Элесине гүлдесте

Ажалга айла жок белем. Журналист, акын, мыкты жетекчи Медер Осмоналиев 29 жаш курагында дүйнөдөн кайтты. Жашоодон эрте кетерин сезгендей, Медер 29 жаштын ичинде көп нерсени жасаганга үлгүргөн экен. Акындын инсандык мамилесин, жетекчи, үй-бүлө кожоюну, камкор ага катары бейнесин эскерүүлөр менен ачып берүүнү туура көрдүк.

Жылдыз Белекова,
“Кыргызстан Обондору” радиосунун программалык редактору:
"БИЗ "БАНК" ДЕП КОЁР ЭЛЕК"
– Медер экөөбүз тең БГУну бүткөнбүз. Бирок мен радиого келгенде ал такшалган журналисттердин бири катары таанылып калган. Ошондуктан мен аны устатым катары билем. Ал мага эле эмес, биздин радиодогу чыгармачыл топтун көбүнө жол көрсөттү. Сөз табуу чеберчилигин, ким менен кандай мамиле кылууну, эфирде абалдан кантип чыгууну Медер үйрөткөн. Өтө эмгекчил жан эле. Кээде “бул кантип баарына жетишет?” деген ойго келчүбүз. Анткени спорт менен машыкканга, жетекчи болуп катабызды айтканга, жаңы идея тапканга, ошол эле учурда калемин алып ыр жазганга, кыз сүйгөнгө, деги баарына жетишчү. Дагы бир өзгөчөлүгү, жанынан акча үзүлчү эмес. Ошол сапатынан аны биз “банк” деп коёр элек.
Көздөрү башкача жайнап тургандыктанбы, кыздардын баары Медердин эле жанында жүрүшчү. Жаңы келген кадрларга көңүл буруп, тамактанууга ээрчитип барып, коллективге кошуп койчу. Жакшы көрүп, башкача көз караш менен караган кыздар кийин анын досуна айланып кетишчү. Кыздар көп көңүл бурушса да, бирөөгө берилип кызыкканын байкабадым. Баса, “Кыргызстан Обондору” – жан шерик радиоңуз” деген сөздүн автору да Медер.
Ошондой шайыр-шатман жүргөн Медер эки жылдын ичинде таанылгыс болуп өзгөрдү. Алсырап, жаны кыйналып, араң басып калды. Жаңылык жазып жатып деле уктап калчу. Ооруканага барганыбызда дайыма жубайы Акмаанай жанында болгонун көрүп, аялдык жүрөгүм менен ага ыраазы болуп калар элем. Уулунун үнүн угуп, артында туягы калганын сезип кеткени жакшы болду.

– Агаң менен удаалаш болгондуктан, аны башкалардан жакшы билсең керек...
– Экөөбүз удаа өстүк. Агам аябай тамашакөй эле. Кээде чычалатып тамашаласа, ызаланып ыйлап да жиберчүмүн. Бирок андай камкор ага жок болчу. Менин таянар жөлөгүм, ишенер адамым Медер байкем болчу. Өзүнө жетпей жатса да, мени кийинтип-ичинтип, ушул даражага жеткирген. “Жакшы окусаң, дүйнөнү кыдырасың. Дүйнөнү кыдырган кандай сонун!” деп калар эле. Минтип дүйнөнү кыдыра баштаганда сыйымды көрбөй кетти. “Жакшы адамдын өмүрү кыска болот” деп коюшат го. Чын эле өзгөчө жан болчу. Мектепти алтын медаль менен бүтүрүп, жогорку окуу жайын да кызыл диплом менен аяктаган. Алдына эмне максат койсо, ошого жеткенге аракет кылчу.
– Медердин өлүмүнө туугандары мурунку жубайын күнөөлөп жатышат деп уктук. Ошол чынбы?
– Мен эч кимди күнөөлөй албайм. Жөн эле эл арасындагы сөздөрдүн бири болсо керек. Биринчи жеңебизди деле жаман деп айта албайм. Агам ага жамандык каалачу эмес. “Бактылуу болсун” деп койчу. Мени сүйүндүргөн нерсе – агам аз өмүрүндө жакшы жарлуу болуп, артына туяк таштаганы...

ЖАРАТКАНГА

Арман кылып нетейин жаш башыма,
Аман болсом жетермин максатыма.
А болбосо кетермин кош айтышып,
Ажал аттуу өмүрдүн аскасына.

Жаман көрүп нетейин жылдарымды,
Берсең алып кетейин ырларымды.
Жактырбасаң кыя бер, жаным курман,
Бирок да эч азайтпа жылдарымды.

Өксүк кылып нетейин өмүрүмдү,
Булгабачы булактай күндөрүмдү.
Өтөр күндү билсемчи жок дегенде,
Өмүр, сенин чыныңбы, төгүнүңбү?

Нуржамал Жийдебаева
koom@super.kg