[akyn-jurogu]

Тагдырдын жазганы ар бирибизге ар кандай туш келет экен. Кээде тырмактай нерседен чон кырсыкка кабылып омур бою ал кырсыктан жапа чегип келебиз. Тилекке каршы бугунку кун эртен кайталанбайт, ал эми бугунку кундун кадырын жана эртен кандай кун болоорун ар кимибиз эле билбейбиз. Келечек менен жашап, жаштыгыбызды откоруп, качан гана баардыгы кеч болгон убакта аттин деп, бармак тиштеп калмай жайыбыз бар. Ооба, тагдырдын оор сыноосуна бугун болбосо эртен сен да, мен да тушобуз. Мен азыр коптон бери ичимде айтылбаган сырды айтууну туура кордум. Силерден кенештерди кутом. Бироо болбосо, экинчи адам мени тушунуп мага кенешин берет деген умутто окуямды баяндайм...
Бул окуя мен кичине кезимде болгон. Ошол балалыктын таттуу даамы, тынч уйкусу азыр мага башка дуйнодой сезилет. Уйдо мен, менден улуу байкем, менден кичуу карындашым бар эле. Учообуз бир кундо уйду мин которуп, мин жыйнап, мин чачып коер элек. Айтор айта берсе соонун кундор коп эле. Бирок ошол сонун кундордун арасында бугунку кундун куноокору болгон каргашалуу окуя башыбызга тушту. Анда мен он жашта, ал эми агам он беште. Ойноп олтуруп, бир нерсеге талаш болуп кетти. Азыр ал талаш нерсе, такыр эле эске келбейт. Ошол кичинекей нерсеге болгон талашыбыздан агам бир колунан ажырады. Болгондо да он колунан. Анда мен, эч нерсе оюмда жок эле бычакты алып шилтеп ийдим. Агамдын чыканагына тийип, сайылып, канап чыкты. Апам жок кошуна эжени чакырып, жакын жайгашкан ооруканага алып бардык. Арадан бир топ убакыт отту, агамдын колу дарыласа да болбой ириндеп, он колу жараксыз болуп, кесип салышты. Ошол бойдон агамдын он колу жок, сол колу менен гана калды. Арадан кундор отуп, агам мектепти аяктады. Тилекке каршы кийин окуусун, жогорку окуу жайдан уланткысы келген жок. Кээ бир учурларда, агамдын чогуу жургон достооу анын колунун жоктугуна карап, кемсинтишкенин байкап калчумун. Буга ар убак озумду куноолуу сезип, ичимден сыздап кала берчу адатым бар эле. Эми не кылам, болор иш болду да. Агама болгон жардамымды бергеним менен, мен ага он кол, он жол таап бере албадым. Кийин уйлон деген сунушту да агам четке какты. Негедир озун кемсинтип бир мучосунун жоктугуна кейип калчу. Убакыт откон сон мен да бой жеттим. Агам биз менен чогуу жашап журду. Карындашыбыз казак жергесине келин болуп, ошол жакта туболук отурукташып калды. Кыз бала башка бироонун булосу деген чын белем. Уйдо агам, мен Апакем учообуз эле калдык. Негедир агам озун чет сезип, кетээрин айтты болок жака. Канчалык кондургонго аракет кылсам да, майнап чыккан жок. Айтканынан кайтпаган жанды, ары -бери кондургонго да оор экен. Мына жашоо дедим, бир убакта болгон окуя учун, бугун агам оз жашоосунан туз жол таппай, дагы да болсо карангы жолдо бара жатат. Уй-було адамдын жашоосунда эн бир зарыл, маанилуу нерсе. Адамдын чыныгы трагедиясы анын артында туяктын калбаганында. Агам жашап откон жолдон токтоп артты караса эч нерсе жок, эч бир из корунбойт. Неге? Мунун баары мен учун! Билем... Азыр агам карындашымдын уйундо. Казак жергесинде жургон убагы. Карындашым, куйоо бала менен мал багышат. Агам аларга жардам берет. Бул жакка кел десем такыр болбойт. Сыягы отуп кеткен окуяны дале болсо эстейт окшойт. Мен да акыркы убакка чейин эгер ошол каргашалуу окуя болбогондо, агамдын турмушу кандай болот эле, деген суроого коз алдымда бактылуу уй-було элестейт. Бирок ошол нерсени коруп, агамдан бир ооз кечир деп айта элегимди эстесем журогум ооруйт. Билбейм кечирим сурай албай келем. Мага кечтей сезилет. Балким ал да менден кечирим кутуп жургон чыгаар. Бир, эки жылда бир келип касиеттуу туулган жери менен саламдашып кетет. Жашоо оз нугу менен уланып, учугунан узулбой келет. Кеч болсо да агамдан кечирим сурагым келет, бирок кантип?...

