Балам дейсиң көрбөй калсаң тартып санаа,
Бактылуусуң караанымды көрүп гана.
Бой жеткирип өстүрдүңүз асыл энем,
Бал уйкуңду, түн уйкуңду бөлүп мага.

Билем, ата, бой жеткенче эркелегем,
Билем, ата, үмүтүң чоң эми менден.
Чоң ата бол бактылуу кары болуп,
Балаңыздын балдарын жетелеген.

"Садагам" деп мээримиңди төгүп мага,
Кичинекей дале көрүп мени, апа.
Көңүлүңүз ачык болуп, дүйнөң түгөл,
Көлөкөмдү тээ алыстан көрүп гана.

Жетилди эрке балаң эркелеген,
Өзүңөрдү жазбай тартам, ата-энем.
Чоң ата бол бактылуу кары болуп,
Балаңыздын балдарын жетелеген.
Чоң эне бол бактылуу кары болуп,
Балаңыздын балдарын жетелеген.

Ойлономун силерди мен күндө-түндө,
Ишенгиле, силер дайым жүрөгүмдө.
Ушул сөздү эч бир адам тана албайт,
Бардыгынан ата кымбат бул дүйнөдө.
Ушул сөздү эч бир адам тана албайт,
Бардыгынан эне ыйык бул дүйнөдө.

Тагдырым, аяп койчу, суранам,
Таалайыма жаралгансың, кубанам.
Жаралап сезимди сен, жалгыз калтырба,
Жамалың жашырып сен жалганга.
Жетелеп сүйүү деми мени алыска,
Жан дүйнөмдү арнайын сага.

Кайырма:
Сени эстеп,
Жазымды эңсеп, мен сагынамын,
Сени эстеп, сени эстеп,
Мээримиң эңсеп мен зарыгамын.
Сени эстеп, сени эстеп...

Жанымдын жарымындай сагынам,
Жолду издеп сага барчу алыстан.
Жаралап сезимди сен жалгыз калтырба,
Жамалың жашырып сен жалганга.
Жетелеп сүйүү деми мени алыска,
Жан дүйнөмдү арнайын сага.

Жанына жакын барып айта албадым,
Жалына атың гана кайталадым.
Баарына моюн сунуп жалгыз калдым
Ташдырга, тайкы багына.

Атынан алтын тумар таккым келет
Закымдан алыс учуп качкым келет
Затыңдан кулсуз кумар таткым келет,
Артыңдан, арман таңынан.

Кайырма:
Сөздөрү анын мүрөгү балдын,
Көздөрү анын көргүм келет арбап алды
Алкымы анын алтыны айдын,
Алтыным, жаным азабына байлап салды.

Сагынам сансыз күнүм сайда калган
Таарынам, тагдырыма кайдан табам?
Ачылган кызыл гүлүм, кымбатымсың,
Кайчылап салчы жалынам.

Бурулуп, кеткениңде махабаттан,
Буулугуп кусалыгым ичте жаткан.
Жүзүмө изин салып ачуу жаштар,
Булуттун жашы менен жуурулушкан.

Бурганак түшүп турду жан дүйнөмө,
Булуттун арасында жалгыз калып.
Сүйүүмдү арнап алып сүйбөгөнгө,
Сүйүүдөн запкы жедим, алсызданып.

Кайырма:

Себеле ак жамгыр, токтобо,
Сезимдин жалынын жоктобо.
Себеле ак жамгыр, токтобочу,
Жаай берчи ак жамгыр, токтобо.
Жаратпа алыстык ортого,
Жаай берчи ак жамгыр токтобочу.

Түгөнүп турса дагы кыялдарым,
Түнөрүп мен өзүңдү кыя албадым.
Түбөлүк бир өзүңдү сүйүп алып,
Түгөнгүс үмүтүмдү тыя албадым.

Канткенде мен өзүңдү унутамын,
Кайгырып жалгыздыктан жүдөп бүттүм.
Кайрылып келбесиңди билсем дагы,
Карайлап карааныңды күндө күттүм.

Кайырма:

Бар сайын көңүлүм сергитет,
Биз экөөбүз таткан сүйүү булагы.
Бар сайын көңүлүм эргитет,
Биз экөөбүз жаккан сүйүү чырагы.

