Кызыгамын сага, кызым, сылык мүнөз,
Кызыл гүлүм сен менин.
Көчөдөн мен көрсөм кызганамын,
Сулуу селким сен менин.
Кечээ келсем бийге сен да жүрдүң,
Көп кыздарга аралаш.
Көп жигитти кызыктырат сенин,
Ичке сындуу чып белиң.

Кайырма:

Делбирим, ай, делбирим, ай, ай, ай,
Делбирим, ай, делбирим, ай, ай, ай, ай.
Сенсиң менин делбирим, ай, ай, ай,
Делбирим, ай, делбирим.

Кечээ кирдиң сен түшүмө менин,
Жанымда сен жаш келин.
Мен ошондо сездим махабаттын,
Кудуретин, күч-демин.
Бүгүн барам сага гүл көтөрүп,
Күтөсүңбү, делбирим?
Мен айтамын өз сүйүүмдү сага,
Ай перим, ай, ай перим.

Кайырма:

Кечинде келемин сага,
Жылдыздарды аралап.
Сен үчүн гүлдөрдөн эмес,
Жылдыздардан букет жасап.
Жагалданган жалгыз айга,
Жалынамын адатымча.
Көрбөй калып сумсайбайын,
Сен жылмайганда, сен жылмайганда...

Кайырма:

Билесиңби сенин көзүңдө,
Сыйкырдуу күч бардай өзүнчө.
Бир кадам да алыс бастырбай,
Тартат өзүнө, тартат өзүнө.


Кечинде келемин сага,
Кумарланып махабатка.
Себелеген жазгы жамгыр,
Жашынабыз ак кайыңга.
Тартып алдым кучагыма,
Аяп сени ак жамгырдан.
Аруу сезим арабызды,
Жакындатканда, жакындатканда...

Кайырма:

Жашоо, жашоо, сенде тилек-үмүтүм,
Күр-шар эткен океандай дүбүртүң.
Толкунуңдан ала сала жиреймин,
Алсамбы деп мезгил, өмүр үлүшүн.
Ойлонуп келе жатамын, жатамын,
Кең дүйнө тарыйт, капамын.
Бирок да кыйбай өмүрдү,
Жашагым келет, жашагым,
Жашагым келет, жашагым.

Адам деген күйүп-бышып сыналат,
Аздан көпкө өмүр сүрө куралат.
Жарык дүйнө канча катаал болсо да,
Жашоо нугу, жашоо бүтпөй уланат.
Өмүрдүн суусун татамын, татамын,
Өткөрүп жыргал-азабын.
Бирок да сүйүп өмүрдү,
Жашагым келет, жашагым,
Жашагым келет, жашагым.

Өмүр жылат. Жолу кыска, жолу узун,
Адам жашайт кар, муз каптап конушун.
Жер титиреп, зоо куланат сен жүрүп
Бирок, жашоо неге мынча сонунсуң?
Ак тилек арбын жасармын, жасармын,
Ажалдан кайда качамын?
Өмүрдүн терип гүлдөрүн,
Жашагым келет, жашагым,
Жашагым келет, жашагым...

Ыр төгүлүп жүрөгүмдү эргиткен,
Жыпар жыты көңүлүмдү сергиткен,
Жайлоо гүлү.
Искеп жытын, моокум канбай тургамын,
Кереметүү, мен сагынып, мен күткөн,
Жайлоо гүлү.

Кайырма:
Жайлоо гүлү, ак сүйүүмдүн күбөсү элең,
Жүрөгүмдө ал сезимди өчүрбөй келем,
Жайлоо гүлү.

Жайлоо гүлү, унута албай өткөндү,
Издеп келдим ошол кезди, көктөмдү,
Жайлоо гүлү.
Сыдырым жел эрке сылап жүзүмдөн,
Эске салды эң алгачкы сүйүүмдү,
Жайлоо гүлү.

Кайырма:

Жаз келди, айлана жашыл бубак,
Ажайып угулат шыңгыр булак.
Сагыныч күндөрүн күүгө улап,
Түркүн куш сайрашат, сайран курат.

Ызгардуу күндөр да кетсин узап,
Ырыскы, береке келсин чубап.
Аруулук, сулуулук бизди курчап,
Ноорузда ыр сунам назын курап.

