(Башталышы өткөн сандарда)

– Жүрүгүлө...- Болуш Арсен менен Бегимайды үйүнө киргизди.
Үй чынында эле керемет болчу. Кыз менен жигит мындай үйлөрдү Голливуд тасмаларынан көрүп жүрүшчү. Италиянын эмеректерине толгон, көркөм жасалгаланган үй ичин көргөндө Бегимайдын көздөрү жайнай түштү.
– Аруужан?- Болуш кимдир бирөөнү чакырды.
– Оу,- экинчи кабаттан үн чыкты.
– Үйгө меймандар келишти...
– Азыр.
Күрөң түскө боёлгон, жаңгак дарагынан жасалган тепкич менен 35-40 жаштарга чамалуу айым түшүп келди.
– Бул Дуулат байкенин уулу Арсен, а бул?..
– Бегимай...- кыз озунуп жооп берди.
– Ооба, Бегимай. Арсендин досу...- "досу" деген сөздү Болуш баса айтты.
– А бул менин жубайым Аруужан... Чай коё калчы, алтыным. Арсен экөөбүз абдан чарчадык.
– Азыр... ашканага кире бергиле,- Аруужан ашкана тарапка жаңсап койду.
– Орун алгыла. Азыр баары даяр болот,- Болуш тим эле сыйлуу конок күтүп жаткандай.
– Сен Дуулат байкеге эч окшобойт экенсиң,- сырттан кирген Аруужан Арсенге карап сүйлөдү:
– Апаңа окшош окшойсуң, ээ?
– Билбейм...
– Дуулат байкенин бою кыска го. Сен узун бойлуу, ак жуумал жигит турбайсыңбы.
– Бирок унааны экөө бирдей эле айдайт экен,- Болуш бул сөздү "ак жуумал болсо эмне экен, баары бир айдоочунун баласы да" дегенсип айтты.
Бегимай бул учурда жомокко түшүп калгандай, үйдөгү ар бир эмерек, ар бир буюмду кызыгуу менен карап жатты. Болуш ичинен жымыйып койду. Дагы бир аз мактана түшүшү керек. Аруужанга сүйлөмүш болду.
– Унааң эмне болуптур?- деп сурады андан.
– Бир жуманын ичинде келип калат го...
– Кызык эле экенсиң...- Болуш Арсен менен Бегимайга карап түшүндүрүп баштады:
– Жеңеңердин Лексусу бар болчу. Өткөндө иниси үйлөнсө "сюрприз" деп тойдо отурган жеринен белек кылып салды. Мага да айткан эмес. Элдин баарын шок кылды. Эми Дубайдан кайра унаа алдыртып жатат.
Кыз-жигит да жылмайгандай болушту. Бирок алар ичинен "кантип эле ушундай болсун?" деп ишенбегендей.
– Бегимай, сен окуйсуңбу?
– Ооба. Актриса болоюн деп жүрөм...
– Аа, жакшы.
– Арсен, сен канчанчы курс болуп калдың?
– Быйыл төртүнчү курс, буюрса.
– Архитекторсуң, ээ? Атаң "баламды сизге иштетем" деп айтып калат... Жакшы окуй бер. Бир кызмат таап берем,- Болуш бул сөзүн өзүнүн жана Арсендин даражаларын Бегимайга даана көргөзүү үчүн айтты. Анын сөздөрү дарегине кыйшаюусуз жетип жатты. Болуш муну байкап турду.
Чай ичилип бүткөн соң кыз-жигит сыртка жөнөштү.
– Жакшы калыңыздар!- Арсен дарбазаны жаап чыкты.
– Мда, керемет экен го,- кыз дале суктанып бүтө элек.
– Болду эми...
– Арсен, сен көрдүңбү? Жашаганга жараша ушундай жашаш керек!
– Арсен?- арттан үн чыкты. Болуш экен.
– Арсен, атаң эртең да чыга албайт болуш керек. Сен унааны айдап кет да, эртең эртерээк кел. Көлгө барышыбыз керек болуп калды,- деди.
– Вау, сонун болду. Мени бүгүн Гелендваген менен жеткиресиң...
– Чын эле сонун болду,- жигит кайра Болуштун үйүн көздөй чуркады. Заматта ал дарбазадан аппак Гелендвагенди жулкунтуп айдап чыга келди. Кыз да, жигит да бул учурда Болуш бардыгын атайын ойлонуп жасап жатканын билишкен эмес. Болуш үчүн майда-барат нерседен чоң нерсени жаратуу, мерчемдеген жумушунда ар бир майда бөлүккө көңүл бөлүү көндүм нерсе эле. Ал кыйыр түрдө Бегимайды багынтууну баштаган болчу.