Кайырма:

Ошол кумар, ошол тумар биздеги,
Опол тоодой махабаттын издери.
Ошол бүрдүн, ошол гүлдүн бурагы,
Ошол кездин ойдон кеткис убагы.

Бар сайын көңүлүм сергитет,
Биз экөөбүз жүрчү бактын бүрлөрү.
Бар сайын көңүлүм эргитет,
Биз экөөбүз сүйчү бактын гүлдөрү.

Кайырма:

Улам карап туш тарапты элеңдеп,

Айтар сөздү миң кайталап белендеп.

Күн чыгышым, сени күтөм зарыгып,

Анык беле айткан сөзүң келем деп?



Тоонун суусу аңтарылат иримдеп,

Дарак ырдайт, жалбырагы дирилдеп.

Күн чыгышым, келсең боло күттүрбөй,

Салааланып саамай чачың бириңдеп.



Айлап-жылдап, жалгыз сен деп түгөндүм,

Жүрөгүмдүн бардыгына күмөнмүн.

Колду шилтеп. кетип калбас себебим,

Боосу сенде мен катынган жүгөндүн.

Кубулуп, нурга бөлөнүп,
Кулпуруп Соң-Көл, көгөрүп.
Түгөнбөс сүйүү кайгысын,
Түбүнө алган чөгөрүп.

Көл үстү муңдуу шыбырап,
Айткандай сырды туюлат.
Арманда ыйлап бараткан,
Ак Мөөрдүн үнү угулат.

Канаты кандан кайрылган,
Кан кусуп, катуу кайгырган...
Элеси келет Болоттун,
Ак Мөөрдөн анда айрылган.

Өксүгөн өмүр кез келип,
Өткөндү бүгүн эскерип.
Сүрөтүн сактап сулуунун,
Сүйүүгө Соң-Көл эстелик.

Карагат көздөрүңдү көргөндө кубанамын,
Көңүлүң алсамбы деп, күнүгө убарамын.
Кылчайып карап койчу,
Көңүлүм оорубасын.

Жүзүмдөй эриндериң жүрөгүм арбап алды,
Түндөрү уйку бербей, жүдөтүп, ойго салды.
Жарыгым, мендик болчу,
Жанымды кыйнабачы.

Керилип басканыңа көз артып, суктанамын,
Башкага ыраа көрбөй, өзүңдү кызганамын.
Өкүнтпөй мендик болчу,
Өмүрүм сага арнаймын.

Убайым тартып алыстан,
Унутуп бардык нерсени.
Сары оору болуп ансызда,
Сагындым туулган жер сени.

Канатым болсо азыр мен,
Калкылдап учуп жетсем дейм.
Калдайган сары талааңа,
Карлыгач болуп кетсем дейм.

Уктасам кирип түшүмө,
Аргымак чапкан талаалар.
Тыйылбай такыр кусалык,
Тынчыбай койду санаалар.

Ай, асманда алтын Ай,
Нур чачып жаркырайт,
Ойго салып мени.
Ай, жылдыздарды санайм,
Кыялданып карайм,
Издеп келем сени.

Ай, ай, айдай сулуу,
Жүрөгүм жалгыз сага сундум,
Махабатым оттой жалындай.
Ай, ай, айдын нуру,
Окшоп мага кайгы-муңдуу,
Айга окшоп мен да жалгызсырайм.

Кайырма:

Жаным, сени күтүп, сени сүйүп,
Сен деп мен жашайм.
Арзуумду кабыл алчы, жаным, танбай,
Жалгызым, сен үчүн бардык күчүм,
Бардык максатым.
Сен жок жалгызмын мен асманда айдай...

Ай, жылдар өтүп барат,
Ырга толуп барак,
Сүйүүгө арналган.
Ай, балким, сен да ыйлай,
Махабатты кыйбай,
Жашайсың арманда.

Ай, ай, айдай сулуу,
Жүрөгүм жалгыз сага сундум,
Махабатым оттой жалындай.
Ай, ай, айдын нуру,
Окшоп мага кайгы-муңдуу,
Айга окшоп мен да жалгызсырайм.

Кайырма:

Көңүлдөгү арманымды,
Жашырып мен күнүгө.
Жаш жүрөгүм,
Жарылып кете жаздайт күйүттөн.
А бирок мен алдырбаймын арманга,
Өзүмдү өзүм кыйнасам да,
Алдырбаймын арманга.
Мен да бир күн жолугармын,
Таза, тунук махабатка.
Кечигип келген сүйүүнү каалабайм.