[Gulnur1980]

akyn-jurogu (23 Сентябрь 2015 - 21:18) жазган:

Тагдырдын жазганы ар бирибизге ар кандай туш келет экен. Кээде тырмактай нерседен чон кырсыкка кабылып омур бою ал кырсыктан жапа чегип келебиз. Тилекке каршы бугунку кун эртен кайталанбайт, ал эми бугунку кундун кадырын жана эртен кандай кун болоорун ар кимибиз эле билбейбиз. Келечек менен жашап, жаштыгыбызды откоруп, качан гана баардыгы кеч болгон убакта аттин деп, бармак тиштеп калмай жайыбыз бар. Ооба, тагдырдын оор сыноосуна бугун болбосо эртен сен да, мен да тушобуз. Мен азыр коптон бери ичимде айтылбаган сырды айтууну туура кордум. Силерден кенештерди кутом. Бироо болбосо, экинчи адам мени тушунуп мага кенешин берет деген умутто окуямды баяндайм...
Бул окуя мен кичине кезимде болгон. Ошол балалыктын таттуу даамы, тынч уйкусу азыр мага башка дуйнодой сезилет. Уйдо мен, менден улуу байкем, менден кичуу карындашым бар эле. Учообуз бир кундо уйду мин которуп, мин жыйнап, мин чачып коер элек. Айтор айта берсе соонун кундор коп эле. Бирок ошол сонун кундордун арасында бугунку кундун куноокору болгон каргашалуу окуя башыбызга тушту. Анда мен он жашта, ал эми агам он беште. Ойноп олтуруп, бир нерсеге талаш болуп кетти. Азыр ал талаш нерсе, такыр эле эске келбейт. Ошол кичинекей нерсеге болгон талашыбыздан агам бир колунан ажырады. Болгондо да он колунан. Анда мен, эч нерсе оюмда жок эле бычакты алып шилтеп ийдим. Агамдын чыканагына тийип, сайылып, канап чыкты. Апам жок кошуна эжени чакырып, жакын жайгашкан ооруканага алып бардык. Арадан бир топ убакыт отту, агамдын колу дарыласа да болбой ириндеп, он колу жараксыз болуп, кесип салышты. Ошол бойдон агамдын он колу жок, сол колу менен гана калды. Арадан кундор отуп, агам мектепти аяктады. Тилекке каршы кийин окуусун, жогорку окуу жайдан уланткысы келген жок. Кээ бир учурларда, агамдын чогуу жургон достооу анын колунун жоктугуна карап, кемсинтишкенин байкап калчумун. Буга ар убак озумду куноолуу сезип, ичимден сыздап кала берчу адатым бар эле. Эми не кылам, болор иш болду да. Агама болгон жардамымды бергеним менен, мен ага он кол, он жол таап бере албадым. Кийин уйлон деген сунушту да агам четке какты. Негедир озун кемсинтип бир мучосунун жоктугуна кейип калчу. Убакыт откон сон мен да бой жеттим. Агам биз менен чогуу жашап журду. Карындашыбыз казак жергесине келин болуп, ошол жакта туболук отурукташып калды. Кыз бала башка бироонун булосу деген чын белем. Уйдо агам, мен Апакем учообуз эле калдык. Негедир агам озун чет сезип, кетээрин айтты болок жака. Канчалык кондургонго аракет кылсам да, майнап чыккан жок. Айтканынан кайтпаган жанды, ары -бери кондургонго да оор экен. Мына жашоо дедим, бир убакта болгон окуя учун, бугун агам оз жашоосунан туз жол таппай, дагы да болсо карангы жолдо бара жатат. Уй-було адамдын жашоосунда эн бир зарыл, маанилуу нерсе. Адамдын чыныгы трагедиясы анын артында туяктын калбаганында. Агам жашап откон жолдон токтоп артты караса эч нерсе жок, эч бир из корунбойт. Неге? Мунун баары мен учун! Билем... Азыр агам карындашымдын уйундо. Казак жергесинде жургон убагы. Карындашым, куйоо бала менен мал багышат. Агам аларга жардам берет. Бул жакка кел десем такыр болбойт. Сыягы отуп кеткен окуяны дале болсо эстейт окшойт. Мен да акыркы убакка чейин эгер ошол каргашалуу окуя болбогондо, агамдын турмушу кандай болот эле, деген суроого коз алдымда бактылуу уй-було элестейт. Бирок ошол нерсени коруп, агамдан бир ооз кечир деп айта элегимди эстесем журогум ооруйт. Билбейм кечирим сурай албай келем. Мага кечтей сезилет. Балким ал да менден кечирим кутуп жургон чыгаар. Бир, эки жылда бир келип касиеттуу туулган жери менен саламдашып кетет. Жашоо оз нугу менен уланып, учугунан узулбой келет. Кеч болсо да агамдан кечирим сурагым келет, бирок кантип?...

