? -Айталбадым. Баары өчөшкөнсүп, сүйлөшүп алышкансып мага асылышты да калышты! -Баарың ким? -Это какая-та кошмарная мистика. Сиздин үч адамыңыз артыман түшүштү. -Бирөө да эмес, үчөөбү? -Ошон үчүн мистика дебатпаймынбы. Сиз-дин уулуңуз Алмаз, алтындай аялыңыз Алтынай, анан ак чач премьер-министриңиз. .. -Түшүнсөм буюрбасын. -Баягы Жама деген классташ подружкамдын туулган күнүн белгилегени "Сохага" дискотекага барганбыз. Бийлеп атып случайно таанышкам Алмаз менен. Он очень красивый, умеет ухаживать, башкалардай жабышпаган интеллигентный жигит экен. Ничево между нами не было... -Та-ак, интере-есно, анан? -Мен сиздин балаңыз экенин билгенде таанышмак турсун, жанына жакын жоломок эмесмин! -Кантип билдиң? -Айланчыктап калганынан чочуп, түнкү бирлерде билгизбей чыгып "Моби-такси" менен качып кеткем. -Анан? -Адрес менен телефонумду кимден алганын билбейм, вот уже үч күн удаасы менен айламды кетирди. Достору аркылуу гүл букеттерин жөнөтө берип, үйдү целое море цветовго айландырып ийди. Жүз жолу телефон чалат. -Эмне деп? -В любви объясняется. Башым бош эмес десем укпайт. "Мени эч нерсе токтото албайт, керек болсо жигитиң менен дуэлге чыгам" дейт. -Мама-мия! Получается менин уулум мени мененби? Хороши дела! Куттуктайм. .. -Какшыктабагылачы эми. Мне и так дурно. -А он знаөт о наших с тобой отношениях? -Нет конечно! -А кантип билдиң уулум экенин? -Билген эмесмин.

[eliz-an86]

-Билген эмесмин. Бүгүн эртең менен Альбина телефон чалат, "ушундай- ушундай, Кадырбековичиңдин АУКта окуган баласы экен" деп. Эсим ооп калды. Силерге чыгаарымда өзү чалды. Сразу сурадым, "атаң ким?" деп. Сизди укканда көзүм караңгылап телефонду сууруп салдым... Кечириңизчи мени. Кайрадан Нурландын соткасы шыңгырады. Президенттик администрация жетекчиси тезинен чакырып атканын кабарлашты. Каарманыбыз туталанып алды: -Иттики десе, нормальный да тамак ичиришпейт! Бата жасашка туура келет, Аидочка. Вечером поговорим. "Жиптен" чолок гана сүйлөшүштү. Ого бетер көңүлүн оорутуп албайын деп эркеги жумшак сурады: -А Алтынай менен премьер-министрчи? -Алтынай эжекебиз университетке келди. Жакшылап таанышты. Мораль окуду. "Өлтүртөм" деп коркутту... -Совсем не верится! -Калп айтып мага эмне күч келди дейсиңер? -Андай келесоолугу жок эле го? -Аны биз билбейт экенбиз. -Премьер-министрчи? -Жардамчысынан жүрөктүн сүрөтү тартылган открытка берип ийиптир, соткасынын номурун жазып, "звони в любое время суток" деп. -Токточу, Аида. Сен мени атайын сынаш үчүн жомок айтып аткан жоксуңбу? Ушунча кыска убакытта ушунча окуяга да кабыласыңбы? -Остановите машину, Нурлан Кадырбекович! Нам не по пути... -Кечирип кой, жаным. То, что услышал, никак не поддается моему разуму... Шашып калбадымбы. Университетке барасыңбы? -Ооба... Аида түшөр менен министр ачуусун тыя албай, машинесин кутургандай ылдамдык менен айдап, кызыл светофорун да уруп ойнобой, Байтик көчөсү менен зуулдап баратты.

