Ата-бабам кыргыз кутман эл,
Ата салтын бийик туткан эл.
Ат жалында өмүр кечирип,
Ар намыстан мөрөй уткан эл.
Ат жалында кылыч ойноткон,
Бабам Манас жерин коргогон.
Тарых бетин актай калтырбай,
Курманбек да элин коргогон.

Кайырма:
Жоокер элбиз, жоокер элбиз,
Эзелтен тарыхта.
Намыс сакта, элиң барда,
Кыргыз эл журтуң сакта!

Баатыр элбиз кыргыз байыртан,
Бабаларым өткөн тарыхтан.
Басып келген жоого тик карап,
Башың көтөр элим намыстан.
Эртеңиңди элим ойлогун,
Эл журтуңду жоодон коргогун!
Жалтанбаган кайрат күч менен,
Аталардын жолун жолдогун!
Жалтанбаган кайрат күч менен,
Бабалардын жолун жолдогун!

Кайырма:

Сөз болбой деп элге куру гана,
Кылдаттаймын дайым уурдана.
Көрүп калсам сени көчөдөн,
Тиктеп калам сага суктана.
Карап калам сага суктана,
Шыбыраймын сага буулуга.
Кайырма:
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи жөн гана.
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи жөн гана.

Аралашсаң башка кыздарга,
Сен сулуусуң дайым сен гана.
Көрүп калсам сени көчөдөн,
Тиктеп калам сага суктана.
Карап калам сага суктана,
Шыбыраймын сага буулуга.
Кайырма:
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи жөн гана.
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи жөн гана.

Сөз болбой деп элге куру гана,
Кылдаттаймын дайым уурдана.
Көрүп калсам сени көчөдөн,
Тиктеп калам сага суктана.
Карап калам сага суктана,
Шыбыраймын сага буулуга.
Кайырма:
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи, сүйүүм, мага,
Келчи жөн гана.
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи, гүлүм, мага,
Келчи жөн гана.

Айтчы деги кимде айып?
Өзүң деле билесиң.
Уйку бербей тынчыраак,
Неге түшкө киресиң?
Наристедей ээрчишип,
Териппиз го гүлдөрүн.
Түнт токойду аралап,
Тыңшап куштун үндөрүн.

Ийип башын булбулдар,
Махабатты чалышты.
Кол булгалап бардыгы,
Узатышып калышты.
Паана кылып түшүмдү,
Бет алдыма кармаймын.
Мүмкүн мени сүйөр деп,
Өзүмдү-өзүм алдаймын.

Антсем дагы канчалык,
Сен башканы сүйөсүң.
Уйку бербей бирок да,
Түшкө кирип жүрөсүң.
Айтчы деги кимде айып,
Өзүң деле билесиң.
Уйку бербей тынчыраак,
Неге түшкө киресиң?

Карагаттай көздөрүңдү сагынам,
Кыйын экен жаштык сага багынган.
Күтө, күтө жете албадым зарыгып,
Айтчы, жаным, качан сага жолугам?
Кайырма:
Элмира, Элмира, кызматың эл үчүн,
Кыйналдым сен үчүн, үзүлбөйт сенден үмүтүм.

Мен музыка, сен врачсың эл үчүн,
Дартка даба дарыларды бересиң.
Ашыктыктан айыкпаган дартымды,
Дарыласын сенин гана элесиң.
Кайырма:
Элмира, Элмира, кызматың эл үчүн,
Кыйналдым сен үчүн, үзүлбөйт сенден үмүтүм.

Сагынамын, сансыз ойго батамын,
Жолугушуп качан көңүл ачамын?
Сен дарылап көп жашасын адамдар,
Тилектештик саламымды жар салам.
Кайырма:
Элмира, Элмира, кызматың эл үчүн,
Кыйналдым сен үчүн, үзүлбөйт сенден үмүтүм.

Көздөрүң карагат, жүрөктү жаралап,
Жүрсөң бир болду саламат, Элмира.

Алыстан сага келем, алыс жактан,
Элесиң тынчымды алып, учат куудай.
Ал мени десте кармап тосподу,
Ошондо тээ алыска узатчудай.

Кайырма:

Гүлзарлар, жалгыз келдим, кечиргиле!
Жанымда силер билчү сүйгөнүм жок.
Унчукпайсың, сездиң беле, сездиң беле?

Бүт тааныш, көзгө сүйкүм туш тарабым,
Гүлзарлар кудум биздин убактагы.
Жаштарга кыналышкан суктанамын,
Биз сындуу биздин ошол курактагы.

Кайырма:

Гүлзарлар, жалгыз келдим, кечиргиле!
Жанымда силер билчү сүйгөнүм жок.
Унчукпайсың, сездиң беле, сездиң беле?

Ал мени сезиминен чыгарыптыр,
Жалгыз сен кайтып мага, гүл кармадым.
Ак сүйүм ак гүлүңдө калыптыр,
Дайым жаш, дайым сырдуу гүлзарларым!

Кайырма:
Гүлзарлар, жалгыз келдим, кечиргиле!
Жанымда силер билчү сүйгөнүм жок.
Унчукпайсың, сездиң беле, сездиң беле?