Кайырма:
Мекеним, Ала-Тоом, кыргыз жерим,
Өзгөчө меримиң сенин демиң.
Жаз майрам, нооруз күн куттуу болсун,
Сага арнайм ырларымды, кутман элим.

Билинбей өткөнсүп сансыз убак,
Назданган махабат жаштык курак.
Өкүнбөйм өткөн күн, жылдарыма,
Ар дайым ырларым берсин кубат.

Бийлейли биз бүгүн жаштык вальсын,
Жүрөктө махабат оту жансын.
Бак-таалай, бейпилдик, бейкуттукта,
Шаң менен тосолу сүйүү жазын.

Кайырма:

Жаз келди, айлана жашыл бубак,
Ажайып угулат шыңгыр булак.
Сагыныч күндөрүн күүгө улап,
Түркүн куш сайрашат, сайран курат.

Ызгардуу күндөр да кетсин узап,
Ырыскы, береке келсин чубап.
Аруулук, сулуулук бизди курчап,
Ноорузда ыр сунам назын курап.

Кайырма:

Көңүлдө көптөн бери жашап,
Жүрөт жакшына бир жигит.
Кетпей койду түшүмдөн,
Махабатым ал билип.

Негедир баарынан кызганат,
А кыздар мага суктанат.
Арзуунун ырын ырдап берет,
Сезимди кытыгылап.

Кайырма:
Таптаза сезимиң мөлтүр булактай,
Таарынычың таңкы бубактай.
Көздөрүң жайнаган, жанган шам чырак,
Көңүлүм сага тартылат.
Керемет сезим бар мени арбаган,
Бир жакшы сөзүм бар сага арнаган.
Сырдуу жигит, сендик менин жүрөгүм,
Сени гана сүйөмүн.

Тымызын мен да жактырамын,
Айтпайм, бирок сүйүүмдү жашырам.
Тик карабай көзүңө,
Көздөрүмдү качырамын.

Бир сезим көңүлдү шат кылат,
Кыялым сен жакка азгырат.
Арбалып көңүл,
Сен ырдаган ырларды жактырамын.

Кайырма:

Бак ичинде жүрөсүң күлүп-жайнап,
Бажырайган көздөрүң алды арбап.
Байкабадың жанымдан өтүп жатып,
Бажырайган кызыл гүл колго кармап.

Кайырма:
Кызыл гүлүм ай, кызыктырдың ай,
Аппак гүлүм ай, алгач сүйүүм ай.

Көлөкөдө жүрөсүң күлүп-жайнап,
Көңүлүңдү койбодуң го мага арнап.
Чоктой беле көздөрүң күйүп-жанган,
Гүлдөрүңдөн сунуп кой мага арнап.

Кайырма:

Гүл жытына мас болуп термелемин,
Окту аткандай мен өзүңө сермелемин.
Кокус сени чочутуп албайын деп,
Арт жагыңан акмалап мен келемин.

Кайырма:

Ала качып, ала качып,
Аргымактар арыш керет.
Азанатып, азанатып,
Азаматтар намыска бек.
Шамдай жанып алышып,
Шамал менен жарышып,
Жүзүн сүртүп булутка,
Жүрөгү - от, каны ысык.
Ала-Тоону бел кылып,
Ата Журтту дем кылып.
Абалтадан шок болот,
Алоолонгон от болот.
А болбосо жок болот,
Кыргызымдын жигиттери!

Дүңгүрөтүп, дүңгүрөтүп,
Жердин үстүн тулпар келет.
Дүркүрөтүп, дүркүрөтүп,
Дүйнө жүзүн шумкар келет.
Кымыңдашат кыргыздар,
Жымыңдашат жылдыздар.
Ал анткени алардын,
Арасында Чыңгыз бар.
Аалам кезет жомоктой,
Ак калпагын жоготпой.
Акыл-эсин камчылап,
Аккуладай алкынат.
Ай-жылдызга талпынат,
Кыргызымдын жигиттери!