[eliz-an86]

Күн көз ачып-жумганча өттү. Президенттик администрациядагы, өкмөттөгү, министрлигиндеги иштери, "Кыргызкабардагы" пресс-конференциясы зуулдап артта калды. Депутат досторуна жолукканга да үлгүрдү. Эртең мененки быт-чыт маанайын эч кимге билгизбей, жылмайып, салабаттуу сүйлөп, бир калыпта жүрдү. Ал эмес уулу Алмаз телефон чалганда да эч бир шек алдырбай, ата-баладай жылуу маек куруп, аны айтасың, байкоосуздан "мен Америкадан келгичекти үйлөнүп алган жоксуңбу, уулум?" деп тамаша да ыргытып жиберди. Айтор, ичи туз куйгандай ачышып, Аидадан уккан тирукмуш окуялар канчалык жанын жай алдырбай эзбесин, Нурлан Кадырбекович сыртынан сыр алдырбай, кечки жолугушууну самап турду. Жалгыз гана аялы Алтынай "качан келесиң?" деп телефон чалганда, эмне деп жооп берерин билбегендей унчукпастан пауза кармап, аягында "аман болсок келербиз да" деп "бурк" этти. Кечки алтыларда экөө Бишкектин чок ортосундагы "Санта Мария" аттуу ресторандын экинчи кабатында, өзүнчө кооз бөлмөсүндө отурушту. -Айперим менин, сагындырдың го? -Бүгүн келбей эле коеюн дегем. -Эмнеге? -Сиздин Алтынайыңыз дагы телефон чапбадыбы. -Эмнеден? - "Забудь его имя. Если жолуксаң, өз убалың өзүңө" дейт. -Прямо ошентип эле айттыбы? -Мага ишенбей калгансыңарбы? -Ишенем дечи, бирок 20 жыл жашаган аялымдын мындай кылаары түшүмө да кирген эмес. -Бирок аны түшүнсө болот да. -В смысле? -Эми күйөөсүн, как она выражается, вшивая пацанка жолдон чыгарып, азгырып атса, тартып алайын деп атса, элге шермендесин чыгарып атса унчукпай отура бермек беле? Коргонот, жинденет, өч алгысы келет... -Токтоп турчу, Аидочка. У меня өсть вещи поважнее. Сөздү анан улантабыз. -Поважнее? -Ооба. -Гамлетчесинен "эх ты, друг мой Горацио... " дегендейби? -У-уф, акылыңан сенин, айперим! Шекспирдин да мээсине келбеген сүйрүпризим бар! -Коркутпаңызчы? -А сиз, ханышам, коркпоңуз. Унчукпай гана көз жумуңуз. Нурлан океандын ары жагынан бапестеп, катып, кудуңдап ала келген белегин ачты. Чылкый бриллианттар "жылт-жулт" этет. Шакек, шуру, сөйкө, билерик Аидага аяр тагылып, Англия королевасындай эле укмуш сулуу да, сүрдүү да болуп чыга келди. Көзүн ачкан айпериси не кубанарын, не ыйларын билбегендей апкаарып калды. Мындай кымбат оокатты тагынмак турсун, өмүрүндө көрбөсө да керек. Басып келип сүйгөнүнүн кучагына бой таштады. Эриндер магниттей жабыша түшүштү. Бир мүнөтпү, бир саатпы, балким бир кылымбы, чексиздикке созулгандай, эң бир таттуу, ысык, сагынычтуу