Аганызга ошол кунго бешенесине жазылган экен да ал нерсе,сиз кылбаганынызда башка нерсе болоттур эле ( мисалы: аттан кулап,тамтан тушуп кетип) ! Жараткандын бешенесине жазганы дейт бул нерсени.Сиз бул жерде "себеп" чи эле болуп калдыныз. Аганызга атайын жасаган жоксуз ал нерсени тем более кичинекей бала.Азыр мен ойлойм коп тушкунчуко тушпой эле койгонунуз он,себеби аганыз деле билип журот ,что куноолуу эмес экенинизди. Аганыз менен болгон окуя жонундогу ар бир созду озунузго ала бербениз! А мумкун ден соолугу жакшы журуп деле ошол тараптарга кетип калаттыр эле аганыз, ошондо эмне демексиз! Мен куноолуумун дегениниз туурамес Сиз бир себепсиз ал окуяга!!!

[Aruushaa]

akyn-jurogu (23 Сентябрь 2015 - 21:18) жазган:

Тагдырдын жазганы ар бирибизге ар кандай туш келет экен. Кээде тырмактай нерседен чон кырсыкка кабылып омур бою ал кырсыктан жапа чегип келебиз. Тилекке каршы бугунку кун эртен кайталанбайт, ал эми бугунку кундун кадырын жана эртен кандай кун болоорун ар кимибиз эле билбейбиз. Келечек менен жашап, жаштыгыбызды откоруп, качан гана баардыгы кеч болгон убакта аттин деп, бармак тиштеп калмай жайыбыз бар. Ооба, тагдырдын оор сыноосуна бугун болбосо эртен сен да, мен да тушобуз. Мен азыр коптон бери ичимде айтылбаган сырды айтууну туура кордум. Силерден кенештерди кутом. Бироо болбосо, экинчи адам мени тушунуп мага кенешин берет деген умутто окуямды баяндайм...
Бул окуя мен кичине кезимде болгон. Ошол балалыктын таттуу даамы, тынч уйкусу азыр мага башка дуйнодой сезилет. Уйдо мен, менден улуу байкем, менден кичуу карындашым бар эле. Учообуз бир кундо уйду мин которуп, мин жыйнап, мин чачып коер элек. Айтор айта берсе соонун кундор коп эле. Бирок ошол сонун кундордун арасында бугунку кундун куноокору болгон каргашалуу окуя башыбызга тушту. Анда мен он жашта, ал эми агам он беште. Ойноп олтуруп, бир нерсеге талаш болуп кетти. Азыр ал талаш нерсе, такыр эле эске келбейт. Ошол кичинекей нерсеге болгон талашыбыздан агам бир колунан ажырады. Болгондо да он колунан. Анда мен, эч нерсе оюмда жок эле бычакты алып шилтеп ийдим. Агамдын чыканагына тийип, сайылып, канап чыкты. Апам жок кошуна эжени чакырып, жакын жайгашкан ооруканага алып бардык. Арадан бир топ убакыт