|
![]() №524 ![]() ![]() Азирет кат келген датаны карады. Бир күн өтүп кеткен экен, демек, жетишпей калды. Ошол күнү, кийинки түнү да ал иш бөлмөсүнөн чыккан жок. Эртеси катчысынан кофе сураганда кирип келген кыз аны таң кала тиктеди... толугу менен ![]() №679 ![]() ![]() Бирок анализ тапшыруу эртеси да, анын эртеси да унутулду. Анын үстүнө Арууке мурдагыдай баш оорулары басаӊдап калганын байкады... толугу менен ![]() ![]() №535 ![]() ![]() – Байке, кийинки жумада сөзсүз кайтарып беребиз. Бүгүн акыркы жолу карызга нан берип туруңузчу?! Ушинткен Болот көзүн жашылдантып ийди... толугу менен ![]() №598 ![]() ![]() Күүгүм ченде Айдай менен Бекзат шаардагы кафелердин биринен жолугушту. Айдайга ушу тапта көптөн күткөн ханзаадасына жолуккандай сезилди... толугу менен ![]() ![]() №782 ![]() ![]() – Эмне депутат болоюн дейсиңби?.. толугу менен ![]() №416 ![]() ![]() Арман, арман! “Бул дүйнөдө эмне кыска, өмүр кыска” деген ыр саптары уккан адамды ойго салат. Мына ушул саптар аты жумурай журтка таанылып калган Медер Осмоналиевдин тагдырына дал келип отурат... толугу менен ![]() ![]() №639 ![]() ![]() Мага чын эле эч бир адам жардам бере алмак эмес. Жүрөгүмдү бир гана Эмир дарыламак, анын жылмайганы, жылуу сүйлөгөнү жылытмак. Бирок ал адам меники эмес эле. Аны сезгенимде Баянды эч кимди жек көрбөгөндөй жек көрчүмүн... толугу менен ![]() №595 ![]() ![]() Сөз ушуну менен бүткөнсүдү. Милиция кызматкерлери тергөө иши аяктагыча Тариелди камап коюшту... толугу менен ![]() ![]() №779 ![]() ![]() Жамилянын эң жек көргөн адамы Керем. Жек көрүүдөн да ашып кеткен, ыктыярында болсо өз колу менен... толугу менен ![]() №544 ![]() ![]() Министрдин «ырчы кызың даярбы, бир кече болмок, барабыз» деп сураганынан кийин жардамчысы Исмандын санаасы сан, ойлору онго бөлүнгөн... толугу менен ![]() ![]() №803 ![]() ![]() – Апа, сен мени түшүнүшүң керек. Бул кыз менин кызым. Ооба, сен азыр тиги баланы көрдүң... толугу менен ![]() №771 ![]() ![]() Түн ортосу эле. Ысыкта кыйналып жатып араң көзү илинген Жамиля кимдир бирөө бөлмөсүнө киргенин байкаган жок... толугу менен ![]() ![]() №565 ![]() ![]() -Аскат, мен... мен апамды таптым! Бул сөздү айтайын деген эмесмин, бирок оюмду да, эркимди да башкара албай калдым... толугу менен ![]() №745 ![]() ![]() – Капкара кылып ушунун эмнесине тийдиң? Жердин битиндей болуп кибирейт... толугу менен ![]() ![]() №489 ![]() ![]() Көктөм жыты келе албай убара жергебизге. Менин жан дүйнөмө да жаз келбей, буулуктум. Мындан эки ай мурунку кубанычым калп беле? Башымда ак калпак, колумда көтөргөн гүлдестем менен кайын журттун эшигин аттадым. Кыргызбыз да,.. толугу менен ![]() №674 ![]() ![]() – Адел, ал сени талаага таштабасына ишенесиӊби? – Ишенем. – Жоопкерчиликти моюнуна ала албасачы? – Анда ошол боюнча бул жерден жоголом. Азыр мага жардам берип коюӊуз... толугу менен ![]() ![]() №836 ![]() ![]() Редакцияга көптөгөн каттар келет... толугу менен ![]() ![]() №465 ![]() ![]() Азиретти өздөрүнүн квартирасына алып барды Бегимай. Адатта аны чет элден келген жарандарга батирге беришчү. Бир топ убакыттан бери бош турган. Азирет ачык адам экен. Кыздар менен кичинесинен бери бирге өскөндөй тез эле аралашып кетти. Келип жайгашып, чай-пай ичип отурушту. толугу менен ![]() №493 ![]() ![]() Жаныбек ошол күнү сүйүктүү жарынын жанында көпкө отурду. “Сени айыктырып алам, мага ишен, сен бизге керексиң...” деген сөздөрүн миң кайталап отурду. Жаннат “мен айыгам” деп сөз бербесе да, өзүнүн ачык көңүлү менен күйөөсүнүн жүрөгүнө жылуулук тартуулап жатты... толугу менен ![]() |
Бөлүмдүн статистикасы
соңку 15 мүнөт ичинде колдонуучу (Катталган: , коноктор: ) бул рубрикага кирди:
|