Учту мына, учту мына,
Айчүрөкпү же ак куубу?
Шукшурула, шукшурула,
Жигит шумкар сыяктуубу?
Закымдады кыз улам,
Жакындады боз улан.
Ана жетти, жетти, жетти,
Бек кучактап кетти, кетти, кетти.
Ак сүйүүгө бек болот,
Ак достукка чеп болот.
Кызыл гүлүң соолбосун,
Кыдыр болуп жолдошуң,
Кыраан Манас колдосун,
Кыргызымдын жигиттери!

Карегимдин жашы кылып жамгырды,
Канча күттүм арасынан ай-жылдын.
Какшап жетпей калганымды билсең да,
Карааныңды бир көргөнгө зар кылдың.

Ажыратты бизди мезгил ташкыны,
Айыкпаган жүрөктөгү дартпы бул?
Мен бактылуу боло албадым кантейин,
Сен өзүңдү сезсең болду бактылуу.

Сагындырган сүйүүм көздөй бара албай,
Сайда бир күн соолуйт экен ага албай.
Санаа менен таң атырып келатам,
Сага окшош бир да инсан таба албай.

Ажыратты бизди мезгил ташкыны,
Айыкпаган жүрөктөгү дартпы бул?
Мен бактылуу боло албадым кантейин,
Сен өзүңдү сезсең болду бактылуу.

Адам жоктур бул жашоодо сүйбөгөн
Ашыктыктын азабына күйбөгөн.
Мейкиндеги кош сызыктай биз эми,
Бир кездешпей өтөбүзбү дүйнөдөн?

Ажыратты бизди мезгил ташкыны,
Айыкпаган жүрөктөгү дартпы бул?
Мен бактылуу боло албадым кантейин,
Сен өзүңдү сезсең болду бактылуу.

Ой, жароокер Дүрдана,
Шыңгыр күмүш үн гана.
Булбул сайрап узаткан,
Сүттөй аппак түн гана.
Сүйгөнүм деп сүйлөсөм,
Жымың эттиң тим гана.

Ой, кара көз Дүрдана,
Шайыр, жумшак үн кана?
Булбул шактан ырдаган,
Мен тапшырган гүл кана?
Кыңырылып кылчайсам,
Кыя бастың тим гана.

Ой, колхозчу Дүрдана,
Кайрылышкан үн кана?
Кат жиберип кайталап,
Жообун алдым бир гана.
Сүйгөнүм деп сөз кылбай,
Иште дедиң тим гана.

О, кубанычым Дүрдана,
Бүт дүйнөдө бир гана.
Теңдеши жок гүлүмсүң,
Сенден артык гүл гана.
Жүрөк сөзүн айтууга,
Тил жетишпейт бир гана.

Ысык-Көлдү таң сүргөндө карасаң,
Уйкусунан жаңы ойгонуп жаткандай.
Жаратылыш сулуулугун өзүнө,
Камырадай бүтүн ээлеп алгандай.

Ысык-Көлдү түш мезгилде карасаң,
Сулуу кызга алтын сөйкө таккандай.
Көл бетине күн нурлары чачырап,
Күмүштөрүн туш тарапка чачкандай.

Ысык-Көлдү күүгүм ченде карасаң,
Толкундары тоону көздөй шашкансыйт.
Ошол жерде комуз алып бир жигит,
Токтогулдун “Миң кыялын” чалгансыйт.

Ысык-Көлдү түн ичинде карасаң,
Көшүлүп бир таттуу уйкуга баткансыйт.
Жада калса асмандагы ай дагы,
Көл уйкусун түн күзөтүп жаткансыйт.

Ысык-Көлдү түш мезгилде карасаң,
Сулуу кызга алтын сөйкө таккандай.
Көл бетине күн нурлары чачырап,
Күмүштөрүн туш тарапка чачкандай.

Колумду кармап, сөзүңдү айтып,
Сүйүүңдү арнап, ырыңды жаздың.
Жылмайып карап сезим жандырдың,
Бирок, мен сага ишене албадым.

Кайырма:
Мени караба, мени кармаба,
Суурулуп учкан сүйүүмдү аярла,
Сүйүүмдү менин алдаба!

Убакыт учат ташкындап жашоо,
Сезимдер өтөт биз менен кошо.
Кыялым кайра кылчайып карайт,
Суудай туптунук сезимди самайт.

Кайырма:

Агын суу турса чалчыктап,
Ак шумкар келип кончу эмес.
Аз айланып мен жүрөм,
Анчалык катуу болчу эмес.