отту, агамдын колу дарыласа да болбой ириндеп, он колу жараксыз болуп, кесип салышты. Ошол бойдон агамдын он колу жок, сол колу менен гана калды. Арадан кундор отуп, агам мектепти аяктады. Тилекке каршы кийин окуусун, жогорку окуу жайдан уланткысы келген жок. Кээ бир учурларда, агамдын чогуу жургон достооу анын колунун жоктугуна карап, кемсинтишкенин байкап калчумун. Буга ар убак озумду куноолуу сезип, ичимден сыздап кала берчу адатым бар эле. Эми не кылам, болор иш болду да. Агама болгон жардамымды бергеним менен, мен ага он кол, он жол таап бере албадым. Кийин уйлон деген сунушту да агам четке какты. Негедир озун кемсинтип бир мучосунун жоктугуна кейип калчу. Убакыт откон сон мен да бой жеттим. Агам биз менен чогуу жашап журду. Карындашыбыз казак жергесине келин болуп, ошол жакта туболук отурукташып калды. Кыз бала башка бироонун булосу деген чын белем. Уйдо агам, мен Апакем учообуз эле калдык. Негедир агам озун чет сезип, кетээрин айтты болок жака. Канчалык кондургонго аракет кылсам да, майнап чыккан жок. Айтканынан кайтпаган жанды, ары -бери кондургонго да оор экен. Мына жашоо дедим, бир убакта болгон окуя учун, бугун агам оз жашоосунан туз жол таппай, дагы да болсо карангы жолдо бара жатат. Уй-було адамдын жашоосунда эн бир зарыл, маанилуу нерсе. Адамдын чыныгы трагедиясы анын артында туяктын калбаганында. Агам жашап откон жолдон токтоп артты караса эч нерсе жок, эч бир из корунбойт. Неге? Мунун баары мен учун! Билем... Азыр агам карындашымдын уйундо. Казак жергесинде жургон убагы. Карындашым, куйоо бала менен мал багышат. Агам аларга жардам берет. Бул жакка кел десем такыр болбойт. Сыягы отуп кеткен окуяны дале болсо эстейт окшойт. Мен да акыркы убакка чейин эгер ошол каргашалуу окуя болбогондо, агамдын турмушу кандай болот эле, деген суроого коз алдымда бактылуу уй-було элестейт. Бирок ошол нерсени коруп, агамдан бир ооз кечир деп айта элегимди эстесем журогум ооруйт. Билбейм кечирим сурай албай келем. Мага кечтей сезилет. Балким ал да менден кечирим кутуп жургон чыгаар. Бир, эки жылда бир келип касиеттуу туулган жери менен саламдашып кетет. Жашоо оз нугу менен уланып, учугунан узулбой келет. Кеч болсо да агамдан кечирим сурагым келет, бирок кантип?...

