Күн өтсө кайта келбес, өмүр кызык,
Күлкүсү күйүт коштоп өтөт сызып.
Тагдырга таң каламын, таарынбаймын,
Таш боорлук кылып коёт кээде кысып.
Күн өтсө орду толбос, жашоо кызык.

Кайырма:
Минип алып өмүр кемесин,
Жашоо жээгин бойлоп келесиң.
Суктандырып түнкү жылдызды,
Сүйүү гүлүн мага бересиң.

Эстеймин эстен кеткис сезимдерди,
Жазып бүтпөйм санаасын сезимдеги.
"Күбө болсо сүйүүбүзгө алтын казык",-
Деп айткан ошол созүң эсиңдеби?
Эстеймин жаштык өткөн сезимдерди.

Кайырма:
Мен жүрөм жаштыгыма ырлар жазып,
Окусам болобу деп өмүр азып.
Табышпай, таарынышып кетсек дагы,
Тагдыр бул ашыктыкта эмне жазык?
Мен жүрөм бир өзүңө ырлар жазып.

Кайырма:

Кайырма:
Зар болбо, зар болбо, зар болбо
Сага мен кайрылып барбасам
Зар болбо, зар болбо, зар болбо
Жаныңда от болуп жанбасам.

Айдын жарык кечелердин жылдызы боломун,
Адыр аска тоолорумдун кундузу боломун.
Дартымды айтпасам, сырымды чачпасам
Санаамда кор боломун.
Жанымда жүрбөсөң, жаркытып күлбөсөң
Ышкымда кор боломун.

Кайырма:

Нечен, нечен ашыктардын туйгуну боломун,
Безеленип таңды жарган булбулу боломун.
Таттуу көңүлгө, наздуу сезимге ,
Булактай толомун.
Жарпымды жазбасаң, жанымда баспасаң
Башкага жар боломун.

Кайырма:

Кыргыз жерим кооз, жайлоо керемет,
Кыр-кырларың аска, зоолор керилет.
Акылымдан танып турса да эч ким,
Ар ким үчүн өскөн жери керемет.

Кайырма:
Лейлек, Лейлегимди сагындым,
Лейлегимди көздөй бүгүн камындым.
Илек-илек, Лейлек тоонун кушундай,
Баратамын сага, мени тосуп ал.

Кырк айланып жерин кыргыз калкымдын,
Далай жолу таптым кенин алтындын.
Сулуулугу сулуу соруп кетсе да,
Жылуулугу сенсиң ошол алтындын.

Кайырма:

Кыргыз жери кооз, жайлоо керемет,
Кыркырлары аска, зоолор керилет.
Өңгөчүңдү тартып турса да, Эч ким
өскөн жерин өзгө жерге теңебейт.

Кош, жан эркем, кош дейсиң деп таарынба,
Мени күтпө, мени эстебе, сагынба.
Жаш кездердей ынак сүйүү жок экен,
Отуз жаштын улам аркы, улам аркы жагында.

Кош, сүйгөнүм, коштошордо жалынба,
Сен жакшы элең мен сүйө элек чагыңда.
Ак сүйүүдөн көңүл калуу көп экен,
Отуз жаштын улам аркы, улам аркы жагында.

Сен бир кептер боз шумкарын түнөткөн,
Унутулган учар замат түнөктөн.
Сүйүү деген сүйүү эмес эринден,
Сүйүү деген от чачышуу, от чачышуу жүрөктөн.

Сен бир бакча мөмөлөрүң келишкен,
Мен жүргүнчү ооз тийген жемиштен.
Сүйүү деген сүйүү эмес бетиңден,
Сүйүү деген сүзүп өтүү, сүзүп өтүү деңизден.

Катарлаш жүргөнүңдө баркың сезбей,
Канатсыз каларымды неге эстебей.
Коштошуп койдум беле курган жаным,
Канетип сенсиз өмүр өтөт дебей.

Сен кеткен караңгы жол жарык чачып,
Күнүгө карай берем өңдөн азып.
Билгизбей тушап коюп кетиптирсиң,
Жаралап жүрөгүмө атың жазып.

Жумуштан шаңдуу кайтып түнөгүмө,
Оорубай куландан соо жүргөнүмдө.
Доктурдун күчү жеткис илдет берип,
Сүйүүңдү сүртүп кеттиң, сыйпап кеттиң жүрөгүмө.

Тамырларга жылуулук келип кайра.
Тай кунандай туйлашат суулар сайда.
Ар-бир үйгө тартуулап тазалыкты.
Ар-бир жанга кол сунат нооруз майрам.

Кайырма:
Алас-алас-алас, ар балээден калас.
Эски жыл-кетти, жаны-жыл келди.
Жакшылыкка жар бол,
Кырман толо дан бол.
Алас-алас-алас, ар балээден калас.
Сүмөлөк-сүмөлөк- сүмөлөк жегиле.
Ак бата-ак бата-ак бата бергиле.
Бак тиккен багбанга, баба дыйканга.
Жана да-жана да-жана-да менин эргүүмө.

Саманчынын жолундай сабын бузбай.
Айлар өтүп жыл толуп келди кайра.
Ала-Тоонун ичине айылыма.
Ар улуттун өзүндөй нооруз майрам.

Кайырма:

Калкым күтүп кубанат кабагына.
Чаң жукпасын таптаза кабагына.
Ак тилектей айылыма кел ноорузум.
Аппак шоола төгүлсүн кадамыңа.

Мен сени миң көрүүдөн чарчабаймын,
Миң муунак жыпар төккөн арчадайым.
Жылдыздай көздөрүңдөн сүйө берип,
Жибергим келбейт кусам таркамайын.

