Жеңиш күнү алыстагы от болуп,
Көрүнчү эле араң жанган чок болуп.
Өрттү, чаңды кечип чабуул салганбыз,
Жеңиш күнүн жакындатып алганбыз.

Кайырма:
Бул жеңиш күн майрам, даары жыттанган
Адамдардын саамайларын ак чалган
Көздөрүнөн жаш кылгырып шаттанган
Жеңиш күнү, жеңиш күнү, жеңиш күнү

Күндүр-түндүр мекенибиз эч тынбай,
Мартен мешин тектеп турган көз жумбай.
Күндүр-түндүр иште күйүп-жанганбыз,
Жеңиш күнүн жакындатып алганбыз.

Кайырма:

Апакебай, биз бүт кайра келбедик,
Шибер кечип, чуркаганды дегдедик
Европанын жарымына жөө барганбыз,
Жеңиш күнүн жакындатып алганбыз.

Кайырма:

Мезгилдин гүлү жазгы убак,
Өмүрдүн гүлү жаш курак.
Жаштыгың өтүп кеткен соң,
Жаш кезин кимдер сагынбайт.

Билинбей өткөн турбайбы,
Сезилбей кеткен турбайбы
Алтындай болгон жаш курак.

Сүйүүнүн гүлүн аралап,
Гүлдөгөн экен жаш курак.
Кыярып бара жатабыз,
Чачтарга кирип ак бубак.

Мезгилдер алга шашылат,
Алыстап бизден жаш курак.
Чачтарга кирдиң ак бубак.

Мезгилдин гүлү жазгы убак,
Өмүрдүн гүлү жаш курак.
Жаштыгың өтүп кеткен соң,
Жаш кезин кимдер сагынбайт.

Билинбей өткөн турбайбы,
Сезилбей кеткен турбайбы
Алтындай болгон жаш курак.
Мезгилдер алга шашылат,
Алыстап бизден жаш курак.
Чачтарга кирдиң ак бубак.

Кеткем жолдун узак жагына,
Келдим... көпкө узатпагыла...
Жыгытканы турат бир ыза,
Тоолор, мени кучактагыла!

Карегиме конгон элеси,
Караан турат, мага ким өзү?
Тозуп кеттим көңүл чөккөндөн,
Тоолор, мени жөлөгүлөчү!

Жакшым деген бирөө эмине,
Жабыркатты жалган кебине.
Силер гана өзгөрбөйсүңөр,
Тоолор, мени сүйөм дегиле!

Торгой болуп сайрап сагына,
Кайыл болуп келдим баарына.
Төрүңөргө чыктым бой таштап,
Тоолор, мени кучактагыла!

-Эжеке, эжеке, айтыңызчы,
Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим деген эмне?
-Мээрим - мээримдүү күн,
Мээрим төккөн жериме.

Жакшы көрөм күндө эртеден,
Күндүн жайнап күлгөнүн.
Мээрим төгүп бакчамдагы,
Гүлдөрүмдү өпкөнүн.

-Эжеке, эжеке, айтыңызчы,
Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим деген эмне?
-Мээрим - эркелетип,
Сени өстүргөн ата-эне.

Жакшы көрөм күндө эртеден,
Энем жайнап күлгөнүн.
“Тура кой” деп эркелетип,
Көздөрүмдөн өпкөнүн.

-Эжеке, эжеке, дагы айтыңызчы,
Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим деген дагы эмне?
Мээрим - сенин атың,
Мээримдүү кыз, кичине.

Жакшы көрөм, жакшы көрөм.
Сизди, эжеке, абдан.
Мээрим төгүп ырдап берчи,
Ушул ырды башынан.
Ырдап берчи, ырдап берчи,
Ушул ырды башынан.

-Макул, ырдайын.
Анда силер айткылачы,
Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим, мээрим деген эмне?
-Мээрим - эң мээримдүү,
Кең пейилдүү Жер эне.

