Санап, санап эсептесем өмүрдү,
Өткөн өмүр балдан ширин көрүндү.
Жел жетпеген желмаяндай мал минип,
Жетип кууп жеңер белем өлүмдү!

Кайырма:
Күүгүм кирип, күн батканын койсочу,
Саат жылып баратканын койсочу.
Оюн, күлкү салтанатка жарашкан,
Өмүр шагы бүрүн какпас болсочу.

Ойло, жигит, өмүр соккон шамалбы,
Аткан октой көрсөтпөгөн караанды.
Он сегизден өтпөс кылып өмүрдү,
Өнөр, чиркин, табар белең амалды.

Биз эми кантер экенбиз,
Жакынбыз жана бөтөнбүз.
Алыстан келсең алдыңдан
Суу алып чыгар бөтөн кыз.
Өзгөрөр турмуш божомол,
Армандан баш да бошонор.
Жоголор бир күн, жоголор,
Мен белек кылган оромол.

Тагдырдын болду жазганы,
Жар кылып алдым башканы.
Өзүңсүз эми түбөлүк,
Армандын болдум аскары.
Өзгөрөр турмуш божомол,
Армандан баш да бошонор.
Сезимди дайым жылытар
Сен белек кылган оромол.

Дайраны билбес кече албайт,
Далайлар сүзүп жете адбайт.
Жалындай жанган сезимди,
Жүрөксүз жандар сезе албайт.
Өзгөрөр турмуш божомол,
Армандан баш да бошонор.
Жоголор бир күн, жоголор,
Мен белек кылган оромол.

Оромол кышта тон эмес,
Жаш кезден калган бир элес.
Өрт болуп жанган сезимге,
Жүрөксүз гана кенебес.
Өзгөрөр турмуш божомол,
Армандан баш да бошонор.
Сезимди дайым жылытар
Сен белек кылган оромол.

Дарак билип жазда бүчүр байлаарын,
Күздө түшкөн жалбырагын сагынбайт.
Сенден сулуу болсо дагы алганым,
Сендей мага бул дүйнөдө табылбайт.

Көлгө жетпей суулар соолуп акпаса,
Жарга жетпей жигит жалгыз жатпаса.
Кайсы кызга кадалбасын карегим,
Баары бөлөк, баары сенден башкача.

Кимден калган табигатка таарыныч,
Кимден калган үйлөнүүлөр жаңылыш.
Жүрөктү өрттөп коштоп жүрүп отурат,
Өзүмдөгү сага деген сагыныч.

Сендей мага бул дүйнөдө табылбайт.

Жаныңа бара албастан,
Ыраактан карап турдум.
Баштагы күндөрдү эстеп,
Башымды чайкап турдум.

Кайырма:
Сен аны, сен аны,
Сен аны сезген жоксуң,
Сен аны билген жоксуң.

Жок нерсем табылгандай,
Жарааттан арылгандай.
Жан дүйнөм балкып турду,
Ошол кез кайрылгандай.

Кайырма:

Жакындап баргым келди,
Жакшы сөз айткым келди.
Жаныңда жарым мүнөт,
Бир болуп кайткым келди.

Кайырма:

Карааның менден узап,
Жүрөктү чырмап, тузап.
Артыңдан кала бердим,
Арманда жүрөк сыздап.

Кайырма:

Кыйналтып жанды оорутайынбы?
Көңүлдүн шагын соолутайынбы?
Көөнүмдү көзөп чок тиштеп алып,
Коштошуу үчүн жолугайынбы?

Кысылып кайнап эзилейинби?
Кырчылып сынып кетилейинби?
Көзүмдү оюп алгандай болуп,
Көрүшпөс үчүн кезигейинби?

Азаптын заарын төгүшөйүнбү?
Армандын баарын бөлүшөйүнбү?
Акылдын алсыз кулундай болуп,
Акыркы жолу көрүшөйүнбү?

Жүрөктүн дартын козготоюнбу?
Жашоонун баарын токтотоюнбу?
Жоолугуң үчүн, соолугуң үчүн,
Жолугуп алып коштошоюнбу?..

Туулган жерим, ыйыгымсың бабам баскан,
Баары-жогун бирдей көрүп, бирдей баккан.
Шамалыңа көкүл сылап эркелетсең,
Ызгаарда ороп чулгап, коюн каткан.
Канатыңа калкалай бер балдарыңды,
Баары бир айтпайсың сен арманыңды.
Тээ алыста жүргөндөр көп сагынышып,
Жакын туруп кабар албай калбадымбы.

Жаралагандан жанып турган жарыгымсың,
Аталардан калган өзөк, тамырымсың.
Кубат кетип, алдай тайып турганымда,
Гүл азык болуп берчү азыгымсың.
Канатыңа калкалай бер балдарыңды,
Баары бир айтпайсың сен арманыңды.
Тээ алыста жүргөндөр көп сагынышып,
Жакын туруп кабар албай калбадымбы.

Сырын сактап, сының сактап, өмүр улап,
Жылдар эмес кылым өтөөр убап-чубап,
Сурай албай калсам дагы абалыңды,
Сен турарсың урпактардан абал сурап.
Канатыңа калкалай бер балдарыңды,
Баары бир айтпайсың сен арманыңды.
Тээ алыста жүргөндөр көп сагынышып,
Жакын туруп кабар албай калбадымбы.