Алла сабыр берсин. Алла таалам ааламды жаратаардан 50 000 жыл мурун калемди жаратты. Андан кийин ага <жаз!> деп буйурду. Эмнени жазам дегенде <баардык нерсенин кыяматка чейин боло турган тагдырын жаз> деп буйруду. (Мухаммад саллаллааху ьалайхи уа салламдан хадис)
Байкем деп куйгонунуз жакшы, биток анчалык эле озуно ала бербегенин он го. Алладан анын ыйманга киришин, эки дуйнодо бактылуу болушун сурап дуба кыл. Оруну менее суйлоп бин кечирим сураганын да он.

[Edik_86]

Кечирим суроонун эрте кечи жок азырда болсо сурап кой эч жерин кемибейт андан айтмакчы агана жер тилкесин алып ал жерге 3 комнаттуу там салып бер аган азыр жаш билинбейт карыганда оз уйу болгону жакшы мен айткандай кылсан кылган куноондун бир чекесинен кутулгандай болосун

[Leo.]

Kechirim suroonun erte-kechi jok. Beshenege jazgandan kaida kachyp kutulat kishi. Ozunuzdu kunooloi berbei, aganyzga jardam beriniz. Aganyz ozun bashkalardan tomon sezet eken, bulda bolso oshol okuyadan kiin paida bolgon ozuno ishenboochuluk. Psiholoktun kenesh alganyna jardam beriniz. En bashkysy aganyzga ozuno ishenuusun jogorulatuu, ozun syiloo, suiuu kerektigin psihilok jakshy tuwundurup beret.

[jon_jurbos]

Дагы да кеч бололекте кечирим сурап кой досуке.Болгону уч соз.Биррк ошол соз да журокту бир кыйла жибитет.Жаман болуптур.Аганага боорум ооруду.

[ailam14]

Аллахым сабыр берсин аганызга.Озунузду антип кыйнай бербениз,Аллахым ошол тагдырды жазган экен аганызга.

[erketaiko]

akyn-jurogu (23 Сентябрь 2015 - 21:18) жазган:

Тагдырдын жазганы ар бирибизге ар кандай туш келет экен. Кээде тырмактай нерседен чон кырсыкка кабылып омур бою ал кырсыктан жапа чегип келебиз. Тилекке каршы бугунку кун эртен кайталанбайт, ал эми бугунку кундун кадырын жана эртен кандай кун болоорун ар кимибиз эле билбейбиз. Келечек менен жашап, жаштыгыбызды откоруп, качан гана баардыгы кеч болгон убакта аттин деп, бармак тиштеп калмай жайыбыз бар. Ооба, тагдырдын оор сыноосуна бугун болбосо эртен сен да, мен да тушобуз. Мен азыр коптон бери ичимде айтылбаган сырды айтууну туура кордум. Силерден кенештерди кутом. Бироо болбосо, экинчи адам мени тушунуп мага кенешин берет деген умутто окуямды баяндайм...
Бул окуя мен кичине кезимде болгон. Ошол балалыктын таттуу даамы, тынч уйкусу азыр мага башка дуйнодой сезилет. Уйдо мен, менден улуу байкем, менден кичуу карындашым бар эле. Учообуз бир кундо уйду мин которуп, мин жыйнап, мин чачып коер элек. Айтор айта берсе соонун кундор коп эле. Бирок ошол сонун кундордун арасында бугунку кундун куноокору болгон каргашалуу окуя башыбызга тушту. Анда мен он жашта, ал эми агам он беште. Ойноп олтуруп, бир нерсеге талаш болуп кетти. Азыр ал талаш нерсе, такыр эле эске келбейт. Ошол кичинекей нерсеге болгон талашыбыздан агам бир колунан ажырады. Болгондо да он колунан. Анда мен, эч нерсе оюмда жок эле бычакты алып шилтеп ийдим. Агамдын чыканагына тийип, сайылып, канап чыкты. Апам жок кошуна эжени чакырып, жакын жайгашкан ооруканага алып бардык. Арадан бир топ убакыт отту, агамдын колу дарыласа да болбой ириндеп, он колу жараксыз болуп, кесип салышты. Ошол бойдон агамдын он колу жок, сол колу менен гана калды. Арадан кундор отуп, агам мектепти аяктады. Тилекке каршы кийин окуусун, жогорку окуу жайдан уланткысы келген жок. Кээ бир учурларда, агамдын чогуу жургон достооу анын колунун жоктугуна карап, кемсинтишкенин байкап калчумун. Буга ар убак озумду куноолуу сезип, ичимден сыздап кала берчу адатым бар эле. Эми не кылам, болор иш болду да. Агама болгон жардамымды бергеним менен, мен ага он кол, он жол таап бере албадым. Кийин уйлон деген сунушту да агам четке какты. Негедир озун кемсинтип бир мучосунун жоктугуна кейип калчу. Убакыт откон сон мен да бой жеттим. Агам биз менен чогуу жашап журду. Карындашыбыз казак жергесине келин болуп, ошол жакта туболук отурукташып калды. Кыз бала башка бироонун булосу деген чын белем. Уйдо агам, мен Апакем учообуз эле калдык. Негедир агам озун чет сезип, кетээрин айтты болок жака. Канчалык кондургонго аракет кылсам да, майнап чыккан жок. Айтканынан кайтпаган жанды, ары -бери кондургонго да оор экен. Мына жашоо дедим, бир убакта болгон окуя учун, бугун агам оз жашоосунан туз жол таппай, дагы да болсо карангы жолдо бара жатат. Уй-було адамдын жашоосунда эн бир зарыл, маанилуу нерсе. Адамдын чыныгы трагедиясы анын артында туяктын калбаганында. Агам жашап откон жолдон токтоп артты караса эч нерсе жок, эч бир из корунбойт. Неге? Мунун баары мен учун! Билем... Азыр агам карындашымдын уйундо. Казак жергесинде жургон убагы. Карындашым, куйоо бала менен мал багышат. Агам аларга жардам берет. Бул жакка кел десем такыр болбойт. Сыягы отуп кеткен окуяны дале болсо эстейт окшойт. Мен да акыркы убакка чейин эгер ошол каргашалуу окуя болбогондо, агамдын турмушу кандай болот эле, деген суроого коз алдымда бактылуу уй-було элестейт. Бирок ошол нерсени коруп, агамдан бир ооз кечир деп айта элегимди эстесем журогум ооруйт. Билбейм кечирим сурай албай келем. Мага кечтей сезилет. Балким ал да менден кечирим кутуп жургон чыгаар. Бир, эки жылда бир келип касиеттуу туулган жери менен саламдашып кетет. Жашоо оз нугу менен уланып, учугунан узулбой келет. Кеч болсо да агамдан кечирим сурагым келет, бирок кантип?...

Бугун Айт майрамы го. Ушул куну кечирим сурасаныз жакшы болмок. Чон сооп.

[fea-11]

Мен ойлойм аганыздын ал жерде жургону карындашынызга деле минус тур,андан коро бул жака кел деп,жер алып бак тигиппи....же базардан места алып сатуучу болуп иштесечи?Сиз ойлонуп озунуздуда туготпостон ага ушинтип жардам берин,уй салып берин.Уй-жайы болсо озуда уйлонгонго макул болоттур,балким мен кантип иштеп уй салып бала бакмак элем деп уйлонууну четке каккан чыгаар.

[akyn-jurogu]

Мен агама жер алып берип, уй салып бергенге азыр финансылык акыбалым жетпейт.

[Aruushaa]

akyn-jurogu (25 Сентябрь 2015 - 01:50) жазган:

Мен агама жер алып берип, уй салып бергенге азыр финансылык акыбалым жетпейт.

