Төрөлгөндө үйүбүзду шаң кылган,
Мээрим отун жандырган.
Бажырайган жүзүңө, бал татыган тилиңе,
Болупкетем жан курман,
Болом дайым жан курман.

Кайырма:

Тай, тай, тай, тай, тай бөбөк,
Таң чолпондой жан бөбөк.
Эртең эле чоңоюп,
Эр жигит бол торолуп,
Эл батасын ал бөбөк,
Иий... Тай, тай, тай бөбөк.

Эрмегимсиң эркетайым, кичинем,
Эзилемин ичимен.
Көздөрүңдү көрсөм деп,
Белек алып берсем деп,
Шашып барам ишимден.
Шашып барам ишимден.

Кайырма:

Жарымысың күйүп турган жанымдын,
Жалынысың канымдын.
Тулпары бол жердеги,
Шумкары бол көктөгү.
Эркин Кыргызстаныңдын,
Эркин Кыргызстаныңдын.

Кайырма:

Сагынамын, мен сени сагынамын,
Сагынганда жаңгактай чагыламын.
Ойлойсуңбу, сен мени ойлойсуңбу,
Ойлогондо кусадар болбойсуңбу?

Кызганамын, мен сени кызганамын,
Кызгангандан айылыңа жүз барамын.
Мени менен жүрөсүң, ал менен да,
Кыянаттык кылдың го махабатка.

Бара албаймын, жаныңа бара албаймын,
Барган менен мен сендик боло албаймын.
Каалоо айтып, ызадан ыйлабаймын,
Тилек айтып, өзүмдү кыйнабаймын.

Ичирдим, кийинттим кастарлап,
Үйрөттүм, чоңойттум кас-кастап.
Үйлөдүм, үй бөлдүм, эми уулум,
Бизди кой, өзүңдү өзүң бак.

Жашыңдан сүйүүгө берилбе,
Көйрөңдөй, көңдөйдөй сезилбе.
Дүнүйөң жок болсо, жок болсун,
Уятың бар болсун бетиңде.

Басарсың тоолордо, түздөрдө,
Бактылуу боло көр чоң жолдо.
Атанын, эненин кадырын,
Билерсиң балалуу болгондо.

Көзүңдөгү керемет, көзүңдөгү,
Көрүнбөгөн жазуулар сезимдеги.
Жалжылдаган каректин сырын билбей,
Жаман экен жүрөктүн эзилгени.

Катасыңбы сырыңды, катасыңбы?
Карегиңде айталбай жатасыңбы?
Айтпасаң да жактырып калдым окшойт,
Адеби бар адамдык сапатыңды.

Ичиңдеби илебиң, ичиңдеби?
Илебиңдин кызылы жүзүңдөбү?
Көңүлүңдү сыйлап калдым мен окшойт,
Көп кыйнабай адамды түшүнгөндү.

Күлгөнүңдү жактырдым, күлгөнүңдү,
Күнөөкөрдөй айталбай билгенимди.
Билсең болду эми мындан сен ары,
Үмүт үзбөй өзүңдөн жүргөнүмдү.

Көзүңдөгү керемет, көзүңдөгү,
Көрүнбөгөн жазуулар сезимдеги.
Жалжылдаган каректин сырын билбей,
Жаман экен жүрөктүн эзилгени.

Тагдырым берген жөлөгүмсүңбү,
Таалайым сунган белегимсиңби?
Махабат кошкон биздин жүрөктү,
Маңдайга жазган медеримсиңби?

Кайырма:

Күлкүңдөн кубат алып жашайын,
Турмуштун кырын бирге ашайын.
Жараткан кошкон узун жолумда,
Жанашып бирге чогуу басайын.

Багыма конгон периштемсиңби,
Бактымды чогуу бөлүшкөнсүңбү?
Балбылдап жанган көзүңдөн сенин,
Бакытым үчүн көрүшкөнбүзбү?

Кайырма:

Бирде суук, бирде ысык,
Өмүрүң учат сызып.
Бул жашоо деги бизге,
Эмнеси менен кызык?

Өкүнбөгөн адам барбы?
Кубансаң да арты кайгы.
Бар байлыгың бул жашоодо,
Ал артыңда туяк калды.

Кайырма:

Сүйүү оту жана берсин,
Өзүңө окшош бала берсин.
Сүйүшкөндөр түбөлүккө,
Ушул бойдон кала берсин.