өбүшүү болду. Биринчи Нурлан эсине келди. -Жаным менин, бир секундга сабыр этиңиз. -Этейин. Министрибиз айперисин терезе жакка бастырып, сүрөткө тартты. "Пусть ночной Бишкек будет свидетелем твоей красоты!" деди шаңдуу үн менен. Анан официантты чакырып, кучакташкан бойдон экөө да эстелик көз ирмемине түшүштү. -Романтикаңыз калбайт ээ, Нурлан Кадырбекович? -Ал калган күнү биз тирүү өлүккө айланабызда. -Ушунуңуз менен кымбатсыз, бийиксиз, тазасыз... -Эй-эй, болду, болду, мактанычтан жарылып кетпейин! -Жарылбайсыз. -Есть, товарищ капитан! -Это Вы настоящий полковник, а мен эмне, какая-то вшивая... -А-и-д-а, а-й-п-е-р-и-м. .. Хорош мучать меня. Башынан айтып берчи. -Эмнени? -Ну, Алтынай менен жолукканыңды. . -Экинчи пардан кийин деканаттан чыгып келатсам, группалашым Мырза жолугуп, "сени 1-кабаттагы буфеттин жанынан бир аял күтүп атат, по-моему что-то сөрьезное" деди. Түшсөм кычырап кийинген Алтынайыңыз туруптур. Эмнегедир сразу тааныдым. Баягы гезиттен көрсөткөнүңөрдө эстеп калыптырмын. Абдан сылык учураштык. "Сөз бар эле, каршы эмессиңби?" деди. "Жок" дедим. "Кайда баралы?" дейт. "Билбейм" дедим. "Жүрү анда машинеге" деди. Ээрчидим. "Хондасына" отурдук. Анан тынбай сүйлөп баштады. -Эмне жөнүндө? -"Мен колхозбай катындардан эмесмин, бетиңди тытайын деп, чачыңды жулайын деп, кыйкырайын деп келген жокмун. Адамча сүйлөшөлү. Бир жыл мурда уккам экөөңөрдүн мамилени. Шаарыбыз кичинекей, "шырп" эткениңен бери көрүп-угуп турушат. Анүстүнө Нурлан башкаларчылап сактанганды да билбейт. Кээде ачык жүрө берет. Мен башында маани берген эмесмин. "Очередная игрушка" деп ойлогом. Ойноп-ойноп кызыгы тараганда таштап салат дегем. Ушу жашка келгенче Кадырбекович канча кыз менен жүргөнүн билесиңби? Сан жетпейт! А мен көнүп калгам. Он такой красивый, умный, богатый, популярный джентльмен, не всякая девица перед ним устоит. Башында ыйлачумун, арданчумун, подружкаларымдын алдында кирерге жер таппай калат элем. Но ничего, потом привыкла. Потому что все время он возвращался в семью. Жүрөт, чуркайт, башын жоготот, анан эле кызыгы тараганда Айтматовдун Каранар деген төөсүндөй өз журтуна кайрылып келет. Сен жапжаш, турмуштун көлөкө-жарыгын ажырата элек секелек кыз экенсиң. Но запомни, не ты первая, не ты последняя! И знай, что все мужчины -просто самцы! Алардын жүрөгүн чаап, кооз жомок айтканына ишенип, капканына түшкөн сендейлерге боорум ооруйт. Ойлогом, сени деле күнүмдүк пайдаланып туруп, мурдагысындай керектен чыккан буюмдай ыргытып таштайт деп. Бирок аңдып, досье чогултуп, тереңирек сурамжылап көрсөм, оказывается ваши отношения заходят слишком далеко! Оң кулагың менен да, сол кулагың менен да угуп ал, мен азыр адамча, боор ооруп түшүндүрүп, акыркы ирет эскертип атам. Унуткун аны. Жолукпа. Өз төңиңди таап ал. Балдарымды тирүүлөй жетим калтырсаң, мени жер каратсаң - анда таарынба, я убью тебя. Киллер жалдаймбы, башкасын жасаймбы, алдагы мактанган сулуу бетиңе серная кислота чачтырамбы, өзүм билем. Я тебя предупредила" деди. Кө-өп сөз айтты. Бардыгын эстей албай да калдым... Нурлан тамеки түтөттү. Уккандарына ишенбей ичинен эңшерилип, сүйлөп аткан айперисин унутуп да койгонсуду.