Билбейм кайдан жаралгансың сен мага?
Маңдайыма бүткөн жалгыз бакыттай.
Сени сүйдүм, буйрук алып тагдырдан,
Башкалардын миңи сага татыбай!

Же болбосо сен жаралып мен үчүн,
Төрөлгөндө мендик болуп төрөлдүң.
А болбосо, айтчы, жаным, эмне үчүн,
Зарлап тапкан перзентимдей көрүндүң?

Биз жолуктук майдын жумшак түнүндө,
Ал түн мага сени эскерткич белектей.
Мен сүйлөсөм сенин үнүң үнүмдөй,
Мен көрүүгө сенин көзүң керектей.

Уктаганда сенин уйкуң менде бар,
Ойлорум да ойлоруңа киришкен.
Сен экөөбүз эки сандай барабар,
Сен экөөбүз эки суудай бириккен.

Биз экөөбүз эки сандай барабар,
Биз экөөбүз эки суудай бириккен.

Ичимде күйгөн жалын бар,
Издесем түгөй табылар.
А бирок көлгө конбосоң,
Ак куулар сени сагынар.

Тагдырга ар ким кезигет,
Таасири күчтүү сезилет.
Кечикпей ушул турмушта,
Жолуксам деймин тезирээк.

Турмуштун ар кыл даамы бар,
Тузу бар, ширин балы бар.
Айланып көлгө конбосоң,
Ак куулар сени сагынар.

Алманын гүлдүү шагы бар,
Ай тийген түндүн таңы бар.
Акыры көлгө конбосоң,
Ак куулар сени сагынар.

Ал күндөр менин эсимде,
Али да сонун сезимде.
Ар дайым күтүп турчумун,
Алтынчы күнү кечинде.

Ак сүйүү турса көзүңдө,
Кубаныч турчу өзүмдө.
Сабактан бошоп сырдаштык,
Алтынчы күнү кечинде.

Эртелеп барсам бешимде,
Чыгарбай сырды эч кимге.
Ашыкпа дедиң, той болот,
Алтынчы күнү кечинде.

Ай чыкканда балбылдап,
Айды көрсөм сени көрүп,
Тиктей берем жалдырап.
Айдан табам элесиңди,
Айдан түшүп келесиңби?
Келесиңби, келесиңби, жан эркем?

Суу жээгинде кылчактап,
Сууну көрсөм сени көрүп,
Тиктей берем кылчактап.
Суудан табам элесиңди,
Суудан чыгып келесиңби?
Келесиңби, келесиңби, жан эркем?

Жылдыз болуп койнума,
Күлүп келчи, эркелечи,
Колун коюп мойнума.
Жүрөк какшайт, не кылайын?
Кара көзүм, кагылайын,
Ананайын жан эркем.
Ананайын, ананайын жан эркем.

Ай чыкканда балбылдап,
Айды көрсөм сени көрүп,
Тиктей берем жалдырап.
Айдан табам элесиңди,
Айдан түшүп келесиңби?
Келесиңби, келесиңби, жан эркем?
Келесиңби деги сен?

Өттү күндөр кубалашкан көпөлөк,
Жытын искеп өрөөн толгон гүлдөрдүн.
Өттү баары, ээлеп ордун кусалык,
Ал тарапта жалгыз калдың сен өзүң.

Өттү жаштык өз күчүнө ишенген,
Текеберлик издеп, жалаң чындыкты.
Турмуш бийлеп кезектеги жашоодо,
Сүйүп кеттиң кара тору бир кызды,
Ээрчип кеттиң кара тору бир кызды.

Өрөөн алыс, гүлгө толгон жапжашыл,
Көпөлөктөр учпай калды кышында.
Чачта буурул, токтолгонбуз биз азыр,
Макул болуп турмуш деген ушуга,
Макул болуп тагдыр деген ушуга.

Турмуш бийлеп кезектеги жашоодо,
Сүйүп кеттиң кара тору бир кызды,
Ээрчип кеттиң кара тору бир кызды.

Ошондо ойго келеби,
Мектепти бүтүп кетерим.
Кайдасың эми, классташ?
Сагынам агай-эжени.

Кайырма:
Мектебиме келдим,
Кайдасыңар, кайдасыңар?
Сагындым мен силерди, парталаштар.

Жаш көчөт элек тигилген,
Уядан учтук бириндей.
Убакыт өттү билинбей,
Көзгө илинбей.

Кайырма:
Мектебиме келдим,
Кайдасыңар, кайдасыңар?
Сагындым мен силерди, парталаштар.
Сагындым мен силерди, уялаштар.

Турмуштун туура көргөн катасы үчүн,
Жашайбыз эки өйүздө жалгызсырап.
Бизге азыр бүтүн болуп жашаш үчүн,
Дүйнөнүн бүтүндүгү аздык кылат.

Билбеймин кайда барам, кагылайын,
Өзүңө буйрубаган сүйүүм менен.
Мен сенин үзүлбөгөн жалбырагың,
Сен менин жалбырагым үзүлбөгөн.

Бар туруп, бул дүйнөдө жартыбыз биз,
Өтөбүз өксүк бойдон сүйүү издеп.
Башкалар жашап эми бактыбызды,
Башкалар эми биздей сүйүлүшөт.

Көрүшкөндө көздөр тике карабай,
Эки мүнөз уяң өскөн баладай.
Жүрөк сырын жүзүбүздөн байкашып,
Баратабыз гүлдүү бакты аралай.

Биз ал күнү таанышканбыз жаңыдан,
Жарым карыш чыккым келбейт жаныңдан.
Аппагыңды көрүп алчы дегенсип,
Аңгыча эле жарк дей түштү чагылган.

Жарк дегенде неге сени карадым,
Жүрөк булкуп жайнап турду жамалың.
Дагы, дагы жарк дей түшсө экен деп,
Ошондо мен чагылганды самадым.

Басылганча туралы деп кичине,
Баш катабыз бир күрмөнүн ичине.
Ошол күндү дал ошентип өткөрдүк,
Неге мынча сүйүү кызык кишиге?

Гүлдөр жайнап аңкып турса ыргалып,
Көңүл эргип эчен күлдүк, ырдадык.
Биз эч качан айрылбайбыз дечү элек,
Кумар канбай, жал-жал карап, жылмайып.

Ал кез кетти койбой тынч алып,
Көңүлдөргө кайгы-муң чалып.
Жаным, сен жок, эл көп болсо да,
Жалгызсырап жүрөм сумсайып.

Бак жашарган, бак жасанган күндөрдө,
Бажырайып жылдыз толгон түндөрдө.
Биз эч качан кайгырбайбыз дечү элек,
Кол кармашып бирге ойноп жүргөндө.

А биз анда оттой жаныппыз,
Биз тагдырды такыр таныппыз.
Жанашарга айла таппадым,
Жакын жүргөн менен, алыспыз.

Эркелетип сени тоонун кушундай,
Жүрө албадым сени колдон учурбай.
Тагдыр деген татаал экен, кантейин?
Турмуш деген татаал экен ушундай.

Унутпаймын эсим барында,
Жүрөгүмдө сезим барында.
Сен таарынсаң таарын тагдырга,
Бирок, жаным, мага таарынба.