Жетпесең тилегиңе,
Жетпесең сүйгөнүңө.
Бул жашоо деги бизге,
Кереги бар эмне?

Сүйүшпөгөн адам барбы?
Сүйүп калган кандай жакшы?
Үзүлбөгөн үмүт менен,
Күтсөң ошол жашоо вальсын.

Кайырма:

Сагынам, зарыгам
Кетип калсаң жанымдан.
Караалдым, кагылам кара көз кабагыңдан.
Учуруп көктөмгө,
Бактылуу кылганыңдан.
Эркелеп, эзилип чыкпасам кучагыңдан.

Ай, ай болуп сага жанам,
Мен үчүн болсоң анан.
Жаным ай, жаным,
Эрке кучагыңда,
Ээ болдум багыма.
Сен, сен үчүн күйүп-жанам,
Жылдыздан тилеп алгам.
Бактылуу кыламын деп,
Тилек кылгам.

Асылым, алтыным менин жыргалым,
Эркелеп бүтпөс ай, ай, ай.

Күнүм-түнүм сен,
Жылдыз-айың мен болом.
Жамгырым болсоң,
Сен деп суусап чөл болом.
Эгер көл болсоң,
Ак куу болуп мен коном.
Бактылуу бол деп,
Жаныңда мен коштоп жүрөм.

Сагынам, зарыгам
Кетип калсаң жанымдан.
Караалдым, кагылам кара көз кабагыңдан.
Учуруп көктөмгө,
Бактылуу кылганыңдан.
Эркелеп, эзилип чыкпасам кучагыңдан.

Ай, ай болуп сага жанам,
Мен үчүн болсоң анан.
Жаным ай, жаным,
Эрке кучагыңда,
Ээ болдум багыма.
Сен, сен үчүн күйүп-жанам,
Жылдыздан тилеп алгам.
Бактылуу кыламын деп,
Тилек кылгам.

Асылым, алтыным менин жыргалым,
Эркелеп бүтпөс ай, ай, ай.

Күнүм-түнүм сен,
Жылдыз-айың мен болом.
Жамгырым болсоң,
Сен деп суусап чөл болом.
Эгер көл болсоң,
Ак куу болуп мен коном.
Бактылуу бол деп,
Жаныңда мен коштоп жүрөм.

Аксаткындын селкинчек,
Андай теппей мындай теп.
Бурулчанын селкинчек,
Бурбай теппей мындай теп.

Ойноп,ойноп алгыла,
Ойрон калаар бул дүйнө.
Күлүп,күлүп алгыла,
Күмүрөң калаар бул дүйнө.

Кайырма:
Жашыл жоолук дүрдөй жан,
Жаңы ачылган гүлдөй жан.
Кызыл жоолук дүрдөй жан,
Кыз-келиндер гүлдөй жан.

Бурулчанын селкинчек,
Бурбай тепчи келинчек.
Сүйүмкандын селкинчек,
Сүйлөп тепчи келинчек.
Биз болбосок өмүрдө,
Кызыгы жок кыздар ай.
Тамылжыган жүзүңдүн,
Кызылы жок кыздар ай.

Кайырма:

Аксаткындын селкинчек,
Андай теппей мындай теп.
Бурулчанын селкинчек,
Бурбай теппей мындай теп.

Селкилердин колунан
Секин кармап алабыз,
Түн уйкудан ойготуп
Сарсанаага салабыз

Кайырма:

Над землей летели лебеди,
Солнечным днем.
Было им светло и радостно,
В небе вдвоем.
И земля казалась ласковой,
И в этот миг,
Вдруг по птицам кто-то выстрелил,
И вырвался крик…

Что с тобой, моя любимая?
Отзовись скорей,
Без любви твоей, небо все грустней.
Ты прости меня, любимая,
Что весенним днем, в небе голубом,
Как прежде, нам не быть вдвоем.

В небесах искал подругу он,
Звал из гнезда.
Но молчание ответило,
С птицей беда.
Улететь в края далекие,
Лебедь не смог.
Потеряв подругу верную,
Он стал одинок.

Ты прости меня, любимая,
За чужое зло,
Что мое крыло, счастье не спасло.
Где же ты, моя любимая?
Отзовись скорей,
Красотой своей нежной сердце мне согрей.

И была не поправимою,
Эта беда.
Что с любимою не встретиться,
Он никогда.
Лебедь вновь поднялся к облаку,
Песню прервал.
И сложив бесстрашно крылья,
На землю упал.