-Азаматсыңар, балдар!
Эми чогуу ырдайлычы:
-Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим деген эмне?
-Мээрим - Ата Мекен,
Мээрим төккөн элиме.

Ак жайыкта ажайып жел согот бир,
Ак жайыкты айланат ак кайыңдар.
Кайыңдарга айланып алышканбы,
Сени ээрчитип кетишкен ак кайыптар?

Кайырма:
Кайда, кантип жүрөсүң, кайбереним?
Калың жылдар билинбей кайда экениң.
Түнөгүңдөн түнү издеп таппай жүрөм,
Аман болсоң эсиңде бар бекемин?

Көйнөгүмө сыр таштап кеткен элең,
Көңүлүмө көөнөрбөс мээр салып.
Көлөкөң да көрүнбөй, кеттиң менден,
Көңүлүмдү көк туман, санаа басып.

Кайырма:

Сагынба мени, саргая күтпө, сагынба,
Сары жондон соккон сыдырым желге тосуп жүр.
Санаамда жоксуң чекеңден сүйгөн чагымда,
Саргыч гүл алып, таажысын төккөн отуз күн.

Сагынба мени, саргайган анда бак дагы,
Чымчыктын үнү чыйрыгар уксаң кайрылып.
Көзүңдөн күйүтүң төгүлө жаздап аз багып,
Кыруулай чапкан атчандан калган чаңды угуп.

Менин да кээде ичимди кетет ийдилеп,
Кырмызы жыты, кырк салаа өргөн чачыңды.
Түшүмдө бирөө түпөйүл сестүү кол кезеп,
Кайталап сенин куш сымал көрктүү атыңды.

Аптабы, айбы, аралаш карга, жамгырга,
Таарынган куштай каттарың учат айылда.
Каттарың учат карабай күнгө, ай-жылга,
Сөздөрүн окуйм сөгүлө жаздап кабыргам.

Сагынба мени, саргая күтпө, сагынба,
Сагыныч бирге, сары жарык отун өчүрө.
Аманы башка, отуздун аркы жагында,
Жылдызы жапыз, асманы чоочун көпүрө.

Көп дүкөндү аралап,
Көрүп калдым мамалак.
Капа толгон көздөрү,
Карап турду жалдырап.

Кайырма:

Мамалак, мамалак,
Ырдап берем сага аранап.
Күлүп койчу мамалак,
Сага күлгөн жарашат.
Колу, бутуң оррутпайм,
Эркелеп өс, мамалак.

Жүр, жүрөгой, мамалак,
Үйгө алып барайын.
Жомок айтып, ыр ырдап,
Эркелетип багайын.

Кайырма.

Мени менен мамалак
Бакчабызга барасың,
Аябай көп балдар бар,
Сен аларга жагасың.

Кайырма.

Эң акылдуу сенсиң дейм,
Эмне айтсам билесиң.
Мен ишенбейм, ишенбейм,
Сен оюнчук эмессиң.

Кайырма.

Из калтыр бул дүйнөдө, ансыз да өмүр кыска,
Атыңды айтып урпак, иштериң болсун нуска.
Из калтыр бул дүйнөдө, жакшылык ишиң менен,
Акындар ыр жазышсын, канаттуу сезим менен.

Из калтыр бул дүйнөдө, акыйкат сөзүң менен,
Эч качан ушак айтпа, көрбөсөң көзүң менен.
Из калтыр бул дүйнөдө, боорукер сезим менен,
Көңүлдү калтырбайлы, баары өтөт бул дүйнөдөн.

Артыңда из калтыргын, ак эмгек кызмат менен,
Унутпай элиң жүрсүн, кетсең да бул дүйнөдөн.
Из калтыр бул дүйнөдө, атанын уулу деген,
Ашыкча мүлк жыйнаба, ал кетпейт өзүң менен.

Из калтыр бул дүйнөдө, боорукер сезим менен,
Көңүлдү калтырбайлы, баары өтөт бул дүйнөдөн.
Ашыкча мүлк жыйнаба, ал кетпейт өзүң менен.