Кайырма:
Кантейин эми, кара көзүң эзип жүрөктү,
Арманга салып, арадан канча күн өттү.
Ошол карашың оттой жанып мени жүдөттү,
Жал-жал көзүм, на-на, на-на, на-на...

Караймын, карагандан карек талбай,
Көнөмүн тагдырыма көңүл алдай.
Кантсем да бугум жазып азыр эле,
Кайра эле куса болом кумар канбай.

Кайырма:
Өмүр кубаты, өзүңсүз кантип турайын?
Келчи кучакка, көңүлдөр бирге кубансын.
Жарыгым болчу, жашообуз бирге улансын,
Жал-жал көзүм, на-на, на-на, на-на...

Өзгөчө сагынганда бөлүнөмүн,
Өлмөйүн сенден кантип түңүлөмүн?
Өмүрдү кечип издеп келе берем
Өзүңдү төрт бурчунан дүнүйөнүн.

Кайырма:
Кантейин эми, кара көзүң эзип жүрөктү,
Арманга салып, арадан канча күн өттү.
Ошол карашың оттой жанып мени жүдөттү,
Жал-жал көзүм, на-на, на-на, на-на...

Сага деген мас жүрөгүм соолукту,
Кеч болсо да өз теңиме жолуктум.
Ак жолукту кыйгач байлап назданып,
Мен өзүңө болбой калдым колукту.

Апакеңдин болбой калдым келини,
Болсо керек сүттөй аппак пейили.
Аттиң арман турмуш сырын чече албай,
Бүтпөй калды махабаттын сейили.

Турмуш чиркин өтүп барат карачы,
Адамдын да өзгөрөт ой-санаасы.
Күндүр-түндүр тынчсызданган апамдын,
Болбой калдың, эрке күйө баласы.
Болбой калдың, сүйгөн күйө баласы.

Сүйүү кандай керемет күч, касиет!
Сүйгөн сайын сүйгүң келет канча ирет.
Сен жаралган ушул күнгө ырахмат,
Сен жашаган бул дүйнөгө каниет.

Кайырма:
Таптым сени, ажайып кооз күн көрдүм,
Сен болбосоң кызыгы не дүйнөнүн?
Аалам толо сүйүү бердиң сен мага,
А мен сага кучак толо гүл бердим.

Таңда көрсөм, күн батканча сагынам,
Ай жаңырса, амандыгың жалынам.
Сени менен Жер айланып жаткансыйт,
Сүйдүм сени баш айланып баарынан.

Кайырма:

Бала күттүк, бакыт таптык, ташылдык,
Сени менен сендик болуп кошулдум.
Бийик болсун биздин ыйык махабат,
Куттуу болсун сен төрөлгөн ушул күн.

Кайырма:

Көрүшкөндө көздөрүңдөн чагылган,
Нурларынан курган кайран көпүрөм.
Бекемине күмөн санап жаңылган,
Өтүмү жок болгонума өкүнөм.

Кимге айтып күйүтүмдү,
Кимге барып өтүнөм?
Кимге айтып күйүтүмдү,
Кимге барып күнү-түнү,
Кимге барып өтүнөм?

Таңшыганча табышмактуу таң сыры,
Тандап кеттиң таңы салкын өлкөнү.
Таба албайм, кайрылганда айт чынын,
Артык бекен башка жердин көркөмү?

Арбалсаң да бир келерсиң,
Ала-Тоону көргөнү.
Арбалсаң да бир келерсиң,
Эстегенде сермелерсиң,
Ала-Тоону көргөнү.

Кала берем мекенимде сени эстеп,
Жүрсө экен деп алыс жерде аман-соо.
Өтүнөрүм көкүрөгүм элестейт,
Көргөн сайын жалын бүрккөн жанар тоо.

Жалын бүрккөн үшкүрүгүң,
Жалын бүрккөн үшкүрүгүм,
Жаңырыгы жарар зоо.

Күлкүң сонун жаш толкундун шаңындай,
Жылмайганың кең жайлоонун таңындай.
Жаным бирге, сенсиң сүйүү булагы,
Бүт жылуулук берип турган жалындай.

Кайырма:
Мунара, Мунара,
Мунара, Мунара, ойлончу калбай убалга.
Мунара, Мунара,
Мунара, Мунара, аячы, берчи убада.
Элестейт көз алдыма,
Колтуктап мени басканың,
Алкымдан жыттап анан да,
Эрдиңден сүйүп жатканым.

Бассаң-турсаң көзгө сүйкүм элесиң,
Ак шооладай жарык нурун бересиң.
Керемет күч мен тарапка тартылып,
Көлдүн көркү ак куу болуп келесиң.

Кайырма:

Күндө жаңы жашоо-турмуш агылып,
Жан дүйнөмдөн түркүн гүлдөр ачылып.
Бир өзүңө арзуум артып баратат,
Сен сагынсаң мен да сени сагынып.

Кайырма:

Башканы такыр карабай,
Байыр алып сага баладай.
Кучактап сени турсам да,
Кумарым калат тарабай.

Жыргаткан жаздын жазы жай.
Жыттасам жытың атырдай,
Сармерден айтып жатсам да,
Сагынчым турат жазылбай.

Күн өткөн сени жоктогон,
Алоолоп күйүп чок болом.
Кылгырып карай беремин
Кыздарды сага окшогон.

Сөзүңдү уксам сиз деген
Көлкүлдөй берет бүт денем.
Өзгөчө сулуу белемсиң
Өмүрдө өзүм издеген?