Көк суу турса чалчыктап,
Көк шумкар келип кончу эмес.
Көп айланып мен жүрөм,
Көп эле катуу болчу эмес.

Көзүң бир бышкан алчадай,
Көргөндө жүрөк чарчады ай.
Көңүлүң болсо айтсаңчы,
Өйдө-төмөн калчабай.

Түн ичинде уйкум жок,
Күндүз бир койчу тынчым жок.
Карымын дейсиң жаш туруп,
Кандай жансың курчуң жок.

Тайкы ойлоп, сараң болушпай,
Таң да салкын жайкы конуштай.
Жүрөк сырын бирге чечишип,
Жүрөлүчү көңүл оорутпай.

Кайырма:
Жакын жүрөк, оолак болушпай,
Жаман айтып, аңдып тоорушпай.
Мезгилибиз, жаштыгыбыз өтөр кош айтып,
Жүрөлүчү жүрөк оорутпай.

Түнт мүнөздүү, түркөй болушпай,
Ойноп-күлсөк, ойго коюшпай.
Гүлдөй назик адам көңүлү,
Жүргөн жакшы эч бир оорутпай.

Кайырма:

Айланасын тоолор курчаган,
Кайда жүрсөм эстен чыкпаган.
Биздин айыл жердин сулуусу,
Жылда барсам, жылда суктанам.

Кайырма:
Биздин айыл – биздин сүйүүбүз,
Береке көп, толо үйүбүз.
Айланайын, менин айылым,
Түбөлүк сага калат сүйүүбүз.

Шылдыраса тоонун булагы,
Көңүлүмдүн канат кумары.
Ыйык туткан биздин айылдын,
Өчпөсө экен дайым чырагы.

Кайырма:

Ыйыктыгың сенин билемин,
Дайым таза сага тилегим.
Алыс жакта иштеп жүрсөм да,
Сен деп согот дайым жүрөгүм.

Кайырма:

Жыпарын бүркүп гүлдөрдүн,
Жел келсе шибер ыргаган.
Жыргалга бөлөп сезимди,
Yнүңдү уксам ырдаган.
Колуңа гүлдөн дестелеп,
Көрүнө калсаң жылгадан.

Кайырма:
Ээ-эй, көбүртүп булак толкунун,
Оо-ой, акагы акса шыңгырап.
Билдирип жайлоо шоокумун,
Сайраса торгой күү курап.

Акырын сылап чачымдан,
Ардагым десең эркелеп.
Жылмая карап сүйкүмдүү,
Жылкыга кетсем эртелеп.
Боз жорго минип келатсам,
Алдымдан чыксаң энтелеп.

Кайырма:
Ээ-эй, кызарса булут сүрүлүп,
Оо-ой, кызылгат бышса күбүлүп.
Көөнөрбөс жашыл өзөндөн,
Көбүргөн терсек, кымыздык терсек,
Кымыздык терсек жүгүрүп.

Чачылып жатса шүүдүрүм,
Ак бермет болуп көктөмдө.
Эрксизден мөлт деп төгүлсө,
Экөөбүз басып өткөндө.
Көңүлдү жүрөк эргитип,
Күн нуру беттен өпкөндө.

Кайырма:
Ээ-эй, ак жамгыр төксө шорголоп,
Оо-ой, арчага келсек корголоп.
Кекилик учпай жем издеп,
Азгырса бизди жорголоп.

Алдады мени ак сүйүүм,
Алмашты менин сүйгөнүм.
Тахмина сулуу бузбаган,
Тазасы барбы сүйүүнүн?

Кайырма:
Тазасы барбы?
Жалганы барбы?
Жазганым барбы?

Кайгысын эстеп ал күндүн,
Чече албай сыздайм түйүнүн.
Бегимай сулуу бузбаган,
Бекеми барбы сүйүүнүн?

Кайырма:
Бекеми барбы?
Жалганы барбы?
Жазганым барбы?

Булактай элең сен анда,
Булгандың эми сузарда.
Жеңил ой бийлеп өзүңдү,
Жеңилдиң беле кумарга?

Кайырма:
Жеңилдиң беле?
Кейисең деле,
Кечирбейт белем?