Жүрөгүндө жүгөрудөй эле таарыныч болсо да, үй салып эмес, төрт түлүк малдуу кылсаң да кала берет. Адамдын көңүлүнө жолду көңүл гана табат. Көңүлү сынган адамды мал мүлк, байлык бийлик да жубата албайт.

[madina.87]

Окунучтуу,сенин шоктугундун кесепетинен айдай аган колунан ажыраптыр...
Тагдырына ошо жазылса корбоско арга барбы?
Бирок кечирим сурап,мен айыптуумун деп кой.

[Nurmatova]

Журогум ооруп кетти...

[tolik1995]

Эми алла сыноонун ар туру менен адамдарды сынайт да. Бироого байлык, бироого кедейликти жазган деген сыяктуу. Сиз озунузду куноолу сезбениз, ал кунгу окуя жон гана бир себеп да. Ошол бычак болбогондо аганыздын бешенесине жазылган да. Бул иш башка жол менен да оз жузун корсонтмок го деп ойлоймун.

[akyn-jurogu]

Агам мени кечириш учун туболуко, эмне деп, кантип кечирим сурайм?

[Umka..00]

akyn-jurogu (25 Сентябрь 2015 - 17:56) жазган:

Агам мени кечириш учун туболуко, эмне деп, кантип кечирим сурайм?

Ага кейибениз конул коп нерседен бийик жакшылап суйлошуп кечирим сураныз акениз деле тушунот болуш керек. Сиз 10 жашта ото эле кичине болгонсузда ал убакта коп нерсени билбейбизго. Озунузду куноолу сезип озунузду кыйнабаныз демекмин. Эч тартынбай жакшылап суйлошунуз. Акенизда колу жок деп озун кемсинтпей уйлонуп жашай берсинда анын эмнеси бар ал жашоосуна тоскоолдук кылалбайт. Сизге уй- булолук бакыт каалайм

[Artur777]

Эх...канчалык оор болсода,кечирим сурашын керек.

[akyn-jurogu]

Эмне деп? Кандай кылып? Кантип?... ушул суроолорго эч жооп таба албай келем...

[Diyas]

Менде деле ушуга окшогон окуям бар....

Кантип кечирим сурашымды билбеймин... ?

Ошого мен озум учун чечтим, бир кун келеер кечирим сурайтурган, а бирок ошол кунго чейн кечирим сураганымды ар куну иш менен сурайын дедим.

Туура кечирим сурасан, журогун женилдеп калса керек, ал сен учун женил болот. А бирок ал адам учун жон гана 3-эле созда...

Ошого колунан келсе агана ишин мн кечирим сура. Иштеп берип акча таап аны уйлогун, кемчиликтерин бутогун, колунан келсе мал сал, уй, машина дегендей алып бергин. Иши кылып озундун куноонду 3-эле соз мн бутуруп койбостон, жакшыгын менен бутур.

Ийгиликтер сага!

[akyn-jurogu]

Diyas (26 Сентябрь 2015 - 21:59) жазган:

Менде деле ушуга окшогон окуям бар....

Кантип кечирим сурашымды билбеймин... ?

Ошого мен озум учун чечтим, бир кун келеер кечирим сурайтурган, а бирок ошол кунго чейн кечирим сураганымды ар куну иш менен сурайын дедим.

Туура кечирим сурасан, журогун женилдеп калса керек, ал сен учун женил болот. А бирок ал адам учун жон гана 3-эле созда...

Ошого колунан келсе агана ишин мн кечирим сура. Иштеп берип акча таап аны уйлогун, кемчиликтерин бутогун, колунан келсе мал сал, уй, машина дегендей алып бергин. Иши кылып озундун куноонду 3-эле соз мн бутуруп койбостон, жакшыгын менен бутур.

Ийгиликтер сага!

Чоон рахмат кенешинизге! Колуман келишинче аракет кылайын...