Жалгыз тал көрсөң кыйбай жүр,
Жаныңда жүрсөм сыйлай жүр.
Жаныңдан узап мен кетсем,
Жалжалым деп ырдай жүр.

Кайырма:
Жаштык жалын чагыңда,
Ойноп-күлүп жалында.
Тагдыр бөлсө айла жок,
Тагдырлашым, таарынба.
Таарынба, таарынба,
Кош бол, эми сагынба.
Сагынба, сагынба,
Кош бол, эми сагынба...

Эки тал көрсөң кыйбай жүр,
Элиңде жүрсөм сыйлай жүр.
Элиңден узап мен кетсем,
Эрмегим деп ырдай жүр.

Кайырма:

Жалгыз тал көрсөң кыйбай жүр,
Жаныңда жүрсөм сыйлай жүр.
Жаныңдан узап мен кетсем,
Жалжалым деп ырдай жүр.

Кош терек көрсөң кыйбай жүр,
Кошунам деп сыйлай жүр.
Кокустан узап мен кетсем,
Кошунам деп ырдай жүр.

Кайырма:

Жарыгын чачып ар кимге,
Ай элең тийген ал түндө.
Сезимдин күчүн багынтып,
Сен калып калдың кайсы үйдө?
Сен калып калдың кайсы үйдө?

Көпөлөк болуп жолдошуң,
Бөпөлөп турган колдосуң.
Ким билет, балким, кор болуп.
Чыга албай турган тордосуң.
Сен калып калдың кайсы үйдө?

Жарыгын чачып ар кимге,
Ай элең тийген ал түндө.
Сезилбей барып, жолуң ээрчийм.
Сен калып калдың кайсы үйдө?
Сен калып калдың кайсы үйдө?

Көлдүн жээги, бирге басып салкындап,
Жайдар мүнөз, жаз күнүндөй жаркылдап.
Жумшак шамал бетти аймалап сыласа,
Майда толкун жээкке урунуп шарпылдап.
Кош бол дедиң көпкө карап, кол булгап,
Кете бердим пароходдо калкылдап.

Эми алысмын, куса болом самасам,
Бирок сенин бир жүргөнсүйт тамашаң.
Түбөлүккө өмүрүмдүн шериги,
Жарым сүйүп, жалгыз сени жараткан.
Ашыктыгым ого бетер артылат,
Сагынганда сүрөтүңдү карасам.

Ар кыл мүнөз, элестериң эсимде,
Бассам-турсам ойлойм өзүң жөнүндө.
Сары алтын дейт түбү келип сабырдын,
Сагынуунун зардалына жеңилбе.
Аз күн калды жолугушар убакыт,
Сен узаткан Ысык-Көлдүн жээгинде.