– Так, сулуу, билесиңби азыр эмне кылабыз?- Арсен жанаша отурган Бегимайды кубана карады.
– Эмне кылабыз?
– Таң атканча унаа айдайбыз!
– Ур-раа!
Гелендваген кечки Бишкектин көчөлөрүндө зымырап баратты. Унаанын салонунда акыркы убакта хит болгон чет элдик ыр дүңкүлдөп чыгып жатат. Анын ыргагына кыз-жигит бийлеп алышкан. Унааларды кыйгап өтүп, зуулдаган Гелендваген акыры шаар четиндеги эгин талаанын четине түндө келип токтоду. Асман толо жылдыз.
– Ушул унаа экөөбүздүкү болсо, ээ?
– Сонун болмок.
– Мен сенин жонуңа минип жүрбөйт элем...
– Ал деле сонун нерсе го?
– Сонун нерсе, бирок Гелендвагенге жетпейт.
– Жок-жок, сулуу, сиз темир менен сезимди аралаштырбаңыз... Мен сени жонума мингизип эркелеткеним – бул сезим, ал ырахат тартуулайт. Ал кубанычтуу мүнөттөр. А бул... Бул деген жөн эле бир жерден экинчи жерге ташый турган каражат. Жөн эле унаа.
– Жөн эле унаа эмес. Бул Ге-ленд-ва-ген!
– Албетте, кооз унаа. Бирок унаа эле... Дос эмес, сүйгөнүң эмес, тууганың эмес. Эч нерсе бере албайт. Ташыганы эле болбосо...
– Эмнеге эч нерсе бербейт? Ишенимдүүлүк, жакшы маанай, керек болсо бакыт да бериши мүмкүн. Муну айдаганда жыргап бактылуу болуп кетип жатпайсыңбы.
Арсен кызды бир саамга таң калгандай карап калды.
– Келчи, рулга отурчу,- деди анан ал. Кыз шып эте рулга отурду. Анан от алдырып, буудай талаа менен айдап жөнөдү.
– Вау, карачы кандай сонун!- Бегимай кыткылыктап күлдү.
– Эми, Бегимай, оюңда эмне болсо ошону айт. Мен таарынбайм. Менден баш тартат белең ушул унаа үчүн? Карачы чынында кандай сонун унаа! Эмне деген акча турат...
– Мен анчалык жинди эмесмин, Арсен!- Бегимай эми гана жигиттин үнүндө кандайдыр бир таарыныч бар экенин байкады.
– Алмашпайм сага. Сенсиз жинди болуп кетпейминби...- кыз талаанын ортосуна келип токтоду.
– Жүр сыртка!- жигит эшикти ачып сыртка түштү да, машинанын капотуна чыгып, андан кийин унаанын үстүңкү бөлүгүнө чыгып, буттарын маңдайкы терезеден салаңдатып отуруп алды. Бул мен үчүн эч нерсе эмес деген ишараты болчу Арсендин.
Кыздын ичке билектеринен тартып унаанын үстүнө аны да отургузду.
– Карачы эмне деген керемет!- деди жигит жылдыз толуп турган асманды тиктей.
– Вау...
– Мына ушуга чын дилден "вау" дегенге болот. Гелендвагенге эмес.
– Сен эмне мага таарындыңбы, Арсен?
– Кайсы бир убакта материалдык байлыкка азгырылып кетчүдөй көрүндүң. Анан чын эле атамдын шефи "сага ушунун баарын берем, Арсенден кет" десе эмне кылат болду экен деп ойлонуп кеттим.
– Мен байлыкка азгырылчудай көрүндүмбү?
– Ооба.
– Сени таштаппы?
– Ооба.
– Могу темир үчүнбү?- кыз ачуулангандай буту менен капотту тээп койду.
– Ай, антпе, төлөп калбайлы...- Арсен чочуп кетти.
– Мен антпейм, Арсен. Чын. Мен болгону суктана турган нерсеге суктанып коём. Мейли, ал гүл болобу, Гелендваген болобу, үй болобу, сулуу жигит же кызбы... Суктана тургандай болсо сезимимди жашырбайм. "Ай-ий, сонун экен" дейм. Бирок сага алмаштырбайм,- Бегимай Арсендин көзүнө тик карады. "Бул көздөр алдабайт" деди Арсен ичинен. Эреркеп кетти. Кызды эриндеринен өөп жиберди. Экөө ыргалып бышкан буудай талаанын ортосунда Гелендвагендин үстүндө отуруп алып өбүшүп жатышты. "Кино үчүн керемет кадр болмок экен" деди Арсен өзүнчө...

(Уландысы кийинки санда)

Марат Жанбараков