Я хочу, что бы жили лебеди,
И от белых стай,
И от белых стай,
Мир добрее стал.
Пусть летят по небу лебеди,
Над землей моей,
Над судьбой моей ведите,
В светлый мир людей…

Сансыз ойлор сага жетпеди,

Эски гүлбак эстен кетпеди.

Келсе деймин кайра кайрылып,

Эң алгачкы сүйүү кечтери.



Кайырма:



Гүлбактамын, ойго батамын,

Эми сени кайдан табамын?

Таарынганымда издеп барбадың,

Капамды мен кантип жазамын?



Жаштык деген – жалын кез экен,

Өчүп кайра жануу тез экен.

Жылуу сезим ошол кездеги,

Дале болсо эстен кетпеди.



Кайырма:



Жарык болгон ошол көз ирмем,

Чагылгандай жанып турду экен.

Учкун сезим кайра тутанып,

Жанса экен деп тилейм ичимден.



Кайырма:

Түндө жанган чырагым,
Сүйүү гүлүн сунамын.
Көңүлүмдүн көпөлөгү,
Мага кончу сен.
Каректериң карагат,
Нуруңа таң агарат.
Сыйкырың бар,
Жүрөгүмө кирип алдың сен.

Жолуң тосуп барамын,
Күндө издеп карааның.
Сунган гүлүм кабыл алчы,
Кара көзүм, сен.

Кайырма:

Кашың өйдө кагып басканың,
Өзүң менен ачык асманым.
Көз карашың мага таштагын,
Сулуу пери, шашпагын.

Башкачасың кыздардан,
Жигиттерден кызганам.
Колуң сунчу кусалантпай,
Бакытым сен.
Баары сага суктанат,
Күлүп койчу бир карап.
Көңүлүңдөгү ачкычын,
Уурдап алам мен.

Жолуң тосуп барамын,
Күндө издеп карааның.
Сунган гүлүм кабыл алчы,
Кара көзүм, сен.

Кайырма:

Восточная женщина – это загадка,
Никто не сравнится с ее красотой.
Но если полюбит, то смотрит украдкой,
И нужен подход ей совсем не простой.

Кайырма:

Приходят постоянно посланники Ак Хана,
И сватают стать пятою женой.
Но говорю им снова, что я люблю другого,
Он самый мой желанный, родной.

Ресницы как бархат, а руки как крылья,
Из губ алых льются слова словно мёд.
Для ласки и нежности сердце открыто,
И сладкую ложь распознает, поймет.

Кайырма:

Ей годы свои посвящали поэты,
В подарок шелка из Китая везли.
Улыбка её словно брызги рассвета,
Теплом согревала просторы земли.

Кайырма:

Алтындай жаштык өмүрдө,
Армансыз өтсөк эмне?
Көңүлдө кайгы болбостур,
Кошулсаң сүйгөн теңиңе.

Күмүштөй жаштык өмүрдө,
Күйүтсүз өтсөк эмне?
Жаркырап жанар жылдызым,
Жанашсаң сүйгөн теңиңе.

Кайырма:

Аттиң ай, аттиң ай,
Армансыз жаштык, ай.
Өмүрүң өтсө да,
Алтындай шаттык, ай.

Жаштыктын гүлүн терели,
Жаштыктын сүйүү белеги.
Жаркының жанда болбосо,
Жашоонун барбы кереги?

Махабат гүлүн терели,
Махабат жаштык белеги.
Жалжалың жанда болбосо,
Жашоонун канча кереги?

Кайырма:

Жашырбай жаштык илепти,
Жараткан берсин тилекти.
Жалжалым, өзүң дарыла,
Жарадар болгон жүрөктү.

Кайырма:

Башкага көңүл бурулбай,
Бал уйкум качат куюндай.
Отурам жалгыз сени ойлоп,
Отурам карек жумулбай.

Атканы калды таң дагы,
А бирок уйкум канбады.
Ойлодуң бекен мага окшоп,
Ойлодуң бекен сен дагы?

Күндөрүм мезгил камчылап,
Билинбей өттү канча убак?
Үмүтүм менин жанымда,
Үлбүлдөйт жалгыз шам чырак.

Муз беле сенин жүрөгүң?
Муңканып ыйлап жүрөмүн.
Мурдатан неге айтпадың,
Сүйгөнү белең бирөөнүн?