Жолугармын ак сүйүүгө,
Ал сүйүүдөн табармын,
Өз бактымды сага алдырган.
Барын эске алармын.
Ошол кезде, кайтып келбе,
Көз жашыма татыбайсың.
Кеч түшүнгөн махабатты,
Анда ал сүйүүң кайсы?
Мен да бир күн жолугармын,
Таза, тунук махабатка.
Кечигип келген сүйүүнү каалабайм.

Ай чыкты нурун төгүп,
Аймалап жүзүң өбүп.
Айлуу түн бизге жарашып.
Түн турат ойго чөгүп,
Түн чүрөк, сени көрүп.
Сүйөмүн сени жанымдай,
Кетиргим келбей жанымдан.
Жүрө албаймын сагынбай,
Күн санап күтөм.

Кайырма:

Асыл тумарым, канбай кумарым,
Асыл тумарым,
Көздөрүңө мен багынып,
Сени сагынып.
Асыл тумарым, айтчы угайын,
Сырың жашырбай...
Асыл тумарым, канбай кумарым,
Асыл тумарым,
Көкүрөккө мен тагынып,
Сага жалынып...
Асыл тумарым, тартам убайың,
Менден жашынба...

Жүрөгүм сен деп согуп,
Жүрөмүн куса болуп,
Жүзүңдү бир көрө албай.
Карап кой көңүл коюп,
Калбайын сенсиз соолуп.
Сүйөмүн сени жанымдай,
Кетиргим келбей жанымдан.
Жүрө албаймын сагынбай,
Күн санап күтөм...

Кайырма:

Жаш кезимде жан эргиткен айылыма,
Суктанамын ушунчалык мен дайыма.
Тунук суусун, булактарын ойлогондо,
Тургум келет түбөлүккө мен жанында.

Кайырма:

Айылым, айылым,
Айылыма баргым келди.
Атыр жыттуу гүлдөрүнөн,
Таткым келди.
Айылым, айылым,
Айылыма баргым келди,
Балдай таттуу балалыгым,
Эске келди.

Жаз мезгили жаштар чыгат ошол тоого,
Жылына бир жаз айланып күн болгондо.
Эми ойлосом чыдай албайм ушул күндү,
Айылды эстеп мен да жөнөйм жаз болгондо.

Кайырма:

Кайырма:
Ак жүзүңдөн сылап айдын нуру,
Ата-энесин сыйлап ар бир күнү.
Акылдуу кыргыздын сулуу,
Сулуу кыздары.
Алоолонуп тийип абдан ысык,
Ала-Тоодой бийик ар-намысы.
Бабалардын жолдо жолун, жолун,
Батага созуп колун.

Таң нурундай татына,
Жылдыздай жарык.
Таазим кылып калкына,
Кыз издейт бакыт.
Ата сөзүн актап,
Ата Журтун барктап.
Эне-тилин сактап,
Ар-намыстуу келишет,
Кыргыз кыздары.

Ай-ий, ай-ий,
Айчүрөктөй аты бийик.
Жанган чырактай,
Аккан булактай,
Ай чырайлуу кыргыз кызы.

Кайырма:

Кучагына асмандын,
Жылдызын кысып.
Ак маралдай басканы,
Кыргыздын кызы.
Жанып жарык күндөй,
Жайнап назик гүлдөй.
Жанып жарык күндөй,
Жашоонун шам чырагы,
Кыргыз кыздары.

Ай-ий, ай-ий,
Айчүрөктөй аты бийик.
Жанган чырактай,
Аккан булактай,
Ай чырайлуу,
Кыргыз кызы.

Кайырма:

Карап эле тургум келет талыкпай,
Сенин колуң аппак, жумшак мамыктай.
Жүрөгүң да жумшак болуп колуңдай,
Жүрсөң боло сүйгөндүгүң аныктай.

Кыйгач карап кыйнадың го карыптай,
Суусаттың го суудан чыккан балыктай.
Аздык кылат бир жылмайып койгонуң,
Акактаттың суусун берип жарытпай.

Ашык болгон абалыма карагын,
Суусатпачы, кургап барат тамагым.
Ак сүйүүңдөн бере турчу бир тамчы,
Жок дегенде эрдим нымдап алайын.